ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ

Παρουσίαση με θέμα: "ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ
Ε. Καλογιαννίδου Νεφρολόγος

2 H υπέρταση σχετίζεται με οξεοβασικές διαταραχές είτε:
Αιτιολογικά, δηλαδή η αιτία που προκαλεί την υπέρταση να προκαλεί και οξεοβασικές διαταραχές 2. Ως αποτέλεσμα της θεραπείας της, διαμέσου των αντιυπερτασικών φαρμάκων

3 ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ

4 ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ Χρόνια νεφρική νόσος Υπερπαραθυρεοειδισμός
Υπερθυρεοειδισμός Υποθυρεοειδισμός Φαιοχρωμοκύττωμα

5 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Η σχέση της υπέρτασης με τη ΧΝΝ είναι αμφίδρομη Η υπέρταση είναι ογκοεξαρτώμενη και ρενινοεξαρτώμενη Διαιωνίζεται λόγω διαταραχής της ισορροπίας των αγγειοδραστικών παραγόντων

6 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΜΟ
Φυσιολογικά οι νεφροί: 1. Απομακρύνουν τα οξέα με έκκριση: Tιτλοποιήσιμης οξύτητας και Aμμωνίου (NH4+) 2. Επαναρροφούν τα διηθούμενα HCO3-

7 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΜΟ
Η αποβολή οξέων υπό μορφή τιτλοποιήσιμης οξύτητας είναι φυσιολογική ή ελαφρά μειωμένη Η αποβολή NH4+ ανά νεφρώνα είναι αυξημένη, ώστε να διατηρείται το pH του αίματος σε ικανοποιητικά επίπεδα σε προχωρημένα στάδια ΧΝΝ Η εγγύς επαναρρόφηση HCO3- αυξάνεται, αλλά η συνολική ποσότητα είναι μειωμένη

8 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΜΟ
Η ΜΟ εμφανίζεται όταν ο GFR<30 ml/min Στα αρχικά στάδια χαρακτηρίζεται από φυσιολογικό χάσμα, ενώ όσο προχωρά η βλάβη το χάσμα αυξάνεται, λόγω κατακράτησης ανιόντων

9 Na Cl AG HCO3 Na+ CI- GFR 12 XA 19 25 HCO3- 14 100% 50% 10%
100% 50% 10% 100% 50% 10% GFR

10 ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

11 ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης (40-65%) Οι πιθανοί υποκείμενοι μηχανισμοί είναι: Διαταραχές σε αγγειοσυσπαστικούς παράγοντες όπως ΣΝΣ και ΣΡΑΑ Αυξημένες περιφερικές αγγειακές αντιστάσεις

12 ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ
Υπερασβεστιουρία Νεφρολιθίαση και νεφρασβέστωση Μειωμένο GFR Νεφρογενή άποιο διαβήτη Μειωμένη επαναρρόφηση φωσφόρου Αυξημένη έκκριση μαγνησίου Εγγύς και άπω ΝΣΟ Νεφρικές κύστεις

13 ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Υπερχλωραιμική ΜΟ (7-10%) Arruda Kurtzman 1. Μειώνεται ο ρυθμός επαναρρόφησης των HCO3- με αποτελεσμα τη διττανθρακουρία-μοντέλο που ταιριάζει με εγγύς ΝΣΟ Muldowney Μαυροματίδης 2. Υπάρχει διαταραχή στην οξινοποίηση των ούρων μετά από φόρτιση με οξέα

