«Διατροφή και καρδιοπάθειες. Ο ιδιαίτερος ρόλος των στερολών & των φρούτων και λαχανικών» Ιορδάνης Ψωμόπουλος, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος.

Παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων Αναστρέψιμοι παράγοντες Αυξημένες τιμές λιπιδίων - υψηλη ολική χοληστερόλη - υψηλή LDL - χαμηλή HDL - υψηλά τριγλυκερίδια Υπέρταση Τρόπος Ζωής κακές διατροφικές συνήθειες παχυσαρκία κάπνισμα χαμηλή δραστηριότητα Μη αναστρέψιμοι παράγοντες Ηλικία Φύλο Κληρονομικότητα

Η συνεισφορά επιλεγμένων παραγόντων στον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσημάτα 56% 49% 31% 22% Υψηλή χοληστερόλη Χαμηλή κατανάλωση φρούτων & λαχανικών υπέρταση Χαμηλή δραστηριότητα Mackay and Mensah, The atlas of heart disease and stroke, WHO 2004

Διατροφικές παρεμβάσεις για πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων Μείωση σωματικού βάρους Αύξηση φυσικής δραστηριότητας Κατανάλωση λίπους 25-35 % της συνολικής ενέργειας SAFA < 7% τις συνολικής ενέργειας ελάχιστα Trans λιπαρά οξέα διαιτητική χοληστερόλη <200mg Παράγοντες που οδηγούν σε μείωση των επιπέδων LDL φυτικές στερόλες/ στανόλες (2 g/ ημ) διαιτητικές ίνες (~10 g/ημ) κατανάλωση φρούτων και λαχανικών (αντιοξειδωτικά)

Η επίδραση των λιπαρών της τροφής στα επίπεδα της χοληστερόλης Αλλαγές των επιπέδων της χοληστερόλης στο αίμα (mmol/L) Μείωση της διαιτητικά προσλαμβανόμενης χοληστερόλης < 200mg -0.2 Αντικατάσταση των SAFA με MUFA -0.4 Αντικατάσταση των SAFA με PUFA -0.6 Συνολική μεταβολή -0.8 Clarke et al. Br Med J 1997; 314:112–117

Φυτικές στερόλες, στανόλες & χοληστερόλη Διατηρούν τη δομή και τη λειτουργία της κυτταρικής μεμβράνης στα φυτά. Η μοριακή τους δομή είναι παρόμοια με της χοληστερόλης. Φυτική στερόλη- Καμπεστερόλη HO HO χοληστερόλη HO Φυτική στανόλη- b-Σιτοστανόλη Φυτική στερόλη- b-Σιτοστερόλη HO

Απορρόφηση χοληστερόλης μικκύλια χολικά άλατα λεκιθίνη Τα μικκύλια διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στην απορρόφηση της χοληστερόλης, καθώς μεταφέρουν τη χοληστερόλη στο σώμα όταν εφάπτονται με το εντερικό κυτταρικό τοίχωμα τριγλυκερίδια

Πιθανοί τρόποι δράσης φυτικών στερολών Έως 1.5 g χοληστερόλης ημερησίως μπορεί να παράγεται από το ήπαρ. Με φυτικές στερόλες Χωρίς φυτικές στερόλες Λόγω του ότι οι φυτικές στερόλες έχουν παρόμοια μοριακή δομή με τη χοληστερόλη, απομακρύνουν τη χοληστερόλη από τα μικκύλια. Με τον τρόπο αυτό φτάνει λιγότερη χοληστερόλη στο εντερικό τοίχωμα σε απορροφήσιμη μορφή. Οι φυτικές στερόλες μπορεί επίσης να ανταγωνίζονται με τη χοληστερόλη για την πρόσβαση στους μεταφορείς χοληστερόλης στο εντερικό τοίχωμα. Trautwein EA, Duchateau GSMJE, Lin YG,Mel’nikov SM,Molhuizen HOF, Ntanios FY. Proposed mechanisms of cholesterol-lowering action of plant sterols. Eur J Lipid Sci Tech 2003; 105: 171–185.

