Ενθύμιο των μαθητών του Στ 2 για τη σχολική χρονιά

Παρουσίαση με θέμα: "Ενθύμιο των μαθητών του Στ 2 για τη σχολική χρονιά"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ενθύμιο των μαθητών του Στ 2 για τη σχολική χρονιά 2011 - 2012
Ενθύμιο των μαθητών του Στ 2 για τη σχολική χρονιά

2 Το σχολείο μας

3 Το σχολείο μας

4 Η τάξη μας

5 Το Τμήμα μας

6 Άννα Αθανασίου Με λένε Αθανασίου Άννα, είμαι δώδεκα χρονών και πάω έκτη δημοτικού. Ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν τα χρόνια! Οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι είναι ο κύριος Παναγιώτης, η κυρία Ελένη και η κυρία Κατερίνα. Η κυρία Μαρία βρίσκεται στο κυλικείο και με πολλή αγάπη ετοιμάζει το φαγητό μας. Ακόμα η κυρία Κούλα η συνοδός και ο κύριος Γιάννης ο οδηγός του σχολικού είναι πολύ καλοί και θα τους θεωρούσα υπόδειγμα καλών ανθρώπων. Ένα άλλο πράγμα που θα μου μείνει αξέχαστο είναι η εκδρομή που πήγαμε στην Πάρνηθα! Ήταν φανταστικά όπως φυσούσε το αεράκι, τα φύλλα που έπεφταν, η φύση …όλα τέλεια!

7 Άννα Αθανασίου Εμένα δε μου αρέσει που φεύγω από τη Λακωνική Σχολή! Αν είχε και γυμνάσιο, εδώ θα έμενα! Όμως κάτι που δε θα ξεχάσω ποτέ είναι οι καλύτεροί μου φίλοι. Οι καλύτερές μου φίλες είναι η Μελίτα, η Λυδία και η Δήμητρα Πατεράκη. Μαζί παίζουμε διάφορα παιχνίδια όπως βόλεϊ, μπάσκετ, κυνηγητό κ.α. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το βόλεϊ και παίζω τρία χρόνια. Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η φυσική, η γεωγραφία και λιγότερο η γλώσσα, γι΄ αυτό και μάλιστα θα ήθελα να γίνω μαθηματικός ή βιολόγος. Τέλος μου αρέσει να τραγουδάω και να χορεύω παραδοσιακούς χορούς και hip hop τραγούδια.

8 Ευφροσύνη Ακτύπη Γεια σας! Ονομάζομαι Ευφροσύνη Ακτύπη και είμαι μαθήτρια της έκτης τάξης και για πολύ καιρό διάβαζα και θαύμαζα τα κείμενα άλλων τελειοφοίτων της Λακωνικής Σχολής. Σήμερα λοιπόν έφθασε η ώρα να γράψω κι εγώ για τον εαυτό μου και για τις αξέχαστες στιγμές μου στο υπέροχο σχολείο μου. Γυρίζοντας το χρόνο πίσω και ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στο παρελθόν, μπορώ να ξεχωρίσω στιγμές με εμένα, τους συμμαθητές μου, αλλά και όλους όσοι με γνώρισαν και μου φέρθηκαν καλά απ΄ την πρώτη στιγμή, κάνοντάς με να νιώθω οικεία σε αυτό το ασφαλές περιβάλλον. Κάθε μου μέρα εκεί ήταν ξεχωριστή. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις ατέλειωτες μάχες πάνω στα τριγωνικά θρανία, με σκοπό την απόκτηση γνώσης και την απελευθέρωση απ΄ τον εχθρό της αμάθειας!

9 Ευφροσύνη Ακτύπη Σ΄ αυτό το σημείο αξίζει να πω ότι στις δύσκολες και κρίσιμες στιγμές του καθημερινού αγώνα, δεν ήμουν μόνη. Είχα πάντα συμπαραστάτες τους αγαπημένους μου συμμαθητές. Με αγάπησαν, μου συμπαραστάθηκαν και με συμβούλεψαν πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Ακόμα δεν ξέχασα και τους αθώους τσακωμούς μεταξύ μας, που πάντα όμως τους διαδέχονταν οι συγγνώμες, οι αγκαλιές και τα φιλιά για συμφιλίωση. Σίγουρα όμως σημαντική ήταν και η απαράμιλλη προσφορά των αξιόπιστων και καλών μου δασκάλων. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας μου ως μαθήτρια της Λακωνικής Σχολής, σε κάθε μικρό κόμπο βρίσκω και από έναν διαφορετικό δάσκαλο ή δασκάλα. Εκείνοι ήταν οι πνευματικοί μου γονείς. Όλοι οι δάσκαλοι, χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση, έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον, ήταν προσηλωμένοι στο έργο τους και ήταν αισιόδοξοι άνθρωποι που έβαλαν το λιθαράκι τους και κατάφεραν με γαλουχήσουν σωστά. Ακόμα και κάποιες φορές που υπήρξαν παρατηρήσεις ή μικρές τιμωρίες από τους δασκάλους μου και ίσως να ένιωσα προς στιγμή θυμό, τώρα που μεγάλωσα και είμαι πιο ώριμη, μπορώ να καταλάβω το νόημά τους και να δω ότι προήλθαν από ανθρώπους πραγματικά ευαίσθητους και καλοπροαίρετους.

10 Δημήτρης Αντωνόπουλος
Ονομάζομαι Δημήτρης και είμαι 12 ετών. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το δάσκαλό μου τον κύριο Πάνο για όλα όσα μας έμαθε, όπως επίσης και τη συνοδό του σχολικού την κυρία Μαίρη που μας καθησύχαζε όταν καμιά φορά είχαμε διαφωνίες. Χαραγμένες στη μνήμη μου θα μείνουν οι αξέχαστες εκδρομές που πηγαίναμε. Ξεχωριστή για μένα ήταν η εκδρομή που κάναμε στην Πεντέλη για αναδάσωση. Με την αναδάσωση βοηθήσαμε το περιβάλλον και έτσι πρέπει να κάνουμε και μόνοι μας όταν μας δίνεται η ευκαιρία.

11 Δημήτρης Αντωνόπουλος
Τώρα που θα φύγω από το δημοτικό και θα πάω στο γυμνάσιο, θα νιώσω στεναχώρια και μοναξιά γιατί θα αποχωριστώ όλους τους ανθρώπους που γνώρισα εδώ, τους φίλους και τους δασκάλους μου. Προς το παρόν, για το πολύ κοντινό μέλλον αγωνιώ για να περάσω στις εξετάσεις του 1ου Πειραματικού. Για το πιο μακρινό μέλλον δεν έχω ονειρευτεί ακόμα κάτι. Όσο για τους φίλους μου, πιστεύω πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα, γιατί θα μπορούμε να επικοινωνούμε και να συναντιόμαστε όποτε είναι δυνατό. Μερικά από τα ενδιαφέροντά μου είναι ο υπολογιστής και αγαπημένο μου άθλημα το πόλο. Τέλος το αγαπημένο μου μάθημα είναι η ιστορία και τα μαθηματικά.

