Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις ΙΙ

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ
Advertisements

Κυματικός ή Σωματιδιακός Χαρακτήρας
27 Νοέμβρη 2002.
ΠΙΝΑΚΕΣ ΜΑΘΗΜΑ 6.
Πίνακες.
Ασκήσεις Συνδυαστικής
Τα στοιχειώδη περί γεωδαιτικών υπολογισμών
Εισαγωγή στους Η/Υ Πίνακες.
ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ
ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ ΣΕ ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΠΛΗΓΜΑΤΟΣ
Μαθηματικοί Υπολογισμοί Χειμερινό Εξάμηνο η Διάλεξη Επίλυση Εξισώσεων Νοέμβρη 2002.
Robustness in Geometric Computations Christoph M. Hoffmann.
H Mathematica στην υπηρεσία της Φυσικής
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ Ακαδημαϊκό Έτος Κυριακή, 7 Σεπτεμβρίου η Εβδομάδα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ.
του TANCIC NENAD (Α.Ε.Μ.: 3800)
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΤΑΛΛΑ
Ενότητα Η Δομή Επανάληψης
Γραφήματα & Επίπεδα Γραφήματα
ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ ΣΕ ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΙΕΓΕΡΣΗ – ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ DUHAMEL
Διαίρει και Βασίλευε πρόβλημα μεγέθους Ν διάσπαση πρόβλημα μεγέθους Ν-k πρόβλημα μεγέθους k.
Κ. Μόδη: Γεωστατιστική και Εφαρμογές της (Κεφάλαιο 5) 1 Τυχαία συνάρτηση Μία τυχαία συνάρτηση (ΤΣ) είναι ένας κανόνας με τον οποίο σε κάθε αποτέλεσμα ζ.
Συστήματα Συντεταγμένων
Τυχαιοκρατικοί Αλγόριθμοι TexPoint fonts used in EMF. Read the TexPoint manual before you delete this box.: AA Πιθανότητες και Αλγόριθμοι Ανάλυση μέσης.
Ο Μετασχηματισμός Laplace και ο Μετασχηματισμός Ζ
Σχεδίαση αλγορίθμων (2ο μέρος)
Προσομοίωση Monte Carlo
ΜΑΘΗΜΑ: ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Π. ΚΑΤΣΑΡΟΣ Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου 2015Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου 2015Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου 2015Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου.
Μέθοδοι Monte Carlo Τι είναι: Οποιαδήποτε αριθμητική μέθοδος
Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών Ιωάννινα 2013 Διδάσκων: Δημήτριος Ι. Φωτιάδης Υπολογιστική Μοντελοποίηση στη Βιοϊατρική Τεχνολογία.
Κεφάλαιο 22 Νόμος του Gauss
Δίνεται συρμάτινο πλέγμα μήκους 10 μέτρων. Να περιφράξετε με αυτό ένα οικόπεδο, (με το μεγαλύτερο εμβαδόν), σχήματος ορθογωνίου! Ορίζουμε ως: X: Μήκος.
Υπολογιστική Μοντελοποίηση στη Βιοϊατρική Τεχνολογία
Υπολογιστική Μοντελοποίηση στη Βιοϊατρική Τεχνολογία
Υπολογιστική Μοντελοποίηση στη Βιοϊατρική Τεχνολογία
Μέθοδος Πεπερασμένων Στοιχείων
ΜΑΘΗΜΑ: ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Π. ΚΑΤΣΑΡΟΣ Παρασκευή, 3 Απριλίου 2015Παρασκευή, 3 Απριλίου 2015Παρασκευή, 3 Απριλίου 2015Παρασκευή, 3 Απριλίου 2015Τμ.
Ανάλυση Σ.Α.Ε στο χώρο κατάστασης
