ΒΙΟΧΗΜΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Παρουσίαση με θέμα: "ΒΙΟΧΗΜΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΒΙΟΧΗΜΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ
Μ. Σαριδομιχελάκης Παθολογική Κλινική, Τμήμα Κτηνιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

2 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

3 ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ Διάγνωση παθολογικών καταστάσεων από διάφορα όργανα και συστήματα Παρακολούθηση εξέλιξης, ανταπόκρισης και παρενεργειών θεραπείας

4 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ Ορός αίματος* Κτηνιατρικός βιοχημικός αναλυτής στο ιατρείο
Άμεση ανάλυση Διατήρηση σε ψύξη x 1-2 ημέρες (ή περισσότερο σε κατάψυξη) Κτηνιατρικός βιοχημικός αναλυτής στο ιατρείο Αποστολή σε αξιόπιστο κτηνιατρικό διαγνωστικό εργαστήριο * Σε ορισμένους βιοχημικούς αναλυτές μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ολικό αίμα ή πλάσμα με ηπαρίνη Οι τιμές αναφοράς για τον άνθρωπο δεν ισχύουν για τα ζώα (ιδιαίτερα σε ότι αφορά τα ένζυμα)

5 ΤΙΜΕΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Ι Μέθοδος καθορισμού των τιμών αναφοράς για μία βιοχημική παράμετρο σε ένα ζωικό είδος: Προσδιορισμός της παραμέτρου σε μεγάλο αριθμό (ιδανικά ≈ 1000) υγιών ζώων Αποκλεισμός ακραίων τιμών Διάστημα εμπιστοσύνης 95% = τιμές αναφοράς

6 Τιμές αναφοράς Υπολογισμός τιμών αναφοράς για τη συγκέντρωση του ουρεϊκού αζώτου (BUN) στον ορό του αίματος του σκύλου

7 ΤΙΜΕΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΙΙ Εξαρτώνται από: Είδος ζώου Φύλο, φυλή, ηλικία
Μέθοδο προσδιορισμού

8 Σκύλος Γάτα Οι τιμές αναφοράς για τη συγκέντρωση του Ca στον ορό του αίματος είναι διαφορετικές για το σκύλο και τη γάτα

9 Νεαροί σκύλοι Ενήλικες σκύλοι Οι τιμές αναφοράς για τη συγκέντρωση του Ρ στον ορό του αίματος είναι διαφορετικές για τους νεαρούς (< 1 χρόνου) και τους ενήλικες (>1 χρόνου) σκύλους

10 Καινούρια μεθοδολογία
Παλιά μεθοδολογία Η αλλαγή των αντιδραστηρίων για τη μέτρηση της δραστηριότητας της αλκαλικής φωσφατάσης (ALP) στον ορό του αίματος είχε σαν αποτέλεσμα το σχεδόν διπλασιασμό των τιμών αναφοράς για το σκύλο

11 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ Ι
Αποτελέσματα εκτός των τιμών αναφοράς σε υγιή ζώα 95% 2,5% 2,5%

12 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΙΙ
Αποτελέσματα εντός των τιμών αναφοράς σε ζώα με παθολογικές καταστάσεις στις οποίες οι συγκεκριμένες παράμετροι συνήθως μεταβάλλονται: Αλληλοεπικάλυψη τιμών μεταξύ υγιών και ασθενών ζώων Αρχικά στάδια νοσήματος Μεταβολές στη διάρκεια της ημέρας Συνύπαρξη παθολογικών καταστάσεων που επιφέρουν αντίθετες μεταβολές σε μία βιοχημική παράμετρο κλπ

13 BUN BUN Στα αρχικά στάδια της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας (Χ.Ν.Α.) η ικανότητα των νεφρών να συμπυκνώνουν τα ούρα είναι μειωμένη, με αποτέλεσμα την πολυουρία, ενώ η ικανότητά τους να απεκκρίνουν τα άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού (π.χ. την ουρία) μπορεί να διατηρείται

14 Ινσουλίνη Γλυκόζη Σε σκύλους με ινσουλίνωμα η συγκέντρωση της ινσουλίνης και της γλυκόζης στον ορό του αίματος μεταβάλλονται στη διάρκεια της ημέρας

15 Σφαιρίνες Λευκωματίνες Ολικές πρωτεΐνες Στη λεϊσμανίωση του σκύλου συχνά διαπιστώνεται υπολευκωματιναιμία και υπερσφαιριναιμία, γεγονός που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα η συγκέντρωση των ολικών πρωτεϊνών στον ορό του αίματος να είναι φυσιολογική

