Τίγρη της Σουμάτρα Πέτρος Σπύρος Στρατηγός Σπύρος Τσουκαλάς Άρης.

Παρουσίαση με θέμα: "Τίγρη της Σουμάτρα Πέτρος Σπύρος Στρατηγός Σπύρος Τσουκαλάς Άρης."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Τίγρη της Σουμάτρα Πέτρος Σπύρος Στρατηγός Σπύρος Τσουκαλάς Άρης

2 Πού ζει Οι τίγρεις, κάποτε, εξαπλώνονταν σε όλη την Ασία, από την Τουρκία στα δυτικά μέχρι την ανατολική ακτή της Ρωσίας, στα ανατολικά.[5] Κατά τα τελευταία 100 χρόνια, όμως, έχουν απωλέσει το 93% της ιστορικής κατανομής τους [6][7] και, έχουν εκριζωθεί από την Κ. και ΝΔ. Ασία, από τα νησιά της Ιάβας και του Μπαλί, καθώς και από μεγάλες περιοχές της Α. και ΝΑ. Ασίας. Σήμερα εξαπλώνονται σε οικοσυστήματα που, ποικίλλουν από τη σιβηρική τάιγκα μέχρι τα ανοικτά λιβάδια και τους τροπικούςμαγκρόβιους βάλτους. Οι τίγρεις, κάποτε, εξαπλώνονταν σε όλη την Ασία, από την Τουρκία στα δυτικά μέχρι την ανατολική ακτή της Ρωσίας, στα ανατολικά.[5] Κατά τα τελευταία 100 χρόνια, όμως, έχουν απωλέσει το 93% της ιστορικής κατανομής τους [6][7] και, έχουν εκριζωθεί από την Κ. και ΝΔ. Ασία, από τα νησιά της Ιάβας και του Μπαλί, καθώς και από μεγάλες περιοχές της Α. και ΝΑ. Ασίας. Σήμερα εξαπλώνονται σε οικοσυστήματα που, ποικίλλουν από τη σιβηρική τάιγκα μέχρι τα ανοικτά λιβάδια και τους τροπικούςμαγκρόβιους βάλτους.[5][6][7]τάιγκαμαγκρόβιους[5][6][7]τάιγκαμαγκρόβιους

3 Η εμφάνισή της Η τίγρη, ένα από τα λιγοστά ζώα της επονομαζομένης Χαρισματικής Μεγαπανίδας (Charismatic Megafauna), αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα είδη στην υφήλιο, με το χαρακτηριστικό μοτίβο από κάθετες, σκούρες ραβδώσεις σε κοκκινο-πορτοκαλί υπόστρωμα στην άνω επιφάνεια και, την πιο ανοικτόχρωμη κάτω επιφάνεια του σώματός της. Η τίγρη, ένα από τα λιγοστά ζώα της επονομαζομένης Χαρισματικής Μεγαπανίδας (Charismatic Megafauna), αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα είδη στην υφήλιο, με το χαρακτηριστικό μοτίβο από κάθετες, σκούρες ραβδώσεις σε κοκκινο-πορτοκαλί υπόστρωμα στην άνω επιφάνεια και, την πιο ανοικτόχρωμη κάτω επιφάνεια του σώματός της.Χαρισματικής ΜεγαπανίδαςΧαρισματικής Μεγαπανίδας Eίναι το μεγαλύτερο είδος «γάτας» (Felidae), φθάνοντας σε συνολικό -μαζί με την ουρά- μήκος σώματος μέχρι και 3,3 μέτρα και βάρος έως 306 κιλά. Έχει εξαιρετικά ευμεγέθεις κυνόδοντες, τους μεγαλύτερους από τα αιλουροειδή με ύψος μύλης 74,5 έως και 90 χιλιοστά.[3] Σε ζωολογικούς κήπους, κάποιες τίγρεις έχουν ζήσει για 20 έως 26 έτη, που φαίνεται επίσης να είναι η διάρκεια ζωής τους στην άγρια φύση.[4] Πρόκειται για εξαιρετικά εδαφικό και, σε γενικές γραμμές, μοναχικό ζώο, που συχνά απαιτεί μεγάλα σε έκταση ενδιαιτήματα για να υποστηριχθούν οι απαιτήσεις στη λεία του. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ζει σε μερικές από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Γη, έχει προκαλέσει σημαντικές συγκρούσεις με τον άνθρωπο. Eίναι το μεγαλύτερο είδος «γάτας» (Felidae), φθάνοντας σε συνολικό -μαζί με την ουρά- μήκος σώματος μέχρι και 3,3 μέτρα και βάρος έως 306 κιλά. Έχει εξαιρετικά ευμεγέθεις κυνόδοντες, τους μεγαλύτερους από τα αιλουροειδή με ύψος μύλης 74,5 έως και 90 χιλιοστά.[3] Σε ζωολογικούς κήπους, κάποιες τίγρεις έχουν ζήσει για 20 έως 26 έτη, που φαίνεται επίσης να είναι η διάρκεια ζωής τους στην άγρια φύση.[4] Πρόκειται για εξαιρετικά εδαφικό και, σε γενικές γραμμές, μοναχικό ζώο, που συχνά απαιτεί μεγάλα σε έκταση ενδιαιτήματα για να υποστηριχθούν οι απαιτήσεις στη λεία του. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ζει σε μερικές από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Γη, έχει προκαλέσει σημαντικές συγκρούσεις με τον άνθρωπο.αιλουροειδήμύλης[3][4]άνθρωποαιλουροειδήμύλης[3][4]άνθρωπο