14 ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Εγγύς ΕΣ ΑΥΛΟΣ ΑΙΜΑ Fig. (1) Schematic model of bicarbonate (HCO3-) proximal reabsorption. The intracellular carbonic acid (H2CO3-) dissociates into H+ and HCO3- in a reaction catalysed by a cytoplasmic carbonic anhydrase (CAII). At the luminal membrane, H+ secretion is due to an especific Na+ – H+ exchanger (NHE-3), while, at the basolateral membrane, the 1 Na+ - 3 HCO3- cotransporter (NBC-1) is responsible for HCO3- transport to the peritubular capilar. The secreted H+ reacts with filtered HCO3- to form luminal H2CO3, which is dissociated into H2O and CO2 by the action of membrane-bound carbonic anhydrase (CAIV). The generated CO2 diffuses back into the cell to complete the HCO3- reabsorption cycle. Η παραθορμόνη αναστέλλει στο εγγύς τον Νa+-H +-αντιμεταφορέα και την Na+-K+ -ΑΤΡάση

15 ΑΠΩ ΝΣΟ Από την άλλη όμως: Υποθέτουν ότι εμφανίζεται μετά την εγγύς
Η μειωμένη επαναρρόφηση Νa+ και η μη αρνητικοποίηση του σωληναριακού αυλού (μειωμένη έκκριση Η+ στον άπω νεφρώνα άρα και μειωμένη ικανότητα οξινοποίησης των ούρων) Υποθέτουν ότι εμφανίζεται μετά την εγγύς Πιθανά να σχετίζεται με την εμφάνιση νεφρασβέστωσης λόγω του αλκαλικού σωληναριακού διηθήματος

16 ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Σημείωση! Ασθενείς με υπερασβεστιαιμία που δεν οφείλεται σε υπερπαραθυρεοειδισμό εμφανίζουν αυξημένη αποβολή Η+ και μεταβολική αλκάλωση Ενισχυτικό της σχέσης υπερπαραθυρεοειδισμού και ΜΟ είναι το ότι η θεραπεία του σχετίζεται με υποστροφή των διαταραχών αυτών

17 ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

18 Αυξημένος μεταβιλισμός πουρινών Περιοδική παράλυση ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ
Υπερουριχαιμία Αυξημένος μεταβιλισμός πουρινών Περιοδική παράλυση Υποκαλιαιμία Υποφωσφαταιμία ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ Αυξημένη καρδιακή παροχή Μειωμένες περιφ. αγγειακές αντιστάσεις ΕΝΔΟΚΡΙΝΙΚΕΣ-ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Αυξημένη δραστηριότητα ρενίνης πλάσματος Χαμήλή ή κφ αλδοστερόνη Αυξημένο ANP Μειωμένες κατεχολαμίνες ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Αυξημένος GFR Αυξημένη νεφριική ροή πλάσματος Πολυουρία Απώλεια μαγνησίου Άπω ΝΣΟ Διαταραχές οστών και μετάλλων Αυξημένη οστική απορρόφηση Υπερασβεστιαιιμία-Υπερασβεστιουρία Χαμηλή PΤH Χαμηλή καλσιτριόλη Υπομαγνησιαιμία ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ Αυξημένη πίεση παλμού Αυξημένη AG-II Αυξημένη β-αδρενεργική ευαισθησία ΟΙΔΗΜΑ Αυξημένο ολικό Na+ και νερό

19 ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ-ΝΣΟ
Εγγύς ΕΣ ΑΥΛΟΣ ΑΙΜΑ Fig. (1) Schematic model of bicarbonate (HCO3-) proximal reabsorption. The intracellular carbonic acid (H2CO3-) dissociates into H+ and HCO3- in a reaction catalysed by a cytoplasmic carbonic anhydrase (CAII). At the luminal membrane, H+ secretion is due to an especific Na+ – H+ exchanger (NHE-3), while, at the basolateral membrane, the 1 Na+ - 3 HCO3- cotransporter (NBC-1) is responsible for HCO3- transport to the peritubular capilar. The secreted H+ reacts with filtered HCO3- to form luminal H2CO3, which is dissociated into H2O and CO2 by the action of membrane-bound carbonic anhydrase (CAIV). The generated CO2 diffuses back into the cell to complete the HCO3- reabsorption cycle. Αυξημένη έκφραση Μειώνεται το Νa+ που φτάνει στον άπω νεφρώνα με αποτέλεσμα να εκκρίνεται λιγότερο Η+ Gattineri

