ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΓΧΟΥΣ. Η χαλάρωση είναι μία καλά δοκιμασμένη μέθοδος προσπάθειας ελέγχου του τραυλισμού και ήταν δημοφιλής το 1930 με 1940 στη Βρετανία.

Παρουσίαση με θέμα: "ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΓΧΟΥΣ. Η χαλάρωση είναι μία καλά δοκιμασμένη μέθοδος προσπάθειας ελέγχου του τραυλισμού και ήταν δημοφιλής το 1930 με 1940 στη Βρετανία."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΓΧΟΥΣ

2 Η χαλάρωση είναι μία καλά δοκιμασμένη μέθοδος προσπάθειας ελέγχου του τραυλισμού και ήταν δημοφιλής το 1930 με 1940 στη Βρετανία. Θεωρητικά θα έπρεπε να είναι μία χρήσιμη τεχνική για ένα πρόβλημα που συχνά χαρακτηρίζεται από ένταση. Παρ’ όλα αυτά στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο επιτυχής όσο υποστηρίζει η θεωρία. Η χαλάρωση μπορεί να εισαχθεί στο πλαίσιο της κλινικής, με θετικά αποτελέσματα στη ροή της ομιλίας, αλλά όταν ο πελάτης είναι εκτός κλινικής η ένταση παραμένει δύσκολο να ελεγχθεί.

3 ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΓΧΟΥΣ Η χαλάρωση είναι συνήθως ένα μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας, δε χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο. Για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τη συστηματική απευαισθητοποίηση. Χρησιμοποιείται για παράδειγμα στη διαχείριση καταστάσεων όπου κάποιος φοβάται να μιλήσει. Όταν ο πελάτης χαλαρώνει, του ζητείται να σκεφτεί καταστάσεις που τον φοβίζουν μέχρι πλέον να μη τον φοβίζουν, να αποκτήσει ανοχές σε αυτές. Τα οφέλη αυτής της διαδικασίας παρ’ όλα αυτά ποικίλλουν. Υπάρχουν ασθενείς που δείχνουν δραματική βελτίωση και άλλοι μόνο μικρή βελτίωση.

4 ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΓΧΟΥΣ Ο έλεγχος της έντασης χρησιμοποιείται για τον έλεγχο και μείωση του βαθμού του μυϊκού τόνου, που απαιτείται για μία συγκεκριμένη συμπεριφορά ώστε να διασφαλιστεί ότι ο βαθμός της προσπάθειας ταιριάζει με αυτόν που απαιτείται για τη δραστηριότητα. Για τον έλεγχο του στρες χρησιμοποιείται τη χαλάρωση ώστε να διαχειρίζεται ο ασθενής καταστάσεις τις οποίες βρίσκει δύσκολο να αντιμετωπίσει λόγω της ανυπομονησίας και του στρες.

5 ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΓΧΟΥΣ Αυτό μπορεί να επιτευχθεί 1.Μέσω γρήγορων χαλαρωτικών τεχνικών 2.Χαλαρωτικών τεχνικών μέσης διάρκειας 3.Βαθιά χαλάρωση συνήθως 20 λεπτών που περιλαμβάνει μυϊκή χαλάρωση, γνωστική επεξεργασία και υποβολή.

6 Το περιβάλλον Είναι σημαντικό να δημιουργήσετε μία κατάσταση στην οποία ο ασθενής μπορεί να χαλαρώσει. Συνήθως όμως δε δουλεύουμε σε πλαίσια που συντελούν στη χαλάρωση. Είναι συνήθως θορυβώδη δωμάτια, με στοιχεία που διασπούν την προσοχή, ή μπορεί να το μοιραζόμαστε με άλλο θεραπευτή και επομένως να έχει πολύ υλικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε.

7 Το περιβάλλον 1.Προσπαθήστε να διασφαλίσετε ότι το δωμάτιο είναι σε σωστή θερμοκρασία. Είναι ευκολότερο να χαλαρώσουμε σε ένα δωμάτιο που είναι πολύ ζεστό παρά σε ένα πολύ κρύο δωμάτιο. Minimize draughts. 2.Περιορίστε τις διακοπές. Είναι καλή ιδέα να τοποθετήσετε μία ταμπέλα «μην ενοχλείτε» στην πόρτα πριν ξεκινήσει η συνεδρία. Να ενημερώσετε την γραμματεία, να αποσυνδέσετε το τηλέφωνο. 3.Μειώστε τη φωτεινότητα του δωματίου, κλείνοντας όπου είναι δυνατό κουρτίνες ή φώτα που αναβοσβήνουν. 4.Μειώστε τις διασπάσεις.

