Ανακαλύψεις και Εφευρέσεις του 19ου αιώνα

Παρουσίαση με θέμα: "Ανακαλύψεις και Εφευρέσεις του 19ου αιώνα"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ανακαλύψεις και Εφευρέσεις του 19ου αιώνα
Εργασία του Β’ Κύκλου του ΣΔΕ Πάτρας ( )

2 Η μπαταρία του Volta (βολταϊκή στήλη)
1801 Η ΜΠΑΤΑΡΙΑ Βασιλική Παπαζήση Οι επιστήμονες Luigi Galvani και Alessandro Cont di Volta ήταν οι πρώτοι που παρατήρησαν τα ηλεκτρικά φαινόμενα και τις επιπτώσεις τους στους οργανισμούς. Ο Volta κατασκεύασε την πρώτη μπαταρία, από εναλλασσόμενες πλάκες ψευδαργύρου και χαλκού. Η μπαταρία του Volta (βολταϊκή στήλη)

3 Αλεσάντρο Βόλτα 1801 Η ΜΠΑΤΑΡΙΑ Βασιλική Παπαζήση
Γεννήθηκε και σπούδασε στο Κόμο (Ιταλ. Como) της Λομβαρδίας. Δε μίλησε μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, ενώ εξέφραζε διανοητικά προβλήματα. Από την ηλικία των επτά ετών όμως, ήταν στο επίπεδο των άλλων παιδιών και άρχισε σύντομα να τα προσπερνά. Οι γονείς του, ο Φίλιππο Βόλτα (Filippo Volta) και η Maria Maddalena Inzaghi, τον έστειλαν σε χριστιανικό σχολείο με σκοπό να γίνει δικηγόρος. Το 1774, έγινε καθηγητής της φυσικής στο γυμνάσιο του Κόμο. Το πάθος του ήταν πάντα η μελέτη της ηλεκτρικής ενέργειας και ενώ ακόμα όταν ήταν νέος σπουδαστής έγραψε και ένα ποίημα στα λατινικά σε αυτήν την συναρπαστική νέα ανακάλυψη. Το πρώτο επιστημονικό έγγραφό του, είχε τον τίτλο "De vi attractiva ignis electrici ac phaenomenis inde pendentibus".

4 Η βολταϊκή στήλη 1801 Η ΜΠΑΤΑΡΙΑ Βασιλική Παπαζήση
Βολταϊκή στήλη είναι η ηλεκτρική στήλη του Βόλτα, με την οποία κατορθώθηκε η παραγωγή ηλεκτρισμού. Αποτελείται από μικρούς δίσκους χαλκού και ψευδαργύρου τον ένα επάνω στον άλλο, όπως φαίνεται στην εικόνα, που χωρίζονται με μικρό στρογγυλό ύφασμα ποτισμένο σε θειικό οξύ. Όταν τώρα ενωθεί με σύρμα ο πρώτος δίσκος με τον τελευταίο, τότε βλέπουμε ότι παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα. Αν δηλ. κατασκευάσουμε μια τέτοια στήλη και ενώσουμε τα δύο άκρα της με μια μικρή λάμπα, θα δούμε ότι η λάμπα θα ανάψει. Τελειοποίηση της στήλης αυτής είναι οι ηλεκτρικές στήλες ή μπαταρίες, που χρησιμοποιούνται σήμερα για τα ηλεκτρικά φαναράκια της τσέπης.

5 Βολταϊκό τόξο 1801 Η ΜΠΑΤΑΡΙΑ Βασιλική Παπαζήση
Αν πάρουμε δυο μακρόστενα κομμάτια κάρβουνο και τα ενώσουμε με μια ηλεκτρική πηγή, π.χ. με μια πρίζα ηλεκτρικού ρεύματος και τα πλησιάσουμε αρκετά, θα δούμε πως μεταξύ τους παράγεται ένα φωτεινό τόξο. Το τόξο αυτό σχηματίζεται, γιατί περνάει ηλεκτρισμός από το ένα κάρβουνο στο άλλο και ονομάζεται βολταϊκό τόξο. Το βολταϊκό τόξο, επειδή η θερμοκρασία που αναπτύσσει είναι πολύ μεγάλη (3000 βαθμοί Κ), χρησιμοποιείται σε διάφορα ηλεκτρικά καμίνια για το λιώσιμο των μετάλλων και των ορυκτών, καθώς και σε περιπτώσεις που θέλουμε ισχυρό φωτισμό όπως στις κινηματογραφικές μηχανές.

6 1802 ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΣΦΗΝΟΕΙΔΟΥΣ ΓΡΑΦΗΣ
Γιάννης Καραπίτσος Η πρώτη μορφή της γραφής αυτής άρχιζε από τα δεξιά προς τα αριστερά, αργότερα όμως η σφηνοειδής γραφή των Ασσυρίων και Βαβυλωνίων από τα αριστερά προς τα δεξιά. Στη χρησιμοποίηση της γραφής αυτής συντέλεσε και ο μαλακός πηλός, που σε σχήμα ελλειψοειδών πινακίδων ή τετράγωνων πλίνθων προτού ψηθούν και σκληρύνουν, χρησίμευε σαν γραφική ύλη. Άλλο όργανο γραφής της ήταν η πρόσφορη γι' αυτό το υλικό γραφίδα, που ήταν ένας μικρός στύλος με αιχμή που είχε τρεις ακίδες.

7 1802 ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΣΦΗΝΟΕΙΔΟΥΣ ΓΡΑΦΗΣ
Γιάννης Καραπίτσος Η ονομασία της γραφής αυτής ως "σφηνοειδούς" ανήκει στο Γερμανό γλωσσολόγο Ένγκελμπερτ το 1794, το πρώτο βήμα της ερμηνείας των σχετικών επιγραφών έγινε το 1765 από τον αρχαιολόγο Κάρστεν Νείβουρ και αργότερα από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Ρόστοκ Τύξεν και το Δανό Μούντερ. Η τιμή όμως της πρώτης ανάγνωσης περσικών σφηνοειδών γραφών ανήκει στο Γερμανό καθηγητή του πανεπιστημίου της Ιένας Φρ. Γκρότεφεντ το 1802.

8 1802 ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΣΦΗΝΟΕΙΔΟΥΣ ΓΡΑΦΗΣ
Γιάννης Καραπίτσος Το 1849 στα αρχαία ερείπια της Νινευΐδας ο Άγγλος ερευνητής λόρδος Λάγιαρντ ανακάλυψε τρίστηλους πίνακες εξηγητικούς των ιδεογραμμάτων, που είχαν κατασκευαστεί με διαταγή του βασιλιά Ασσουρμπανιμπάλ. Οι πίνακες αυτοί διευκόλυναν πολύ μαζί με τα γραμματικά και λεξικογραφικά έργα του σοφού αυτού βασιλέα ώστε να αναγνωστούν οι ασσυροβα-βυλωνιακές επιγραφές

9 1802 ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΣΦΗΝΟΕΙΔΟΥΣ ΓΡΑΦΗΣ
Γιάννης Καραπίτσος Η σφηνοειδής γραφή χρησίμευσε σαν όργανο γραφής της περσικής γλώσσας τον 9ο π.χ. αιώνα, όπως μαρτυρείται από τρίγλωσσες επιγραφές που βρέθηκαν στα ερείπια των ανακτόρων στα Σούσα της Περσίας και στην Περσέπολη.

10 1803 ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ Μιχάλης Γιαννόπουλος ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Η αρχική ιδέα του αυτοκινήτου δεν αποδίδεται σ' ένα μόνο πρόσωπο. Πολλοί ερευνητές ασχολήθηκαν συγχρόνως και ανεξάρτητα με την ανάπτυξη του αυτοκινήτου. Η ιδέα κατασκευής ενός οχήματος που θα κινούνταν με δικά του μέσα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ιλιάδα. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, αργότερα, ασχολήθηκε και αυτός με την κατασκευή ενός οχήματος, που θα κινούνταν με δική του ενέργεια. Το 17ο αι. ο Ολλανδός ερευνητής Christian Ηuygens (Κρίστιαν Χίγκενς) κατασκεύασε μια μηχανή που δούλευε με πιεσμένο αέρα και χρησιμοποιούσε ως καύσιμο την πυρίτιδα.

11 ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Μιχάλης Γιαννόπουλος
1803 ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ Μιχάλης Γιαννόπουλος ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Ο Γερμανός Οttο νοn Guericke (Ότο φον Γκέρικε) ήταν ο πρώτος που κατασκεύασε έμβολα, κυλίνδρους κ.λπ. για χρήση σε αεραντλίες. Η πραγματική όμως ανάπτυξη της τεχνικής για την κατασκευή ενός αυτοκινούμενου οχήματος, άρχισε το 18ο αι. Ο Γάλλος F. Lebοn (Φ. Λεμπόν) πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την κατασκευή αεροκινητήρα με καύσιμο άνθρακα. Το 1748, ο Γάλλος εφευρέτης Ζακ ντε Βουκανσόν, έκανε την επίδειξη ενός οχήματος που κινούνταν με μια μεγάλη μηχανή. Το 1760 ο Ελβετός κληρικός Τ. Geneνοis (Τ. Ζενεβουά) πρότεινε τη χρήση ενός ανεμόμυλου για την κίνηση οχήματος που έμοιαζε με κάρο.

12 ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Μιχάλης Γιαννόπουλος
1803 ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ Μιχάλης Γιαννόπουλος ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια με κινητήρα υπολογίσιμης απόδοσης, ήταν η κατασκευή του Γάλλου Νichοlas Jοseρh Cugnοt (Νικολά-Ζόζεφ Κινιό), που χρησιμοποίησε για την κίνηση του οχήματός του την ατμομηχανή, η οποία είχε ήδη ιστορία 50 χρόνων. Έτσι άρχισε μια περίοδος πειραματισμού με ατμομηχανές, η οποία διάρκεσε ως το 1860 περίπου, αλλά αργότερα πέρασε σε δεύτερη μοίρα, με την εμφάνιση του κινητήρα εσωτερικής καύσης.

13 ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Μιχάλης Γιαννόπουλος
1803 ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ Μιχάλης Γιαννόπουλος ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Ο Κινιό, το 1769, κατασκεύασε δυο τρίκυκλα ατμοκίνητα οχήματα, που είχαν όμως περιορισμένη επιτυχία. Κυριότεροι λόγοι ήταν το μεγάλο βάρος των μηχανών και η αδυναμία τους να κρατήσουν ατμό για κίνηση πάνω από 20 λεπτά. Το 1784 ένας Άγγλος, ο William Μurdοck (Ουίλιαμ Μάρντοκ) έθεσε σε κίνηση ένα ατμοκίνητο όχημα στους δρόμους της Κορνουάλης. Το 1788 ο Rοbert Fοurness (Ρόμπερτ Φουρνές), κατασκεύασε ένα τρακτέρ με τρεις κυλίνδρους. Στη Γαλλία, οι διάδοχοι του Κινιό συνέχισαν τους πειραματισμούς με τα ατμοκίνητα οχήματα και έτσι, το 1790, ένα τέτοιο όχημα εμφανίστηκε στην Αμιένη, ενώ το 1800 τα πρώτα ατμοκίνητα λεωφορεία κυκλοφορούσαν στους δρόμους του Παρισιού. Στην Αγγλία, τις ιδέες του Μurdοck ασπάστηκε ο συμπατριώτης του

14 ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Μιχάλης Γιαννόπουλος
1803 ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ Μιχάλης Γιαννόπουλος ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΜΟΚΙΝΗΣΗΣ Richard Τreνithick (Ρίτσαρντ Τρέβιθικ), που κατασκεύασε ένα ατμοκίνητο όχημα το 1801, ενώ το 1803 ο ίδιος εμφανίστηκε επανειλημμένα στους δρόμους του Λονδίνου με το περίφημο "Lοndοn Steam Carriage" ( "Ατμάμαξα του Λονδίνου"). Το 1823 ένας άλλος Άγγλος, ο Samuel Βrοwn (Σάμουελ Μπράουν), οδήγησε το "αυτοκίνητό" του που είχε δυο κυλίνδρους και χρησιμοποιούσε ως καύσιμο υδρογόνο, στην κορυφή του λόφου Shοοter, στο Λονδίνο. Η εποχή όμως του ατμού βρισκόταν στην ακμή της και έτσι το 1830 ο Sir Gοrdswοrthy Gurney (Γκόρντσγουόρθι Γκάρνεϊ) κατασκεύασε ατμοκίνητα οχήματα

15 1804 ΜΟΡΦΙΝΗ Χάρ. Αντωνακόπουλος Η Μορφίνη ανακαλύφθηκε το Δεκέμβριο του 1804 στο Paderborn της Γερμανίας από τον Friedrich Sertürner. Ηταν το πρώτο φάρμακο που διατέθηκε στο ευρύ κοινό από την εταιρία Sertürner and Company το 1817 ως αναλγητικό, αλλά και ως θεραπεία για το όπιο και εθισμό στο αλκοόλ. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι η μορφίνη ήταν πιο εθιστική, και από το αλκοόλ και από το όπιο, και η εκτεταμένη χρήση της κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου που φέρεται ότι είχε ως αποτέλεσμα πάνω από πάσχοντες από τη «νόσο του στρατιώτη» στον εθισμό της μορφίνης.

16 1804 ΜΟΡΦΙΝΗ Χάρ. Αντωνακόπουλος
Η Diacetylmorphine (περισσότερο γνωστή ως ηρωίνη) συντέθηκε από μορφίνη το 1874 και έφερε στην αγορά η Bayer το Η ηρωίνη είναι περίπου 1,5-2 φορές πιο ισχυρό από τη μορφίνη. .

