Ποδήλατο ονομάζεται το δίτροχο (μερικές φορές τρίτροχο) όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης του χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του. Στην κλασική.

Παρουσίαση με θέμα: "Ποδήλατο ονομάζεται το δίτροχο (μερικές φορές τρίτροχο) όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης του χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του. Στην κλασική."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1

2 Ποδήλατο ονομάζεται το δίτροχο (μερικές φορές τρίτροχο) όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης του χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του. Στην κλασική του μορφή, το ποδήλατο αποτελείται από δύο τροχούς, οι οποίοι βρίσκονται ο ένας πίσω από τον άλλο και συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικό σκελετό. Βασικά μέρη ενός ποδήλατου αποτελούν το τιμόνι, η σέλα, το σύστημα μετάδοσης της κίνησης και τα φρένα. Το ποδήλατο αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταφορικό μέσο και χρησιμοποιείται για μετακίνηση, άσκηση και ψυχαγωγία. Ο αριθμός των ποδηλάτων του πλανήτη στις μέρες μας υπολογίζεται ότι ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο. Bicycle is called the two-wheeled (sometimes three-wheeled) vehicle that moves with the rider using the muscle strength of his/her legs. In its original form, the bicycle consists of two wheels which are located one behind the other and are connected together with a metal frame. Key parts of a bicycle are the steering wheel, the saddle, the rotating system and brakes. The bicycle is a widespread means of transport used for moving around, exercise and entertainment. The number of the world's bicycles nowadays is estimated to exceed one billion.

3

4 Parts of bicycle

5 Πιθανόν να μην μάθουμε ποτέ ποιος είχε την ιδέα να κατασκευάσει τον τροχό, σίγουρα όμως οι πρώτοι τροχοί που χρησιμοποιήθηκαν από τους ανθρώπους ήταν φέτες από κορμούς δέντρων στο κέντρο των οποίων σφήνωναν έναν άξονα. Δύο φέτες στερεωμένες στην άκρη ενός άξονα δημιούργησαν τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν αντικείμενα που έπρεπε να μεταφερθούν. Οι πρώτες μαρτυρίες για τροχούς αναφέρονται σε λαούς που έζησαν στην Μικρά Ασία και στον Καύκασο το 4000-3000 π.Χ. We may never find out who had the idea to create the wheel, but certainly the first wheels which were used by humans were slices of tree trunks in the centre of which a shaft was jammed. Two slices attached to the edge of an axis created the base on which objects had to be transferred. The first evidence about wheels was found relating to peoples who lived in Asia Minor and Caucasus in 4000-3000 B.C.

6 Η ιστορία του ποδηλάτου αρχίζει από πολύ παλιά. Σε ανάγλυφα στη Βαβυλωνία και στην Αίγυπτο καθώς και σε τοιχογραφίες στην Πομπηία εμφανίζονται «μηχανήματα» παρόμοια με τις πρώτες κατασκευές που θεωρούνται ο πρόδρομος του σημερινού ποδηλάτου. Η εφεύρεση και η εξέλιξη του ποδηλάτου δεν ανήκει σε ένα μόνο άτομο, καθώς μέσα στο πέρασμα του χρόνου κάθε νέος κατασκευαστής βελτίωνε, συμπλήρωνε, πρόσθετε ή άλλαζε κάποιο ή κάποια από τα μέρη του. Το ποδήλατο με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα αποτελεί προϊόν συλλογικής προσπάθειας. The history of the bicycle begins very early. Relief designs in Babylonia and Egypt as well as murals in Pompeii show "machines" similar to the first constructions considered to be the predecessors of today's bicycle. The invention and development of the bicycle do not belong to just one person, as in the passage of time any new manufacturer improved, supplemented, added or changed one or more of its parts. The bicycle in the form we know it today is the product of collective effort.

7 Ο κόμης Μεντ ντε Σιβράκ είναι ο κατασκευαστής του πρώτου ποδηλάτου, του «ταχύδρομου» που εξετέθη το 1791 στους κήπους Παλαί Ρουαγιάλ στο Παρίσι. Οι ρίζες της δημιουργίας του είναι σε ένα παιχνίδι που ονομάζεται «άλογο χόμπι» και αποτελείται από ένα ραβδί με το κεφάλι ενός αλόγου στο ένα άκρο και ορισμένες φορές ένα τροχό στο άλλο. Η έκδοση του Sivrac για ενήλικες αναβάτες αποτελείται από δύο ξύλινες ισομεγέθεις ρόδες που συνδέονται με μια ξύλινη δοκό διακοσμημένη σαν άλογο ή σαν λιοντάρι με τον αναβάτη να κάθεται σε μια σέλα και να κλωτσάει το έδαφος με τα πόδια του για να προχωράει προς τα εμπρός. Count Mede de Sivrac is the manufacturer of the first bicycle, the “celerifere“ which was exhibited in 1791 in the royal palace gardens in Paris. The roots of his creation are found in a toy called “hobby horse”, consisting of a stick with a horse's head on one end and sometimes a wheel on the other. Sivrac’s version for adult riders consisted of two wooden equal-sized wheels joined by a wooden beam decorated to resemble a horse or a lion with the rider sitting on a saddle and kicking the ground with his legs so as to move forward.

