ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία. Ελληνικού.

Παρουσίαση με θέμα: "ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία. Ελληνικού."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία. Ελληνικού Κράτουςχερσόνησο του ΆθωΧαλκιδικής Μακεδονία Περιλαμβάνει είκοσι Ιερές Μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα και ανεπίσημα χαρακτηρίζεται ως «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία». Από το 1988 συγκαταλέγεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.1988Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς

2 Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας Η Μονή Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας κατά την παράδοση ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Θεοφανώ, σύζυγο του Λέοντα ΣΤ' Σοφού, το 888 μ.Χ. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για την ύπαρξη μονής κατά τα βυζαντινά χρόνια. Το 1522 ο Άγιος Θεωνάς με τη συνοδεία του, προερχόμενοι από το Άγιον Όρος, ίδρυσε τη σημερινή μονή, στη θέση παλαιού "σεσαθρωμένου μονυδρίου". Το καθολικό της μονής ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο και ανάγεται στα χρόνια μετά την ανακαίνιση του 1830. Η νότια και δυτική πτέρυγα αποτελούν μέρος των κτηριακών εγκαταστάσεων του 16ου αι. Σημαντική ήταν η προσφορά της μονής στην Επανάσταση του 1821, οπότε και πυρπολήθηκε από τους Οθωμανούς. Η ανακαίνισή της άρχισε, μαζί με αυτήν του καθολικού, γύρω στα 1830. Στη μονή ανήκει και το εξωκκλήσιο των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης, το οποίο ιστορήθηκε από Γαλατσιάνους ζωγράφους το 19ο αιώνα, και αποτελεί ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα δείγματα μεταβυζαντινής ζωγραφικής στο χώρο της Χαλκιδικής. Εξωτερική άποψη της μονής

3 Ναός Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Ο ναός του Αγίου Ιωάνννου του Θεολόγου είναι χτισμένος 4 χλμ. νότια από το χωριό Παλιούρι του νομού Καρδίτσας. Γύρω από το ναό, ο οποίος υπήρξε καθολικό μονής, απλωνόταν το χωριό Αϊ-Γιάννης που η παρουσία του μαρτυρείται τουλάχιστον από την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά στη συνέχεια ερημώθηκε. Ο ναός είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο, σύνθετος τετρακιόνιος, τύπος που σπανίζει στη Θεσσαλία. Στη δυτική του πλευρά είναι προσκολλημένος νεώτερος ξυλόστεγος νάρθηκας. Το μνημείο φέρει πολλές επιδιορθώσεις και προσκτίσματα, που αλλοιώνουν την αρχική του μορφή, η οποία τοποθετείται στον 15ο αι. Σπαράγματα του αρχικού ζωγραφικού διακόσμου, παλαιολόγειας εποχής, σώζονται στο ιερό βήμα και στα εσωράχια των τόξων ενώ σε ορισμένα σημεία του ναού υπάρχει και μεταγενέστερο στρώμα τοιχογραφιών. Άποψη του ναού από νοτιοανατολικά

4 Μονή Αγίου Παντελεήμονος Βρίσκεται σε ρεματιά στη ΒΔ πλευρά του νησιού. Το μοναστηριακό συγκρότημα αποτελείται από πετρόκτιστο περίβολο, ορθογώνιο πύργο, βοτσαλωτή αυλή, κελλιά, φωτάναμμα, απoθήκες, τράπεζα και μαγκιπείο (φούρνο). Το καθολικό είναι τρουλαίος ελεύθερος σταυρός με αρκετές οικοδομικές φάσεις. Παλαιοχριστιανικά κιονόκρανα σώζονται στους εσωτερικούς κίονες. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή που αποκαλύφθηκε στο υπέρθυρο εσωτερικά της εισόδου στο νάρθηκα, ως κτήτωρ αναφέρεται ο ιερομόναχος Ιωνάς Α΄, που κρατεί και το ομοίωμα του ναού. Οι λοιπές τοιχογραφίες που τον πλαισιώνουν ανήκουν σε σκηνές Παραδείσου και χρονολογούνται στα τέλη του 15ου αι. Ο πύργος που υψώνεται στα νότια της κεντρικής εισόδου του μοναστηριού πιθανόν να ανήκει στη βυζαντινή περίοδο. Το 1703 ανακαινίστηκε από τον ηγούμενο κυρ Λαυρέντιο και τοιχογραφήθηκε το 1776 από τον Γρηγόριο Συμαίο. Η ανατολική όψη του καθολικού