«Διεθνείς Διαπραγματεύσεις & Οικοδόμηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος»

Παρουσίαση με θέμα: "«Διεθνείς Διαπραγματεύσεις & Οικοδόμηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος»"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 «Διεθνείς Διαπραγματεύσεις & Οικοδόμηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος»
ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ «Διεθνείς Διαπραγματεύσεις & Οικοδόμηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος» Ακαδημαϊκό Έτος Κ.Μ: ΕΞΑΜΗΝΟ: Ε’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Υποχρεωτικό Επιλογής ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Αλέξανδρος Καΐλης

2 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Εργασιακές και Διεθνείς Διαπραγματεύσεις Η διαπραγματευτική διαδικασία στις εργασιακές σχέσεις «αλληλεπίδραση δύο ή περισσότερων πολύπλοκων κοινωνικών μονάδων, οι οποίες επιχειρούν να καθορίσουν και να επανακαθορίσουν τους όρους της αλληλεξάρτησής τους» (Walton, McKersie) Δύο βασικά χαρακτηριστικά, που προσιδιάζουν στις διεθνείς διαπραγματεύσεις α) η συλλογική διαπραγματευτική διαδικασία (collective bargaining) - διαρκή προστασία και προαγωγή κοινού συμφέροντος στις εργασιακές σχέσεις → διαδοχικές συλλογικές συμβάσεις: σχεσιακό καθεστώς και σχεσιακή διαδικασία β) η συλλογική διαπραγματευτική διαδικασία καθορίζει τους όρους του επιπέδου των εργασιακών σχέσεων, σε συνάρτηση με το ειδικό πεδίο αναφοράς (ρυθμιστικό πεδίο εργασιακών, δικαιώματα-υποχρεώσεις, εργασιακές πρακτικές και έθιμα) - οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας αποκτούν δημιουργικό και συστατικό χαρακτήρα (νομικότητα)

3 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Η διεθνής διαπραγματευτική διαδικασία – ανάπτυξη σχέσεων δ.κ.σ «Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση είναι δομημένη διαδικασία μιας δυνάμει συμφέρουσας αλληλεξάρτησης μεταξύ δύο ή περισσότερων αλληλεξαρτώμενων κρατών ή και αρμόδιων διεθνών θεσμικών οντοτήτων – στην οποία συνεισφέρουν και οι σχετικοί μη-κρατικοί φορείς – όπου, αν και, κατά την ιστορική τους αντίληψη, βρίσκονται σε κατάσταση σύγκρουσης ή απόκλισης συμφερόντων, επιχειρούν να διαμορφώσουν, να αναπτύσσουν και να επανακαθορίζουν, συναινετικά, καθεστωτική σχέση διεθνούς κοινού συμφέροντος διαρκών εναρμονιζόμενη προς το πεδίο αναφοράς της (context)»

4 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Εννοιολογικά χαρακτηριστικά: δημιουργική διαπραγμάτευση: οικοδόμηση σχέσεων διεθνούς κοινού συμφέροντος προετοιμασία και ανάπτυξη σχέσεων διεθνών κοινωνών, σε συνθήκη – συνθήκη ως καθεστωτική σχέση δ.κ.σ οι συνθήκες δεν υπάρχουν μόνο ως έννοιες συμβατικών σχέσεων, αλλά και ως δομημένες διαδικασίες διαχείρισης σχέσεων δ.κ.σ που αναπτύσσονται σε τρεις φάσεις πραγματική κατανόηση συνθηκών:η σημασία της συμπληρωματικότητας (ταυτόχρονη θεώρηση των συνθηκών, ως συμβατική σχέση και ως διαδικασία διαχείρισης σχέσεων δ.κ.σ)

5 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Τρία Επίπεδα Ανάλυσης: Η Φύση του Πεδίου Αναφοράς ή της Αναφορικότητας της Διεθνούς Διαπραγμάτευσης Κειμενική Διαπραγμάτευση: Κείμενο και Γλώσσα της Διεθνούς διαπραγμάτευσης Φάσεις της Διαπραγματευτικής Διαδικασίας