8

9 Το 1818, ο Βαρώνος Karl von Drais της Καρλσρούης, Γερμανία, παρουσίασε μια βελτιωμένη εκδοχή του πρώιμου ποδηλάτου, «το Draisienne», το οποίο το χαρακτήριζε ένας καλοσχεδιασμένος μπροστινός τροχός που περιστρέφεται πάνω σε πλαίσιο, έτσι ώστε το μηχάνημα να γυρίζει στις γωνίες. Επίσης απαλείφεται το διακοσμητικό αναπαράστασης της κεφαλής ζώου στο μπροστινό μέρος το οποίο μείωσε σημαντικά τον παράγοντα βάρους. Όμως, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κυρίως σε καλούς επίπεδους δρόμους και μονοπάτια, αν και οι αναβάτες καθιστοί εξακολουθούν να τρέχουν κατά μήκος του εδάφους σπρώχνοντας τα ποδήλατά τους. In 1818, Baron Karl von Drais of Karlsruhe, Germany, presented an improved version of the early bicycle, “the Draisienne” which featured a brilliantly designed front wheel that pivoted on a frame, thus enabling the machine to turn corners. He also eliminated the decorative prow- like representation of an animal head, which greatly reduced the weight factor but still could only be used on good flat roads and paths, though riders were still running along the ground pushing their bikes while seated.

10

11 The period from about 1820 to 1865 was full of experimentation aimed at improving it. There were many developments concerning human- powered vehicles often using technologies similar to the draisienne, even if the idea of a workable 2-wheel design, requiring the rider to balance, had been dismissed. These new constructions had three wheels (tricycles) or four (quadracycles) and came in a very wide variety of designs, using pedals, treadles and hand-cranks, but these designs often suffered from heavy weight and high rolling resistance. Η περίοδος από περίπου 1820 έως 1865 ήταν γεμάτη από πειραματισμούς με στόχο τη βελτίωση του. Υπήρξαν πολλές εξελίξεις όσον αφορά στα οχήματα που κινούνται από ανθρώπους και συχνά χρησιμοποιούν τεχνολογίες που είναι παρόμοιες με το Draisienne, αν και η ιδέα ενός εφαρμόσιμου σχεδιασμού με δύο τροχούς, απαιτώντας από τον αναβάτη να ισορροπήσει, είχε απορριφθεί. Αυτές οι νέες κατασκευές είχαν τρεις τροχούς (τρίκυκλα) ή τέσσερις (τετράκυκλα) και βγήκαν σε μια πολύ μεγάλη ποικιλία σχεδίων, με τη χρήση πεντάλ, ωστήρια και χειροστροφάλους, αλλά τα σχέδια αυτά συχνά υπέφεραν από μεγάλο βάρος και υψηλή αντίσταση κύλισης.

12

13 Το " Velocipede " (λατινικά για «γρήγορο πόδι") είναι ένα επίγειο όχημα κινούμενο από ανθρώπους με έναν ή περισσότερους τροχούς. Ωστόσο, ο όρος «velocipede", σήμερα, χρησιμοποιείται κυρίως ως συλλογικός όρος για τους διάφορους προδρόμους του ποδηλάτου όπως το μονότροχο, το μονόκυκλο, το ποδήλατο, το δίτροχο, το τρίκυκλο και το τετράτροχο που αναπτύχθηκαν μεταξύ 1817 και 1880. Παρόλα αυτά, τα μειονεκτήματα παρέμεναν: Τα μηχανήματα αυτά αναπηδούσαν, ταρακουνούσαν, έσπαγαν και ήταν δύσκολο να τα κατευθύνει και να τα σταματήσει κανείς χωρίς ένα αποτελεσματικό σύστημα πλοήγησης εξαιτίας των κακών δρόμων, απότομων λόφων και άσχημων καιρικών συνθηκών. “Velocipede” (Latin for "fast foot") is a human-powered land vehicle with one or more wheels. However, the term "velocipede" is today, mainly used as a collective term for the different forerunners of the monowheel, the unicycle, the bicycle, the dicycle, the tricycle and the quadracycle developed between 1817 and 1880. Still, the drawbacks remained; these machines all bounced, rattled, broke and were hard to steer and stop without an efficient pedaling system due to the bad roads, steep hills and nasty weather. monowheelunicyclebicycledicycletricyclequadracyclemonowheelunicyclebicycledicycletricyclequadracycle