12 Λυδία Βάλβη Με λένε Λυδία Βάλβη και είμαι 12 ετών. Πηγαίνω στην έκτη δημοτικού στο δεύτερο τμήμα. Σε λίγους μήνες το δημοτικό τελειώνει για τα παιδιά της έκτης. Στεναχωριέμαι λίγο, επειδή αυτά τα χρόνια που ήμουν στη Λακωνική δέθηκα πολύ με τους συμμαθητές μου. Όλοι ήταν φίλοι μου. Κάθε φίλος ή φίλη διεκδικούσε κι ένα κομμάτι στην καρδιά μου. Τώρα που θα τους αποχωριστώ, άσχετα με το ότι θα είναι μακριά μου, πάντα θα τους σκέφτομαι και θα τους αγαπώ. Άτομα που δε θα ξεχάσω ποτέ είναι επίσης οι δάσκαλοί, οι συνοδοί και οι αξιότιμοι διευθυντές του σχολείου. Ένας δάσκαλος που θα θυμάμαι για πάντα είναι ο κύριος Παναγιώτης Κωνσταντινόπουλος, επίσης η κυρία Μαίρη η συνοδός του σχολικού, ο κύριος Γιάννης και η κυρία Σοφία, οι οποίοι τόσα χρόνια στήριξαν τις ελπίδες μου.

13 Λυδία Βάλβη Αξέχαστα θα μου μείνουν τα γέλια της τάξης μου που με ακολουθούσαν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και κάποιες εκδρομές που κάναμε όπως αυτή στην Πάρνηθα, στο πλωτό μουσείο Αβέρωφ, στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος, αλλά και πολλές άλλες. Θα θυμάμαι πάντα μια φράση που έλεγαν οι δάσκαλοί μου πως «η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία» και με αυτό στη σκέψη μου θα προχωρήσω μπροστά στη ζωή μου. Αγαπημένο μου μάθημα είναι η φυσική. Επίσης μου αρέσουν οι περίπατοι στη φύση και οι εξερευνήσεις καινούργιων χώρων. Αγαπώ πολύ την ποδηλασία. Τέλος πρέπει να πω πως η ζωή δεν είναι μόνο το δημοτικό, το γυμνάσιο ή το λύκειο, αλλά είναι η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και η πατρίδα μου. Αυτά είχα να πω. Εγώ γνωρίζω πολύ καλά πως η Λακωνική Σχολή θα μου λείψει.

14 Ξανθή Βασιλειάδη Ποιος θα φανταζόταν ότι σήμερα ως μαθήτρια της έκτης τάξης θα μπορούσα να παρουσιάσω τον εαυτό μου! Ονομάζομαι Ξανθή Βασιλειάδη και είμαι 12 ετών. Πρωτοήρθα σε αυτό το σχολείο στα 5 μου χρόνια. Όταν πέρασα το κατώφλι του, φοβήθηκα …! Αλλά όταν γνώρισα καλύτερα τους δασκάλους και ένιωσα την οικογενειακή ζεστασιά που κυριαρχούσε, αγάπησα αυτό το χώρο! Το σχολείο μας, μας καλλιέργησε πνευματικά και μας έμαθε πολλά και σπουδαία πράγματα. Επίσης εδώ κατάφερα να κάνω φιλίες με πολλά παιδιά. Οι καλύτερές μου φίλες είναι η Δανάη, οι δύο Δήμητρες, η Ευαγγελία, η Κωνσταντίνα, η Αριστέα και η Φένια και από αγόρια ο Αλέξανδρος Θεοχάρης, ο Αλέξανδρος Μπενάς και ο Νίκος.

15 Ξανθή Βασιλειάδη Οι περισσότεροι από τους φίλους μου με φωνάζουν «στρουμφίτα» αφού η φωνή μου είναι λεπτή και χαρακτηριστική και μοιάζει σ΄ αυτήν. Μάλιστα πολλοί λένε πως μοιάζω με τραγουδίστρια, αφού τραγουδάω συχνά. Επίσης, ασχολούμαι με το βόλεϊ από τα δέκα μου χρόνια και μέχρι τώρα το λατρεύω. Τα όνειρά μου για το μέλλον είναι πολλά. Θα ήθελα να γίνω συγγραφέας, δημοσιογράφος ή δασκάλα. Σε λίγους μήνες που θα φύγω από τη Λακωνική Σχολή θα στεναχωρηθώ πάρα πολύ, αλλά θα ξέρω ότι εδώ έχω αφήσει τα σημάδια μου και δεν θα φύγουν ποτέ.

16 Μελίτα Βούτσα Το όνομά μου είναι Μελίτα Βούτσα. Είμαι 12 χρονών και μου αρέσει πολύ ο χορός, το τραγούδι και η κολύμβηση. Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η γλώσσα, τα γαλλικά και τα θρησκευτικά. Καλές μου φίλες είναι η Λυδία και η Άννα που τις γνώρισα στη Λακωνική Σχολή. Αισθάνομαι άσχημα που τελειώνει το δημοτικό, γιατί ακόμα και αν κρατήσω επαφή με κάποιους φίλους μου, δε θα τους βλέπω πια τόσο συχνά. Όλα αυτά τα έξι χρόνια έχουμε περάσει ωραίες, αλλά και δύσκολες στιγμές, με γέλιο και συγκινήσεις! Απ΄ την άλλη όμως χαίρομαι που θα πάω στο γυμνάσιο και θα γνωρίσω καινούργιες παρέες.

17 Μελίτα Βούτσα Από τη Λακωνική Σχολή θα θυμάμαι με αγάπη όλους τους δασκάλους μου, όμως περισσότερο την κυρία Βίκυ που ήταν η πρώτη μου δασκάλα και μας φερόταν πάντα πολύ γλυκά και οικεία. Επίσης, τον κύριο Πάνο, γιατί αυτός μας προετοίμασε για το γυμνάσιο. Ήταν αυστηρός όταν έπρεπε και πρόθυμος πάντα να επιβραβεύσει τις προσπάθειές μας. Επίσης, μας έκανε όλους να αισθανόμαστε σαν μια μεγάλη οικογένεια. Γενικά πέρασα αξέχαστες στιγμές στη Λακωνική Σχολή, όπως επίσης και στις εκδρομές που διοργανώνονταν. Μια σχολική εκδρομή που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μου, είναι η τετραήμερη εκδρομή στα Ιωάννινα, που πήγα στην πέμπτη δημοτικού. Όσον αφορά το μέλλον μου, αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου είναι να γίνω κτηνίατρος. Αγαπώ πολύ όλα τα ζώα και θεωρώ ότι αυτό το επάγγελμα είναι το ιδανικό για μένα.

18 Ηλίας Βούτσας Ονομάζομαι Ηλίας Βούτσας και είμαι δώδεκα ετών. Τα αγαπημένα μου αθλήματα είναι το ΤΑΕ-ΚWON-DO και η κολύμβηση. Φέτος τελειώνω το δημοτικό και φεύγω από τη Λακωνική Σχολή. Αυτά τα έξι χρόνια της παραμονής μου σ΄ αυτό το σχολείο, έχω να θυμάμαι πολλές όμορφες στιγμές με τους συμμαθητές μου, που τους θεωρώ όλους φίλους μου. Από τους δασκάλους μου που ήταν όλοι τους εξίσου καλοί, θαυμάζω την κυρία Βίκυ της πρώτης δημοτικού, που με υπομονή και γλυκύτητα μας βοηθούσε να καταλαβαίνουμε τα μαθήματα,

19 Ηλίας Βούτσας τον κύριο Πάνο που μας βοήθησε να προετοιμαστούμε για το γυμνάσιο με μεγάλο ζήλο και σαν δεύτερος πατέρας μας μας συμβούλευε για τα πάντα. Θα θυμάμαι πάντα τις όμορφες γιορτές στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, αλλά και τις εκδρομές και πιο πολύ αυτή στο Μυστρά. Τώρα που θα πάω στο γυμνάσιο, θα προσπαθήσω αρκετά για να υλοποιήσω το στόχο μου που είναι να ακολουθήσω το επάγγελμα του οφθαλμίατρου.

20 Νίκος Θεοδωράκης Με λένε Νίκο Θεοδωράκη. Η σχολική χρονιά θα μου μείνει αξέχαστη γιατί είχα τον καλύτερο δάσκαλο. Φέτος πήγαμε πολλές εκδρομές και η πιο αγαπημένη μου ήταν αυτή στην Πάρνηθα, όπου ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα γιατί είχαμε για ξεναγό την κυρία Γεωργία που είναι μέλος του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας και υπεύθυνη για την προστασία της χλωρίδας. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι η πεζοπορία σε διάφορα μέρη όπως βουνά και δάση. Οι αγαπημένοι μου φίλοι είναι ο Αλέξανδρος Μπενάς, ο Θεοχάρης και ο Βασίλης Δεδάκης. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη Λακωνική Σχολή και θα την έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου.

21 Κωνσταντίνος Θωμαΐδης
Για όσους δε με γνωρίζουν, ονομάζομαι Κωνσταντίνος Θωμαΐδης. Είμαι δώδεκα χρονών και πάω στην έκτη δημοτικού στη Λακωνική Σχολή Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Στο σχολείο αυτό έχω περάσει όλα τα χρόνια του δημοτικού και μπορώ να σας πω πως με αυτό το σχολείο έχω συνδυάσει όλες τις σχολικές μου αναμνήσεις και εμπειρίες. Αναμνήσεις που μου θυμίζουν άλλοτε όμορφες και άλλοτε δυσάρεστες στιγμές. Όμως όλες οι στιγμές θα μου φέρνουν στο μυαλό τα χρόνια μου στο δημοτικό και θα με συντροφεύουν για μια ολόκληρη ζωή.

22 Κωνσταντίνος Θωμαΐδης
Για πολλούς το σχολείο είναι απλά ένας χώρος εκμάθησης γνώσεων. Για μένα όμως, το σχολείο συμβολίζει κάτι διαφορετικό. Σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι μου. Μέσα σ΄ αυτό περνάω τις περισσότερες ώρες μου μαθαίνοντας χρήσιμα πράγματα, διασκεδάζοντας, παίζοντας και πάνω απ΄ όλα βρίσκομαι με τα άτομα που αγαπώ, τους συμμαθητές μου! Δυστυχώς η φετινή χρονιά πέρασε γρήγορα χωρίς να το καταλάβουμε. Πολλά παιδιά στεναχωριούνται που θα χάσουν τους φίλους τους και που πια τελείωσε το δημοτικό. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ έχω στεναχωρηθεί λίγο. Για να είμαι ειλικρινής όμως θέλω πολύ να πάω στο γυμνάσιο. Μπορεί αυτό να ακούγεται λίγο περίεργο, αλλά είναι αλήθεια. Θέλω να αποκτήσω νέες εμπειρίες και να γνωρίσω διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικές ιδέες και νοοτροπίες. Το να αποχωριστώ πάντως τους ανθρώπους που τόσο αγαπώ και τόσα έχω ζήσει μαζί τους είναι μεγάλος διχασμός. Εύχομαι σε όλο τον κόσμο και σε όλα τα παιδιά μια καινούργια χρονιά γεμάτη αγάπη, υγεία και ομόνοια!

23 Μάριος Κακούρης Γεια σας. Ονομάζομαι Μάριος Κακούρης και είμαι απόφοιτος του σχολείου Λακωνική Σχολή Εκπαιδευτήρια Φραγκή το έτος Μου αρέσει το μπάσκετ, ασχολούμαι πολύ με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και είμαι πολύ καλός στα μαθηματικά. Στο μέλλον ονειρεύομαι να πάω να κατοικήσω στο χωριό μου, στον Άγιο Βλάση Ευβοίας και να γίνω γεωπόνος. Νιώθω πολύ ωραία που επιτέλους τελειώνω το δημοτικό και θα πάω στο γυμνάσιο. Όμως με δυσαρεστεί πολύ που θα αποχωριστώ τους φίλους μου, όπως το Δημήτρη, τον Κωνσταντίνο, το Θεοτάκη, το Λάμπρο, το Μάρκο, τον Ηλία, το Γιάννη, το Βασίλη, το Νίκο και τον Αλέξανδρο.

24 Μάριος Κακούρης Επίσης δεν θα αντέξω να αποχωριστώ τους δασκάλους που είχα όπως την κυρία Βίκυ, την κυρία Ελένη, την κυρία Φωτεινή, την κυρία Κατερίνα, τον κύριο Γιάννη, τον κύριο Παναγιώτη, τον κύριο Σάκη, την κυρία Νορίτα και την κυρία Ιώ. Τουλάχιστον θα μου μείνουν οι πολύτιμες γνώσεις που με κόπο μου πρόσφεραν όλοι αυτοί οι δάσκαλοι. Αξέχαστες θα μου μείνουν και οι εκδρομές που πήγαμε με το σχολείο, όπως η εκδρομή στο θωρηκτό Αβέρωφ, στη Βουλή, στο Βυζαντινό μουσείο και στο μουσείο της Ακρόπολης. Έχοντας λοιπόν πολύ ευχάριστες αναμνήσεις θα προχωρήσω για το επόμενο βήμα στη ζωή μου! Όμως πάντα η σκέψη μου θα γυρίζω πίσω στη Λακωνική Σχολή!

25 Βασίλης Κοκκώνης Γεια σας! Με λένε Βασίλη Κοκκώνη, είμαι 12 χρονών και φέτος τελειώνω το δημοτικό. Έχω να θυμάμαι πολλά από τη Λακωνική Σχολή. Θα μου λείψουν πολύ κάποια άτομα που μας στήριξαν αυτά τα έξι χρόνια, και τα οποία είναι ο κύριος Πάνος ο δάσκαλός μου, ο κύριος Παναγιώτης Φραγκής, η κυρία Φωτεινή, ο κύριος Σάκης, η κυρία Βίκυ, ο κύριος Γιάννης και η κυρία Κατερίνα. Αξέχαστες θα μου μείνουν οι στιγμές που έζησα όταν πήγαμε εκδρομή στη Λίμνη Πλαστήρα και όταν παίζαμε με τα παιδιά στα διαλείμματα διάφορα παιχνίδια.

26 Βασίλης Κοκκώνης Το γεγονός ότι τελειώνει το δημοτικό και φεύγω από τη Λακωνική Σχολή μου προκαλεί στενοχώρια, συγκίνηση και αγωνία για το τι θα συναντήσω στο γυμνάσιο. Για το μέλλον μου ονειρεύομαι καταρχήν να γίνω καλός άνθρωπος, να φτιάξω μια σωστή οικογένεια και να μορφωθώ όσο περισσότερο μπορώ. Από τα παιδιά με κάποια ήμουν περισσότερο κοντά από ότι με τα υπόλοιπα. Οι φίλοι μου λοιπόν είναι ο Δ. Αντωνόπουλος, η Α. Αθανασίου και Ε. Φερεντίνου. Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η ιστορία και από τα αθλήματα προτιμώ την κολύμβηση. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που αποτέλεσαν για εμάς στήριγμα και φωτεινό παράδειγμα. Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ!!! Με αγάπη Βασίλης Κοκκώνης

27 Ευαγγελία Κουστένη Στη Λακωνική Σχολή πέρασα έξι χρόνια. Νομίζω πως ήταν αρκετά για ν΄ αγαπήσω αυτό το σχολείο και να ζήσω αξέχαστες στιγμές! Δεν θα ξεχάσω τις τρέλες που κάναμε εγώ, οι φίλες και οι φίλοι μου! Θα μείνουν πάντα στην καρδιά μου οι κολλητές μου φίλες Κωνσταντίνα και Δήμητρα αλλά και η Αριστέα, η Δανάη, η Δήμητρα, η Ξανθή, η Μελίτα και η Έλενα. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δασκάλους και τις δασκάλες μου, που με βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια να αποκτήσω τις απαραίτητες γνώσεις, ώστε να προχωρήσω σ΄ έναν πιο δύσκολο μορφωτικό τομέα, το γυμνάσιο.

28 Ευαγγελία Κουστένη Πιο πολύ όμως, οφείλω ευγνωμοσύνη στον αγαπημένο μου δάσκαλο τον κύριο Πάνο. Όσο και αν μας φώναζε κάποιες φορές, ξέρω πως μας θεωρούσε παιδιά του! Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η ιστορία, την οποία δίδασκε εξαιρετικά ο κύριος Πάνος. Καταπληκτικές ήταν και οι εκδρομές, οι εκδηλώσεις και οι γιορτές. Ξεχνούσαμε για λίγο τα μαθήματα και διασκεδάζαμε! Τώρα που φεύγω, είναι δύσκολο να αποχαιρετήσω τους φίλους μου αλλά και όλους τους άλλους! Ελπίζω να είναι τόσο ωραία και στο γυμνάσιο. Μακάρι να πετύχω κι εκεί!

29 Δήμητρα Κουτσοπούλου Ονομάζομαι Δήμητρα Κουτσοπούλου και τελειώνω την έκτη τάξη του δημοτικού στη Λακωνική Σχολή Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Τα χρόνια που πέρασα στη Λακωνική ήταν τα καλύτερα της ζωής μου. Οι κυρίες συνοδοί που με φρόντιζαν στα σχολικά λεωφορεία θα μου μείνουν αξέχαστες. Επίσης όλοι οι δάσκαλοι που με έμαθαν να γράφω, να διαβάζω, που μου έδωσαν γνώσεις και βάσεις για ένα μεγαλύτερο σκαλοπάτι γνώσης αλλά και αρχές για να μπορέσω αργότερα να σταθώ στην κοινωνία σαν σωστός άνθρωπος, έχουν αποτυπωθεί στην καρδιά μου. Ακόμα όλα αυτά τα ξεχωριστά γεγονότα, οι γιορτές και οι αξέχαστες εκδρομές δε θα σβηστούν ποτέ από τη μνήμη μου!

30 Δήμητρα Κουτσοπούλου Στο σχολείο καθημερινά κάναμε πολλά μαθήματα, αλλά το αγαπημένο μου ήταν η φυσική. Για το συγκεκριμένο μάθημα όμως, πηγαίναμε στο εργαστήριο του σχολείου και κάναμε πειράματα για να εμπεδώσουμε καλύτερα το μάθημα. Επίσης κάναμε γυμναστική, κολύμβηση και χορό. Οι σημαντικότεροι άνθρωποι που εμπιστεύτηκα και πραγματικά δεν θα ξεχάσω ποτέ και θα μείνουν πάντα στην καρδιά μου είναι οι φίλοι μου, που πάντα χάρηκαν με τις χαρές μου και λυπήθηκαν με τις λύπες μου. Τώρα πια έχω συνδέσει τα πάντα γύρω μου με το σχολείο μου και είμαι σίγουρη πως δε θα το ξεχάσω ποτέ! Πάντα θα είμαι περήφανη γι΄ αυτό και λυπάμαι πολύ που θα φύγω, αλλά θα προσπαθήσω να το επισκέπτομαι συχνά! Στο μέλλον θα χρησιμοποιήσω τις σωστές βάσεις που μου έδωσε το σχολείο αυτό και θα τις αξιοποιήσω ώστε να σπουδάσω και να βρω μια καλή δουλειά. Σ΄ αγαπώ Λακωνική!

31 Αριστέα Μαρούδα Σε λίγους μήνες τελειώνω το δημοτικό και φεύγω από τη Λακωνική Σχολή, το αγαπημένο μου σχολείο, που πέρασα έξι ολόκληρα χρόνια, με χαρές και λύπες! Αν και δε νιώθω πολύ ωραία γι΄ αυτό, είμαι αναγκασμένη να προχωρήσω στο νέο μου σχολείο και την καινούργια μου καθημερινή ζωή! Θυμάμαι τόσα, που πέρασα εδώ από την πρώτη μου χρονιά! Οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι, συνοδοί, αλλά και άλλοι άνθρωποι που δούλευαν εδώ, με βοήθησαν πολύ στη διάρκεια της φοίτησής μου. Ο αξέχαστος κύριος Παναγιώτης, ο οδηγός κύριος Ηλίας και η συνοδός κυρία Ειρήνη, είναι οι άνθρωποι που πάντα θα θυμάμαι και θα τους αγαπώ!

32 Αριστέα Μαρούδα Όμως τα άτομα που με συντρόφευσαν περισσότερο είναι οι φίλοι και οι φίλες μου. Όλα τα παιδιά στην τάξη μου, δίχως εξαιρέσεις, τ΄ αγαπώ και ελπίζω με κάποια από αυτά να παραμείνουμε μαζί και στο γυμνάσιο! Ακόμα, θα μείνουν πάντα στο μυαλό μου οι εκδρομές που κάναμε για σκι και για άλλες δραστηριότητες. Οι αγαπημένες μου ασχολίες είναι να ζωγραφίζω και να παίζω με τις φίλες μου και τον αδελφό μου. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το κολύμπι, στην ωραία και μεγάλη πισίνα του σχολείου. Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η ιστορία και πιστεύω πως είμαι αρκετά καλή σε αυτό! Τέλος για το κοντινό μέλλον πρώτα απ΄ όλα θέλω να είναι καλά η οικογένειά μου και μετά να τα πάω καλά στο νέο μου σχολείο, με βαθμούς πάνω από 18. Όμως, για το μακρινό μέλλον θα ήθελα να σπουδάσω λογιστική και να ακολουθήσω τη δουλειά του πατέρα μου που τόσο αγαπώ!

33 Κωνσταντίνα Μοσχογιάννη
Γεια σας! Ονομάζομαι Κωνσταντίνα Μοσχογιάννη και είμαι μαθήτρια της ΣΤ2΄τάξης της Λακωνικής Σχολής Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Δεν έχω πολλές εμπειρίες όπως άλλα παιδιά, διότι ξεκίνησα σ΄ αυτό το σχολείο απ΄ την τετάρτη δημοτικού. Από αυτές τις τάξεις που πέρασα, οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι είναι ο κύριος Πάνος και η κυρία Κατερίνα. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση στον κύριο Πάνο είναι το πάθος του για τη δουλειά του και ο τρόπος που το εισπράττουμε εμείς τα παιδιά. Η κυρία Κατερίνα με βοήθησε πολύ να προσαρμοστώ στο νέο μου σχολείο. Μία απ΄τις καλύτερες εκδρομές για μένα ήταν η επίσκεψή μας στο θωρηκτό «Αβέρωφ». Ήταν πολύ εντυπωσιακό να βλέπεις τ΄ αντικείμενα των αγωνιστών, τα δωμάτιά τους, αλλά και μόνο να σκεφτόσουν ότι εκεί που πατάς, πατούσαν αγωνιστές της πατρίδας, ένιωθες συγκίνηση.

