Μηχανές-Εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων

Παρουσίαση με θέμα: "Μηχανές-Εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Μηχανές-Εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων
Ερευνητική εργασία Β’ τετραμήνου Σχολικό έτος:

2 Η Τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων λίγο πριν το τέλος του αρχαιοελληνικού κόσμου ήταν συγκλονιστικά όμοια με τις απαρχές της σύγχρονης τεχνολογίας μας. Αυτά τα κληροδοτήματα, ίδια και αναντικατάστατα, εξακολουθούν και σήμερα να αποτελούν τα δομικά στοιχεία της σύγχρονης τεχνολογίας μας, η εξέλιξη της οποίας θα ήταν αμφίβολη χωρίς την ανέξοδη και απροβλημάτιστη υιοθέτησή τους. Πάνω από μια χιλιετία ωρίμανσης χρειάστηκε για να επανακτήσει η ανθρωπότητα αυτήν την αξιοθαύμαστη λησμονημένη τεχνολογία. Η εξερεύνηση αυτής της εποχής που η τεχνολογία αιχμής δεν κατοχυρωνόταν αποδεικνύει περίτρανα πόσα περισσότερα (από όσα νομίζουμε) χρωστά ο σύγχρονος δυτικός τεχνολογικός πολιτισμός στους Έλληνες. Παρακάτω θα παρουσάσουμε κάποιες εφευρέσεις που εμείς αυθέρετα διαλέξαμε, προσπαθώντας να καλύψουμε όλες τις κατηγορίες αυτών των θαυμαστών εφευρέσεων.

3 Το πρώτο ξυπνητήρι στην Αρχαία Ελλάδα
Νυχτερινό ωρολόγιο στη μορφή μεγάλης κλεψύδρας με αυτονομία 6 ωρών. Το νερό ρέει (ΑΑ) προς το σιφώνι (ΒΒ). Όταν αυτό πληρωθεί, το νερό διαφεύγει στο (ΓΓ) και ο αέρας σε αυτό συμπιέζεται, με αποτέλεσμα να βγει από τη σφυρίχτρα (Ρ) και να παράγει οξύ ήχο. Εφευρέθηκε από τον Πλάτωνα( π.Χ.) κατά τον 2ο αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε για να σηματοδοτήσει την έναρξη των ομιλιών του που γίνονταν την αυγή.

4 Αρχαίος Τόρνος Μετάλλων
Εφευρέθηκε περίπου τον 6ο αιώνα π.Χ., παράλληλα με την ανακάλυψη της συγκόλλησης του σιδήρου από τον Γλαύκο τον Χίο. Αναφορά του σε λίθινη επιγραφή του Τελεστηρίου της Ελευσίνας του 400 π.Χ. Περιέγραφε την κατασκευή κυλινδρικών πόλων από μπρούντζο Οι τεχνικές, χημικές λεπτομέρειες ήταν εξειδικευμένες για την εποχή τους.

5 Η ιπτάμενη μηχανή του Αρχύτα
Κατασκευάστηκε το 405 π.Χ. Είχε την ονομασία περιστέρα ή πετομηχανή. Λειτουργούσε με συμπίεση αέρα, ο οποίος έβγαινε από το πίσω μέρος του. Απόσταση πτήσης:200 μέτρα (λόγω αεροδυναμικού σχεδιασμού). Ο Αρχύτας έζησε τον 5ο αι. π.Χ. στον Τάραντα της Μεγάλης Ελλάδας. Ήταν μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος.

6 Ο πολυβόλος καταπέλτης του Διονυσίου
Αυτόματος επαναληπτικός ευθύτονος καταπέλτης που είχε τη δυνατότητα να εκτοξεύει διαδοχικά βέλη. Ήταν εξοπλισμένος με έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο που έφερε δυο εγκοπές και μια ξύλινη θήκη που έφερε τα προς εκτόξευση βέλη. Έφερε ζεύγος πεντάγωνων αλυσοτροχών που συνδέονταν με ξύλινη αλυσίδα. Εφευρέθηκε από το Διονύσιο,ο οποίος ήταν αστρονόμος και μαθηματικός. Έζησε στην Αλεξάνδρεια την εποχή του Πτολεμαίου του Β΄ του Φιλάδελφου.

7 Ο τέτραντας του Ίππαρχου
Είναι ένα μετρητικό όργανο που υπολογίζει τα αστρονομικά μεγέθη και γήινες αποστάσεις. Αποτελείται από τεταρτοκύκλιο που από το κέντρο του αιωρούταν ένα βαρίδι. μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εντοπιστής θέσης ή ως ηλιακό ωρολόγιο. Εξέλιξη του αποτελούν οι επίπεδοι αστρολάβοι.