14 Kirkpatrick MacMillan, a blacksmith from Scotland, developed a bicycle in 1839 with a decidedly modern look to it. In fact, his vehicle was arguably the first modern bicycle, since it is the first surviving two-wheeled machine that a rider could power without having to touch the ground. MacMillan combined three modern design elements: two smallish wheels with the rider seated between them, a back wheel driven by cranks and a front wheel that was used to steer the bicycle. Ο Kirkpatrick MacMillan, ένας σιδεράς από τη Σκωτία, ανέπτυξε ένα ποδήλατο το 1839 με μια αναμφισβήτητα σύγχρονη εμφάνιση. Στην πραγματικότητα, το όχημά του ήταν αναμφισβήτητα το πρώτο σύγχρονο ποδήλατο, δεδομένου ότι είναι το πρώτο σωζόμενο δίτροχο μηχάνημα που ένας αναβάτης μπορούσε να κινήσει χωρίς να χρειάζεται να αγγίξει το έδαφος. Ο MacMillan συνδύασε τρία σύγχρονα σχεδιαστικά στοιχεία: δύο μικρούς τροχούς με τον οδηγό να κάθεται ανάμεσά τους, έναν πίσω τροχό να κινείται με στρόφαλο και ένα μπροστινό τροχό που χρησιμοποιούνταν για να κατευθύνει το ποδήλατο.

15 Pierre Michaux or/and Pierre Lallement (an employee of his) are credited with inventing key components of the modern bicycle in 1861, although it is a subject of controversy who had the fatherhood of the idea to attach pedals directly to the front axle thereby necessitating a large front wheel for ease of pedaling. However, the latter conveyed the idea in America andfiled for the first bicycle patent with the U.S. patent office in 1866. Pierre Michaux or/and Pierre Lallement (an employee of his) are credited with inventing key components of the modern bicycle in 1861, although it is a subject of controversy who had the fatherhood of the idea to attach pedals directly to the front axle thereby necessitating a large front wheel for ease of pedaling. However, the latter conveyed the idea in America and filed for the first bicycle patent with the U.S. patent office in 1866. Στον Pierre Michaux ή/και στον Pierre Lallement (έναν εργαζόμενό του) αποδίδεται η επινόηση βασικών στοιχείων του σύγχρονου ποδηλάτου το 1861, αν και αποτελεί αντικείμενο διαμάχης ποιος από τους δύο είχε την πατρότητα της ιδέας να προστεθούν πετάλια απευθείας πάνω στον μπροστινό άξονα, με την αναγκαιότητα όμως ενός μεγάλου εμπρόσθιου τροχού για ευκολία στη χρήση των πεντάλ. Πάντως, ο δεύτερος μετέφερε την ιδέα στην Αμερική και κατέθεσε την πατέντα για το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ποδηλάτου στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών των ΗΠΑ το 1866.

16 By 1870, metalworking had improved to the point that bicycles began to be constructed entirely of metal, an improvement in both performance and material strength, and bicycle design began to change accordingly. The pedals were still attached directly to the front wheel but solid rubber tires and long spokes on a much larger front wheel provided a greatly improved ride. In the 1870s, James Starley became known in England as the father of the bicycle industry as he began manufacturing penny-farthing bicycles, a nickname gained from the tire sizes' resemblance to the largest and smallest English copper coins of the time. The front tire stood head-tall to a man, followed by a small rear tire. The seat was mounted chest-high, and required athletic ability to mount and dismount. Also, the bigger the wheels, the faster you could go, but they had serious stability problems which resulted in serious accidents. Still, the Penny Farthing enjoyed great popularity in Europe and the United States in the 1870s and 1880s. Μέχρι το 1870, η μεταλλουργία είχε βελτιωθεί σε σημείο που τα ποδήλατα άρχισαν να κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου από μέταλλο, πράγμα που βελτίωσε τόσο την απόδοση όσο και την αντοχή του υλικού, οπότε και ο σχεδιασμός το ποδηλάτου άρχισε να αλλάζει αναλόγως. Τα πετάλια εξακολουθούν να συνδέονται απευθείας στον μπροστινό τροχό, αλλά συμπαγή ελαστικά και μακριές ακτίνες σε ένα πολύ μεγαλύτερο μπροστινό τροχό παρείχαν μια αρκετά βελτιωμένη βόλτα. Στην δεκαετία του 1870, ο James Starley έγινε γνωστός στην Αγγλία ως ο πατέρας της βιομηχανίας ποδηλάτων καθώς άρχισε να κατασκευάζει «δεκάρα-φαρδίνιο» ποδήλατα, ένα ψευδώνυμο που το πήραν από την ομοιότητα του μεγέθους των ελαστικών με τα μεγαλύτερα και τα μικρότερα αγγλικά χάλκινα νομίσματα της εποχής. Το εμπρός ελαστικό ανήλθε στο ύψος ενός ανθρώπου και ακολουθείται από ένα μικρό πίσω ελαστικό. Το κάθισμα τοποθετήθηκε στο ύψος του στήθους ενός ανθρώπου και απαιτούνταν αθλητική ικανότητα για να ανέβεις και να κατέβεις από αυτό. Επίσης, όσο μεγαλύτεροι οι τροχοί, τόσο πιο γρήγορα μπορούσαν να πάνε, είχαν όμως σοβαρά προβλήματα ευστάθειας με αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρά ατυχήματα. Ωστόσο, τα «Penny Farthing» απολάμβαναν μεγάλη δημοτικότητα στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες στις δεκαετίες του 1870 και του 1880.