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών – Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών 1 Κεφάλαιο 4 Σημασιολογία μιας Απλής Προστακτικής Γλώσσας Προπτυχιακό.
Αλγόριθμοι - Τμήμα Πληροφορικής ΑΠΘ - 4ο εξάμηνο1 Ανάλυση Αλγορίθμων b Θέματα: Ορθότητα Χρονική αποδοτικότητα Χωρική αποδοτικότητα Βελτιστότητα b Προσεγγίσεις:
Δομές Δεδομένων 1 Θέματα Απόδοσης. Δομές Δεδομένων 2 Οργανώνοντας τα Δεδομένα  Η επιλογή της δομής δεδομένων και του αλγορίθμου επηρεάζουν το χρόνο εκτέλεσης.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Τι είναι αλγόριθμος
Διάλεξη 3: Περιγραφή αριθμητικών μεθόδων (συνέχεια)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ Διάλεξη 12: Σχήματα ανώτερης τάξης Χειμερινό εξάμηνο 2008.
Μελέτη Δ.Ε. με χρήση του Mathematica
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ Ακαδημαϊκό Έτος Πέμπτη, 25 Ιουνίου η Εβδομάδα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ Διάλεξη 10: Συναγωγή και διάχυση (συνέχεια) Χειμερινό εξάμηνο.
Διάλεξη 14: Εισαγωγή στη ροή ρευστών
Τίτλος: Επίλυση Αλγεβρικών Υπερβατικών Εξισώσεων
Υπολογιστική Ρευστομηχανική Ενότητα 5: Χρονικά Μεταβαλλόμενη Διάχυση Βασίλειος Λουκόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Τμήμα Φυσικής.
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ Ι 7 η Διάλεξη Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ ΡΙΖΩΝ  Ορισμός του γεωμετρικού τόπου ριζών Αποτελεί μια συγκεκριμένη καμπύλη,
ΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ II Καθ. Πέτρος Π. Γρουμπός Διάλεξη 3η Μετασχηματισμός Fourier.
Σήματα και Συστήματα 11 10η διάλεξη. Σήματα και Συστήματα 12 Εισαγωγικά (1) Έστω γραμμικό σύστημα που περιγράφεται από τη σχέση: Αν η είσοδος είναι γραμμικός.
ΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ II Καθ. Πέτρος Π. Γρουμπός Διάλεξη 8η Στοχαστικά Σήματα - 1.
Συμπληρωματική Πυκνότητα Ελαστικής Ενέργειας Συμπληρωματικό Εξωτερικό Έργο W: Κανονικό έργο Τελικές δυνάμεις Ρ, τελικές ροπές Μ, ολικές μετατοπίσεις δ.
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Θεωρία Σημάτων και Συστημάτων 2013
Πολυκριτήριος Γραμμικός Προγραμματισμός
ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΛΥΣΗ
Προβλήματα Ικανοποίησης Περιορισμών
Νόμος του Gauss.
Διάλεξη 15: O αλγόριθμος SIMPLE
Διάλεξη 4: Εξίσωση διάχυσης
Σχεδιασμός των Μεταφορών
Διάλεξη 2: Περιγραφή αριθμητικών μεθόδων
Διάλεξη 9: Συναγωγή και διάχυση (συνέχεια)
Διάλεξη 6: Εξίσωση διάχυσης (συνέχεια)
Διαφορικές εξισώσεις τάξης ανώτερης της πρώτης
ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ
Μη Γραμμικός Προγραμματισμός
ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις ΙΙ Τα δύο είδη ταξινόμησης των ΜΔΕ: Σύμφωνα με την υπολογιστική αντιμετώπισή τους Προβλήματα αρχικών τιμών Θερμική διάχυση Κυματική εξίσωση Προβλήματα συνοριακών τιμών Εξίσωση Poisson

