Η επανάσταση στα νησιά του Αιγαίου Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία

Παρουσίαση με θέμα: "Η επανάσταση στα νησιά του Αιγαίου Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Η επανάσταση στα νησιά του Αιγαίου Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία http://mathitiskaidaskalos.blogspot.gr/

2 Μετά την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα επαναστάτησαν και τα νησιά του Αιγαίου Απρίλιος 1821 Σπέτσες

3 Αργολικός Κόλπος Σπέτσες

4 Η επαναστατική σημαία των Σπετσών ήταν λευκή με κόκκινο πλαίσιο. Στο μέσο είχε ανεστραμμένη ημισέληνο και σταυρό από πάνω της Στο δεξιό του σταυρού υπήρχε όρθια άγκυρα στην οποία ήταν τυλιγμένο ένα φίδι. Στην αριστερή πλευρά υπήρχε μια λόγχη και οι λέξεις "Ελευθερία ή Θάνατος".

5 Μετά την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα επαναστάτησαν και τα νησιά του Αιγαίου Απρίλιος 1821 Σπέτσες Μπουμπουλίνα

6 Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (11 Μαΐου 1771 - 22 Μαΐου 1825) ήταν Ελληνίδα ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Η Λασκαρίνα Μπούμπουλη ( όπως ήταν το κανονικό της όνομα, Πινότση στο πατρικό της) είχε καταγωγή από την Ύδρα. Γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771 όταν η μητέρα της Σκεύω επισκέφτηκε τον φυλακισμένο από τους Τούρκους και τον ετοιμοθάνατο άντρα της, Σταυριανό Πινότση. Μετά τον θάνατο του Πινότση στη φυλακή, μητέρα και κόρη επιστρέφουν στην Ύδρα.

7 Πίνακας του 1827 από τον Adam de Friedel, που απεικονίζει την Μπουμπουλίνα Η Λασκαρίνα έκανε δυο γάμους, τον πρώτο στα 17 της χρόνια με τον Δημήτριο Γιάννουζα και τον δεύτερο στα 30 της με τον Δημήτριο Μπούμπουλη. Και οι δυο όμως σύζυγοί της, Σπετσιώτες καπεταναίοι, σκοτώθηκαν σε ναυμαχίες με πειρατές. Από τον Μπούμπουλη πήρε και το όνομα και έγινε γνωστή ως «Μπουμπουλίνα».

8 Άγαλμα της Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες

9 Το αρχοντικό της Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες.

10 Μετά την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα επαναστάτησαν και τα νησιά του Αιγαίου Απρίλιος 1821 Σπέτσες Μπουμπουλίνα Ύδρα

11 Αργολικός Κόλπος Σπέτσες Ύδρα

12 Ύδρα, 1821

13 Η επαναστατική σημαία των Υδραίων.

14 Μετά την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα επαναστάτησαν και τα νησιά του Αιγαίου Απρίλιος 1821 Σπέτσες Μπουμπουλίνα Ύδρα Αντώνης Οικονόμου

15 Ο Αντώνης Οικονόμου κηρύσσει την επανάσταση στην Ύδρα Ο Αντώνης Οικονόμου (1785- 1821) ήταν Έλληνας πλοίαρχος και αγωνιστής του 1821. Στην Ύδρα όμως οι πρόκριτοι δεν είχαν ξεσηκωθεί ακόμη φοβούμενοι μήπως ο αγώνας δεν ήταν αρκετά σοβαρός με αποτέλεσμα να χαθεί η ισχυρή ναυτική δύναμη που διέθετε το νησί. Τότε ο Οικονόμου αφού χρηματοδοτήθηκε από τους Φιλικούς της Πελοποννήσου κατέλαβε στις 30 Μαρτίου του 1821 το λιμάνι και στις 16 Απριλίου του 1821 κήρυξε την επανάσταση και το νησί της Ύδρας. Τελικά μισθοφόροι των προκρίτων της Ύδρας τον δολοφόνησαν στις 16 Δεκεμβρίου του 1821.