8 Προετοιμασία ασθενή Επιτρέψτε στον πελάτη να εξοικειωθεί με το χώρο πριν ξεκινήσει τις χαλαρωτικές ασκήσεις. Μπορεί να έχει πολλά στο μυαλό τα οποία θα θέλει να εκφράσει πριν συγκεντρωθεί στη μείωση της έντασης. Η δομή των ασκήσεων πρέπει να εξηγείται πλήρως στον ασθενή στην έναρξη της συνεδρίας ώστε να γνωρίζει τι τον περιμένει και τι απαιτείται από αυτόν να κάνει. Συγκεκριμένα αναφέρουμε πώς να αντιμετωπίσει κάθε εξωτερικό θόρυβο, αν επιθυμούμε να κλείσει τα μάτια του και οποιεσδήποτε προφορικές απαντήσεις απαιτούνται από αυτόν σε συγκεκριμένες στιγμές.

9 Προετοιμασία ασθενή Ο ασθενής πάνω απ’ όλα πρέπει να είναι άνετος. Ο κλινικός πρέπει να προσέξει τη θερμοκρασία του ασθενή και να προτείνει να αφαιρεθούν υπερβολικά ρούχα και να χαλαρώσει σφιχτά, στενά ρούχα. Όσον αφορά τη θέση, υπάρχουν στην αγορά αρκετά ανάκλιντρα, αλλά είναι ακριβά κι έτσι οι κλινικοί μπορεί να χρησιμοποιήσουν καρέκλες της κλινικής ή το πάτωμα. Στο πάτωμα, εάν δεν έχουμε χαλί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κουβέρτα, ή στρώμα.

10 Προετοιμασία κλινικού Βεβαιωθείτε ότι είστε άνετα, ζεστά. Προσπαθήστε να «καθαρίσετε το μυαλό σας» και χρησιμοποιήστε τη συνεδρία για να χαλαρώσετε κι εσείς.

11 Οδηγίες Ο τόνος της φωνής σας και ο ρυθμός ομιλίας είναι πολύ σημαντικός. Μιλήστε αργά και καθαρά, χρησιμοποιώντας μία ήρεμη φωνή. Δεν είναι αναγκαίο να κρατήσετε τον τόνο και τον επιτονισμό επίπεδο και δε χρειάζεται να ψιθυρίσετε: ένας πελάτης πρέπει να ακούει τι λέτε και δεν πρέπει να προσπαθεί να ακούσει και να ακολουθήσει τις οδηγίες.

12 Οδηγίες Κάνετε παύσεις μεταξύ των οδηγιών. Δώστε χρόνο στον ασθενή να ελέγξει τον μυϊκό του τόνο ή να φανταστεί αυτό που του ζητάτε. Μη ξεχνάτε ότι ο καθένας είναι διαφορετικός και ίσως πρέπει να ελέγξετε με τον ασθενή ποιος ρυθμός είναι κατάλληλος. Θυμηθείτε ότι ο ασθενής μόνος του ελέγχει, μειώνει ή ελέγχει την έντασή του. Δεν είναι κάτι που το κάνετε εσείς για αυτόν.

13 Ελέγχοντας τον ασθενή Πώς ξέρουμε ότι ένας ασθενής χαλαρώνει στη συνεδρία; Αντικειμενικές μετρήσεις περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: 1.Βάρος των άκρων (limbs) limbs πρέπει να τα νιώθουν βαριά όταν τα σηκώνουμε πάνω και δε θα πρέπει να υπάρχει αντίσταση. 2.Μυϊκός τόνος: οι μύες να μην είναι σε ένταση πρέπει να μη τους νιώθουν σφιγμένους 3.Καρδιακός ρυθμός: οι κλινικοί πρέπει να παρατηρούν το ρυθμό της καρδιάς στην αρχή της συνεδρίας και να τον συγκρίνουν με παρατηρήσεις σε όλη τη συνεδρία. 4.Ρυθμός αναπνοής: οι κλινικοί πρέπει να παρατηρούν το ρυθμό αναπνοής του ασθενή στην αρχή της συνεδρίας και μετά πάλι από 5 ή 6 λεπτά. Πρέπει μετά να είναι πιο αργός και ρηχός. 5.Κινήσεις ματιών: η κλινική εμπειρία δείχνει ότι οι ασθενείς που έχουν χαλαρώσει έχουν λιγότερες κινήσεις των ματιών, και όταν τα μάτια είναι ανοιχτά αλλά και όταν είναι κλειστά κάτω από τα βλέφαρα. Η εξαίρεση σε αυτή την περίπτωση είναι όταν ζητάμε από τον ασθενή να φανταστεί: τότε οι κινήσεις των ματιών θα αυξηθούν. 6.Ανατροφοδότηση: relaxometer