20 ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ-ΝΣΟ
Η ΝΣΟ μπορεί επίσης να οφείλεται σε νεφρασβέστωση λόγω: υπερασβεστιαιμίας υπερασβεστιουρίας Μπορεί να έχει αυτοάνοσο υπόβαθρο στη νόσο Graves Werner Ingbar

21 ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

22 ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΕΝΔΟΚΡΙΝΙΚΕΣ-ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Αυξημένεσ κατεχολαμίνες Χαμηλή δρατηριότητα ρενίνης Χαμηλή αλδοστερόνη Χαμηλό ANP ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Μειωμένη καρδιιακή παροχή Αυξημένες περιφερικές αγγειακές αντιστάσεις Αυξηση κατεχολαμινών Αυξημένη α-αδρενεργική απάντηση Μειωμένοι β-αδρενεργικοί υποδοχείς Ελαττωμένο ΝΟ ΥΠΕΡΤΑΣΗ (ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ) Αυξημένες κατεχολαμίνες Αυξημένη νατριοευαισθησία Αυξημένη α-αδρενεργική απάντηση Αυξημένη αορτική δυσκαμψία ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Μειωμένο GFR-RBF Αυξημένη έκκριση Na+ Μειωμένη έκκριση K+ Μειωμένη οξινοποίηση ούρων Μειωμένη κάθαρση ελεύθερου ύδατος ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ Μειωμένος GFR Μειωμένη παροχή ελευθέρου Η2Ο στο άπω Μη ωσμωτική έκκριση ADH ΟΙΔΗΜΑ Αυξημένο ολικό Νa+ και ύδωρ Αυξημένη διαπερατότητα τριχοειδών ΥΠΕΡΟΥΡΙΧΑΙΜΙΑ (ΟΥΡΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ)

23 ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ-ΟΒΙ
Οι ασθενείς με υποθυρεοειδισμό εμφανίζουν μειωμένη δραστηριότητα: Του αντιμεταφορέα Νa+-H+ και Της Νa+-K+-ΑΤΡάσης

24 ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ-ΑΠΩ ΝΣΟ
Αποτέλεσμα είναι: Η μειωμένη επαναρρόφηση Νa+ και η μη αρνητικοποίηση του σωληναριακού αυλού (μειωμένη έκκριση Η+ στον άπω νεφρώνα άρα και μειωμένη ικανότητα οξινοποίησης των ούρων) (τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν μετά από οξεία φόρτιση με NH4Cl) Mohebbi-Oster

25 ΦΑΙΟΧΡΩΜΟΚΥΤΤΩΜΑ

26 ΦΑΙΟΧΡΩΜΟΚΥΤΤΩΜΑ Από δημοσιευμένες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις αναφέρεται η παρουσία γαλακτικής οξέωσης σε ασθενείς με φαιοχρωμοκύττωμα, εύρημα το οποίο γενικά υποεκτιμάται

27 ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΓΑΛΑΚΤΙΚΗΣ ΟΞΕΩΣΗΣ
Οι αυξημένες κατεχολαμίνες προκαλούν αγγειοσύσπαση: 1. Μυών (ιστική υποξία) 2. Ήπατος

28 ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΜΟ

29 και προκαλούν άπω ΝΣΟ (τύπου IV) ή
ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΜΟ Υπάρχουν φάρμακα που: Χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της υπέρτασης ή Οδηγούν στην εμφάνιση υπέρτασης και προκαλούν άπω ΝΣΟ (τύπου IV) ή εγγύς ΝΣΟ

30 ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΑΠΩ ΝΣΟ Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
Αναστολείς της καλσινευρίνης Αναστολείς υποδοχέων της αλδοστερόνης Αναστολείς του ενζύμου μετατροπής της AG-II, ανταγωνιστές των ΑΤ-1 υποδοχέων της AG-II και αναστολείς ρενίνης Καλιοσυντηρητικά διουρητικά Αναστολείς των β-υποδοχέων

