Η ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ Η ΟΡΟΓΕΝΕΣΗ

Η ηλικία της Γης είναι περίπου 4.600.000.000 χρόνια και η εμφάνιση του ανθρώπου σε αυτή έγινε πριν από περίπου 2-2.5 εκατομμύρια χρόνια

Οι σημαντικότεροι γεωλογικοί αιώνες είναι:

ΜΕΣΟΖΩΙΚΟΣ ΑΙΩΝΑΣ Παλαιοζωικοσ αιωνασ ΚΑΙΝΟΖΩΙΚΟΣ ΑΙΩΝΑΣ Στο Μεσοζωικό αιώνα, στον πλανήτη κυριαρχούν οι δεινόσαυροι και τα ερπετά. Η Παγγαία διασπάται σε 2 μεγάλες ηπείρους. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο ωκεανός της Τηθύος. Η βλάστηση είναι πυκνή, προσφέροντας άφθονη τροφή στους φυτοφάγους οργανισμούς. Ο Μεσοζωικός Αιώνας ολοκληρώνεται με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.  Στον Παλαιοζωικό αιώνα, άρχισαν να σχηματίζονται ασπόνδυλοι  οργανισμοί, και πολύ αργότερα οι πρώτοι  σπονδυλωτοί. Τα φυτά επίσης εμφανίζονται πρώτα μέσα στο νερό και κατακτούν την ξηρά νωρίτερα από τα ζώα. Στο τέλος του Παλαιοζωικού, οι ήπειροι που είχαν σχηματιστεί, ενώθηκαν όλες μαζί σε μία ήπειρο που ονομάστηκε Παγγαία.  ΚΑΙΝΟΖΩΙΚΟΣ ΑΙΩΝΑΣ Σε αυτό τον γεωλογικό αιώνα, στον πλανήτη κυριαρχούν τα θηλαστικά (σαρκοφάγα και φυτοφάγα). Επίσης, οι ήπειροι αρχίζουν να αποκτούν τη σημερινή τους μορφή. Και τέλος αυτόν τον αιώνα εμφανίζεται ο άνθρωπος.

Η ΟΡΟΓΕΝΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ο πυρήνας της γης παράγει θερμότητα, εξαιτίας της οποίας δημιουργούνται Ρεύματα μεταφοράς στον μανδύα. Τα ρεύματα αυτά μεταφέρουν ύλη και ενέργεια και μετακινούν τις λιθοσφαιρικές πλάκες, πάνω στις οποίες βρίσκονται οι ήπειροι.

Όταν δύο πλάκες συγκλίνουν η μία βυθίζεται κάτω από την άλλη και όταν φτάνει σε μεγάλο βάθος λιώνει και γίνεται μάγμα. Έτσι χάνονται τμήματα του φλοιού. Το διάπυρο μάγμα ανεβαίνει μέσα από τα ρήγματα ως λάβα και δημιουργούνται τα ηφαίστεια. Όταν αποκλίνουν  το μάγμα αναβλύζει  στο χάσμα που δημιουργείται ανάμεσά τους και πήζει δημιουργώντας νέα τμήματα φλοιού στο βυθό των ωκεανών. Μερικές φορές οι πλάκες κινούνται πλευρικά χωρίς να επηρεάζεται ο φλοιός. Τελικά όσος φλοιός χάνεται τόσος και δημιουργείται.

Οι κινήσεις των λιθοσφαιρικών πλακών ευθύνονται για: - ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΒΟΥΝΩΝ

- ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΕΙΣΜΩΝ

- ΕΚΡΗΞΗ ΗΦΑΙΣΤΕΙΩΝ

Οι κινήσεις της λιθοσφαιρικής πλάκας της Ευρασίας και οι συγκρούσεις της με άλλες πλάκες δημιούργησαν στο παρελθόν πτυχώσεις και ορογενέσεις στο τέλος του Προτεροζωικού Αιώνα , μεταξύ Δεβονίου και Λιθανθρακοφόρου (Ερκύνια Πτύχωση) και στην αρχή του Καινοζωικού (Αλπική Πτύχωση). 

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι πως: H σημερινή μορφή της Ευρώπης, αλλά και της Ελλάδας, αποτελεί ένα στιγμιότυπο στη γεωλογική ιστορία του πλανήτη. Δυνάμεις που βρίσκονται βαθιά μέσα στη Γη και εκδηλώνονται με φυσικά φαινόμενα, είναι αυτές που δημιουργούν τα βουνά στην ήπειρο στην οποία ζούμε. Για παράδειγμα, στην ευρωπαϊκή ήπειρο: • Η απομάκρυνση της βορειοαμερικανικής από την ευρασιατική πλάκα συνέβαλε πριν από εκατομμύρια χρόνια στη δημιουργία της Ισλανδίας. • Η σύγκρουση της ευρασιατικής με την αφρικανική πλάκα είναι πιθανό να οδηγήσει μετά από εκατομμύρια χρόνια στην εξαφάνιση της Μεσογείου.

ΚΥΒΕΡΙΩΤΗ ΜΙΛΕΝΑ 2016-2017 Πηγές ebooks.edu.gr