16 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΙΙΙ
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΙΙΙ Τα αποτελέσματα επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες, όπως: Αιμόλυση Λιπαιμία (υπερτριγλυκεριδαιμία) Stress (π.χ. υπεργλυκαιμία σε υγιείς Γ) Φάρμακα κ.λ.π. Πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε και την πιθανότητα του εργαστηριακού σφάλματος

17 Αιμολυμένο δείγμα από τον ίδιο σκύλο
Κ = 4,5 mEq/L Κ = 5 mEq/L Κ Κ K K Μη αιμολυμένο δείγμα Αιμολυμένο δείγμα από τον ίδιο σκύλο Η συγκέντρωση του Κ στον ορό του αίματος αυξάνει σε περίπτωση που το δείγμα έχει υποστεί αιμόλυση

18 ALP = 150 U/L ALP = 300 U/L Πριν τη χορήγηση Μετά τη χορήγηση Η χορήγηση γλυκοκορτικοειδών στο σκύλο προκαλεί την παραγωγή ειδικού ισοένζυμου της ALP με αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της δραστηριότητάς της στον ορό του αίματος

19 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΙV
Πάντα σε συνδυασμό με το ιστορικό, την κλινική εικόνα και τα αποτελέσματα των υπόλοιπων εργαστηριακών εξετάσεων Ενδεχομένως επανάληψη της εξέτασης (πιθανά με καινούριο δείγμα ορού, πιθανά σε διαφορετικό εργαστήριο) Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στις μονάδες μέτρησης που χρησιμοποιεί το κάθε εργαστήριο

20 2. ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ

21 2.1. ΟΛΙΚΕΣ ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ (ΤΡ) Ολικές πρωτεΐνες = λευκωματίνες + σφαιρίνες
Συνήθεις τιμές αναφοράς: 6-8 g/dl Οι μεταβολές τους εξαρτώνται από τις μεταβολές των λευκωματινών και των σφαιρινών

22 2.2. ΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΕΣ (Alb) Παραγωγή: ήπαρ
Συνήθεις τιμές αναφοράς: 2,5-4,5 g/dl

23 ΥΠΟΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΑΙΜΙΑ Μειωμένη παραγωγή:
Ανορεξία-ασιτία, τροφή με λίγες πρωτεΐνες Σύνδρομο κακής πέψης-εντερικής δυσαπορρόφησης Χρόνιες ηπατοπάθειες (ηπατική ανεπάρκεια) Αυξημένες απώλειες: Σπειραματοπάθειες Εντεροπάθειες με απώλεια πρωτεϊνών Εγκαύματα, αιμορραγίες Απώλειες «τρίτου χώρου»: Υγρές συλλογές Σηψαιμία

24 Υγιής σκύλος Σκύλος με σηψαιμία Μηχανισμός εμφάνισης υπολευκωματιναιμίας σε σκύλο με σηψαιμία

25 ΑΥΞΗΣΗ ΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΩΝ Αφυδάτωση (αιμοσυμπύκνωση)
Ορός αίματος υγιή σκύλου Ορός αίματος αφυδατωμένου σκύλου

26 2.3. ΣΦΑΙΡΙΝΕΣ (Glob) Συνήθεις τιμές αναφοράς: 2,5-4,5 g/dl
Υπολογισμός: ολικές πρωτεΐνες - λευκωματίνες

27 ΜΕΙΩΣΗ ΣΦΑΙΡΙΝΩΝ Αυξημένες απώλειες:
Σπειραματοπάθειες (προχωρημένου σταδίου) Εγκαύματα, αιμορραγίες Απώλειες «τρίτου χώρου»: Υγρές συλλογές

28 ΥΠΕΡΣΦΑΙΡΙΝΑΙΜΙΑ Αντιγονική διέγερση (χρόνια > οξεία):
Φλεγμονώδεις νόσοι Λοιμώξεις (π.χ. ερλιχίωση), παρασιτώσεις (π.χ. λεϊσμανίωση) Νεοπλάσματα, ανοσολογικά νοσήματα Αφυδάτωση (αιμοσυμπύκνωση)

29 2.4. ΟΥΡΕΪΚΟ ΑΖΩΤΟ (BUN) Παραγωγή-απέκκριση:
Συνήθεις τιμές αναφοράς: mg/dl Αν το εργαστήριο μετράει ουρία: BUN = ουρία (mg/dl) x 0,47 NH3 Ουρία Καταβολισμός πρωτεϊνών