14 Ελέγχοντας τον ασθενή Προς το τέλος της συνεδρίας ο ασθενής πρέπει να προειδοποιηθεί ότι η άσκηση έρχεται στο τέλος. Επιτρέψτε στον ασθενή να σηκωθεί από τη στάση χαλάρωσης σιγά σιγά και δώστε του αρκετό χρόνο να αναπροσαρμοστεί.

15 Παίρνοντας ανατροφοδότηση Πρέπει να παίρνουμε ανατροφοδότηση απ’ όλες τις απόψεις της συνεδρίας όπως είναι οι ακόλουθες: Το περιβάλλον: ήταν άνετο, ζεστό, χωρίς θορύβους; Η θέση χαλάρωσης: ήταν άνετη; Κατάφερε να χαλαρώσει όλες τις μυϊκές ομάδες; Θα προτιμούσε να κάθεται ή να ξαπλώσει κάτω; Οδηγίες: κατάλαβε τι τον ρωτούσαμε; Του δόθηκε αρκετός χρόνος να σκεφτεί ή να ελέγξει; Θα ήθελε ο ρυθμός να είναι πιο αργός ή πιο γρήγορος; Βαθμός χαλάρωσης: πόσο χαλαρωμένος ένιωσε; Υπήρχε δυσκολία με κάποιες συγκεκριμένες περιοχές ή μύες; Φανταστικά στοιχεία: τι δούλεψε καλύτερα; Ποιες χαλαρωτικές εικόνες χρησιμοποιήθηκαν;

16 Anxiety control training Είναι μία τεχνική που δε χρησιμοποιούμε με άτομα με διαταραχή ροή της ομιλίας που είναι ανήσυχα σε καταστάσεις που πρέπει να μιλήσουν. Η απευαισθητοποίηση και κάποιες γενικές χαλαρωτικές ασκήσεις είναι περισσότερο κατάλληλες γι’ αυτή την ομάδα. Η τεχνική χρησιμοποιείται για εκείνα τα άτομα για τα οποία η ανησυχία είναι ένα πρόβλημα σε άλλες πλευρές της ζωής τους, σε καταστάσεις που απαιτούν ομιλία ή και όχι. Μερικά άτομα μπορεί επίσης να έχουν μία συγκεκριμένη φοβία ή κοινωνική φοβία ενώ κάποιοι άλλοι απλά δυσκολεύονται να χαλαρώσουν. Για μερικούς είναι δύσκολο να δουλέψουν πάνω στην ομιλία τους μέχρι τα μειώσουν τα επίπεδα αυτής της ανησυχίας

17 Anxiety control training Πώς μπορούμε να αποφασίσουμε εάν είναι κατάλληλη για κάποιον η τεχνική; Χρησιμοποιούμε και υποκειμενικές και αντικειμενικές μετρήσεις. Στο υποκειμενικό επίπεδο, ζητάμε από τον ασθενή εάν θεωρεί τον εαυτό του ανήσυχο ή ότι ανησυχεί πολύ. Ρωτάμε εάν έχει προβλήματα άλλα από τον τραυλισμό. Επίσης ρωτάμε εάν είναι έτοιμος για αρκετή ώρα εξάσκησης γιατί εάν δεν είναι δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η τεχνική.

18 Για αντικειμενική μέτρηση, χρησιμοποιούμε την Hospital Anxiety and Depression scale. Συμπληρώνεται μέσα σε λίγα λεπτά και βαθμολογείται πολύ γρήγορα. Έχει δύο κλίμακες, μία για anxiety και μία για κατάθλιψη.

