Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Στόχευση Πρόληψης- Παρέμβασης

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "Στόχευση Πρόληψης- Παρέμβασης"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΡΩΝ

2 Στόχευση Πρόληψης- Παρέμβασης
Πρόληψη της επιθετικής συμπεριφοράς πριν αυτή κάνει την εμφάνισή της στο σύνολο του σχολικού πληθυσμού. Αναγνώριση των μαθητών που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς και στην παρέμβαση για παροχή βοήθειας και Μείωση της συχνότητας και της έντασης της επιθετικής συμπεριφοράς που έχει πρόσφατα εκδηλωθεί από ένα ή περισσότερους μαθητές

3 Επίτευξη του στόχου Όταν τα μέτρα πρόληψης έχουν ως στόχο ολόκληρο τον μαθητικό πληθυσμό, τότε η παρέμβαση ονομάζεται πρωτογενής (Larson, 2004). Οι ερευνητές τείνουν να συμφωνούν ότι τα ολιστικά προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης είναι η καλύτερη άμυνα ενάντια στον σχολικό εκφοβισμό (Elinoff, Chapouleas, & Sassu, 2004).

4 Γιατί είναι απαραίτητη η πρόληψη και η παρέμβαση
Οι μαθητές-θύματα σχολικού εκφοβισμού έχουν ανάγκη να νιώσουν ότι η δυστυχία τους γίνεται αντιληπτή από τους ενηλίκους, αποκαλύπτεται και κάτι μπορεί να γίνει για να περιοριστεί η οδύνη τους. Στις χώρες και τα σχολεία, όπου εφαρμόστηκε μία ολιστική- συστημική προσέγγιση και η παρέμβαση αφορούσε σε όλα τα επίπεδα, τα περιστατικά σχολικής βίας και εκφοβισμού παρουσίασαν μείωση από 20% έως 70% με αποτέλεσμα να βελτιωθούν σημαντικά η λειτουργία του σχολείου και οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών

5 Γιατί είναι απαραίτητη η πρόληψη και η παρέμβαση
Το άγχος που προκαλείται από τη συνεχή θυματοποίηση μπορεί να έχει συσσωρευτική δράση και να καθιστά δύσκολη τη διαχείρισή του, επειδή εγκαθίσταται βαθιά στη ψυχολογική δόμηση των ατόμων.

6 Βασικές προϋποθέσεις Σημαντικότερες προϋποθέσεις για την επίτευξη του στόχου: Επίγνωση της έκτασης του προβλήματος (εκπαιδευτικοί, γονείς) Απόφαση για σοβαρή εμπλοκή όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας στην όλη κατάσταση

7 Σε επίπεδο σχολείου Σε επίπεδο γονέων Σε ατομικό επίπεδο
Στρατηγικές δράσεων Σε επίπεδο σχολείου Σε επίπεδο γονέων Σε ατομικό επίπεδο

8 Σε επίπεδο Σχολείου 1. Ορισμός σαφούς πλαισίου σχετικά με την πολιτική που ακολουθεί το σχολείο για την πρόληψη του Σχολικού εκφοβισμού 2. Διάχυση της πολιτικής σε μαθητές, γονείς και την ευρύτερη κοινότητα 3. Σαφής ορισμός εκφοβισμού: τι είδους συμπεριφορές αφορά αυτή η πολιτική/ ανάρτηση στους πίνακες ανακοινώσεων

9 Ενδεικτικός ορισμός σχολικού εκφοβισμού
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι η επιθετική εκείνη συμπεριφορά που είναι εσκεμμένη, απρόκλητη και επαναλαμβανόμενη. Αποτελεί κατάχρηση εξουσίας και εμπεριέχει ανισότητα στη δύναμη που είναι είτε αντικειμενική (π.χ. σωματική) είτε αντιληπτή (π.χ. προσωπικότητας). Κατευθύνεται προς εκείνα τα θύματα που εκλαμβάνονται από τους θύτες (έναν ή πολλούς μαζί) ως αδύναμα, είτε σωματικά είτε ψυχολογικά

10 Τι δεν είναι Σχολικός Εκφοβισμός
Όταν δεν υπάρχει ανισότητα ανάμεσα στα μέλη (σωματική διάπλαση, κοινωνική θέση, κουλτούρα). Όταν υπάρχει όμοια συναισθηματική αντίδραση. Όταν υπάρχουν απλές παρεξηγήσεις ή απλοί καυγάδες μεταξύ των μαθητών. Όταν γίνονται αστεία που διασκεδάζουν πραγματικά και τις δύο πλευρές