Προβλήματα συνοριακών τιμών Εξίσωση Poisson x y Εκφράζουμε τη συνάρτηση Φ(x,y) από τις τιμές της σε ένα διακριτό σύνολο σημείων πλέγματος όπου h είναι η απόσταση των σημείων του πλέγματος. Αν εισάγουμε την αναπαράσταση των πεπερασμένων διαφορών για τις δεύτερες παραγώγους έχουμε:

Προβλήματα συνοριακών τιμών Εξίσωση Poisson Μετατρέποντας τις δύο διαστάσεις των σημείων του πλέγματος σε μια μονοδιάστατη σειρά εξίσωση αυτή ισχύει μόνο για τα σημεία που βρίσκονται στο εσωτερικό του πλέγματος. Για όλα τα υπόλοιπα σημεία που βρίσκονται στο σύνορο, είτε η Φ είτε η παράγωγός της καθορίζεται από τις συνοριακές συνθήκες Μέθοδοι Εκτόνωσης Μέθοδοι Φάσματος Απευθείας Μέθοδοι AΦ = b Σύστημα ΝxΝ

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Εκτόνωσης Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να λύσουμε την ελλειπτική εξίσωση Lu = ρ όπου L είναι ένας ελλειπτικός τελεστής και ρ οι πηγές. Ξαναγράφουμε την εξίσωση ως: π.χ. Laplace Διάχυση Για t Laplace

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Εκτόνωσης Μέθοδος FTCS Η ευστάθεια απαιτεί Θέλουμε το μεγαλύτερο χρονικό βήμα γιατί μας ενδιαφέρει η ασυμπτωτική λύση στο άπειρο Ο δείκτης n δε δηλώνει πλέον, πορεία του συστήματός μας στο φυσικό χρόνο, αλλά την πορεία της σύγκλισης της λύσης μας από μια «τυχαία» αρχική τιμή προς την πραγματική

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Εκτόνωσης Μέθοδος Jacobi Μέθοδος Gauss-Seidel Αλγόριθμος Μεθόδου ·          Ορίζουμε το πλέγμα ·    Εφαρμόζουμε τις συνοριακές συνθήκες για τα εξωτερικά σημεία ·    Δίνουμε την αρχική τιμή του δυναμικού στα εσωτερικά σημεία του πλέγματος · Εκτελούμε επαναλήψεις προσδιορίζοντας την τιμή του δυναμικού στα εσωτερικά σημεία μέχρι την ικανοποίηση κάποιου κριτηρίου σύγκλισης

* Set Initial and Boundary conditions DO I = 1, NX+1 X(I) = (I-1)*DX DO J = 1, NY+1 Y(J) = (J-1)*DY RO(I,J)=0. ! Charge density IF(I.EQ.1)THEN FFI(I,J) = 1. ! Boundary condition at X=0. ELSE FFI(I,J) = 0. ! Initial value of F=0 everywhere ENDIF ENDDO DO 100 IT = 1, MAXSTEP ! Loop over the desired steps DO 20 I = 2,NX DO 10 J = 2,NY FNEW(I,J)= & 0.25*(FFI(I+1,J)+FFI(I-1,J)+FFI(I,J+1)+FFI(I,J-1)) & +DX*DY*RO(I,J) ! charge density 10 CONTINUE 20 CONTINUE 100 CONTINUE

Εξίσωση Laplace, σε δύο διαστάσεις, με τη χρήση της μεθόδου εκτόνωσης α) Δυναμικο Φ=1 για x=0 και Φ=0 αλλού. β) Δυναμικο Φ=1 για x=0 και x=L και Φ=0 αλλού. γ) Γραμμικό δυναμικό για x=L και y=L. δ) Δυναμικο Φ=1 για x=L και επιπλέον σε μία γωνία του χώρου.

Εξίσωση Poisson, σε δύο διαστάσεις, με τη χρήση της μεθόδου εκτόνωσης α) Δυναμικο Φ=0 στο σύνορο και ομοιόμορφη κατανομή φορτίου β) Δυναμικο Φ=1 για x=Λ και x=L και Φ=0 αλλού και ομοιόμορφη κατανομή φορτίου. γ) δ) Δυναμικο Φ=0 στο σύνορο και ημιτονοειδείς πυκνότητς φορτίου

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Φάσματος Έμπνευση από αναλυτικές τεχνικές Λύση ως άπειρο άθροισμα συναρτήσεων βάσης Προσεγγιστική λύση της μορφής π.χ. Εισάγωντας την παραπάνω λύση στην εξίσωση Poisson Σκοπός μας είναι η ελαχιστοποίηση του υπολοίπου