30 ΜΕΙΩΣΗ ΟΥΡΕΪΚΟΥ ΑΖΩΤΟΥ
Μειωμένη παραγωγή: Τροφή με λίγες πρωτεΐνες Ηπατική ανεπάρκεια Πυλαία παράκαμψη

31 ΑΥΞΗΣΗ ΟΥΡΕΪΚΟΥ ΑΖΩΤΟΥ (ΑΖΩΘΑΙΜΙΑ)
Προνεφρική: Αυξημένος καταβολισμός πρωτεϊνών (εμπύρετα νοσήματα, γαστρεντερικές αιμορραγίες, εγκαύματα, νέκρωση ιστών) Μειωμένη ροή αίματος στους νεφρούς-RBF (αφυδάτωση, σοβαρή αιμορραγία, shock, καρδιακή ανεπάρκεια, υποφλοιοεπινεφριδισμός) Νεφρική: οξεία και χρόνια Ν.Α. Μετανεφρική: έμφραξη, απόφραξη, ρήξη ουροφόρου οδού NH3 Ουρία

32 2.5. ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗ (Creat) Παραγωγή-απέκκριση:
Συνήθεις τιμές αναφοράς: 0,5-1,5 mg/dl Κρεατινίνη Καταβολισμός φωσφοκρεατίνης

33 ΑΥΞΗΣΗ ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗΣ Προνεφρική:
Μειωμένη ροή αίματος στους νεφρούς-RBF (αφυδάτωση, σοβαρή αιμορραγία, shock, καρδιακή ανεπάρκεια, υποφλοιοεπινεφριδισμός) Νεφρική: οξεία και χρόνια Ν.Α. Μετανεφρική: έμφραξη, απόφραξη ή ρήξη ουροφόρου οδού Κρεατινίνη Επειδή δεν αυξάνει σε περίπτωση αυξημένου καταβολισμού των πρωτεϊνών αποτελεί περισσότερο ειδικό δείκτη της νεφρικής λειτουργίας σε σχέση με το BUN

34 2.6. ΓΛΥΚΟΖΗ (Glu) Παραγωγή-κατανάλωση:
Συνήθεις τιμές αναφοράς: mg/dl Κατεχολαμίνες Γλυκοκορτικοειδή Γλυκαγόνη Αυξητική ορμόνη Γλυκόζη Ινσουλίνη

35 ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΑ Σακχαρώδης διαβήτης Πρόσφατο γεύμα Stress (Γ > Σ)
Υπερφλοιοεπινεφριδισμός, ακρομεγαλία, υπερθυρεοειδισμός (Γ), φαιοχρωμοκύττωμα, δίοιστρος (Σ) Σηψαιμία, οξεία παγκρεατίτιδα, νεοπλάσματα, τραύματα εγκεφάλου

36 ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ Ιδιοπαθής των κυναρίων μικρόσωμων φυλών
Των νεογέννητων κυναρίων Των κυνηγετικών σκύλων Σηψαιμία Ινσουλίνωμα Νεοπλάσματα Η καθυστέρηση στο διαχωρισμό του ορού έχει σαν αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της συγκέντρωσης της γλυκόζης

37 2.7. ΧΟΛΟΣΤΕΡΟΛΗ (Chol) Παραγωγή-κατανάλωση:
Συνήθεις τιμές αναφοράς: mg/dl Χολοστερόλη

38 ΜΕΙΩΣΗ ΧΟΛΟΣΤΕΡΟΛΗΣ Σύνδρομο κακής πέψης-εντερικής δυσαπορρόφησης
Ηπατική ανεπάρκεια Χολοστερόλη

39 ΥΠΕΡΧΟΛΟΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ Τροφή με πολλά λιπαρά Υποθυρεοειδισμός (Σ)
Υπερφλοιοεπινεφριδισμός Σακχαρώδης διαβήτης Οξεία παγκρεατίτιδα Χολόσταση Υπολευκωματιναιμία Ιδιοπαθής

40 2.8. ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ (Trig) Παραγωγή-κατανάλωση:
Συνήθεις τιμές αναφοράς: mg/dl VLDL Τριγλυκερίδια Χυλομικρά

41 ΥΠΕΡΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΑΙΜΙΑ
Τροφή με πολλά λιπαρά Σακχαρώδης διαβήτης Υποθυρεοειδισμός (Σ) Υπερφλοιοεπινεφριδισμός Οξεία παγκρεατίτιδα Ιδιοπαθής