11 Σε επίπεδο Σχολείου 4. Δημοσίευση του έργου κατά του σχολικού εκφοβισμού στην ιστοσελίδα του σχολείου. 5. Εμπλοκή όλων των εκπαιδευτικών και της διεύθυνσης στη διαχείριση του φαινομένου 6. Δημιουργία συντονιστικής επιτροπής εκπαιδευτικών με στόχο να λειτουργήσουν ενισχυτικά στο έργο των υπευθύνων ΟΔΠ 7. Σαφήνεια κανόνων 8. Αίσθημα "σχολικής δικαιοσύνης» Καθορίζουν το σχολικό κλίμα Πολύ ισχυρή συσχέτιση με τις διαφορές στη θυματοποίηση μεταξύ σχολικών μονάδων

12 Στατιστικά οι παράγοντες που ερμηνεύουν περισσότερο την αύξηση της θυματοποίησης είναι η έλλειψη σταθερότητα της εκπαιδευτικής ομάδας, μετά η ασάφεια των σχολικών κανονισμών, καθώς και η αδικία στην εφαρμογή των κανονισμών (Debarbieux, 2008)

13 9. Διαρκής επιμόρφωση εκπαιδευτικών σχετικά με το θέμα
10. Δημιουργία σαφούς πλαισίου αναφοράς 11. Δραστηριοποίηση των εκλεγμένων από τους μαθητές μαθητικών συμβουλίων

14 12. Επιλογή και εκπαίδευση μαθητών ώστε να παρεμβαίνουν ως διαμεσολαβητές σε περίπτωση εκδήλωσης περιστατικού bullying. 13. Ενημέρωση των μαθητών, ώστε εάν παραβρεθούν ως παρατηρητές σε εκφοβιστικό επεισόδιο πώς να παρέμβουν και που να αναφέρουν 14. Ουσιαστική επιτήρηση στις βασικές περιοχές του σχολείου (αυλές, τουαλέτες, κτλ.).

15 15. Τοποθέτηση ενός ασφαλούς «κουτιού ανησυχίας, προβληματισμού» στο γραφείο, όπου οι μαθητές θα εκφράζουν τις ανησυχίες τους. 17. Δημιουργία αφίσας από τους μαθητές, με θέμα τη σχολική βία και ανάρτηση στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου και των τμημάτων

16 18. Δημιουργία και ανάρτηση πανό σε κεντρικό σημείο του σχολείου που θα ενημερώνει τους επισκέπτες ότι στο σχολείο σας δεν είναι ανεκτός ο σχολικός εκφοβισμός 19. Υπογραφή συμβολαίου μη βίας από όλους τους μαθητές του σχολείου

17 Ενθάρρυνση των θυμάτων να αναφέρουν το γεγονός
Απομυθοποίηση του δράστη Υλοποίηση Προγραμμάτων προληπτικών παρεμβάσεων σε συνεργασία με φορείς παροχής ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών Αναζήτηση στήριξης από υποστηρικτικούς μηχανισμούς δομών (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.ά για την επίλυση σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται πολλές φορές και με εξωσχολικούς παράγοντες (π.χ. προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα) .

18 24. Υλοποίηση παρεμβατικών προγραμμάτων συναισθηματικής αγωγής που να στοχεύουν στο να αναπτύξουν τα παιδιά υγιείς προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες Όλα τα προγράμματα πρέπει να βοηθούν τους μαθητές να δομήσουν μια ισχυρή ταυτότητα που θα τους οδηγήσει στην ομαλή κοινωνικοποίηση. Ισχυρή υπό τη μορφή της ψυχικής θωράκισης και ανθεκτικότητας.

19 Σε επίπεδο τάξης 1. Ενθάρρυνση της ομότιμης μάθησης.
1. Ενθάρρυνση της ομότιμης μάθησης. 2. Έμπρακτη απόδειξη, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, της σημασίας που αποδίδουν οι εκπαιδευτικοί στην αποδοχή της διαφοράς – είτε αυτή η διαφορά σχετίζεται με τη θρησκεία, την εμφάνιση, τη σεξουαλικότητα, την ικανότητα κλπ. 3. Συζήτηση μέσα στην τάξη για το φαινόμενο του Σχολικού Εκφοβισμού.

20 4. Εξήγηση για τις συνέπειες του φαινομένου και για τους τρόπους παρέμβασης
5. Συστήνεται η δυναμική /αποφασιστική λεκτική παρέμβαση στην τάξη (σύντομη /σαφής /απειλητική) για να νοιώσουν τα παιδιά-θύτες ότι το σχολείο δεν αδιαφορεί και υπερασπίζεται τα θύματα 6. Δίνεται στους μαθητές τη δυνατότητα να μιλήσουν για τον σχολικό εκφοβισμό και να αναπτύξουν τη συναισθηματική προσαρμοστικότητά τους.

