«Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών της UNICEF»

Παρουσίαση με θέμα: "«Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών της UNICEF»"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 «Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών της UNICEF»
του Γενικού Λυκείου Πλωμαρίου Πλωμάρι 2014

2 Με κεντρικό σύνθημα "Λέμε ΟΧΙ στη Βία και την εκμετάλλευση
Με κεντρικό σύνθημα "Λέμε ΟΧΙ στη Βία και την εκμετάλλευση. Λέμε ΝΑΙ στην αλληλεγγύη και την ανθρωπιά, με εμβόλια, φαγητό και σχολείο για τα φτωχά παιδιά του κόσμου" η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF καλεί τα σχολεία να λάβουν μέρος στο Πανανθρώπινο Κίνημα Αλληλεγγύης των Σχολείων για τα Παιδιά όλου του Κόσμου.

3 Στόχος του προγράμματος είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών/ μαθητριών για τα προβλήματα των συνομήλικών τους στον κόσμο, η προώθηση της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού και η ενίσχυση του έργου της UNICEF.

4 Σχέδιο δράσης 1η Φάση: Ενημέρωση των μαθητών για τα βασικά δικαιώματα του παιδιού στην υγεία, την εκπαίδευση, την προστασία από την εκμετάλλευση και την κακοποίηση. 2η Φάση : Συγκέντρωση χρημάτων για τους σκοπούς της UNICEF και προώθηση προϊόντων με το λογότυπο του οργανισμού. 3η Φάση: Οι μαθητές καλούνται να προβούν σε διάφορες δραστηριότητες. 4η Φάση: Οι μαθητές θα συλλέξουν όλες τις δράσεις τους και θα τις αποστείλουν ηλεκτρονικά στη UNICEF. 5η Φάση: Παρουσίαση του έργου των μαθητών και της προσφοράς τους στο Πρόγραμμα της UNICEF.

5 Ενημέρωση 1η Φάση: Οι μαθητές στη φάση αυτή:
-Συζήτησαν με την καθηγήτρια τους το θέμα και τις προεκτάσεις του. -Παρακολούθησαν: 1. DVD "UNICEF 60 ΧΡΟΝΙΑ" διάρκειας 7΄ 2. ΒΙΝΤΕΟ "ΠΑΙΔΙΑ & ΠΟΛΕΜΟΣ" διάρκειας 3΄ 3. ΒΙΝΤΕΟ με τα δικαιώματα των παιδιών

6 2η Φάση: Στη φάση αυτή οι μαθητές έφτιαξαν Χριστουγεννιάτικες κάρτες UNICEF. Κατά τη διάρκεια των εορτών διέθεσαν τις κάρτες. Το ποσό που μάζεψαν το πρόσφεραν για τους σκοπούς της UNICEF.

7 Toondoo Storybird Padlet Animoto Slide.ly 3η φάση:
Οι μαθητές έμαθαν και χρησιμοποίησαν τα ακόλουθα WEB TOOLS 2.0 για να δείξουν την ευαισθητοποίηση τους. Toondoo Storybird Padlet Animoto Slide.ly

8 Κατασκευή ιστοσελίδας και ανάρτηση των μαθητικών εργασιών

9 Έγκριση E-Twinning Project με τίτλο “School Advocates for Children’s Rights”

10 Ενημέρωση σχετικά με δράσεις του Συνηγόρου του Πολίτη στα Σχολεία
Ενημέρωση σχετικά με δράσεις του Συνηγόρου του Πολίτη στα Σχολεία. Οι μαθητές κατέγραψαν τους προβληματισμούς τους σχετικά με το θέμα της ενδοσχολικής βίας. Βία στο σχολείο Ένα βασικό πρόβλημα που έχει το σχολειό μου και το παρατηρώ συχνά είναι η ενδοσχολική βία. Πάντα ήμουν κατά της ενδοσχολικής βίας αλλά ένα γεγονός που αντίκρισα πρόσφατα με έκανε να ασχοληθώ και να προσπαθώ να σταματώ τη βία όπου την βλέπω. Το γεγονός αφορούσε ένα μαθητή που είχε διανοητικά προβλήματα και οι συμμαθητές του ασκούσαν έντονο ρατσισμό. Δηλαδή τον κορόιδευαν για γελάσουν οι ίδιοι, με αποτέλεσμα το παιδί να έχει φτάσει στο σημείο να κλαίει και να μην θέλει να πάει σχολειό. Οι γονείς βλέποντας το παιδί τους να κλείνεται στον εαυτό του αναζήτησαν το λόγο της άσχημης ψυχολογικής κατάστασης του. Όταν έμαθαν το λόγο οι γονείς απευθύνθηκαν στο διευθυντή του σχολειού με αποτέλεσμα τα παιδιά που έφταιγαν να αποβληθούν. Αυτό το περιστατικό δεν είναι το μόνο. Καθημερινά υπάρχει βία στα σχολεία και γι αυτό πρέπει όλοι οι μαθητές να προσπαθούν να αντιμετωπίζουν τη βία όπου την εντοπίζουν. Πρέπει όλα τα σχολεία να αναφέρουν τέτοια περιστατικά και να υπάρχουν ψυχολόγοι σε όλα τα σχολεία για να μπορούν οι μαθητές να συζητούν μαζί τους.