42 «ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ» ΥΠΕΡΤΙΓΛΥΚΕΡΙΔΑΙΜΙΑΣ
Ο ορός (και το πλάσμα) είναι θολερός ως γαλακτόχρωμος Μεταβάλλεται (αυξάνει ή μειώνεται) η τιμή πολλών άλλων βιοχημικών παραμέτρων Παραμονή δείγματος σε ψύξη x 12h Αν οφείλεται σε χυλομικρά μαζεύονται στην επιφάνεια και ο υπόλοιπος ορός διαυγάζεται Επανάληψη αιμοληψίας ύστερα από νηστεία 12-24h

43 2.9. ΟΛΙΚΗ ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ (TBil)
Παραγωγή-απέκκριση: Συνήθεις τιμές αναφοράς: 0,1-0,6 mg/dl Έμμεση (ελεύθερη) χολερυθρίνη Άμεση (συνδεδεμένη) χολερυθρίνη

44 ΥΠΕΡΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΑΙΜΙΑ (ΙΚΤΕΡΟΣ)
Αιμόλυση, απορρόφηση μεγάλου αιματώματος ή εσωτερικής αιμορραγίας Ηπατοπάθειες Χολόσταση Ο προσδιορισμός της άμεσης και έμμεσης χολερυθρίνης δεν έχει ιδιαίτερη διαγνωστική αξία Έμμεση (ελεύθερη) χολερυθρίνη Άμεση (συνδεδεμένη) χολερυθρίνη

45 2.10. ΧΟΛΙΚΑ ΟΞΕΑ (Bile acids)
Παραγωγή-κυκλοφορία: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

46 ΑΥΞΗΣΗ ΧΟΛΙΚΩΝ ΟΞΕΩΝ Ηπατοπάθειες Χολόσταση Πυλαία παράκαμψη
Η ευαισθησία της εξέτασης αυξάνει αν η συγκέντρωση των χολικών οξέων μετρηθεί σε 2 δείγματα ορού: α) μετά από 12ωρη νηστεία και β) 2h μετά το γεύμα

47 2.11. ΑΜΜΩΝΙΑ (NH3) Παραγωγή-μεταβολισμός:
Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο NH3 Ουρία Καταβολισμός πρωτεϊνών

48 Η μέτρηση πρέπει να γίνει το πολύ σε 0,5-1h από την αιμοληψία
ΥΠΕΡΑΜΜΩΝΙΑΙΜΙΑ Ηπατοπάθειες Πυλαία παράκαμψη Ανορεξία (Γ) NH3 Ουρία Καταβολισμός πρωτεϊνών Η μέτρηση πρέπει να γίνει το πολύ σε 0,5-1h από την αιμοληψία

49 3. ΕΝΖΥΜΑ

50 3.1. ΑΛΚΑΛΙΚΗ ΦΩΣΦΑΤΑΣΗ (ALP)
Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο και την ηλικία του ζώου Νεαρά ζώα Γλυκοκορτικοειδή (Σ)

51 ΑΥΞΗΣΗ ΑΛΚΑΛΙΚΗΣ ΦΩΣΦΑΤΑΣΗΣ
Ηπατοπάθειες, χολόσταση Αυξημένη δραστηριότητα οστεοβλαστών: Νεαρά ζώα, υπερπαραθυρεοειδισμός, νεοπλάσματα οστών Υπερκορτιζολαιμία: Υπερφλοιοεπινεφριδισμός

52 3.2. γ-ΓΛΟΥΤΑΜΙΛΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗ (γ-GT)
Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

53 ΑΥΞΗΣΗ γ-ΓΛΟΥΤΑΜΙΛΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗΣ
ΑΥΞΗΣΗ γ-ΓΛΟΥΤΑΜΙΛΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗΣ Ηπατοπάθειες, χολόσταση (Γ > Σ) Στη Γ αποτελεί περισσότερο αξιόπιστο δείκτη χολόστασης σε σχέση με την αλκαλική φωσφατάση

54 3.3. ΑΛΑΝΙΝΟ-ΑΜΙΝΟ-ΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗ (ALT)
Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

55 ΑΥΞΗΣΗ ΑΛΑΝΙΝΟ-ΑΜΙΝΟ-ΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗΣ
Ηπατοπάθειες (εκφυλιστικές, νεκρωτικές) με πρόσφατη καταστροφή ηπατοκυττάρων

