Υπεύθυνοι καθηγητές: Π. Πιτσινής Φ. Κοντού Κ. Καζιάνης.

Παρουσίαση με θέμα: "Υπεύθυνοι καθηγητές: Π. Πιτσινής Φ. Κοντού Κ. Καζιάνης."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Υπεύθυνοι καθηγητές: Π. Πιτσινής Φ. Κοντού Κ. Καζιάνης

2

3 - Ο μεγάλος αριθμός του κερκυραϊκού πληθυσμού - η μεγάλη απόσταση του νησιού από τα βιομηχανικά κέντρα της Ελλάδας - η ύπαρξη των γειτονικών αγορών της ηπείρου και της Αλβανίας επέτρεψαν τη διατήρηση της βιομηχανικής και βιοτεχνικής δραστηριότητας για πολλά χρόνια. Έτσι από το 1936 λειτουργούσαν 30 μικρές και μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις που απασχολούσαν 2.500 εργάτες! Στην πόλη της Κέρκυρας είχαν οριστεί δυο βιομηχανικές ζώνες,στο Μαντούκι και στη Γαρίτσα!

4 Στο Μαντούκι λειτούργησαν: 1.η αλευροβιομηχανία με ατμόμυλο των Δαλιέτου-Μπάκλη 2.η αλευροβιομηχανία με ατμόμυλο του Ζαφειρόπουλου 3.η αλευροβιομηχανία με ατμόμυλο του Καλλιβωκά,από το 1895 4.η ανώνυμος εταιρία Γραφικών Τεχνών «Ασπιώτη ΕΛΚΑ»,απο το 1873 5.η «Ελαιουργία Κέρκυρας», 6.το σαπωνοποιείο «Παλλάς Αθήνα Α.Ε» Στην περιοχή της Γαρίτσας : 1.η καπνοβιομηχανία Νικηφόρου 2.το εργοστάσιο Καννάβεως, λίνου, ιούτης του «Α.Δεσύλλα »

5 Στην περιοχή του Σαρόκου: 1.το γαλακτοκομείο του Μαργαρίτη 2.το σαπωνοποιείο του Πατούνη Άλλες σημαντικές βιομηχανικές μονάδες ήταν: 1.οι χαρτοποιίες «Κέρκυρα» στο λιβάδι του Ρόπα, από το 1922 και η «Πάπυρος» 2.η παγοποιία Μιχ.Μαργαρίτη 3. η κονσερβοποιία Μπερνιέ 4.ελαιουργία Α.Ε.Β.Ε.Κ

6

7 Στην ομώνυμη περιοχή της Γαρίτσας ο Αλέξανδρος Δεσύλλας ίδρυσε το 1871 ιδιόκτητο εργοστάσιο. Ξεκίνησε με χειροκίνητη ρόδα να κατασκευάζει σχοινιά και σπόγγους καννάβινα. Με τον καιρό η χειροκίνητη ρόδα αντικαταστάθηκε με ατμοκίνητη και το 1926 εξελίχθηκε σε ηλεκτροκίνητη.Το 1931 η ιδιωτική αυτή επιχείρηση μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρεία και δημιουργήθηκε η πρώτη μεγάλη και σύγχρονη βιομηχανία στην Ελλάδα παραγωγής σχοινιών και σάκων. Οι πρώτες ύλες του εργοστασίου, το καννάβι, η ιούτα και το λινάρι, εισάγονταν από το Πακιστάν και τις Ινδίες και τα προϊόντα που κατασκευάζονταν ήταν: νήματα, σπάγκοι, σχοινιά, σάκοι, κανναβάτσες

8 Τα προϊόντα εξάγονταν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και στην Ιταλία, Αλβανία, Αγγλία, Γαλλία.. Όμως, η πρωτοποριακή και τόσο κερδοφόρα ανταγωνιστική αυτή βιομηχανία αρχίζει να παρακμάζει και το Φλεβάρη του 1983 μετά από μια γενική κατάληψη διαρκείας των 240 εργαζομένων, κλείνει οριστικά. Το συγκεκριμένο εργοστάσιο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο, διότι αποτελεί το μοναδικό συγκρότημα ολοκληρωμένης βιομηχανικής εγκατάστασης στην Κέρκυρα.

9  Ο Γεράσιμος Ασπιώτης το 1873 σε ηλικία 29 ετών ιδρύει ένα μικρό εργοστάσιο γραφικών τεχνών με γερμανικό εξοπλισμό και με την επωνυμία «ΕΛΠΙΣ» στην περιοχή της Πόρτα Ρεμούντας, στην οδό Ακαδημίας στην οικία Βαλέττα, δίπλα στο Β’ Γυμνάσιο. Τυπώνει τα πρώτα ενετικού, γαλλικού και αγγλικού τύπου ελληνικά παιγνιόχαρτα,σχεδιασμένα από τον πατέρα του, ζωγράφο Νικόλαο. Επίσης, διασκευάζει και διακοσμεί σιγαρόχαρτα,ενώ παράλληλα λειτουργούν στην επιχείρηση τμήματα χαρακτικής, κοσμητικής,τυπογραφίας και λιθογραφίας. Το 1901 την επιχείρηση την αναλαμβάνει ο μεγαλύτερος γιος του Κων/νος. Ο Κων/νος εφαρμόζει τη λιθογραφία. Αρχίζει η εκτύπωση των πρώτων επιστολικών δελταρίων ασπρόμαυρων και χρωμολιθόγραφων, τυπώνουν επίσης ομολογίες, μετοχές, γραμμάτια λαχείων, επιταγές, ετικέτες παντός είδους και γενικά κάθε εργασία πολυτελείας που έχει σχέση με τη λιθογραφία, τυπογραφία και αναγλυφοτυπία.

10  Το 1909 ο Κων/νος συνεργάζεται με τον αδελφό του Νικόλαο. Το 1911 λειτουργεί στο χώρο αυτό το πρώτο στην Ελλάδα και από τα πρώτα στον κόσμο περιστροφικό πιεστήριο Offset της Linotype με αυτόματο χαρτοθέτη φύλλων κατασκευασμένο από αγγλικό εργοστάσιο. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο το εργοστάσιο μεταφέρθηκε σε καινούρια και σύγχρονα κτίρια, που σχεδίασε ο Άγγλος αρχιτέκτονας Mawson, στην περιοχή Αβράμη, βορειανατολικά της θέσης που βρίσκεται σήμερα το κτίριο της «Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών» και στο μέρος όπου υπάρχουν οι εγκαταστάσεις των λεωφορείων του υπεραστικού Κ.Τ.Ε.Λ.. Η λειτουργία του άρχισε το 1925 και στο χώρο αυτό τυπώθηκαν και τα χαρτονομίσματα του Ελληνικού Δημοσίου. Εξαιτίας του ανταγωνισμού η εταιρεία το 1928 συγχωνεύτηκε με την Ε.Λ.Κ.Α. (Εταιρεία Λιθογραφίας και Κυτιοποιίας Αθηνών )και διατηρείται μέχρι σήμερα στην Αθήνα που λειτούργησε από το 1938 στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης 276. Σ’ αυτήν την εταιρεία εργάστηκαν καλλιτέχνες αναγνωρισμένης αξίας.

11  Στο Μαντούκι στο μεγαλύτερο μέρος του οικοδομικού τετραγώνου που δημιουργείται από τις οδούς Ξενοφώντος Στρατηγού, Αλεξάνδρου Κοκονέτση,Εθνικής Αντιστάσεως και Ιωάννου Γαρδικιώτη, λειτούργησε από το 1924 μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’80 ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια ελαίου με την επωνυμία «Ελαιουργία Κέρκυρας Α.Ε». Έργο της ήταν η αποχρωμάτωση του ελαιολάδου και το ραφινάρισμα. Επεξεργαζόταν 4000 τόνους ελαιόλαδο το χρόνο. Επίσης, παρασκεύαζε περίπου 900 τόνους πυρηνέλαιο το χρόνο από την επεξεργασία των ελαιοπυρήνων. Τέλος, το σαπωνοποιείο παρήγαγε 650 τόνους σαπούνι γνωστό με την ονομασία «Χρυσαλίς». Τα τμήματα παραγωγής του εργοστασίου στεγάζονταν σε 11 συνολικά κτίρια κατασκευασμένα σε διάφορες χρονικές περιόδους από τα οποία τα παρακάτω 5 έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία: 1. Πυρηνελαιουργείο 2. Ραφινιέρα 3. Γραφείο –Χημείο 4. Σαπωνοποιείο 5. Ζυγιστήριο

12  Η οικογένεια Νικηφόρου με καταγωγή από τα Γιάννενα το 1927 αγόρασε από το Ν. Σπίνουλα την επιχείρηση. Η καπνοβιομηχανία Γ. Νικηφόρος και Σία παρήγαγε τσιγάρα με το λογότυπο «ΑΧΙΛΛΕΥΣ» και «ΝΙΚΗ». Χρησιμοποιούσε μόνο κερκυραϊκά καπνά, τα οποία προμηθευόταν από τις περιοχές του Στρινίλα, των Καρουσάδων και των Δουκάδων. Η συγκεκριμένη επιχείρηση εκτός από το χώρο του καπνεργοστασίου διατηρούσε μια μεγάλη αποθήκη καπνού και τσιγάρων στα τείχη του νέου φρουρίου κοντά στο 1ο Δημοτικό Σχολείο. Μετά την κατοχή η αποθήκη της επιχείρησης μεταφέρθηκε στην οδό Σπύρου Κοντομάρη 13 στο κτίριο που σήμερα στεγάζεται ο Πολιτιστικός και Αθλητικός Όμιλος «Λαοδάμας». Το 1952 η επιχείρηση παρακμάζει με το σταμάτημα της προμήθειας του στρατού με τσιγάρα και την εισβολή των ξένων αντιπροσωπιών τσιγάρων. Έκλεισε το 1955 με την αγορά των μηχανημάτων και την καταβολή των αποζημιώσεων των εργατών από το κράτος.

13 Η «Σαπωνοποιία Πατούνη» ιδρύθηκε το 1850 στη Ζάκυνθο και λειτούργησε από το 1891 στο Σαρόκο της Κέρκυρας. Εξακολουθεί να παράγει χειροποίητο σαπούνι με παραδοσιακές μεθόδους χρησιμοποιώντας τοπικά παραγόμενα προϊόντα ελιάς. Οι βασικές πρώτες ύλες της είναι λάδι, σόδα, αλάτι, νερό, χωρίς πρόσθετα.Το κτίσμα και η λειτουργία του είναι κηρυγμένα μνημεία βιομηχανικής αρχαιολογίας. Τα σαπούνια που παράγει η συγκεκριμένη επιχείρηση είναι ελαιολάδου με ήπια και υποαλλεργική δράση, πυρηνελαίου με απολυμαντικές ιδιότητες και σαπούνι «τύπου Μασσαλίας». Ενώ το σαπούνι Πατούνης φτάνει στην Ιαπωνία και σε πολλές άλλες χώρες εύκολα, δύσκολα το βρίσκει κανείς στην Ελλάδα, αφού δεν μπαίνει στα σουπερμάρκετ.

14 Ο Μιλτιάδης Μαργαρίτης πρωτοδραστηριοποιήθηκε στην Κέρκυρα το 1901 ιδρύοντας την πρώτη γαλακτοκομική μονάδα στην Ελλάδα, διαδίδοντας την επεξεργασία του γάλακτος και των προϊόντων του ( βούτυρο, γιαούρτι και τυρί ). Είχε μισθώσει λιβάδια στα οποία έβοσκαν ζώα καλής ποιότητας, αλλά προμηθεύονταν γάλα και από διάφορους παραγωγούς. Ειδικά μεταφορικά μέσα συγκέντρωναν το γάλα και το έφερναν στο εργοστάσιο που ήταν στην περιοχή της Αλεπούς. Ο εξοπλισμός ήταν σύγχρονος για την εποχή, αφού υπήρχε ψυγείο και παγοποιείο. Αλλά και συστήματα παστερίωσης και τυποποίησης. Έκανε βέβαια εξαγωγές στην υπόλοιπη χώρα. Η παραγωγή είχε φθάσει τις 50.000 οκάδες βουτύρου, ενώ παράγονταν και 25.000 κολώνες πάγου. Η εταιρεία του από το 1924 ονομάζονταν "Societe anonyme laiterie - beurrerie Miltiades Margaritis". Είχε διατελέσει πρόξενος της Σερβίας αλλά και των Κάτω Χωρών και δημοτικός σύμβουλος. Αφού μοίρασε την περιουσία του, πέθανε πάμφτωχος το 1939.

15  Αγιοβλασίτης Χ.  Βασιλάκη Σ.  Γκιονάι Ρ.  Δούλη Β.  Θεοδότου Μ.  Καίσαρη Ε.  Κάτση Α.  Κολόι Γ.  Κομπολίτης Σ.  Κορακιανίτης Π.  Κούρκουλου Κ.  Κουνίτση Μ.  Κόρντιστε Κ.  Λαγός Σ.  Λάσκαρη Ε  Λέσσι Χ.  Μότσο Ε.  Ντελιράη Ν.  Παντελιού Β.  Παναγιώτου Μ  Πρόντα Μ.  Σγούρος Θ.  Σγούρου Μ.  Σγούρου Ε.  Σερβου Ε.  Τζελιλάι Σ.  Τσαγγαράκη Ε.  Τσενεμπή Α.  Χαλεπάκη Α.