8 Ακουστικός τηλέγραφος
Αποτελούνταν από μια γιγάντια κυκλικά αναδιπλωμένη σάλπιγγα που είχε τη μορφή ηχητικού κέρατος και ήταν αναρτημένη από ένα τρίποδο ύψους τεσσάρων μέτρων για την ευχερή περιστροφή της και μετάδοση του σήματος προς κάθε κατεύθυνση. Χρησιμοποιήθηκε από το στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην περίφημη εκστρατεία του και είχε εμβέλεια δράσης έως τέσσερα χιλιόμετρα. Πιθανότατα λειτουργούσε και αντίστροφα ως εντοπιστής ήχων οπότε πρόκειται και για το πρώτο ακουστικό ραντάρ της ιστορίας.

9 Ο αστρολάβος του Πτολεμαίου
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό αστρονομικό όργανο που απεικόνιζε την ουράνια σφαίρα και χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του γεωγραφικού μήκους και πλάτους των παρατηρούμενων άστρων από οποιοδήποτε μέρος της γης αλλά και αντίστροφα σαν εντοπιστής θέσης και για τη μέτρηση της απόστασης ηλίου – σελήνης Αποτελούνταν από επτά ομόκεντρους αρθρωτούς δακτυλίους. Ο 7ος δακτύλιος (ο εξωτερικός) ήταν ακίνητος στο επίπεδο του μεσημβρινού και έφερε τέσσερα σημάδια που όριζαν την οριζόντιο και την κατακόρυφο. Ο 6ος ήταν βαθμονομημένος και περιστρεφόταν ελεύθερα στο επίπεδο του μεσημβρινού με τα σημεία 0ο και 90ο να παριστάνουν τον ισημερινό και τον πόλο αντίστοιχα και ήταν τοποθετημένος στη διεύθυνση του γήινου άξονα. Ο 5ος στρεφόταν στην κατεύθυνση του ηλίου. Ο 4ος ήταν αρθρωμένος στο γήινο άξονα και παρακολουθούσε την ημερήσια περιστροφή της αστρικής σφαίρας. Ο 3ος ήταν βαθμονομημένος και ήταν αρθρωμένος στον προηγούμενο σε απόσταση 66ο περίπου από τους πόλους. Ήταν τοποθετημένος στις θέσεις της εκλειπτικής, έφερε τα ονόματα των ζωδίων και χρησιμοποιούνταν για την ανάγνωση των γεωγραφικών μηκών των αστέρων. Ο 2ος ήταν βαθμονομημένος , περιστρεφόταν γύρω από έναν κάθετο άξονα στο επίπεδο της εκλειπτικής και χρησιμοποιούνταν για την ανάγνωση των γεωγραφικών πλατών των αστέρων. ο 1ος δακτύλιος (ο εσωτερικός) έφερε τη σκοπευτική διάταξη.

10 Το αυτόματο άνοιγμα θυρών ναού μετά από θυσία στο βωμό του
Ανακατασκευή της επινόησης του Ήρωνος του Αλεξανδρέως, που επέτρεπε το άνοιγμα των θυρών ενός ναού μετά από θυσία στο βωμό του. Με τη φωτιά της θυσίας ο αέρας του στεγανού δοχείου του βωμού θερμαίνεται και διαστέλλεται πιέζοντας το νερό σε άλλο συγκοινωνούν δοχείο ύδατος. Το πιεζόμενο νερό μέσω σιφωνίου μεταφέρεται σε δοχείο επί ζυγού και προκαλεί την εκτροπή προς το μέρος του.   Ο ζυγός εκτρεπόμενος παρασύρει σε περιστροφή τους δύο άξονες των θυρών και προκαλεί το άνοιγμά τους.  Μετά το τέλος της θυσίας μέσω του σιφωνίου δημιουργείται αντίστροφη ροή του νερού και ο ζυγός εκτρέπεται προς την αντίθετη κατεύθυνση και προκαλεί το κλείσιμο των θυρών

11 Η αυτόματη υπηρέτρια του Φίλωνος
Πρόκειται για ένα ανθρωποειδές ρομπότ με τη μορφή υπηρέτριας (σε φυσικό μέγεθος) που στο δεξί χέρι της κρατούσε μια οινοχόη. Όταν ο επισκέπτης τοποθετούσε έναν κρατήρα (κύπελλο) στην παλάμη του δεξιού χεριού της εκείνη αυτόματα έριχνε αρχικά κρασί και στη συνέχεια για ανάμιξη νερό στον κρατήρα ανάλογα με την επιθυμία του.