16 Στην Ύδρα οι πλοιοκτήτες υπό τον Κουντουριώτη είχαν αποφασίσει να μείνουν ουδέτεροι. Μόνο η εξέγερση του λαού με ηγέτη τον Αντώνη Οικονόμου εξανάγκασε τους πλοιοκτήτες να συνταχθούν με την επανάσταση. Ένας λόγος του Οικονόμου είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικός: «Αδέρφια, ο πόλεμος της ελευθερίας άρχισε. Παντού ακούεται το ντουφέκι. Οι Αγαρηνοί χτυπιώνται και διώχνονται από την πατρίδα μας. Μόνο εδώ οι τουρκολάτρες πρόκριτοι κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι ντροπή μας να μην παίρνουμε μέρος εις τον εθνικόν αγώνα. Αντίς να είμαστε οι πρώτοι, μείναμε οι τελευταίοι. Οι άρχοντες μας δεν θέλουν να κινηθούν, γιατί φοβούνται τον πόλεμο και γι’ αυτούς ο πατριωτισμός είναι μόνο το πουγγί τους. Εμείς όμως τους φτιάξαμε τις περιουσίες τους. Εμείς θαλασσοπνιγήκαμε τόσες φορές. Εμείς με τη ζωή μας κρεμασμένη από μια κλωστή μαζέψαμε τα πλούτη πού έχουν, για να τα κρύψουν στις στέρνες και να τα έχουν αυτοί και να μας καταφρονούν τώρα που δεν μας έχουν ανάγκη. Τα πλεούμενα της Ύδρας μπορούν να κάνουν μεγάλα πράματα. Δεν είναι των αρχόντων, αλλά της πατρίδος. Θυμάστε τι έκαναν οι Φραντζέζοι και πόσο δόξασαν τη Φράντζα. Ήρθεν η ώρα και οι Γραικοί να δείξουν εις όλον τον κόσμον πώς δεν εξέχασαν την Ιστορία των πατέρων τους. Ας μην αφήσουμε λοιπόν τους προεστούς να μας κυβερνούν. Η φωνή της πατρίδος μας καλεί να λάβωμεν τα όπλα και με τα καράβια μας να κάνουμε ό,τι κάνουν οι άλλοι Γραικοί ναυτικοί». Γιάννη Κορδάτου, Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επαναστάσεως του 1821, εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1999.

17 Στη συνέχεια επαναστάτησαν Ψαρά

18 Χίος Ψαρά Ικαρία Σάμος Τουρκία

19 Στη συνέχεια επαναστάτησαν Ψαρά Σάμος

20 Χίος Ψαρά Ικαρία Σάμος Τουρκία

21 Στη συνέχεια επαναστάτησαν Ψαρά Σάμος Κάσος και Δωδεκάνησα

22 Πάτμος Λειψοί Λέρος Κάλυμνος Κως Νίσυρος Σύμη Τήλος Χάλκη Αστυπάλαια Ρόδος Κάρπαθος Κάσος

23 Ελληνικά καράβια Λιγότερα σε αριθμό από τα Τουρκικά Μικρότερα Ταχύτερα Έμπειρα πληρώματα Κυριάρχησαν στο Αιγαίο

24 Tο μπρίκι Κίμων του Υδραίου Δημητρίου Κριεμάδη.

25 Η παλία του Χ΄Ανάργυρου ο Άγιος Νικόλαος και ο Ποσειδών του Π. Χ΄Ανάργυρου

26 Η Τερψιχόρη του Μανώλη Τομπάζη

27 Οι Έλληνες ναυτικοί διακρίθηκαν σε τρία είδη πολεμικών επιχειρήσεων: Στην πολιορκία παραθαλάσσιων κάστρων, όπως η Μονεμβασιά και το Ναυαρίνο και στην υποστήριξη χερσαίων μαχών από τη θάλασσα

28 Η πολιορκία της Μονεμβασιάς

29 Οι Έλληνες ναυτικοί διακρίθηκαν σε τρία είδη πολεμικών επιχειρήσεων: Στην πολιορκία παραθαλάσσιων κάστρων, όπως η Μονεμβασιά και το Ναυαρίνο και στην υποστήριξη χερσαίων μαχών από τη θάλασσα Σε καταδρομές στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπου αιχμαλώτιζαν ή κατέστρεφαν εχθρικά πλοία, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται ο τουρκικός στόλος να πλεύσει προς την Πελοπόννησο

