Στοιχεία Ηλεκτροχημείας (1 από 2)

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Εισαγωγή Κατανόηση της φυσιολογίας και λειτουργίας του Στοματογναθικού Συστήματος (ΣΓΣ) για τον οδοντοτεχνίτη σημαίνει: Αποφυγή σφαλμάτων κατασκευής των.
Advertisements

Ρεολογία Ταχύτητα απορρόφησης, Ευκολία εφαρμογής, Σταθερότητα,
Πηγές τάσης/ρεύματος R , L, C
Τέλος Ενότητας.
Διατομή σύνθετης δοκού
Μαγνητικό πεδίο γύρω από ρευματοφόρο αγωγό
Βασικές αρχές ευρετηρίασης
Οργάνωση πληροφοριών Ταξινόμηση (Θ) Ενότητα 1: Εισαγωγή (α μέρος) Δάφνη Κυριάκη-Μάνεση Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης Το περιεχόμενο.
Η ανοσοαποτύπωση ως επιβεβαιωτική μέθοδος
Τριφασικά συμμετρικά δίκτυα σε συνδεσμολογία Υ (1/2)
Οργάνωση πληροφοριών Ταξινόμηση (Θ) Ενότητα 4: Αρχιτεκτονική της Ευρετηρίασης (β μέρος) Δάφνη Κυριάκη-Μάνεση Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης.
Περιλήψεις Γιατί; Πως; Τι είναι; Ποιος τις κάνει;
Αυτοματοποιημένη ευρετηρίαση
Μελάνια και επικαλυπτικά (Ε) Ενότητα 7: Εκτίμηση των αντοχών εκτυπωμένων μελανιών σε χημικούς παράγοντες – σαπούνια, απορρυπαντικά, αλκάλια Δρ. Σταματίνα.
Θεωρητικό μέρος (1 από 2) Διάλυμα ονομάζεται κάθε ομογενές μίγμα που αποτελείται από δυο ή περισσότερα συστατικά (στερεά, υγρά ή αέρια). Το συστατικό.
Θεωρητικό μέρος (1 από 2) Πυκνότητα ενός σώματος είναι η μάζα που περιέχεται στη μονάδα του όγκου του σώματος και δίνεται από τη σχέση d=m/V, όπου m.
Χημεία Γραφικών Τεχνών (Ε) Ενότητα 7: Παρασκευή διαλυμάτων ορισμένης μοριακότητας (Μ) και κανονικότητας (Ν) Δρ. Σταματίνα Θεοχάρη Καθηγήτρια Εφαρμογών.
Διαμόρφωση πεδίων Περιγραφικά πεδία Διαχειριστικά πεδία Δομικά πεδία.
Θεωρητικό μέρος Πυκνότητα ενός σώματος είναι η μάζα που περιέχεται στη μονάδα του όγκου του σώματος και δίνεται από τη σχέση d=m/V, όπου m η μάζα και.
Θεωρητικό μέρος (1 από 2) Επιλέγουμε τον κατάλληλο διαλύτη ενός συστήματος. Στην άσκηση που ακολουθεί είναι το νερό (απλό στη χρήση, ακίνδυνο, εύκολα.
Διάνοιξη πόρων Με ακτινοβολούμενη θερμότητα. Θερμαινόμενα σίδερα.
Χημεία Γραφικών Τεχνών (Ε) Ενότητα 5: Σταθμικός Προσδιορισμός Υγρασίας (Εφαρμογές: (I) Προσδιορισμός Υγρασίας σε Χαρτί (ΙΙ) Προσδιορισμός Στερεών Συστατικών.
Καμπυλότητα Φακού P c
Ισομέρεια (1 από 2) Ισομέρεια ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο δυο ή περισσότερες ενώσεις με τον ίδιο μοριακό τύπο έχουν διαφορετικές φυσικές και.
Ορισμός Τα υψίσυχνα ρεύματα είναι υψηλής συχνότητας εναλλασσόμενα ρεύματα. Δεν διεγείρουν τα αισθητικά και κινητικά νεύρα και έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος.
Εκτυπωτικά Υποστρώματα (Ε) Ενότητα 8: Μέτρηση της μεταβολής των διαστάσεων του χαρτιού μετά από βύθιση σε νερό Βασιλική Μπέλεση Επίκ. Καθηγήτρια Τμήμα.
Τεχνολογία οφθαλμικών φακών Ι (Ε) Ενότητα 5: Έγχρωμοι φακοί Θεμιστοκλής Γιαλελής, Οπτικός, MSc, PhD candidate ΕΔΙΠ του τμήματος Οπτικής και Οπτομετρίας.
