Νερο και ποιηση 1)Θεόδωρος Τσούνης 2)Παναγιώτης Φιορέτος 3)Βασίλης Τσούνης 4)Ανδρέας Τσούτσης
Το νερό και η ευχαριστία Ήπια και πότισα δάση και γέμισα στέρνες Το νερό και η ευχαριστία Ήπια και πότισα δάση και γέμισα στέρνες. Το νερό σου περίσσεψε- Τα ποτάμια του σύμπαντος, δεν έχουνε κοίτες. Βυθίζονται. Τρέχουνε μες από σένα. Αν μπορούσες να υπάρχεις έναν αιώνα μετά, τότε θά βλεπες πώς το φιλί που σου ακούμπησα πάνω στο μέτωπο έγινε άστρο.
Θάλασσα, θάλασσα τους θαλασσινούς θαλασσάκι μου μη τους θαλασσοδέρνεις, θαλασσώνουμε για σένα ξημερώνουμαι. Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι ωχ κι αμάν αμάν, τη ρότα τους να ραίνεις θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου. Θάλασσα κι αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ. Να σε ξεχάσω δεν μπορώ θάλασσα κι αλμυρό νερό. Θάλασσα, θάλασσα που τον έπνιξες ωχ κι αμάν αμάν της κοπελιάς τον άντρα, θαλασσάκι μου και φέρετο πουλάκι μου. Κι η κοπελιά κι η κοπελιά είναι μικρή θαλασσάκι μου και δεν της παν τα μαύρα θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου. Θάλασσα κι αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ. Να σε ξεχάσω δεν μπορώ θάλασσα κι αλμυρό νερό.
Νερό. Είναι το πιο ισχυρό στοιχείο στον πλανήτη Νερό. Είναι το πιο ισχυρό στοιχείο στον πλανήτη. Είναι ο απελευθερωτής της ζωής. Καθαρίζει και θρέφει κάθε ζωντανό πράγμα.Σε μικρές δόσεις είναι λεπτή και εμφανής, όπως όταν ψεκάζεται σε κάποιον κατά τη διάρκεια μιας Northwest ψέκασμα. Μπορεί επίσης να είναι μια δύναμη στη φύση σε σύγκριση με καμία άλλη, όπως φαίνεται στην ωμή δύναμη του τσουνάμι της περασμένης δεκαετίας που έχουν σκοτωθεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και αποδεκάτισε ασιατική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια. Κανένα άλλο στοιχείο στη γη έχει διαμορφώσει πολιτισμούς και το τοπίο περισσότερο από το νερό μας. 97% του νερού της Γης είναι τεράστια ωκεανούς μας. 2% είναι σε λίμνες, ποτάμια και ρέματα για κατανάλωση μας. 1% είναι κάτω από την επιφάνεια
Τρεχούμενο νερό Στου χωριού το μονοπάτι, κάθε αυγή, κάθε καιρό, σύντροφο έχω ένα διαβάτη: το τρεχούμενο νερό. Πότε πάει όπου πηγαίνω με το βήμα μου το αργό, πότε, σα μετανιωμένο, πάει αυτό κι έρχομαι εγώ. Μα κι αν έρχεται κι αν πάει, σα δυο σύντροφοι καλοί, περπατούμε πλάι πλάι, του μιλώ και μου μιλεί.
Τῆς κοπέλλας τὸ νερό Μιὰ κοπέλλα λυγερὴ τὸ ψηλὸ βουνὸ διαβαίνει ἡ χαρὰ τὴν καρτερεῖ στ᾿ ἀκρογιάλι ποὺ πηγαίνει. Καὶ τὸ κάμα εἶναι βαρὺ κι εἶν᾿ ἡ κόρη διψασμένη βρῆκε βρύση δροσερή, ἦπιε, ἀρρώστησε πεθαίνει. Μὰ ἡ φωνή της πρὶν νὰ σβήσει καταράστηκε τὴ βρύση κι ἀπὸ ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἔρμη ἡ βρύση ἔχει ἀπομείνει καὶ κανεὶς ποτὲ δὲν πίνει τῆς κοπέλλας τὸ νερό.
Τραγουδι Θάλασσα, θάλασσα τους θαλασσινούς θαλασσάκι μου μη τους θαλασσοδέρνεις, θαλασσώνουμε για σένα ξημερώνουμαι. Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι ωχ κι αμάν αμάν, τη ρότα τους να ραίνεις θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου. Θάλασσα κι αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ. Να σε ξεχάσω δεν μπορώ θάλασσα κι αλμυρό νερό. Θάλασσα, θάλασσα που τον έπνιξες ωχ κι αμάν αμάν της κοπελιάς τον άντρα, θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου. Κι η κοπελιά κι η κοπελιά είναι μικρή θαλασσάκι μου και δεν της παν τα μαύρα θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου. Θάλασσα κι αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ. Να σε ξεχάσω δεν μπορώ θάλασσα κι αλμυρό νερό.
Σας ευχαριστουμε