10th MIBES – Management of International Business & Economic Systems 15 – 17 Οκτωβρίου 2015 TEI Θεσσαλίας.

Παρουσίαση με θέμα: "10th MIBES – Management of International Business & Economic Systems 15 – 17 Οκτωβρίου 2015 TEI Θεσσαλίας."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 10th MIBES – Management of International Business & Economic Systems 15 – 17 Οκτωβρίου 2015 TEI Θεσσαλίας

2 Η Διαχείριση της Γνώσης στις Οργανώσεις
Ρωσσίδης Ιωάννης, PhD, MSc, MBA, BA, Υπουργείο Οικονομικών, Επισκέπτης Καθηγητής – Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Ασπρίδης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Τ.Ε.Ι, Θεσσαλίας,

3 Εισαγωγικά Η έννοια της διαχείρισης γνώσης (knowledge management) αναφέρεται στη δυνατότητα ενός οργανισμού να δημιουργεί, να αποθηκεύει και να διοχετεύει μέσω καθορισμένων διαύλων ροής πληροφοριών, τη γνώση που συσχετίζεται με τα κύρια αντικείμενα δραστηριότητας του

4 Θεωρητική προσέγγιση Η διαχείριση της γνώσης είναι αρκετά δύσκολο να ορισθεί λόγω της πολυπλοκότητας της έννοιας και ειδικά λαμβάνοντας υπόψη ότι περιλαμβάνει το στοιχείο της «Γνώσης». Ο C. Argyris αναφέρει ότι η διαχείριση της γνώσης είναι η κατεύθυνση του management που ασχολείται με «την εφαρμογή και την ανάπτυξη της γνώσης στις επιχειρήσεις, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

5 Θεωρητική προσέγγιση [2]
Η διαχείριση της γνώσης είναι απαραίτητη διότι α) γίνεται αντιληπτό το εξωτερικό περιβάλλον, β) οργανώνονται χρήσιμες πληροφορίες που εντοπίζονται στο εσωτερικό περιβάλλον, γ) το σύνολο των γνώσεων που έχουν συγκεντρωθεί τυγχάνουν επεξεργασίας και αξιοποίησης σε επίπεδο στρατηγικής με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας (Bergeron, 2003). Είναι προφανές ότι όποιες στρατηγικές αλλαγές σημειώνονται στον προσανατολισμό της επιχείρησης, δε συνεπάγονται και απώλεια γνώσης, καθώς το σύνολο των εργασιών είναι καταχωρημένες σε βάσεις δεδομένων οι οποίες συνιστούν ένα απόθεμα γνώσεων.

6 Θεωρητική προσέγγιση [3]
Αν και τα προϊόντα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα, οι πληροφορίες παραμένουν και είναι πάντα χρήσιμες σε επίπεδο ανάπτυξης στρατηγικών/πολιτικών σε ότι αφορά το στρατηγικό management καθώς και στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης σε επίπεδο διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού. Εκτός της στρατηγικής διοίκησης, οι πολιτικές της επιχείρησης που συνδέονται άμεσα με τη διαχείριση της γνώσης αναφέρονται στη διοίκηση των αλλαγών, στις βέλτιστες πρακτικές διοίκησης, στη συγκριτική αξιολόγηση και στη διαχείριση κινδύνου (Barckay et al, 1997).

7 Διάγραμμα : Η διαχείριση της γνώσης

8 Η εξέλιξη της Διαχείρισης της Γνώσης
1938 Wells καθιέρωσε τον όρο World Brain. Αρχές1960 Ο P. Drucker καθιέρωσε τον όρο (εργαζόμενος γνώσης) Knowledge worker. Αρχές 1970 Οι Peter Drucker, Paul Strassmann, Peter Senge και Chris Argyris μελετούν την έννοια. Τέλη 1970 Οι Everett Rogers και Thomas Allen συνεισφέρουν σε θέματα κατανόησης της έννοιας και προσαρμογής της στις επιχειρήσεις. Δεκαετία 1980 Η ανάπτυξη της διαχείρισης της γνώσης στηρίζεται στη χρήση των νέων τεχνολογιών. 1989 Δημιουργείται το "Initiative for the management of cognitive resources". Ιδρύεται το International Knowledge Management Network στην Ευρώπη. Αρχές 1990 Η εταιρεία Scandia προσέλαβε τον Leif Edvinsson ως Chief Knowledge Officer. 1991 Η έννοια της διαχείρισης της γνώσης γίνεται ακόμη πιο γνωστή χάρη στο άρθρο του T. Stewart με τίτλο "Brainpower" που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Fortune. Η θεωρία της διαχείρισης της γνώσης αρχίζει να διδάσκεται ως ξεχωριστό πεδίο τις σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων. 1994 Το International Knowledge Management Network δημιουργεί ιστοσελίδα. Το IKMN δημοσιεύει αποτελέσματα έρευνας σχετικά με τη διαχείριση της γνώσης στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. 1995 Οι Nonaka Ikujiro και Takeuchi Hirotaka published their booδημοσιεύουν το βιβλίο τους «The Knowledge creating Company : How Japanese Companies Create the Dynamics of Innovation» (284 σελίδες, Oxford University Press). 2004 Αναβάθμιση του Web 2.0.

9 Εργαλεία και τεχνικές της διαχείρισης γνώσης
Αποθήκες/δεξαμενές γνώσης. Εργαλεία πρόσβασης στη γνώση. Εφαρμογές ηλεκτρονικής μάθησης. Τεχνολογίες επικοινωνίας (συζήτησης και συνομιλίας). Εργαλεία σύγχρονης διαδραστικότητας. Εργαλεία αναζήτησης και εξόρυξης δεδομένων.