4

5 Συνήθειες Στη φύση, οι τίγρεις τρέφονται κυρίως με μεγάλα και μεσαίου μεγέθους ζώα και, οι περισσότερες μελέτες δείχνουν, ότι έχουν μια προτίμηση στα ιθαγενή Οπληφόρα που ζυγίζουν 90 κιλά, τουλάχιστον.[74][75] Στη φύση, οι τίγρεις τρέφονται κυρίως με μεγάλα και μεσαίου μεγέθους ζώα και, οι περισσότερες μελέτες δείχνουν, ότι έχουν μια προτίμηση στα ιθαγενή Οπληφόρα που ζυγίζουν 90 κιλά, τουλάχιστον.[74][75]Οπληφόρα[74][75]Οπληφόρα[74][75] Τα ελάφια Σαμπάρ (Rusa unicolor), Σίκα (Cervus nippon), Τσιτάλ (Axis axis) και Μπαρασίνγκα (Rucervus duvaucelii), ταΑγριογούρουνα (Sus scrofa), το βοοειδές Γκάουρ (Bos gaurus), η αντιλόπη Νιλγκάι (Boselaphus tragocamelus), ο άγριος Νεροβούβαλος (Bubalus arnee) καθώς και ο εξημερωμένος Νεροβούβαλος (Bubalus bubalis), αποτελούν κατά φθίνουσα σειρά προτίμησης, τα αγαπημένα θηράματα της τίγρης στην Ινδία.[75 ] Τα ελάφια Σαμπάρ (Rusa unicolor), Σίκα (Cervus nippon), Τσιτάλ (Axis axis) και Μπαρασίνγκα (Rucervus duvaucelii), ταΑγριογούρουνα (Sus scrofa), το βοοειδές Γκάουρ (Bos gaurus), η αντιλόπη Νιλγκάι (Boselaphus tragocamelus), ο άγριος Νεροβούβαλος (Bubalus arnee) καθώς και ο εξημερωμένος Νεροβούβαλος (Bubalus bubalis), αποτελούν κατά φθίνουσα σειρά προτίμησης, τα αγαπημένα θηράματα της τίγρης στην Ινδία.[75 ]ΣαμπάρΣίκαΤσιτάλΜπαρασίνγκαΑγριογούρουναΓκάουρΝιλγκάιΙνδία[75 ]ΣαμπάρΣίκαΤσιτάλΜπαρασίνγκαΑγριογούρουναΓκάουρΝιλγκάιΙνδία[75 ]

6 Κυνήγι Οι τίγρεις, σε γενικές γραμμές είναι νυκτόβια αρπακτικά.[82] Ωστόσο, σε περιοχές όπου ο άνθρωπος είναι συνήθως απών, έχουν παρατηρηθεί μέσω τηλεκατευθυνομένων, κρυφών καμερών, να κυνηγούν και κατά τη διάρκεια της ημέρας.[83] Στην πλειονότητα των περιπτώσεων κυνηγούν μοναχικά, στήνοντας ενέδρα στο θήραμά τους, όπως και τα περισσότερα αιλουροειδή, υπερισχύοντας από κάθε άποψη της λείας τους, αφού δεν υπάρχει ζώο -πλην των προαναφερθέντων παχυδέρμων- για να τις αντιμετωπίσουν. Η, συνήθως, επιτυχημένη έκβαση της κυνηγετικής της τεχνικής, περιλαμβάνει ενέδρα, αστραπιαία επίθεση, ανατροπή του θηράματος από τη θέση ισορροπίας του και ισχυρό δάγκωμα στο λαιμό ή τον τράχηλο, που επιφέρει ακαριαίο θάνατο στη λεία.[19][82][83][19]