Eιδικά θέματα βάσεων χωρικών δεδομένων και θεωρία συστημάτων
Κανόνες Ασφαλείας Εργοταξίων
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ
Άλλες μορφές νευρώσεων
Επικοινωνιακός Προγραμματισμός Ι
Άσκηση 8 (1 από 3) Προβολές 1. Να επιλέξετε ένα θέμα βασισμένο σε κάποια παράγραφο / υποπαράγραφο του κεφαλαίου 6 των σημειώσεων και να κάνετε μια εργασία.
Υπολογιστική Γεωμετρία και Εφαρμογές στις ΒΧΔ
Περιεχόμενα 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ 2 ΑΓΩΓΙΜΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ 3
Ταυτότητα και περίγραμμα μαθήματος
ΠΡΟΤΥΠΟ ΕΛΟΤ EN ISO 3251 Ζύγιση μάζας υγρού μελανιού (m1 g)
Ενότητα 13 Αξιολόγηση μαθήματος και διδάσκοντος από την εφαρμογή της Μονάδας Ολικής Ποιότητας (ΜΟΔΙΠ) του ΤΕΙ Αθήνας Αξιολόγηση του μαθήματος Αξιολόγηση.
Άσκηση 9 (1 από 2) Ανακαλύψτε στο χάρτη σας μερικά χαρτογραφικά αντικείμενα που να ανήκουν στις παρακάτω κατηγορίες : φυσικά, τεχνητές κατασκευές, αφηρημένα.
Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης για την ψυχή
Σχήματα τοποθέτησης ηλεκτροδίων με χρήση φαραδικών ρευμάτων σε ενδείξεις αδυνάτισμα- σύσφιγξη- λεμφική κυκλοφορία.
Τοπολογικές σχέσεις 1/3 Βρείτε και περιγράψτε τις τοπολογικές σχέσεις σύμφωνα με τους (Pantazis, Donnay 1996) για τα παρακάτω γεω-γραφικά αντικείμενα:
Επικοινωνιακός Προγραμματισμός Ι
Εικαστικές συνθέσεις - Χρώμα στο χώρο
Γενική και Μαθηματική Χαρτογραφία (Ε)
Ανόργανη και Οργανική Χημεία (Θ)
Οργάνωση και Διοίκηση Πρωτοβάθμιας (Θ)
Εισαγωγή στις εικαστικές τέχνες
Λιθογραφία – Όφσετ (Θ) Ενότητα 8.2: Εκτυπωτική Διαδικασία Μηχανής
Επικοινωνιακός Προγραμματισμός Ι
Τηλεοπτική και Ραδιοφωνική Παραγωγή
Αισθητική Σώματος Ι (Ε)
Αισθητική Σώματος Ι (Ε)
Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας
Ειδικά θέματα βάσεων χωρικών δεδομένων και θεωρία συστημάτων -E
Γενική και Μαθηματική Χαρτογραφία (Ε)
Αισθητική Σώματος Ι (Ε)
Μυθος και Τελετουργία στην Αρχαία Ελλάδα
Ενότητα 8: Συστήματα Υγείας στην Ευρώπη: Γαλλία
Ψυχιατρική Ενότητα 7: Συνέχεια σταδίων
Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α´
Κοσμητολογία ΙΙ (Θ) Ενότητα 3: Kρέμες (γ’ μέρος)
Ανοσολογία (Ε) Ενότητα 3: Αιμοσυγκόλληση Πέτρος Καρκαλούσος
Γενική και Μαθηματική Χαρτογραφία (Ε)
Οργανική Χημεία (Ε) Ενότητα 2: Προσδιορισμός σημείου τήξης
Ενότητα 1: ……………….. Όνομα Επώνυμο Τμήμα __
Αισθητική προσώπου Ι (Ε)
Ηλεκτροτεχνία Εργαστήριο Ι
Σύσταση και Ανάλυση Γλευκών και Οίνων (Θ)
Επικοινωνιακός Προγραμματισμός Ι
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Χημεία Γραφικών Τεχνών (Ε) Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας Χημεία Γραφικών Τεχνών (Ε) Ενότητα 14: Στοιχεία Ηλεκτροχημείας(Ι): Γαλβανικά στοιχεία Δρ. Σταματίνα Θεοχάρη Καθηγήτρια Εφαρμογών Τμήμα Γραφιστικής/Κατεύθυνση Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών Το περιεχόμενο του μαθήματος διατίθεται με άδεια Creative Commons εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους.