Επίδραση φυτικών στερολών και στανολών στην μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης (έρευνες). Έρευνα Δόση g/ ημ Διάρκεια % αλλαγή της LDL χοληστ. Miettinen, et al., New Engl J Med 1995 2.6 (στανόλες) 1.8 (στανόλες) 12 μήνες 6 μήνες 15 -8.6 Christiansen, et al., Eur J Nutr 2003 1.5 (στερόλες) 3.0 (στερόλες) -11.3 -10.6 Hendriks, et al., Eur J Clin Nutr 2003 1.6 (στερόλες) -6.4 Amundsen, et al., Eur J Clin Nutr 2004 -11

Επίπεδα πρόσληψης φυτικών στερολών Η μέση κατανάλωση στο δυτικό κόσμο είναι περίπου 0.2 με 0.4 g/ ημέρα. Στους φυτοφάγους είναι περίπου 0.6 g/ ημέρα. Για τον έλεγχο της χοληστερόλης, προτείνονται περίπου 2 g/ ημέρα. Hirai et al. J Nutr Sci Vitaminol 1986 Vuoristo et al. Am J Clin Nutr 1994 International Atherosclerosis Society, 2003 NCEP III Expert Panel, 2001

Φυσικές πηγές φυτικών στερολών ανά 100 g Λάδι από καλαμπόκι (ραφιναρισμένο) 715 – 952 mg Λάδι από σπόρο ελαικράμβης (ραφιναρισμένο) 250 – 731 mg Σογιέλαιο (ραφιναρισμένο) 221 – 328 mg Ελαιόλαδο (έξτρα παρθένο) 144 - 150 mg Φοινικέλαιο (ραφιναρισμένο) 49 – 61 mg Trautwein and Duchateau, Phytosterols: Sources and Metabolism in Nutrition and Cancer Prevention 2005 Normen, et al. Eur J Nutr 1999 Normen, et al. J Food Comp and Analysis 2002 Weilhrauch, et al. Am Diet Assoc 1978

Φυσικές πηγές φυτικών στερολών ανά 100 g Μήλο 13 mg Πορτοκάλι 24 mg Μπρόκολο 39 mg Καρότο 16 mg Ντομάτα 4.7 mg Ψωμί ολικής αλέσεως 86 mg Φυστίκια 119 mg Trautwein and Duchateau, Phytosterols: Sources and Metabolism in Nutrition and Cancer Prevention 2005 Normen, et al. Eur J Nutr 1999 Normen, et al. J Food Comp and Analysis 2002 Weilhrauch, et al. Am Diet Assoc 1978

~ 2 g φυτικών στερολών μπορούν προκύψουν από : 15 κιλά μήλα 8.3 κιλά πορτοκάλια 12.6 κιλά καρότα 42.5 κιλά ντομάτες 1.7 κιλά φυστίκια 2.3 κιλά ψωμί ολικής αλέσεως Είναι φανερό λοιπόν, πως η χρήση τροφών εμπλουτισμένων με φυτικές στερόλες, σε άτομα με υπερχολιστεριναιμία είναι επιτακτική …

Εστεροποίηση στερολών και εμπλουτισμένα τρόφιμα Η εστεροποίηση τους με λιπαρά οξέα, αυξάνει τη διαλυτότητα τους στα τρόφιμα. στερόλη λιπαρό οξύ εστεροποίηση HO εστέρας στερόλης O C O

Επίδραση στα επίπεδα της χοληστερόλης, επάλειψης εμπλουτισμένης με φυτικές στερόλες 4.0 4 2.6 Control spread φυτικές στερόλες g/ ημ 0.85 1.6 3.2 βούτυρο % μείωση χοληστερόλης -4 -4.9* -5.9* -8 -6.7* -6.8* 100 ενήλικες 25 g επάλειψη/ ημ 3.5 εβδ. έρευνας -8.5* -12 Ολική χοληστ. LDL χοληστ. -9.9* *Significantly different from control. Hendriks, et al. Eur J Clin Nutr 1999

επάλειψη με φυτικές στερόλες Επίδραση στα επίπεδα της χοληστερόλης, επάλειψης εμπλουτισμένης με φυτικές στερόλες, σε δυτικού τύπου δίαιτα επάλειψη με φυτικές στερόλες 25 g/ ημ 2 g φυτικές στερόλες/ ημ Control spread 25 g/ ημ -2 -4 % μείωση χοληστερόλης -6 -6 -7* -8 -10 -10* Ολική χοληστ. LDL χοληστρ. HDL χοληστ. Τριγλυκερίδια -12 44 ήπια υπερχολιστεριναιμικοί ενήλικες, 4 εβδ. έρευνας *Significantly different from control. Temme, et al. Acta Cardiol 2002