34 Κωνσταντίνα Μοσχογιάννη
Επίσης μια ακόμη εκδρομή που μου άρεσε πολύ, ήταν η εκδρομή στην Πάρνηθα! Ποτέ δε θα ξεχάσω αυτή την εικόνα! Η φύση και η ομορφιά της Πάρνηθας αγκάλιαζε τα παιδιά που κοιτούσαν και χάιδευαν τρυφερά τα φυτά. Δε θα ξεχάσω ακόμα που μια ημέρα ο κύριος Παναγιώτης μας είπε ένα ανέκδοτο και σκάσαμε στα γέλια, δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε! Τώρα που θα φύγω από τη Λακωνική Σχολή νιώθω λύπη που θ΄ αφήσω το αγαπημένο μου σχολείο και τους συμμαθητές μου που τόσα περάσαμε μαζί. Όμως, έχω φωτογραφίσει με το φιλμ της καρδιάς μου όλες τις όμορφες στιγμές και ό,τι πέρασα εδώ θα είναι πάντα χαραγμένο στην καρδιά μου. Μέσα από τις δραστηριότητες του σχολείου, μου γεννήθηκαν επιθυμίες για νέες ασχολίες όπως είναι το πιάνο. Βλέποντας τη μουσικό του σχολείου να παίζει αποφάσισα να μάθω κι εγώ. Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η φυσική γιατί μου αρέσει να μαθαίνω για το φυσικό κόσμο. Επίσης τα αγαπημένα μου αθλήματα είναι το τένις και η σκοποβολή. Στη Λακωνική Σχολή έκανα νέους φίλους και η καλύτερη φίλη μου είναι η Ευαγγελία. Η Ευαγγελία με στήριξε σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις. Το μεγαλύτερο όνειρο που έχω, είναι να γίνω ενεργός πολίτης, καλός άνθρωπος αλλά και άριστη μαθήτρια. Τέλος ονειρεύομαι να περάσω σ΄ ένα καλό Πανεπιστήμιο και να γίνω συγγραφέας ή μουσικός.

35 Θεοτάκης Μουτζουρίδης
Πριν τρία χρόνια που ήρθα στη Λακωνική Σχολή ήμουν πολύ επιφυλακτικός. Δεν ήξερα αν οι άλλοι θα με συμπαθούσαν και θα με δεχόντουσαν σαν φίλο ή συμμαθητή. Κάθε μέρα που περνούσε όμως άρχιζα να νιώθω πιο οικεία και να αρχίζω να κάνω φιλίες. Γνώρισα και συμπάθησα τους δασκάλους μου, όπως την κυρία Κατερίνα στην τετάρτη τάξη, τον κύριο Αλεξανδρόπουλο στην πέμπτη, τις δύο κυρίες στη γραμματεία, τον κύριο Σάκη, την κυρία Νορίτα, το διευθυντή και κυρίως τον κύριο Παναγιώτη Κωνσταντινόπουλο στην έκτη.

36 Θεοτάκης Μουτζουρίδης
Πέρασα πολύ καλά, συμμετέχοντας στις γιορτές του σχολείου, όπως τις Απόκριες πετώντας σερπατίνες, κάνοντας αθλήματα και πηγαίνοντας εκδρομές στο ιστορικό μουσείο, στο θωρηκτό Αβέρωφ και στο μουσείο της Ακρόπολης που μου έμεινε αξέχαστο. Τώρα που κοντεύω να τελειώσω την έκτη, σκέφτομαι και στεναχωριέμαι που δε θα ξανασυναντήσω τους συμμαθητές μου και που θα πρέπει να συνηθίσω σ΄ ένα καινούργιο περιβάλλον. Με τις εμπειρίες και τις δυνάμεις όμως που απέκτησα απ΄ το σχολείο αυτό καταλαβαίνω ότι στο μέλλον θα πρέπει να αγαπήσω τους συνανθρώπους μου όπως και τους δασκάλους μου στη Λακωνική, να σέβομαι την οικογένειά μου και να μη νοιάζομαι για τα υλικά αγαθά. Αυτό ήταν το σημαντικότερο ηθικό δίδαγμα που πήρα απ΄ το σχολείο αυτό, όπου θα πρέπει και να το εφαρμόσω.

37 Έλενα Μπαλάνου Ονομάζομαι Έλενα Μπαλάνου, είμαι 11 ετών και φοιτώ στη Στ΄ τάξη του δημοτικού σχολείου Λακωνική Σχολή Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Μου αρέσει να παίζω πιάνο και να διαβάζω όσα περισσότερα βιβλία μπορώ. Επίσης ένα άλλο χόμπι που έχω είναι να κάνω γυμναστική, κολύμβηση και χορό. Οι καλύτερές μου φίλες είναι η Αριστέα, η Εύα, η Κωνσταντίνα και άλλες. Όταν μεγαλώσω θα ήθελα να ασχοληθώ με την αισθητική, γιατί μου αρέσει να περιποιούμαι τους άλλους. Λατρεύω το σχολείο μου και θα στεναχωρηθώ που θα φύγω από εδώ σε λίγο καιρό. Επίσης θα θυμάμαι πάντα τις φανταστικές εκδρομές που πηγαίναμε. Τέλος θα μου λείψουν οι αγαπημένοι μου δάσκαλοι και περισσότερο απ΄ όλους ο κύριος Παναγιώτης Κωνσταντινόπουλος, αλλά και η συνοδός του σχολικού η κυρία Ειρήνη.

38 Αλέξανδρος Μπενάς Ονομάζομαι Μπενάς Αλέξανδρος και είμαι μαθητής της ΣΤ΄ τάξης της Λακωνικής Σχολής Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Μου αρέσει να πηγαίνω στο σχολείο, γιατί μαθαίνω ενδιαφέροντα πράγματα και συναντώ τους φίλους μου. Μου αρέσει πολύ το παιχνίδι και ειδικά το ποδόσφαιρο όταν παίζω με τους φίλους μου. Οι φίλοι μου με φωνάζουν με το επίθετό μου γιατί τους είναι πιο εύκολο και το έχουν συνηθίσει από παλιά.

39 Αλέξανδρος Μπενάς Τα Σαββατοκύριακα συνήθως μένω στο σπίτι και παίζω ηλεκτρονικά παιχνίδια με τους φίλους μου. Στο σχολείο κάνουμε πολλές εκδρομές και ανακαλύπτουμε καινούργια μέρη. Όλοι μου οι δάσκαλοι είναι καλοί και ευγενικοί άνθρωποι. Συμπαθώ ιδιαίτερα τον κύριο Γιάννη, τον κύριο Πάνο και τον κύριο Σάκη που μας κάνει πάντα δυναμική γυμναστική! Αυτά τα έξι χρόνια ήταν καλύτερά μου και αν γινόταν να γυρίσω το χρόνο πίσω θα ήθελα να τα ξαναζήσω!

40 Μάρκο Ντε Σούζα Μπρίτο Γεια σας! Είμαι ο Μάρκο Ντε Σούζα Μπρίτο. Πηγαίνω στη Λακωνική Σχολή Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Όλα αυτά τα χρόνια οι εμπειρίες που έζησα εδώ θα μείνουν για πάντα στο μυαλό μου. Οι πρώτοι μου κολυμβητικοί αγώνες, η τετραήμερη εκδρομή στα Ιωάννινα, όπως και πολλές άλλες εκδρομές που πήγαμε με το σχολείο μου. Τα χόμπι μου είναι το ποδόσφαιρο και το διάβασμα ιστορικών βιβλίων. Στη Λακωνική Σχολή μου δίδαξαν χρήσιμα πράγματα τα οποία θα αξιοποιήσω ώστε να μη δυσκολευτώ στο γυμνάσιο. Σ΄ ευχαριστώ Λακωνική Σχολή!

