ONOMATA 4ης ΟΜΑΔΑΣ ΣΤΕΛΛΑ ΜΟΥΤΑΦΗ ΚΟΡΙΝΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΗ

Η βυζαντινή κατοικία Η βυζαντινή κατοικία ενσωμάτωσε πολλά προγενέστερα αρχιτεκτονικά στοιχεία.Έτσι, υπήρχαν τόσο πολυτελείς επαύλεις όσο και φτωχικά σπίτια, ενώ διαφορές παρατηρούμε και ανάμεσα στα αστικά σπίτια και στα σπίτια της υπαίθρου.Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, τα σπίτια είχαν συνήθως έναν ή δύο ορόφους, χωρίς όμως να λείπουν τα τριώροφα ή και τα πολυώροφα κτίσματα (αναφέρεται, μάλιστα, ότι κατά τη βασιλεία του Θεοδόσιου υπήρχαν στην Κωνσταντινούπολη και σπίτια με εφτά ή εννιά πατώματα), συνήθεια ρωμαϊκής καταγωγής.Τέλος, ο φωτισμός γινόταν με λυχνάρια, κανδήλες, πολυκάνδηλα ή κεριά και φανάρια.

Ένα τυπικό βυζαντινό αγροτόσπιτο Για τα σπίτια των χωρικών δεν ξέρουμε πολλά πράγματα, ίσως και λόγω της ευτέλειας των υλικών με τα οποία ήταν χτισμένα: ξύλο, καλάμια καλυμμένα με λάσπη, τούβλα. Είχαν μικρά δωμάτια, σίγουρα κάποια αυλή και έναν κήπο, όπου καλλιεργούνταν λαχανικά. Σίγουρα επίσης, αν και δεν υπάρχουν ρητές μαρτυρίες, θα υπήρχαν στην αυλή μερικές κότες και ίσως ένα γουρούνι. Πιθανότατα, εκεί βρίσκονταν οι υπόγειες αποθήκες, κάτι σαν ρηχά πηγάδια, όπου αποθήκευαν ή έκρυβαν τα σιτηρά τους οι χωρικοί.

Μια κατοικία των Δυνατών Οι Δυνατοί είχαν μεγάλα διώροφα σπίτια σκεπασμένα με κεραμίδια.Τα σπίτια τους είχαν εξωτερικά σκάλα και εξώστες.Στα κατώγια των σπιτιών τους και στον περίβολό τους υπήρχαν κελάρια, πατητήρια και αποθήκες όπου αποθηκεύονταν τα τρόφιμα.Τα σπίτια είχαν συνήθως έναν ή δύο ορόφους.

Η φροντίδα του σπιτιού Στον βυζαντινό κόσμο, η φροντίδα του σπιτιού αποτελούσε ασχολία, αποκλειστικά και μόνον, των γυναικών. Σύμφωνα με τις κρατούσες αντιλήψεις εκείνης της εποχής, ήταν υποτιμητική για τον άνδρα η ενασχόληση με οποιαδήποτε οικοκυρική εργασία. Έτσι, οι γυναίκες στο Βυζάντιο είχαν τη φροντίδα του σπιτιού, παρόλο που μερικές εργάζονταν και έξω απ΄αυτό.Μια γυναίκα μπορούσε να υφαίνει επ΄αμοιβή (υφάντρα ή ανυφάντρα), να πουλάει κρασί (οινοπώλις), να διευθύνει καπηλειό, να πουλάει φρούτα και λαχανικά. Υπήρχαν όμως και ορισμένα επαγγέλματα που απαγορεύονταν στις γυναίκες.Για το λόγο αυτό μια Βυζαντινή δεν μπορούσε να γίνει ούτε δημόσιος άρχων ούτε δικηγόρος. Εκτός από το μαγείρεμα και την καθημερινή λάτρα,οι Βυζαντινές στο σπίτι ύφαιναν τα υφάσματα που χρειαζόταν κάθε νοικοκυριό.Το γνέσιμο, η ύφανση ή το κέντημα απασχολούσαν όλες τις γυναίκες, όχι μόνο στα λαϊκότερα, αλλά και στα ανώτερα στρώματα, ακόμη και μέσα στο παλάτι. Οι πιο ευκατάστατες γυναίκες μάλιστα, που ήταν απαλλαγμένες από άλλες οικοκυρικές ασχολίες, αφιέρωναν στην υφαντική ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους. Τα υφάσματα που παράγονταν στο σπίτι ήταν συνήθως μάλλινα, και πιο σπάνια λινά ή βαμβακερά.

ΠΗΓΕΣ http://users.sch.gr/maritheodo/history-pi/section8/lemmata/2-3-0.htm http://ts.sch.gr/repo/online-packages/gym-istoria-a-c/g04-web/section8/piges/3.htm http://paidio.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8896.html