Στοιχεία Ηλεκτροχημείας (1 από 2) Οι χημικές αντιδράσεις συνοδεύονται από ενεργειακές μεταβολές. Αυτό εκφράζεται με την έκλυση θερμότητας (π.χ. καύση οργανικών ενώσεων - εξώθερμες αντιδράσεις). Άλλοτε πάλι, η πραγματοποίηση χημικών αντιδράσεων έχει σαν αποτέλεσμα την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (παράδειγμα: μπαταρία). Αντιστρόφως, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να προκαλέσει χημικά φαινόμενα (παράδειγμα: επιμετάλλωση). Η μελέτη της αλληλεπίδρασης της ηλεκτρικής και της χημικής ενέργειας, αποτελούν το αντικείμενο ενός κλάδου της Επιστήμης, που λέγεται Ηλεκτροχημεία.

Στοιχεία Ηλεκτροχημείας (2 από 2) Η Ηλεκτροχημεία περιλαμβάνει δυο επιστημονικές περιοχές: την περιοχή, όπου μελετάται η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από κατάλληλες χημικές αντιδράσεις (γαλβανικά ή βολταϊκά στοιχεία: μετατροπή χημικής σε ηλεκτρική ενέργεια) κι εκείνη την περιοχή, όπου σε κατάλληλες διατάξεις, η ηλεκτρική ενέργεια προκαλεί χημικές μεταβολές (ηλεκτρολυτικά στοιχεία: μετατροπή ηλεκτρικής σε χημική ενέργεια).

Γαλβανικά ή βολταϊκά στοιχεία Τα γαλβανικά στοιχεία είναι η στοιχειώδης ή απλούστερη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού έργου από φυσικές ή κυρίως χημικές αντιδράσεις (αντιδράσεις οξειδοαναγωγής), που πραγματοποιούνται σ' αυτά.

Ημιστοιχείο (1 από 2) Τα μέταλλα είναι ηλεκτροθετικά στοιχεία. Έχουν, δηλαδή, την αυθόρμητη τάση να αποβάλλουν ηλεκτρόνια. Εάν βυθίσουμε ένα έλασμα Ζη σε ένα διάλυμα ιόντων Ζη2+ π.χ. διάλυμα ZnSO4, τότε άτομα Ζη από το μεταλλικό έλασμα έχουν την τάση να μετατραπούν σε ιόντα Ζη2+ και να περάσουν στο διάλυμα, αφήνοντας τα ηλεκτρόνια τους πάνω στο έλασμα. Το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι να αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: Ζη ↔ Ζη2++2e Η παραπάνω διάταξη αποτελεί ένα ημιστοιχείο, και συμβολίζεται ως Ζη/Ζη2+.

Ημιστοιχείο (2 από 2) Αντίστοιχα, εάν βυθίσουμε ένα έλασμα Cu σε ένα διάλυμα ιόντων Cu2+ π.χ. διάλυμα CuSO4, τότε άτομα Cu από το μεταλλικό έλασμα έχουν την τάση να μετατραπούν σε ιόντα Cu2+ και να περάσουν στο διάλυμα, αφήνοντας τα ηλεκτρόνια τους πάνω στο έλασμα. Το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι να αποκατασταθεί χημική ισορροπία: Cu ↔ Cu2+ +2e Η παραπάνω διάταξη αποτελεί ένα δεύτερο ημιστοιχείο το Cu /Cu2+.

Ηλεκτροχημικό στοιχείο (γαλβανικό στοιχείο) 1/2 Εάν συνδέσουμε τα δύο προηγούμενα ημιστοιχεία με ένα αγώγιμο ηλεκτρολυτικό σύνδεσμο και ένα μεταλλικό αγωγό (σύρμα), το ηλεκτρικό κύκλωμα κλείνει. Ο ηλεκτρολυτικός σύνδεσμος μπορεί να είναι ένα απορροφητικό χαρτί εμβαπτισμένο σε ένα διάλυμα άλατος (π.χ. KCl) ή ένας γυάλινος σωλήνας σχήματος U, που είναι γεμάτος με ένα ζελέ (άγαρ-άγαρ) που περιέχει KCl .