41 Δήμητρα Πατεράκη Γεια σε όλους! Με λένε Δήμητρα Πατεράκη και όπως ξέρετε πηγαίνω σε ένα πολύ πρωτοπόρο σχολείο, τη Λακωνική Σχολή Εκπαιδευτήρια Φραγκή. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο διαβάζω βιβλία, σερφάρω στο διαδίκτυο ή παίζω με τα αδέλφια μου και τα παιχνίδια μου. Ακόμη κάνω αρκετά αθλήματα. Για παράδειγμα που αρέσει πολύ το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο αλλά και η κολύμβηση. Και … μη σας φαίνεται καθόλου περίεργο που μου αρέσει το ποδόσφαιρο, αφού δεν έχει βγει κανένας κανόνας που να λέει: «ΠΡΟΣΟΧΗ! Απαγορεύεται το ποδόσφαιρο για τα κορίτσια». Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η ιστορία, όπως επίσης η γλώσσα και η μουσική. Στη Λακωνική Σχολή έχω πολλούς φίλους που δεν πρόκειται να τους ξεχάσω ποτέ! Ακόμα, δεν κάνω διακρίσεις σε κολλητές ή σε κακές φίλες. Περισσότερο κάνω παρέα με τις Δήμητρα Κουτσοπούλου, Ευαγγελία Κουστένη, Δανάη Σαρδελή, Κωνσταντίνα Μοσχογιάννη και Ξανθή Βασιλειάδη, αλλά και με κάποια αγόρια.

42 Δήμητρα Πατεράκη Το σχολείο στο οποίο μεγάλωσα και πέρασα τον περισσότερο χρόνο μου, δε θα το ξεχάσω ποτέ! Πέρασα καταπληκτικά με όλους τους δασκάλους και γενικά τους ανθρώπους του σχολείου. Αφήνω όμως μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για τις κυρίες Βίκυ, Ελένη, Φωτεινή, Κατερίνα, Τότα, Λαμπρινή και φυσικά για τον κύριο Πάνο! Σε όλες τις τάξεις πήγαμε αξέχαστες εκδρομές, μα πάντα θα θυμάμαι την εκδρομή σε ένα πάρκο που προστατεύονται οι χελώνες Καρέτα – Καρέτα και κάποια δελφίνια, αλλά την επίσκεψή μας στην Πάρνηθα. Όλα μου τα χρόνια στη Λακωνική Σχολή ήταν ξεχωριστά! Όμως θα αποφοιτήσουμε από εδώ και πρέπει να συνεχίσουμε την πορεία μας. Φυσικά αισθάνομαι άσχημα που θα αποχωριστούμε όλοι μετά από έξι χρόνια που είμαστε μαζί και σίγουρα στη γιορτή που γίνεται για τη λήξη του σχολικού έτους θα πέσουν δάκρυα καταρράκτες! Όπως και να το κάνουμε όμως σε όποιο σχολείο και να είμαστε θα αποφοιτήσουμε, τώρα από το δημοτικό αργότερα από το γυμνάσιο και το λύκειο. Το όνειρό μου για το μέλλον είναι να γίνω ηθοποιός και να παίζω σε έργα στην τηλεόραση. Θα ήθελα ακόμα να αγωνιστώ για μια καλύτερη Ελλάδα. Αντίο!

43 Λάμπρος Ράμμος Με λένε Λάμπρο Ράμμο. Είμαι τελειόφοιτος του δημοτικού και τα στεναχωρηθώ πολύ που θα αφήσω αυτό το σχολείο. Ιδιαίτερα θα μου λείψει η κυρία Τόνια που μου έκανε γαλλικά. Είναι καλή μαζί μας και θα ήθελα να συνεχίσω με αυτήν τα γαλλικά. Επίσης από αυτό το σχολείο είχα πολλές ευχάριστες εμπειρίες. Οι δάσκαλοι που είχαμε μας μεταλαμπάδευσαν τις γνώσεις τους και μας βοήθησαν ιδιαίτερα για να μάθουμε πολλά και χρήσιμα πράγματα. Σε όλες τις χρονιές το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η ιστορία. Το θεωρούσα πάντα ένα ενδιαφέρον μάθημα γιατί μπορούσαμε να μάθουμε τι είχε συμβεί στο παρελθόν.

44 Δανάη Σαρδελή – Μενεξιάδη
Ποιος θα φανταζόταν ότι σήμερα θα είμαι εδώ και θα παρουσιάζω τον εαυτό μου; Ονομάζομαι Δανάη Σαρδελή – Μενεξιάδη και είμαι 12 ετών. Φέτος είναι η τελευταία μου χρονιά και στεναχωριέμαι πολύ. Σ΄ αυτό το σχολείο έχω περάσει δυσάρεστες αλλά και ευχάριστες στιγμές. Τη φετινή χρονιά είχαμε δάσκαλο τον κύριο Πάνο που είναι πολύ καλός γιατί μας φροντίζει και πολλές φορές μας κάνει και τις πλάκες του. Όταν πρωτοήρθα στη Λακωνική Σχολή ήμουν τόσο αγχωμένη που ήθελα να φύγω.

45 Δανάη Σαρδελή – Μενεξιάδη
Όμως τώρα που ήρθε η ώρα να αποχωριστώ το σχολείο μου στενοχωριέμαι, αλλά και χαίρομαι που θα κάνω ένα νέο βήμα. Μακάρι να υπήρχε μια μηχανή του χρόνου και να γύριζα στην τρίτη δημοτικού. Όλοι στο σχολείο έχουμε δεθεί πολύ, παιδιά και δάσκαλοι και είμαστε ενωμένοι σαν μια οικογένεια. Επίσης δε θα ξεχάσω ποτέ και τις δασκάλες των ξένων γλωσσών. Για παράδειγμα θα θυμάμαι πάντα την κυρία Γεωργία, την κυρία Τόνια και την κυρία Ματούλα. Χάρη σ΄ αυτές οι περισσότεροι στην τάξη μιλούν καλά αγγλικά, γαλλικά ή γερμανικά. Ακόμα θυμάμαι την κυρία Κωνσταντίνα που μας έκανε χορό. Με την κυρία Κωνσταντίνα κάναμε τις πλάκες μας, αλλά αξέχαστες θα μου μείνουν και οι πετυχημένες παραστάσεις. Ελπίζω τώρα που θα φύγω να μη χαθώ με κανένα παιδί. Δε θέλω να φύγω από αυτό το σχολείο ποτέ … Σίγουρα θα το επισκέπτομαι συχνά και θα θυμάμαι όλες τις ωραίες στιγμές που πέρασα στη Λακωνική!

46 Γιάννης Σταματογιαννόπουλος
Να λοιπόν που εγώ, ο Γιάννης Σταματογιαννόπουλος έφτασα στην έκτη, την τελευταία τάξη του δημοτικού. Πόσο γρήγορα πέρασαν έξι ολόκληρα χρόνια! Σαν χθες ήταν που από τα ανέμελα παιχνίδια του νηπιαγωγείου, πέρασα σε πιο πολύπλοκα πράγματα, όπως το να μάθω να διαβάζω, να γράφω, να μετρώ! Τι μεγάλη αλλαγή ήταν κι αυτή! Δεν έχω ξεχάσει τίποτα σχεδόν από τα χρόνια μου στη Λακωνική Σχολή, όπως τις τόσο αστείες και διασκεδαστικές εκδρομές με την τάξη μου. Φαντάζομαι πως η καλύτερη εκδρομή που θα μου μείνει αξέχαστη είναι αυτή που θα γίνει σε λίγο καιρό το Mάιο στις Πρέσπες. Στη Λακωνική Σχολή συνάντησα πολλούς δασκάλους και τους αγαπώ όλους, όμως ξεχωρίζω ιδιαίτερα την κυρία Φωτεινή, την κυρία Ελένη, την κυρία Τότα, την κυρία Κωνσταντίνα και το φετινό μου δάσκαλο τον κύριο Παναγιώτη. Όλοι οι συμμαθητές μου κι εγώ πιστεύουμε πως ο κύριος Παναγιώτης είναι ο πιο αστείος δάσκαλος και δεν θα ξεχάσω που μας πείραζε όλους. Σε κάθε μάθημα μας πρόσφερε και διαφορετική γνώση.

47 Γιάννης Σταματογιαννόπουλος
Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η ιστορία γιατί μαθαίνω για το παρελθόν της πατρίδας μου και τα θρησκευτικά που με κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχουν και τα μαθηματικά. Χωρίς αυτά δεν θα προκόψω ποτέ. Ακόμη αγαπώ πολύ και τις ξένες γλώσσες τα αγγλικά και τα γερμανικά και αν πάω στο εξωτερικό θα μου χρειαστούν. Η φυσική δεν είναι και τόσο αγαπημένο μάθημα, όμως μου αρέσουν πολύ τα πειράματα που κάνουμε στο εργαστήριο του σχολείου. Επίσης αγαπώ πολύ το μάθημα της φυσικής αγωγής. Την ώρα εκείνη κάνουμε διάφορα αθλήματα όπως μπάσκετ. Το αγαπημένο μου άθλημα, όπως και των περισσότερων είναι το ποδόσφαιρο. Στο σχολείο μου απόκτησα πολλούς φίλους όπως ο Δημήτρης, ο Μάριος, ο Μάρκο Ντε Σούζα Μπρίτο και ο Λάμπρος. Με αυτούς παίζω και γελώ και μερικές φορές συναντιόμαστε και εκτός σχολείου. Αυτά τα παιδιά, όσα χρόνια κι αν περάσουν δε θα τα ξεχάσω ποτέ. Δεν αισθάνομαι και τόσο ωραία που τελειώνω το δημοτικό και φεύγω από τη Λακωνική γιατί είναι ένα σχολείο που με έμαθε πράγματα πρωτοποριακά που δύσκολα θα μάθεις σε άλλα σχολεία. Μακάρι να ήμουν και πάλι μικρός και να φοιτούσα στο δημοτικό ξανά. Αυτό που ονειρεύομαι για το μέλλον είναι μόλις τελειώσω το δημοτικό, να μπορέσω να φοιτήσω σε ένα εξίσου καλό σχολείο όπως η Λακωνική ώστε να συνεχίσω σωστά τις σπουδές μου και να αποκτήσω εφόδια για το μέλλον μου.

48 Ελευθερία Φερεντίνου Ονομάζομαι Ελευθερία Φερεντίνου και φοιτώ στην έκτη τάξη στο ΣΤ2΄. Οι αγαπημένες μου ασχολίες είναι η μαγειρική και το μπαλέτο. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι η κολύμβηση. Αυτά τα πέντε χρόνια μπορώ να θυμηθώ για κάθε χρόνο που πέρασε όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές, πολλές από τις οποίες μοιράστηκα μαζί με τους συμμαθητές μου. Θυμάμαι τις αξέχαστες εκδρομές που έχουμε κάνει με το σχολείο, όπως του σκι που κουτρουβαλούσαμε στο χιόνι, τότε που πήγαμε στην Πάρνηθα και είδαμε τα περισσότερα είδη ζώων και φυτών, την εκδρομή στον αερολιμένα Ελ. Βενιζέλος και άλλες απερίγραπτες εκδρομές.

49 Ελευθερία Φερεντίνου Πάντα όταν ξεκινούσε η χρονιά ήθελα με τόση λαχτάρα να πάω στο σχολείο. Ακόμα και την τελευταία ημέρα του σχολικού έτους, παρ΄ όλο που ήξερα πως θα ερχόντουσαν οι διακοπές, υπήρχε μια στεναχώρια μέσα μου που θα αποχωριζόμουν έστω και για λίγο τους φίλους μου. Τώρα ειδικά που τελειώνω οριστικά το δημοτικό και φεύγω από αυτό το εξαιρετικό σχολείο, τη Λακωνική Σχολή, ξέρω ότι ακόμα και μέχρι το Πανεπιστήμιο και ακόμα πιο μετά θα θυμάμαι τα χρόνια που πέρασα εδώ. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους δασκάλους μου, που μου συμπαραστάθηκαν και με βοήθησαν. Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Γιάννη και την κυρία Σοφία, τον κύριο Παναγιώτη Φραγκή, τη συνοδό μου την κυρία Μαίρη, αλλά περισσότερο τον κύριο Παναγιώτη Κωνσταντινόπουλο που με «εξημέρωσε» και με έκανε να λατρέψω την ιστορία, αν και το αγαπημένο μου μάθημα είναι τα μαθηματικά! Παρ΄ όλο που ήταν και ένας αυστηρός δάσκαλος, ξέρω πως μας αγαπάει πολύ, όπως κι εκείνος ξέρει πως και εμείς τον αγαπάμε πολύ – πολύ. Τέλος θέλω να πω πως «Λακωνική Σχολή δεν θα σε ξεχάσω ποτέ όσο κι αν περνούν τα χρόνια και μεγαλώνω»!!

50 Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος
Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος Αγαπητά μου παιδιά, Για μια ολόκληρη χρονιά υπήρξαμε πιστοί συνοδοιπόροι σ΄ ένα ξεχωριστό ταξίδι αναζήτησης της δικής μας «Ιθάκης». Η καρδιά μου καθημερινά με τον αχειροποίητο χρωστήρα της απεικόνιζε στα μύχια της ψυχής μου την αυθεντικότητα των συναισθημάτων σας, την αφειδώλευτη αγάπη σας και την καθαρότητα των σκέψεών σας. Αυτές οι τρυφερές εικόνες των γλυκών σας προσώπων αφυπνίζουν τα συναισθήματά μου και μου χαρίζουν εσωτερική πληρότητα. Σε κάθε μου νοσταλγική αναπόληση η ψυχή μου λαχταρά να τις ψηλαφίσει και να αναβαπτιστεί. Αποζητά κάθε τι δικό σας που θα την εξαγνίσει, θα την κρατήσει σε εγρήγορση.

51 Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος
Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος Απ΄ την πρώτη κιόλας επαφή ορίσαμε τον ιδιαίτερο κώδικα επικοινωνίας μας, που στηρίχτηκε στην ειλικρίνεια και την ανιδιοτελή αγάπη. Οικοδομήσαμε τη σχέση μας πάνω σε δύο ακρογωνιαίους λίθους: τη συμπόρευση και τη συστράτευση. Μοιραστήκαμε τις αγωνίες μας και επιδιώξαμε με σθένος να πετύχουμε τους στόχους μας σε γνωστικό και πνευματικό επίπεδο. Ο καθένας ξεχωριστά αποτέλεσε το βασικό συνεκτικό κρίκο για τη δημιουργία ενός οικογενειακού, παιδαγωγικού κλίματος. Όλοι σας καταθέσατε αβίαστα το απόθεμα της ψυχής σας και προλειάνατε το έδαφος, ώστε να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειές μας για ουσιαστική πνευματική καλλιέργεια. Το γνωστικό σας φορτίο και οι δεξιότητές σας συχνά απογείωναν το μάθημα και μας οδηγούσαν σε προσεγγίσεις δυσνόητων εννοιών και σε ερμηνείες πολύπλοκων ζητημάτων.

52 Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος
Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος Το εύρος της αντίληψής σας, η συνθετική και αναλυτική σας σκέψη, αλλά και η διεισδυτική σας ματιά, πολλές φορές προκαλούσαν το θαυμασμό μου και με ωθούσαν να επιτελέσω το έργο μου με περισσότερο πάθος και μεγαλύτερη αφοσίωση. Η προσωπικότητα του καθενός από εσάς, σαν περίτεχνη κατασκευασμένη ψηφίδα, συναρμόστηκε σ΄ ένα ενιαίο λειτουργικό σύνολο: το πνευματικό ψηφιδωτό της τάξης μας. Το σχολείο που φοιτήσατε από τα πρώτα σας βήματα, φρόντισε με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο να σας θωρακίσει γνωστικά. Μερίμνησε να γεμίσει τη φαρέτρα του μυαλού σας με βέλη ανθεκτικά, για να στοχεύσετε σωστά. Όλοι σας οι δάσκαλοι αγωνίστηκαν φιλότιμα και συνέβαλαν στην προκοπή σας. Η γνώση που αποκτήσατε δεν ήταν αποστεωμένη και άνυδρη. Είχε την αύρα και την ανάσα της ψυχής μας.

53 Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος
Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος Μέσα από εργαλεία της γνώσης και τους ανερμήνευτους δρόμους της καρδιάς, θελήσαμε να σας δώσουμε την προοπτική αναζήτησης νέων πραγμάτων, νέων ιδεών, έξω απ΄ τα ασφυκτικά όρια μια τετριμμένης, ψυχοφθόρας καθημερινότητας. Το πρωτοποριακό, το ρηξικέλευθο, μάθαμε πως εδράζεται στα βάθη της ψυχής μας. Αναδείξαμε τη σημαντικότητα των μικρών και στιγμιαίων πραγμάτων της ζωής και τονίσαμε το μεγαλείο της απλότητας, της διάκρισης και της αγνότητας των αισθημάτων. Επιδιώξαμε να διευρύνουμε τα ενδιαφέροντά σας, ώστε να οικοδομήσετε ώριμη σκέψη, που θα γεννά γόνιμους συλλογισμούς και θα εξάγει χρηστικά συμπεράσματα. Στοχεύσαμε στην ανάπτυξη μεθόδων προσέγγισης κάθε προβληματικής κατάστασης και συνάμα προβάλαμε την αξία της αυτοκριτικής, επιχειρήσαμε να αγγίξουμε τα κράσπεδα της αυτογνωσίας, ελευθερώνοντας τη φωνή της συνείδησής μας, απέναντι σε μια κοινωνία που βαυκαλίζεται και εθελοτυφλεί. Συχνά το λάθος το είδαμε ως αφετηρία για αυτοβελτίωση, για αλλαγή συμπεριφοράς και ευκαιρία υπέρβασης των αδυναμιών μας.

54 Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος
Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος Παιδιά μου, η συμπόρευσή μας, αυτή μου γεννά υψηλές προσδοκίες πως θα δώσετε πνοή αναγέννησης στον τόπο μας, ώστε ν΄ απαγκιστρωθεί απ΄ τις παθογένειές του. Τρέφω μεγάλες ελπίδες πως εσείς, στηριγμένοι στην τιμιότητά σας, την ευσυνειδησία σας, τη θυσιαστική διάθεσή σας, την πίστη σας στο θεό και τη φιλοπατρία σας, θα κάνετε την υπέρβαση, την ανατροπή και θα κομίσετε μια νέα λυτρωτική πρόταση για την πάσχουσα κοινωνία μας. Είμαι βέβαιος πως θα φέρετε και πάλι στο προσκήνιο της ζωής μας, ως πρωταρχικές αξίες, την αξιοπρέπεια και την εμπιστοσύνη. Με το ζωντανό παράδειγμά του, τη μαρτυρία του, ο καθένας από σας μπορεί και πρέπει να αποκαθηλώσει τα κίβδηλα πρότυπα της σημερινής καταρρακωμένης κοινωνίας μας. Είναι αδήριτη ανάγκη να εξουδετερώσει, να αποτρέψει την εικόνα μιας κοινωνίας που περιβάλλει με ένδυμα εκτυφλωτικής λάμψης κάθε είδους παρασιτικό ον, κάθε είδους απατεώνα. Ο δρόμος αυτός είναι δύσβατος και κακοτράχαλος, μα αν σε πουν «καλό και τίμιο άνθρωπο», τότε να ξέρεις πως απέκτησες το μεγαλύτερο τίτλο τιμής στη ζωή σου! Μπορείς να είσαι αναπαυμένος πως πορεύεσαι σωστά στα ίχνη που άφησαν ως παρακαταθήκη οι Μεγάλοι Έλληνες και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.

55 Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος
Ο δάσκαλός μας Πάνος Κωνσταντινόπουλος Όποιος στο πέρασμα των χρόνων, διατηρήσει αλώβητα τα αισθητήρια όργανα της ψυχής του, μπορεί να αισιοδοξεί ότι θα γευτεί μοναδικές πνευματικές εμπειρίες που θα κάνουν την ψυχή του να πεταρίζει. Για τις όποιες αστοχίες μου, παραλείψεις μου, αδυναμίες μου, τα όποια σφάλματά μου ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Θέλω να ξέρετε πως τίποτε δεν έγινε κακοπροαίρετα και κακόβουλα. Αυτό το κείμενο δεν είναι κείμενο αποχαιρετισμού, αλλά διαχρονικής ζώσας επικοινωνίας. Εύχομαι να έχετε πάντοτε υγεία και ο καλός θεός να σας χαρίσει μια αχείμαστη ζωή και να οδηγεί τα βήματά σας στην αληθινή ευτυχία. Με αγάπη Ο δάσκαλός σας Κωνσταντινόπουλος Πάνος

56 Η δασκάλα των Υπολογιστών
Άλλη μια σχολική χρονιά ολοκληρώνεται και μαζί της και η φοίτησή σας στο Δημοτικό. Μόλις δύο χρόνια πρόλαβα να σας γνωρίσω αλλά θα θυμάμαι πάντα την ενέργειά σας και τη διάθεσή σας να γνωρίσετε τον κόσμο των Νέων Τεχνολογιών. Ελπίζω να μπόρεσα κι εγώ, μαζί με τους δασκάλους σας, να προσθέσω έστω και λίγες γνώσεις που θα σας φανούν χρήσιμες στο μέλλον. Καλή συνέχεια στο Γυμνάσιο και καλή δύναμη στη ζωή που σας περιμένει να την κατακτήσετε! Με αγάπη, Ιώ Παπαδημητρίου

57 Φωτογραφίες

58

59

60

61

62

63

64 Όχι αντίο! Εις το επανιδείν!