17 1804 ΜΟΡΦΙΝΗ Χάρ. Αντωνακόπουλος
Η μορφίνη, η ηρωίνη και η κωδεϊνη είναι οπιούχες ουσίες, δηλ. παράγονται όλα από το ακατέργαστο όπιο (ρητίνη που λαμβάνεται από το περικάρπιο της παπαρούνας) μέσω μιας αρκετά απλής χημικής επεξεργασίας. Πρώτη χώρα στην παραγωγή οπίου στον κόσμο είναι το Αφγανιστάν (77% της παγκόσμιας παραγωγής) Η παράνομη καλλιέργεια οπίου έγινε φέτος (2011) επίσης πιο ελκυστική καθώς η τιμή του σιταριού έπεσε και έτσι οι γεωργοί στο Αφγανιστάν έχουν ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουν την καλλιέργεια οπίου, και ακόμη και να επεκτείνουν την καλλιέργειά του

18 Υφαντική - Υφαντό ύφασμα
1804 ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ Πέτρος Ζαφείρης Υφαντική - Υφαντό ύφασμα Υφαντό ύφασμα Παρατηρώντας τη δομή ενός υφαντού υφάσματος, διαπιστώνεται ότι τα νήματα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του, διασταυρώνονται κάθετα μεταξύ τους. Τα νήματα μεγάλου μήκους, αποτελούν το στημόνι, το οποίο τοποθετείται κατά μήκος του υφάσματος, ενώ το νήμα που διασταυρώνεται κάθετα με τα νήματα στημονιού ονομάζεται υφάδι και τοποθετείται κατά πλάτος του υφάσματος. Υφαντική είναι το σύνολο των μεθόδων και των διαδικασιών παραγωγής υφαντών υφασμάτων. Η αφετηρία της Υφαντικής τέχνης χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας, όπου ο πρωτόγονος άνθρωπος ασχολείται με τη χορτοπλεκτική και καλαθοπλεκτική και γενικότερα με τη διαπλοκή μακρόστενων ταινιών από φλούδες κλαδιών. Με το πέρασμα του χρόνου, η παραγωγή νημάτων και η χρήση τους στην Υφαντική θα δημιουργήσει τα πρώτα ενδύματα, που θα αντικαταστήσουν εκείνα που είναι φτιαγμένα από δέρματα ζώων. Για τη δημιουργία υφαντού υφάσματος χρησιμοποιούνται νήματα που παράγονται από την Κλωστική. Μετά την κατάλληλη προετοιμασία των νημάτων, ακολουθεί η διαδικασία της ύφανσης, που γίνεται στον αργαλειό. Παραδοσιακός αργαλειός (χειροκίνητος - ποδοκίνητος)

19 Πέτρος Ζαφείρης 1804 ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ
Eργαλείο υφαντικής, γνωστό από πολύ παλιά. Στα χωριά μας, χρησιμοποιείται και σήμερα ο παλιός χωριάτικος αργαλειός. Σ' έναν άξονα είναι τυλιγμένο το στημόνι, δηλαδή το νήμα. Είναι εκείνες οι κλωστές που, αν κοιτάξουμε στο ύφασμα, φαίνονται στο μάκρος τους. Οι κλωστές αυτές περνούν έπειτα από τα "μιτάρια" και στη συνέχεια από κάθε δόντι ενός μεγάλου ξύλινου χτενιού. Η υφάντρα περνάει με τη σαΐτα το υφάδι, δηλαδή το νήμα με το οποίο γίνεται η ύφανση, ανάμεσα στις κλωστές αυτές και μετά τις πιέζει με ένα χτύπημα του χτενιού. Έτσι οι κλωστές σμίγουν και σφίγγουν μεταξύ τους και γίνεται το ύφασμα, πυκνό ή αραιό, ανάλογα με το δυνατό ή ελαφρό χτύπημα του χτενιού. Την ώρα που περνάει τη σαΐτα η υφάντρα, τα μιτάρια ανεβοκατεβαίνουν, γιατί η  υφάντρα πιέζει με τα πόδια της δυο "ποδαρικά" μια το ένα, μια το άλλο κι έτσι διευκολύνεται το πέρασμα της σαΐτας. Η υφάντρα ξέρει πως να μεταχειριστεί τη σαΐτα, για να κάμει και διάφορα σχέδια  στο υφαντό. Στον αργαλειό γίνονται και οι κουρελούδες. Τα παλιά ρούχα δηλαδή τα κόβουν σε στενές λωρίδες, τα κάνουν κουβάρια και τα υφαίνουν. Ανάλογα με τα χρώματα των ρούχων φτιάχνουν διάφορα σχέδια στις κουρελούδες.  

20 Ο αργαλειός του Ζακάρ Πέτρος Ζαφείρης 1804 ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ
Ο αργαλειός του Ζακάρ ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε διάτρητες κάρτες. Κάθε κάρτα καθόριζε ένα πέρασμα της σαϊτας. Στα 1812, αργαλειοί του τύπου αυτού λειτουργούσαν στη Γαλλία.

21 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΡΓΑΛΕΙΟΥ Πέτρος Ζαφείρης 1804 ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ
Eργαλείο υφαντικής, γνωστό από πολύ παλιά. Στα χωριά μας, χρησιμοποιείται και σήμερα ο παλιός χωριάτικος αργαλειός. Σ' έναν άξονα είναι τυλιγμένο το στημόνι, δηλαδή το νήμα. Είναι εκείνες οι κλωστές που, αν κοιτάξουμε στο ύφασμα, φαίνονται στο μάκρος τους. Οι κλωστές αυτές περνούν έπειτα από τα "μιτάρια" και στη συνέχεια από κάθε δόντι ενός μεγάλου ξύλινου χτενιού. Η υφάντρα περνάει με τη σαΐτα το υφάδι, δηλαδή το νήμα με το οποίο γίνεται η ύφανση, ανάμεσα στις κλωστές αυτές και μετά τις πιέζει με ένα χτύπημα του χτενιού. Έτσι οι κλωστές σμίγουν και σφίγγουν μεταξύ τους και γίνεται το ύφασμα, πυκνό ή αραιό, ανάλογα με το δυνατό ή ελαφρό χτύπημα του χτενιού. Την ώρα που περνάει τη σαΐτα η υφάντρα, τα μιτάρια ανεβοκατεβαίνουν, γιατί η  υφάντρα πιέζει με τα πόδια της δυο "ποδαρικά" μια το ένα, μια το άλλο κι έτσι διευκολύνεται το πέρασμα της σαΐτας. Η υφάντρα ξέρει πως να μεταχειριστεί τη σαΐτα, για να κάμει και διάφορα σχέδια  στο υφαντό. Στον αργαλειό γίνονται και οι κουρελούδες. Τα παλιά ρούχα δηλαδή τα κόβουν σε στενές λωρίδες, τα κάνουν κουβάρια και τα υφαίνουν. Ανάλογα με τα χρώματα των ρούχων φτιάχνουν διάφορα σχέδια στις κουρελούδες.

22 ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ 1807 ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ
Βασ. Αβραμοπούλου Μιχ. Παπασπυρόπουλος 1807 ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ 1807: Το «Κλέρμον», το πρώτο πλοίο που κινείται με ατμό και κατασκευάστηκε από τον Ρόμπερτ Φούλτον, κάνει το παρθενικό του ταξίδι στον ποταμό Χάτσον. Ήταν το τροχήλατο και ταυτόχρονα ιστιοφόρο, όπως και όλα σχεδόν τα τότε ατμόπλοια. Από το 1820 η χρήση του ατμού στα πλοία άρχισε να γενικεύεται.

23 1807 ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ Βασ. Αβραμοπούλου Μιχ. Παπασπυρόπουλος
Τα πρώτα ατμόπλοια ήσαν τροχήλατα. Αυτά αντί για έλικα, που δεν είχε επινοηθεί ακόμα, έφεραν στην αρχή ως μέσον πρόωσης δύο μεγάλους ατμοκίνητους τροχούς (ένα ανά πλευρά και ήταν ταυτόχρονα και ιστιοφόρο ) ή μόνο ένα μεγάλο στη πρύμνη. Πρυμναίο τροχό έφεραν ιδίως τα ποταμόπλοια. Το πρώτο ατμοκίνητο τροχήλατο πλοίο που ναυπηγήθηκε δοκιμαστικά ήταν το "Σαρλότ Ντάντας", (CHARLOTTE DUNDAS), στη Σκωτία το Ακολουθεί το 1807 το "Κλερμόντ" του Ρ. Φούλτον και μετά, το 1812, ο "Κομήτης" ("COMET") επίσης στη Σκωτία, το οποίο και επέφερε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Από τότε άρχισε η σταδιακή βιομηχανική ναυπηγική ανάπτυξη του τύπου τέτοιων πλοίων.

24 Τα πρώτα ατμόπλοια του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν:
Βασ. Αβραμοπούλου Μιχ. Παπασπυρόπουλος 1807 ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ Τα πρώτα ατμόπλοια του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν: * Καρτερία (Ατμόπλοιο) * Αθήναι Ι (Ατμόπλοιο) * Αμφιτρίτη V (Ατμόπλοιο) * Αρκάδι (Ατμόπλοιο) * Αφρόεσσα (Ατμοημιολία) * Κανάρης ΙΙ (Ατμόπλοιο) / 90 * Κρήτη Ι (Ατμόπλοιο) * Μαλβίνα (Ατμόπλοιο) * Πανόπη Ι (Ατμόπλοιο) * Πανόπη ΙI (Ατμόπλοιο) * Σαλαμινία Ι (Ατμόπλοιο) * Ψαρά ΙΙ (Ατμόπλοιο) / 90

25 1807 ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ Βασ. Αβραμοπούλου Μιχ. Παπασπυρόπουλος
Η Καρτερία ήταν το πρώτο... ατμοκίνητο πολεμικό πλοίο στην ιστορία, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε πολεμικές επιχειρήσεις. Ναυπηγήθηκε το 1825, σε αγγλικό ναυπηγείο, για λογαριασμό του Ελληνικού Ναυτικού, κατά την Επανάσταση του Κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο του Greenland Dock (South), στο Rotherhithe του Λονδίνου. Ήταν το μόνο από τα έξι τέτοια πλοία που παραγγέλθηκαν από τον πλοίαρχο Φρανκ Αμπνεϋ Χέιστινγκς (Φραγκίσκο Α. Άστιγγα), πρώην αξιωματικό του βρεττανικού Βασιλικού Ναυτικού στην υπηρεσία της ελληνικής επαναστατικής κυβέρνησης. Η παραγγελία χρηματοδοτήθηκε από το Φιλλεληνικό Κομιτάτο του Λονδίνου. Διέθετε επιπλέον και 4 ιστία και μπορούσε να κινηθεί με πανιά. Αν και έφερε μόλις 4 κανόνια, αυτά ήταν πανίσχυρα πυροβόλα των 68 λιβρών Μεταξύ των άλλων επιτυχημένων πολεμικών ενεργειών της, περιλαμβάνεται η επιδρομή στο λιμάνι της Ιτέας, στον Κορινθιακό Κόλπο, στις 17 ή 18 Σεπτεμβρίου 1827 (παλιό ημερολόγιο), κατά την οποία ανατίναξε ή βύθισε 4 οθωμανικά πλοία.

26 1812 ΚΛΩΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ Αδαμαντία Καραλή
κλωστική μηχανή του 16ο και του 18ο αιώνα

27 1812 ΚΛΩΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ Αδαμαντία Καραλή Σαΐτες αργαλειού και παράσταση νημάτων στημόνων και υφαδιού κατά την ύφανση. Δεξιά, η υφάντρια κρατάει τη σαΐτα, έτοιμη να την περάσει ανάμεσα στα στημόνια.

28 Η ιπτάμενη σαΐτα του John Kay
1812 ΚΛΩΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ Αδαμαντία Καραλή Η ιπτάμενη σαΐτα του John Kay Το έτος 1733 επινόησε ο Εγγλέζος μηχανικός John Kay (Καίυ, ) την ιπτάμενη σαΐτα στον αργαλειό. Αυτή η σαΐτα ήταν ένας στενόμακρος ξύλινος κάλυκας, μέσα στον οποίο βρισκόταν το καρούλι με το νήμα (υφάδι) και σε κάθε ακροατής ήταν δεμένο από ένα κορδόνι που οδηγούσε στο κάθε άκρο του αργαλειού. Για να περάσει το υφάδι ανάμεσα στα στημόνια, τραβούσε ο υφαντουργός το κορδόνι και η σαΐτα άφηνε ανάμεσα στα στημόνια πίσω της την κλωστή. Με τράβηγμα του άλλου κορδονιού προς την αντίθετη κατεύθυνση, επαναλαμβανόταν αυτή η διαδικασία, όπου όμως τώρα είχαν τοποθετηθεί αντίθετα οι οδηγούμε τα στημόνια.

29 1812 ΚΛΩΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ Αδαμαντία Καραλή
To 1764 εφευρέθηκε η πρώτη κλωστική μηχανή από τον Άγγλο Τζέιμς Χαργκρέιβς, η οποία ονομάστηκε 'Spinning Jenny' ('Κλώστρια Τζένη') κι έφερε επανάσταση στον κόσμο της βιομηχανίας αλλά και της τεχνολογίας. Η κλωστική αυτή μηχανή προοριζόταν για οικιακή χρήση, αφού μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα οι εργάτες έκλωθαν το μαλλί στο σπίτι τους, το οποίο έπειτα συνέλεγαν έμποροι που διοχέτευαν στην τοπική αγορά. Με την αύξηση του πληθυσμού από το 1750 και μετά, αυξήθηκαν οι ανάγκες για την παραγωγή μαλλιού στις οποίες δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν οικιακές μηχανές, όπως η "Κλώστρια Τζένη", που ήταν χειροκίνητες και επομένως αρκετά αργές.