Ηλεκτροχημικό στοιχείο (γαλβανικό στοιχείο) 2/2 Στα δύο ημιστοιχεία πραγματοποιούνται οι αντιδράσεις: Άνοδος (αρνητικός πόλος): Zn ↔ Zn2+ + 2e (οξείδωση = αποβολή ηλεκτρονιών) Κάθοδος (θετικός πόλος): Cu2+ + 2e ↔ Cu (αναγωγή = πρόσληψη ηλεκτρονίων) Στο ημιστοιχείο Ζη/Ζη2+ (άνοδος), ο Zn διαλύεται και περνά στο διάλυμα ZnSO4 υπό μορφή ιόντων Ζη2+. Στο ημιστοιχείο Cu/Cu2+ (κάθοδος), ιόντα Cu2+ από το διάλυμα CuSO4 επικάθονται στο έλασμα του Cu και μετατρέπονται σε μεταλλικό Cu.

Γαλβανικό ή ηλεκτροχημικό στοιχείο (στοιχείο Daniel) Η διάταξη αποτελεί ένα ηλεκτροχημικό στοιχείο (γαλβανικό στοιχείο) που μετατρέπει την χημική ενέργεια σε ηλεκτρικό ρεύμα, όπως φαίνεται και στο σχήμα: Zn Cu Ηλεκτρολυτικός Σύνδεσμος e KCl Zn+2 SO4-2 Cu+2 SO4-2 Cl- K+ Άνοδος Οξείδωση Κάθοδος Αναγωγή

Α. Μέτρηση δυναμικού ηλεκτροχημικού στοιχείου (1 από 2) Το συνολικό δυναμικό του ηλεκτροχημικού στοιχείου προκύπτει από το αλγεβρικό άθροισμα των δυναμικών των δύο ημιστοιχείων (συχνά αναφέρεται και σαν ΗΕΔ δηλαδή ηλεκτρεγερτική δύναμη του στοιχείου) και μπορεί να μετρηθεί με ένα ψηφιακό βολτόμετρο.

Α. Μέτρηση δυναμικού ηλεκτροχημικού στοιχείου (2 από 2) Εάν θεωρήσουμε τη θερμοκρασία λειτουργίας του γαλβανικού στοιχείου σταθερή και ίση με 25 C, τις ενεργότητες των ιόντων ανόδου και καθόδου ίσες με τις συγκεντρώσεις τους C- και C+ αντίστοιχα, οι παραπάνω σχέσεις δίνουν την παρακάτω πολύ χρήσιμη και απλουστευμένη μορφή της εξίσωσης του Nernst, που είναι: 𝚬= 𝚬 𝟎 − + 𝚬 𝟎 + − 𝟎,𝟎𝟓𝟗 𝒏 𝐥𝐨𝐠 𝑪 − 𝑪 + όπου στον παράγοντα 0.059 ενσωματώνονται η σταθερά R, η θερμοκρασία T=298 K και ο συντελεστής μετατροπής των φυσικών λογαρίθμων σε δεκαδικούς.

Σκοπός Σκοπός της άσκησης είναι να κατασκευαστεί και να μετρηθεί η διαφορά δυναμικού διαφόρων γαλβανικών στοιχείων, όπως περιγράφονται παρακάτω.

Απαιτούμενα όργανα και υλικά Γυάλινα ποτήρια. Ηλεκτρολυτικοί & ηλεκτρικοί σύνδεσμοι. Ψηφιακό βολτόμετρο. Ελάσματα Cu και Zn. Διαλύματα CuSO4 και ZnSO4 συγκεντρώσεων 1 Μ, 0,1 Μ, 0,01 Μ και 0,001 Μ.

