Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΝΕΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΟΥΛΤΣΙΔΗ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΏΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ Α/ΘΜΙΑ Σ ΚΑΙ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ

2 ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ Ως επιμόρφωση μπορούμε να ορίζουμε «το σύνολο των δραστηριοτήτων και διαδικασιών που συνδέονται με τη σύλληψη, το σχεδιασμό και την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων, που έχουν ως πρωταρχικό σκοπό τον εμπλουτισμό, την αναβάθμιση και την περαιτέρω ανάπτυξη των ακαδημαϊκών – θεωρητικών ή πρακτικών επαγγελματικών και προσωπικών ενδιαφερόντων, ικανοτήτων, γνώσεων και δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της θητείας τους» (Μαυρογιώργος, 1999 σ.101)

3 Αναγκαιότητα της επιμόρφωσης
Η ταχύτητα με την οποία η γνώση παράγεται, εξελίσσεται, διαχέεται, απαξιώνεται, συμπληρώνεται και αντικαθίσταται από άλλη, αλλά και η ανάγκη διατήρησης της ανταγωνιστικότητας Η πολυμορφία και την αυξανόμενη κοινωνική και πολιτισμική ετερογένεια του μαθητικού δυναμικού. Η βασική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών είναι αδύνατον να καλύψει όλο το φάσμα των γνώσεων, ενδιαφερόντων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων που απαιτούνται ώστε εκπαιδευτικοί να ασκήσουν αποτελεσματικά το έργο του

4 ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

5 Μοντέλα επιμόρφωσης Το μοντέλο της εξυπηρέτησης των αναγκών του εκπαιδευτικού συστήματος Το μοντέλο της εξυπηρέτησης των ποσωπικών εκπαιδευτικών αναγκών των εκπαιδευτικών

6 Τυπολογία των μορφών επιμόρφωσης
Με κριτήριο το περιεχόμενο Με κριτήριο το στόχο Με κριτήριο το σχήμα (σύντομες ή μακράς διάρκειας, υποχρεωτική ή προαιρετική κ.ά.) Με κριτήριο το χώρο διεξαγωγής (στο σχολείο, έξω από το σχολείο κ.ά.).

7 Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του περιεχομένου.
Η επιμόρφωση στην τυπολογία αυτή, είναι δυνατόν να κατηγοριοποιηθεί ανάλογα με το περιεχόμενο των στόχων το οποίο μπορεί να αφορά την απόκτηση νέων γνώσεων, την απόκτηση και ενίσχυση δεξιοτήτων και την αλλαγή στάσεων και ενδιαφερόντων.

8 Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του στόχου
Την επιμόρφωση με στόχο τη βελτίωση του επιπέδου της βασικής εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών. Την επιμόρφωση με στόχο την προώθηση και επίτευξη των αλλαγών του εκπαιδευτικού συστήματος.

9 Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του σχήματος.
Υποχρεωτική – προαιρετική επιμόρφωση. Διάρκεια και χρόνος διεξαγωγής. Προγράμματα σύντομης ή μακράς διαρκείας Μερικής ή πλήρους απασχόλησης των εκπαιδευτικών. Εντός ή εκτός του ωραρίου εργασίας. Εντός ή εκτός του χρόνου εργασίας

10 Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του χώρου διεξαγωγής.
Επιμόρφωση έξω από το σχολείο. Επιμόρφωση μέσα στο σχολείο (ενδοσχολική επιμόρφωση). Επιμόρφωση με επίκεντρο το σχολείο. Εξ αποστάσεως επιμόρφωση.

11 ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

12 Καταγραφή ευρωπαϊκών πρακτικών σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δια βίου μάθηση Ανάμεσα στις σημαντικές τάσεις είναι η προσπάθεια ένταξης της επιμόρφωσης σε ένα ευρύτερο σχήμα διά βίου μάθησης

13 Το ευρύτερο σχήμα διά βίου μάθησης αφορά :
(α) την επιστημονική κατάρτιση των νεοδιόριστων ή των ήδη υπηρετούντων/-υπηρετουσών εκπαιδευτικών σε όλες τις βασικές πτυχές της σχολικής πράξης (β) τη συστηματική ενημέρωση και εκπαίδευσή τους σε νέες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις γ) την εξοικείωσή τους με τις νέες εκπαιδευτικές τεχνολογίες (δ) τη συστηματική πληροφόρηση και εκπαίδευσή τους σχετικά με τα νέα εκπαιδευτικά αντικείμενα που εντάσσονται στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών ή το διαποτίζουν ε) την επαγγελματική επιμόρφωσή τους με στόχο την επαγγελματική τους εξέλιξη σε θέσεις διοίκησης ή ηγεσίας της εκπαίδευσης στο επίπεδο της σχολικής μονάδας ή της εκπαιδευτικής διοίκησης (Schratz, 2005)

14 Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Δράσης
Πρόγραμμα Σωκράτης στοχεύει στην προώθηση της ευρωπαϊκής διάστασης και στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των συμμετεχουσών χωρών.

15 Φιλοδοξία του προγράμματος είναι η ανάπτυξη της Ευρώπης της Γνώσης μέσω:
- Tης προώθησης της δια βίου εκπαίδευσης - Tης πρόσβασης όλων στην εκπαίδευση και - Tης απόκτησης τυπικών προσόντων και αναγνωρισμένων δεξιοτήτων.