17

18 Recognizing the design limitations of the high-wheeler bicycles, people continually looked for ways to improve the bicycle's basic form. A major breakthrough came in 1885 with John Kemp Starley developing a bicycle design, his famous Rover, which had all the major features of today's bikes as the rider was placed much lower between two wheels of the same size, coupled with a sprocket and chain system that drove the bike from the rear wheel. This was the same basic "diamond frame" design still in use in today's bicycles. It was the first safe bicycle and transformed the bicycle from a dangerous contraption limited to be used by reckless young men to a reliable and comfortable device that could be safely used by people of all ages for everyday transportation. Αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς του σχεδιασμού των ποδηλάτων με ψηλές ρόδες, οι άνθρωποι συνεχώς αναζητούσαν τρόπους για να βελτιωθεί η βασική μορφή του ποδηλάτου. Μια σημαντική ανακάλυψη ήρθε το 1885 με τον John Kemp Starley να αναπτύσσει το σχεδίου ενός ποδηλάτου, το διάσημο Rover του, το οποίο είχε όλα τα κύρια χαρακτηριστικά του σημερινού ποδηλάτου καθώς ο αναβάτης ήταν τοποθετημένος πολύ χαμηλότερα μεταξύ δύο τροχών ιδίου μεγέθους, που σε συνδυασμό με ένα σύστημα από γρανάζια και μιας αλυσίδας οδηγούσε το ποδήλατο από τον πίσω τροχό. Αυτός ο ίδιο βασικός σχεδιασμός του «σκελετού διαμάντι» είναι ακόμα σε χρήση στα σημερινά ποδήλατα. Ήταν το πρώτο ασφαλές ποδήλατο και μετέτρεψε το ποδήλατο από ένα επικίνδυνο μαραφέτι περιορισμένο για χρήση μόνο από απερίσκεπτους νεαρούς άνδρες σε μια αξιόπιστη και άνετη συσκευή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια από τους ανθρώπους όλων των ηλικιών για τις καθημερινές τους μετακινήσεις.

19

20 Though strikingly modern in design, these bicycles still deserved their nickname of "boneshakers". A gigantic advance for the comfort of the rider was the invention of pneumatic tires. Originally patented in 1845 in England by R.W. Thompson, pneumatic tires were first applied to a bicycle in 1888. John Boyd Dunlop, a vet in Belfast, fitted a rubber hose to his son's tricycle, and filled this tire with compressed air. Dunlop patented the pneumatic tire on 23 July 1888 and began limited production. Two years later solid rubber bicycle tires had disappeared from use, and by 1892 Dunlop was a millionaire. Αν και με εντυπωσιακό σύγχρονο σχεδιασμό, τα ποδήλατα αυτά εξακολουθούν να αξίζουν το παρατσούκλι «ταρακουνιστές των οστών». Μια τεράστια εξέλιξη για την άνεση του αναβάτη ήταν η εφεύρεση των ελαστικών πεπιεσμένου αέρα. Αρχικά κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845 στην Αγγλία από τον RW Thompson, τα ελαστικά πεπιεσμένου αέρα εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά σε ποδήλατο το 1888. Ο John Boyd Dunlop, ένας κτηνίατρος στο Μπέλφαστ, τοποθέτησε έναν λαστιχένιο σωλήνα στα ελαστικά του τρίκυκλου του γιου του και τα γέμισε με πεπιεσμένο αέρα. Ο Dunlop κατοχύρωσε την εφεύρεση του, στις 23 Ιουλίου 1888 και άρχισε περιορισμένη παραγωγή. Δύο χρόνια αργότερα, τα ελαστικά ποδηλάτων από συμπαγές ελαστικό είχαν εξαφανιστεί από τη χρήση και μέχρι το 1892 ο Dunlop ήταν ένας εκατομμυριούχος.