11 Συμμετοχή στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικής Δημιουργίας για τους Πρόσφυγες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. ΕΝΑ ΜΑΚΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ Ένα κρύο πρωινό του Δεκεμβρίου, καθώς πήγαινα στο σχολείο μου αντίκρισα ένα παιδί περίπου στην ηλικία του μικρού αδελφού μου. Τα σημάδια της ταλαιπωρίας ήταν εμφανή τόσο στο αποστεωμένο πρόσωπό του όσο και στο κοκαλιάρικο σώμα του. Αντί για ρούχα φορούσε ένα σχισμένο σεντόνι που κάποτε ίσως να ήταν άσπρο. Τα υποδήματα του ήταν ανύπαρκτα, το μόνο που φορούσε στα βρώμικα πόδια του ήταν ένα ζευγάρι μάλλινες τρυπημένες κάλτσες. Το πρόσωπο του εξέφραζε την αγωνία και τα μάτια του την απέραντη θλίψη. Αμέσως κατάλαβα ότι ήταν ένα προσφυγόπουλο της Συρίας. Αρχικά αδιαφόρησα αλλά έπειτα κοίταξα τα γεμάτα πόνο μάτια του καθώς ήταν καρφωμένα επάνω μου και ένιωσα να με διαπερνούν. Γύρισα πίσω και του πρόσφερα βοήθεια. Εκείνο μου έγνεψε θετικά. Το κάλεσα σπίτι μου και του έδωσα μερικά τρόφιμα και νερό. Με κοίταξε με ευγνωμοσύνη. Όταν πήγα στο σχολείο απευθύνθηκα στην καθηγήτρια των θρησκευτικών. Εκείνη με παροτρύνε να απευθυνθώ στην ενορία του χωριού μου. Το ίδιο απόγευμα επισκέφτηκα τον ιερέα της ενορίας μας. Εκείνος μου είπε ότι ήξερε ακριβώς ποια έπρεπε να είναι τα επόμενα βήματα μας. Ύστερα από δική του παρότρυνση ξεκίνησα να αναζητώ το παιδί και την οικογένεια του. Τους βρήκα να κοιμούνται μέσα σε ένα παλιό, γκρεμισμένο και έρημο σπίτι. Δεν δίστασα ούτε στιγμή και κάλεσα τον ιερέα. Μαζί του πήγαμε στο δωμάτιο το όποιο βρίσκεται διπλά στην εκκλησία και τους δώσαμε καθαρά ρούχα και άφθονο φαγητό. Όσο οι μέρες περνούσαν τόσο οι άνθρωποι προσαρμόζονταν στις δικές μας συνήθειες. Μάλιστα από μόνοι τους μας ζήτησαν να βαπτιστεί το παιδί χριστιανός. Ονομάσαμε το παιδί Άγγελο. Μετά από τρεις μήνες το παιδί πήγε στο σχολείο στην πρώτη δημοτικού ενώ η μητέρα του εργαζόταν ως καθαρίστρια στην εκκλησία και ο πατέρας του ως κηπουρός στον κήπο της εκκλησίας. Έπειτα από δέκα μήνες η πρόοδος που είχε κάνει ο Άγγελος ήταν εντυπωσιακή καθώς είχε μάθει να χειρίζεται αρκετά καλά την ελληνική γλώσσα και είχε αποκτήσει πολύ καλούς φίλους. Καθώς πέρναγε ο καιρός ήρθε το πρώτο καλοκαίρι του Αγγέλου και της οικογένειας του στην Ελλάδα. Ένα πρωινό ο Άγγελος είχε επισκεφτεί τον κολλητό του για παίξουν ποδόσφαιρο! Μετά από αρκετή ώρα παιχνιδιού κάθισαν για να ξεκουραστούν. Τότε ο Κωστάκης ρώτησε τον Άγγελο γιατί εγκατέλειψε τη χώρα του και εκείνος άρχισε να αφηγείται την ιστορία του. Όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι: Ο πατέρας και η μητέρα του αγοριού ήταν στο σπίτι και άκουγαν ειδήσεις στο ραδιόφωνο. Όταν άκουσαν την επερχόμενη επίθεση από την γειτονική χώρα πανικοβλημένοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να έρθουν στην Ελλάδα όχι μόνο για να αποφύγουν τα δεινά του πολέμου αλλά και για να έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς αλλά πάνω από όλα για το παιδί τους. Έτσι έφτασαν στην Τουρκία και από εκεί με έναν διακινητή λαθρομεταναστών πέρασαν με μια μικρή φουσκωτή βαρκούλα στην απέναντι όχθη, δηλαδή στο Πλωμάρι. Αμέσως μετά εντοπίστηκαν από το λιμενικό και σταλθήκαν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Από εκεί αφέθηκαν ελεύθεροι. -Μετά με βρήκε η Πελαγία και μου πρόσφερε βοήθεια. Από εκεί και πέρα η ιστορία μου σου είναι γνωστή. Αφού είχε περάσει αρκετή ώρα ο Άγγελος αποχαιρέτησε τους φίλους του και έφυγε για το σπίτι του. Όταν τον συνάντησα το απόγευμα της ίδιας μέρας μου εξομολογήθηκε ότι οι αναμνήσεις του ταξιδιού που έκανε για να φτάσει μέχρι εδώ ήταν ακόμη πολύ ζωντανές στο μυαλό του. Για να τον παρηγορήσω του είπα το ίδιο που θα έλεγα σε οποιοδήποτε άλλο συνάνθρωπο μου, πρόσφυγα ή όχι: -Το ταξίδι της ζωής είναι ακόμη πιο μακρινό.

12 Ευχαριστούμε για την προσοχή σας

13 «Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών της UNICEF»
Στο πρόγραμμα «Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών της UNICEF» συνεργάστηκαν 8 μαθητές της Α΄ τάξης του ΓΕΛ Πλωμαρίου με την καθηγήτρια Υψηλάντη Αγγελική