Πειραματική διαδικασία (1 από 2) Κατασκευάζονται γαλβανικά στοιχεία με συνδυασμό των παρακάτω ημιστοιχείων: ημιστοιχείο Cu/CuSO4 (0.001 M)και ημιστοιχείο ZnSO4 (1 M) ημιστοιχείο Cu/CuSO4 (0.01 M)και ημιστοιχείο ZnSO4 (0.1 M) ημιστοιχείο Cu/CuSO4 (0.1 M)και ημιστοιχείο ZnSO4 (0.01 M) ημιστοιχείο Cu/CuSO4 (1 M)και ημιστοιχείο ZnSO4 (0.001 M) Η κατασκευή του κάθε ημιστοιχείου γίνεται με εμβάπτιση μεταλλικού ελάσματος Cu ή Zn σε διάλυμα των ιόντων του. Το κύκλωμα για την κατασκευή των ζητούμενων γαλβανικών στοιχείων κλείνει με την βοήθεια ηλεκτρολυτικού συνδέσμου.

Πειραματική διαδικασία (2 από 2) Μετράται η διαφορά δυναμικού μεταξύ των πόλων του κάθε γαλβανικού στοιχείου με την βοήθεια πολυμέτρου. Ταυτόχρονα επισημαίνεται η πολικότητα των δύο ημιστοιχείων (δηλαδή ποιο αποτελεί τον θετικό και ποιό τον αρνητικό πόλο του). Συμπληρώνεται ο πίνακας μετρήσεων και αποτελεσμάτων. Υπολογίζονται οι θεωρητικές τιμές των δυναμικών των γαλβανικών στοιχείων που κατασκευάστηκαν. Συγκρίνονται οι πειραματικές με τις θεωρητικές τιμές των δυναμικών και σχολιάζονται τα αποτελέσματα.

Θεωρητική τιμή δυναμικού (V) Πειραματική τιμή δυναμικού (V) Πίνακας μετρήσεων Ανοδικό ημιστοιχείο Καθοδικό ημιστοιχείο Γαλβανικό στοιχείο Θεωρητική τιμή δυναμικού (V) Πειραματική τιμή δυναμικού (V)

Β. Μελέτη της χημικής δραστικότητας των στοιχείων (Ηλεκτροδιακά δυναμικά) Η τάση ενός στοιχείου να αποβάλλει ή να προσλάβει ηλεκτρόνια μπορεί να μετρηθεί ως διαφορά δυναμικού Ε° μεταξύ του ηλεκτροδίου του στοιχείου που βρίσκεται στην κανονική του κατάσταση και του κανονικού ηλεκτροδίου του υδρογόνου. Η κανονική κατάσταση αντιστοιχεί σε θερμοκρασία 25°C, σε πίεση 1 atm και για ιοντικά διαλύματα, σε συγκέντρωση 1 Μ. Η σειρά των κανονικών δυναμικών των στοιχείων, ονομάζεται ηλεκτροχημική σειρά των στοιχείων ή σειρά δραστικότητας και δίνεται στον παρακάτω πίνακα.

Ηλεκτροχημική σειρά διαφόρων στοιχείων (πρότυπα δυναμικά οξείδωσης, Ε0) Ηλεκτρόδιο Οξειδωτική δράση Δυναμικό (V) K/K+ K→K++e- +2,9241 Ca/Ca2+ Ca→Ca2++2e- +2,7630 Na/Na+ Na→Na++e- +2,7614 Mg/Mg2+ Mg→Mg2++2e- +1,866 Al/Al3+ Al→Al3++3e- +1,69 Zn/Zn2+ Zn→Zn2++2e- +0,76 Fe/Fe2+ Fe→Fe2++2e- +0,441 Cd/Cd2+ Cd→Cd2++2e- +0,4021 Co/Co2+ Co→Co2++2e- +-0,268 Ni/Ni2+ Ni→Ni2++2e- +0,236 Ηλεκτρόδιο Οξειδωτική δράση Δυναμικό (V) Sn/Sn2+ Sn→Sn2++2e- +0,1406 Pb/Pb2+ Pb→Pb2++2e- +0,1264 H2/H+ H2→H++e- 0,000 Cu/Cu2+ Cu→Cu2++2e- -0,3441 Co/Co3+ Co→Co3++3e- -0,40 S/S2- S→S2—2e- -0,48 Cu/Cu+ Cu→Cu++e- -0,52 Ag/Ag+ Ag→Ag++e- -0,7990 Pt/Pt2+ Pt→Pt2++2e- -1,20 Au/Au3+ Au→Au3++3e- -1,36

Σκοπός Σκοπός της άσκησης είναι να εξεταστεί η χημική δραστικότητα των στοιχείων και να συσχετιστεί με τη θέση τους στην ηλεκτροδιακή σειρά, που έχουν στον Πίνακα των κανονικών δυναμικών οξείδωσης.