21 Bicycling became a rage in Europe and in the USA in the 1890s which is called the "Golden Age of the Bicycle" and bicycle racing was now being taken seriously. The popularity of bicycling in the 1890s meant that the time was ripe for groups of bicycle enthusiasts to formally band together to promote cycling. The League of American Wheelmen was formed in 1880, as a powerful voice for bicycling. They were successful in improving and paving roads to make them passable and smooth in all weather. They scheduled races, published a magazine and set suggested standards for proper dress and conduct. The League of American Wheelmen exists today, now called The League of American Bicyclists which has 28,000 members and 475 affiliated bicycle clubs. Η ποδηλασία έγινε μανία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1890 η οποία ονομάζεται "Χρυσή Εποχή του ποδηλάτου» και η αγωνιστική ποδηλασία πλέον λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Η δημοτικότητα της ποδηλασίας στη δεκαετία του 1890 σήμαινε ότι ο χρόνος ήταν ώριμος για ομάδες από λάτρεις του ποδηλάτου να συγκροτηθούν επισήμως σε ενώσεις για την προώθηση της ποδηλασίας. Η ένωση των αμερικάνων φίλων του τροχού που ιδρύθηκε το 1880 έδωσε μια ισχυρή φωνή στην ποδηλασία. Η ένωση ήταν επιτυχής όσον αφορά στη βελτίωση και ασφαλτόστρωση δρόμων για να είναι βατοί και ομαλοί σε όλες τις καιρικές συνθήκες, προγραμμάτισε αγώνες, δημοσίευσε περιοδικό και πρότεινε πρότυπα για ποδηλατική ενδυμασία και συμπεριφορά. Η ένωση αυτή υπάρχει έως σήμερα, τώρα ονομάζεται Ένωση από αμερικανούς ποδηλάτες και έχει 28.000 μέλη και 475 συνδεόμενα κλαμπ ποδήλατου.

22 The prospective of expansion seemed limitless, but a new vehicle known as the horseless carriage began appearing on the paved roads that bicyclists had struggled to create. Bicycle mechanics J. Frank and Charles E. Duryea designed the first successful American gasoline automobile in 1893. The car really caught on as America's choice of vehicle when Henry Ford introduced the Model T in 1908. By the 1950s, bicycle riding was largely confined to children and teenagers. However, in the 1970s the birth of the mountain bike revived cycling as a leisure activity for adults, allowing off-road riding in wilder areas. Η προοπτική επέκτασης του ποδηλάτου φαίνονταν απεριόριστη, αλλά ένα νέο όχημα γνωστό ως άμαξα χωρίς άλογα άρχισε να εμφανίζεται στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους που οι ποδηλάτες είχαν παλέψει για να δημιουργήσουν. Οι μηχανικοί ποδηλάτων J. Frank και Charles E. Duryea σχεδιάσαν το πρώτο επιτυχημένο αμερικανικό αυτοκίνητο βενζίνης το 1893. Το αυτοκίνητο αναδείχθηκε πραγματικά ως το όχημα πρώτης επιλογής της Αμερικής όταν ο Henry Ford παρουσίασε το Model T το 1908. Μέχρι τη δεκαετία του 1950, η ποδηλασία περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό σε παιδιά και εφήβους. Ωστόσο, στη δεκαετία του 1970 η γέννηση του mountain bike (ποδηλάτου για χρήση εκτός δρόμου) αναβίωσε το ποδήλατο ως ψυχαγωγική δραστηριότητα για ενήλικες, επιτρέποντας εκτός δρόμου ποδηλασία σε περιοχές πιο δύσβατες. Το μοντέλο Τ. 1908. Δύο μπροστινές ταχύτητες, κινητήρας 20 αλόγων και χωρίς πόρτες. The 1908 Model T. Two forward gears, a 20 horsepower engine and no driver doors.

23 Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, το ποδήλατο έχει γίνει το βασικό μέσο μετακίνησης για εκατομμύρια κατοίκους σε όλο το πλανήτη. Το ποδήλατο παράγεται μαζικά για εμπορικούς αλλά και για στρατιωτικούς σκοπούς μιας και στον 1ο και 2ο Παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκε και από τον στρατό. Βέβαια, η ανάπτυξη των μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί αρκετά το ενδιαφέρον για το ποδήλατο. Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα τα ποδήλατα χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στις πιο φτωχές χώρες αλλά και στις πολυπληθείς πόλεις σαν εναλλακτικό μέσο μεταφοράς για πιο γρήγορη και φτηνή μετακίνηση. Με τα χρόνια ο σχεδιασμός του, τα υλικά του και η κατασκευή του έχουν βελτιωθεί πολύ και η εξέλιξή τους συνεχίζεται. Αν και το σχέδιο τους έχει παραμείνει παρόμοιο για αρκετά χρόνια, υλικά όπως το τιτάνιο και οι ίνες άνθρακα το έχουν κάνει πιο ανθεκτικό και ελαφρύ, έχει αυξηθεί η ταχύτητά τους και έχουν προστεθεί εδώ και χρόνια οι ταχύτητες που κάνουν την οδήγηση τους πιο άνετη και πιο γρήγορη. Until the mid-20th century, the bicycle has become the main means of transport for millions of people around the globe. The bicycle is massively produced for commercial and even military purposes since in the 1st and 2nd World War it was used by the army. Of course, the development of motor transport resulted in reducing the interest in the bicycle. During the 20th century the bicycles are used primarily in the poorest countries but also in crowded cities as an alternative mode of transport for faster and cheaper mobility. Over the years the design, materials and construction have greatly improved and their development continues. Although their design has remained similar for several years, materials such as titanium and carbon fiber have made it more durable and lightweight, their speed has increased and gears have been added years ago which have made cycling much more comfortable and a lot faster.