31 ΜΗ ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ
Οι προσταγλανδίνες (PGE-PGI) διεγείρουν την έκκριση ρενίνης με απευθείας δράση στα παρασπειραματικά κύτταρα Τα ΜΣΑΦ επηρεάζουν τη σύνθεση των προσταγλανδινών, προκαλώντας υπερκαλιαιμία και οξέωση

32 ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΚΑΛΣΙΝΕΥΡΙΝΗΣ
13-17% των μεταμοσχευμένων ασθενών εμφανίζει ΝΣΟ Εγγύς λόγω απώλειας HCO3- και Άπω ΝΣΟ που σχετίζεται με μειωμένη δράση αλδοστερόνης και αδυναμία έκκρισης Η+

33 ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΚΑΛΣΙΝΕΥΡΙΝΗΣ
Υπάρχουν αναφορές σύμφωνα με τις οποίες τα α- ή β-εμβόλιμα κύτταρα αλληλομετατρέπονται ανάλογα με την οξεοβασική κατάσταση Η χενσίνη έχει σημαντικό ρόλο αφού η ΜΟ προάγει το μεταβολισμό της και η εναπόθεσή της οδηγεί σε μετατροπή των β- σε α-εμβόλιμα κυκοσπορίνη εμποδίζει τον πολυμερισμό αυτό ΓΙΑ ΤΟ ΠΏΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΥΤΟ

34 ΠΟΛΥΜΕΡΙΣΜΟΣ ΧΕΝΣΙΝΗΣ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΧΕΝΣΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΑ ΟΥΣΙΑ
ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΚΥΚΛΟΣΠΟΡΙΝΗ ΠΟΛΥΜΕΡΙΣΜΟΣ ΧΕΝΣΙΝΗΣ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΧΕΝΣΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΑ ΟΥΣΙΑ β-εμβόλιμα κύτταρα α-εμβόλιμα κύτταρα

35 ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΚΑΛΣΙΝΕΥΡΙΝΗΣ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ
Μη ελεύθερη επιφάνεια (βασική) Chloride shunt theory and clacineurin inhibitors. Calcineurin inhibitors inhibit the luminal potassium channel and increase chloride reabsorption. ΜΕΣΩ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΙΣ WNK ΚΙΝΑΣΕΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ Cl, ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΚΑΙ Η ΕΚΚΡΙΣΗ Κ Σωληναριακός αυλός (αρνητικό φορτίο)

36 ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΥΠΟΔΟΧΕΩΝ ΤΗΣ ΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΗΣ
Σπιρονολακτόνη

37 ΚΑΛΙΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ Σημείο δράσης αμιλορίδης και τριαμτερένης
Na+ Κανάλια Na+ Na+ Na+ Na+ Na+

38 ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΥΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟ
ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ ΡΑΑ Αναστολείς του ενζύμου μετατροπής της AG-II Ανταγωνιστές των ΑΤ-1 υποδοχέων της AG-II Αναστολείς ρενίνης ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΥΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟ

39 β-ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ Η ενεργοποίηση του ΣΝΣ διεγείρει την έκκριση ρενίνης
Οι β-αναστολείς μειώνουν την απελευθέρωση ρενίνης οδηγώντας σε υποαλδοστερονισμό Weber 1980

40 ΑΚΕΤΑΖΟΛΑΜΙΔΗ ΚΑΙ ΕΓΓΥΣ ΝΣΟ
Εγγύς ΕΣ ΑΥΛΟΣ ΑΙΜΑ Fig. (1) Schematic model of bicarbonate (HCO3-) proximal reabsorption. The intracellular carbonic acid (H2CO3-) dissociates into H+ and HCO3- in a reaction catalysed by a cytoplasmic carbonic anhydrase (CAII). At the luminal membrane, H+ secretion is due to an especific Na+ – H+ exchanger (NHE-3), while, at the basolateral membrane, the 1 Na+ - 3 HCO3- cotransporter (NBC-1) is responsible for HCO3- transport to the peritubular capilar. The secreted H+ reacts with filtered HCO3- to form luminal H2CO3, which is dissociated into H2O and CO2 by the action of membrane-bound carbonic anhydrase (CAIV). The generated CO2 diffuses back into the cell to complete the HCO3- reabsorption cycle.