Πίνακας κανονικών δυναμικών οξείδωσης (1 από 2) Από τον Πίνακα προκύπτουν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα: Η ηλεκτροδιακή σειρά των μετάλλων με βάση την δράση οξείδωσης αποτελεί και σειρά ελαττούμενης προδιάθεσης για οξείδωση. Π.χ. ο Zn οξειδώνεται ευκολότερα από το Fe και ο Fe ευκολότερα από το Au. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η ηλεκτροδιακή σειρά είναι και η σειρά αυξανόμενης "ευγένειας" των μετάλλων. Στη πράξη ορισμένα από τα μέταλλα παρουσιάζουν, σε σύγκριση με άλλα μέταλλα, ανθεκτικότητα στην οξείδωση, αν και έχουν υψηλότερο ηλεκτροδιακό δυναμικό. Αυτό οφείλεται στην αυθόρμητη δημιουργία στρώματος ανθεκτικού και παθητικού οξειδίου στην επιφάνεια τους, όπως π.χ. το αργίλιο, ο μόλυβδος, κτλ.

Πίνακας κανονικών δυναμικών οξείδωσης (2 από 2) Με τον ίδιο τρόπο (από πάνω προς τα κάτω) ελαττώνεται και η ευχέρεια διάλυσης των μετάλλων στα οξέα, με ταυτόχρονη έκλυση υδρογόνου. Τα μέταλλα που βρίσκονται κάτω από το υδρογόνο στον πίνακα δεν διαλύονται στα οξέα (εξαίρεση ο Cu που διαλύεται σε θειικό οξύ και νιτρικό οξύ. Αυτό οφείλεται στην αρχική δημιουργία CuO και στην συνέχεια στη διάλυση του). Εάν ένα μέταλλο βυθιστεί σε διάλυμα ιόντων άλλου μετάλλου, που βρίσκεται κάτω απ' αυτό στην ηλεκτροδιακή σειρά, διαλύεται και τα εκτοπίζει, ενώ αποβάλλεται πάνω του με μεταλλική μορφή το εκτοπιζόμενο μέταλλο. Π.χ. αν μεταλλικός Zn βυθιστεί σε διάλυμα που περιέχει ιόντα Cu, ο ίδιος διαλύεται, ενώ μεταλλικός Cu αποβάλλεται πάνω του.

Παρατηρήσεις Σημειώνεται ότι οι παραπάνω τιμές των δυναμικών ισχύουν για την περίπτωση, όπου όλες οι διαλυμένες ουσίες έχουν ενεργότητα ίση με την μονάδα, όλα τα αέρια μερική πίεση 1 atm και η θερμοκρασία είναι 25°C. Πολλές φορές, τα κανονικά δυναμικά που δίνονται, αναφέρονται σε αντιδράσεις αναγωγής και για τον λόγο αυτό αναφέρονται σαν κανονικά δυναμικά αναγωγής, σε αντιδιαστολή προς τα κανονικά δυναμικά οξείδωσης. Τα κανονικά δυναμικά αναγωγής συμπίπτουν κατά απόλυτη τιμή με τα κανονικά δυναμικά οξείδωσης, έχουν όμως αντίθετο πρόσημο.

Απαιτούμενα αντιδραστήρια και σκεύη Λαβίδες και δοκιμαστικοί σωλήνες. Ρινίσματα μετάλλων: Zn, Fe, Sn, Pb, Cu. Διαλύματα αλάτων μετάλλων: θειικός ψευδάργυρος, δισθενής θειικός σίδηρος, δισθενής χλωριούχος κασσίτερος, οξικός ή νιτρικός μόλυβδος, θειικός χαλκός, νιτρικός άργυρος.