24 Bicycles used in 1 st and 2 nd World Wars Χρήση ποδηλάτων στον 1 ο και 2 ο Παγκόσμιο πόλεμο

25 Στις αρχές του 1900 αναπτύσσεται η αγωνιστική ποδηλασία. Ο Ποδηλατικός Γύρος της Γαλλίας, γνωστότερος ως Tour de France, είναι η πιο γνωστή διεθνής αθλητική διοργάνωση της ποδηλασίας και η σημαντικότερη διοργάνωση ανοιχτού δρόμου, με ιστορία 104 ετών. Διεξάγεται κάθε χρόνο, στα τέλη Ιουνίου. Η διαδρομή περνά από πολλά μέρη σε όλη την έκταση της Γαλλίας καλύπτοντας απόσταση πάνω από 4.000 χιλιόμετρα. Επίσης στις αρχές του 1900 κάνει την εμφάνιση του το cyclo-cross όπου οι αθλητές ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον ποιος θα φτάσει πρώτος μέχρι την επόμενη πόλη. Οι αθλητές είχαν τη δυνατότητα να κόψουν δρόμο μέσα από χωράφια, πάνω από φράχτες ή να συντομεύσουν τη διαδρομή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Αυτός ήταν ένας τρόπος για να παραμείνουν οι ποδηλάτες σε φόρμα κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών και η ποδηλασία εκτός δρόμου σε πιο δύσκολες συνθήκες βελτίωνε τις ικανότητες χειρισμού του ποδηλάτου τους. In early 1900 racing cycling is developed. The Tour de France is the most famous international sports cycling event and the largest organization of open road cycling, with a history of 104 years. It is held annually in late June. The route passes through many places throughout France, covering a distance of over 4000 km. Also, in the early 1900 cyclo-cross appears where athletes compete each other who will arrive first to the next town. The athletes were able to shortcut through fields, over fences or shorten the route anyway they could. That was one way to keep cyclists fit during the winter months and cycling off road under more difficult circumstances improved the cyclists’ handling abilities.

26 Tour de France then…. Cyclo – cross τότε……Cyclo - cross then…. Και τώρα And now Γύρος Γαλλίας τότε… Και τώρα And now

27 Το 1868 η εταιρεία Michaux σύστησε τον πρώτο αγώνα σε μία προσπάθεια προώθησης των ποδηλάτων που κατασκεύαζε. Από εκεί και μετά, οι αγώνες ποδηλασίας καθιερώθηκαν και αναπτύσσονταν παράλληλα με την εξέλιξη του ποδηλάτου με τους αθλητές να σημειώνουν όλο και καλύτερους χρόνους. Έτσι, η ποδηλασία αποκτούσε όλο και περισσότερους οπαδούς που χρησιμοποιούσαν το ποδήλατο εκτός από μετακίνηση και για άθληση. Τις δεκαετίες 1880 και 1890 η ποδηλασία τόσο σε ποδηλατοδρόμια της εποχής όσο και στο δρόμο αναδείχτηκε σε ένα από τα δημοφιλέστερα σπορ. Ο γύρος Milan-Turin ξεκίνησε το 1876, το Βελγικό Liege-Bastogne-Liege το 1892, και το Paris-Roubaix το 1896. Η αγωνιστική ποδηλασία σαν άθλημα εισάγεται στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1896. Στα ποδηλατοδρόμια υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για αγωνίσματα αντοχής, ειδικά για τον αγώνα έξι ημερών όπου οι συμμετέχοντες αγωνίζονταν για έξι συνεχόμενες μέρες, 18 ώρες την ημέρα. Όταν αποφασίστηκε ότι αυτή η μορφή αγώνα ήταν ιδιαίτερα σκληρή, τα αγωνίσματα πίστας πήραν άλλη μορφή με τις ώρες να μειώνονται σε 12 και τους αθλητές να αγωνίζονται σε ομάδες των δύο. In 1868 the Michaux company introduced the first race in an effort to promote the bicycles they manufactured. From then on, cycling races were established and developed in parallel with the evolution of the bicycle with athletes making better times. Thus, cycling acquired more and more fans who used the bicycle apart from transport for sport as well. In the decades of 1880 and 1890 both cycling in the velodromes of the time and on the road became one of the most popular sports. The Milan-Turin round started in 1876, the Belgian Liege-Bastogne-Liege in 1892, and the Paris-Roubaix in 1896. The racing cycling is introduced as a sport at the Olympic Games of 1896. At the velodromes, there was great interest in endurance events specifically for the six day race where participants competed for six consecutive days, 18 hours a day. When it was decided that this form of competition was particularly tough, velodrome events took another form with the hours being reduced to 12 and the athletes competing in teams of two.

28 Ποδηλατοδρόμια τότε….Velodromes then….. Και τώρα and now

29 Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας κατασκευάζεται στην Αθήνα για τις ανάγκες των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στους οποίους οι ποδηλάτες Αριστείδης Κωνσταντινίδης Αγώνων του 1896 στους οποίους οι ποδηλάτες Αριστείδης Κωνσταντινίδης και Γεώργιος Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα ποδηλασίας (85 και 320 χιλιόμετρα αντίστοιχα). Στην Ελλάδα το πρώτο ελληνικό ποδήλατο με χειροποίητο σκελετό κατασκευάστηκε από την Rafbikes (HERMES) στο Ναύπλιο. In Greece the first bike appeared in 1885, while in 1890, the year of establishment of the International Cycling Federation, the first cycling races took place. The first cycling stadium in the country was made in Athens for the needs of the first Olympic Games of 1896 in which cyclists Aristidis Konstantinidis and Georgios Paraskevopoulos were highlighted medalists in both cycling events (85 and 320 km respectively). In Greece the first Greek handmade bicycle frames were built by Rafbikes (HERMES) in Nafplion.

30 Η Ελλάδα έχει μακρά ποδηλατική ιστορία. Σε όλη τη χώρα λειτουργούν 80 αθλητικά σωματεία που ασχολούνται τόσο με την ποδηλασία δρόμου όσο και την ποδηλασία πίστας, το χωμάτινο BMX και την ορεινή ποδηλασία. Στην Ελλάδα μπορεί να κάνει κάποιος ποδηλασία σχεδόν παντού στη φύση, συνδυάζοντας τουρισμό και φυσική άσκηση. Λόγω του ευνοϊκού της κλίματος, ηλιοφάνεια τις περισσότερες ημέρες του χρόνου και χαμηλά επίπεδα βροχοπτώσεων, μπορεί κάποιος να περιηγηθεί στην Ελλάδα με το ποδήλατό του τους περισσότερους μήνες του χρόνου. Επίσης, σε πολλές ελληνικές πόλεις υπάρχουν ήδη ποδηλατόδρομοι, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στη Λάρισα, στην Καβάλα, στο Ναύπλιο, στη Λαμία και στο Μεσολόγγι και συνεχώς προστίθενται ποδηλατόδρομοι και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Greece has a long cycling history. Across the country 80 sports clubs operate involved with street cycling, track cycling, off road BMX and mountain cycling. In Greece one can go cycling almost everywhere in nature, combining tourism and physical exercise. Due to the favorable climate, sunshine most days of the year and low rainfall rate, one can wander in Greece with one’s bicycle during most part of the year. Also, in many Greek cities bicycle lanes already exist in Athens, Thessaloniki, Volos, Karditsa, Trikala, Larissa, Kavala, Nafplio, Lamia and Messolonghi and bicycle paths are continuously added in other Greek cities.

31

32 Το Ολυμπιακό ποδηλατοδρόμιο στο Νέο Φάληρο της Αθήνας (στη θέση του σημερινού γηπέδου Καραϊσκάκη) κατασκευάστηκε το 1895 ειδικά για τις ανάγκες των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας που έγιναν ένα χρόνο αργότερα το 1896. Υπεύθυνος μηχανικός για την κατασκευή του ήταν ο Βελλίνης και ως μοντέλο χρησιμοποιήθηκε το αντίστοιχο ποδηλατοδρόμιο της Δανίας, κόστισε δε συνολικά 100.000 δραχμές. Χωρούσε 7000 θεατές και διέθετε στίβο μήκους ενός τρίτου του χιλιομέτρου με πλαγιαστές στροφές. Το Ποδηλατοδρόμιο Φαλήρου χρησιμοποιείται στη συνέχεια για αγώνες σε κάθε είδος αθλήματος επί πολλές δεκαετίες και μάλιστα εκεί διεξάγονταν και οι κυριότεροι αγώνες ποδοσφαίρου. The Olympic velodrome at Neo Faliro Athens (at the site of today's Karaiskaki Stadium) was built in 1895 specifically for the needs of the first modern Olympic Games in Athens which took place a year later in 1896. Vellinis was the engineer responsible for the construction and as model was used the corresponding velodrome in Denmark, reaching a total cost of 100,000 drachmas. It could accommodate 7000 spectators and the track had a length of one third of a kilometer with cornering sideways. For many decades afterwards, the Velodrome at Faliro was used for sports events in various types of sport and even held major football matches.

33 Σήμερα, το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο ανήκει στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθήνας (OAKA) που βρίσκεται στο Μαρούσι. Κατασκευάστηκε το 1991 και μέχρι το 2003 λειτούργησε ως ανοιχτό Ποδηλατοδρόμιο σε μια έκταση 40 στρεμμάτων και έχει χωρητικότητα 5.250 θέσεων. Την τελική του μορφή την πήρε το 2004 όταν για τις ανάγκες των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 προστέθηκε στέγαστρο, με ανοικτά τα πλαϊνά για καλύτερο εξαερισμό. Το 2006 τα πλαϊνά κλείστηκαν με ύαλο-κατασκευή, και το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο έγινε στάδιο κλειστού τύπου. Today, the Olympic Velodrome belongs to the premises of the Athens Olympic Sports Complex (OAKA) located in Maroussi. It was constructed in 1991 and until 2003 it served as an open Velodrome in an area of 40 acres having a capacity of 5,250 seats. It took its final form in 2004 when for the needs of the Summer 2004 Olympic Games a roof with open sides was added for better ventilation. In 2006 the sides were closed with glass-manufacturing, and the Olympic Velodrome became a closed type one.