19 Προετοιμασία Διάφορα θέματα είναι σημαντικά ώστε ο ασθενής να πάρει όσο περισσότερα γίνεται από αυτή τη τεχνική. Καταρχήν πρέπει να γίνει μία συμφωνία: να γίνεται δουλειά και στο σπίτι αφού πρόκειται για τεχνική που διδάσκεται από τον κλινικό αλλά γίνεται από τον ασθενή ώστε να αποκτήσει αυτοέλεγχο όσον αφορά την ανησυχία του. Ο ασθενής πρέπει να κάνει αυτές τις συνεδρίες 10 λεπτά ημερησίως. Αυτό απαιτεί ένα ήρεμο περιβάλλον, χωρίς διακοπές, κάπως άνετο να καθίσει ή να ξαπλώσει, και σε ώρα που ο ασθενής δεν είναι κουρασμένος για να κοιμηθεί. Αυτή η τεχνική μπορεί να γίνεται μαζί με τη χαλάρωση αλλά απαιτεί έντονη συγκέντρωση. Είναι επίσης συνετό να δίνουμε γραπτές πληροφορίες. Εάν δούμε ότι δε τις διαβάζει και δε τις εφαρμόζει, τότε δεν είναι μία κατάλληλη τεχνική γι’ αυτόν. Αν από την άλλη τα εφαρμόζει είναι μία τεχνική κατάλληλη για τον συγκεκριμένο πελάτη.

20 Συνεδρίες Το anxiety control training δεν είναι μία μεγάλης διάρκειας διαδικασία. Συνήθως παίρνει 10 με 15 συνεδρίες, η κάθε μία από τις οποίες διαρκεί 15 με 20 λεπτά. Οι τρεις ή τέσσερις πρώτες συνεδρίες διδάσκουν την προοδευτική χαλάρωση και εισάγουν τις οπτικές εικόνες. Η εικόνα στην πρώτη συνεδρία είναι συνήθως αρκετά συγκεκριμένη - ένα λουλούδι για παράδειγμα. Στις επόμενες συνεδρίες ζητείται από το άτομο να σκεφτεί μία ήρεμη σκηνή. Αυτό ποικίλλει από άτομο σε άτομο και ο κλινικός πρέπει να επιτρέψει στον ασθενή να σκεφτεί οτιδήποτε του χαρίζει ηρεμία και χαλάρωση. Πολλοί ασθενείς φαντάζονται μία παραλία ή εξοχή, που τους είναι οικεία ή μερικές φορές είναι απλά φανταστικές εικόνες. Άλλοι μπορεί να σκεφτούν ένα οικείο χώρο ή ένα φυτό. μερικοί χρησιμοποιούν αφηρημένα σχήματα.

21 Συνεδρίες μετά από κάθε συνεδρία ο ασθενής δίνει ανατροφοδότηση στον κλινικό για τα ακόλουθα:  βαθμός χαλάρωσης που επιτεύχθηκε  Οι εικόνες που βίωσε  δυσκολία στη χαλάρωση συγκεκριμένων μερών του σώματος  αισθητηριακή ανατροφοδότηση - ζέστη, βαρύτητα, και ούτω καθεξής

22 Συνεδρίες ο κλινικός μπορεί να σημειώσει στοιχεία όσον αφορά το βαθμό χαλάρωσης. Αυτά περιλαμβάνουν ακαμψία, ταραχή δυσκολία κατάποσης, καθαρισμός λαιμού, χαλαρή αναπνοή όταν ο ασθενής καταφέρει να χαλαρώνει σε μεγάλο βαθμό στο σπίτι, εικόνες που προκαλούν ανησυχία εισάγονται, πρώτα στις συνεδρίες στην κλινική και μετά στο σπίτι. στην πρώτη συνεδρία προτείνεται ο ασθενής να σκεφτεί μία σκηνή που τον κάνει να νιώθει ανήσυχος. του ζητάμε να παραμείνει στη σκηνή αυτή και να μας κάνει σήμα, κουνώντας ένα δάχτυλο για παράδειγμα, ότι το έκανε. συνήθως παρατηρούνται σωματικά συμπτώματα ανησυχίας σ' αυτό το στάδιο, ίσως ένας πιο γρήγορος ρυθμός αναπνοής ή κάποιες γενικές κινήσεις. στην επόμενη συνεδρία επαναλαμβάνουμε αυτή τη δραστηριότητα αλλά δίνουμε στον ασθενή έναν μηχανισμό αντιμετώπισης για να αντιμετωπίσει αυτή την ανησυχία. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να είναι μία συγκεκριμένη λέξη ή λέξεις που επιλέγονται από τον κλινικό και τις λέει από μέσα του ή μία οδηγία όπως να πάρει τρεις ή τέσσερις βαθιές και ήρεμες αναπνοές.