21 Σε ατομικό επίπεδο 1. Διαδικασίες ακρόασης, όταν εκδηλώνεται ένα περιστατικό βίας και ανάθεση ρόλων συμβούλων και μεσολαβητών σε εκπαιδευτικούς ΟΔΠ 2. Στήριξη στους μαθητές θύματα: σε ποιον αναφέρουν το περιστατικό, διαδικασία που θα ακολουθηθεί, υποστήριξη που θα δοθεί

22 Απόδοση του Λόγου στα θύματα
να τα γνωρίσουμε, να μην αρνηθούμε τον πόνο τους "τα παιδιά είναι οι καλύτεροι εμπειρογνώμονες στη βία"

23 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
• Τα μέλη ΟΔΠ αναφέρουν το περιστατικό στον Δ/ντη, Δ/νρια του σχολείου, ο οποίος με τη σειρά του θα επικοινωνήσει άμεσα με τους γονείς των μαθητών που εμπλέκονται. • Θα ζητηθεί από τους γονείς να παρακολουθούν τυχόν αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού/των παιδιών τους. • Θα τηρηθούν λεπτομερή αρχεία του συμβάντος και χρονοδιάγραμμα των περιστατικών.

24 • Εάν το περιστατικό είναι σοβαρό θα καταχωρηθεί στην ηλεκτρονική φόρμα καταγραφής της Περιφερειακής Δ/νσης ΑΜΘ • Αν η συμπεριφορά επιμείνει, θα τεθούν σε εφαρμογή οι λοιπές πολιτικές του σχολείου. (Όπως, πρόταση στους γονείς για παρέμβαση ειδικού, προσφυγή σε δομές ψυχοκοινωνικής στήριξης που συνεργάζονται με τις κατά τόπους Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και παρέχουν συμβουλευτική, προσφυγή στο τοπικό δίκτυο πρόληψης ενάντια στο σχολικό εκφοβισμό…..)

25 • Σε περίπτωση που οι υπεύθυνοι ΟΔΠ διακρίνουν ότι κάποιο παιδί περιθωριοποιείται ή «ετικετοποιείται» συστηματικά από τους συμμαθητές του, ενημερώνουν αμέσως τους γονείς του, καθώς και τον διευθυντή του σχολείου και συνεργάζονται με τους διδάσκοντες εκπαιδευτικούς και όλους τους σχετικούς φορείς ( συμβούλους, ψυχολόγους).

26 Διαμεσολάβηση Μετά την εκδήλωση του περιστατικού μόνο αφού μεσολαβήσει ένα διάστημα, για να επανέλθει κάποια ψυχραιμία, μπορεί να πραγματοποιηθεί η διαμεσολάβηση Αφιερώνουμε χρόνο και στους δύο συμμετέχοντες, χωρίς να απορρίπτουμε το παιδί- θύτη, καθώς έτσι κινδυνεύει να αποκλειστεί από την όλη διαδικασία

27 Αναζητούμε ένα απομονωμένο χώρο, γραφείο βιβλιοθήκη.
Συνομιλούμε με τους μαθητές θύμα/ θύτη ή θύτες/ παρατηρητές με τον καθένα χωριστά.

28 Δεν αποδίδονται ευθύνες στους «δράστες» και στα «θύματα», δεν συζητούνται οι λεπτομέρειες των περιστατικών. Υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί η ταύτιση με το «θύμα». Ο εκπαιδευτικός ταυτίζεται με τη δυστυχία του «θύματος», νιώθει θυμό για τους «δράστες», βιώνει τάση για εκδίκηση, θυμάται τις προσωπικές του εμπειρίες θυματοποίησης, πιστεύει ότι το «θύμα» παθαίνει αυτό που αξίζει.

29 Βήματα: 1. Συζήτηση με το θύμα. Επικεντρώνεται η συζήτηση στην έκφραση των συναισθημάτων του. ( πως νιώθει) 2. Συζήτηση με την ομάδα των «δραστών» και των παρατηρητών: εξηγείται το πρόβλημα, πώς νιώθει το «θύμα» Δεν απευθύνουμε κατηγορίες Τονίζεται η σημασία της ευθύνης να κάνουν κάτι γι' αυτό Προτείνονται και καταγράφονται λύσεις.

30 Λεκτικές φράσεις κλειδιά στην επικοινωνία εκπαιδευτικού – θύτη
«Πώς και αποφάσισες να τον χτυπήσεις;» Υπάρχει επιλογή και ευθύνη για την επίθεση. «Θα πρέπει τώρα να βρούμε μαζί ένα τρόπο να λύσουμε αυτό το πρόβλημα» Καθιστούμε τον μαθητή ικανό να λύσει τα προβλήματά του και να λάβει υποστήριξη αν χρειαστεί.

31 «Πώς νομίζεις ότι ένοιωσε ο συμμαθητής σου;»
Ενθαρρύνει την ενσυναίσθηση του παιδιού και προσκαλεί σε επικοινωνία. «Τι νομίζεις ότι θα μπορούσε να γίνει για να μην επαναληφθεί ;» Το παιδί μπορεί να βρει τρόπους να αποφύγει τη βία.

32 Τι πρέπει να αποφύγουμε
«Η τιμωρία σου είναι στέρηση όλων των επόμενων διαλειμμάτων» Τιμωρεί (δίνει έμφαση στην τιμωρία) και αδιαφορεί για εξηγήσεις. Η τιμωρία μπορεί να ανατροφοδοτήσει τον κύκλο της βίας. Ο μαθητής μπορεί να σκεφτεί: “Είσαι εξουσία, ισχυρός και μου συμπεριφέρεσαι με βία. Άρα νομιμοποιούμαι κι εγώ να τη χρησιμοποιώ επειδή είμαι πιο δυνατός από κάποιους άλλους

33 Μη Λεκτικές συμβουλές στην επικοινωνία εκπαιδευτικού – θύτη
Διατηρήστε την έκφραση του προσώπου σας ουδέτερη, αποφύγετε το θυμωμένο ή συνοφρυωμένο ύφος. Διατηρήστε οπτική επαφή αλλά αποφύγετε να επιμείνετε να κάνει το ίδιο και ο μαθητής (π.χ. «να με κοιτάς όταν σου μιλάω»). Βεβαιωθείτε ότι δίνετε αρκετό προσωπικό χώρο και αποφύγετε να έρθετε πολύ κοντά στο πρόσωπο του μαθητή. .

34 Αποφύγετε να κουνήσετε το δάκτυλό σας, να βάλετε τα χέρια σας στη μέση σας, να χτυπήσετε ένα αντικείμενο (π.χ. πόρτα, βιβλίο). Αποφύγετε να ανεβάσετε την ένταση της φωνής σας, διατηρήστε ήρεμο τόνο. Αν δε μπορείτε μόνοι σας να ελέγξετε την κατάσταση, ζητήστε τη βοήθεια του υπόλοιπου προσωπικού του σχολείου

35 Σε επίπεδο γονέων 1. Συχνή ενημέρωση και επικοινωνία με τους γονείς και ευαισθητοποίησή τους για θέματα που αφορούν τα παιδιά τους. 2. Αποστολή ενημερωτικής επιστολής στους γονείς/κηδεμόνες ώστε να εξηγούνται αναλυτικά οι δράσεις που προτίθεται να υλοποιήσει το σχολείο σχετικά με το θέμα 3. Οργάνωση ανοιχτών εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης- ενημέρωσης των γονέων σε συνεργασία με τα μέλη ΠΟΔΠ, ψυχολόγους και τον Συντονιστή Δράσεων του Παρατηρητηρίου

36 Αποτελέσματα Τα δεδομένα μας, μας παρέχουν πολλά διδάγματα σε ότι αφορά την εγκατάσταση των προγραμμάτων ενάντια στον εκφοβισμό στο σχολείο. Αποδεικνύουν πως τα θετικά αποτελέσματα των προγραμμάτων δε φαίνονται βραχυπρόθεσμα (σε 3 μήνες) αλλά σε μεγαλύτερο χρόνο (από ένα μέχρι πέντε χρόνια). Τα αποτελέσματα δείχνουν πως τα προγράμματα χρειάζονται χρόνο για να εισχωρήσουν στην κουλτούρα της σχολικής μονάδας και να επηρεάσουν τις στάσεις παιδιών και εκπαιδευτικών" Debarbieux, 2008

37 "Η ποιότητα ενός προγράμματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς οι εκπαιδευτικές ομάδες το υιοθετούν και ο διευθυντής του σχολείου το στηρίζει" "Όταν κυριαρχούν η κόπωση, η απογοήτευση, πώς θα μπορούσε να προαχθεί η επιθυμία για αλλαγή; Πώς να αντισταθεί κανείς στο κλείσιμο στον εαυτό; Η δυσκολία είναι διπλή: από τη μία υπάρχει η επαγγελματική εξουθένωση που οφείλεται εν μέρει στα προβλήματα βίας και στις δυσκολίες που υπάρχουν στις σχέσεις μεταξύ των ενηλίκων, από την άλλη υπάρχει η ιδέα πως υπάρχουν συνταγές ή θεαματικές δράσεις που θα μπορούσαν να απαλλάξουν το σχολείο από τη βία"

38 ΓΚΙΟΥΛΗ ΖΩΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ


Κατέβασμα ppt "Στόχευση Πρόληψης- Παρέμβασης"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google