12 Περιγραφή λειτουργίας:
Δύο αεραγωγοί σωληνίσκοι ξεκινούν από το άνω μέρος των δοχείων, διαπερνούν τον πυθμένα τους και καταλήγουν κεκαμμένοι στο στομάχι της Στον πυθμένα τους υπάρχουν δύο σωληνίσκοι που οδηγούν το περιεχόμενό τους μέσα από το δεξί χέρι της στο χείλος της οινοχόης. Το αριστερό της χέρι συνδέεται μέσω άρθρωσης με τους ώμους της ενώ μια ελικοειδής ράβδος (ελατήριο) έκκεντρα τοποθετημένη στην προέκτασή του το συγκρατεί ανυψωμένο. Δύο σωλήνες ξεκινούν από το ίδιο σημείο (κλείδα) και κατέρχονται (διαπερνώντας και αποφράζοντας τα κεκαμμένα διάτρητα άκρα των αεραγωγών σωληνίσκων). Στο εσωτερικό της υπηρέτριας βρίσκονται δύο στεγανά δοχεία (με κρασί και νερό αντίστοιχα).

13 Κρυπτογραφικός δίσκος του Αινεία
  Κρυπτογραφικός δίσκος του Αινεία Δίσκος με 24 περιφερειακές οπές (αντίστοιχες των γραμμάτων του αλφαβήτου), μία κεντρική και μία επιπλέον που ορίζει το γράμμα Α. Ο αποστολέας κατέγραφε το μήνυμα περνώντας λεπτό νήμα από τις οπές των αντίστοιχων γραμμάτων και ο δέκτης το διάβαζε ξετυλίγοντας το νήμα και καταγράφοντας τα γράμματα από δεξιά προς τα αριστερά. Η λέξη κρυπτογραφία (αγγλ.:cryptography) προέρχεται από τα συνθετικά «κρυπτός» + «γράφω» και είναι ένα διεπιστημονικό γνωστικό πεδίο που ασχολείται με τη μελέτη, την ανάπτυξη και τη χρήση τεχνικών κρυπτογράφησης και αποκρυπτογράφησης με σκοπό την απόκρυψη του περιεχομένου των μηνυμάτων.

14 Ο «υδραυλικός τηλέγραφος» του Αινεία
Ευφυέστατη μέθοδος αποστολής προσυμφωνημένων μηνυμάτων, που περιέγραψε ο Αινείας ο Τακτικός τον 4ο π.Χ. αιώνα και διέσωσε ο Πολύβιος. Χρήση:ταχεία μεταφορά μηνυμάτων

15 Περιγραφή Λειτουργίας
Σε κατάλληλα επιλεγμένα υψώματα αγγελιοφόροι χρησιμοποιούν ισομεγέθη πήλινα ή μεταλλικά δοχεία με νερό (ύψους έως 3 πήχεων και πλάτους έως 1 πήχεως), όπου επιπλέουν πλωτήρες από φελλό λίγο στενότεροι των στομίων, στη μέση των οποίων είναι στερεωμένοι ράβδοι διαιρεμένοι σε ίσα μέρη (των τριών δακτύλων) με αναγραμμένα προσυμφωνημένα μηνύματα στο καθένα π.χ. «Ήρθαν ιππείς στη χώρα». Ο χειριστής «πομπός» ανεβάζοντας έναν αναμμένο πυρσό δίνει σήμα στο χειριστή «δέκτη» για την αποστολή μηνύματος, περιμένει την ανύψωση πυρσού και από το «δέκτη» για επιβεβαίωση και κατεβάζοντας τον πυρσό, ταυτόχρονα και οι δύο απελευθερώνουν τους δύο ισομεγέθεις αυλίσκους εκκένωσης των συσκευών τους. Όταν φανεί στη συσκευή του «πομπού» το επιθυμητό μήνυμα, ο χειριστής «πομπός» ανεβάζοντας τον πυρσό, δίνει σήμα στο «δέκτη» και ταυτόχρονα και οι δύο σταματούν την εκροή. Λόγω ομοιότητας των συσκευών, των στομίων εκροής και της ίδιας στάθμης του ύδατος, το επιθυμητό προσυμφωνημένο μήνυμα εμφανίζεται και στη συσκευή του «δέκτη».

16 Η χελώνα επίχωσης του Διάδη
Ένα ευφυές σύστημα τοποθέτησης των περιστρεφόμενων εδράνων των αξόνων των τροχών («αμαξόποδων») επέτρεπε την εμπρόσθια, πλάγια και διαγώνιο μετακίνησή της. Σε ένα άλλο είδος χελώνης, τις χελώνες εκσκαφής («ορυκτίδες»), η εμπρόσθια έδρα είναι κατακόρυφη για την καλύτερη επαφή με το τείχος και την ευκολότερη δολιοφθορά του από τους σκαπανείς της. Χρήση Ισοπέδωση εδάφους Επίχωση των αμυντικών τάφρων του πλήγματος των εχθρικών εκτοξευόμενων λίθων Περιεχόμενα Τροχηλάτος κλωβός τετράριχτη στέγη κάλυψης περίπου 120 τετραγωνικών μέτρων για την προστασία του προσωπικού εκσκαφής και επιχωμάτωσης εκτεθειμένα τοιχώματά , επενδυμένα με φύλλα σιδήρου, πλέγματα λεπτών νωπών κλαδιών ζυμωμένο πηλό με μαλλί παραγεμισμένα νωπά δέρματα και προβιές (με άχυρα ή πράσινα φύκια εμποτισμένα σε ξύδι) για την εξουδετέρωση των εμπρηστικών βελών και την απόσβεση του πλήγματος των εχθρικών εκτοξευόμενων λίθων

17 Φρυκτωρίες Οι φρυκτωρία ήταν μέθοδος μετάδοσης συγκεκριμένων προσυμφωνημένων μηνυμάτων, μέσω φρυκτών (πυρσών) Οι ‘φρυκτωρίες’ χτίζονταν στις κατάλληλες γεωγραφικές τοποθεσίες προκείμενου να είναι ορατές, συνήθως σε κορυφές λόφων κλπ, και αποτελούταν συνήθως από δύο πέτρινους τοίχους, εως δύο μέτρα ψηλούς, ο ένας δίπλα στον άλλον. Για να μεταδοθεί το μήνυμα, οι ‘φρυκτωροί’ αναρτούσαν αρχικά δυο πυρσούς σαν σινιάλο για την έναρξη, και κατόπιν άρχιζε η μετάδοση του μηνύματος. Αναρτούσαν στην κατάλληλη θέση τους πυρσούς και έτσι γινόταν γράμμα-γράμμα η μετάδοση. Η άλωση της Τροίας, έγινε γνωστή στην Σπάρτη σε μία νύχτα.

18 Το σταθερό αυτόματο θέατρο του Ήρωνος (ο «κινηματογράφος» των αρχαίων Ελλήνων)
Εισαγωγικά Η ακριβής ανακατασκευή του σταθερού αυτόματου θεάτρου του Φίλωνος του Βυζαντίου έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ. Τα αυτόματα θέατρα ήταν τα «θαύματα» της κλασικής και ελληνιστικής εποχής, έργα των Ελλήνων «θαυματοποιών» της αρχαιότητας.

19 Η αυλαία ανοιγοκλείνει μεταξύ των σκηνών.
Όλα αυτά γίνονται μόνα τους με τη δύναμη ενός μολύβδινου βάρους που πέφτει ισοταχώς σε μια κλεψύδρα με άμμο. Για την έναρξη της παράστασης αρκεί να τραβηχτεί το σχοινί στην πρόσοψη της βάσης.

20

21

22 Σκηνή 1η: Αχαιοί επισκευάζουν τα πλοία τους, μορφές κινούνται, κτυπούν με σφυριά και πριονίζουν και κρότοι εργαλείων ακούγονται σαν αληθινοί.

23 Σκηνή 2η : Αχαιοί σπρώχνουν τα πλοία στη θάλασσα.

24 Σκηνή 3η: Στη θάλασσα πλοία εμφανίζονται ξαφνικά, πλέουν σε διάταξη στόλου, κινούνται και χάνονται - η θάλασσα φουρτουνιάζει - και τα πλοία ξαναεμφανίζονται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα να τρέχουν συνεχώς. Συχνά ξεπηδούν δελφίνια από τη θάλασσα.

25 Σκηνή 4η: Ο Ναύπλιος σε ακρωτήρι, με αναμμένο πυρσό, δίνει ψεύτικο σήμα στους Αχαιούς ύστερα από προτροπή της Αθηνάς.

26 Σκηνή 5η: Στη φουρτουνιασμένη θάλασσα φαίνονται διασκορπισμένα συντρίμμια των πλοίων και ο Αίαντας να κολυμπά.

27 Σκηνή 6η : Εμφανίζεται η Αθηνά (ως από μηχανής θεός), περιφέρεται και εξαφανίζεται, ενώ πέφτει κεραυνός, ακούγεται βροντή και χάνεται η μορφή του Αίαντα.

28

29 Συμμετέχοντες Αναστασίου Δημήτρης Δημητρίου Βίβιαν Ιμέρι Μαρκέλλα Κανάναϊ Χριστίνα Κεσίδης Βασίλης Κεχαγιάογλου Δημήτρης Κοντιζά Μαριάννα Λαντζανάκη Κωνσταντίνα Μαλάι Γιάννης Μάμα Άμπρα Μάμα Χριστίνα Μπεκιαράι Άννα Μαραντίδης Ηλίας Μαρίνης Σπύρος Πανουργιάς Γιώργος Φράγκος Βαγγέλης Φραγκούλη Ήλια Χατζής Κοσμάς Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Κονδάκη Ευαγγελία Πηγές: el.wikipedia.org