Πειραματική διαδικασία Σε έξι δοκιμαστικούς σωλήνες τοποθετούνται ξεχωριστά λίγες σταγόνες διαλυμάτων συγκεντρώσεων 1 Ν των παραπάνω αλάτων. Σε κάθε ένα από τα παραπάνω διαλύματα, εκτός από εκείνο του ψευδαργύρου, βυθίζεται ένα λεπτό έλασμα μεταλλικού ψευδαργύρου. Μετά από 2-3 min: Παρατηρείται η αντίδραση πάνω στη μεταλλική επιφάνεια σε όλους τους δοκιμαστικούς σωλήνες και καταγράφονται οι παρατηρήσεις μας και οι ηλεκτροχημικές δράσεις που γίνονται σε κάθε δοκιμαστικό σωλήνα και χαρακτηρίζονται (ως οξείδωση ή αναγωγή). Τα αποτελέσματα καταγράφονται σε πίνακα και γίνεται σχολιασμός τους.

Πίνακας μετρήσεων – Αποτελεσμάτων Μέταλλο Μεταλλικό ιόν στο διάλυμα Zn Zn2+ Fe2+ Sn2+ Pb2+ Cu2+ Ag+ Fe Χ Sn Pb Cu

Βιβλιογραφία (1 από 2) Χημεία Γραφικών Τεχνών, Ν. Καρακασίδη, εκδ. ΙΩΝ, Αθήνα 2005 Γενική Χημεία, D. Ebbing, S. Gammon, εκδ. Τραυλός, Αθήνα, 2011 Χημεία, Εισαγωγικές Έννοιες, Ε. Λυμπεράκη, εκδ. Αλτιντζή, 2009 Χημεία για Τεχνολόγους, Φ. Νόμπελη, εκδ. ΙΩΝ, Αθήνα, 2003 Διδακτική της Χημείας ΙΙ, Γιούρη-Τσοχατζή, Μανουσάκης, Θεσ/κη, 1994

Βιβλιογραφία (2 από 2) Εργαστηριακές ασκήσεις Χημείας, Ν. Καρακασίδη, ΤΕΙ Αθήνας, 1997 Εργαστηριακές ασκήσεις Χημικής & Περιβ. Τεχνολογίας, Ε. Φουντουκίδης, εκδ. Πουκαμισάς, 2009 Σημειώσεις Εργαστηρίου Ηλεκτροχημείας, Σ. Καλογεροπούλου, ΤΕΙ Πειραιά, 2000 Σημειώσεις Εργαστηρίου «Επιφανειακή επεξεργασία και χρωματισμός των υλικών», Ε. Τσαγκαράκη – Καπλάνογλου, Ε.Κ.Π.Α. 2006

Τέλος Ενότητας

Σημειώματα

Σημείωμα Αναφοράς Copyright Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθήνας, Σταματίνα Θεοχάρη 2014. Σταματίνα Θεοχάρη. «Χημεία Γραφικών Τεχνών (Ε). Ενότητα 14: Στοιχεία Ηλεκτροχημείας(Ι): Γαλβανικά στοιχεία». Έκδοση: 1.0. Αθήνα 2014. Διαθέσιμο από τη δικτυακή διεύθυνση: ocp.teiath.gr.

Σημείωμα Αδειοδότησης Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons Αναφορά, Μη Εμπορική Χρήση Παρόμοια Διανομή 4.0 [1] ή μεταγενέστερη, Διεθνής Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π.χ. φωτογραφίες, διαγράμματα κ.λ.π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό και τα οποία αναφέρονται μαζί με τους όρους χρήσης τους στο «Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων». [1] http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/ Ως Μη Εμπορική ορίζεται η χρήση: που δεν περιλαμβάνει άμεσο ή έμμεσο οικονομικό όφελος από την χρήση του έργου, για το διανομέα του έργου και αδειοδόχο που δεν περιλαμβάνει οικονομική συναλλαγή ως προϋπόθεση για τη χρήση ή πρόσβαση στο έργο που δεν προσπορίζει στο διανομέα του έργου και αδειοδόχο έμμεσο οικονομικό όφελος (π.χ. διαφημίσεις) από την προβολή του έργου σε διαδικτυακό τόπο Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί.

Διατήρηση Σημειωμάτων Οποιαδήποτε αναπαραγωγή ή διασκευή του υλικού θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει: το Σημείωμα Αναφοράς το Σημείωμα Αδειοδότησης τη δήλωση Διατήρησης Σημειωμάτων το Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων (εφόσον υπάρχει) μαζί με τους συνοδευόμενους υπερσυνδέσμους.

Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στo πλαίσιo του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθηνών» έχει χρηματοδοτήσει μόνο την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους.