Τα παιδιά δεν θυμούνται τι προσπάθησες να τους διδάξεις.

Παρουσίαση με θέμα: "Τα παιδιά δεν θυμούνται τι προσπάθησες να τους διδάξεις."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Τα παιδιά δεν θυμούνται τι προσπάθησες να τους διδάξεις.
Είμαι εκπαιδευτικός Τα παιδιά δεν θυμούνται τι προσπάθησες να τους διδάξεις. Θυμούνται τι είσαι. Δρ. Λίνα Πατσιούρα

2 Οι εκπαιδευτικοί σήμερα

3 Το πιο………………………μεθυστικό επάγγελμα

4 Είμαστε στο έτος 2015 Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού έχει υψηλό κύρος και είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι «επαγγελματίες της μάθησης». Πολλοί από αυτούς είναι σε συνεχή επαφή με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και συμμετέχουν σε ερευνητικά προγράμματα που έχουν σχέση με παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα.

5 Όλοι οι εκπαιδευτικοί σταθερά αυτοαξιολογούνται και ενημερώνονται, έτσι ώστε να εξελίσσονται και να αποκτούν καινούργια γνώση και νέες ικανότητες και δεξιότητες. Διαρκώς βελτιώνονται και εξειδικεύονται. Τους παρέχεται εξαιρετικού επιπέδου αρχική και ενδοϋπηρεσιακή εκπαίδευση και κατάρτιση και καθοδηγούνται με τακτική και αποτελεσματική υποστήριξη.

6 Τέλος τους παρέχεται η δυνατότητα να επισκέπτονται εκπαιδευτικά ιδρύματα σε άλλες χώρες και στον τόπο τους, καθώς και να παίρνουν εκπαιδευτικές άδειες για να συνεχίζουν τις σπουδές τους.

7 Τέλος παραμυθιού

8 Όμως…………… τα παραμύθια είναι κάτι παραπάνω από αληθινά: όχι γιατί μας λένε ότι οι δράκοι υπάρχουν αλλά γιατί μας λένε ότι οι δράκοι μπορούν να νικηθούν Neil Gaiman from Coraline

9 Σε μια απόλυτα λογική κοινωνία οι καλύτεροι από εμάς θα γίνονται δάσκαλοι και οι υπόλοιποι θα πρέπει να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο. Γιατί το να μεταδίδεις τον πολιτισμό από την μία γενιά στην άλλη, θα έπρεπε να είναι η μεγαλύτερη τιμή και η μεγαλύτερη ευθύνη που κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να αναλάβει. Lee Laccoca Former Chrysler Chairman Former Ford President

10 Η επαγγελματική μας ταυτότητα
Είμαστε επαγγελματίες ή απλώς εργαζόμενοι; Ποια η διαφορά; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνουμε επαγγελματίες, αν δεν είμαστε; Παρόλο που οι εκπαιδευτικοί ως παιδαγωγοί είναι επαγγελματίες, όμως δεν τους αναγνωρίζεται το ίδιο status, όπως αναγνωρίζεται στους νομικούς και στους γιατρούς (Κελπανίδης: 2002). Οι «επαγγελματίες»: Διαθέτουν ειδικές επιστημονικές γνώσεις Έχουν ισχυρές επαγγελματικές οργανώσεις που ελέγχουν την είσοδο στο επάγγελμα και που έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν και να αφαιρούν την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος Υπάρχει κώδικας συμπεριφοράς με δεσμευτικές νόρμες Το επάγγελμα τους έχει υψηλό γόητρο και θεωρείται αποστολή

11 Το ζητούμενο πάντως είναι, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να αναλάβουν την κατοχύρωση της επαγγελματικής τους ταυτότητας πιστοποιώντας τις προδιαγραφές του επαγγέλματός τους (O’ Hanlon,1993 & Ματσαγγούρας, 2004).