30 Ναυμαχία στην Ερεσσό της Μυτιλήνης

31 Οι Έλληνες ναυτικοί διακρίθηκαν σε τρία είδη πολεμικών επιχειρήσεων: Στην πολιορκία παραθαλάσσιων κάστρων, όπως η Μονεμβασιά και το Ναυαρίνο και στην υποστήριξη χερσαίων μαχών από τη θάλασσα Σε καταδρομές στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπου αιχμαλώτιζαν ή κατέστρεφαν εχθρικά πλοία, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται ο τουρκικός στόλος να πλεύσει προς την Πελοπόννησο Σε ναυμαχίες στο ανοιχτό πέλαγος, στις οποίες συμμετείχαν και τα περίφημα πυρπολικά

32 Τομή πυρπολικού. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα Τα πυρπολικά ήταν παλιά πλοία, ή πλοία πολύ φτηνής κατασκευής, γεμάτα με εύφλεκτα υλικά. Χρησιμοποιούνταν για να βάλουν φωτιά σε εχθρικά πλοία ή να προκαλέσουν πανικό στο πλήρωμα τους. Αγκιστρώνονταν πάνω στα εχθρικά πλοία και κατόπιν το πλήρωμα έβαζε φωτιά με αποτέλεσμα να ακολουθήσει έκρηξη ή μεγάλη πυρκαγιά. Το πλήρωμα του πυρπολικού εγκατέλειπε το πλοίο λίγο πριν αυτό εκραγεί.

33 Σημαντική δράση ανέπτυξαν: Ο Ψαριανός Δημήτριος Παπανικολής

34 Γεννήθηκε στα Ψαρά το 1790. Ο πατέρας του λεγόταν Γεώργιος Παπανικολής. Από πολύ μικρή ηλικία μπήκε στο ναυτικό επάγγελμα εκπαιδευόμενος μέχρι που πήγε σε κάποιο υποτυπώδες ελληνικό σχολείο. Όταν τελείωσε αυτό ακολούθησε τον πατέρα του σε αγώνες που έκανε τότε με τους Βέρβερους και Αλγερινο ύς πειρατές. Όταν εξερράγη η ελληνική επανάσταση πλοιάρχησε μόλις 19 ετών στο πλοίο του Αποστόλη Αποστόλη. Ο Δημήτριος Παπανικολής. Πίνακας στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

35 Η πυρπόληση του τουρκικού δίκροτου στο λιμάνι της Ερεσσού από τον Δ. Παπανικολή, έργο του Βολανάκη

36 Σημαντική δράση ανέπτυξαν: Ο Ψαριανός Δημήτριος Παπανικολής Ο Ψαριανός Κωνσταντίνος Κανάρης

37 Ο Κωνσταντίνος Κανάρης (Ψαρά 1793 ή 1797 – Αθήνα 2 Σεπτεμβρίου 1877) ήταν σημαντική μορφή του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μετέπειτα ναύαρχος και πολι τικός, ο οποίος διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας σε ένα διάστημα 33,5 ετών (1844, 1848- 49, 1864, 1864- 65 και 1877) και για 2 χρόνια και 3 μήνες συνολικά.

38 Ο Κανάρης πυρπολεί τουρκικό πλοίο.

39 Η ασημένια λήκυθος όπου φυλάσσεται η καρδιά του Κανάρη, με επιγραφή "Χαίρε καρδία Ναυάρχου Κανάρη" (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο,Αθήνα)

40 Σημαντική δράση ανέπτυξαν: Ο Ψαριανός Δημήτριος Παπανικολής Ο Ψαριανός Κωνσταντίνος Κανάρης Ο Υδραίος Ανδρέας Μιαούλης

41 Ο Ανδρέας Μιαούλης - Βώκος (Ύδρα 20 Μαΐου 1769 - 11 Ιουνίου 1835 Πειραιάς) ήταν Έλληνας καραβοκύρης, δηλαδή πλοιοκτήτης, ο οποίος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επανάσταση του 1821, ως διοικητής ναύαρχος του ελληνικού στόλου, αλλά και στην μετέπειτα πολιτική ζωή του τόπου

42 Το ακρόπρωρο του πλοίου «Άρης» του Μιαούλη. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα

43 Λήκυθος με την καρδιά του Μιαούλη.Ιστορικό μουσείο Ύδρας.

44 Αντίδραση Οθωμανών Καταστροφή Χίου (Μάρτιος - Απρίλιος 1822) 11 Μαρτίου 1822Εξέγερση Χίου 30 Μαρτίου 1822 Άφιξη τουρκικού στόλου Απρίλιος 1822Σφαγές - Λεηλασίες

45 Μετά την καταστροφή, από τους 117.000 Χριστιανούς που ήταν ο τότε πληθυσμός της Χίου, έμειναν περίπου 1800 -2000 άνθρωποι. 21.000 ήταν οι φυγάδες(κατέφυγαν στα Ψαρά, Τήνο, Σύρο, Άνδρο, Αγκώνα, Τεργέστη, Μασσαλία, Οδησσό, Μάλτα, Λονδίνο) και 52.000 οι αιχμάλωτοι. Υπολογίζουμε δηλαδή ότι σφαγιάσθηκαν περίπου 52.000 Χιώτες. Μερικά από τα οστά των σφαγιασθέντων στη Χίο, όπως φυλάσσονται στη Μεγάλη Μονή

46 Ο Oλλανδός πρόξενος στη Χίο Pasqua, στο ημερολόγιό του που βρίσκεται στα αρχεία του Oλλανδικού υπουργείου Εξωτερικών, περιγράφει τις φρικαλέες σκηνές και τη μεγάλη σφαγή του άμαχου πληθυσμού της νήσου: «Δεν βλέπεις τίποτε άλλο από φωτιά και καταστροφή και βάρκες του οθωμανικού στόλου φορτωμένες λάφυρα, σκλάβους, παιδιά, βόδια, κατσίκες, μουλάρια. Το θέαμα προκαλεί οίκτο και μελαγχολία…Τα τουρκικά στρατεύματα καίνε, σκλαβώνουν, σφάζουν. Φρίκη επικρατεί στην πόλη. Σπαραγμός στην ύπαιθρο. Οι δρόμοι γεμάτοι πτώματα. Η εντολή του πασά είναι να μην αφήσουν Έλληνα ζωντανό, να σκλαβώσουν τις γυναίκες και τα παιδιά και να λαφυραγωγήσουν τον τόπο ». Η φιλοτουρκική γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης, «Spectateur Oriental», δίνει με δημοσίευμά της την περίοδο αυτή μία παραστατική εικόνα της καταστροφής: «Η Χίος είναι χαλάσματα και στάχτες. Ο αέρας είναι μολυσμένος από τη δυσωδία που αναδίδουν τα σαπισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων…». Η γερμανική εφημερίδα «Allgemeine Zeitung» δημοσιεύει την πληροφορία ότι, «… παιδιά κάτω των επτά χρόνων, ακατάλληλα για το παζάρι, δένονταν μαζί και ρίχνονταν στη θάλασσα…».

47 Παραστατική εικόνα της σφαγής, της λεηλασίας και της καταστροφής δίνει ο πρωτεργάτης του ολέθρου του νησιού, Βαχίτ Πασάς στα απομνημονεύματά του: «… Η φρουρά μας επέπεσε κατά των άπιστων γκιαούρηδων, των οποίων τους μεν ενήλικους επέρασαν γενναιότατα εν στόματι μαχαίρας, παρομοίως και τας ηλικιωμένας γραίας, την δε κινητήν περιουσίαν ελεηλάτησαν… τας ωραίας κόρας των και τους τρυφερούς νεανίσκους των ηχμαλώτισαν. Το αίμα έρρευσεν ποταμηδόν… Τα αυτοκρατορικά στρατεύματα επλουτίσθησαν συν Θεώ αγίω, διά της νομίμου λείας, λαβόντες άπειρα λάφυρα κινητά ωσαύτως και σκλάβους και σκλάβας ωραίας διά στολισμόν των χαρεμίων των…». Η γαλλική εφημερίδα «Courrier Francais», στο φύλλο της 10 Ιουλίου 1822, γράφει: «Βλέπεις φανατικούς μουσουλμάνους να τρέχουν ομαδικά, να αγοράζουν 30 γρόσια το θύμα τους και να το σφάζουν αμέσως για να κερδίσουν σπουδαία θέση στους Ουρανούς… Χιλιάδες γυναίκες, κορίτσια και αγόρια πουλιούνται κάθε μέρα στο παζάρι. Πολλά από αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα αυτοκτόνησαν κατά τη μεταφορά. Βλέπεις γυναίκες να μη δέχονται τροφή, μ' όλο που μαστιγώνονται, για ν

48 Φραντζέσκο Χάγιεζ (Ιταλία) «Η φυγή από τη Χίο»

49 Ευγένιος Ντελακρουά (Γαλλία) «Η σφαγή της Χίου»

50 Βίκτωρ Ουγκώ: Το Ελληνόπουλο - L'enfant Απόδοση στα ελληνικά: Κωστής Παλαμάς Τούρκοι διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα. Η Χίο, τ'όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα, με τα κρασιά, με τα δεντρά τ'αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια καθρέφτιζε μεσ' τα νερά. Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο, στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο κάθεται, σκύβει θλιβερά το κεφαλάκι, στήριγμα και σκέπη του απομένει μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη μεσ'την αφάνταστη φθορά. Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες για να μην κλαις λυπητερά, τι ΄θελες τάχα να 'χες για να τα ιδώ τα θαλασσά ματάκια σου ν'αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι με τα μαλλάκια τα χρυσά;

51 Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω για να τα πλέξεις ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω ριχτά στους ώμους σου πλατιά μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη και σαν την κλαίουσα την ιτιά; Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι; Μήπως το κρίνο απ' το Ιράν που του ματιού σου μοιάζει; Μην ο καρπός απ'το δεντρί που μεσ' στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει, κι έν' άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, δε σώνει μεσ'απ' τον ίσκιο του να βγει; Μην το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύχτα μέρα και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα; Τι θες κι απ΄όλα τούτα τ' αγαθά; Πες. Τ' άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί; Διαβάτη, μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι: Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να.

52 Ιούνιος 1822 Κωνσταντίνος Κανάρης Πυρπόληση τουρκικής ναυαρχίδας 2000 Τούρκοι νεκροί ανάμεσά τους και ο ναύαρχος Καρά Αλής

53 Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη. Πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα

54 Αποτυχίες Τούρκων στη θάλασσα Ο Σουλτάνος ζήτησε τη συνδρομή του πασά της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή

55 Γεννήθηκε στην Καβάλα, γιος ενός Τουρκαλβανού Ιμπραήμ, αγ ροφύλακα της οθωμανικής περιφέρειας. Όταν έμεινε ορφανός υιοθετήθηκε από τον φρούραρχο της Καβάλας και από αυτόν διορίσθηκε το 1788 υπαρχηγός σώματος στρατού, που στάλθηκε στην Αίγυπτο κατά των Γάλλων. Στην Αίγυπτο ως αρχηγός πιστού σώματος τεσσάρων χιλιάδων Αλβανών, διακρίθηκε γρήγορα και αφού προσεταιρίστηκε τους Μαμελούκους, αναδείχθηκε με πραξικόπημα και με απαίτηση των Αλβανών, των Μαμελούκων και του λαού, διοικητής της Αιγύπτου και αναγνωρίσθηκε από την Πύλη το 1805.

56 Αποτυχίες Τούρκων στη θάλασσα Ο Σουλτάνος ζήτησε τη συνδρομή του πασά της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή Διέθετε ένοπλες δυνάμεις εκπαιδευμένες από Ευρωπαίους αξιωματικούς. 7 Ιουνίου 1824 Καταστροφή Κάσου

57 Η Κάσος θρήνησε περισσότερους από 2.000 νεκρούς! Αρκετοί από τους διασωθέντες της σφαγής, συνελήφθησαν και στη συνέχεια προωθήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα για πούλημα, ενώ 500 περίπου έμπειροι ναυμάχοι, που συνελήφθησαν και δεν εκτελέστηκαν, εξαναγκάσθηκαν να επανδρώσουν τα Αιγυπτιακά πλοία στη συνέχεια!... Αρκετοί, σχετικά τυχεροί, κατόρθωσαν να διαφύγουν τη σφαγή ή την αιχμαλωσία και στη συνέχεια, μέσα στο χαμό της μάχης και το σκοτάδι, πέτυχαν με μικρά πλεούμενα να διασπάσουν το ναυτικό κλοιό και να δραπετεύσουν στα γύρω νησιά!...