16 Σημαντικά Προγράμματα που συμπεριλήφθηκαν στο πρόγραμμα Σωκράτης
ARION (πρόγραμμα επισκέψεων μελέτης που απευθύνεται κυρίως σε στελέχη και ειδικούς της εκπαίδευσης) Comenius (ενδοϋπηρεσιακή κατάρτιση εκπαιδευτικών – ατομικές υποτροφίες κατάρτισης) Grundtvig. («καλύπτει τις ανάγκες διδασκαλίας και μάθησης όσων ακολουθούν οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης ενηλίκων, καθώς και τα ιδρύματα και τους οργανισμούς που παρέχουν ή διευκολύνουν αυτή την εκπαίδευση».)

17 (European Network On Teacher Education Policies - ENTEP)
Οι δραστηριότητες του Δικτύου εντάσσονται σε τέσσερις θεματικές κατηγορίες: Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για το νέο ρόλο τους Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της Διά Βίου Μάθησης Ελκυστικότητα του εκπαιδευτικού επαγγέλματος

18 Πρακτικές Χωρών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών

19 (α) Η σύνδεση μεταξύ βασικής κατάρτισης και διαρκούς επιμόρφωσης.
Τα βασικά θέματα γύρω από τα οποία επικεντρώνονται οι εθνικές πολιτικές των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι: (α) Η σύνδεση μεταξύ βασικής κατάρτισης και διαρκούς επιμόρφωσης. (β) Η ενίσχυση της ευελιξίας των υπαρχόντων εκπαιδευτικών μηχανισμών και θεσμών και η σύνδεση τους με τις σχολικές μονάδες. Ιδιαίτερα τονίζεται η στροφή της επιμόρφωσης στη σχολική μονάδα . (Π. Ξωχέλης-Ζ. Παπαναούμ, 2000) (γ) Η αποκέντρωση των κεντρικών δομών και δραστηριοτήτων. (δ) Η εξεύρεση, κατανομή και αξιοποίηση πόρων.

20 Τα «ανοιχτά» προβλήματα που διαπιστώνεται να υπάρχουν είναι:
(α) Η σχέση διαρκούς επιμόρφωσης και νέων επαγγελματικών εφαρμογών (β) Η αξιολόγηση της μέχρι τώρα εμπειρίας και το γεγονός ότι η αξιολόγηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων βρίσκεται σε «εμβρυακό» επίπεδο. (γ) Η διάρκεια της επιμόρφωσης ώστε αυτή να είναι αποτελεσματική. (δ) Η σταθερότητα των δομών της επιμόρφωσης. (ε) Το γεγονός ότι δεν έχει ικανοποιητικά αναπτυχθεί η επιμόρφωση των στελεχών της εκπαίδευσης . . (Απ. Ανδρέου-Π. Μαντζούφας, 1999, σ ) Τα πεδία στα οποία αναπτύσσονται οι πολιτικές για τη επιμόρφωση που ασκούνται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι: (α) Προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών. (β) Βελτίωση των εκπαιδευτικών συστημάτων και των διδακτικών μεθόδων. (γ) Παιδαγωγικές, κοινωνιολογικές και ψυχολογικές διαστάσεις (δ) Γνώση του κοινωνικού περιβάλλοντος.

21 Οι στόχοι των επιμορφωτικών προγραμμάτων μπορούν να κωδικοποιηθούν στους ακόλουθους:
(α) Ενημέρωση των βασικών προσόντων και των διδακτικών και επιστημονικών γνώσεων. (β) Απόκτηση νέων προσόντων. (γ) Κατάρτιση των εκπαιδευτικών στη διδακτική για συγκεκριμένους τομείς σπουδών. (δ) Μύηση των εκπαιδευτικών σε νέες μεθόδους και εκπαιδευτικά υλικά. (ε) Βελτίωση των εκπαιδευτικών συστημάτων. (στ) Βελτίωση των διδακτικών μεθόδων. (ζ) Προώθηση της διεπιστημονικότητας και την ανάπτυξη της συλλογικής εργασίας. (η) Ενθάρρυνση των καινοτομιών και Εφαρμογή εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών προτεραιοτήτων. (θ) Κατάρτιση στη διοίκηση, διαχείριση των σχολικών μονάδων και την επίλυση προβλημάτων και ανάπτυξη της ικανότητας διαχείρισης των ανθρωπίνων σχέσεων. (ι) Προσέγγιση του εκπαιδευτικού συστήματος και του οικονομικού συστήματος, με ιδιαίτερη έμφαση στις επιχειρήσεις. (ια) Μελέτη των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων που επηρεάζουν τη στάση και τις επιλογές των νέων. (ιβ) Προσαρμογή των εκπαιδευτικών συστημάτων στις κοινωνικές και πολιτιστικές μεταβολές και αλλαγές.

22 ΦΟΡΕΙΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΦΟΡΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ
Πίνακας 1: Πρακτικές επιμορφωτικής πολιτικής σε χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΧΩΡΕΣ ΦΟΡΕΙΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΦΟΡΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΦΟΡΕΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΥΡΙΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΓΓΛΙΑ Κυβερνητικοί ή Τοπικοί Οργανισμοί όπως: Department for Education and Skills (DfES) Teacher Training Agency (TTA) National College for School Leadership (NCSL) General Teaching Councils Local Education Authorities (LEA’s) Το κράτος μέσω του Department for Education and Skills (DfES) Σχολεία Higher Education Institute Teachers Centres Ανεξάρτητα Ινστιτούτα και Οργανισμοί (δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα) Διαμόρφωση από το κράτος της πολιτικής επιμόρφωσης, εποπτεία και αξιολόγηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων. Ενδυνάμωση του ρόλου του σχολείου, χρηματοδότησή του για την επιλογή προγραμμάτων επιμόρφωσης και των φορέων υλοποίησης.

23 ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ IN SERVICE TRAINING ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ. ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ ΑΠΟ ΤΑ IN SERVICE TRAINING INSTITUTIONS ΙΤΑΛΙΑ Το Υπουργείο Παιδείας Το κράτος Κρατικά κέντρα επιμόρφωσης Σχολεία Πανεπιστήμια Δημόσια ινστιτούτα ερευνών Επαγγελματικά σωματεία ή οργανισμοί Κεντρικός σχεδιασμός της επιμορφωτικής πολιτικής. Ενδυνάμωση του ρόλου της σχολικής διοίκησης και του σχολείου.

24 ΙΣΠΑΝΙΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΙ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΙΣΠΑΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΟΠΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (TEACHERS CENTRES) ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ HIGHER INSTITUTE FOR TEACHER TRAINING (ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ) Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΙΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ. ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ. ΣΟΥΗΔΙΑ Το Υπουργείο Παιδείας και το Swedish National Agency for Education. Η τοπική αυτοδιοίκηση (δήμοι) Οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης Το κράτος μέσω του Swedish National Agency for Education Πανεπιστήμια Κολέγια Περιφεριακά εκπαιδευτικά / αναπτυξιακά κέντρα Αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων σχεδιασμού και υλοποίησης της επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, ενδυνάμωση του ρόλου των φορέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμων). Το Υπουργείο Παιδείας και το Swedish National Agency for Education διατηρούν την αρμοδιότητα στοχοθέτησης, σχεδιασμού και παρακολούθησης επιμορφωτικών δράσεων σε τομείς που έχουν εθνική σημασία.

25 ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ 90% ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. 10% ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ (PROVINCIAL STATE OFFICES). ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. ΓΑΛΛΙΑ Το Υπουργείο Παιδείας και η Διεύθυνση Σχολικής Εκπαίδευσης Το Recteurs d’Academie Τα IUMF Το κράτος IUMF – Instituts Universitaires de Formation des Maitres Διαμόρφωση στόχων επιμορφωτικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο. Σχεδιασμός επιμορφωτικών δράσεων σε περιφερειακό επίπεδο. Συγκέντρωση της εκπαίδευσης και της επιμόρφωσης εκπαιδευτικών σε ένα φορέα περιφερειακής διάστασης με σημαντικές αρμοδιότητες. ΟΛΛΑΝΔΙΑ Τα Σχολεία Ινστιτούτα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών Πανεπιστήμια με ανάλογα τμήματα Εκπαιδευτικά Συμβουλευτικά Κέντρα Ενδυνάμωση του ρόλου του σχολείου στην αναγνώριση των επιμορφωτικών αναγκών, στον σχεδιασμό προγραμμάτων και στην επιλογή των φορέων υλοποίησης της επιμόρφωσης.

26 Από την παραπάνω καταγραφή και αποτύπωση παρατηρούνται τα ακόλουθα :
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σχεδιασμός της επιμορφωτικής πολιτικής και ο καθορισμός των στόχων των επιμορφωτικών δράσεων πραγματοποιείται σε κεντρικό επίπεδο όπου καθορίζεται η εθνική στρατηγική σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών. Παράλληλα ενισχύεται η αποκέντρωση του σχεδιασμού επιμορφωτικών προγραμμάτων μέσα στο πλαίσιο που καθορίζει η εθνική στρατηγική. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν αρμοδιότητες φορείς και οργανισμοί περιφερειακού ή/και τοπικού επιπέδου με καλύτερη γνώση των αναγκών του πληθυσμού- στόχου. Ενδυναμώνεται ο ρόλος της σχολικής μονάδας στην επιμορφωτική διαδικασία. Η σχολική μονάδα πλέον, καταρτίζει τα επιμορφωτικά προγράμματα για τις επιμορφωτικές ανάγκες του προσωπικού της, διαχειρίζεται τα σχετικά κονδύλια και επιλέγει τον φορέα υλοποίησης των προγραμμάτων αυτών. Είναι φανερή η αναγνώριση της ανάγκης διαρκούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, η τάση ενίσχυσης κάθε επιμορφωτικής δράσης και η αύξηση της παροχής επιμορφωτικών προγραμμάτων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, ανάλογα με την πολιτική κάθε χώρας. Τα επιμορφωτικά προγράμματα υλοποιούνται από πλήθος διαφορετικών φορέων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της παροχής δια βίου μάθησης.

27 Επιμόρφωση στην Ελλάδα ιστορική αναδρομή
Η περίοδος από την απελευθέρωση έως το 1922. Η περίοδος από το 1922 έως το 1979. Η περίοδος από το 1979 έως το 1994 Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ Ι ( ) Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ ( )

28 Η περίοδος από την απελευθέρωση έως το 1922.
Ο όρος μετεκπαίδευση ή επιμόρφωση εισάγεται για πρώτη φορά με το διάταγμα της 16ης Υποχρεώθηκαν όλοι οι δάσκαλοι των δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων να ασκηθούν, κατά περιφέρειες, για έξι τουλάχιστον εβδομάδες ο Ν.2145/1920 δίνει το δικαίωμα στον Υπουργό Παιδείας να εκδίδει εντολή για τη διοργάνωση ταχύρυθμων επιμορφωτικών μαθημάτων, διαλέξεων πρακτικών ασκήσεων διάρκειας μέχρι τριών μηνών, για την συμπληρωματική μόρφωση και κατάρτιση των δασκάλων

29 Η περίοδος από το 1922 έως το 1979. 2875/1922 η επιμόρφωση – στο εξής μετεκπαίδευση – των δασκάλων λαμβάνει χώρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με το νομοθετικό διάταγμα της 2ας στο Τεχνικό Διδασκαλείο δημιουργείται ένα μονοτάξιο τμήμα, όπου μετεκπαιδεύονται 25 δάσκαλοι κάθε χρόνο. Με τους νόμους 3600 και 4397 του 1929, θεσπίστηκε και η γεωργική μετεκπαίδευση. Με το νόμο 4379/1964 «περί οργανώσεως και διοικήσεως της Γενικής Εκπαιδεύσεως (Στοιχειώδους και Μέσης)» (Ανδρέου, 1982 σ.36), της διετούς μετεκπαίδευσης των δασκάλων στο νεοσύστατο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.). Με το νόμο 129/ καταργείται το Π.Ι. και «από του σχολικού έτους ιδρύεται εν Αθήναις Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαιδεύσεως, αποστολή του οποίου ορίζεται η διετής μετεκπαίδευση των λειτουργών της Δημοτικής» Το 1972 με το νόμο 1222 ιδρύθηκε στην Αθήνα το Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης (Μ.Δ.Δ.Ε.)

30 Η περίοδος από το 1979 έως το 1994. τις Σχολές Λειτουργών Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΔΕ) Π.Δ. 255/1979 τις Σχολές Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΛΜΕ ) Π.Δ. 255/1979 τα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα (Π.Ε.Κ.), νόμο 1566/1985 , ο νόμος 1824/88 επιφέρει ορισμένες αλλαγές στις μορφές τους φορείς και τη λειτουργία των Π.Ε.Κ ο νόμος 2009/92 (Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης) ο νόμος 1824/88, που τροποποιεί θέματα επιμόρφωσης του Ν. 1566/85 και στη συνέχεια υπογράφεται το Π.Δ. 348/89 που δεν υλοποιήθηκε ποτέ ο Ν. 2009/92, που ρυθμίζει σε νέα βάση την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και στη συνέχεια υπογράφεται το Π.Δ. 250/92.

31 Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ Ι (1994-1999)
Π.Δ. 398/95 «Κριτήρια επιλογής στελεχών εκπαίδευσης», υπουργικές αποφάσεις Γ2/2322/ και Γ2/7578/ εισάγεται ο θεσμός των ευέλικτων προγραμμάτων επιμόρφωσης, σε πιλοτική μορφή. Η Υπουργική Απόφαση 52/2954 του 1998 «Πραγματοποίηση β’ φάσης Ταχύρυθμων Υποχρεωτικών Επιμορφωτικών Προγραμμάτων που αφορούν την υποδοχή και την υποστήριξη εκπαιδευτικών αλλαγών Το Π.Δ. 45/1999 «Εισαγωγική Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών» που έθεσε το πλαίσιο οργάνωσης της εισαγωγικής επιμόρφωσης

32 Σημαντικές Ελλείψεις ΕΠΕΑΕΚ Ι,
(α) στην έλλειψη σχεδιασμού της επιμορφωτικής πολιτικής σε κεντρικό επίπεδο, (β) στην έλλειψη συντονισμού των διαφόρων μορφών και τύπων της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα την αποσπασματική υλοποίηση των έργων επιμόρφωσης, (γ) στην έλλειψη αξιολόγησης των επιμορφωτικών δράσεων και των επιμορφωθέντων, και (δ) στην έλλειψη ανατροφοδότησης (feedback) με στοιχεία και αποτελέσματα αξιολόγησης έτσι ώστε να βελτιωθεί ο σχεδιασμός της επιμορφωτικής πολιτικής και να επιτευχθεί η αύξηση της ποιότητας και αποτελεσματικότητάς των επιμορφωτικών δράσεων..

33 Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ (2000-2006)
ιδρυτικός Νόμος Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών –Ο.ΕΠ.ΕΚ. 2986/ , άρθρο 6 το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ επιμορφωτική δραστηριότητα υλοποιείται κυρίως στο πλαίσιο του Άξονα Προτεραιότητας 2 «Προώθηση και βελτίωση της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης στα πλαίσια της δια βίου μάθησης», και πιο συγκεκριμένα στο Μέτρο 2.1 «Αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης» προϋπολογισμού €. Στο Μέτρο 2.1 εντάσσεται η Ενέργεια «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών» που περιλαμβάνει Κατηγορίες Πράξεων για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και των στελεχών της εκπαίδευσης.

34 Εμπλεκόμενοι Φορείς σε θέματα Επιμόρφωσης
Δ/νση Σπουδών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΣΔΕ) του ΥΠΕΠΘ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (ΠΙ). Διεύθυνση Συμβουλευτικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων (ΣΕΠΕΔ) Γραφείο της Κοινωνίας της Πληροφορίας του ΥΠΕΠΘ Ειδική Υπηρεσία Εφαρμογής Προγραμμάτων Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΕΥΕ/ΥΠΕΠΘ)

35 Λειτουργίες φορέων που εμπλέκονται στην επιμορφωτική διαδικασία
Λειτουργίες Φορέων Επιμόρφωσης Ο.ΕΠ.ΕΚ Δ.Σ.Δ.Ε Π.Ι Σ.Ε.Π.Ε.Δ Γραφείο ΚτΠ/ ΥΠΕΠΘ ΕΥΕ / ΥΠΕΠΘ Σχεδιασμός επιμορφωτικής πολιτικής Συντονισμός επιμορφωτικών δράσεων Κατάρτιση επιμορφωτικών προγραμμάτων Εκπόνηση εκπαιδευτικού υλικού επιμορφωτικών προγραμμάτων Υλοποίηση επιμορφωτικών δράσεων Αξιολόγηση επιμορφωτικών δράσεων Παρακολούθηση επιμορφωτικών έργων συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση Εκπόνηση μελετών και ερευνών Πιστοποίηση φορέων και τίτλων στον χώρο της επιμόρφωσης

36 Διαδικασίες για την υλοποίηση επιμορφωτικών δράσεων
Καθορισμός των στόχων της επιμόρφωσης, Καθορισμός του πληθυσμού στόχου της επιμόρφωσης, δηλαδή των εκπαιδευτικών που θα συμμετέχουν Καθορισμός του περιεχομένου των επιμορφωτικών προγραμμάτων

37 Το περιεχόμενο των προγραμμάτων καθορίζεται :
Προετοιμασία του εκπαιδευτικού υλικού για τη χρήση του στο επιμορφωτικό πρόγραμμα, η οποία μπορεί να γίνει με τους ακόλουθους τρεις τρόπους : Τη χρήση έτοιμου υλικού είτε από το εμπόριο είτε από προηγούμενα υλοποιηθέντα επιμορφωτικά προγράμματα Την εκπόνηση του υλικού από τον Τελικό Δικαιούχο με τη χρήση εμπειρογνωμόνων καθώς και του προσωπικού του Την ανάθεση σε εξωτερικό ανάδοχο όπου θα του δοθούν αναλυτικές προδιαγραφές και θα ακολουθηθεί από τον Τελικό Δικαιούχο η μέθοδος των πολλαπλών φάσεων εγκρίσεων των παραδοτέων έτσι ώστε να διατηρηθεί ο πλήρης έλεγχος επί του παραγόμενου υλικού.

38 από ΑΕΙ που θα επιλεγεί μέσω ανοιχτών διαδικασιών
Η Υλοποίηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί ενδεικτικά με τους ακόλουθους τρόπους : στα 16 ΠΕΚ της χώρας από ΑΕΙ που θα επιλεγεί μέσω ανοιχτών διαδικασιών από τον ίδιο τον Τελικό Δικαιούχο, ο οποίος πρέπει να αναλάβει την ενοικίαση χώρων, κλπ., από άλλο φορέα που θα επιλεγεί από τον Τελικό Δικαιούχο (π.χ. ΚΣΕ)

39 ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

40 Σκοπός της παρούσας έρευνας
Σκοπός της παρούσας έρευνας Η διερεύνηση των βασικών χαρακτηριστικών που αφορούν το σχεδιασμό της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως το περιεχόμενο, οι μορφές, το σχήμα και οι χώροι διεξαγωγής, αλλά και ο εντοπισμός στοιχείων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους εκπαιδευτικούς φορείς σε αναγκαίες προσαρμογές και πιθανές βελτιώσεις..

41 Επιμέρους στόχοι της μελέτης
Η διερεύνηση της βιβλιογραφίας και άλλων διαθέσιμων πηγών σε ό,τι αφορά τις πολιτικές επιμόρφωσης και της θεωρούμενες «καλές πρακτικές» σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο επιμέρους χωρών για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Η καταγραφή και αποτύπωση των επιμέρους μοντέλων, τύπων και κατηγοριών της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας Η καταγραφή όλων των παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη κατά το σχεδιασμό επιμορφωτικών προγραμμάτων και ο συσχετισμός τους με τα μοντέλα τους τύπους και τις κατηγορίες της επιμόρφωσης

42 ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

43 Στάδια διεξαγωγής της έρευνας
(α) Διερεύνηση της βιβλιογραφίας και των «καλών πρακτικών» για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο (β) Διεξαγωγή ποιοτικής έρευνας με χρήση ημιδομημένης συνέντευξης.

44 Διερεύνηση της βιβλιογραφίας
διερεύνηση της σύγχρονης διεθνούς αρθογραφίας και βιβλιογραφίας για τα ζητήματα επιμόρφωσης αλλά και αξιολόγησης και πιστοποίησης της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, διερεύνηση των επίσημων κειμένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, αλλά και προσβάσιμων επίσημων κειμένων επιλεγμένων ευρωπαϊκών χωρών, και διερεύνηση των δεδομένων που καταγράφονται σε διεθνείς βάσεις δεδομένων για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, για τη συστηματική αποτύπωση της παρούσας κατάστασης και των τάσεων που παρατηρούνται στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Διερεύνηση της ελληνικής βιβλιογραφίας για την ιστορική εξέλιξη της επιμόρφωσης στην Ελλάδα.

45 Διεξαγωγή ποιοτικής έρευνας με χρήση ημιδομημένης συνέντευξης.
Η συνέντευξη απευθύνθηκε σε τεχνοκράτες, εμπειρογνώμονες και ανθρώπους που κατέχουν πολιτικές θέσεις στο σχεδιασμό της επιμόρφωσης στη χώρα μας.

46 Αναφορικά με τις ερωτήσιες ακολουθήθηκαν κανόνες σύμφωνα με τη Jennifer Mason (2003: ), δηλαδή: Να είναι κατανοητές από τους ερωτώμενους ή να έχουν νόημα γι’ αυτούς Να είναι σχετικές με τις εμπειρίες τους Να διακρίνονται από ευαισθησία απέναντι στους ερωτώμενους Να βοηθούν στην επικοινωνία Να εστιάζονται στα ερευνητικά ερωτήματα.

47 Στη δόμηση του ερωτηματολογίου της συνέντευξης ακολουθήθηκαν οι ενότητες:
Η πρώτη ενότητα αποτελείται από ερωτήσεις που αφορούσαν δημογραφικά και προσωπικά στοιχεία των συμμετεχόντων/ουσών. Η δεύτερη ενότητα αφορά την καταγραφεί παραγόντων που έχουν να κάνουν με την οργάνωση της επιμόρφωσης και περιλαμβάνουν ισχύοντα μοντέλα τους τύπους και τις κατηγορίες επιμόρφωσης. Η Τρίτη ενότητα αφορά την καταγραφεί παραγόντων που έχουν να κάνουν με την επιλογή του περιεχομένου των επιμορφωτικών προγραμμάτων

48 Ταυτότητα του δείγματος:
στο δείγμα συμπεριληφθήκαν ο νυν και η τέως Πρόεδρος του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών Ο.ΕΠ.ΕΚ. , ο εντεταλμένος της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ υπεύθυνος για το προγράμματος PISA και μέλος των Δ.Σ. του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας ΚΕΕ και του Ο.ΕΠ.ΕΚ., ο Αντιπρόεδρος Α/θμιας Εκπ/σης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Π.Ι. και καθηγητής του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, η τέως Αντιπρόεδρος Επιμόρφωσης και Αξιολόγησης του Π.Ι. και ειδική σύμβουλος σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών της τέως Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρηκευμάτων, ο Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος ΔΟΕ και μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ ο τέως Πρόεδρος και νυν μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης ΟΛΜΕ και μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ. , ο Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ.,., ένας τέως Πάρεδρος του ΠΙ , τέως μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ. και μέλος της επιτροπής σχεδιασμού της τρίμηνης υποχρεωτικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών το 1992, το μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ. αντιδήμαρχος Κομοτηνής και καθηγήτρια Β/θμιας Εκπ/σης, ένας μόνιμος Πάρεδρος τεχνολογικής εκπαίδευσης του Π.Ι., ο εκπρόσωπος του τεχνικού συμβούλου του Ο.ΕΠ.ΕΚ., ένας Δ/ντής Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου ΠΕΚ και Σχολικός Σύμβουλος Β/μιας Εκπ/σης, ένας Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπ/σης.

49 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ η έλλειψη ενός βασικού πλάνου σχεδίασης και υλοποίησης της επιμόρφωσης έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού της επιμόρφωσης

50 Επιμέρους συμπεράσματα
Η ανάγκη της περιοδικότητας στην επιμόρφωση Η ανάγκη δημιουργίας θεσμικού πλαισίου που να δίνει επιπλέον κίνητρα για την επαγγελματική του εξέλιξη στους εκπαιδευτικούς Η σημαντικότητα της συνεχούς εκπαίδευσης στις ΤΠΕ και τη χρήση τους ως εκπαιδευτικό εργαλείο αλλά και την εκμετάλλευσή τους ως εργαλεία επιμόρφωσης με ανάπτυξη συστημάτων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης όπου δεν είναι δυνατή η δια ζώσης επιμόρφωση Η ανάγκη μελέτης της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς εμπειρίας στην επιμόρφωση χωρίς όμως να φτάνουμε στο άλλο άκρο της αντιγραφής συστημάτων επιμόρφωσης άλλων χωρών τα οποία συνήθως είναι μη εφαρμόσιμα στην ελληνική πραγματικότητα Η δημιουργία συστήματος επιμόρφωσης βασισμένο στις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων που θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις σύγχρονες ανάγκες των 2 φύλων καθώς επίσης και τον κοινωνικό τους ρόλο ως γονείς Η ανάγκη ενός σύγχρονου συστήματος πιστοποίησης της επιμόρφωσης που θα μπορεί πραγματικά να συμβάλει στην αποτελεσματικότητά της. Το περιεχόμενο της επιμόρφωσης δεν μπορεί να αναφέρεται μόνο στο γνωστικό αντικείμενο, αλλά και στην επιστημονική γνώση που αφορά την εκπαιδευτική πράξη καθώς και στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Η όλη διαδικασία θα πρέπει να μην περιορίζεται στην παροχή κάποιων νέων πληροφοριών, αλλά να αναδεικνύει την αναγκαιότητα και τη σημασία της αυτομόρφωσης του εκπαιδευτικού και της επαγγελματικής του ανάπτυξης.

51 Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού συστήματος επιμόρφωσης ήταν και παραμένει μια βασική αναγκαιότητα

52 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ξενόγλωσση Buchberger, F. (2000): “Teacher Education in the European Union, Critical Analysis and Identification of the Main Issues”, General Report of the Conference on Teacher Education Policies in the European Union, Loule, May 22-23, 2000, mimeo. Buchberger, F., B. P. Campos, D. Kallos, J. Stephenson (2000). Green paper on teacher education in Europe. Burgess, R. et al. (1993): Implementing in-service education and training, The Falmer Press, London. Council Of The European Union (2004), "Education & Training 2010" The Success Of The Lisbon Strategy Hinges On Urgent Reforms Joint interim report of the Council and the Commission on the implementation of the detailed work programme on the follow-up of the objectives of education and training systems in Europe 6905/04 EURYDICE (1994): Measures to combat failure at school. A challenge for the construction of Europe, Brussels. Eurydice (1995) In-service training of teachers in the European Union and the EFTA/EEA countries (Brussels, Eurydice). EURYDICE (1995), Η συνεχής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις χώρες της ΕΖΕΣ\του ΕΟΧ, Βρυξέλλες. Eurydice (2003) Key topics in education in Europe (vol. 3) (Brussels, European Commission, Directorate-General for Education and Culture). Eurydice (2004), Evaluation of schools providing compulsory education in Europe, Brussels, Eurydice European Unit. Eurydice (2005a): Key Data on Education in Europe, Brussels. Eurydice (2005b): Key Topics in Education in Europe, Volume 3, The Teaching Profession in Europe, Brussels. Eurydice (2006), Quality Assurance in Teacher Education in Europe, Brussels, Eurydice European Unit. Neave, G. (1998): Οι εκπαιδευτικοί: Προοπτικές για το εκπαιδευτικό επάγγελμα στην Ευρώπη (μτφρ. Μ. Δεληγιάννη), Έκφραση, Αθήνα. O.E.C.D. (1990), The teacher today, Paris. O.E.C.D., (1998) Staying ahead, In-service Training and Teacher Professional Development, Centre for Educational Research and Innovation OECD (2001), What Works In Innovation In Education – New School Management Approaches, Paris, OECD OECD (2005), Teachers Matter, Attracting, Retaining and Developing Efective Teachers, Paris, OECD

53 Schratz, M (2005): “What is a ‘European Teacher’
Schratz, M (2005): “What is a ‘European Teacher’? A Discussion Paper”, προσπελάστηκε την 15η/7/2007. Vonk, H. (1994): “Teacher induction: the great omission in education” in: Galton M., Moon B. (Eds.), Handbook of teacher training in Europe, London: Fulton (pp ). Zafeirakou, A. (2002), In-Service Training Of Teachers In The European Union: Exploring Central Issues, Metodika, Vol. 3, br. 5, 2002, str , Zafeirakou, Aigli (2003): In-service training and teacher professional development in Europe: Exploring central issues, The World Bank, Washington (δακτυλογρ.). Ελληνόγλωσση Αθανασούλα – Ρέππα Α., (1998): «Συγκριτική διερεύνηση της χωρικής και λειτουργικής τυπικής οργάνωσης της επιμόρφωσης ( )», Εκπαιδευτική Κοινότητα, τχ. 45, σ ,. Ανδρέου Α., (1982): «Διαρκής μόρφωση του εκπαιδευτικού. Η ταυτότητα ενός ανύπαρκτου θεσμού και το άνοιγμα του διαλόγου», Σύγχρονη Εκπαίδευση, τχ. 8, σ. 102. Ανδρέου Α., (1994): «Επισκόπηση του θεσμού της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στη χώρα μας», Σύγχρονη Εκπαίδευση, τχ. 29, , σ Ανδρέου, Απ. – (συνεργασία Π. Μαντζούφας) (1999): Θέματα οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης και της σχολικής μονάδας, «Νέα σύνορα»- Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα, σ Ανθόπουλος Κ., Δαγκλής Β., (1994) «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ για διαρκή Αυτομόρφωση, Αυτοεπιμόρφωση και Έρευνα», στο Ανθόπουλος Κ., Δαγκλής Β., Μπουζάκης Σ., Τσολάκης Χ., «Μόρφωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών», εκδ. ART of TEXT, Θεσσαλονίκη. Βεργίδης, Δ. (1996): «Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση», στο: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο: Η ανοικτή και εξ αποστάσεως μάθηση ως εργαλείο για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και την εκπαίδευση των μαθητών: Πρόκληση για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, Αθήνα 1996, σ Βεργίδης Δ., (1992) «Ποιος θα επιμορφώσει τους μαθητευόμενους μάγους του υπουργείου Παιδείας;», Εκπαιδευτική Κοινότητα, τχ. 15, , σ. 6-8. Βεργίδης Δ., (1993): «Νεοφιλελεύθερη Εκπαιδευτική Πολιτική και Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών», Σύγχρονη Εκπαίδευση, τχ.69, , σ Βεργίδης Δ., (1998): «Προϋποθέσεις της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών», Εκπαιδευτική Κοινότητα, τχ. 45, , σ Κασσωτάκης Μ.(1995): «Η Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών στην Ελλάδα: Παραδοσιακές Μορφές της και η Σύγχρονη Προοπτική της «εξ Αποστάσεως» επιμόρφωσης», ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ( Ιουνίου), Κασσωτάκης Μ., (2002): «Η Μετεκπαίδευση και Επιμόρφωση του Διδακτικού Προσωπικού της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον», στο 100χρόνια από την ίδρυση Διδασκαλείου στην Κρήτη – ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΑ

54 ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΑ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - Προβληματισμοί για το παρόν και το μέλλον ενός θεσμού (πρακτικά ημερίδας), Ρέθυμνο, σ Λέφας Χ., (1942): Ιστορία της Εκπαιδεύσεως, Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων, εν Αθήναις. Ματσαγγούρας Η. (2005): , «Επαγγελματισμός και επαγγελματική ανάπτυξη», Αθήνα σ. 65 Μαυρογιώργος, Γ. (1999): «Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και επιμορφωτική πολιτική στην Ελλάδα», στο: Αθανασούλα-Ρέππα, Α. et al.: Διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων , τόμ. Β΄ Διοίκηση ανθρώπινου Δυναμικού, Ε.Α.Π., Πάτρα 1999, σ Μαυρογιώργος Γ., (1996β): «Σχέδιο πρότασης για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών» Σύγχρονη Εκπαίδευση, τχ.89, , σ Ξωχέλης, Π. - Παπαναούμ, Ζ. (2000): Η ενδοσχολική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Ελληνικές εμπειρίες , ΥΠΕΠΘ-ΕΠΕΑΕΚ, Θεσσαλονίκη. Ξωχέλης Π. (2001): «Η ενδοσχολική επιμόρφωση στην Ελλάδα: μια καινοτομία στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των εκπαιδευτικών» στο ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ (Θεσσαλονίκη 15 και 16 Δεκεμβρίου 2000), ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, Θεσσαλονίκη, σ Ο.ΕΠ.ΕΚ. (2006): Επιχειρησιακό Πλάνο του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών για το έτος Rogers A., (1999): « Η Εκπαίδευση ενηλίκων», μτφ. Παπαδοπούλου Μ.- Τόμπρου Μ., εκδ. μεταίχμιο, Αθήνα, σ Παπαναούμ Ζ. (2001): « Το έργο «Ενδοσχολική Επιμόρφωση»: ζητήματα έρευνας και εκπαιδευτικής πολιτικής για την ανάπτυξη του σχολείου» στο ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ (Θεσσαλονίκη 15 και 16 Δεκεμβρίου 2000), ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, Θεσσαλονίκη, σ Τσολάκης Χ., (1994): «Βασική Κατάρτιση και Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών», στο Ανθόπουλος Κ., Δαγκλής Β., Μπουζάκης Σ., Τσολάκης Χ., «Μόρφωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών», εκδ. ART of TEXT, Θεσσαλονίκη Faulkner D., Swann J., Baker S., Bird M., Carty J., «Εξέλιξη του Παιδιού στο Κοινωνικό Περιβάλλον – Εγχειρίδιο Μεθοδολογίας», μετάφρ. Ραυτοπούλου Α.,ΕΑΠ, Πάτρα, 1999. Παπαδάκης Σ. – Φραγκούλης Ι., (2005): «Διερεύνηση επιμορφωτικών αναγκών και στάσεων εκπαιδευτικών για την παροχή εξ αποστάσεως επιμόρφωσης σε περιβάλλον ηλεκτρονικής μάθησης (e-Learning), στο Μπαγάκης Α. (επιμέλεια), Επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, Αθήνα, Ιανουάριος, σελ Ματθαίου Δ., (1996): «Πολιτικές εξ αποστάσεως επιμόρφωσης εκπαιδευτικών. Αθήνα συμβολή της συγκριτικής θεώρησης της διεθνούς εμπειρίας», στο ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ( Ιουνίου 1995), Η Ανοικτή εξ Αποστάσεως Μάθηση ως Εργαλείο για την Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών και την Εκπαίδευση των Μαθητών: Πρόκληση για το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα, Αθήνα, σ. 50 Χατζηπαναγιώτου Π., (2001): Η Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών: ζητήματα οργάνωσης, σχεδιασμού και αξιολόγησης, εκδ. τυπωθήτω – ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΔΑΝΟΣ, Αθήνα,.


Κατέβασμα ppt "ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google