56 3.4. ΑΣΠΑΡΤΙΚΗ ΑΜΙΝΟ-ΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗ (AST)
Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

57 ΑΥΞΗΣΗ ΑΣΠΑΡΤΙΚΗΣ ΑΜΙΝΟ-ΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΗΣ
Ηπατοπάθειες (εκφυλιστικές, νεκρωτικές) με πρόσφατη καταστροφή ηπατοκυττάρων Μυοπάθειες

58 3.5. ΚΡΕΑΤΙΝΙΚΗ ΚΙΝΑΣΗ (CK)
Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

59 ΑΥΞΗΣΗ ΚΡΕΑΤΙΝΙΚΗΣ ΚΙΝΑΣΗΣ
Μυοπάθειες Ανορεξία (Γ)

60 3.6. ΓΑΛΑΚΤΙΚΗ ΔΕΥΔΡΟΓΟΝΑΣΗ (LDH)
Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

61 ΑΥΞΗΣΗ ΓΑΛΑΚΤΙΚΗΣ ΔΕΥΔΡΟΓΟΝΑΣΗΣ
Μυοπάθειες Ηπατοπάθειες

62 3.7. ΛΙΠΑΣΗ (Lip) Ισοένζυμα:
Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

63 ΑΥΞΗΣΗ ΛΙΠΑΣΗΣ Οξεία παγκρεατίτιδα (Σ) Οξεία γαστρίτιδα-εντερίτιδα
Ν.Α.

64 3.8. ΑΜΥΛΑΣΗ Ισοένζυμα: Τιμές αναφοράς: διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο

65 ΑΥΞΗΣΗ ΑΜΥΛΑΣΗΣ Οξεία παγκρεατίτιδα (Σ) Οξεία γαστρίτιδα-εντερίτιδα
Ν.Α. Η αύξηση της δραστηριότητας της αμυλάσης είναι λιγότερο ευαίσθητος και λιγότερο ειδικός δείκτης της οξείας παγκρεατίτιδας του Σ σε σχέση με εκείνη της λιπάσης

66 4. ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ

67 4.1. ΑΣΒΕΣΤΙΟ (Ca) Συνήθεις τιμές αναφοράς: 8,5-12 mg/dl (Σ)
Συνδεδεμένο με πρωτείνες (λευκωματίνες) (40%) Ελεύθερο ή ιονισμένο (50%) Βιολογικά ενεργό Συνδεδεμένο με σύμπλοκα (κιτρικό, γαλακτικό) (10%)

68 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Ι
Οξέωση Συνδεδεμένο με πρωτείνες (λευκωματίνες) Ελεύθερο ή ιονισμένο Συνδεδεμένο με σύμπλοκα (κιτρικό, γαλακτικό) Η οξέωση αυξάνει τη συγκέντρωση του ιονισμένου (βιολογικά ενεργού) Ca χωρίς όμως να επηρεάζει τη συγκέντρωση του ολικού Ca

69 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΙΙ
Αλκάλωση Συνδεδεμένο με πρωτείνες (λευκωματίνες) Ελεύθερο ή ιονισμένο Συνδεδεμένο με σύμπλοκα (κιτρικό, γαλακτικό) Η αλκάλωση μειώνει τη συγκέντρωση του ιονισμένου (βιολογικά ενεργού) Ca χωρίς όμως να επηρεάζει τη συγκέντρωση του ολικού Ca

70 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΩΝ Ι
Υπολευκωματιναιμία Συνδεδεμένο με πρωτείνες (λευκωματίνες) Ελεύθερο ή ιονισμένο Συνδεδεμένο με σύμπλοκα (κιτρικό, γαλακτικό) Η υπολευκωματιναιμία προκαλεί μείωση της συγκέντρωσης του ολικού Ca χωρίς όμως να επηρεάζει τη συγκέντρωση του ιονισμένου (βιολογικά ενεργού) Ca

71 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΩΝ ΙΙ
Αυξημένη συγκέντρωση λευκωματινών Συνδεδεμένο με πρωτείνες (λευκωματίνες) Ελεύθερο ή ιονισμένο Συνδεδεμένο με σύμπλοκα (κιτρικό, γαλακτικό) Η αύξηση της συγκέντρωσης των λευκωματινών αυξάνει τη συγκέντρωση του ολικού Ca χωρίς όμως να επηρεάζει τη συγκέντρωση του ιονισμένου (βιολογικά ενεργού) Ca