34 Το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο στο παρελθόν και σήμερα The Olympic velodrome in the past and today

35 Οι οπαδοί του ποδηλάτου θεωρούν ότι το ποδήλατο μπορεί να αποτελέσει τη λύση στα έντονα προβλήματα κυκλοφορίας και μόλυνσης που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες μεγαλουπόλεις σήμερα. Κεντρικά επιχειρήματά τους αποτελούν το γεγονός ότι το ποδήλατο δεν αντιμετωπίζει προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης, απαιτεί μηδαμινό χώρο στάθμευσης, έχει τη δυνατότητα να μετακινείται και εκτός οδικού δικτύου, ενώ παράλληλα δε μολύνει το περιβάλλον με κανένα τρόπο (καυσαέρια, ηχορρύπανση). Cycling fans believe that the bicycle can be the solution to intense traffic problems and pollution which characterize most big cities today. Their main arguments are that the bicycle does not add to traffic congestion problems, it requires minimal parking, places, it has the ability to move off road, while not polluting the environment in any way (fumes, noise pollution).

36 Για να συλλέξουμε το υλικό για αυτήν την παρουσίαση αναζητήσαμε πληροφορίες στο διαδίκτυο, σε περιοδικά και εφημερίδες και επισκεφτήκαμε το μουσείο τύπου στην Πάτρα. Κατά την ξενάγηση μας, αφού ενημερωθήκαμε από την υπεύθυνη μουσειοπαιδαγωγό κ. Κατερίνα Βουλδή για την ιστορία και την λειτουργία του μουσείου κάναμε μια μικρή ερεύνα για την ιστορία του ποδήλατου στην Ελλάδα και στην Πάτρα. Βρήκαμε αποσπάσματα από δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων της εποχής κάποια από τα οποία παρουσιάζουμε στη συνέχεια. In order to collect the material for this presentation we sought information on the internet, in magazines and newspapers and we visited the press museum in Patras. After our tour, having been informed about the history and operation of the museum by the responsible museum educator Ms. Katerina Vouldis, we did a little research on the history of cycling in Greece and Patras. We found excerpts from reports of local newspapers of the time, some of which we now present.

37

38

39

40 Sources – Πηγές https://goo.gl/46mQ00 https://goo.gl/46mQ00 https://goo.gl/46mQ00 http://www.history-magazine.com/bicycles.html http://www.history-magazine.com/bicycles.html http://web.pdx.edu/~lesseg/Project%201/index.html http://web.pdx.edu/~lesseg/Project%201/index.html http://coolweb.gr/istoria-tou-podilatou/ http://coolweb.gr/istoria-tou-podilatou/ http://goo.gl/cvvT4d http://goo.gl/cvvT4d http://goo.gl/P4DkYP http://goo.gl/P4DkYP http://goo.gl/RqxGli http://goo.gl/RqxGli http://to-paliatzidiko.blogspot.gr/2012/04/blog-post_961.html http://to-paliatzidiko.blogspot.gr/2012/04/blog-post_961.html http://paidio.blogspot.gr/2010/09/blog-post_257.html http://paidio.blogspot.gr/2010/09/blog-post_257.html http://www.mtbxpert.gr/news-antik13/174-kartela.html http://www.mtbxpert.gr/news-antik13/174-kartela.html http://www.sports8.gr/page-Podilasia-Oreini-Istoria.html http://www.visitgreece.gr/el/activities/land_sports/cycling http://goo.gl/CIPfl7 http://goo.gl/9PwA5s http://pireorama.blogspot.gr/2011/12/blog-post_19.html http://goo.gl/touG9j google pictures

41 Μπορεί να έχει γίνει η ζωή μας ποδήλατο…. γιατί λοιπόν να μην βάλουμε και εμείς το ποδήλατο στη ζωή μας; Η στροφή προς τη φύση, την υγιεινή ζωή και την άθληση μας εξασφαλίζει καλή ποιότητα ζωής και ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί η πόλη μας να μην διαθέτει και πολλές επιλογές για ασφαλή και άνετη ποδηλασία, προσπάθεια όμως γίνεται για να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση και εμείς θα συμμετέχουμε σε αυτήν την προσπάθεια. Εσείς; Life is like a bicycle.... so why don’t we put the bicycle in our lives? A shift to nature, healthy living and sports provide us with a good quality of life and a better future. Our city may still lack in providing us options for safe and comfortable cycling, but effort is being made to improve this situation and we will participate in this effort. What about you? Thank you very much! Ευχαριστούμε πολύ!