30 1812 ΚΛΩΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ Αδαμαντία Καραλή Χρειάστηκε να εφευρεθούν νέες μηχανές που θα ήταν πιο γρήγορες και παραγωγικές, και θα προορίζονταν πλέον για εργοστασιακή χρήση. Η μηχανοποίηση της υφαντουργίας οδήγησε στην αύξηση της παραγωγής, η οποία με τη σειρά της ανέδειξε την Αγγλία σε πρώτη εξαγωγική χώρα στον κόσμο και παγκόσμιο εργαστήρι της βιομηχανικής επανάστασης.

31 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1817: Εφευρέθηκε η οδηγούμενη Draisienne. Ο Γερμανός Βαρώνος von Drais εφηύρε την Draisienne, ένα οδηγούμενο ποδήλατο. Σχεδόν ολόκληρο, ήταν φτιαγμένο από ξύλο, και χωρίς πετάλια, ο αναβάτης του έδεινε ώθηση σπρώχνοντας τα πόδια του στο έδαφος. Εκείνο τον καιρό, το ρεκόρ ταχύτητας για αυτό το ποδήλατο ήταν 15 km/h. Χρησιμοποιήθηκε λίγο μέχρι τη δεκαετία του Το 1842, εξοπλίστηκε με συμπαγή λάστιχα από γόμα.

32 1839 ΤΟ MACMILLAN VELOCIPED
1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα 1839 ΤΟ MACMILLAN VELOCIPED 1839: Το MacMillan velocipede ήταν το πρώτο του είδους του το οποίο δεν απαιτούσε τα πόδια στο έδαφος. Αυτό το δίτροχο όχημα σχεδιάστηκε από τον Kirkpatrick MacMillan, έναν Σκωτσέζο ξυλουργό. Ήταν το πρώτο του είδους του που επέτρεπε στον αναβάτη να το καβαλήσει χωρίς να αγγίζουν τα πόδια του στο έδαφος. Στην γεννέτηρα του MacMillan, το Coathill, στη Σκωτία, τα εκατοστά γενέθλια από την δημιουργία του MacMillan velocipede γιορτάστηκαν το Σεπτέμβριο του 1946 με καθυστέρηση οχτώ χρόνων λόγω του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, αλλά πρόσφατα η πραγματική ύπαρξη αυτού του ποδηλάτου τέθηκε υπό αμφιβολλία

33 1860 MICHAUX VELOCIPEDE 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1860: Michaux Velocipede - Η πρώτη μηχανή προς ανάβαση σε μαζική παραγωγή. Σχεδιάστηκε από τον Γάλλο Pierre Michaux ο οποίος ασχολείτο με τις επισκευές αλογαμαξών και την κατασκευή καροτσών για μωρά. Έφτιαξε αυτό το σχέδιο όταν κάποιος του έφερε μία Draisienne για επισκευή. Όταν ο γιος του το καβάλησε και είχε δυσκολία με τα πόδια του στις κατηφόρες, ο Michaux είχε την ιδέα να ενώσει βραχίονες και πετάλια απευθείας πάνω στον τροχό σαν μέσο προώθησης.

34 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα 1869 ΤΟ PHANTOM 1869: Το Phantom, με την κανονική οδήγησή του, εμφανίζεται. Ο Βρεττανός Reynolds παρουσίασε το κανονικά-οδηγούμενο Phantom. Ήταν μία κατασκευή σταθμός με το ελαφρύ του μεταλλικό πλαίσιο, τους πρώτους τροχούς με διπλές ακτίνες, συμπαγή γομολάστιχα καρφωμένα σε ξύλινους τροχούς, και άλλες καινοτομίες.

35 1870 ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟNTΕΛΟ ΚΑΘΟΡΙΣΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΚΑ
1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα 1870 ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟNTΕΛΟ ΚΑΘΟΡΙΣΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΚΑ 1870: Το πρώτο μοντέλο που καθόρισε τα χαρακτηριστικά του συνηθισμένου ποδηλάτου. Σε ένα εργοστάσιο ποδηλάτων, στη Conventry της Αγγλίας, ο James Starley με τον William Hillman σχεδίασαν το Ariel, ένα κανονικό πρωτότυπο ποδήλατο το οποίο είχε τροχούς με στεφάνια και ακτίνες με ρυθμιζόμενη τάση. Το Ariel λέγεται να πήρε το όνομά του από ένα πειραχτήρι ξωτικό σε ένα έργο του Shakespeare. Το ποδήλατο αυτό, το πρώτο με ολοκληρωτικά μεταλλική κατασκευή, ήταν ακόμα ελαφρύτερο από τους προγόνους του, και ήταν το πρώτο μοντέλο που εφήρμοσε ένα κέντρο οδηγησης στο τιμόνι το οποίο χρησιμοποιείται και στα σημερινά ποδήλατα. Χάρη στον ρυθμιζόμενο άξονά του και ένα πλήθος νέων μηχανισμών - σταθμών, το Ariel έπιασε ταχύτητες ρεκόρ μεταξύ 23 και 24 km/h.

36 1876 SALVO 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1876: Salvo, η εμφάνιση ένός ποδηλάτου εύκολου προς ανάβαση. Το πρώτο τρίκυκλο σ μαζική παραγωγή παρήχθη από τον Coventry Lever, και ήταν εφοδιασμένο με μοχλό ταχυτήτων φτιαγμένο από τον James Starley. Το τρίτροχο Salvo φτιαγμένο από τον Starley, εισήγαγε καινοτομίες όπως ελαφρύτερο πλαίσιο, τροχοί ακτινών, και ένα τεχνολογικά προχωρημένο σύστημα αλυσίδας. Επίσης έδινε έμφαση στην απόδοση. Ειδικότερα, η χρήση ενός γραναζιού ισορροπίας, ή διπλού γραναζιού οδήγησης, επέτρεπε ομαλότερη κίνηση στις στροφές, αφού ο εξωτερικό τροχός ήταν σε θέση να περιστρέφεται πιο γρήγορα από τον εσωτερικό. Ήταν επίσης εφοδιασμένο με φως για νυχτερινες μετακινήσεις, και έγινε διάσημο γιατί ήταν πιο άνετο και πιο προσιτό από μία αλογάμαξα.

37 ΤΟ1877 ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟ ΣΩΜΑ
1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα ΤΟ1877 ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟ ΣΩΜΑ 1877: Φτιάχτηκε μικρότερο για να ταιριάζει στο Γιαπωνέζικο σώμα. Το δοκιμαστικά σχεδιαμένο boneshaker εμφανίστηκε περίπου το Το μεταλλικό πλαίσιο, το οποίο μάλλον κατασκευάστηκε από ξυλουργούς, βασίστηκε σε μικρότερη κλίμακα ώστε να ταιριάζει στο Γιαπωνέζικο σώμα. Η διάμετρος του τροχού ήταν επίσης μικρότερη, και φάνταζε πολύ μικρό μπροστά στο συνηθισμένοl Michaux velocipede με τις πελώριες ρόδες του.

38 1878 KANGAROO 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1878: Kangaroo, Κανονικό ποδήλατο που εφαρμόζει το πρώτο σύστημα ταχυτήτων και μικρή πίσω ρόδα. Το Kangaroo, με το πρώτο στον κόσμο σύστημα ταχυτήτων, πρόσθεσε φρένα στο κανονικό ποδήλατο το οποίο είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνο λόγω της αυξανόμενης διαμέτρου της μπροστινής ρόδας ώστε να επιτυγχάνονται μεγαλύτερες ταχύτητες. Πατενταρισμένο από τους Otto και Wallace, αυτό το μοντέλο είχε ανεξάρτητη δεξιά και αριστερή αλυσίδα και ρουλεμάν, επιτρέποντας μεγάλες ταχύτητες ακόμα και με μικρότερη μπροστινή ρόδα.

39 1879 ΤΟ BAVLISS THOMAS 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1879: Το Bayliss Thomas ήταν το πρότυπο ομορφιάς κανονικού ποδηλάτου και ήταν το πιο ολοκληρωμένο ποδήλατο του καιρού. Το Bayliss Thomas εισήγαγε ενεργά διάφορες νέες τεχνολογίες ώστε να είναι πιο άνετο και πιο γρήγορο. Με αυτό το μοντέλο, το κάποτε ενιαίο σιδερένιο πλαίσιο αντικαταστάθηκε από βασικό σωλήνα και πηρούνι. Αυτό το ποδήλατο εφήρμοσε τα λάστιχα στα στα στεφάνια και πέτυχε να ζυγίζει μόνο 22 kg με τη χρήση μισοδιάμετρων ακτινών, λαστιχένια πετάλια και άλλες ελαφρυές καινοτομίες.

40 1879 TO ΠΡΩΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΠΡΟΟΩΘΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα 1879 TO ΠΡΩΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΠΡΟΟΩΘΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ 1879: Το πρώτο ποδήλατο προοωθούμενο από τα πόδια με αλυσίδα στον πίσω τροχό. Το 1879, ο Άγγλος Harry John Lawson παρήγαγε το πρώτο ποδήλατο προωθούμενο από αλυσίδα στον πίσω τροχό. Τοποθέτησε τα πετάλια μεταξύ των δύο τροχών, και η κίνηση μεταδιδόταν μέσω αλυσίδας στον πίσω τροχό με μία αλυσίδα. Δεν πέρασαν πέντε χρόνια, οπότε και εμφανίστηκε το 1884 ένα μοντέλο, ονομαζόμενο Lawson Bicyclette, το οποίο είχε ξεπεράσει της δυσκολίες της πραγματικής χρήσης.

41 1880 DICΥCLE 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1880: Dicycle. Κέρδισς δημοσιότητα αντικαθιστόντας τα σχέδια των δικύκλων με των τρικύκλων. Το πιο πετυχημένο dicycle εφευρέθη από τον Άγγλο Otto κατά τη διάρκεια της ακμής του κανονικού ποδηλάτου το Οι δύο μεγάλοι τροχοί που ήταν τοποθετημένοι δίπλα δίπλα προωθούνταν με ένα δεξί και ένα αριστερό πετάλ. Το όχημα επέτρεπε ομολή στροφή χαλαρώνοντας το πετάλι από τη μεριά της στροφής ώστε ο εξωτερικός τροχός να γυρίζει γρηγορότερα. Συγκρινόμενο με το κανονικό ποδήλατο όπου ο αναβάτης ήταν ψηλότερα στον αέρα, το dicycle προσέφερε πιο σταθερή αίσθηση, τοποθετώντας τον αναβάτη μεταξύ των τροχών. Αυτή η υψηλή αίσθηση ασφάλειας το έκανε διάσημο σαν το ποδήλατο των καιρών. Μέχρι την εμφάνιση του dicycle, η Birmingham Small Arms Company (BSA) στην Αγγλία σχεδόν ακαριαία παρήγαγε 1,000 τέτοια ποδήλατα.

42 1885 ΤΟ ROVER 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1885: Το Rover με τις ισομεγέθεις ρόδες, το πρωτότυπο για το σύγχρονο ποδήλατο. Ο John Kemp Starley, ένας ανηψιός του James Starley, του ανθρώπου που έφτιαξε το Ariel το 1870 και στη συνέχεια σχεδίασε μία σειρά ασφαλών ποδηλάτων, έφτιαξε το Rover με τις ισομεγέθεις ρόδες. Αυτό το ποδήλατο βελτίωνε την επίδοση των αγωνιστικών κανονικών ποδηλάτων, τα οποία είχαν φτάσει το όριό τους για ταχύτητα το Η σέλα, το τιμόνι και ο λαιμός ήταν καλά ισορροπημένοι και λογικά τοποθετημένοι, και αυτό καθιέρωσε το σχήμα του ποδηλάτου όπως το ξέρουμε σήμερα. Δύο ή τρία χρόνια αργότερα, διάφορ ακομμάτια του ποδηλάτου όπως το υλικό του πλαισίου, λάστιχα, μεταβαλλόμενες ταχύτητες, σέλα και αλυσίδα έγιναν λειτουργικά με ραγδαίο

43 1947 ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ
1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα 1947 ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ 1947: Το πλαίσιο κατασκευάζεται από αλουμίνιο που χρησιμοποιείται στα αεροπλάνα. Το 1947, μόλις δύο χρόνια μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ένας σχεδιαστής αεροπλάνων, παρήγαγε το Jujigo, ένα ποδήλατο με πλαίσιο αλουμινίου. Χρησιμοποιόντας αλουμίνιο πάχους 2 χιλιοστών το οποίο δεν χρησίμευε πλέον για αεροπλάνα, εμφανίστηκε με ένα πρωτοποριακό σχέδιο ποδηλάτου που χρησιμοποιούσε δύο πλαίσια-´κουτιά´ δεμένα, τα οποία χρησιμοποιόντουσαν από κατασκευαστές πλοίωνεκείνη την εποχή. Το πρώτο μοντέλο βασίστηκε σε ένα καθημερινό τύπο ποδηλάτου από την μεγάλη Βρεττανία, αλλά από το δεύτερο μοντέλο, άρχισαν να βασίζουν το Jujigo σε αθλητικά ποδήλατα, και συνεχίστηκε να παράγεται μέχρι και τέταρτο μοντέλο. Το Jujigo χρησιμοποιήθηκε στους ποδηλατικούς αγώνες της εποχής και προξένησε μεγάλο ενδιαφέρον.