72 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΟΝΙΣΜΕΝΟΥ Ca
Διορθωμένο Ca (mg/dl) = μετρηθέν Ca (mg/dl) – λευκωματίνες (g/dl) + 3,5 ή Διορθωμένο Ca (mg/dl) = μετρηθέν Ca (mg/dl) – [ολικές πρωτεΐνες (g/dl) x 0,4] + 3,3 Σε περίπτωση αμφιβολίας ιδανικό είναι να μετριέται απευθείας η συγκέντρωση του ιονισμένου Ca (τεχνικά δύσκολο)

73 ΥΠΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ Εκλαμψία (Σ >> Γ)
Νεφρική ανεπάρκεια (νεφρογενής δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός) Πρωτογενής υποπαραθυρεοειδισμός Τοξίκωση από αιθυλενική γλυκόλη Οξεία παγκρεατίτιδα Σύνδρομο εντερικής δυσαπορρόφησης Τροφική ασβεστιοπενία (τροφογενής δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός)

74 ΥΠΕΡΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ Ψευδής υπερπαραθυρεοειδισμός (π.χ. λέμφωμα)
Υποφλοιοεπινεφριδισμός Νεφρική ανεπάρκεια (συνήθως λόγω συγγενών νεφροπαθειών) Υπερβιταμίνωση D Πρωτογενής υπερπαραθυρεοειδισμός Παθήσεις οστών (οστεομυελίτιδα, νεοπλάσματα) Ιδιοπαθής (Γ)

75 4.2. ΑΝΟΡΓΑΝΟΣ ΦΩΣΦΟΡΟΣ (Ρ)
Συνήθεις τιμές αναφοράς: Σ < 1 χρόνου: 5-10 mg/dl Σ > 1 χρόνου: 2,5-5 mg/dl Γ: 4-8 mg/dl

76 ΥΠΟΦΩΣΦΑΤΑΙΜΙΑ Ψευδής υπερπαραθυρεοειδισμός (π.χ. λέμφωμα)
Πρωτογενής υπερπαραθυρεοειδισμός Κετοξεωτικός σακχαρώδης διαβήτης

77 ΥΠΕΡΦΩΣΦΑΤΑΙΜΙΑ Νεφρική ανεπάρκεια Υπερβιταμίνωση D
Παθήσεις οστών (οστεομυελίτιδα, νεοπλάσματα) Πρωτογενής υποπαραθυρεοειδισμός Τροφογενής δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός

78 4.3. ΚΑΛΙΟ (K) Μεταβολισμός: Κατανομή: Συνήθεις τιμές αναφοράς:
3,5-5,5 mEq/L 98% 2% Αλκάλωση Ινσουλίνη Οξέωση

79 ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ Μειωμένη πρόσληψη: Ανορεξία, ασιτία Αυξημένη απέκκριση:
Έμετοι, διάρροια, Χ.Ν.Α., μεταποφρακτική διούρηση Μετακίνηση στον ενδοκυτταρικό χώρο: Αλκάλωση

80 ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ Μειωμένη απέκκριση:
Υποφλοιοεπινεφριδισμός, Ο.Ν.Α., έμφραξη-απόφραξη ουροφόρου οδού, ρήξη ουροδόχου κύστης Μετακίνηση στον εξωκυτταρικό χώρο: Οξέωση, εκτεταμένες κακώσεις, επαναιμάτωση άκρου μετά από αρτηριακή θρομβοεμβολή

81 4.4. ΝΑΤΡΙΟ (Na) Συνήθεις τιμές αναφοράς: mEq/L Κατανομή:

82 ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ Σοβαροί έμετοι-διάρροια Ν.Α. με πολυουρία
Υποφλοιοεπινεφριδισμός

83 ΥΠΕΡΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ Μειωμένη πρόσληψη νερού Αυξημένη απέκκριση νερού:
Έμετοι, διάρροια, άποιος διαβήτης

84 ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ Στις παραπάνω διαφάνειες αναφέρονται μόνο τα συχνότερα αίτια που ευθύνονται για τις μεταβολές των διάφορων βιοχημικών παραμέτρων Δεν αναφέρονται οι μεταβολές που οφείλονται στη χορήγηση φαρμάκων Οι τιμές αναφοράς για τα θρεπτικά συστατικά, τα προϊόντα μεταβολισμού και τους ηλεκτρολύτες έχουν καθαρά ενδεικτικό χαρακτήρα