J. Piaget Γνωστική εξελικτική θεωρία Παρδαλού Χριστίνα 4N-EΡΜ11
Γεννήθηκε το 1896 στο Nεσατέλ της Ελβετία Από παιδί ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον για τη βιολογία και τον φυσικό κόσμο. Σε ηλικία των 15 ετών είχε δημοσιεύσει διάφορα άρθρα σχετικά με τη ζωολογία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Νεσατέλ στη φιλολογία και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα στις φυσικές επιστήμες.
Το ενδιαφέρον του για την ψυχανάλυση παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της φοιτητικής του ζωής. Το 1921, ο Piaget επέστρεψε στην Ελβετία ως διευθυντής του Ινστιτούτου Ρουσσώ. Το 1979 του απονεμήθηκε το Βραβείο Balzan Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Δημιούργησε το Διεθνές Κέντρο Γενετικής Επιστημολογίας στη Γενεύη το 1955 και το διεύθυνε μέχρι το 1980.
Αφομοίωση Εντάσσονται νεα ερεθίσματα σε γνωστικά σχήματα που ήδη διαθέτει. Συμμόρφωση Αναπροσαρμογή των γνωστικών σχημάτων. Προσαρμογή Η ισορροπία ανάμεσα την αφομοίωση και τη συμμόρφωση. Μηχανισμοί ανάπυξης νοημοσύνης
Σχήμα Τα σχήματα αποτελούν ένα είδος μονάδων επίγνωσης και επικοινωνίας του οργανισμού με το περιβάλλον του. Είναι διαφορετικά σε κάθε ηλικία επομένως και ο τρόπος σκέψης του παιδιού διαφέρει ριζικά από εκείνον του ενήλικα. Τα πρώτα σχήματα του ατόμου σχετίζονται με τα αντανακλαστικά που υπάρχουν σ’ αυτό μόλις γεννηθεί (θηλασμός, κίνηση ματιών και χεριών, αναπνοή)
Παράγοντες μάθησης Ο Piaget θεωρεί, ότι η βιολογική ωρίμανση, η εμπειρία και η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι παράγοντες μάθησης. H βιολογική ωρίμανση των μηχανισμών του νευρικού συστήματος, δίνει νέες δυνατότητες για πνευματική ανάπτυξη και καθορίζει την σειρά των σταδίων γνωστικής ανάπτυξης. Η εμπειρία είναι η συνύπαρξη του ατόμου με το περιβάλλον. Η κοινωνική αλληλεπίδραση έχει την έννοια της ενίσχυσης του ατόμου στην πορεία των σταδίων ανάπτυξης που ακολουθεί.
Ο Piaget πρόσθεσε έναν ακόμα παράγοντα με τη θεωρία του και είναι της εξισορρόπησης ή αυτορρύθμισης. Κατευθύνει την ανάπτυξη του ατόμου προς μια ισορροπία με το περιβάλλον, το κυριότερο κατευθύνει τις διαδικασίες προσαρμογής προς μια καλύτερη ισορροπία και σταθερότερη νέα δόμηση.
Στάδια γνωστικής ανάπτηξης
Αισθησιοκινητική περίοδος (0-2 έτος) - Αντίληψη μέσω αισθήσεων. - δεν υπάρχει αίσθηση μονιμότητας αντικειμένων. - εγωκεντρική σκέψη,αντιλαμβάνονται το περιβάλλον. και τους άλλους μόνο μέσα από την δική τους οπτική
Προσυλλογιστικό στάδιο (3-5 έτος) - ανάπτυξη γλώσσας. - συμβολισμός / ανιμισμός. - εγωκεντρική και μη αναστρεψιμότητα σκέψης.
Συγκεκριμένης λογικής σκέψης ( 6-12 έτη) -κατανοεί πλήρως μορφές αντικειμένων και τις κατηγοριοποιεί - κατάκτηση λογικής σκέψης Περίοδος της αφαιρετικής σκέψης( έτος) -ακολουθεί λογική σειρά στις σκέψεις ή στις ενέργειές του -χρησιμοποιεί κριτική σκέψη -κινείται στο αφαιρετικό πεδίο
Θεωρία Piαget και εκπαίδευση Τα θεμέλια της παιδαγωγικής αντίληψης βασίζονται : i.στην αυτενέργεια του μαθητή. ii.στο δημιουργικό της ρόλο. Η διδασκαλία στηρίζεται στην ενεργητική συνεργασία διδασκόντων και διδασκομένων με στόχο την κατάκτηση της γνώσης.
Ο δάσκαλος δεν έχει τον κύριο ρόλο Αναλαμβάνει υποστηρικτικό - συμβουλευτικό ρόλο Χρησιμοποιει δραστηριότητες για εκμάθηση νέων γνώσεων Οι μαθητές δεν περιορίζονται σε παθητική αποδοχή Πρέπει να αντιμετοπίζονται σύμφωνα με την ηλικία τους Αποδοχή ατομικών διαφορών κατα την αναπτυξιακή πορεία ΣυμβολήτουPiaget
Πηγές Μεσσήνης Σ ( 2008) Piaget ερευνητική διάθεση αλλά και την ενεργή συμμετοχή του στη διαδικασία της μάθησης της γνώσης. Μανιά Μ κ.α (2015) Το μοντέλο του Κονστρουκτιβισμού Χριστοφίδη-Ενρίκες Α (1997 ) Ο Πιαζέ και το σχολείο. Οι βασικές θέσεις της θεωρίας του Πιαζέ Εκδότης: Εκκρεμές