επάλειψη με φυτικές στερόλες Επίδραση στα επίπεδα της χοληστερόλης, επάλειψης εμπλουτισμένης με φυτικές στερόλες, σε δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά επάλειψη με φυτικές στερόλες 25 g/ ημ 2 φυτικές στερόλες/ ημ βούτυρο 20 g/ ημ επάλειψη με PUFA 25 g/ ημ -2 -4 -4.6* -6 -5.5* % μείωση χοληστερόλης -8 -10 -8.9* -12 50 ήπια υπερχολιστεριναιμικοί ενήλικες, 4 εβδ. έρευνας -12.3* -14 Ολική χοληστ. LDL χοληστ. *Significantly different from butter. Cleghorn, et al. Eur J Clin Nutr 2003

Τρόφιμα εμπλουτισμένα σε φυτικές στερόλες στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης Ισχυρή επίδραση και επαναληψιμότητα. Διατήρηση σε βάθος χρόνου. Αποτελέσματα ανεξάρτητα από τον τρόπο διατροφής. Προσαρμόζονται εύκολα και αποτελεσματικά σε κάθε τρόπο ζωής. Επιπρόσθετη βοήθεια σε δίαιτες χαμηλές σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη. Επιπρόσθετη βοήθεια στη χρήση φαρμακευτικής αγωγής. Δεν επηρεάζουν αρνητικά τα επίπεδα HDL χοληστερόλης.

Αντιοξειδωτικά Παρεμπόδιση της οξείδωσης της LDL χοληστερόλης Προστασία από καρδιαγγειακά

Όλες σχεδόν οι επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν πως … Η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών Πρόληψη σοβαρών παθήσεων όπως … Καρδιαγγειακά νοσήματα Καρκινογενέσεις (Οξείδωση LDL, καταστροφή DNA, παχυσαρκία κλπ) Block G. Dietary guidelines and the results of food consumption surveys. Am J Clin Nutr 1991

Η ιδιότητα αυτή των φρούτων και λαχανικών φαίνεται να οφείλεται στη δράση των αντιοξειδωτικών. Τα αποτελέσματα που αφορούν την επίδραση της αυξημένης κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών, καθώς και της λήψης συμπληρωμάτων αντιοξειδωτικών είναι συγκεχυμένα. Τα ευεργετικά οφέλη μπορεί να μην οφείλονται μόνο στη δράση γνωστών αντιοξειδωτικών όπως είναι η βιταμίνη Ε & C και το β-καροτένιο. - Omenn GS, Goodman GE, Thornquist MD, et al. Effects of a combination of beta carotene and vitamin A on lung cancer and cardiovascular disease. N Engl J Med 1996. - Hennekens CH, Buring JE, Manson JE, et al. Lack of effect of longterm supplementation with beta carotene on the incidence of malignant neoplasms and cardiovascular disease. N Engl J Med 1996

Γνωστά αντιοξειδωτικά Βιταμίνη Ε, με σημαντικότερη για τον άνθρωπο την α-τοκοφερόλη Πηγές: Φυτικά έλαια με σημαντικότερο το ελαιόλαδο, ξηροί καρποί και σε μικρότερες ποσότητες σε διάφορα φρούτα και λαχανικά.

Γνωστά αντιοξειδωτικά Βιταμίνη C. Πηγές: Σε πολλά είδη φρούτων όπως εσπεριδοειδή, acerola, φράουλες, ακτινίδια κλπ. Σε πολλά είδη λαχανικών όπως λαχανίδα, μπρόκολο, ραπανάκι κλπ.

Γνωστά αντιοξειδωτικά Καροτενοειδή. Με σημαντικότερα το α & β καροτένιο, το λυκοπένιο, την λουτεϊνη και την ζεοξανθίνη. Το λυκοπένιο δεν παρουσιάζει βιταμινική δραστηριότητα, αλλά φαίνεται να έχει σημαντικότερη αντιοξειδωτική ικανότητα από τα υπόλοιπα καροτενοειδή. Πηγές: καρότο, καρπούζι, ντομάτα, πεπόνι, μπρόκολο, μαρούλι, σέλινο, αβοκάντο κλπ.

Γνωστά αντιοξειδωτικά Φλαβονοειδή. Διακρίνονται σε φλαβονόλες, φλαβόνες, φλαβανόνες, φλαβανόλες, ανθοκυ ανίδες. Πηγές: Υπάρχουν στα περισσότερα φρούτα και λαχανικά όπως, κάππαρη, μαϊντανός, μάραθος, κρεμμύδι, μέντα, grapefruit, λεμόνι, πορτοκάλι, κεράσια, πλούσια πηγή αποτελούν το κόκκινο κρασί και τα φύλλα τσαγιού.

συγκέντρωση αντιοξειδωτικών ή συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα ;

Development of a database for total antioxidant capacity (TAC) in foods Xianli Wua, Liwei Gua, Joanne Holdenb, David B. Haytowitzb, Susan E. Gebhardtb, Gary Beecherb,1, Ronald L. Priora, aUSDA Arkansas Children’s Nutrition Center, USDA, 1120 Marshall Street, Little Rock, AR 72202, USA b Nutrient Data Laboratory, USDA Beltsville Human Nutrition Center, 10300 Baltimore Ave., Beltsville, MD, USA Received 10 July 2003; received in revised form 18 February 2004; accepted 1 March 2004 Trolox Equivalent

Development of a database for total antioxidant capacity in foods The nutritional information was compiled by the U.S. Department of Agriculture, Nutrient Data Laboratory Συνολικός πίνακας

Development of a database for total antioxidant capacity in foods The nutritional information was compiled by the U.S. Department of Agriculture, Nutrient Data Laboratory Αύξουσα ταξινόμηση κατά TAC

Development of a database for total antioxidant capacity in foods The nutritional information was compiled by the U.S. Department of Agriculture, Nutrient Data Laboratory Αύξουσα ταξινόμηση κατά TAC – καροτενοειδή σε mg

H συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), σε σχέση με την περιεκτικότητα φρούτων και λαχανικών σε βιταμίνη Ε

H συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), σε σχέση με την περιεκτικότητα φρούτων και λαχανικών σε βιταμίνη C

H συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), σε σχέση με την περιεκτικότητα φρούτων και λαχανικών σε καροτενοειδή

H συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), σε σχέση με την περιεκτικότητα φρούτων και λαχανικών σε φλαβονοειδή

H συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), σε σχέση με το μέσο όρο αντιοξειδωτικών φρούτων και λαχανικών

‘Ερευνα Ελεύθερες ρίζες Καταστροφή DNA Αύξηση της 8-ύδροξυγουανοσίνης (8-OHdG) στα ούρα Όταν χορηγήθηκε σε καπνιστές συμπλήρωμα είτε με β-καροτένιο, είτε βιταμίνη Ε, είτε βιταμίνη C, είτε συνένζυμο Q10, δεν παρατηρήθηκε μείωση των επιπέδων 8-OHdG στα ούρα. Priemé H, Loft S, Nyyssönen K, Salonen JT, Poulsen HE. No effect of supplementation with vitamin E, ascorbic acid, or coenzyme Q10 on oxidative damage estimated by 8-oxo-7,8-dihydro-29-deoxyquanosine excretion in smokers. Am J Clin Nutr 1997

‘Ερευνα Ελεύθερες ρίζες Καταστροφή DNA Αύξηση της 8-ύδροξυγουανοσίνης (8-OHdG) στα ούρα Εθελοντές που κατανάλωσαν λαχανάκια Βρυξελλών, παρουσίασαν σημαντική μείωση των επιπέδων 8-OHdG στα ούρα. Τα λαχανάκια Βρυξελλών είναι πλούσια σε μη βιταμινούχα αντιοξειδωτικά. Verhagen H, Poulsen HE, Loft S, van Poppel G, Willems MI, Bladeren PJ. Reduction of oxidative DNA-damage in humans by Brussels sprouts. Carcinogenesis 1995

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Μελετήθηκε η επίδραση της αυξημένης πρόσληψης φρούτων και λαχανικών στην αντιοξειδωτική ικανότητα του ανθρώπινου οργανισμού. Ο υπολογισμός έγινε με την χρήση της μεθόδου ORAC (oxygen radical absorbance capacity). Μέθοδος υπολογισμού συνολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας βιολογικών δειγμάτων. Διαδικασία: Συμμετείχαν 9 άνδρες και 9 γυναίκες ηλικίας 20-40 ετών, και άλλοι τόσοι ηλικίας 60-80. Όλοι οι συμμετέχοντες μετά από λήψη ιατρικού ιστορικού, κλινικής εξέτασης και βιοχημικών εξετάσεων, διαπιστώθηκε ότι ήταν σε καλή κατάσταση υγείας.

‘Ερευνα Όλοι οι συμμετέχοντες πληρούσαν τους παρακάτω όρους : Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Όλοι οι συμμετέχοντες πληρούσαν τους παρακάτω όρους : Δεν είχαν ιστορικό καρδιαγγειακών παθήσεων και ηπατικών, νεφρικών ή γαστρεντερικών διαταραχών. Δεν ήταν ούτε υπήρξαν αλκοολικοί Δεν χρησιμοποίησαν αντιβιοτικά και συμπληρώματα διατροφής, κατά τις τελευταίες 4 εβδομάδες. Δεν ήταν καπνιστές. Οι γυναίκες δεν έπρεπε να βρίσκονται σε κύηση, θηλασμό, να παίρνουν ορμόνες ή να είχαν αστάθεια στην έμμηνο ρύση τους.

‘Ερευνα Όλοι διέμειναν στο MRU για δύο περιόδους 15 ημερών. Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Όλοι διέμειναν στο MRU για δύο περιόδους 15 ημερών. Μεταξύ των 2 περιόδων, υπήρξε μία περίοδος ελεύθερης διατροφής τουλάχιστον 6 εβδομάδων. Κατά την 1η περίοδο, κατανάλωσαν διατροφή (Δίαιτα Α) η οποία περιείχε ποικιλία φρούτων και λαχανικών, 10 μερίδες/ημέρα και η μέση ημερίσια πρόσληψη αντιοξειδωτικών ήταν 3,3 mmol Trolox Equivalent (TE). Κατά την 2η περίοδο, εφάρμοσαν ακριβώς την ίδια διατροφή (Δίαιτα Β) με την 1η περίοδο με την προσθήκη 102,4 γρ μπρόκολο (0,78 mmol TE) (ζεσταμένο σε μικροκύματα, μεσημεριανό & βραδινό), στις ημέρες 6-10 (12 μερίδες φρούτων-λαχανικών). Με εξαίρεση το νερό, δεν επετράπη η χρήση άλλων ποτών. Σύνθεση διατροφής: 16% πρωτεΐνες, 26% λίπος, 58% υδατάνθρακες. Διατήρησαν το σωματικό τους βάρος και τις δραστηριότητες τους.

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Αποτελέσματα: Επίδραση αυξημένης πρόσληψης φρούτων και λαχανικών στην ΟRAC, στο πλάσμα του αίματος.

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Αποτελέσματα: Επίδραση αυξημένης πρόσληψης φρούτων και λαχανικών στην συγκέντρωση της α-τοκοφερόλης, στο πλάσμα του αίματος.

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Συμπεράσματα Παρουσιάζεται ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών και της ORAC. Να σημειωθεί ότι για 1 χρόνο πριν την έρευνα, η μέση συνολική ημερήσια κατανάλωση φρούτων και λαχανικών (νέων και ηλικιωμένων), ήταν περίπου 5 μερίδες. Η αύξηση της ORAC δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την αύξηση της α-τοφερόλης στο πλάσμα. Οι σημαντικές αυξήσεις της συγκέντρωσης της α-τοκοφερόλης ήταν 1,7 με 3,7 μmol TE, που αντιστοιχεί μόνο σε ένα μικρό ποσοστό των αυξήσεων της ORAC που ήταν 54 με 95 μmol TE. Στην παρούσα έρευνα, οι τιμές της α-τοκοφερόλης στο πλάσμα αποδίδονται στο ενισχυμένο με τοκοφερόλες γεύμα δημητριακών στη δίαιτα Α & Β.

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Συμπεράσματα Με την αυξημένη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, παρατηρήθηκε αύξηση 457 % της συγκέντρωσης των καροτενοειδών στο πλάσμα. Ακόμη και η συγκέντρωση του β-καροτενίου, που ήταν η υψηλότερη των καροτενοειδών, ήταν πιο μικρή από την αντίστοιχη της α-τοκοφερόλης. Έτσι ούτε η αύξηση των καροτενοειδών δεν μπορεί να εξηγήσει τις τιμές της ORAC.

Αύξηση μόνο κατά 55 % της συγκέντρωσης βιταμίνης C, στο πλάσμα. ‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Συμπεράσματα H συγκέντρωση της βιταμίνης C στο πλάσμα δεν υπολογίσθηκε. Η ποσότητα της στη δίαιτα Α ήταν περίπου 232 mg/ημέρα (1,62 φορές πάνω από τη μέση κατανάλωση των ατόμων πριν την έρευνα). Συγκέντρωση πλάσματος σε υγιείς μη καπνιστές = 30 – 40 μmol/L 500 mg Vit C/ημέρα για 2 εβδ. + 2000 mg Vit C/ημέρα για 2 εβδ. Αύξηση μόνο κατά 55 % της συγκέντρωσης βιταμίνης C, στο πλάσμα. Johnston CS, Meyer CG, Srilakshmi JC. Vitamin C elevates red blood cell glutathione in healthy adults. Am J Clin Nutr 1993

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Συμπεράσματα Μπορεί να συνεισφέρει η βιταμίνη C στην συνολική ORAC αλλά δεν μπορεί να είναι ο βασικός «συνεργάτης». Τα φρούτα και λαχανικά περιέχουν σημαντικές ποσότητες των παραπάνω αντιοξειδωτικών, φαίνεται όμως πως το μεγαλύτερο μέρος (>80%) της αντιοξειδωτικής τους ικανότητας οφείλεται σε άλλα συστατικά. - Cao G, Sofic E, Prior RL. Antioxidant capacity of tea and common vegetables. J Agric Food Chem 1996 - Wang H, Cao G, Prior RL. Total antioxidant capacity of fruits. J Agric Food Chem 1996

‘Ερευνα Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Συμπεράσματα Στα φλαβονοειδή και σε άλλες φαινολικές ενώσεις φαίνεται να οφείλεται ένα σημαντικό μέρος της υπόλοιπης αντιοξειδωτικής ικανότητας φρούτων και λαχανικών. Υπάρχουν περισσότερα από 4000 διαφορετικά φλαβονοειδή στα φυτά, τα οποία πολλές φορές παρουσιάζουν ισχυρότερη αντιοξειδωτική ικανότητα απ’ αυτή των υπολοίπων γνωστών αντιοξειδωτικών. Ένα στοιχείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι όταν η συνολική πρόσληψη αντιοξειδωτικών είναι > 3 mmol TE, η ORAC έφτανε τη μέγιστη δυνατή τιμή. Γι’ αυτό και δεν παρουσιάστηκε επιπλέον αύξηση όταν προστέθηκε το μπρόκολο (12 μερίδες). Αύξηση παρουσιάστηκε μόνο στους ηλικιωμένους, χωρίς αυτό να μπορεί εύκολα να εξηγηθεί. Cao G, Sofic E, Prior RL. Antioxidant and prooxidant behavior of flavonoids: structure-activity relationships. Free Radic Biol Med 1997. - Wang H, Cao G, Prior RL. The oxygen radical absorbing capacity of anthocyanins. J Agric Food Chem 1997. - Guo C, Cao G, Sofic E, Prior RL. High performance liquid chromatography coupled with coulometric array detection of electroactive components in fruits and vegetables: relationship to oxygen radical absorbance capacity. J Agric Food Chem 1997.

‘Ερευνα Συμπεράσματα τέλος … Metabolic Research Unit (MRU) at the Jean Mayer US Department of Αgriculture Human Nutrition Reasearch Center on Aging at Tufts Univercity. Συμπεράσματα τέλος … Οι τιμές ORAC στο πλάσμα του αίματος είναι ανάλογες της πρόσληψης φρούτων και λαχανικών. Εάν λάβουμε υπ’ όψιν όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία, διαπιστώνουμε πως η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 και ακόμη καλύτερα έως και 10 μερίδες / ημέρα, ώστε να πετυχαίνουμε επαρκή αντιοξειδωτική κάλυψη. Σε μεγαλύτερες ηλικίες και εφόσον δεν υπάρχουν γαστρεντερικές και άλλες διαταραχές που επηρεάζονται αρνητικά από την αυξημένη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, καλό θα είναι οι 8-10 μερίδες να αποτελούν την προτεινόμενη πρόσληψη. Η μειωμένη απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών, ίσως να είναι μία από τις αιτίες των αυξημένων αναγκών.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας …