Συνεντευξη απο τη γιαγια μου για την παιδικη της ηλικια

Παρουσίαση με θέμα: "Συνεντευξη απο τη γιαγια μου για την παιδικη της ηλικια"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Συνεντευξη απο τη γιαγια μου για την παιδικη της ηλικια
1η ερώτηση: Πώς ήταν το σχολείο εκείνη την εποχή; Το σχολείο μου ήταν εξαθέσιο και δούλευε πρωί απόγευμα. Κατά τη διάρκεια της μέρας, που δεν πήγαινα σχολείο, δηλαδή το μεσημέρι, πήγαινα στο σπίτι της συμμαθήτριάς μου. Τρώγαμε το φαΐ, που μας είχε ετοιμάσει από την προηγούμενη μέρα η μάνα μας στο τάπερ.

2 Συνέχεια στην απάντηση της 1ης ερώτησης Ανεξάρτητα απ’ αυτό, μας παρείχαν ένα μικρό πρωινό, δηλαδή λίγο γάλα, ψωμί και κίτρινο τυρί. Διαβάζαμε πολύ και οι δάσκαλοί μας ήταν καλόψυχοι και μας αγαπούσαν όλους. Οι εκδρομές ήταν σίγουρα λιγότερες απ’ ότι είναι σήμερα. Οι σχολικές εκδηλώσεις, όμως, δεν έλειπαν και ήταν ένα γεγονός από το οποίο απουσίαζαν οι γονείς, λόγω δουλειών. ς

3 2η ερώτηση: Ποιες ήταν οι υποχρεώσεις, δηλαδή ο ρόλος του κάθε μέλους στην οικογένεια; Οι γονείς μου ήταν κτηνοτρόφοι, συγκεκριμένα, είχαν πρόβατα. Είχαν δύο γιους, τους αδελφούς μου, και μένα. Ο πατέρας ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ για οικονομικά οφέλη. Τα οποία τα αποκτούσε με το να πουλάει το μαλλί των προβάτων, που στην εποχή εκείνη είχε αξία, να πουλάει γάλα και αρνάκια. Οι αρμοδιότητες της μητέρας μου ήταν, κυρίως, οικιακές, διότι ήμασταν μια πολύτεκνη οικογένεια. ψς

4 Συνέχεια στην απάντηση της 2ης ερώτησης
Γι’ αυτό έπρεπε να φροντίζει και τα παιδιά της αλλά και τα πεθερικά της, λόγω της μεγάλης ηλικίας τους. Τα αγόρια, δηλαδή τα αδέρφια μου, πήγαν στο γυμνάσιο και στο λύκειο και έκαναν μία αξιοθαύμαστη πορεία. Θα ήθελα πάρα πολύ να πήγαινα και γω, αλλά ο τρόπος ζωής ήταν διαφορετικός. Δεν ήταν παράξενο να βλέπεις ότι σε κάθε οικογένεια τα κορίτσια παρατούσαν το σχολείο χωρίς τη θέλησή τους και άρχιζαν να δουλεύουν αδιάκοπα.

5 3η ερώτηση: Τι κάνανε τα παιδιά στον ελεύθερο χρόνο τους; Με τα κορίτσια παίζαμε σχοινάκι και πεντόβολα (το παιχνίδι αυτό μοιάζει με το σημερινό τάβλι). Τα αγόρια, από την άλλη πλευρά, έπαιζαν διάφορα παιχνίδια με το τόπι (σημερινή μικρή μπάλα) και κυνηγητό. Προσωπικά, δεν είχα ιδιαίτερο χρόνο να αφιερώσω στους γονείς μου, διότι είχαμε και το Σάββατο σχολείο (μόνο το πρωί).

6 Συνέντευξη από τη μητέρα μου για την παιδική της ηλικία
1η ερώτηση: Πώς ήταν η σχολική ζωή εκείνα τα χρόνια; Το σχολείο, στο οποίο φοίτησα στο χωριό μου, αρχικά, ήταν τριθέσιο και τη χρονιά που αποφοίτησα, επειδή ο αριθμός των μαθητών μειώθηκε, έγινε μονοθέσιο. Παρακολουθούσαμε μαθήματα και μεγαλύτερων τάξεων και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα και να βοηθάμε και βοηθιόμαστε. Τα διαλείμματα, οι εκδρομές και οι σχολικές εκδηλώσεις ήταν ένα πανηγύρι, ειδικά οι γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Σίγουρα, οι σχολικές γιορτές ήταν ένα μεγάλο γεγονός για τη μικρή κοινωνία του χωριού.

7 2η ερώτηση: Το να ζεις ως παιδί στο χωριό σε επηρέασε θετικά ή αρνητικά;
Ως παιδί του χωριού έζησα, έπαιξα και χάρηκα τη φύση με πλήρη ελευθερία. Η ζεστασιά των χωριανών, που αγκάλιαζε τα παιδιά όλα, μας έδινε μια ασφάλεια συναισθηματική και πραγματική. Οι κίνδυνοι στο χωριό ήταν μηδενικοί, ενώ στην πόλη; Όμως, στο χωριό δεν είχαμε τη δυνατότητα να δούμε ένα θέατρο, να επισκεφθούμε μουσεία και, κυρίως, στα λυκειακά χρόνια δεν είχαμε τη δυνατότητα ούτε μιας ώρας φροντιστηρίου.

8 3η ερώτηση: Έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής των παιδιών από τότε;
Σαφώς και έχουν αλλάξει πολλά στη σχολική ζωή των παιδιών από τότε έως σήμερα. Άλλα προς το καλύτερο και άλλα όχι. Σήμερα τα παιδιά και του πιο απομακρυσμένου χωριού, διαδικτυακά, μπορούν να επικοινωνούν και να αυτομορφώνονται, αλλά, παράλληλα, η αποξένωση και η απομάκρυνση μεταξύ των παιδιών, κυρίως, της πόλης μεγάλωσε, γιατί η ζωντανή επικοινωνία και επαφή υποκαταστάθηκε και από την εισβολή της νέας τεχνολογίας.

9 4η ερώτηση: Οι απαιτήσεις των γονέων σου ήταν περισσότερες απ’ ότι οι δικές σου στα παιδιά σου;
Οι απαιτήσεις των γονέων μου ήταν λιγότερες απ’ ότι οι δικές μου στα παιδιά μου. Οι γονείς μου ήταν λιγότερο απαιτητικοί, γιατί ο αγώνας μας ήταν μετ’ εμποδίων και δε μας πίεζαν. Σήμερα, οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες είναι, σίγουρα, μεγαλύτερες, διότι και τα παρεχόμενα στα παιδιά μας είναι περισσότερα. Σπύρος Μ., Β1 – 7gymioa