23 Συνεδρίες Δε δουλεύουμε με ιεραρχία δύσκολων καταστάσεων, βοηθάμε τον πελάτη να έχει μία αίσθηση κυριαρχίας στη συγκεκριμένη ανησυχία του. Ωστόσο προτείνουμε πρώτα σκηνές που του προκαλούν μικρή ανησυχία και αυξάνονται σε βαθμό.

24 Πιθανά προβλήματα Ο πελάτης δεν κάνει την απαιτούμενη εξάσκηση. Η θεραπεία προκαλεί κατάθλιψη στον ασθενή. Ο πελάτης δε μπορεί να νιώσει ανησυχία στην κλινική ή στο σπίτι. Φοβάται μήπως δε μπορέσει να το ελέγξει. Δε μπορεί ακόμα να ελέγξει την ανησυχία του Η πρώτη σκηνή ήταν μία μεγάλης ανησυχίας

25 Πιθανά προβλήματα Η εμπειρία έχει δείξει ότι η εκπαίδευση ελέγχου της ανησυχίας ήταν χρήσιμη για πολλούς πελάτες. Τα οφέλη περιλαμβάνουν μία μεγαλύτερη αίσθηση έλεγχο έχοντας μεγαλύτερη συνείδηση της έναρξης και μία αίσθηση ότι δεν πρέπει να προχωρήσει, αναπτύσσοντας και μία ανοχή στο στρες. Η νέα γενιά γνωστικών θεραπευτών υποστηρίζουν ότι ο έλεγχος ενισχύει την άποψη ότι κάτι κακό μπορεί να συμβεί εάν δεν το ελέγξεις.

26 Ασκήσεις χαλάρωσης Ξαπλώνουμε στο έδαφος, και σφίγγουμε ένα μέρος του σώματος κρατώντας το υπόλοιπο σώμα χαλαρό. Ξεκινήστε με το δεξί χέρι. Παρατηρήστε πως η ένταση επεκτείνεται σε όλο το σώμα. Προσπαθήστε να μη γίνει αυτό. Χαλαρώστε και μεταφέρετε την ένταση στο αριστερό πόδι. Δουλέψτε με όλο το σώμα, σφίγγοντας όλο και μικρότερες περιοχές, όπως η γροθιά, το γόνατο ή ο ώμος.

27 Ασκήσεις χαλάρωσης Χαλάρωση κεφαλής και λαιμού Ο ασθενής κάθεται. Του ζητάμε να ρίξει το κεφάλι του προς τα εμπρός και μετά να το τραβήξει προς τα πίσω, νιώθοντας την κίνηση στο πίσω μέρος του λαιμού του. Μετά του ζητάμε να ρίξει το κεφάλι του προς το έναν ώμο και να το γυρίσει προς τον άλλο, μετά προς τα πίσω και τέλος προς τη μέση.

28 Ασκήσεις χαλάρωσης Χαλάρωση προσώπου Η άσκηση να γίνεται μπροστά από καθρέφτη Πρώτα σηκώστε τα φρύδια και συνοφρυωθείτε ταυτόχρονα. Παρατηρήστε τις περιοχές έντασης που αυτό δημιουργεί. Τώρα αφήστε την ένταση να φύγει. Ελέγξτε ότι το μέτωπό σας είναι λείο και πάλι. Μετά σφίξτε τα χείλη σας, είτε τραβώντας τα πίσω, ένα πιεσμένο χαμόγελο, είτε τραβώντας τα μπροστά, σαν ένα υπερβολικό φιλί. Χαλαρώστε. Φανταστείτε ότι πρόκειται να χαμογελάσετε ώστε το πρόσωπό σας να φαίνεται ευχάριστο και χαλαρό. Ελέγξτε στον καθρέφτη ότι αυτό είναι που θέλατε να πετύχετε. Βεβαιωθείτε ότι τα δόντια σας δεν είναι σφιχτά. Κάνοντας κυκλικές κινήσεις με τα δάχτυλά σας γύρω από το στόμα σας θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε αυτούς τους μύες. Τώρα φέρετε μπροστά το κεφάλι σας με επιθετικό τρόπο. Παρατηρήστε πως φαίνεται αυτό και πως νιώθετε. Μετά χαλαρώστε και πάλι το κεφάλι σας.