ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦ.2.H: ΔΕΙΚΤΕΣ (α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ Ο προσδιορισμός του pH ενός διαλύματος γίνεται: Α) ΗΛΕΚΤΡΟΜΕΤΡΙΚΑ (Με πεχάμετρο) Β) ΧΡΩΜΑΤΟΜΕΤΡΙΚΑ.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Ογκομέτρηση.
Advertisements

Ιοντισμός ισχυρών οξέων – βάσεων pH και pOH
«Αναλυτική Χημεία – Ενόργανη Ανάλυση» Ισορροπίες Οξέων - Βάσεων
1. Πού διδάσκω; Τάξη: Γ’ Λυκείου Επίπεδο-αποδοχή μαθητών: Μέτριο
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Ρυθμιστικά Διαλύματα.
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Ρυθμιστικά διαλύματα.
Όξινος βασικός χαρακτήρας - pH.
Επίδραση κοινού ιόντος ( Ε.Κ.Ι ).
Γ΄Λυκείου Κατεύθυνσης
Αλλάζοντας τη θέση χημικής ισορροπίας σε διαλύματα σόδας και γαλαζόπετρας Νίκη Σπάρταλη, Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτου και Ρομπέρτος Αλεξιάδης ΕΚΦΕ Χανίων
ΕΚΦΕ ΣΕΡΡΩΝ Εργαστηριακές ασκήσεις Γ’ γυμνασίου
ΠΟΤΕΝΣΙΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ pH ΚΑΙ ΠΕΧΑΜΕΤΡΙΚΕΣ ΤΙΤΛΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΣΤΑΘΕΡΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Ορισμός Ένα ρ.δ περιέχει σε ισορροπία ασθενές οξύ και το άλας του π.χ ασθενή βάση και το άλας της π.χ 21/11/20141 Μ. Κουρούκλης Ρυθμιστικό διάλυμα είναι.
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
«Η οργάνωση της γνώσης»
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Επίδραση κοινού ιόντος
Σταθερά ιοντισμού Κa ασθενούς οξέος
ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΟΞΕΑ, ΒΑΣΕΙΣ, pH. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΞΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
Οξέα οξύ (ετυμολογικά): οτιδήποτε είναι μυτερό, αιχμηρό
Ανάμειξη διαλυμάτων ίδιας ουσίας Υπολογισμός τελικής συγκέντρωσης
∆είκτες Πρωτολυτικοί ή ηλεκτρολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των οποίων το χρώμα αλλάζει ανάλογα με το pH του διαλύματος στο οποίο προστίθενται. Οι δείκτες.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΟ ΙΟΝΤΩΝ ΝΕΡΟΥ Kw
Η σχέση που συνδέει την Κa οξέος και την Κb της συζυγούς βάσης
Εξουδετέρωση 2ο Γυμνάσιο Καλλίπολης Τοπογλίδη Ελένη.
Oι βάσεις.
Arrhenius. Arrhenius Ιοντισμός ηλεκτρολύτη μέσα στο νερό.
Εξουδετέρωση.
IrYdium Chemistry Lab.
Καμπύλη ογκομέτρησης είναι η γραφική παράσταση του pΗ του άγνωστου διαλύματος που ογκομετρούμε σε συνάρτηση με τον όγκο του πρότυπου διαλύματος που προσθέτουμε.
Οξέα-βάσεις κατά Bronsted-Lowry.
ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦ.2.Θ: ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗΣ (α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ Τι είναι: ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗΣ είναι η διαδικασία προσδιορισμού του.
5. ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕΩΣ -πρόκειται για τη σπουδαιότερη τάξη των ογκομετρικών μεθόδων αναλύσεως με ευρύτατη χρήση στη χημεία, τη βιολογία, τη γεωλογία,
ΙΟΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΡΙΑΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Εισηγητές Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Αντώνιος Ε. Χρονάκης Χημικός Χημεία Γ΄ Λυκείου Θετικής Κατεύθυνσης ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΗ.
Ογκομετρική ανάλυση Είναι η μεθοδολογία κατά την οποία προσδιορίζεται η συγκέντρωση διαλύματος άγνωστης ουσίας με την προσθήκη μετρήσιμου όγκου διαλύματος.
ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦ.2.B: ΙΟΝΤΙΣΜΟΣ ΟΞΕΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΕΩΝ (α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ: Η απομάκρυνση των ιόντων μιας ιοντικής ένωσης από.
Ογκομέτρηση πολυπρωτικών οξέων
ΧΗΜΕΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
ΚΕΦ.2.Δ: Σταθερά ιοντισμού ασθενών οξέων και βάσεων (α)
∆είκτες Πρωτολυτικοί ή ηλεκτρολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των οποίων το χρώμα αλλάζει ανάλογα με το pH του διαλύματος στο οποίο προστίθενται. Οι δείκτες.
ΚΕΦ.2.3: ΙΟΝΤΙΣΜΟΣ ΝΕΡΟΥ, pH (α)
Ka . Kb = Kw ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ
Ιοντισμός ασθενών οξέων και βάσεων
NaA  Na+ + A- HA + HOH H3O+ + A- ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΧΗΜΕΙΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ.
ΔΕΙΚΤΕΣ Πρόκειται για ασθενείς ηλεκτρολύτες (οργανικά οξέα ή βάσεις) με χαρακτηριστική ιδιότητα το διαφορετικό χρώμα αδιαστάτων μορίων και χαρακτηριστικών.
Δείκτες Επιμέλεια : Αλεξόπουλος Παναγιώτης, Χημικός, Συνεργάτης ΕΚΦΕ Ηλιούπολης.
Ρυθμιστικά Διαλύματα.
ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΗ
Ρυθμιστικά Διαλύματα.
Ηλεκτρολύτες.
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Ρυθμιστικά Διαλύματα.
Ρυθμιστικά Διαλύματα.
Ιοντισμός ισχυρών οξέων – βάσεων pH και pOH
Ποιές ενώσεις ονομάζονται δείκτες; Που χρησιμοποιούνται οι δείκτες;
Ηλεκτρολύτες.
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Μεταγράφημα παρουσίασης:

ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦ.2.H: ΔΕΙΚΤΕΣ (α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ Ο προσδιορισμός του pH ενός διαλύματος γίνεται: Α) ΗΛΕΚΤΡΟΜΕΤΡΙΚΑ (Με πεχάμετρο) Β) ΧΡΩΜΑΤΟΜΕΤΡΙΚΑ (Με πρωτολυτικούς δείκτες) ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ» ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΗΔ 53.Έστω δείκτης HA με χρώμα του ΗΑ κόκκινο και χρώμα του Α - μπλε. Ποιο θα είναι πιθανότατα το χρώμα που θα πάρει κάθε ένα από τα παρακάτω διαλύματα, αν μέσα στο καθένα προστεθούν μερικές σταγόνες του δείκτη ΗΑ. α) Διάλυμα θειικού οξέος β) Διάλυμα ΚΟΗ. γ) Διάλυμα CH 3 COONa δ) Διάλυμα ΝΗ 4 ClO 4. Έστω δείκτης ΗΔ του οποίου η μοριακή μορφή ΗΔ έχει κίτρινο χρώμα και η ιοντική μορφή Δ - έχει χρώμα κόκκινο. Η ισορροπία του δείκτη είναι: ΗΔ + ΗΟΗ  Δ - + Η 3 Ο + Α) Προσθήκη όξινης ουσίας θα προκαλέσει ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ [Η 3 Ο + ] άρα θα μετατοπίσει την ισορροπία προς τα αριστερά  άρα θα υπερισχύσει το ΚΙΤΡΙΝΟ ΧΡΩΜΑ λόγω παραγωγής ΗΔ. Β) Προσθήκη βασικής ουσίας θα προκαλέσει παραγωγή ιόντων ΟΗ -, τα οποία θα εξουδετερώσουν ένα μέρος των οξωνίων ([Η 3 Ο + ]), με αποτέλεσμα η συγκέντρωση των τελευταίων να ελαττωθεί, γεγονός που θα μετατοπίσει την ισορροπία προς τα δεξιά  άρα θα υπερισχύσει το ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ λόγω παραγωγής Δ -. Χρώμα δείκτη ερυθρού της φαινόλης σε διαφορετικά pH pH 8,2 Τα ιόντα H 3 O + που παράγονται από τον ιοντισμό του δείκτη δεν επηρεάζουν πρακτικά το pH του διαλύματος γιατί η ποσότητα του δείκτη είναι μόλις μερικές σταγόνες. «ΓΡΑΨΕ-ΣΒΗΣΕ» ΜΕ ΔΕΙΚΤΗ Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΑΧΑΝΟ

ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦ.2.H: ΔΕΙΚΤΕΣ (β) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΟΡΙΑ ΧΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΗΔ 54.Δείκτης ΗΔ έχει pKa=5 και ενώ η μοριακή του μορφή ΗΔ είναι κίτρινη, η ιοντική του μορφή Δ - είναι κόκκινη. Σημειώστε το χρώμα που θα αποκτήσει ο δείκτης σε: α) νερό, β) σε διάλυμα ΗCl 1M, γ) σε διάλυμα NaCl, δ) σε διάλυμα βάσης. 55. Για την εξουδετέρωση υδατικού διαλύματος ΝΗ 3 0,1Μ (Κb=10 -5 ) από HCl έχετε στη διάθεσή σας τους δείκτες Δ1 και Δ2 με Κα=10 -6 και Κα’=10 -9 αντίστοιχα. Ποιον θα χρησιμοποιήσετε; 56.Για τον δείκτη «μπλε της βρωμοθυμόλης» δίνονται τα στοιχεία: pKa=7,23 (25 o C), χρώμα συζυγούς οξέος κίτρινο, χρώμα συζυγούς βάσης μπλε. Αν ρίξουμε μια σταγόνα του δείκτη αυτού σε κάθε ένα από τα διαλύματα που ακολουθούν τι χρώμα θα πάρει ο δείκτης; α) Διάλυμα ΗCl Μ β) Διάλυμα Ca(OH) 2 0,5M γ)Διάλυμα με [ΟΗ - ]=10 -5,5 Μ 57.Για τον δείκτη ερυθρό του μεθυλίου (ασθενές οξύ), η Κα= Όταν ο δείκτης προστεθεί σε διάλυμα με pΗ=8, ποιος θα είναι ο λόγος [Δ - ]/[ΗΔ], και ποιο χρώμα θα υπερισχύσει; Για την ισορροπία του δείκτη ΗΔ + ΗΟΗ  Δ - + Η 3 Ο + ο νόμος ισορροπίας δίνει: Τελικά καταλήγουμε στη σχέση: Συνήθως όταν ο λόγος [Δ - ]/[ΗΔ] είναι μεγαλύτερος του 10, υπερισχύει το χρώμα της συζυγούς βάσης Δ.- Αυτό γίνεται δηλαδή όταν το pΗ είναι μεγαλύτερο του pKa+1. Αντίθετα όταν ο λόγος [Δ - ]/[ΗΔ] είναι μικρότερος του 0,1, υπερισχύει το χρώμα του συζυγούς οξέος ΗΔ. Αυτό γίνεται δηλαδή όταν το pΗ είναι μικρότερο του pKa-1 (Διπλανό διάγραμμα) Η χρωματική αλλαγή δεν γίνεται σε pH=7, επομένως το χρώμα της όξινης μορφής μπορεί να επικρατεί και σε βασικό διάλυμα. Οι δείκτες χρησιμοποιούνται: Α) Για τον κατά προσέγγιση προσδιορισμό του pH διαλύματος (χρωματομετρική μέθοδος) Β) Για τον προσδιορισμό του ισοδύναμου σημείου στις εξουδετερώσεις οξέων - βάσεων