58 "Μαύρο πουλάκι κάθεται στης Κάσου τ' αγριοβούνι, βγάλλει φωνίτσα θλιερή και μαύρο μοιρολόι. Μάνα, κλαμός και βουγκητός εις το νησί της Κάσου! Η μάνα κλαίει το παιδί και το παιδί τη μάνα κι ο αερφός την αερφή κι άουρος τηκ καλή του. Μπας και πανούκλα πλάκωσε, μπας και σεισμός εϊνη; Μηδέ πανούκλα πλάκωσε, μητέ σεισμός εϊνη, Χουσεϊν πασάς επλάκωσεν από την Αλεξάντρα. Γίνονται στίβες τα κορμιά, τα αίματα ποτάμια. Σφάζουν τους γέρους και τις γριές κι όλα τα παλικάρια τις κοπελιές και τα μωρά στη φλότα τους μπαρκάρουν σκλάβους να τους πουλήσουσι στης Μπαρμπαριάς τα μέρη. Και μια απ' τις σκλάβες ήλεγε με θλιερή φωνίτσα. Χίλια κι αν κάμεις, Χουσεϊν, χίλια κι αν μας πουλήσεις, εμείς του Τούρκου το σπαθί 'εθ θα το φοηθούμε για θα μας κόψεις ούλους μας, για λευτεριά θα 'ούμε." Δημοτικό της Κάσου

59 Αποτυχίες Τούρκων στη θάλασσα Ο Σουλτάνος ζήτησε τη συνδρομή του πασά της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή Διέθετε ένοπλες δυνάμεις εκπαιδευμένες από Ευρωπαίους αξιωματικούς. 7 Ιουνίου 1824 Καταστροφή Κάσου 21 Ιουνίου 1824 Καταστροφή Ψαρών

60 Η καταστροφή και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε τρομερή. Από τους 30.000 κατοίκους του νησιού, οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι. Την εικόνα της καταστροφής δίνει με τον πιο παραστατικό τρόπο ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός στο περίφημο επίγραμμά του: Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη περπατώντας η Δόξα μονάχη μελετά τα λαμπρά παλληκάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί γινωμένο από λίγα χορτάρια πούχαν μείνει στην έρημη γη.

61 «Μετά την καταστροφή των Ψαρών». Έργο του Νικόλαου Γύζη

62 "Επί το μέγα ερείπιον η Ελευθερία ολόρθη προσφέρει δύο στεφάνους έν' από γήινα φύλλα κι άλλον απ' άστρα." Ανδρέα Κάλβου "Εις Ψαράν"

63 29 Αυγούστου 1824 Ναυμαχία στον κόλπο του Γέροντα 100 πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου εναντίον 75 ελληνικών

64 Χάρτης της ναυμαχίας του Γέροντα.

65 Τα ελληνικά πλοία διείσδυσαν ανάμεσα στα εχθρικά, με αποτέλεσμα να μην πρόκειται πλέον για ναυμαχία εκ παρατάξεως (θα ήταν χαμένη υπόθεση για τον ελληνικό στόλο, λόγω της ποιοτικής και ποσοτικής υπεροχής του εχθρού), αλλά για μια σύγκρουση, όπου όλα μαζί τα πλοία μάχονταν ανακατεμένα. Η κίνηση τακτικής του Μιαούλη ευνοούσε τα πυρπολικά, που ανέλαβαν δράση, κρίνοντας την έκβαση της ναυμαχίας.

66 Ο Σπετσιώτης μπουρλοτιέρης Λάζαρος Μουσούς κατόρθωσε να προσκολλήσει το πυρπολικό του σ' ένα αιγυπτιακό μπρίκι. Έντρομοι οι 300 άνδρες που αποτελούσαν το πλήρωμά του έπεσαν στη θάλασσα και το μπρίκι ακυβέρνητο παρασύρθηκε από το ρεύμα και λίγο πιο κάτω ανατινάχθηκε. Δύο πυρπολικά υπό τους Παπαντώνη και Βατικιώτη κατόρθωσαν να κολλήσουν σε μια μεγάλη αιγυπτιακή φρεγάτα με 44 κανόνια, η οποία κάηκε μέσα σε λίγα λεπτά, παρασύροντας στον βυθό τούς περισσότερους από τους 1.100 άνδρες του πληρώματός της. "Εμπρησμός της Οθωμανικής Φρεγάτας εις Γέροντα", πίνακας του Γ. Κ. Μιχαήλ, που φιλοξενείται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Παλαιά Βουλή)

67 29 Αυγούστου 1824 Ναυμαχία στον κόλπο του Γέροντα 250 πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου εναντίον 75 ελληνικών Οι τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις διασκορπίστηκαν και υποχώρησαν

68 Πηγές: http://ellinon-anavasis.blogspot.gr http://www.chioshistory.gr http://el.wikipedia.org http://www.sansimera.gr