41 ΑΚΕΤΑΖΟΛΑΜΙΔΗ Η ακεταζολαμίδη οδηγεί στην απομάκρυνση του 30% των διηθούμενων HCO3- Η αλκαλική διούρηση μεγιστοποιείται σε 24 ώρες Heming 2012

42 ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ

43 ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ Αιτίες ΜΑ που σχετίζονται με υπέρταση είναι οι χλωριοανθεκτικές, που οφείλονται σε υπερπαραγωγή αλατοκορτικοειδών και διακρίνονται σε πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς

44 ΠΡΩΤΟΠΑΘΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός ή νόσος Conn Οικογενής υπεραλδοστερονισμός τύπου Ι με ανταπόκριση σε γλυκοκορτικοειδή, Οικογενής υπεραλδοστερονισμός τύπου ΙΙ, Σύνδρομο φαινομενικής περίσσειας αλατοκορτικοειδών, Συγγενής υπερπλασία επινεφριδίων, Αντίσταση του υποδοχέα των γλυκοκορτικοειδών, Σύνδρομο Cushing και Σύνδρομο Liddle

45 ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Νεφραγγειακή υπέρταση Όγκος που εκκρίνει ρενίνη Χαρακτηρίζονται από αυξημένη ρενίνη και αλδοστερόνη

46 ΝΟΣΟΣ CONN Οφείλεται σε υπερπαραγωγή αλδοστερόνης λόγω:
Αδενώματος επινεφριδίου Υπερπλασίας των επινεφριδίων Καρκινώματος

47 ΣΥΝΔΡΟΜΟ CUSHING Ανεξάρτητο από ACTH Εξαρτώμενο από ACTH
Αδένωμα επινεφριδίων 10% Καρκίνωμα φλοιού επινεφριδίων 8% Μικρο- μακρο-οζώδης υπερπλασία <1% Εξωγενής χορήγηση γλυκοκορτικοειδών Εξαρτώμενο από ACTH Υποφυσιακή ACTH (νόσος Cushing) 68% Έκτοπη παραγωγή ACTH Williams Textbook of Endocrinology 10th ed 2003 47

48 ΣΥΝΔΡΟΜΟ LIDDLE Κληρονομείται με τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα Μεταλλάξεις στα γονίδια SCNN1B ή SCNN1G που κωδικοποιούν τη β ή τη γ υποομάδα των ENaC οδηγούν σε επαναρρόφηση Νa+ Τα επίπεδα ρενίνης και αλδοστερόνης είναι χαμηλά Θεραπεία με αμιλορίδη ή τριαμτερένη

49 ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ LIDDLE
Σημείο βλάβης Θεμέλια κύτταρα Αποφωσφορυλίωση Φωσφορυλίωση Κορτιζόλη Βασική (μη ελεύθερη) επιφάνεια Σωληναριακός αυλός Κορτιζόνη Αλδοστερόνη EnaC – epithelial sodium chanel

50 ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΣ

51 ΝΕΦΡΑΓΓΕΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Οφείλεται σε νεφραγγειακή νόσο: Αθηροσκληρυντικής αιτίας Ινομυωματώδους υπερπλασίας Λόγω νεφρικής ισχαιμίας διέγερση ΣΡΑΑ

52 ΡΕΝΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΟΓΚΟΙ
Ιστολογικά προέρχονται από τα ρενινοεκκριτικά κύτταρα της παρασπειραματικής συσκευής Διέγερση ΣΡΑΑ Κλινική εικόνα βαριάς ΑΥ και υποκαλιαιμίας σε σχετικά νεαρά άτομα

