Προσκόλληση 123.

Παρουσίαση με θέμα: "Προσκόλληση 123."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 προσκόλληση 123

2 Ατομικές διάφορες στην προσκόλληση
Οι σχέσεις προσκόλλησης διαφέρουν ως προς τα χαρακτηριστικά τους Γιατί διαφέρει στα βρέφη η αίσθηση της ασφαλείας όσο αφορά την προσκόλληση; Τι αντίκτυπο έχει αυτό στην μετέπειτα ζωή τους; Πως μετράν και κατατάσσουν την ποιότητα της προσκόλλησης οι ερευνητές

3 Ειδή προσκόλλησης Τα ειδή της προσκόλλησης διαφέρουν με βάση το ποσοστό και τον τρόπο προσοχής που αντλεί το βρέφος από τον γονέα αλλά και από την ιδιοσυγκρασία του ιδίου του βρέφους. Ανάλογα με το είδος της προσκόλλησης που δημιουργεί τον πρώτο χρόνο της ζωής του επηρεάζεται αντίστοιχα ο τρόπος που κοινωνικοποιείται στην μετέπειτα σχολική ζωή του. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν δυο μεθοδολογίες για την αξιολόγηση της προσκόλλησης τους οι οποίες είναι ‘’ η μέθοδος της παράξενης κατάστασης’’ και η μέθοδος του ‘’Q-set προσκόλλησης (Q-set:AQS )‘’ Ασφαλής προσκόλληση Προσκόλληση αντίστασης Προσκόλληση αποφυγής Αποδιοργανωμένη /Αποπροσανατολισμένη προσκόλληση

4 Τι είναι η μέθοδος της παράξενης προσκόλλησης; Η μέθοδος της παράξενης κατάστασης της mary ainsworth είναι η ποιο συχνή τεχνική για την μέτρηση της ποιότητας των προσκολλήσεων και χρησιμοποιείτε σε παιδιά ηλικίας 1-2 ετών με την μητέρα τους ή τα πρόσωπα τα οποία τα φροντίζουν. Αποτελείτε από μια σειρά επεισοδίων στα οποία γίνετε μια προσπάθεια προσομοίωσης των: Αλληλεπιδράσεων βρέφους-φυσικού γονέα ή αλλού προσώπου που το φροντίζει κατά την ύπαρξη παιχνιδιών για να παρατηρηθεί αν το παιδί χρησιμοποιεί το πρόσωπο του γονέα ως ασφαλή βάση από την οποία αρχίζει να εξερευνά Σύντομόν αποχωρισμών από το πρόσωπο που το φροντίζει και συναντήσεων με ξένους Επεισοδίων επανασύνδεσης για να διαπιστωθεί αν η επιστροφή του προσώπου καθησυχάζει το παιδί

5 ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Με την παραπάνω μέθοδο μπορούμε να κατατάξουμε την προσκόλληση του παιδιού στο πρόσωπο που το φροντίζει στους παρακάτω τέσσερεις τύπους ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ Εμφανίζετε στο 65% περίπου των παιδιών ενός έτους. Το βρέφος που αναπτύσσει ασφαλή προσκόλληση εξερευνά ενεργητικά τον χώρο όταν είναι με το πρόσωπο προσκόλλησης και ο αποχωρισμός το αναστατώνει εμφανώς. Συχνά χαιρετά θερμά το πρόσωπο αυτό όταν επιστρέφει ενώ εάν έχει ταραχτεί ιδιαίτερα αναζήτα την σωματική επαφή μαζί του διότι το ανακουφίζει. Είναι κοινωνικό με τους ξένους όταν είναι μαζί με το πρόσωπο προσκόλλησης. Περίπου το 10% των παιδιών ενός έτους εμφανίζουν αυτό το είδος ‘’ανασφαλούς‘’ προσκόλλησης. Τα βρέφη αυτά προσπαθούν να μείνουν κοντά στην μητέρα τους ενώ εξερευνούν ελάχιστα τον χώρο όσο είναι παρούσα. Στεναχωριούνται ιδιαίτερα όταν αποχωρίζονται την μητέρα τους, όταν ώμος επιστρέφει αμφιταλαντεύονται (μένουν κοντά της δείχνοντας θυμούμενα μαζί της λόγο της εγκατάλειψης, ενδέχεται να αντισταθούν στην σωματική επαφή όταν γίνεται με πρωτοβουλία της μητέρας). Τα παιδιά αυτά εμφανίζουν αντιστάσεις, είναι επιφυλακτικά με τους αγνώστους, ακόμα και κατά την παρουσία της μητέρας.