10 Μοντέλα Διαχείρισης της Γνώσης
Μοντέλο Συγκέντρωσης Γνώσης. Διαδικασία συγκέντρωσης πληροφοριών από τις υφιστάμενες επιχειρησιακές λειτουργίες προκειμένου να βελτιωθεί το επίπεδο αποτελεσματικότητας του οργανισμού και δημιουργώντας τελικά ένα ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Μοντέλο Δημιουργίας Γνώσης. Εξετάζονται το σύνολο των επιχειρησιακών πολιτικών και των πελατειακών στρατηγικών, αξιοποιούνται οι υφιστάμενοι δίαυλοι ροής δομημένων και μη δομημένων πληροφοριών ενώ παράλληλα δημιουργούνται νέοι μηχανισμοί δημιουργίας γνώσεων. Μοντέλο Διαχείρισης Πληροφοριών. Επιχειρείται η συγκέντρωση, επεξεργασία και διαχείριση πληροφοριών όπως αυτές εμφανίζονται στα χρησιμοποιούμενα πληροφοριακά συστήματα. Μοντέλο Διαχείρισης Πόρων. επιχειρείται η διοίκηση των διαρκώς μεταβαλλόμενων παραγωγικών πόρων όπως είναι : οι άνθρωποι, οι διαδικασίες, η τεχνογνωσία, οι ικανότητες και άλλα.

11 Η πρακτική εφαρμογή της Διαχείρισης της Γνώσης

12 Παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών
Για την επιχείρηση της McKinsey θεωρείται συνηθισμένο φαινόμενο η διαμοίραση της γνώσης μεταξύ συναδέλφων. Η Ομάδα Άμεσης Απόκρισης ιδρύθηκε για να συμβάλλει στην επικοινωνία όλων όσων αντιμετωπίζουν προβλήματα και να λάβουν χρήσιμες πληροφορίες και γνώσεις. Στην ΙΒΜ διανέμεται bonus μεταξύ αυτών που συνέβαλαν στη διαμόρφωση και στη διάχυση της επιχειρηματικής γνώσης. Η Siemens ICN έχει διαμορφώσει την πρωτοβουλία ShareNet, το οποίο αποτελεί ένα σύστημα ηλεκτρονικής γνώσης βασιζόμενο στη διοίκηση που βοηθά τους εργαζόμενους να χρησιμοποιούν γεωγραφικά διεσπαρμένη γνώση εντός της εταιρίας. Το σύστημα αναγνωρίζεται ως το σύστημα διαχείρισης γνώσης με τη βέλτιστη πρακτική (στην ιστοσελίδα Jennex, 2005).

13 Η Διαχείριση της Γνώσης στο Δημόσιο Τομέα
Συνεργασία και εμπιστοσύνη μεταξύ διαφορετικών ιεραρχικών επιπέδων εντός του οργανισμού. Ανάπτυξη κοινής επιχειρησιακής κουλτούρας. Εστίαση στη διαδικασία διαρκούς βελτίωσης. Διαμόρφωση οριζόντιων δομών με λίγα ιεραρχικά επίπεδα. Ανάπτυξη των δεξιοτήτων του προσωπικού. Ενθάρρυνση της μεταφοράς γνώσης και διαμόρφωση των κατάλληλων διαύλων διανομής. Διαμόρφωση συστήματος παροχών που δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την επίτευξη καθορισμένων οικονομικών αποτελεσμάτων.

14 Επίλογος Η διαχείριση της γνώσης δύναται να προσφέρει ιδιαίτερα χρήσιμα διοικητικά εργαλεία για τη διαχείριση της επιχειρησιακής γνώσης, προσφέροντας στους οργανισμούς τη δυνατότητα αξιοποίησης της δυναμικής των πληροφοριών προς τέρψιν των υψηλών επιπέδων ανταγωνιστικότητας. Η διαχείριση γνώσης δύναται να παρέχει τη δυνατότητα ανάκτησης της σωστής πληροφορίας για τους κατάλληλους ανθρώπους στην ιδανική χρονική στιγμή

15 Βιβλιογραφία Bergeron, Br., (2003). Essentials of knowledge management, USA : John Wiley & Sons. British Standards Institution, Linking knowledge management with other organizational functions and disciplines: A guide to good practice and knowledge management in the public sector, 2006, Knowledge Management Review, Jan/Feb . Dalkir, K., (2005). Knowledge management in theory and practice, Oxford, Elsevier Inc. Dillon, M. (1999). Knowledge management opportunities for libraries and universities, Tilburg : Intenational Summer School on the Digital Library. Drucker, P., (1993). Post-Capitalist Society, N.Y. : Harper Business. Goh, S. (2002) Managing effective knowledge transfer: An integrative framework and some practice implications. Journal of Knowledge Management. Vol. 6 No1, σελ Jennex, M., (2005). Case studies in knowledge management, USA : Idea Group Publishing. McAdam, R., Reid, R. (2000) A comparison of public and private sector perceptions and use of Knowledge Management. Journal of European Industrial Training. Vol. 24 No 6, σελ Milner, E. (2000) Managing information and knowledge in the public sector. London: Rutledge. Nonaka, I., & Takeuchi, H., (1995). The knowledge creating company : How Japanese companies create the dynamics of innovation, NY : Oxford University Press. OECD, Conclusions from the results of the survey of Knowledge Management Practices for Ministries/Departments/Agencies of Central Government in OECD Member Countries, 2003. Russ, M., (2010). Knowledge management. Strategies for business development, NY : Business Science Reference.