7 Ζευγάρωμα και φωλιά Η τίγρη μπορεί να ζευγαρώνει όλο το χρόνο, αλλά πιο συχνά μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου. Ένα θηλυκό είναι δεκτικό μόνο για 3-6 ημέρες, οπότε το ζευγάρωμα είναι πολύ συχνό κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.[19] Ένα ζευγάρι μπορεί να συνουσιάζεται συχνά και θορυβωδώς, όπως κάνουν και οι άλλες «γάτες», ενώ η περίοδος κύησης μπορεί να κυμαίνεται από 93-112 ημέρες, αν και ο μέσος όρος είναι 104-106 ημέρες. Η τίγρη μπορεί να ζευγαρώνει όλο το χρόνο, αλλά πιο συχνά μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου. Ένα θηλυκό είναι δεκτικό μόνο για 3-6 ημέρες, οπότε το ζευγάρωμα είναι πολύ συχνό κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.[19] Ένα ζευγάρι μπορεί να συνουσιάζεται συχνά και θορυβωδώς, όπως κάνουν και οι άλλες «γάτες», ενώ η περίοδος κύησης μπορεί να κυμαίνεται από 93-112 ημέρες, αν και ο μέσος όρος είναι 104-106 ημέρες.[19]

8 Γιατί κινδυνεύει Η τίγρη υπήρξε κάποτε ένα από τα Πέντε Μεγάλα (Big Five) -ενν. θηράματα- της Ασίας. Το κυνήγι της, νόμιμο τότε, οργίαζε στις αρχές του 19ου και του 20ου αιώνα, αναγνωρισμένο και θεωρούμενο ως «άθλημα» από τους Βρετανούς στην αποικιακή Ινδία, καθώς και από τους μαχαραγιάδες και την αριστοκρατική τάξη των πάλαι ποτέ πριγκιπάτων τής -προ της ανεξαρτησίας-Ινδίας. Ένας και μόνον μαχαραγιάς ή Άγγλος κυνηγός, μπορούσε να ισχυριστεί ότι είχε σκοτώσει πάνω από 100 τίγρεις στην «καριέρα» του.[19] To κυνήγι γινόταν από ορισμένους κυνηγούς με τα πόδια, άλλοι έστηναν ενέδρα χρησιμοποιώντας καλυμμένες τέντες (machans) με κατσικίσιο ή βουβαλίσιο κρέας ως δόλωμα, ενώ κάποιοι πιο εύποροι κυνηγούσαν πυροβολώντας από τη ράχη ενός ελέφαντα.[139] Σε ορισμένες περιπτώσεις, επιστρατεύονταν οι κάτοικοι ενός ολόκληρου χωριού, χτυπώντας τύμπανα για να οδηγήσουν το θήραμα στη ζώνη θανάτωσής του. Εκτενείς οδηγίες ήσαν διαθέσιμες για την εκδορά των τίγρεων και, υπήρχαν ειδικοί βυρσοδέψες (taxidermists), για την προετοιμασία των δερμάτων. Η τίγρη υπήρξε κάποτε ένα από τα Πέντε Μεγάλα (Big Five) -ενν. θηράματα- της Ασίας. Το κυνήγι της, νόμιμο τότε, οργίαζε στις αρχές του 19ου και του 20ου αιώνα, αναγνωρισμένο και θεωρούμενο ως «άθλημα» από τους Βρετανούς στην αποικιακή Ινδία, καθώς και από τους μαχαραγιάδες και την αριστοκρατική τάξη των πάλαι ποτέ πριγκιπάτων τής -προ της ανεξαρτησίας-Ινδίας. Ένας και μόνον μαχαραγιάς ή Άγγλος κυνηγός, μπορούσε να ισχυριστεί ότι είχε σκοτώσει πάνω από 100 τίγρεις στην «καριέρα» του.[19] To κυνήγι γινόταν από ορισμένους κυνηγούς με τα πόδια, άλλοι έστηναν ενέδρα χρησιμοποιώντας καλυμμένες τέντες (machans) με κατσικίσιο ή βουβαλίσιο κρέας ως δόλωμα, ενώ κάποιοι πιο εύποροι κυνηγούσαν πυροβολώντας από τη ράχη ενός ελέφαντα.[139] Σε ορισμένες περιπτώσεις, επιστρατεύονταν οι κάτοικοι ενός ολόκληρου χωριού, χτυπώντας τύμπανα για να οδηγήσουν το θήραμα στη ζώνη θανάτωσής του. Εκτενείς οδηγίες ήσαν διαθέσιμες για την εκδορά των τίγρεων και, υπήρχαν ειδικοί βυρσοδέψες (taxidermists), για την προετοιμασία των δερμάτων.Ινδίας[19][139]βυρσοδέψεςΙνδίας[19][139]βυρσοδέψες

9 Τέλος Ευχαριστούμε που παρακολουθήσατε την παρουσίασή μας!!! Πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE %AF%CE%B3%CF%81%CE%B7#.CE.97_.CF.84. CE.AF.CE.B3.CF.81.CE.B7_.CF.89.CF.82_.CE.B8. CE.AE.CF.81.CE.B1.CE.BC.CE.B1