6 ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΑΠΟΦΕΙΓΗΣ ΑΠΟΔΙΟΡΓΑΝΟΜΕΝΗ/ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ
Αποτελεί περίπου το 20% των παιδιών ηλικίας ενός έτους και ενώ εμφανίζουνε μια ‘’ανασφαλή’’ προσκόλληση φαίνεται να μην στεναχωριούνται πολύ όταν αποχωρίζονται την μητέρα τους. Γενικά απομακρύνονται από αυτήν και εξακολουθούν να την αγνοούν ακόμα και όταν αυτή προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή τους. Τα παιδιά αυτά είναι αρκετά κοινωνικά με τους ξένους αλλά μπορεί και να τους αποφεύγουν ή να τους αγνοούν όπως και την μητέρα τους. Ανακαλύφθηκε πρόσφατα και χαρακτηρίζει το % των βρεφών τα οποία αισθάνονται μεγαλύτερο στρες σε παράξενες κατάστασης και τα οποία είναι ίσως τα πιο ανασφαλή. Φαίνεται να πρόκειται για έναν περίεργο συνδυασμό αντίστασης και αποφυγής ο οποίος αντικατοπτρίζει τη σύγχυση του παιδιού σχετικά με την αντίδραση του προς το πρόσωπο που το φροντίζει. Όταν επανασυνδέονται την μητέρα τους είναι σαστισμένα και ψυχρά ενώ μπορεί να έρχονται κοντά της και ξαφνικά να απομακρύνονται. Όταν η μητέρα τους πλησιάζει αντιδρούν και με τους δυο τρόπου ανάλογος την κατάσταση.

7 Δύστυχος η παράξενη κατάσταση δεν είναι τόσο χρήσιμη για τον χαρακτηρισμό των προσκολλήσεων των παιδιών που είναι πολύ μεγαλύτερα από δυο ετών, έτσι έχει αρχίσει να χρησιμοποιείτε αρκετά μια εναλλακτική μέθοδος αξιολόγησης της προσκόλλησης το Q-set προσκόλλησης Η μέθοδος αυτή είναι κατάλληλη για παιδιά ηλικίας 1 έως 5 ετών, απαιτεί έναν παρατηρητή ο οποίος ταξινομεί ένα σύνολο από 90 περίγραφες συμπεριφορών που έχουν σχέση με την προσκόλληση σε κατηγορίες από το ‘’πολύ πιθανό’’ ενός το ‘’ελάχιστα πιθανό’’. Αυτές οι περίγραφες αντιστοιχούν στην συμπεριφορά του παιδιού στο σπίτι και σχηματίζουν το προφίλ που δείχνει πόση ασφάλεια αισθάνεται το παιδί με το πρόσωπο που το φροντίζει. Οι αξιολογήσεις Q-set που κάνουν οι ιδικά εκπαιδευμένοι παρατηρητές σε βρέφη και νήπια συμφωνούν συνήθως με τις ταξινομήσεις της παράξενης κατάστασης αν και προσφέρουν μια αρκετά ευέλικτη μέθοδο .

8 Πολιτισμικές διάφορες στις ταξινομήσεις της προσκόλλησης
Τα ποσοστά των βρεφών και των νήπιων, που εντάσσονται στις διάφορες κατηγορίες προσκόλλησης, διαφέρουν από κοινωνία σε κοινωνία. Επίσης φαίνεται, ότι αντικατοπτρίζουν πολιτισμικές διαφορές στην ανατροφή των παιδιών. Ενώ οι πλειοψηφία των βρεφών ανήκει στην κατηγορία της ασφαλούς προσκόλλησης εμφανίζονται διαφοροποίησης από περιοχή σε περιοχή π.χ. (γερμάνια – Αμερική – Ισραήλ )

9 Παράγοντες που επηρεάζουν την ασφάλεια της προσκόλλησης

10 Μεταξύ των πολλών παραγόντων που φαίνεται να επηρεάζουν το είδος της προσκόλλησης που αναπτύσσουν τα παιδιά είναι : Η ποιότητα της φροντίδας που δέχονται Το ψυχολογικό κλίμα που επικρατεί στο σπίτι Η δική τους ιδιοσυγκρασία Η κατάσταση της υγείας τους Η ποιότητα της προσκόλλησης ενός βρέφους προς την μητέρα του εξαρτάτε σε μεγάλο βαθμό από το είδος της προσκόλλησης που έχει δεχτεί το βρέφος, η ασφαλής προσκόλληση ανταποκρίνεται στα σημεία του βρέφους από την αρχή καθώς και η θετική στάση του γονέα βοηθάει στην δημιουργία της. Στην προσκόλληση αντίστασης τα μωράς έχουν ευέξαπτη και όχι ιδιαίτερα ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία, έχουν γονείς που είναι ασυνεπείς στην παροχή της φροντίδας και αντιδρούν με ενθουσιασμό ή με αδιαφορία, ανάλογα με την διάθεση τους ,ενώ συχνά δεν ανταποκρίνονται στα σήματα των βρεφών. Υπάρχουν τουλάχιστον δυο τύποι παροχής φροντίδας που περιέχουν των κίνδυνο να αναπτύξουν στα παιδιά προσκόλληση αποφυγής. Ορισμένες μητέρες οπού τα παιδιά τους αναπτύξαν προσκόλληση αποφυγής είναι ανυπόμονες και δεν ανταποκρίνονται στα σήματα τους, εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα και αντλούν ελάχιστη ικανοποίηση από τη στενή επαφή μαζί τους. Αυτές οι μητέρες είναι άκαμπτοι, εγωκεντρικοί ανθότοποι και είναι πιθανών να απορρίπτουν τα παιδιά τους.

11 Ποια άτομα διατρέχουν τον κίνδυνο να γίνουν αναίσθητοι κηδεμόνες
Γονείς που έχουν διαγνωστεί κλινικά καταθλιπτικοί. Γονείς που και ίδιοι έχουν αισθανθεί παραβεβλημένοι, εγκαταλελειμμένοι ή κακοποιημένοι ως παιδιά. Γονείς των οποίων η εγκυμοσύνη ήταν απροσχεδίαστη και δεν ήθελαν το μωρόν. Η μητέρες στις οποίες δεν έχει επιτραπεί να διακόψουν την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ανήκουν στην κατηγορία αυτή.

12 άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την συμπεριφορά των γονέων
Είναι λιγότερο ευαίσθητοι στην παροχή φροντίδας Η στάση τους απέναντι στα παιδιά είναι λιγότερο θερμή Δημιουργούν λιγότερο ασφαλείς δεσμούς με τα παιδιά. Πειραματική διαδικασία σε ομάδες γονέων με προβλήματα, δημιουργία σχέσεων ευαισθησίας μεταξύ μητερας-βρεφους. άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την συμπεριφορά των γονέων Οικονομικά προβλήματα Προβλήματα υγείας Νομικά προβλήματα Μη ευτυχισμένος γάμος Τακτικές επισκέψεις ιδικού Δημιουργία φιλικής σχέσης Τρόποι ευαισθητοποίησης των γονέων στην φροντίδα των παιδιών τους.