53 ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΥ

54 Το παθοφυσιολογικό υπόβαθρο των παραπάνω καταστάσεων είναι η υπερπαραγωγή αλατοκορτικοειδών

55 ΥΠΕΡΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΣ (Κλινικές εκδηλώσεις)
Υπέρταση Υποκαλιαιμία Μεταβολική αλκάλωση Υπομαγνησιαιμία Καρδιαγγειακές επιπλοκές Ήπια υπερνατριαιμία Αύξηση GFR Αλβουμινουρία Clinical features of primary aldosteronism UpToDate September 2010

56 Περισωληναριακά τριχοειδή
ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΗΣ Θεμέλια κύτταρα Σωληναριακός αυλός Περισωληναριακά τριχοειδή Semin Nephrol 2006; 26:

57 ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ
Ενδοκυττάρια μετακίνηση Η+ Ενεργοποιεί την Η+-Κ+-ΑΤΡάση Διεγείρει την παραγωγή ΝΗ4+ Διαταραχή της επαναρρόφησης Cl- στον άπω νεφρώνα Μειώνει τον GFR

58 ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ ΑΠΟ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ
Τα διουρητικά προκαλούν ΜΑ λόγω απώλειας Cl-, Na+ και ύδατος που οφείλεται σε: Αύξηση Na+ που φτάνει στον άπω νεφρώνα οδηγώντας σε αυξημένη έκκριση Κ+ και Η+ Υπογκαιμία και ενεργοποίηση ΣΡΑΑ με αποτέλεσμα έκκριση Κ+ και Η+

59 Διουρητικά αγκύλης Na+ Na+ Na+ Na+ CI- Κ+ Na+

60 Σημείο δράσης θειαζιδών
CI- Na+ Na+ Na+ Na+ Na+

61 ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ

62 Υπέρταση και αναπνευστική οξέωση εμφανίζουν οι:
Οφείλεται σε κάθε διαταραχή που εμποδίζει τον φυσιολογικό αερισμό των πνευμόνων και οδηγεί σε αύξηση της PaCO2 Υπέρταση και αναπνευστική οξέωση εμφανίζουν οι: Αποφρακτική άπνοια ύπνου Σύνδρομο υποαερισμού παχυσαρκίας Πνευμονικό οίδημα

63 ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΥΠΝΟΥ
Ορίζονται ως οι 15 ή περισσότερες ακούσιες άπνοιες ή υπόπνοιες ανά ώρα κατά τον ύπνο Άπνοια είναι η χρονική διάρκεια των 10 sec χωρίς να υπάρχει ροή αέρα Η επαναλαμβανόμενη απόφραξη αεραγωγών κατά τον ύπνο οδηγεί σε κυψελιδικό υποαερισμό, κατακράτηση CO2 και αναπνευστική οξέωση

64 Επίδραση της άπνοιας στην PaO2 και την PaCO2
Αρτηριακή (μερική) πίεση (mmHg) ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ PO2 KAI PCO2 ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΑΠΝΟΙΑ ΤΩΝ 30 SEC. Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΌ PO2=100 KAI PCO2=40. ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΣΥΝΗΘΩΣ Η ΑΠΝΟΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΌ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ Ο2 ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ. Χρόνος (sec) Adv Physiol Educ 2008; 32:

65 ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΑΥ Εκτιμάται ότι το 50% των υπερτασικών πάσχουν από ΑΑΥ
Αναφέρεται ότι η ΑΑΥ σε ποσοστό 85% παραμένει αδιάγνωστη Levitzky, Adv Physiol Educ 2008; 32: Konecny, Hypertension 2014; 63(2) :

66 ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΑΥ Hypertension 2014; 63(2):203-209
Φαίνονται οι αλληλεπιδράσεις της υπέρτασης και των απνοιών κατά τον ύπνο Hypertension 2014; 63(2):