6 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Η Φύση του Πεδίου Αναφοράς ή της Αναφορικότητας της Διεθνούς Διαπραγμάτευσης α) η ιδιόμορφη φύση της διεθνούς κοινότητας κράτη: τα κυρίαρχα μέρη και όργανα της διεθνούς κοινότητας διεθνείς θεσμικές οντότητες, που εκφράζουν τα συλλογικά όργανα της διεθνούς κοινότητας (διεθνείς οργανισμοί και οι παράγωγες μορφές τους, αυτόνομες θεσμικές οντότητες συμβατικών καθεστώτων) διεθνικές οντότητες (μη-κρατικοί δρώντες) κράτη - διεθνείς θεσμικές οντότητες - διεθνικές οντότητες = σταθερές και διαρκείς πολυεπίπεδες καθεστωτικές σχέσεις αλληλεπίδρασης που προάγουν το δ.κ.σ

7 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Η Φύση του Πεδίου Αναφοράς ή της Αναφορικότητας της Διεθνούς Διαπραγμάτευσης β) η φύση της διεθνούς τάξης δικαίου Κάθε διαπραγματευόμενο συμβατικό καθεστώς, αποτελεί όψη της γενικότερης διαδικασίας πολυκεντρικής διακυβέρνησης, και σχετίζεται γενικά, με: την εξέλιξη της οριζόντιας διεθνούς τάξης-διαδικασίας δικαίου, μέσα από τη συναίνεση των κρατών την εφαρμογή των κάθετων εθνικών έννομων τάξεων των κρατών ενώ, ειδικότερα σχετίζεται με: τα υπάρχοντα ή αναπτυσσόμενα, παγκόσμια ή περιφερειακά συμβατικά καθεστώτα, μέσω των οποίων, είτε σταθεροποιούνται κάποιες πλευρές του (αρχές, έννοιες), είτε προστίθενται νέες ή εξελίσσονται υπάρχουσες πλευρές με διεθνείς πράξεις διακηρυκτικής ή δηλωτικής διακυβέρνησης (σχέδια δράσης, κατευθυντήριες γραμμές, διακηρύξεις, αποφάσεις διεθνών οργανισμών)

8 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
2. Κειμενική Διαπραγμάτευση: κείμενο και γλώσσα της διεθνούς διαπραγμάτευσης Βασικό όργανο της διαπραγματευτικής διαδικασία το κείμενο (κειμενική διαπραγμάτευση – textual negotiation) α) Δομή κειμένου πλαίσια-υποδείγματα συλλογικής διακυβέρνησης δ.κ.σ (συνθήκες, διακηρύξεις, σχέδια δράσης, κατευθυντήριες γραμμές) σταθεροποιημένα δομικά χαρακτηριστικά β) Νομική σημασία του κειμένου διαφορετική νομική σημασία, σε σχέση με το περιεχόμενό του π.χ. «συνθήκες» με περισσότερο ή λιγότερο νομικό περιεχόμενο – «αποφάσεις» με περισσότερο ή λιγότερο δεσμευτικό περιεχόμενο

9 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
2. Κειμενική Διαπραγμάτευση: κείμενο και γλώσσα της διεθνούς διαπραγμάτευσης γ) Γλώσσα σύνταξης των διαδοχικών σχεδίων του κειμένου σχεδιασμός και διεξαγωγή της διαπραγματευτικής διαδικασίας, με βάση μια κοινή και διαμορφωτική διπλωματική γλώσσα, τη γλώσσα εργασίας (συνήθως την αγγλική) προαγωγή της ωφελιμιστικής και λιγότερο της συναισθηματικής προσέγγισης (ψυχολογική απόσταση από τα θέματα) σημαντική παράμετρος, η γνώση της γλώσσας (κατάλληλη αποτύπωση της νομικής ρύθμισης – συμπληρωματικότητα διεθνούς και εσωτερικού πεδίου αναφοράς) Παραδείγματα: κατάλληλη χρήση ρηματικών τύπων (i.e. may, should, shall), μετριαστικών επιρρηματικών εκφράσεων (i.e. as appropriate, where necessary, to the extent possible), αποδυναμωτικά ρήματα (i.e. encourage, promote, take note, invite) τεχνική γλώσσα (ορολογία), ακρωνύμια αποφυγή επιθετικής ορολογίας (π.χ. μη-πεπεισμένοι, αντί για σκεπτικιστές ή αρνητές)

10 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
Δομημένη διαπραγματευτική διαδικασία τριών φάσεων, η οποία είναι κειμενική και πεδιακά εξαρτώμενη αποσκοπεί στη δημιουργία και εξέλιξη διεθνών συμβατικών καθεστώτων (συνθηκών), και, έχει σχεσιακό χαρακτήρα: λειτουργεί σε σχέση και σε συνοχή με μια πολυκεντρική διεθνή τάξη, αλλά και σε σχέση με την πολυμερή ετερότητα των συμμετεχόντων και τα χαρακτηριστικά της δημιουργούμενης σχεσιακής τάξης Οι τρεις φάσεις διαπραγμάτευσης: α) Προδιαπραγμάτευση β) Συστατική διαπραγμάτευση γ) Επαναδιαπραγμάτευση Κάθε διαπραγματευτική φάση, διέπεται και κατευθύνεται από τρία κριτήρια αναφορικότητας: προσδιορισιμότητα του πεδίου αναφοράς (context identification criterion) συμβατότητα με το πεδίο αναφοράς (contextual consistency criterion) προστιθέμενη αξία ή ευρετικότητα (added value or heuristc criterion)

11 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
α) Προδιαπραγμάτευση επιχειρείται, η μετατροπή μίας φαινομενικά συνολικά μηδενικής κατάστασης, σε μία συνολικά μη-μηδενική κατάσταση προετοιμάζεται επίσημα, η πιθανότητα μελλοντικής εγκαθίδρυση συμβατικού καθεστώτος συμμετέχουν κράτη, διεθνείς οργανισμοί, μη κρατικοί δρώντες λειτουργεί σε δύο δια-συνδεόμενα επίπεδα: το διαγνωστικό (προσδιορισμός θεμάτων) και το επίπεδο πολυμερούς διακυβέρνησης (θεσμικό πλαίσιο) κατάληξη σε επίσημο, μη νομικά δεσμευτικό, συναινετικό κείμενο δηλωτικού χαρακτήρα (Διακήρυξη, Σχέδιο Δράσης, Κατευθυντήριες γραμμές, Στρατηγική)

12 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
β) Συστατική διαπραγμάτευση συλλογικό εγχείρημα εγκαθίδρυσης διεθνούς συμβατικού καθεστώτος αυστηρά δομημένη διαδικασία, που βασίζεται στη συναίνεση των μερών διαδικασία: εναρμόνιση και συνοχή με το εξωτερικό και εσωτερικό πεδίο αναφοράς εκκίνηση: πολιτική πρωτοβουλία, είτε ομάδας κρατών με διεθνή οργανισμό ή ανεξάρτητα, είτε διεθνούς οργανισμού σε συνεργασία με κράτη διεξαγωγή από ειδικό σώμα συνδιασκεπτικής διαπραγμάτευσης, Ad Hoc Ομάδα Εργασίας Νομικών και Τεχνικών Εμπειρογνωμόνων εστίαση στην οικοδόμηση του κειμενικού υποδείγματος της διεθνούς συμφωνίας, με βάση τους υιοθετούμενους κανόνες διαδικασίας σημαντικός ο ρόλος της Γραμματείας του αρμόδιου Διεθνούς Οργανισμού που εμπλέκεται, είτε ως εντολοδόχος, είτε ως εκκινητής

13 Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος
γ) Επαναδιαπραγμάτευση επιδίωξη αποτελεσματικής προσαρμογής και επανισορρόπησης του εγκαθιδρυθέντος συμβατικού καθεστώτος, με το πεδίο αναφοράς του (εσωτερικού-εξωτερικού) αναθεώρηση καθεστώτος: τροποποίηση– αντικατάσταση εκκίνηση: απόφαση ανώτατου θεσμικού οργάνου του καθεστώτος (ανάθεση στη Γραμματεία – σύγκληση Ad Hoc Ομάδας Εργασίας Νομικών και Τεχνικών Εμπειρογνωμόνων) δημιουργικός ρόλος της Γραμματείας

14 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ραυτόπουλος, Ε. (2014) Διεθνείς Διαπραγματεύσεις: Θεωρία και Τεχνική Οικοδόμησης Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος. Νομική Βιβλιοθήκη Raftopoulos, E., (2014) International Environmental Negotiation as a Governance Technique, στο Contributions to International Environmental Negotiation in the Mediterranean Context (eds. E. Raftopoulos and M. McConnell). Nomiki Bibliothiki (reprinted 1st Edition 2004), pp. 3-64 Fisher, R., Ury, W. and Patton, B. (1991) Getting to Yes – Negotiating Agreement Without Giving In. Penguin Books, Zartman, I. W. and Berman, M. R. (1982) The Practical Negotiator. Yale University Press Raiffa, A. (1982) The Art and Science of Negotiation. Cambridge, Mass.: Harvard University Press