13 Προσκόλληση και υστερεί ανάπτυξη τα συναισθήματα που αισθάνονται τα βρέφη στις ασφαλές προσκλίσεις θέτουν τις βάσεις για μια υγιή ψυχολογική ανάπτυξη στο μέλλον. Μακροπρόθεσμες συνέπειες της ασφαλούς και ανασφαλούς προσκόλλησης Η ποιότητα της προσκόλλησης αποτελεί πρόγνωση της μελλοντικής εξέλιξης. Τα μωράς που είχαν ανάπτυξη ασφάλεια προσκόλληση σε κυλικεία μηνών είναι ικανοτέρα στην επίλυση προβλημάτων στην κυλικεία των 2 ετών από ότι παιδιά που είχαν αναπτύξει ανασφαλείς προσκολλήσεις. Ειδικοί πιστεύουν ότι καθώς τα νήπια εξακολουθούν να αλληλοεπιδρούν με τα άτομα που τα φροντίζουν δημιουργούν εσωτερικά λειτουργικά μοντέλα.

14 Λειτουργικά μοντέλα των γονέων και προσκόλληση
Είναι το ιστορικό της προσκόλλησης δεδομένο; Ένα ιστορικό ασφαλούς προσκόλλησης δεν αποτελεί εγγύηση θετικής προσκόλλησης στο μέλλον ούτε οι ανασφαλείς προσκολλήσεις σε μικρή υλικά είναι απαραίτητα ενδείξεις αρνητικών μελλοντικών εξελίξεων. Ωστόσο δεν θα έπρεπε να υποτιμούμε την σημασία που έχουν οι ασφαλείς προσκλίσεις για την προσαρμογή. Λειτουργικά μοντέλα των γονέων και προσκόλληση Ενδιαφέρον παρουσιάζει στους ειδικούς το γεγονός ότι οι γονείς αναπτύσσουν θετικά ή αρνητικά μοντέλα για τον εαυτό τους ή τους αύλους με βάση τις εμπορίες τους και έχουν αναπτυχθεί αρκετές μέθοδοι για την αξιολόγηση αυτών. Με την βοήθεια των εργαλείων αυτών μπορούν οι ενήλικοι να καταταχθούν σε ένα από τα παραπάνω μοντέλα (μοντέλα του εαυτού )και να προβλεφθεί με ακρίβεια 75% τι τύπο προσκόλλησης θα έχουν τα βρέφη τους σε αυτούς πριν γίνουν γονείς.

15 Μη ανάπτυξη προσκόλλησης στο βρέφος
Ορισμένα βρέφη έχουν ελάχιστη επαφή με τους ενηλίκους και δεν αναπτύσσουν καμία προσκόλληση. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα κοινωνικά στερημένα παιδιά που έχουν μεγαλώσει παραβεβλημένα ή κακοποιημένα βρίσκονται σε ιδρύματα

16 Επιδράσεις της κοινωνικής στέρησης
Ψυχολόγοι παρατηρήσαν ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν κάτω από αυτές τις συνθήκες φέρονται αρκετά φυσιολογικά τους πρώτους 3-6 μήνες της ζωής τους. Μετά τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους παρατηρήθηκαν αλλαγές στην συμπεριφορά τους. Τα ιδρηματοποιημενα παιδιά αφού υιοθετήθηκαν σε ηλικία 3ων ετών από το ίδρυμα σε κάποια οικογένεια είχαν καλύτερη ανάπτυξη από αυτά που υιοθετήθηκαν αργότερα

17 Γιατί είναι βλαβερή η προμήκη συναισθηματική στέρηση ;
Η πρώιμη κοινωνική στέρηση μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες υπάρχουν ώμος κάποιες διαφωνίες σχετικά με τις αίτιες αυτών των συνέπειων. Η υπόθεση της μητρικής στέρησης αναφέρει ότι τα παραμελήματά και ιδρηματοποιημενα παιδιά δεν αναπτύσσονται φυσιολογικά αντίθετος έχουν παρατηρηθεί πολλά φαινόμενα τα οποία δεν είναι εύκολο βαν εξηγηθούν με αυτή την υπόθεση. Μελέτες που έγιναν σε ιδρύματα με επαρκές προσωπικό δείχνουν ότι τα βρέφη που δέχονται την στοργική φροντίδα δεκάδων προσώπων φαίνονται αρκετά φυσιολογικά και προσαρμοσμένα.

18 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ !
Οι φοιτητές: Δελημήτης Γιώργος-Μάριος Παγούρας Ιωάννης Τζώρτζη Χρυσηίδα