Ιστορία Κατά την Αγγλοκρατία ήταν το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, για αυτό οι Βρετανοί το ανακήρυξαν δήμο το 1939. Νωρίτερα το1938 είχε αποκτήσει γυμνάσιο.

Παρουσίαση με θέμα: "Ιστορία Κατά την Αγγλοκρατία ήταν το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, για αυτό οι Βρετανοί το ανακήρυξαν δήμο το 1939. Νωρίτερα το1938 είχε αποκτήσει γυμνάσιο."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1

2 Ιστορία Κατά την Αγγλοκρατία ήταν το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, για αυτό οι Βρετανοί το ανακήρυξαν δήμο το 1939. Νωρίτερα το1938 είχε αποκτήσει γυμνάσιο. Λευκονοικιάτες συμμετείχαν και έδωσαν τη ζωή τους σε όλους τους αγώνες της Κύπρου.

3 Πολιτισμός Θεωρείται η πατρίδα του συνεταιρισμού στη Κύπρο αφού εδώ ιδρύθηκε ο πρώτος συνεταιρισμός το 1909. Από το Λευκόνοικο κατάγεται ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης. Πριν την Τούρκικη εισβολή είχε 3000 περίπου κατοίκους και από εκεί περνούσε ο παλιός δρόμος Λευκωσίας - Αμμόχωστου. Η κωμόπολη είχε νοσοκομείο, δικαστήρια και όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.

4 Έτος πληθυσμος Κύπριοι Τούρκοι 1881839609 1891918909 190111191039 191112291165 192114291310 193115641410 194616141460 196011801179 19732000116

5 Δικες μου πηγες και μαρτυρίες λένε >

6 Φύγαμε. Νομίζαμε και πάλι ότι θα ήταν για λίγο. Φτάσαμε στην Άχνα, στο σπίτι του θειου μου του Ττοφαλλή. Μας υποδέχθηκαν θερμά, μαζί με την οικογένεια του αδελφού του, του Κοκή Κωνσταντινίδη. Σε λίγη ώρα, όμως, ακούστηκαν πάλι φήμες: έρχονται οι Τούρκοι στην Άχνα. Πάλι νέο φευγιό. Φτάσαμε στην Ξυλοτύμπου, όπου περάσαμε τη νύκτα στο αυτοκίνητό μας. Μας ρωτάνε αν πήραμε τίποτα μαζί μας, φεύγοντας. Πώς να πάρεις και τι να πάρεις από όλη τη ζωή σου; Πώς να πάρεις σπίτια ολόγιομα από όλα τα καλά; Πώς να πάρεις κάτι, και τι να αφήσεις πίσω; Αλλά, είπαμε, εμείς φύγαμε μόνο για λίγες ώρες, για να προστατευτούμε από τους βομβαρδισμούς.

7 Δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό μας ότι θα φεύγαμε για πάντα. Δεν ξέραμε τι σημαίνει προσφυγιά. Μόνο στα βιβλία διαβάζαμε για τους πρόσφυγες της Μικρασιάτες που πολύ μας συγκινούσαν οι ιστορίες τους. Πού να ξέραμε ότι μας ανέμενε ίδια μοίρα. Μας ρωτάγανε πολλοί λοιπόν, τι πήραμε μαζί μας, φεύγοντας.