Φυσικά πολυμερή: πρωτεΐνες, κυτταρίνη, οξική/νιτρική κυτταρίνη κλπ.

Παρουσίαση με θέμα: "Φυσικά πολυμερή: πρωτεΐνες, κυτταρίνη, οξική/νιτρική κυτταρίνη κλπ."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Φυσικά πολυμερή: πρωτεΐνες, κυτταρίνη, οξική/νιτρική κυτταρίνη κλπ.
Ταξινόμηση Πολυμερών Φυσικά πολυμερή: πρωτεΐνες, κυτταρίνη, οξική/νιτρική κυτταρίνη κλπ. Συνθετικά πολυμερή: πολυαιθυλένιο, πολυστυρένιο, πολυαμίδια, πολυεστέρες κλπ. Χημική δομή Συμπεριφορά στην θέρμανση Ιδιότητα που κυριαρχεί στην χρήση τους

2 Συνθετικά Πολυμερή Ανάλογα με την Χημική τους Δομή
Ομοπολυμερή (homopolymers) που προέρχονται από επανάληψη της ίδιας δομικής μονάδας γραμμικό ομοπολυμερές (linear)

3

4 Συμπολυμερή (copolymers) που προέρχονται από την επανάληψη
δύο δομικών μονάδων Τυχαία ή στατιστικά (τυχαία κατανομή δομικών μονάδων) πολυ(στυρένιο-co-ισοπρένιο) Εναλλασσόμενα (απόλυτη εναλλαγή των δομικών μονάδων) πολυ(στυρένιο-alt-ισοπρένιο)

5 Συσταδικά (η κάθε αλυσίδα εναλλάσσεται της άλλης)
πολυ(στυρένιο-b-ισοπρένιο) πολυ(στυρένιο-b-ισοπρένιο-b-στυρένιο) Ενοφθαλμισμένα ή εμβολιασμένα (κατά μήκος ενός μακρομορίου “ενοφθαλμίζονται” ως διακλαδώσεις συστάδες άλλου ομοπολυμερούς) πολυ(στυρένιο-g-ισοπρένιο)

6 Διαφοροποίηση μεταξύ διακλαδώσεων και πλευρικών ομάδων
Πλευρική Ομάδα Διακλάδωση

7 Συνθετικά Πολυμερή Ανάλογα με την Συμπεριφορά τους στην Θέρμανση
Συνθετικά Πολυμερή Ανάλογα με την Συμπεριφορά τους στην Θέρμανση Θερμοπλαστικά (πολυστυρένιο, πολυβινυλοχλωρίδιο, πολυαιθυλένιο κλπ.) είναι τα πολυμερή που μαλακώνουν (και επομένως μπορούν να μορφοποιηθούν) με θέρμανση πάνω από μια ορισμένη θερμοκρασία, τη θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης Tg (Glass Transition Temperature), μεταβάλλεται μόνο η θέση των μακρομορίων και όχι η χημική τους δομή

8 Θερμοσκληρυνόμενα είναι τα πολυμερή που μεταβάλλουν, όχι αντιστρεπτά, τις αρχικές τους ιδιότητες με θέρμανση πάνω από μια ορισμένη θερμοκρασία, παρουσία συνήθως ορισμένων χημικών ενώσεων (μεταβολή της χημικής δομής όπως φαίνεται στο σχήμα) Βουλκανισμός: Η δημιουργία σταθερών δεσμών μεταξύ μακρομορίων, σταυροδεσμοί Πολυμερή που έχουν την δυνατότητα κρυστάλλωσης λέγονται κρυσταλλικά, ενώ εκείνα χωρίς κρυσταλλικότητα λέγονται άμορφα. Όταν συνυπάρχουν κρυσταλλικές και άμορφες περιοχές το υλικό λέγεται ημικρυσταλλικό.