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Φάσματος Η μέθοδος Galerkin, απαιτεί η συνάρτηση του υπολοίπου να είναι ορθογώνια με όλες τις δοκιμαστικές συναρτήσεις. Έστω καρτεσιανό πρόβλημα με συνοριακές συνθήκες τύπου Neumann με m,n=0,1,…,M. Η λύση μας θα δίνεται από μια έκφραση της μορφής: Όπου πρέπει να υπολογίσουμε τους συντελεστές αm,n

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Φάσματος Εισάγωντας τη λύση στην εξίσωση Poisson θα έχουμε: Εφαρμόζοντας στη συνέχεια και στα δύο μέρη και χρησιμοποιώντας τις σχέσεις ορθογωνιότητας

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Πεπερασμένων στοιχείων έκφραση της λύσης σαν ένα πεπερασμένο άθροισμα ορθογωνίων συναρτήσεων σχεδιάζονται με σκοπό την επίλυση με πολύπλοκες συνοριακές συνθήκες οι συναρτήσεις αυτές είναι τοπικές ορίζονται δηλαδή μόνο στην περιοχή γύρω από κάποιο σημείο του πλέγματος

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Πεπερασμένων στοιχείων π.χ. στη μονοδιάστατη εξίσωση Poisson Αν εισάγουμε λύση της μορφής Θα έχουμε ένα υπόλοιπο από την πργματική λύση Ο σκοπός στη συνέχεια είναι να επιλέξουμε ένα σχήμα που κατά την επιλογή των αi, θα ελαχιστοποιούσε τα υπόλοιπα rn, σε όλο το χώρο

Προβλήματα συνοριακών τιμών Μέθοδοι Πεπερασμένων στοιχείων Η περιοχή ενδιαφέροντος διαιρείται σε πολλά μικρά μέρη, συνήθως της ίδιας τοπολογίας (για να διευκολύνονται οι υπολογισμοί), αλλά όχι απαραίτητα του ίδιου μεγέθους Επιλέγονται οι τοπικές συναρτήσεις fi και οι συναρτήσεις βάρους wi με σκοπό το μηδενισμό του ολοκληρώματος: παντού στο χώρο Αν wi=fi, τότε έχουμε το λεγόμενο σχήμα Galerkin

Προβλήματα συνοριακών τιμών Εξίσωση Poisson Στη μονοδιάστατη Εξίσωση Poisson Αα=b

Προβλήματα συνοριακών τιμών Εξίσωση Poisson Έστω ότι χρησιμοποιούμε τοπικές συναρτήσεις και αντίστοιχα βάρη της μορφής Έστω ότι η πυκνότητα φορτίου στο πρόβλημά μας είναι αντίστοιχα της μορφής

PI = 4. ATAN(1. 0) XL = 1. 0 H = XL/(N+1) D = 2. 0/H E = -1 PI = 4.0*ATAN(1.0) XL = 1.0 H = XL/(N+1) D = 2.0/H E = -1.0/H B0 = PI/H B1 = 1.0/H C Find the elements in L and U W(1) = D U(1) = E/D DO 100 I = 2, N W(I) = D-E*U(I-1) U(I) = E/W(I) 100 CONTINUE C Assign the array B DO 200 I = 1, N XIM = H*(I-1) XI = H*I XIP = H*(I+1) B(I) = B0*COS(PI*XD)*(XIM+XIP-2.0*XI) * +B1*(2.0*SIN(PI*XI)-SIN(PI*XIM)-SIN(PI*XIP)) 200 CONTINUE C Find the solution Y(1) = B(1)/W(1) DO 300 I = 2, N Y(I) = (B(I)-E*Y(I-1))/W(I) 300 CONTINUE C A(N) = Y(N) DO 400 I = N-1,1,-1 A(I) = Y(I)-U(I)*A(I+1) 400 CONTINUE