μου Γνωρίζω τον εαυτό Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Μαρία Καπατσώρη

Παρουσίαση με θέμα: "μου Γνωρίζω τον εαυτό Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Μαρία Καπατσώρη"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 μου Γνωρίζω τον εαυτό Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Μαρία Καπατσώρη
Γυμνάσιο Κεραμειών Μάθημα:Project Γνωρίζω τον εαυτό μου Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Μαρία Καπατσώρη Τάξη Α Γυμνασίου Σχ. Έτος

2 Η καθηγήτριά μας, στα πλαίσια του μαθήματος, μας έδωσε το παρακάτω Κουίζ - test Αυτογνωσίας:
Αν είναι κάτι απαγορευμένο, το θέλετε περισσότερο ή λιγότερο; Υπάρχει κάποιο κομμάτι της ζωής σας ή της σκέψης σας που αισθάνεστε ότι δεν το ελέγχετε; Αν εντελώς ξαφνικά σας προέκυπτε ένα απόγευμα εντελώς ελεύθερο, πώς θα αξιοποιούσατε τον διαθέσιμο χρόνο σας; Αισθάνεστε άνετα ή άβολα όταν βρίσκεστε σε ξένο περιβάλλον; Σας αρέσει ο ανταγωνισμός; Είναι πιο εύκολο να κάνετε πράγματα για τους άλλους από το να ασχολείστε με τον εαυτό σας; Ποιους ζηλεύετε; Γιατί; Γιατί λέτε ψέματα μερικές φορές; Πώς διασκεδάζετε; Μπορείτε να πείτε «όχι» στην παρέα σας; Αν ξέρατε ότι κανένας δεν θα σας κατακρίνει, τι διαφορετικό θα κάνατε; Ακολουθείτε κανόνες ή τους περιφρονείτε; Διαβάζετε υπό πίεση; Ποια τα συναισθήματά σας στο νέο σχολικό περιβάλλον; Πώς θα ήταν η τέλεια μέρα για σας; Πόσο χρόνο ξοδεύετε την εβδομάδα βλέποντας τηλεόραση; Τι σας εξαντλεί; Τι ώρα πηγαίνετε συνήθως για ύπνο; Κοιμάστε επαρκώς; Τι σας φοβίζει; Υπάρχει μια δραστηριότητα που σας αρέσει να κάνετε, αλλά ποτέ δεν καταφέρνετε να την υλοποιήσετε; Είμαι αποφασισμένος-η να επιτύχω το στόχο μου, ανεξάρτητα από τα εμπόδια που θα μου παρουσιαστούν; Τι ερωτήσεις θα προσθέτατε σ’αυτή τη λίστα για να βοηθήσετε κι άλλους ανθρώπους να γνωρίσουν τον εαυτό τους;

3 «Θερμόμετρο συναισθημάτων» Αυγουστάτου Ευαγγελίας
Χάρη σε αυτό το ερωτηματολόγιο, μιλήσαμε για πολλά συναισθήματα. Έτσι, βρήκαμε πληροφορίες για τη διαχείριση συγκεκριμένων συναισθημάτων (θυμός, φόβος) , αλλά και κάναμε εργασίες σχετικές με αυτά και με την αυτογνωσία. «Θερμόμετρο συναισθημάτων» Εργασία της μαθήτριας Αυγουστάτου Ευαγγελίας

4 Θυμός Ο θεμέλιος λίθος της διαχείρισης του θυμού έχει δύο πτυχές:
1)ποτέ δεν λειτουργούμε όταν είμαστε θυμωμένοι 2)εξασκούμαστε συνέχεια στο πώς να μάθουμε να χειριζόμαστε την συγκεκριμένη κατάσταση που μας προκαλεί θυμό. Μερικοί κανόνες που θα έπρεπε να έχουμε υπόψη μας όταν θυμώνουμε είναι οι εξής: •Προσοχή στα συναισθήματά μας. Αν νιώθουμε θυμωμένοι επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βιώσει αυτά τα συναισθήματα και να αναγνωρίσει ότι ο θυμός είναι ένα σημάδι ότι κάτι στη ζωή μας χρειάζεται προσοχή. •Δεν κάνουμε τίποτα αν είμαστε θυμωμένοι. Κλείνουμε το στόμα μας και "δένουμε τα χέρια μας". Κάνουμε μία βόλτα, γράφουμε, κάνουμε ένα μπάνιο, κλπ. Με λίγα λόγια κάνουμε ό,τι πιστεύουμε ότι θα μας μειώσει το συναίσθημα του θυμού. •Όταν είμαστε ήρεμοι, καθόμαστε και βλέπουμε τι έγινε και μας θύμωσε. Σκεφτόμαστε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε την κατάσταση. Μπορούμε να ζητήσουμε από κάποιον άλλο κάτι, αλλά δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε. Όμως μπορούμε να αλλάξουμε εμείς. •Πριν κάνουμε οτιδήποτε σκεφτόμαστε: αν το κάνω αυτό, θα νιώσω καλύτερα με τον εαυτό μου στο τέλος; Το πώς φερόμαστε είναι δικιά μας υπόθεση. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά μας, αλλά και για τον τρόπο που αντιδρούμε όταν θυμώνουμε και σε ό,τι μας κάνουνε. Ό,τι και να έχει προκαλέσει το θυμό μας, δεν έχει κανένα νόημα να κατηγορούμε κάποιον άλλον. Για να επιταχύνουμε τη διαδικασία της θεραπείας από το θυμό, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε μόνο εμείς το πρόβλημα, αλλά και κάποιος άλλος.

5 Φόβος Ο φόβος, ο οποίος έχει απλωθεί σαν μια σύγχρονη "επιδημία" στην κοινωνία και σταματάει τον άνθρωπο από κάθε δημιουργική σκέψη και προσπάθεια, παίζει - δυστυχώς - κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας. Τα μηνύματα που καθημερινά δεχόμαστε από τα ΜΜΕ, ανακοινώσεις σχετικά με νέα μέτρα και "απειλές" για όσους δεν καταφέρνουν να καταβάλουν τις επιβεβλημένες τους υποχρεώσεις στο κράτος, αποτελούν ένα μόνιμο "βάρος" κάθε Έλληνα και Ελληνίδας. Άνθρωποι οδηγούνται σε παράλογες ή παράνομες πράξεις και συμπεριφορές, εξαιτίας του φόβου που οδηγεί στην απελπισία. Ο φόβος ακινητοποιεί, δυναμώνει την αναβλητικότητα, συρρικνώνει τη διάθεση για μάθηση και κατακλύζει το σώμα με συναισθήματα αγωνίας, άγχους, θυμού και ντροπής. Η αληθινή δύναμή του επάνω στον άνθρωπο είναι τότε που οι ασυνείδητοι φόβοι κυριαρχούν στη ζωή μας, κι εμείς δυσκολευόμαστε να το αντιληφθούμε. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει κάποιος το φόβο. •Αντί να κατηγορούμε να γίνουμε περισσότερο υπεύθυνοι. •Αντί να "αναμασάμε" και να κολλάμε με το παρελθόν, να προσπαθούμε να ζούμε στο "εδώ και τώρα" •Αντί να κατακρίνουμε τους άλλους, να μάθουμε και να βλέπουμε τα θετικά στοιχεία επάνω τους και να τα εκτιμούμε, γιατί έτσι θα μπορέσουμε να τους καταλάβουμε καλύτερα. •Αντί να αμφιβάλουμε για τις ικανότητές μας να νιώσουμε αυτοπεποίθηση για τις μέχρι τώρα επιτυχίες μας (μικρές ή μεγάλες)

6 Αντί να φοβόμαστε την αποτυχία, να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχει αποτυχία αλλά μόνο πληροφόρηση και σοφία που μας περιμένει κρυμμένη πίσω από το φόβο. Αντί να γινόμαστε αμυντικοί, να ανοίξουμε το μυαλό και τους ορίζοντες μας. Αντί να αμυνόμαστε για το δίκιο μας, να μάθουμε να συνεργαζόμαστε για ένα κοινά κερδοφόρο αποτέλεσμα και για τις δυο πλευρές. Αντί να σπρώχνουμε μακριά μας αυτό που δεν θέλουμε, να εστιάζουμε την προσοχή μας σε αυτό που θέλουμε. Αντί να ανησυχούμε για το τι κάνουν οι άλλοι , να συγκεντρωνόμαστε σε αυτά που εμείς κάνουμε. Αντί να ανησυχούμε για το μέλλον, να νιώσουμε ασφαλείς αυτή τη στιγμή. Αντί να ανησυχούμε για το παρελθόν, να αισθανόμαστε καλά με όλα όσα έχουμε πετύχει μέχρι στιγμής. Αντί να ανησυχούμε για το τι σκέφτονται οι άλλοι, να μάθουμε να νιώθουμε άνετα με τη δική μας άποψη.

7 Εργασίες που σχετίζονται με το φόβο:
Γράψτε τι σας αγχώνει και τι σας φοβίζει στην κοιλιά του φιδιού. Αν θέλετε, ζωγραφίστε το. Γκιάφη Αθηνά «Αυτό που φοβάμαι είναι ότι θα μπορούσε να φάει και εμένα και αυτό που με με αγχώνει είναι εάν με δηλητηρίαζε και πέθαινα» Αμπατιέλου Ειρήνη-Μαρία Μανωλάτου Σοφία «Με αγχώνουν πολύ τα «Με φοβίζει: η αλήθεια, διαγωνίσματα που γράφουμε η ησυχία, η σιωπή που στο σχολείο» υπάρχει σ’ ένα μέρος. «Με αγχώνει: το διαγώνισμα ενός μαθήματος, ο μέσος όρος του ελέγχου»

8 Εργασίες που σχετίζονται με το φόβο (συνέχεια)
Ντούνη Σοφία « Φόβοι: • Κλειστοφοβία • Υψοφοβία • Σαρανταποδαρούσες • Σκοτάδι • Ερημιά • Βάθος θάλασσας • Τρομαχτικές ταινίες »

9 «Αν σου μιλώ με παραμύθια είναι γιατί τ΄ακούς γλυκύτερα…»Γ. Σεφέρης
Το ταξίδι της αυτογνωσίας ήταν πολύ όμορφο. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, για να καταλάβουμε κάποια πράγματα καλύτερα, κάναμε πολλές εργασίες, όπως ιστορίες. «Αν σου μιλώ με παραμύθια είναι γιατί τ΄ακούς γλυκύτερα…»Γ. Σεφέρης

10 Η τριανταφυλλιά και ο αμάραντος
Ένας κηπουρός είχε φυτέψει μια τριανταφυλλιά κι έναν αμάραντο σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Έπειτα από μερικούς μήνες τα τριαντάφυλλα άρχισαν να ανοίγουν και ν’ ανθίζουν. Ήταν υπέροχο θέαμα να βλέπεις αυτά τα βαθυκόκκινα λουλούδια με τα σαρκώδη πέταλα, που έκαναν αντίθεση με το πράσινο των φύλλων. Ο αμάραντος, που είχε εξαιρετικό χαρακτήρα και δεν ζήλευε καθόλου, δεν σταμάταγε να θαυμάζει τη γειτόνισσά του. Μια μέρα της είπε: « Τι όμορφη που είσαι! Όλοι σ’ αγαπούν και σε θαυμάζουν! Ο ερωτευμένος δίνει τα λουλούδια σου στην καλή του σε ένδειξη αγάπης Ο αρωματοποιός μαζεύει τα λουλούδια σου για να φτιάξει θαυμάσια αρώματα. Τα καταπληκτικά άνθη σου στολίζουν το τραπέζι. Μερικές φορές θα ΄ θελα να ήμουν στη θέση σου, αλλά, κατά βάθος, μου φτάνει να σε κοιτάω για να νιώθει ευτυχισμένος, κι ευχαριστώ τον ουρανό που μ’ έβαλε κοντά σου, να ζω στη σκιά της μεγαλειότητάς σου…»

11 Η τριανταφυλλιά και ο αμάραντος (συνέχεια)
« Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αγαπητέ αμάραντε», απάντησε αναστενάζοντας η τριανταφυλλιά. «’Όμως, δεν είναι χρυσός ό,τι λάμπει. Τα λουλούδια μου είναι πραγματικά όμορφα. Μα, τι γίνεται, αν δεν έρθει κανείς να τα κόψει; Μέσα σε λίγες μέρες μαραίνονται και κρέμονται από τα κλαδιά μου θλιμμένα, με το κεφάλι τους προς τα κάτω. Εσύ κάνεις μικρότερη εντύπωση, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά να ΄ σαι σίγουρος ότι ο κηπουρός έχει κάποιο λόγο να σε φυτέψει κοντά μου. Όταν εγώ είμαι γυμνή και δείχνω μόνο τα άσχημα, αγκαθωτά κλαριά μου, εσύ αρχίζεις ν ΄ ανθίζεις. Τότε όλοι όσοι περνούν από δω δεν μου ρίχνουν ούτε ένα βλέμμα. Κοιτάζουν όμως εσένα και λένε : «Τι χαριτωμένος που είναι αυτός ο μικρός αμάραντος! Ποιος ξέρει γιατί δεν τον είχα προσέξει πριν!» Αυτός ο μύθος μας λέει ότι είναι καλύτερο να ζεις πολύ και ήρεμα και να ικανοποιείσαι με τα λίγα που έχεις, παρά να ζεις μες στις ανέσεις και στα πλούτη για λίγο καιρό και μετά να χάνεις, από κάποιο χτύπημα της μοίρας, τα αγαθά σου κι ίσως και την υγεία ή τη ζωή σου. Αυγουστάτου Ευαγγελία

12 Εικονογράφηση του μύθου: Το λιοντάρι και το ποντίκι
Μια φορά κι έναν καιρό, ένα τόσο δα ποντίκι έφυγε από τη φωλιά του για μια βόλτα στον αγρό. Κι όπως ξέγνοιαστο γυρνάει, ένα φίδι του χιμάει, με το στόμα του να χάσκει, έτοιμο για να το φάει. Τρέμοντας για τη ζωή του, τρέχει, τρέχει τρομαγμένο σαν το βλέπει το λιοντάρι, το λυπάται το καημένο. - Άδικο, λέει το λιοντάρι, να τα βάζει ένα φίδι μ’ ένα αδύναμο ποντίκι. Κάτι πρέπει να σκεφτώ… Πιάνει απ’ το λαιμό το φίδι, κι έναν κόμπο ευθύς το κάνει. Και το φίδι τρομαγμένο: -Τώρα, λέει, πώς θα λυθώ;

13 Το λιοντάρι και το ποντίκι (συνέχεια)
-Σου χρωστάω τη ζωή μου, λέει το μικρό ποντίκι στο λιοντάρι και του δίνει μιαν υπόσχεση ιερή: -Όποτε μ’ έχεις ανάγκη, πάντα δίπλα σου θε να ΄μαι. Έλα, ας δώσουμε τα χέρια σαν δυο φίλοι κολλητοί. -Αχ, μικρό μου ποντικάκι, μη φοβάσαι για εμένα, διότι εγώ είμαι λιοντάρι, δεν χρειάζομαι κανέναν. Δεν είχε περάσει η μέρα και το δύστυχο λιοντάρι έπεσε σε μια παγίδα που ‘χαν στήσει κυνηγοί. Τώρα πια φυλακισμένο, σε κλουβί μανταλωμένο, ψάχνει, ψάχνει απελπισμένο κάποια τρύπα για να βγει. Μες στη σκοτεινιά της νύχτας, το ατρόμητο ποντίκι, ροκανίζει με βιασύνη τα δεσμά του λιονταριού. Απ’ τον ύπνο το λιοντάρι με το θόρυβο ξυπνάει. Βλέπει το μικρό ποντίκι με το φως του φεγγαριού. …Και του λέει: -Καλέ μου φίλε, μ’ έσωσες δεν το ξεχνάω. Φίλος σου πιστός θα μείνω πάντοτε όπου κι αν πάω. Δίδαγμα Όσο ισχυρός κι αν είσαι κι όση δύναμη κι αν έχεις, ποτέ μην περιφρονήσεις τη βοήθεια των μικρών Γιατί, όσο κι αν καυχιέσαι πως μπορείς και πως αντέχεις, και τον πιο μικρούλη ακόμα μπορεί ανάγκη να τον έχεις! Αλιβιζάτου Άννα-Μαρία Το λιοντάρι και το ποντίκι (συνέχεια)

14 Η μεγάλη αλαζονεία του κακού λύκου
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό δάσος, ζούσε ένας πολύ κακός λύκος. Όλα τα ζώα που ζούσαν εκεί, τον φοβόντουσαν γιατί ο λύκος, όποιο ζώο έβρισκε, κατώτερο σε δύναμη απ’ αυτόν, το κυνηγούσε και το σκότωνε. Όμως κάποια μέρα που ο λύκος βγήκε για να βρει το φαγητό του, όλα τα ζώα είχαν εξαφανιστεί για να σώσουν τη ζωή τους απ’ αυτόν, κι έτσι ο λύκος έμεινε νηστικός. Αυτό συνεχίστηκε για πολλές μέρες κι έτσι ο λύκος αναγκάστηκε να πάει να βρει την τροφή του στο πιο κοντινό χωριό. Στη διαδρομή όμως για το χωριό εντόπισε ένα κοτέτσι που ήταν γεμάτο με κότες και διάφορα άλλα πουλερικά, μικρά και μεγάλα .

15 Η μεγάλη αλαζονεία του κακού λύκου ( συνέχεια)
Αμέσως έτρεξε κι άρπαξε δυο κότες και τις έφαγε κατευθείαν, αλλά για κακή του τύχη, πάνω στην ώρα ήρθε ο ιδιοκτήτης του κοτετσιού και μόλις τον είδε, πήρε το πιστόλι του κι άρχισε να τον κυνηγάει. Ο λύκος όμως του ξέφυγε μέσα στα χόρτα και γύρισε πίσω στο δάσος. Την επόμενη μέρα, ξαναπήρε τον δρόμο προς το κοτέτσι αλλά από την μεγάλη αλαζονεία προς τη δύναμή του, δεν υπολόγισε τον κίνδυνο που τον περίμενε εκεί. Όταν έφτασε στο κοτέτσι, κοίταξε καλά γύρω του κι αμέσως χίμηξε προς τα θηράματά του, όμως, όταν πλησίασε προς την πόρτα, πετάχτηκε μπροστά του ο ιδιοκτήτης και με το όπλο του τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Από εκείνη την μέρα, όλα τα ζώα γύρισαν πίσω στο δάσος που τόσο αγαπούσαν και ζούσαν ελεύθερα χωρίς κανέναν φόβο για τη ζωή τους. Κι έτσι ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα! Παναγής Αντωνίου

16 Το γνωστό σε όλους παραμύθι «Ο μικρός πρίγκιπας», προβάλλει την
την έννοια της αυτογνωσίας σε κάθε του σημείο. Έτσι, αποφασίσαμε να γράψουμε την περίληψη αυτού του υπέροχου βιβλίου.

17 Περίληψη του βιβλίου «Ο μικρός πρίγκιπας»
Ένας πιλότος, που κουρασμένος από τη σχέση του με τους ανθρώπους ζει αποτραβηγμένος από αυτούς, σε μια από τις πτήσεις του, αναγκάζεται να προσγειωθεί στην έρημο της Σαχάρας, γιατί το αεροπλάνο του παθαίνει βλάβη. Εκεί συναντάει το μικρό πρίγκιπα, ένα χρυσαφένιο παιδί, φερμένο από έναν άγνωστο πλανήτη μεγάλο όσο ένα σπίτι. Ο μικρός πρίγκιπας, που επισκέπτεται καινούριους πλανήτες, θέλει να δει και να μάθει. Ο πιλότος αναγκάζεται ν’ αντιμετωπίσει ένα παραμυθένιο πλάσμα, που είναι ερωτευμένο με ένα τριαντάφυλλο. Ο μικρός πρίγκιπας, μέσα από τις δροσερές αναμνήσεις του ταξιδιού του, ξετυλίγει μπροστά στα μάτια του πιλότου όλη την επιπολαιότητα, την υπεροψία, τη μιζέρια για εξουσία και λεφτά, τη μοναξιά των ανθρώπων. Η συνάντηση του πιλότου και του παιδιού εξελίσσεται σε μια ιστορία αγάπης που υπάρχει και σ’ αυτήν ένα τέλος, ένας αποχωρισμός. Ένα θαύμα, η επισκευή του αεροπλάνου, κι ένας θάνατος, αλλά μια μεταμόρφωση σε κάτι άλλο. Ο μικρός πρίγκιπας φεύγει , επιστρέφει στον πλανήτη του. Πριν φύγει όμως, κάνει ένα δώρο στο φίλο του.

18 Περίληψη του βιβλίου «Ο μικρός πρίγκιπας» ( συνέχεια )
Του χαρίζει το γέλιο των αστεριών, τη γνώση πως τ’ αστέρια, γι’ αυτούς που ξέρουν να τα κοιτάζουν, είναι μηνύματα αγάπης, αισιοδοξίας κι ομορφιάς. Ο πιλότος θα στερηθεί την παρουσία του μικρού του φίλου, αλλά κανείς δεν θα μπορέσει να στερηθεί το γεγονός πως τον γνώρισε κι έζησε μαζί του τη μαγεία εκείνων των μοναδικών στιγμών που δικαιώνουν μια ζωή. Είσαι ένας μικρός μάγος που μπορεί ή να κάνει μάγια στον εαυτό του λέγοντας τη φράση: «Δεν αξίζω» ή να λύσει τα μάγια από πάνω του λέγοντας δυνατά: «ΕΙΜΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ» Δημήτρης Κονδάκης

19 Επιπλέον, φτιάξαμε ιστορίες, βασιζόμενοι στην παρακάτω ερώτηση από το Κουίζ - test Αυτογνωσίας:
•Μπορείτε να πείτε «όχι» στην παρέα σας;

20 Το «όχι» που έφερε τη νίκη
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν δυο λαγουδάκια που ήταν καλοί φίλοι. Ετοιμάζονταν για έναν αγώνα δρόμου, που θα γινόταν στον κεντρικό δρόμο του δάσους. Τα υπόλοιπα ζώα πήγαν και είπαν στο κάθε λαγουδάκι ξεχωριστά να αλλάξει πορεία στη μέση του αγώνα και να συνεχίσει από έναν άλλο δρόμο, λέγοντάς τους πως είναι πιο κοντά. Το πρώτο λαγουδάκι, αν και δεν συμφωνούσε, δεν ήθελε να στεναχωρήσει τους φίλους του κι έτσι τους άκουσε. Το δεύτερο λαγουδάκι, όμως, αρνήθηκε να το κάνει αυτό, διότι ήξερε πολύ καλά ότι οι φίλοι του έκαναν λάθος. Έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, το πρώτο λαγουδάκι έχασε τον αγώνα, διότι δεν ήθελε να στενοχωρήσει τους φίλους του, ενώ το δεύτερο νίκησε και με διαφορά.

21 Το «όχι» που έφερε τη νίκη (συνέχεια)
Η ιστορία αυτή θέλει να μας διδάξει ότι πρέπει πάντα να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας και πως είναι καλό για μας να λέμε «όχι», όταν πρέπει. Αντίθετα, το να καταπιεζόμαστε και να δεχόμαστε κάτι που δεν θέλουμε, έχει αρνητικές συνέπειες. Αλιβιζάτου Άννα-Μαρία

22 Η ντροπή του Γιώργου Κάποτε, σε ένα πολύ όμορφο χωριό, ζούσαν δυο παιδιά, ο Γιώργος και ο Νίκος. Ο Γιώργος ήταν ένα καλό παιδί και υπάκουο, ενώ ο Νίκος πολύ πονηρός και συμφεροντολόγος. Αυτό όμως ο Γιώργος το γνώρισε, αφού ο Νίκος τον είχε βάλει πολλές φορές σε μπελάδες, αλλά ντρεπόταν να του πει «όχι», δηλαδή να του φέρει αντίρρηση. Μια μέρα λοιπόν ο Νίκος είπε στο Γιώργο πολύ ύπουλα: «Πάμε να παίξουμε στην παιδική χαρά» και ο Γιώργος, αν και βαριόταν, για να μην του χαλάσει το χατίρι του είπε ναι. Αλλά ο Νίκος είχε στο μυαλό του να πάει σε ένα σπίτι που βρισκόταν εκεί κοντά για να κλέψει μια πολύ ωραία μπάλα που είχε δει και να κατηγορήσει το Γιώργο.

23 Η ντροπή του Γιώργου( συνέχεια)
Όταν φτάσανε λοιπόν εκεί, ο Νίκος είπε στο Γιώργο πονηρά: « Πάω να πάρω την μπάλα μου που την έχω ξεχάσει λίγο παρακάτω» και ο Γιώργος, τόσο αθώος που ήταν, το πίστεψε. Ύστερα, αφού παίξανε όση ώρα θέλανε με την ξένη μπάλα, γυρίσανε στα σπίτια τους. Μετά από λίγες μέρες όμως, ο πατέρας του παιδιού που ο Νίκος είχε κλέψει τη μπάλα, τον είδε, κι όταν τον ρώτησε που τη βρήκε διότι αυτή είναι του γιου του, αυτός είπε ότι του την έδωσε ένα παιδί που μένει λίγο παρακάτω. Ύστερα από λίγη ώρα, ο πατέρας του παιδιού πήγε στο σπίτι του Γιώργου και ανέφερε το περιστατικό στους γονείς του. Μετά από λίγες μέρες, ο Νίκος πήγε στο σπίτι του Γιώργου , του ζήτησε συγνώμη, του είπε πως δεν θα το ξανακάνει και του ζήτησε να πάνε να παίξουνε όπως παλιά, αυτός όμως του είπε «όχι», πως δεν θέλει να κάνει άλλο παρέα μαζί του και του ζήτησε να φύγει. Τέλος, αυτά τα δυο παιδιά ούτε καν ξαναμίλησαν μεταξύ τους και ο Γιώργος κατάλαβε πως αν δεν συμφωνεί με κάποιον ή με κάτι, δεν είναι κακό να πει όχι και να υποστηρίζει τη θέση του. Παναγής Αντωνίου

24 Η «ειδοποιός» διαφορά του ελληνικού από τους υπόλοιπους αρχαίους πολιτισμούς είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής γραμματείας αφορά την «ταυτότητα». Ο μεγάλος Έλληνας ποιητής, Κωνσταντίνος Καβάφης, έγραψε το ποίημα «ΙΘΑΚΗ» το 1911 βασισμένος στο έργο «Ομήρου Οδύσσεια», διαβεβαιώνοντάς μας ότι ο δρόμος προς την Ιθάκη είναι ο δρόμος της ψυχής μας, ο δρόμος που μας οδηγεί σε γνωριμία με τον ίδιο μας τον εαυτό. Το ποίημα αυτό το αναλύσαμε κατά τη διάρκεια του μαθήματος και κάναμε πολλές εργασίες βασιζόμενοι σε αυτό.

25 Ἰθάκη Σὲ πόλεις Αἰγυπτιακὲς πολλὲς νὰ πᾷς,  νὰ μάθεις καὶ νὰ μάθεις ἀπ᾿ τοὺς σπουδασμένους.  Πάντα στὸ νοῦ σου νά ῾χεις τὴν Ἰθάκη.  Τὸ φθάσιμον ἐκεῖ εἶν᾿ ὁ προορισμός σου. Ἀλλὰ μὴ βιάζεις τὸ ταξίδι διόλου.  Καλλίτερα χρόνια πολλὰ νὰ διαρκέσει.  Καὶ γέρος πιὰ ν᾿ ἀράξεις στὸ νησί,  πλούσιος μὲ ὅσα κέρδισες στὸν δρόμο,  μὴ προσδοκώντας πλούτη νὰ σὲ δώσει ἡ Ἰθάκη. Ἡ Ἰθάκη σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι.  Χωρὶς αὐτὴν δὲν θά ῾βγαινες στὸν δρόμο.  Ἄλλα δὲν ἔχει νὰ σὲ δώσει πιά. Κι ἂν πτωχικὴ τὴν βρεῖς, ἡ Ἰθάκη δὲν σὲ γέλασε.  Ἔτσι σοφὸς ποὺ ἔγινες, μὲ τόση πεῖρα,  ἤδη θὰ τὸ κατάλαβες οἱ Ἰθάκες τὶ σημαίνουν. Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη,  νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος,  γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,  τὸν θυμωμένο Ποσειδῶνα μὴ φοβᾶσαι,  τέτοια στὸν δρόμο σου ποτέ σου δὲν θα βρεῖς,   ἂν μέν᾿ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἂν ἐκλεκτὴ  συγκίνησις τὸ πνεῦμα καὶ τὸ σῶμα σου ἀγγίζει. Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,  τὸν ἄγριο Ποσειδῶνα δὲν θὰ συναντήσεις,  ἂν δὲν τοὺς κουβανεῖς μὲς στὴν ψυχή σου,  ἂν ἡ ψυχή σου δὲν τοὺς στήνει ἐμπρός σου. Νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος.  Πολλὰ τὰ καλοκαιρινὰ πρωινὰ νὰ εἶναι  ποῦ μὲ τί εὐχαρίστηση, μὲ τί χαρὰ  θὰ μπαίνεις σὲ λιμένας πρωτοειδωμένους. Νὰ σταματήσεις σ᾿ ἐμπορεῖα Φοινικικά,  καὶ τὲς καλὲς πραγμάτειες ν᾿ ἀποκτήσεις,  σεντέφια καὶ κοράλλια, κεχριμπάρια κ᾿ ἔβενους,  καὶ ἡδονικὰ μυρωδικὰ κάθε λογῆς,  ὅσο μπορεῖς πιὸ ἄφθονα ἡδονικὰ μυρωδικά.

26 Απάντηση 1 Ανάλυση του ποιήματος
Η «Ιθάκη» δεν είναι ένα ποίημα επιστροφής, ένα ποίημα νόστου, όπως ήταν το ταξίδι του Οδυσσέα. Είναι ένα ταξίδι πηγαιμού, γεμάτο περιπέτειες και γνώσεις, εναλλαγές της ψυχής και εμπειρίες. Αν ο ταξιδιώτης έχει το μυαλό του στο στόχο του και επιμένει σ’ αυτόν, δεν πρόκειται να βρει μεγάλες δυσκολίες στην πορεία. Δεν θ’ ασχοληθεί με τα μικρά και ασήμαντα. Δεν θα κουβαλά φοβίες. Οι ίδιοι οι άνθρωποι είναι εκείνοι που στήνουν εμπόδια στο δρόμο τους, γιατί φοβούνται να τολμήσουν, γιατί φοβούνται να διεκδικήσουν τα όνειρά τους. Το ταξίδι αυτό ουσιαστικά ταυτίζεται με τη ζωή μας και γι’ αυτό θα πρέπει να ευχόμαστε να έχει μεγάλη διάρκεια. Το σημαντικότερο απόκτημα είναι η γνώση. Κυρίως η γνώση του ίδιου μας του εαυτού. Η Ιθάκη δεν έχει να μας δώσει πλούτη. Είναι το τέλος του ταξιδιού. Ήταν το κίνητρο. Η πηγή της δύναμης κάθε στόχου είναι μια Ιθάκη.

27 Ανάλυση του ποιήματος Απάντηση 2 Η Ιθάκη σ’ αυτό το ποίημα συμβολίζει τους στόχους, τα όνειρα, και τους σκοπούς που θέτει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του και προσπαθεί να πραγματοποιήσει. Ο δρόμος πρέπει να ευχόμαστε να είναι μακρύς, γιατί θα χρειαστεί να καταβάλουμε πολλές προσπάθειες για να τα καταφέρουμε. Όμως πολλές φορές οι δυσκολίες που θα μας βρίσκουν θα είναι δικά μας δημιουργήματα (Λαιστρυγόνες, Κύκλωπες, Ποσειδώνας), γι’ αυτό πρέπει να έχουμε λογική. Σ’ αυτό το ταξίδι θα υπάρχουν πειρασμοί, γι’ αυτό θα πρέπει πάντα στο νου μας να έχουμε το στόχο μας. Όμως το ταξίδι θα μας προσφέρει γνώσεις, εμπειρίες και σοφία. Μπορεί, όταν ο στόχος μας πραγματοποιηθεί να απογοητευτούμε, αλλά πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι έχουμε ωφεληθεί πολύ από όλη αυτή την προσπάθεια και σίγουρα βαθιά μέσα μας θα υπάρχει ευχαρίστηση. Αλιβιζάτου Άννα-Μαρία

28 • Ζωγραφίζω πώς φαντάζομαι το ταξίδι για την Ιθάκη
Μανωλάτου Σοφία Γκιάφη Αθηνά

29 •Περιέγραψε πώς θα ήθελες να είναι το δικό σου ταξίδι στη γνώση του εαυτού σου
Το ταξίδι στη γνώση του εαυτού μου θα’ θελα να ‘ναι όπως ακριβώς το ταξίδι του Οδυσσέα στην Ιθάκη. Θα ήθελα να είναι γεμάτο εμπειρίες, είτε ευχάριστες είτε δυσάρεστες. Να μου προσφέρει γνώσεις και σοφία. Επιπλέον, θα ήθελα να έχει εμπόδια αλλά και στιγμές ξεκούρασης και ηρεμίας. Τέλος, θα ήθελα να κάνω το ταξίδι αυτό μόνη μου χωρίς να με επηρεάζει κάποιος, για να καταφέρω να γνωρίσω πραγματικά τον εαυτό μου. Αλιβιζάτου Άννα-Μαρία

30 Το ταξίδι στη γνώση του εαυτού μας έφτασε στο τέλος του
   Ευχαριστούμε πολύ που παρακολουθήσατε την παρουσίαση. Ελπίζουμε να σας βοηθήσαμε να γνωρίσετε κι εσείς τον εαυτό σας!!!