44 1956 SMART LADY 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1956: Smart Lady - Πωλείτο στους καταναλωτές βάση σχεδίου μηνιαίας εξόφλησης. Αυτό ήταν το πρώτο ποδήλατο που πουλήθηκε με σχέδιο μηνιαίας χρηματοδότησης. Το 1956, τα ποδήλατα εθεωρούντο ακόμα είδος πολυτελείας, και με μία τιμή στα 10,000 γιεν τότε, ήταν κάτι που δεν μπορούσε να έχει ο μέσος πολίτης. Παρόλαυτά, επιτρέποντας αυτά τα ποδήλατα να χρηματοδοτηθούν σε μηνιαία βάση, οι πωλήσεις του Smart Lady ήταν πολύ επιτυχημένες, ιδίως ανάμεσα στις γυναίκες. Το Smart Lady αργότερα εξελίχθηκε στο καθιερωμένο ποδήλατο αναψυχής και το mini ποδήλατο.

45 1965 MINI 1817 ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Χριστίνα Ιβάνοβα
1965: Mini Ποδήλατο - Μονοκόματο πλαίσιο για άνδρες και γυναίκες Αυτό είναι το Ιαπωνέζικο mini ποδήλατο το οποίο λέγεται ότι εμφανίστηκε γύρω στο 1965 εξαιτίας της επιρροής του Αγγλικού Moulton. Έχει μονοκόματο πλαίσιο για άνδρες και γυναίκες φτιαγμένο για εύκολη ανάβαση και φτηνό. Αυτοί οι παράγοντες βοήθησαν την μεγάλη ζήτηση από γυναίκες, και σχεδόν αμέσως, οι δρόμοι γέμισαν με τέτοια ποδήλατα. Εκείνο τον καιρό, τα ποδήλατα έιχαν τροχούς 16" και 18", αλλά αργότερα οι τροχοί μεγάλωσαν σε 20", 22", και τελικά 24" λόγω των συνθηκών στους Ιαπωνέζικους δρόμους.

46 Παλιά δείγματα φλοιού κιγχόνης.
1818 H KININH Παν. Μεταξιώτης Η κινίνη είναι μια αντιπυρετική και μυοχαλαρωτική ουσία και είναι κύριο αλκαλοειδές του αποξηραμένου φλοιού του τροπικού δέντρου κιγχόνη (cinchona). Οι φαρμακευτικές ιδιότητες αυτού του φλοιού ήταν γνωστές εδώ και εκατοντάδες χρόνια στους Ινδιάνους Κέτσουα ('Ινκα) του Περού και της Βολιβίας, που το χρησιμοποιούσαν ως γενικό αντιπυρετικό φάρμακο και κυρίως για τη θεραπεία της ελονοσίας. Οι Ινδιάνοι άλεθαν τον φλοιό του κορμού και έπιναν το αιώρημα της λαμβανόμενης σκόνης σε νερό, αφού προηγουμένως προσέθεταν γλυκαντικές ουσίες για να εξουδετερώσουν την εξαιρετικά πικρή γεύση του. Το δέντρο κιγχόνη (Cinchona pubescens). Αειθαλές δέντρο της οικογένειας Rubiaceae, που φθάνει σε ύψος 5-15 m. Παλιά δείγματα φλοιού κιγχόνης.

47 1818 H KININH Παν. Μεταξιώτης
Οι Ιησουίτες μοναχοί που ακολουθούσαν τους Ισπανούς στη Λατινική Αμερική έφεραν τον θαυματουργό φλοιό της κιγχόνης στην Ευρώπη γύρω στο 1600, όπου έγινε γνωστός ως Περουβιανός φλοιός (Peruvian bark). Η ονομασία του δέντρου προέρχεται από το όνομα της γυναίκας του Ισπανού Αντιβασιλέα (Spanish viceroy) του Περού, της Anna del Osorio, κόμισσας της Chinchon (πόλη της Ισπανίας, 50 χλμ. νοτιοανατολικά της Μαδρίτης), η οποία είχε προσβληθεί από ελονοσία.

48 Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΓΧΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
1818 H KININH Παν. Μεταξιώτης Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΓΧΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Το 1631 καταγράφεται ιστορικά η πρώτη χρήση του φλοιού της κιγχόνης για τη θεραπεία της ελονοσίας στην Ευρώπη (στη Ρώμη). Η ελονοσία ήταν μια συχνά θανατηφόρα ασθένεια και αρκετοί ανώτατοι ιερείς (καρδινάλιοι, αρκετοί Πάπες) είχαν πεθάνει από ελονοσία, αφού η νόσος ήταν ενδημική στους βαλτότοπους γύρω από τη Ρώμη. Αυτός που εισήγαγε τη θεραπεία της ελονοσίας με τον φλοιό της κιγχόνης υπήρξε κυρίως ο Ιησουΐτης ιερέας Agostino Salumbrino ( ), που είχε ζήσει στη Λίμα του Περού και είχε γνωρίσει τη φαρμακευτική χρήση του φλοιού κιγχόνης από τους Ινδιάνους Κέτσουα. Χαρακτικό του 17ου αιώνα: "Το Περού προσφέρει κλαδιά κιγχόνης στην επιστήμη"

49 Γάλλος βοτανολόγος Joseph de Jussieu
1818 H KININH Παν. Μεταξιώτης Γάλλος βοτανολόγος Joseph de Jussieu To 1735 ο Γάλλος βοτανολόγος Joseph de Jussieu συνόδεψε μια μεγάλη ερευνητική αποστολή (η πρώτη μη Ισπανική) στη Λατινική Αμερική και συνέλεξε σημαντικά στοιχεία για το δέντρο κιγχόνη και τις θεραπευτικές ιδιότητες του κορμού επί 30 χρόνια, αλλά για κακή του τύχη τα στοιχεία που συγκέντρωσε εκλάπησαν. Ο Charles Marie de la Condamine που ήταν ο αρχηγός της αποστολής δεν πέτυχε στην προσπάθειά του να φέρει δενδρύλλια κιγχόνης στην Ευρώπη, γεγονός που καθυστέρησε την παραγωγή κινίνης στην Ευρώπη.

50 Απομόνωση της δραστικής ουσίας
1818 H KININH Παν. Μεταξιώτης Απομόνωση της δραστικής ουσίας Επιστημονικές μελέτες για την κινίνη έγιναν για πρώτη φορά και δημοσιεύθηκαν από τον διάσημο Γερμανό φυσιοδίφη Alexander von Humboldt και τον Alme Bonpland στις αρχές του 18ου αιώνα. Η κινίνη παρελήφθη σε καθαρή μορφή από τη σκόνη του φλοιού του κορμού το 1820 από τους Γάλλους χημικούς-φαρμακοποιούς Pierre Joseph Pelletier και Joseph Bienaime Caventou ( ) και τότε ονομάσθηκε για πρώτη φορά κινίνη (quinine).

51 1818 H KININH Παν. Μεταξιώτης
Οι Γάλλοι Joseph Caventou ( )και Pierre Pelletier ( )που ανακάλυψαν την κινίνη (ζωγραφικός πίνακας του Robert Thom)

52 1821 Ο ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Δημ. Κουτρουμάνης Το 1821 ο άγγλος φυσικοχημικός Μάικλ Φαραντέι (Μichael Faraday, ) κατασκεύασε τον πρώτο ηλεκτρομαγνητικό κινητήρα, τον αποκληθέντα «homopolar motor» (ομοπολικός κινητήρας). Αργότερα, το 1831, ανακάλυψε το φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, το οποίο μαθηματικοποίησε ο Μάξγουελ ως «νόμο του Φαραντέι». Ο νόμος αυτός συνιστά τη μία από τις τέσσερις «εξισώσεις του Μάξγουελ» που θεμελίωσαν τη «θεωρία δυναμικών πεδίων

53 Η κληρονομιά του Φαραντέι
1821 Ο ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ Δημ. Κουτρουμάνης Η κληρονομιά του Φαραντέι Λένε πολλοί ότι τα οικονομικά βαρίδια της χώρας μας πρωτοσμιλεύτηκαν στα χρόνια της Επανάστασης του ΄21, με τα «δάνεια της Αγγλίας» που επακολούθησαν. Κατά σύμπτωση, τη χρονιά ακριβώς του 1821 ο άγγλος φυσικοχημικός Μάικλ Φαραντέι (Μichael Faraday, ) κατασκεύασε τον πρώτο ηλεκτρομαγνητικό κινητήρα, τον αποκληθέντα «homopolar motor» (ομοπολικός κινητήρας). Αργότερα, το 1831, ανακάλυψε το φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, το οποίο μαθηματικοποίησε ο Μάξγουελ ως «νόμο του Φαραντέι». Ο νόμος αυτός συνιστά τη μία από τις τέσσερις «εξισώσεις του Μάξγουελ» που θεμελίωσαν τη «θεωρία δυναμικών πεδίων».

54 Ιστορία Γεώργιος Βέρρας 1824 ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ
Το τσιμέντο είναι ένα υδραυλικό συνδετικό υλικό και βασικό συστατικό των σκυροδεμάτων και των κονιαμάτων. Λειτουργεί σαν ένα είδος κόλλας για να συνδέει μεταξύ τους την άμμο και τα χαλίκια. Το τσιμέντο, που είχε αρχικά χρησιμοποιηθεί από τους Αιγύπτιους και τους Ρωμαίους, ανακαλύφθηκε ξανά στις αρχές του 19 αιώνα. Με την πάροδο των δεκαετιών, το τσιμέντο εξελίχθηκε και για τη Lafarge αποτελεί πλέον ένα τεχνολογικό προϊόν.

55 Στην αρχή Γεώργιος Βέρρας
1824 ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ Γεώργιος Βέρρας Στην αρχή Στις αρχαίες κατασκευές, χρησιμοποιούσαν ένα μίγμα άσβεστου, αργίλου, άμμου και νερού. Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ήδη πριν από χρόνια. Κατά τον 1 αιώνα μ.Χ., οι Ρωμαίοι τελειοποίησαν αυτό το «συνδετικό υλικό». Προσθέτοντας ηφαιστειογενές υλικό από την περιοχή Pozzuoli, κοντά στη Νάπολη, ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να επιτύχουν την πήξη αυτού του μίγματος κάτω από το νερό.

56 1817: Louis Vicat Γεώργιος Βέρρας 1824 ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ
Ωστόσο δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του χωρίς να καταθέσει αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας...

57 1824: Joseph Aspdin 1824 ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ Γεώργιος Βέρρας
Ο Σκωτσέζος Joseph Aspdin επαναπροσδιόρισε τη σύνθεση του τσιμέντου που ανέπτυξε ο Louis Vicat και το 1824, κατέθεσε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για ένα τσιμέντο βραδύτερης πήξης. Το ονόμασε Portland, επειδή έμοιαζε με ένα είδος πετρώματος της περιοχή Portland στη νότια Αγγλία. Το πρώτο εργοστάσιο τσιμέντου στη Γαλλία κατασκευάστηκε το 1846 στην πόλη Boulogne-sur-Mer. Το 1868 η Lafarge άρχισε να παράγει τσιμέντο στο εργοστάσιο Teil, στην περιοχή Ardèche. Η χρήση τσιμέντου εξαπλώθηκε με τις νέες, ταχύτερες διεργασίες παραγωγής του.

58 1832 ΣΤΡΟΒΟΣΚΟΠΙΟ Αθανάσιος Βάσσος Το στροβοσκόπιο είναι όργανο που χρησιμοποιείται κυρίως για την μέτρηση της συχνότητας ενός αντικειμένου που περιστρέφεται. Το όργανο χρησιμοποιεί γεννήτρια που παράγει ηλεκτρικούς παλμούς μεταβαλλόμενης συχνότητας και ειδικό προβολέα με λυχνία ευγενούς αερίου ο οποίος αναβοσβήνει στην συχνότητα των παλμών. Όταν η συχνότητα του περιστρεφόμενου αντικειμένου γίνει ίση με την συχνότητα της λυχνίας τότε το αντικείμενο φαίνεται ακίνητο. Έτσι μπορεί να προσδιοριστεί η συχνότητα του αντικειμένου

59 1832 ΣΤΡΟΒΟΣΚΟΠΙΟ Αθανάσιος Βάσσος
Συσκευή που εκπέμπει φωτεινές λάμψεις, με ορισμένη συχνότητα, σε ίσα χρονικά διαστήματα, φωτίζοντας έτσι περιοδικά ένα περιστρεφόμενο ή δονούμενο σώμα. Η συχνότητα στην οποία ρυθμίζεται το στροβοσκόπιο είναι συνήθως και η συχνότητα του εναλλασσόμενου ηλεκτρικού ρεύματος που τροφοδοτεί τη λυχνία της συσκευής. Αν δοθεί μια κατάλληλη συχνότητα στην εκπομπή των λάμψεων, το σώμα που φωτίζεται φαίνεται ότι παραμένει ακίνητο, γιατί φωτίζεται πάντοτε η ίδια φάση της κίνησής του. Με κατάλληλη βαθμιαία μεταβολή στην εκπομπή των λάμψεων δίνεται η εντύπωση της αργής κίνησης του σώματος. Π.χ. αν κατευθύνουμε τις λάμψεις της συσκευής πάνω σ` έναν περιστρεφόμενο δίσκο που έχει τέσσερα διαδοχικά τμήματα, δύο φωτεινά και δύο σκοτεινά και στο χρόνο που η συσκευή παραμένει σβηστή, ο δίσκος πραγματοποιεί στροφή 180ο, τότε ο παρατηρητής θα βλέπει το δίσκο ακίνητο. Με τη μέθοδο αυτή είναι εύκολο να βρούμε την άγνωστη συχνότητα περιστροφής του δίσκου, χρησιμοποιώντας πάντοτε κατάλληλη συχνότητα εκπομπής των λάμψεων, ώστε ο δίσκος να δίνει την εντύπωση ότι παραμένει ακίνητος. Με το φαινόμενο αυτό εξηγείται και το γεγονός ότι σε κινηματογραφικές ταινίες παρατηρούμε καμία φορά ανάστροφη κίνηση των τροχών των αυτοκινήτων. Με τη βοήθεια του σ. είναι δυνατή η ανάλυση περιστροφικών κινήσεων και ταλαντώσεων, ο Φουκό μάλιστα χρησιμοποίησε τη στροβοσκοπική μέθοδο για να μετρήσει την ταχύτητα του φωτός. Η ίδια αυτή μέθοδος εφαρμόζεται στη βιομηχανία για την παρακολούθηση μηχανικών συστημάτων που κινούνται περιστροφικά με μεγάλες ταχύτητες.

60 Σάμουελ Κολτ 1836 ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ Ανδρέας Μιχαλόπουλος
Ως νέος θαλασσοπόρος που ταξίδευε για την Καλκούτα, ο Κολτ χάραξε ένα ξύλινο μοντέλο πυροβόλου όπλου που αργότερα έγινε το πιο διάσημο όπλο χειρός που σχεδιάστηκε ποτέ. Μετά από αρκετά χρόνια ο Κόλτ κατάφερε να αναπτύξει ένα μηχανισμό που δούλευε. Το επονομαζόμενο revolver (ελληνικά αποδίδεται ως "περίστροφο") είχε έναν μεταλλικό κύλινδρο με υποδοχές για σφαίρες (μύλος), ο οποίος περιστρεφόταν κατά μία θέση κάθε φορά που ο κόκορας σηκωνόταν. Επίσης το revolver ήταν το πρώτο όπλο που χρησιμοποιούσε με επιτυχία την κρουστική δράση.

61 Παραγωγή όπλων 1836 ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ Ανδρέας Μιχαλόπουλος
Το 1835 ο Κολτ πατεντάρισε το σχέδιο και το 1836, που ιδρύθηκε η εταιρία Patent Arms Manufacturing Company στο Paterson, το revolver βγήκε στην παραγωγή. Αργότερα ο Κολτ σχεδίασε τρεις ακόμη τύπους όπλων χειρός, όπως και δύο τουφέκια. Το 1842 το εργοστάσιο έκλεισε λόγω έλειψης παραγγελιών. Πέντε χρόνια αργότερα η παραγωγή ανέκαμψε όταν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών παρήγγηλε χίλια κομμάτια για τον πόλεμο ενάντια στο Μεξικό. Το 1855 ο Κολτ άνοιξε ένα νέο εργοστάσιο στο Χάρτφορντ, που έγινε και το μεγαλύτερο ιδιωτικό οπλοστάσιο του κόσμου.

62 Επανάσταση στην παραγωγή
1836 ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ Ανδρέας Μιχαλόπουλος Επανάσταση στην παραγωγή Ο Κολτ, ανέπτυξε μια νέα γραμμή παραγωγής βασισμένη στην ξεχωριστή κατασκευή των διαφόρων μερών και στην τελική τους συναρμολόγιση χρησιμοποιώντας μηχανές. Δήλωσε οτι «Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορει να παραχθεί από μηχανές». Έτσι, ο Κολτ κατάφερε να παράγει εκατόν πενήντα όπλα την ημέρα μέχρι το 1856. Το revolver χρησιμοποιήθηκε εκτενώς κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου στην Αμερική και μέχρι το θάνατό του ο Κολτ είχε παραγάγει πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες όπλα. Το 1880 το peacemaker έγινε θρύλος στην άγρια Δύση, ενώ το 45άρι ημιαυτόματο πιστόλι του ήταν το τυπικό πιστόλι κατά τη διάρκεια του Α' και Β' Παγκοσμίου Πολέμου και παρέμεινε το επίσημο όπλο των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ μέχρι το Σήμερα, μαζί με το Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης, η βιομηχανία Κολτ αναπτύσσει ένα «έξυπνο όπλο» με τεχνολογία που θα επιτρέπει στο όπλο να εκπυρσοκροτεί μόνον από το νόμιμο κάτοχό του.

63 περίστροφα υπήρχαν και το 16ο αιώνα
1836 ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ Ανδρέας Μιχαλόπουλος περίστροφα υπήρχαν και το 16ο αιώνα Το παλαιότερο περίστροφο του κόσμου Κατασκευάστηκε το 1597 από έναν κατασκευαστή όπλων με το όνομα Hans Stopler στην Νυρεμβέργη της Γερμανίας. Ο πυροδοτικός μηχανισμός ήταν type of flintlock και ο κύλινδρος χωρούσε 8 βολές.

64 Ο χημικός τύπος της νιτρογλυκερίνης
1847 ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ Βασ. Παπανικολοπούλου Ο χημικός τύπος της νιτρογλυκερίνης C3H5(ONO2)3

65 Ιδιότητες και χρήσεις 1847 ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ Βασ. Παπανικολοπούλου
Η νιτρογλυκερίνη είναι ένα βαρύ, ελαιώδες εκρηκτικό υγρό με χημικό τύπο και προέρχεται από γλυκερόλη (κοιν. γλυκερίνη) όταν αυτή αντιδράσει με οξύ νιτρώσεως (μίγμα νιτρικού και θειικού οξέος). Από τη δεκαετία του 1860 χρησιμοποιείται ως ενεργό συστατικό στην παραγωγή εκρηκτικών, ειδικά του δυναμίτη και έτσι χρησιμοποιούνταν σε κατασκευαστικές εργασίες και εργασίες κατεδάφισης. Επίσης, από το 1880, χρησιμοποιείται από τις στρατιωτικές δυνάμεις ως ενεργό συστατικό στη νιτροκυτταρίνη και σε κάποια στερεά προωθητικά καύσιμα. Η νιτρογλυκερίνη χρησιμοποιείται, επίσης, για ιατρικούς σκοπούς ως αγγειοδιασταλτικό φάρμακο για την αντιμετώπιση κάποιων καρδιακών προβλημάτων, όπως την στηθάγχη

66 Η Νιτρογλυκερίνη σαν εκρηκτικό
1847 ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ Βασ. Παπανικολοπούλου Η Νιτρογλυκερίνη σαν εκρηκτικό Η νιτρογλυκερίνη ήταν το πρώτο εκρηκτικό που μπορούσε να αναπτυχθεί καλύτερα και ήταν ισχυρότερο από άλλα εκρηκτικά που χρησιμοποιούνταν παλιότερα. Ανακαλύφθηκε από τον χημικό Ασκάνιο Σομπρέρο το 1847 στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Αρχικά την αποκάλεσε πυρογλυκερίνη (pyroglycerin) και προειδοποιούσε αδιάκοπα κατά της χρήσης της, στα γράμματα και τα άρθρα του, δηλώνοντας ότι ήταν υπερβολικά επικίνδυνη και αδύνατο να τη χειριστεί κανείς.

67 1847 ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ Βασ. Παπανικολοπούλου Ένας συμμαθητής του Σομπρέρο ήταν ο Άλφρεντ Νομπέλ ο οποίος πήρε τον χημικό τύπο σπίτι του, στη Σουηδία και πειραματίστηκε πάνω σε πιο ασφαλείς τρόπους για τον χειρισμό αυτής της επικίνδυνης ουσίας. Ο νεότερος αδερφός του και μερικοί άλλοι εργάτες σκοτώθηκαν το 1864 σε μία έκρηξη νιτρογλυκερίνης στο οικογενειακό εργοστάσιο όπλων στο Helenborg. Ένα χρόνο μετά, ο Νομπέλ ίδρυσε την εταιρία “Alfred Nobel & Company” στη Γερμανία, χτίζοντας ένα απομονωμένο εργοστάσιο στους λόφους Krümmel του Geestacht δίπλα στο Αμβούργο. Αυτή η εταιρία παρήγαγε ένα υγρό που συνδύαζε τη νιτρογλυκερίνη με το μπαρούτι, γνωστό ως “Εκρηκτικό Έλαιο” (Blasting Οil), αλλά ήταν εξαιρετικά ασταθές και δύσκολο στη μεταφορά, όπως φαινόταν από πολυάριθμες καταστροφές. Τα κτήρια του εργοστασίου στο Krümmel καταστράφηκαν μάλιστα σε δύο περιπτώσεις.

68 1847 ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ Βασ. Παπανικολοπούλου Τον Απρίλιο του 1866 τρία κιβώτια νιτρογλυκερίνης στάλθηκαν στην Καλιφόρνια, όπου η εταιρεία σιδηροδρόμων "Central Pacific Railroad" ήθελε να κάνει πειράματα χρησιμοποιώντας την ικανότητά της να εκρήγνυται βίαια, ώστε να επιταχύνει την κατασκευή μιας σήραγγας μήκους 506 μέτρων (1659 ποδιών) στην οροσειρά Σιέρα Νεβάδα. Ένα από τα κιβώτια εξερράγη σε ένα γραφείο της εταιρείας Wells Fargo στο Σαν Φρανσίσκο και σκότωσε 15 άτομα, κάτι που οδήγησε στη γενική απαγόρευση της μεταφοράς υγρής νιτρογλυκερίνης στην Καλιφόρνια. Έτσι, έγινε απαραίτητη η επιτόπια παρασκευή νιτρογλυκερίνης, καθώς ήταν απαραίτητη για τα σκληρά πετρώματα που είχαν απομείνει και έπρεπε να απομακρυνθούν με έκρηξη για την ολοκλήρωση του πρώτου αμερικανικού διηπειρωτικού σιδηροδρόμου.

69 Η Νιτρογλυκερίνη στην Ιατρική
1847 ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ Βασ. Παπανικολοπούλου Η Νιτρογλυκερίνη στην Ιατρική Η νιτρογλυκερίνη στην ιατρική, όπου αποκαλείται “τρινιτρική γλυκερόλη”, χρησιμοποιείται ως ένα φάρμακο για την καρδιά. Χρησιμοποιείται επίσης ως ένα φάρμακο για τη στηθάγχη σε χάπια, αλοιφή, διάλυμα για ενδοφλέβια χρήση ή σπρέι που χρησιμοποιείται κάτω από τη γλώσσα. Η κύρια χρήση της νιτρογλυκερίνης είναι στη διάνοιξη των αγγείων. Η νιτρογλυκερίνη διογκώνει τις φλέβες περισσότερο από τις αρτηρίες, οδηγώντας στα παρακάτω θεραπευτικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια στηθάγχης: Ελαττώνει τον πόνο στο στήθος Ελαττώνει την πίεση του αίματος Αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς Δημιουργεί ορθοστατική υπόταση Αυτά τα αποτελέσματα εμφανίζονται επειδή η νιτρογλυκερίνη στον οργανισμό μετατρέπεται σε μονοξείδιο του αζώτου (NO), το οποίο είναι φυσικό αγγειοδιασταλτικό.

70 1864/65 ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ Ιωάννα Τρούμπα Το υποβρύχιο Το υποβρύχιο είναι είδος σκάφους που έχει τη δυνατότητα να κινείται επί και υπό την επιφάνεια της θάλασσας. Προσπερνώντας τις διάφορες απόπειρες, από την αρχαιότητα, κατασκευής υποβρυχίων που όμως δεν τελεσφόρησαν λόγω τεχνικής ανεπάρκειας, τα πρώτα υποβρύχια κατασκευάστηκαν τον 17ο και τον 18ο αιώνα και έμοιαζαν περισσότερο με μεταλλικούς κώδωνες που φιλοξενούσαν συνήθως ένα άτομο και στηρίζονταν για την κίνησή τους στη μυϊκή του δύναμη. Σήμερα τα υποβρύχια χρησιμοποιούνται κυρίως για στρατιωτικούς και ερευνητικούς σκοπούς αλλά και για αναψυχή, καλούμενα συνήθως βαθυσκάφη.

71 Τα πρώτα πολεμικά υποβρύχια
ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ Ιωάννα Τρούμπα Τα πρώτα πολεμικά υποβρύχια Στις 7 Σεπτεμβρίου 1776, στη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, ο λοχίας Έζρα Λι επιβαίνοντας στο υποβρύχιο Turtle (θαλάσσια χελώνα) επιχείρησε ανεπιτυχώς να βυθίσει το βρετανικό πολεμικό πλοίο HMS Eagle που συμμετείχε στον αποκλεισμό της Νέας Υόρκης. Το "Turtle" έμοιαζε πράγματι με δύο κελύφη χελώνας ενωμένα μεταξύ τους. Ήταν ωοειδές ξύλινο σκάφος που καταδυόταν με ελεγχόμενη εισροή νερού σε υδατοδεξαμενή και αναδυόταν όταν το μονομελές πλήρωμά του απομάκρυνε το νερό με χειροκίνητη αντλία. Κινούταν επίσης με χειροκίνητες προπέλες.

72 1864/65 ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ Ιωάννα Τρούμπα
Για πολλά χρόνια η έρευνα για την ανάπτυξη υποβρυχίων ήταν περιορισμένη, ώσπου το 1801 ναυπηγείται ο Ναυτίλος του Φούλτον σε σχήμα επίμηκες κυλινδρικό μήκους 6,5μ. πλάτους 2μ. κινούμενο με χειροκίνητη έλικα αλλά και με τα πρώτα οριζόντια πτερύγια για την κατάδυση. Στη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου η πλευρά των Βορείων ("Ένωση") εξοπλίστηκε με το υποβρύχιο "Αλιγάτωρ" που είχε κατασκευαστεί στη Γαλλία για λογαριασμό της. Ο "Αλιγάτωρ" είχε 20μελές πλήρωμα και έφερε εξοπλισμό μηχανικής διάθεσης και φιλτραρίσματος του αέρα. Βυθίστηκε όμως από ατύχημα κενό πληρώματος ενώ ρυμουλκούταν προς το Τσάρλεστον όπου θα αναλάμβανε στρατιωτική δράση. Μικρότερου μεγέθους πολεμικά υποβρύχια χρησιμοποίησε το ναυτικό των Νοτίων. Στις 2 Οκτ.1864 κατασκευάστηκε από τον Narcís Monturiol το υποβρύχιο Ictíneo II το οποίο ήταν το πρώτο μηχανοκίνητο. Το υποβρύχιο αυτό ήταν κατασκευασμένο από ξύλο ενισχυμένο από βέργες χαλκού και καλυμένο εξ ολοκλήρου από πλάκες χαλκού πάχους 2 χιλ. Σαν πρώτο υποβρύχιο του κόσμου το οποίο μπορούσε να λειτουργήσει και να αναδυθεί αυτοδύναμα ήταν το Sub Marine Explorer. Το υποβρύχιο αυτό κατασκευάστηκε το 1865 από τον γερμανοαμερικανό Julius Kröhl στην Νέα Υόρκη.

73 1864/65 ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ Ιωάννα Τρούμπα
Περί τα τέλη του 19ου αιώνα έγιναν νέες συστηματικές προσπάθειες, με σημαντικότερες εκείνες των Γ. Ζεντέ (1886) και Ουάντιγκτον (1892) οι οποίοι πρώτοι τοποθέτησαν ηλεκτροκινητήρες τροφοδοτούμενους από συσσωρευτές για την πρόωση, που απέτυχαν όμως λόγω ανεπάρκειας σε ακτίνα ενέργειας. Την ίδια εποχή σημειώνεται και η φιλότιμη προσπάθεια του Έλληνα μηχανικού-ναυπηγού Γρυπάρη στον Πειραιά. Το 1885 το ελληνικό πολεμικό ναυτικό αγόρασε το πρώτο υποβρύχιο -επίσης ατμοκίνητο- από το Σουηδό ναυπηγό Θόρστεν Νόρντενφελντ του οποίου και έφερε το όνομα.

74 Βασίλειος Φαρμάκης 1857 ΑΝΟΙΧΤΗΡΙ ΚΟΝΣΕΡΒΑΣ
Αν σας λέγαμε ότι το ανοιχτήρι κονσέρβας, που σίγουρα έχετε 2-3 στα συρτάρια της κουζίνας σας, ανακαλύφθηκε τουλάχιστον 50 χρόνια μετά την κονσέρβα, δεν θα απορούσατε? Με το δίκιο σας! Φανταστείτε πόσους τρόπους θα έπρεπε να σκαρφιστεί ο άνθρωπος μέσα σε αυτόν τον μισό αιώνα για να ανοίγει το φαινομενικά απόρθητο μικρό μεταλλικό κουτάκι! Για την ιστορία, τα πρώτα 50 χρόνια ο αγγλικός στρατός που εφεύρε την κονσέρβα, είχε φτιάξει ένα μεταλλικό κουτί που ζύγιζε πολύ περισσότερο από το φαγητό που είχε μέσα και έπρεπε να το ανοίξεις με σφυρί! Το 1858 έκανε την εμφάνισή του το πρώτο ανοιχτήρι. William Lyman

75 1857 ΑΝΟΙΧΤΗΡΙ ΚΟΝΣΕΡΒΑΣ Βασίλειος Φαρμάκης Σημαντικός παράγοντας βέβαια, ήταν ότι οι κονσέρβες άρχισαν να κατασκευάζονται από πολύ πιό λεπτό μέταλλο. Το περίεργο και σε αυτή τη φάση της εξέλιξης του ανοιχτηριού ήταν ότι δεν το είχαν οι νοικοκυρές, αλλά ο παντοπώλης, που σου άνοιγε την κονσέρβα με την αγορά της από το κατάστημα! Τελικά, το πρώτο σύγχρονο ανοιχτήρι, κοντά σε αυτό που χρησιμοποιούμε σήμερα, ήταν αμερικανική εφεύρεση του William Lyman το 1870.

76 ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ Σοφία Μάστορα 1858 ΑΝΕΜΟΠΛΑΝΟ
Οι ερευνητές της αεροπλοΐας προσπαθούσαν ήδη στην Αρχαιότητα να μιμηθούν την πτήση των πτηνών, προσθέτοντας στο σώμα τους φτερούγες. Στην ελληνική μυθολογία ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος κατασκεύασαν ένα σκελετό με φτερούγες, με τις οποίες πέταξαν για να διαφύγουν από την Κρήτη. Οι Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι, όπως και οι Ιουδαίοι είχαν στις μυθολογίες τους επίσης φτερωτούς ανθρώπους. Αυτή η προσπάθεια της μίμησης των πουλιών συνεχιζόταν μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Ο 'Αγγλος μηχανικός George Κέιλυ Cayley ( ) μελέτησε επιστημονικά τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες ένα αντικείμενο βαρύτερο από τον αέρα μπορούσε να πετάξει και θεμελίωσε έτσι την επιστήμη της Αεροδυναμικής. Ο Κέιλυ υποστήριζε ήδη από το έτος 1809 ότι ένα ιπτάμενο αντικείμενο πρέπει να έχει σταθερά πτερύγια, σαν ένας ιπτάμενος σκίουρος και όχι κινούμενες φτερούγες, σαν αυτές των πουλιών

77 Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΚΈΙΛΥ Σοφία Μάστορα 1858 ΑΝΕΜΟΠΛΑΝΟ
Ο Κέιλυ προσδιόρισε επίσης τη βασική συγκρότηση που θα έπρεπε να έχει μια πτητική μηχανή: πτερύγια, αεροδυναμική άτρακτο, ουρά και πηδάλιο, καθώς επίσης μια μηχανή με έλικα για να κινείται το ιπτάμενο όχημα είτε ταχύτερα από τον άνεμο, είτε ενάντια σ' αυτόν. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε βέβαια ακόμα μια τόσο ελαφριά μηχανή με ικανοποιητική ισχύ, η οποία θα ήταν δυνατόν να αξιοποιηθεί γι' αυτό το σκοπό. Το έτος 1853 κατασκεύασε ο Κέιλυ ένα αεροσκάφος, σύμφωνα με τις δικές του προδιαγραφές, το οποίο αξιοποιούσε για την πτήση του τα ανοδικά ρεύματα στον αέρα. Αυτό το σκάφος ονομάστηκε ανεμόπτερο ή ανεμοπλάνο

78 1858 ΑΝΕΜΟΠΛΑΝΟ Σοφία Μάστορα Ο ΚΕΙΛΙ ΚΑΙ Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ Ο Κέιλυ επικαλέστηκε τη μεγάλη ηλικία του, η οποία τον εμπόδιζε να πετάξει ο ίδιος το όχημά του και διέταξε τον υπηρέτη του να κάνει αυτός τον πιλότο. Μετά από πολλές αρνήσεις και αντιδικίες, αναγκάστηκε ο υπηρέτης να υπακούσει και πέταξε με το ανεμόπτερο του Κέιλυ περί τα 500 μέτρα. Έτσι, ο υπηρέτης του Κέιλυ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε με ανεμόπτερο, αν και παρά τη θέλησή του!

79 Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ LILIENTHAL
1858 ΑΝΕΜΟΠΛΑΝΟ Σοφία Μάστορα Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ LILIENTHAL Ο Γερμανός Otto Lilienthal (Λίλιενταλ, ) κατασκεύασε, μετά από μελέτες και υπολογισμούς μια ιπτάμενη μηχανή με σταθερά πτερύγια, σαν αυτά των πουλιών που πλανάρουν στον αέρα (αετός, γεράκι). Από παρατηρήσεις στις φωλιές πελαργών είχε διαπιστώσει ότι τα βαριά αυτά πουλιά δημιουργούσαν μια κοιλότητα στο κάτω μέρος των πτερύγων τους και τοποθετούσαν το σώμα τους ενάντια στο ρεύμα του αέρα για να ξεκινήσουν την πτήση τους. Οι ιπτάμενες μηχανές του Λίλιενταλ είχαν γι' αυτό το λόγο πτερύγια με καμπυλωτή και όχι επίπεδη επιφάνεια. Μετά από πολλές επιτυχείς πτήσεις με διάφορες πτητικές μηχανές, έπεσε ο Λίλιενταλ το έτος 1896 με τη διπτέρυγη μηχανή του στο έδαφος και σκοτώθηκε.

80 ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
1858 ΑΝΕΜΟΠΛΑΝΟ Σοφία Μάστορα ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Οι Αμερικάνοι αδελφοί Wright (Ράιτ), ο Wilbur ( ) και ο Orville ( ), από το Dayton του Ohio, άρχισαν το έτος 1900 να συναρμολογούν σε ένα εργαστήριο που είχαν για την κατασκευή και επιδιόρθωση ποδηλάτων, πτητικές μηχανές. Έχοντας μελετήσει όλες τις προσπάθειες άλλων πρωτοπόρων και έχοντας ήδη στη διάθεσή τους, αρκετές δεκαετίες μετά τις προσπάθειες του Κέιλυ, τις μηχανές εσωτερικής καύσης, προσπάθησαν να μιμηθούν όπως και πολλοί άλλοι ερευνητές, την κινητήρια μηχανή των Ζέπελιν. Πέρα από αυτά, οι δύο αδελφοί έκαναν και σημαντικές τροποποιήσεις στην άτρακτο και στα πτερύγια τους σκάφους τους, εισάγοντας τα πτερύγια κλίσης, με τα οποία θα γινόταν έλεγχος της ανοδικής και καθοδικής πορείας της ιπτάμενης μηχανής. Επίσης, κατασκεύασαν μια υποτυπώδη αεροδυναμική σήραγγα, στην οποία δοκίμασαν τις μηχανές πριν πετάξουν με αυτά, ενώ κατασκεύασαν τροποποιημένους κινητήρες, κατά το δυνατόν ελαφριά.

81 Λουί Παστέρ Βασιλική Δαγιαμά 1865 ΠΑΣΤΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
Ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur), απαντώμενος στην παλαιότερη ελληνική βιβλιογραφία και με την εξελληνισμένη μορφή Λουδοβίκος Παστέρ (27 Δεκεμβρίου 1822 – 28 Σεπτεμβρίου 1895), ήταν Γάλλος χημικός που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στη Μικροβιολογία, τόσο ώστε να αποκληθεί «Πατέρας της Μικροβιολογίας» και της Ανοσολογίας. Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα (αντιλυσσικός ορός). Είναι επίσης γνωστός από τον τρόπο που εφεύρε για να αποτρέπεται το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού, καθώς αυτή η διαδικασία πήρε το όνομά του και ονομάζεται παστερίωση. Αρκετές είναι και οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της Χημείας, με σημαντικότερη την ανακάλυψη της ασυμμετρίας των κρυστάλλων.

82 Τα μικρόβια Βασιλική Δαγιαμά 1865 ΠΑΣΤΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
Ο Παστέρ απέδειξε ότι η διαδικασία που ονομάζεται ζύμωση προκαλείται από την ανάπτυξη μικροοργανισμών και ότι η ανάπτυξή τους σε διαλύματα θρεπτικών ουσιών δεν οφείλεται σε αυτόματη γένεση από άζωη ύλη. Εξέθεσε καλά βρασμένες σούπες στον αέρα μέσα σε σκεύη με φίλτρα που δεν επέτρεπαν σωματίδια από τον αέρα να έρθουν σε επαφή με το εσωτερικό τους: Κανένας μικροοργανισμός δεν αναπτύχθηκε στα θρεπτικά αυτά διαλύματα. Επομένως, όσοι μικροοργανισμοί αναπτύσσονταν σε τέτοια διαλύματα έρχονταν από έξω, ως σπόρια πάνω σε κόκκους σκόνης, και δεν παράγονταν μέσα στο διάλυμα. Αυτό ήταν ένα από τα τελικά και σημαντικότερα πειράματα που κατέρριψαν τη θεωρία της αυτόματης γενέσεως. Μολονότι ο Παστέρ δεν υπήρξε ο πρώτος που πρότεινε τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια (οι Τζιρολάμο Φρακαστόρο, Αγκοστίνο Μπάσι, Φρίντριχ Χένλε και άλλοι την είχαν προτείνει ενωρίτερα), αυτός είναι που την ανέπτυξε και, με πειράματα που έδειχναν καθαρά την ορθότητά της κατάφερε να πείσει όλη την Ευρώπη ότι ήταν σωστή. Σήμερα θεωρείται ο «πατέρας» της Βακτηριολογίας μαζί με τον Ρόμπερτ Κοχ. Οι έρευνες του Παστέρ απέδειξαν επίσης ότι κάποιοι μικροοργανισμοί μόλυναν τα υγρά κατά τη ζύμωση. Τότε επινόησε μία διαδικασία θέρμαινε τα υγρά όπως το γάλα ώστε να σκοτώσει όλους σχεδόν τους μικροοργανισμούς που βρίσκονταν ήδη μέσα τους. Μαζί με τον Κλωντ Μπερνάρ ολοκλήρωσε την πρώτη δοκιμή στις 20 Απριλίου Αυτή η διαδικασία ονομάσθηκε παστερίωση. Η μόλυνση των ζωικών υγρών οδήγησε τον Παστέρ να συμπεράνει ότι μικροοργανισμοί (τα μικρόβια) μόλυναν τα ζώα και τους ανθρώπους επίσης. Πρότεινε την παρεμπόδιση της εισόδου μικροοργανισμών μέσα στο ανθρώπινο σώμα, οδηγώντας έτσι τον Ιωσήφ Λίστερ στο να αναπτύξει αντισηπτικές μεθόδους στη Χειρουργική. Το 1865 δύο παρασιτικές ασθένειες κατέστρεφαν καλλιέργειες μεταξοσκώληκα στην Αλέ της Γαλλίας. Ο Παστέρ απέδειξε μετά από χρόνια εργασίας ότι υπήρχε ένα μικρόβιο στα αυγά των μεταξοσκωλήκων που προκαλούσε τις ασθένειες και ότι η εξολόθρευσή του στις καλλιέργειες θα εξάλειφε και την ασθένεια. Ο Παστέρ επίσης ανακάλυψε τους αναερόβιους οργανισμούς, που μπορούν να ζουν χωρίς οξυγόνο, και η σχετική ιδιότητα, η «αναεροβίωση», αποκαλείται και «φαινόμενο Παστέρ».

83 Ανοσία και εμβόλια Βασιλική Δαγιαμά 1865 ΠΑΣΤΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
Στρεφόμενος ο Παστέρ προς τις ασθένειες, εργάσθηκε τότε πάνω στη χολέρα των πουλερικών. Μία καλλιέργεια των υπεύθυνων βακτηριδίων είχε χαλάσει και απέτυχε να προκαλέσει την ασθένεια σε κοτόπουλα που ο Παστέρ είχε μολύνει με αυτή. Επαναπειραματιζόμενος με αυτά τα υγιή κοτόπουλα, ο Παστέρ ανεκάλυψε ότι δεν μπορούσε πια να τα μολύνει, ακόμα και με βακτηρίδια από νέες καλλιέργειες: τα εξασθενημένα βακτήρια είχαν καταστήσει αυτά τα κοτόπουλα άνοσα ως προς την ασθένεια αυτή. Για την ακρίβεια, η ανακάλυψη αυτή έγινε τυχαία. Ο βοηθός του Παστέρ, Σαρλ Σαμπερλάν (Charles Chamberland), είχε πάρει οδηγίες να επιμολύνει τα πτηνά μετά την αναχώρηση του Παστέρ για διακοπές. Ο Σαμπερλάν δεν το έκανε και έφυγε και αυτός για διακοπές. Επιστρέφοντας, οι πεπαλαιωμένες πλέον καλλιέργειες μικροβίων (ενός μηνός) προκάλεσαν κάποια ελαφρά συμπτώματα στα κοτόπουλα, αλλά αντί να τα σκοτώσουν όπως συνήθως, τα πουλιά ανάρρωσαν πλήρως. Ο Σαμπερλάν νόμισε ότι είχε γίνει κάποιο λάθος και θέλησε να πετάξει την ελαττωματική καλλιέργεια, όταν ο Παστέρ τον σταμάτησε, σκεπτόμενος ότι τώρα τα πουλιά αυτά θα ήταν άνοσα στην ασθένεια αυτή, καθώς γνώριζε ότι κάποια ζώα στο Eure-et-Loir που είχαν αναρρώσει από άνθρακα είχαν γίνει και αυτά άνοσα ως προς τον άνθρακα. Ο Παστέρ στο εργαστήριό του.

84 Το εμβόλιο κατά της λύσσας
1865 ΠΑΣΤΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ Βασιλική Δαγιαμά Το εμβόλιο κατά της λύσσας Αυτή η ανακάλυψη επέφερε επανάσταση στην έρευνα πάνω στις μολυσματικές ασθένειες. Ο Παστέρ δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα μολύνοντας με τον ιό της κουνέλια και εξασθενώντας μετά τον ιό με αποξήρανση του προσβεβλημένου νευρικού ιστού. Αρχικώς είχε δημιουργηθεί από τον Εμίλ Ρου, Γάλλο γιατρό και συνεργάτη του Παστέρ, που εργαζόταν με νεκρούς ιούς από τις σπονδυλικές στήλες προσβεβλημένων κουνελιών. Το εμβόλιο είχε δοκιμασθεί μόνο σε 11 σκύλους πριν την πρώτη δοκιμή του σε άνθρωπο. Αυτή η δοκιμή έγινε πρόωρα από τον Παστέρ για να σώσει τη ζωή ενός εννιάχρονου αγοριού που είχε δαγκωθεί από λυσσασμένο σκύλο, του Joseph Meister, στις 6 Ιουλίου Αυτό έγινε με κάποια διακινδύνευση από μέρους του Παστέρ, καθώς δεν ήταν ο ίδιος γιατρός με άδεια ασκήσεως της Ιατρικής και θα μπορούσε κάποιος να τον μηνύσει γι' αυτό. Ωστόσο, το παιδί θα πέθαινε σχεδόν σίγουρα από λύσσα αν δεν γινόταν κάτι. Αφού συμβουλεύθηκε συνεργάτες του, ο Παστέρ απεφάσισε να προχωρήσει. Ο εμβολιασμός είχε θεαματική επιτυχία, αφού το παιδί απέφυγε εντελώς την ασθένεια. Μετά από αυτό, ο Παστέρ απέκτησε παγκόσμια δόξα και φήμη, και υμνήθηκε σαν ήρωας. Η επιτυχία αυτή έθεσε τα θεμέλια για την παρασκευή και πολλών άλλων εμβολίων, καθώς και στην ίδρυση του Ινστιτούτου Παστέρ, του οποίου ο ίδιος έγινε τιμητικά ο πρώτος διευθυντής.

85 1867 ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ Ανδρέας Μέρελης Εκρηκτικό μίγμα σε μορφή στερεά ή πολτώδη. Έχει σαν βάση τη νιτρογλυκερίνη. Η ανακάλυψή της έγινε το 1865 από τον Νόμπελ. Χρησιμοποιείται για εκσκαφές και εκβραχισμούς, σε λατομεία, σε ορυχεία κ.α. Η δυναμίτιδα στην αλιεία απαγορεύεται, γιατί φέρνει ανεπανόρθωτες καταστροφές στο γόνο των ψαριών.

86 1867 ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ Ανδρέας Μέρελης Άλφρεντ Νομπέλ Ο Άλφρεντ Μπέρναρντ Νομπέλ (21 Οκτωβρίου Δεκεμβρίου 1896) ήταν Σουηδός χημικός, μηχανικός και βιομήχανος, γιος του επίσης, μηχανικού και βιομήχανου, Εμμανουήλ Νομπέλ, εφευρέτη της υποβρύχιας νάρκης. Σπούδασε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας και στις ΗΠΑ.

87 Εκρηκτικές ύλες Ανδρέας Μέρελης
1867 ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ Ανδρέας Μέρελης Εκρηκτικές ύλες Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη χημεία, και κυρίως με τις εκρηκτικές ύλες. Τελειοποίησε τον τρόπο παρασκευής της νιτρογλυκερίνης και ίδρυσε εργοστάσιο παραγωγής της σε μεγάλες ποσότητες. Για την αποφυγή των εκρήξεων πέτυχε την παρασκευή δυναμίτιδας με πυριτική γη, εφεύρεση που διαδόθηκε σύντομα σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Το 1873 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου εφηύρε την νεοδυναμίτιδα ή ζελατοδυναμίτιδα (1875) και την πολεμική άκαπνη πυρίτιδα (βαλλιστίτιδα, 1888). Το 1889 πούλησε την εφεύρεση του αυτή στην ιταλική κυβέρνηση και το 1891 εγκαταστάθηκε στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας, όπου ίδρυσε χημικό εργοστάσιο.

88 Το βραβείο Νομπέλ Ανδρέας Μέρελης
1867 ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ Ανδρέας Μέρελης Το βραβείο Νομπέλ Έλαβε πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας και απέκτησε μεγάλη περιουσία, μεγάλο τμήμα της οποίας διέθεσε για φιλανθρωπικούς και ερευνητικούς σκοπούς σε διάφορα ιδρύματα. Με το υπόλοιπο της περιουσίας του καθιέρωσε τα ομώνυμα βραβεία Νομπέλ. Κλειστός χαρακτήρας από τη φύση του, ασχολήθηκε και με τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία. Στο τέλος της ζωής του μάλιστα έγραψε και το δράμα Βεατρίκη Τσέντσι.

89 Το τζιν σαν εργατικό παντελόνι
1873 Το ΤΖΙΝ Μαρία Μοδέ Το τζιν σαν εργατικό παντελόνι Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν στη μόδα, τα πάντα μπορούν να βγουν εκτός κάποιες σεζόν και να επανέλθουν παραλλαγμένα αργότερα, ποτέ μα ποτέ όμως δεν πρόκειται να σταματήσουμε να φοράμε τζιν. Το μοναδικό αυτό φαινόμενο στα υφάσματα εφευρέθηκε το 1873 από τους Jacob Davis και Levi Strauss, μετανάστες στην Αμερική από τη Ρίγα της Λετονίας ο πρώτος και από το Μπούτενχαιμ της Γερμανίας ο δεύτερος. Οι δυο τους ξεκίνησαν με εντελώς διαφορετικά επιχειρηματικά πλάνα. Ο μεν Strauss εργαζόταν στην οικογενειακή επιχείρηση δημητριακών και ξηράς τροφής, ο δε Davis σε επιχείρηση που έραβε ρούχα, τέντες και κουβέρτες για άλογα. Το 1872 οι δυο τους συνεργάζονται και δημιουργούν ιδιαίτερα ανθεκτικά εργατικά παντελόνια με γυρωτικούς ήλους (ειδικά περτσίνια) για να στερεώνονται καλύτερα οι τσέπες. Το πρώτο τζιν έχει μόλις γεννηθεί.

90 Το τζιν σαν σύμβολο 1873 Το ΤΖΙΝ Μαρία Μοδέ
Το 1935 το αμερικανικό Vogue παρουσιάζει το πρώτο Levi’s για γυναίκες, ενώ το πρώτο ανδρικό τζιν πουλήθηκε 1,25 δολάρια. Το 1950 παιδιά του γυμνασίου ενσωματώνουν το τζιν στην γκαρνταρόμπα τους, ως σύμβολο αυτοπροσδιορισμού, θέλοντας φορώντας το να δείχνουν μεγαλύτεροι και πιο ατίθασοι απέναντι στους γονείς τους που δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα να το φορούν. Μία δεκαετία αργότερα αρχίζουν να δημιουργούνται διαφορετικά στυλ τζιν παντελονιών: κεντημένα, καμπάνες, ζωγραφισμένα, ενώ στη δεκαετία του ’80 αναλαμβάνουν την παραγωγή του οι μεγαλύτεροι σχεδιαστές, χρίζοντάς το fashion item. Στα 90’s το τζιν αλλάζει χρώμα και μορφή, ενώ γίνονται πολύ δημοφιλή τα second-hand vintage jeans. Οι νέοι στρέφονται σε άλλα καταστήματα που το πουλούν και οι δουλειές της Levi Strauss & Co. αρχίζουν να «πέφτουν». Το 2000 το κλασικό τζιν επαναπροσδιορίζεται από τους σχεδιαστές, απελευθερώνεται από κάθε κοινωνικό και δημιουργικό περιορισμό, συναντάται παντού και πάντα και μπορεί να κοστίσει ακόμα και μια μικρή περιουσία.

91 1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη Το τηλέφωνο πρωτοεμφανίστηκε το έτος Ο Alexander Graham Bell παρουσίασε σε κριτική επιτροπή της παγκόσμιας εμπορικής έκθεσης στη Φιλαδέλφεια ένα σύστημα τηλεμετάδοσης της ανθρώπινης ομιλίας Alexander Graham Bell

92 ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΦΩΝΟ 1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη
Στο στενό σημείο ενός χωνιού τοποθέτησε μια λεπτή μεταλλική μεμβράνη και ακριβώς δίπλα της βρισκόταν ένα πηνίο, τυλιγμένο σε μία μαγνητική ράβδο. Οι ταλαντώσεις της μεμβράνης από τα ηχητικά κύματα παρήγαγαν στο πηνίο ασθενή ηλεκτρική τάση. Στην άλλη άκρη η ίδια διάταξη λειτουργούσε ως μεγάφωνο. Οι μεταβολές του ρεύματος στο πηνίο προκαλούσαν ταλαντώσεις στη μεμβράνη, η οποία δημιουργούσε έτσι ηχητικά κύματα.

93 1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη Επειδή σε κάθε πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής λειτουργούσε ένα μόνο σύστημα ηλεκτρομαγνητικού μετατροπέα ήχου, έπρεπε ο χρήστης να τοποθετεί το χωνί, άλλοτε στο αυτί για να ακούσει και άλλοτε στο στόμα για να μιλήσει. Η συσκευή αυτή βελτιώθηκε σύντομα από πολλούς τεχνικούς και αποτέλεσε το πρώτο τηλεφωνικό σύστημα με ικανοποιητική λειτουργία.

94 1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη
Όμοια τηλεφωνικά συστήματα είχαν παρουσιάσει κατά καιρούς, ήδη από το 1860 διάφοροι τεχνικοί, τα οποία όμως δεν γίνονταν αποδεκτά, το πρώτο δε του Philipp Reis (Ράις) θεωρήθηκε παιδικό παιχνίδι. Αλλά και για το τηλέφωνο του Μπελ, όταν αυτό είχε ήδη βελτιωθεί σημαντικά, γνωμοδότησε το έτος 1876 η εταιρία συμβούλων Western Union Finance Services: «Αυτή η συσκευή έχει τόσες ελλείψεις ώστε πρέπει να θεωρείται ακατάλληλη ως μέσο επικοινωνίας. Αυτό το πράγμα δεν έχει καμία αξία».

95 ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΕ ΜΑΝΙΒΕΛΑ 1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη
Η εφεύρεση του Μπελ ήταν η αρχή για μία ραγδαία εξέλιξη της τηλεφωνίας: Ήδη το έτος 1878 ιδρύθηκε στο New Haven των ΗΠΑ το πρώτο δημόσιο τηλεφωνικό δίκτυο με 21 συνδρομητές. Το 1881 εγκαταστάθηκε το πρώτο τηλεφωνικό δίκτυο της Ευρώπης στο 'Αμστερνταμ με 49 συνδρομητές. Στα πρώτα χρόνια λειτουργούσαν όλα τα τηλεφωνικά δίκτυα με κλήση στο κέντρο και παραγγελία της σύνδεσης. Συγκεκριμένα, αν ήθελε κάποιος να τηλεφωνήσει, σήκωνε το ακουστικό και γύριζε τη μανιβέλα του επαγωγέα.

96 ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ 1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη
Με αυτό τον τρόπο έφτανε ένα σήμα στην τηλεφωνήτρια, η οποία μετέτρεπε την παραγγελία για επικοινωνία με κάποιο συνδρομητή σε σύνδεση στον κεντρικό τηλεφωνικό πίνακα. Η αυτόματη τηλεφωνία άρχισε να λειτουργεί κάποια χρόνια αργότερα και διαδόθηκε σταδιακά. Από το 1895 λειτούργησε η πρώτη διεθνής σύνδεση μεταξύ Ολλανδίας και Βελγίου. Η εξέλιξη από εκείνη την εποχή της τηλεφωνίας μέχρι τα σημερινά συστήματα κυψελοειδούς και δορυφορικής τηλεφωνίας είναι περίπου γνωστή.

97 ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΕΙΑΣ ΚΑΛΩΔΙΩΣΗΣ
1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΕΙΑΣ ΚΑΛΩΔΙΩΣΗΣ Με την εξάπλωση των τηλεφωνικών δικτύων έγινε αναγκαία η τοποθέτηση υπόγειων καλωδίων πολλαπλών αγωγών. Εδώ προέκυψε όμως το πρόβλημα ότι η απόσβεση των σημάτων στα υπόγεια μονωμένα καλώδια ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη των εναέριων αγωγών. Αρχικά αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα μέχρις ενός σημείου με την τεχνητή αύξηση της αυτεπαγωγής των καλωδίων, σύμφωνα με μια πρόταση του Φυσικού Oliver Heaviside (Χεβυσάιτ, ). Το έτος 1899 πρότεινε όμως ο σέρβικης καταγωγής Αμερικάνος Michael Pupin (Πουπίν, ) ένα καλώδιο, στο οποίο σε συγκεκριμένες σταθερές αποστάσεις παρενέβαλε πηνία. Με αυτή τη μέθοδο βελτιώθηκε σημαντικά η συμπεριφορά των καλωδίων. Oliver Heaviside Michael Pupin

98 ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΕ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ
1876 ΤΗΛΕΦΩΝΟ Τριανταφυλλιά Κασέρη ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΕ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ Για τη βελτίωση της ποιότητας του μεταφερόμενου ήχου μέσω του τηλεφωνικού δικτύου, κατασκευάστηκαν σταδιακά βελτιωμένα μικρόφωνα και ακουστικά με τέτοια ικανοποιητική απόδοση, ώστε η εταιρία Siemens κατασκεύασε περί το έτος 1900 μία τηλεφωνική συσκευή σε μικρογραφία, την οποία διέθεσε στην αγορά ως ακουστικά βαρυκοΐας. Σ' αυτά τα ακουστικά δόθηκε το όνομα φωνόφωνο, το οποίο όμως δεν επικράτησε.

99 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή
Η πρώτη συσκευή που επέτρεπε την εγγραφή και αναπαραγωγή ήχου κατασκευάστηκε από τον Αμερικανό Τόμας Άλβα Έντισον (Thomas A. Edison) (1847 – 1931) το Ο φωνόγραφος (αγγλ.Phonograph), όπως τον ονόμασε ο κατασκευαστής του, χρησιμοποιούσε μια βελόνα για να καταγράφει τον ήχο σε ένα κύλινδρο  με αυλάκια, επικαλυμμένο με αλουμινόχαρτο, ο οποίος περιστρεφόταν με σταθερή ταχύτητα. Η ιδέα της εγγραφής ήχου με παρόμοιο τρόπο υπήρχε από τουλάχιστον μισό αιώνα πριν, αλλά ο Έντισον με την κατασκευή του της έδωσε σάρκα και οστά.

100 ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή
Στο φωνόγραφο, η βελόνα που κατέγραφε τον ήχο ήταν συνδεδεμένη με ένα είδος φωναγωγού με τρόπο ώστε να λαμβάνει μηχανικά της δονήσεις που προκαλούσε ο ήχος που περνούσε μέσα σ' αυτόν. Η βελόνα παλλόταν κάθετα προς την επιφάνεια του κυλίνδρου και διαμόρφωνε το αλουμινόχαρτο δημιουργώντας "κορφές και κοιλίες". Ο κύλινδρος περιστρεφόταν με το χέρι, με την βοήθεια μιας μανιβέλας, που ήταν προσαρμοσμένη στον άξονά του. Αργότερα ο Έντισον αντί για κυλίνδρους επικαλυμμένους με αλουμινόχαρτο άρχισε να χρησιμοποιεί κέρινους κυλίνδρους στις συσκευές του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την δυνατότητα διαγραφής μιας ηχογράφησης, αφαιρώντας την επιφάνεια του κέρινου κυλίνδρου με την χρήση αιχμηρής λεπίδας. Με βάση αυτή την πρώτη συσκευή, ο επίσης Αμερικανός Emil Berliner ( ), επινόησε δέκα χρόνια αργότερα μια άλλη συσκευή, το γραμμόφωνο (Gramophone), που αντί για κέρινο κύλινδρο χρησιμοποιούσε μια κυκλική πλάκα (δίσκο) από μίγμα γομαλάκας (shellac) για να καταγράφει τον ήχο.

101 ΔΙΣΚΟΣ Η ΠΛΑΚΑ 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή
Ο δίσκος (πλάκα) του Μπερλίνερ, αρχικά με διάμετρο 12 cm που γύρναγε με 150 στροφές ανά λεπτό, πήρε σταδιακά τη μορφή που γνωρίζουμε μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα ως δίσκο βινυλίου. Το έτος 1901 κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά δίσκοι με διάμετρο 10" (~25 cm). Μέχρι τότε, οι δίσκοι ήταν μονόπλευροι και από την άλλη πλευρά είχαν διαφημιστικές ετικέτες, περίπου όπως είναι σήμερα τα CD και DVD. To 1904 παρουσίασε η γερμανική εταιρία Odeon τον πρώτο δίσκο διπλής όψης με διαμέτρους 25 και 30 cm και διάρκεια μέχρι 5,5 λεπτά. Αν και τελικά επεβίωσε ακριβώς αυτή η μορφή ηχητικής αποθήκευσης και διατηρήθηκε μέχρι που άρχισε να αντικαθίσταται από τον οπτικό δίσκο (σύμπυκνος δίσκος, compact disk, CD), η ηχητική ποιότητα των δίσκων του Μπερλίνερ ήταν για μερικές δεκαετίες πολύ κατώτερη από αυτή των κυλίνδρων κεριού του Έντισον.

102 ΚΕΡΙ ΑΝΤΙ ΚΑΣΣΙΤΕΡΟ 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή
Το 1888 αντικατέστησε ο ίδιος ο Έντισον το φύλλο κασσιτέρου με στρώμα σκληρού κεριού και τοποθέτησε στη συσκευή ένα μηχανικό κινητήρα με βαρύδι. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ένας μηχανικός κινητήρας με ελατήριο και μανιβέλα για κούρδισμα και στη συνέχεια, σε μερικά μοντέλα, ένας ηλεκτρικός κινητήρας, αν και οι ηλεκτρικοί κινητήρες ήταν εκείνη την εποχή και για αρκετές δεκαετίες ακόμα ογκώδεις και ακριβοί. Για την ενίσχυση του ήχου χρησιμοποίησε ο Έντισον το χαρακτηριστικό χωνί που βλέπουμε σε εικόνες και φωτογραφίες του φωνογράφου. Οι κύλινδροι του Έντισον περιείχαν μουσική ή ομιλία διάρκειας περίπου 2 λεπτών.

103 pickup 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή

104 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή
1. Φωνογράφος HIS MASTER’S VOICE με ορειχάλκινο χωνί. 2. Ο Edison με τον πρώτο κυλινδρικό φωνογράφο του, 1877. 5. Φορητός φωνογράφος με εσωτερικό χωνί, 1930. 3. Σχέδιο πατέντας Edison για φωνογράφο με δίσκο, 1878. 4. Ένας φωνογράφος με χωνί σε χωριό της Θράκης, 1950.

105 ΦΩΝΗ 1877 ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ Βασιλική Φραντζή
Το 1888 γράφτηκε για πρώτη φορά λόγος με ανθρώπινη φωνή και τραγούδι σε φωνογράφο για να αρχίσουν από το 1890 οι πολλαπλές αντιγραφές, που μπορούσαν να γίνουν με τη χρήση μιας σειράς μηχανών ή αντιγράφοντας από τη μια συσκευή στην άλλη. Η δισκογραφική φωνογραφία διαδόθηκε γρήγορα και αποτέλεσε στην αρχή σχεδόν το μοναδικό σύστημα διάσωσης, διάδοσης, καταγραφής και αναπαραγωγής του λόγου, της μουσικής και του ήχου, πράγμα απαραίτητο για τη ραδιοφωνία.

106 Διάφοροι τύποι των πρώτων λαμπτήρων πυρακτώσεως
1878 ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ ΠΥΡΑΚΤΩΣΕΩΣ Βασ. Χαραλαμπόπουλος Διάφοροι τύποι των πρώτων λαμπτήρων πυρακτώσεως Ήδη από το έτος 1844 είχε ηλεκτροφωτιστεί η Place de la Concorde στο Παρίσι με χρήση βολταϊκού τόξου, λύση που είχε σημαντικά τεχνικά προβλήματα. Στη δεκαετία του 1860 προσπάθησε ο 'Αγγλος τεχνικός Josef Swan να κατασκευάσει λάμπες με νήμα άνθρακα, αλλά η επιτυχία είχε μικτή διάρκεια, αφού μετά από μερικά λεπτά το νήμα καταστρεφόταν. Μετά από ένα διάλειμμα 18 ετών, άρχισε ο ίδιος το 1878 πάλι δοκιμές, αξιοποιώντας όμως την αντλία υψηλού κενού που είχε εντωμεταύ εφευρεθεί. Πράγματι, η διάρκεια ζωής της λυχνίας με κενό αέρα είχε πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από ότι είχε προηγουμένως. Το 1879 παρουσίασε ο Swan την εφέυρεσή του στη δημοσιότητα, αλλά διαπίστωσε ότι είχε αργήσει λίγο .... 

107 1878 ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ ΠΥΡΑΚΤΩΣΕΩΣ
Βασ. Χαραλαμπόπουλος Η ανακάλυψη του λαμπτήρα πυρακτώσεων συνήθως αποδίδεται στον Τόμας Έντισον, ο οποίος έλαβε και το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 27 Ιανουαρίου του Ωστόσο, οι προσπάθειες για την υλοποίηση αυτής της ιδέας είχαν ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα και από διάφορους ερευνητές.

108 1878 ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ ΠΥΡΑΚΤΩΣΕΩΣ
Βασ. Χαραλαμπόπουλος Τα πρώτα αξιόλογα πειράματα έγιναν στη δεκαετία του 1860 από τον άγγλο φυσικό και χημικό Τζόζεφ Σουάν, ο οποίος επεδίωξε να κατασκευάσει λάμπες με νήμα άνθρακα, αλλά η επιτυχία είχε μικτή διάρκεια, αφού έπειτα από μερικά λεπτά το νήμα καταστρεφόταν. Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, αποφάσισε να επαναλάβει τα πειράματά του, αξιοποιώντας μία νέα εφεύρεση, την αντλία υψηλού κενού. Ο Σουάν παρουσίασε την ηλεκτρική του λάμπα το 1879, αλλά διαπίστωσε ότι είχε αργήσει λίγο

109 Απαγόρευση διάθεσης λαμπτήρων πυράκτωσης
1878 ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ ΠΥΡΑΚΤΩΣΕΩΣ Βασ. Χαραλαμπόπουλος Απαγόρευση διάθεσης λαμπτήρων πυράκτωσης Από την 1η Σεπτεμβρίου 2009 τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση διάθεσης των διαφανών συμβατικών λαμπτήρων πυράκτωσης των 100 βατ, καθώς και οποιωνδήποτε ημιδιαφανών (γαλακτερών-ματ) λαμπτήρων, από τα καταστήματα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα καταστήματα θα μπορούν να ξεπουλήσουν και μετά την 1/9/09 τα διαθέσιμα αποθέματά τους, αλλά δεν θα μπορούν εφεξής να κάνουν νέες χονδρικές παραγγελίες για τέτοιες λάμπες.

110 Οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας
1878 ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ ΠΥΡΑΚΤΩΣΕΩΣ Βασ. Χαραλαμπόπουλος Οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας Σύμφωνα με την ελληνική Greenpeace, οι λάμπες πυράκτωσης βασίζονται σε τεχνολογία του 19ου αιώνα, που ελάχιστα έχει βελτιωθεί μέχρι σήμερα και αποτελούν ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα σπάταλου ενεργειακά προϊόντος, καθώς από την ενέργεια που καταναλώνουν, το 90% γίνεται θερμότητα αντί για φως. Μία μόνο λάμπα πυράκτωσης προκαλεί την έκλυση στην ατμόσφαιρα 150 κιλών διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο. Αντίθετα, οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας καταναλώνουν τέσσερις έως πέντε φορές λιγότερη ενέργεια, μειώνοντας σημαντικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (30 κιλά το χρόνο περίπου ανά λάμπα). Επιπλέον, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, εκτιμάται ότι μειώνουν το κόστος ηλεκτρικού ρεύματος κατά 12 ευρώ περίπου το χρόνο ανά λάμπα.