67 ΑΑΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ
Η νεφρική απάντηση στη χρόνια υπερκαπνία περιλαμβάνει την αύξηση των HCO3- Όταν ο ασθενής είναι ξυπνητός η PaCO2 μπορεί να επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα, οπότε τα αυξημένα HCO3- μπορεί να οδηγήσουν σε ΜΑ

68 ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΟΑΕΡΙΣΜΟΥ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
ΕΊΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΌΤΙ Η ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΣΖΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΚΙΝΔΥΝΟ

69 ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΟΑΕΡΙΣΜΟΥ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Το σύνδρομο Pickwick ορίζεται ως η κατάσταση που συνοδεύεται από χρόνιο υποαερισμό και υποξαιμία Εμφανίζεται στο 31% των ασθενών με ΒΜΙ>35 kg/m2 και σχετίζεται με ημερήσια υποξαιμία, υπερκαπνία και αναπνευστική οξέωση

70 ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΟΑΕΡΙΣΜΟΥ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Η παχυσαρκία προκαλεί μία συνολική μείωση της ενδοτικότητας του αναπνευστικού συστήματος, λόγω μειωμένης διατασιμότητας του θώρακα και των πνευμόνων και της δυσμενούς επιδράσεως στους αναπνευστικούς μύες, στους οποίους προκαλείται μείωση της ισχύος, αλλά και της αντοχής τους Η βαριά παχυσαρκία συντρέχει με περιοριστικού τύπου μείωση της ικανότητας αερισμού

71 ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΟΙΔΗΜΑ Σχετίζεται με:
Αναπνευστική αλκάλωση στα αρχικά στάδια (διάμεσο), όπου η υποξαιμία προκαλεί ταχύπνοια και αποβολή του CO2 Αναπνευστική οξέωση σε εγκατεστημένο πνευμονικό οίδημα, όπου δεν είναι δυνατή η διακίνηση Ο2 και CO2 ΑΦΟΥ ΤΟ CO2 ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΨΕΛΙΔΕΣ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΑΠΌ ΤΟ Ο2 ΌΤΑΝ ΟΙ ΚΥΨΕΛΙΔΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΑΛΗΦΘΟΥΝ ΑΠΌ ΥΓΡΟ

72 ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ

73 ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ
Χαρακτηρίζεται από αύξηση του pH και μείωση της PaCO2 Υπέρταση και ΑΑ διαπιστώνεται σε: Κύηση Σύνδρομο υπεραερισμού

74 ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ Η υπέρταση αποτελεί το πιο κοινό πρόβλημα κατά τη διάρκεια της κύησης, αφού η συχνότητα εμφάνισής της φτάνει στο 15%

75 ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ Προϋπάρχουσα υπέρταση Υπέρταση κύησης
Παροδική υπέρταση Προεκλαμψία Προεκλαμψία επί εδάφους χρόνιας υπέρτασης JNC 7, Hypertension 2003; 42:

76 ΚΥΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ
Η συχνότερη οξεοβασική διαταραχή στην κύηση είναι η ΑΑ παρά την απώλεια HCO3- λόγω αύξησης του GFR Αυτό οφείλεται, τόσο σε ορμονικές, όσο και σε μηχανικές μεταβολές

77 Οι αυξανόμενες διαστάσεις της μήτρας οδηγούν σε άνοδο του διαφράγματος και αλλαγές στη διαμόρφωση του θώρακα με αποτέλεσμα να διεγείρεται το κέντρο της αναπνοής Breath (Sheff) 2015; 11(4):

78 ΚΥΗΣΗ ΚΑΙ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Μεταβολική αλκάλωση λόγω υπερέμεσης κύησης, αφυδάτωσης και ηλεκτρολυτικών διαταραχών Κετοξέωση νηστείας όταν υπάρχει αδυναμία λήψης τροφής

79 ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΕΡΑΕΡΙΣΜΟΥ
Οφείλεται σε υπερβολικό υπεραερισμό κατά τη διάρκεια άγχους, φόβου και προκαλεί υποκαπνία και τα ανάλογα συστηματικά συμπτώματα

80 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