12 Η ποιότητα της αρχικής μας εκπαίδευσης σε σχέση με τον επαγγελματισμό μας.
Έχει η πλειονότητα των εκπαιδευτικών σήμερα την αρχική επάρκεια για το επάγγελμα που ασκεί, σε παιδαγωγικά θέματα; Ως προς την αρχική τους εκπαίδευση διαμαρτύρονται περισσότερο οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τόσο η εκπαίδευση όσο και η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι ένα ζήτημα ιδιαίτερα πολυσύνθετο, δεδομένου ότι βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το είδος του εκπαιδευτικού που θέλουμε για το σχολείο μας. Θεωρούν ως το πιο σημαντικό πρόβλημα το χάσμα ανάμεσα στην παιδαγωγική θεωρία και την εκπαιδευτική πράξη (Σπανός 2005: 27). Σε έρευνα οι φιλόλογοι σε πολύ μεγάλα ποσοστά (σχεδόν 3 στους 4) θεωρούν ότι οι σπουδές στο πανεπιστήμιο επηρεάζουν ελάχιστα τις διδακτικές τους επιλογές (Τσάφος 2008: 110). Η πρακτική άσκηση, επίσης, των υποψήφιων εκπαιδευτικών, που θα μπορούσε να ενισχύσει την πρακτική διάσταση της εκπαίδευσής τους (Στραβάκου 2008: ), οργανώνεται με τρόπο που δεν επιτρέπει την ουσιαστική εξοικείωση τους με την εκπαιδευτική πράξη.

13 Επιμορφωνόμαστε διαρκώς;
Η διαρκής επιμόρφωσή μας σε παιδαγωγικά- ψυχοπαιδαγωγικά- επιστημονικά και νομοθετικά θέματα Επιμορφωνόμαστε διαρκώς; Έχουμε συνείδηση της ανάγκης δια βίου εκπαίδευσης; Αυτοεπιμορφωνόμαστε; Ανεπάρκειες επισημαίνουν οι εκπαιδευτικοί και όταν αναφέρονται στην επιμόρφωσή τους. Θεωρούν ως κύρια μειονεκτήματα της επιμορφωτικής διαδικασίας τον πιεστικό χρόνο διεξαγωγής της και την αδυναμία συνδυασμού της θεωρίας με την πράξη (Φώκιαλη κ.ά. 2005: 135). Οι επιμορφωτές, εξειδικευμένοι επιστήμονες ή σπανιότερα και συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, δίνουν τα φώτα τους στους επιμορφουμένους που οφείλουν απλώς να αναπτύξουν ικανότητες μίμησης των διδακτικών κυρίως αυτών προτύπων. Ελάχιστα είναι τα επιμορφωτικά προγράμματα που στηρίχθηκαν σε βιωματικά εργαστήρια ή αξιοποίησαν την εκπαιδευτική έρευνα δράσης, παρόλο που κεντρική θέση για όλους τους θεωρητικούς της εκπαίδευσης ενηλίκων έχει η βιωματική μάθηση καθώς αναγνωρίζουν ότι «ο ενήλικος μαθαίνει πιο αποτελεσματικά όταν η μαθησιακή εργασία απαντά σε ένα πρόβλημα ή μια ανάγκη» (Jarvis 2004 [1983]: 151).

14 Η υποστήριξή στην άσκηση του παιδαγωγικού μας έργου(mentoring)
Τι χρειαζόμαστε για να νιώθουμε στήριξη; Το έχουμε αυτό; Μπορούμε να δημιουργήσουμε ομάδες αυτοβοήθειας; Ο Έλληνας εκπαιδευτικός, καθώς βρίσκεται ουσιαστικά αβοήθητος, χωρίς καν τη στήριξη οποιουδήποτε κεντρικού, έστω και ελεγκτικού, μηχανισμού, αναζητά συγκεκριμένους τρόπους για να ανταπεξέλθει στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πράξης με τα μύρια όσα προβλήματα. Καλείται να τα βγάλει πέρα σε ένα όλο και πιο σύνθετο εκπαιδευτικό περιβάλλον, με τις ομάδες πίεσης (γονείς, τοπική κοινωνία ακόμη και ΜΜΕ) να απαιτούν απτά αποτελέσματα. Ασκεί μάλιστα ένα επάγγελμα ιδιαίτερα μοναχικό, χωρίς εκπαίδευση στην συνεργασία και χωρίς την αίσθηση του μέτρου των άλλων ενηλίκων, καθώς εργάζεται διαρκώς με πολύ μικρότερους και λιγότερο έμπειρους ανθρώπους.

15 Η κριτική στάση μας απέναντι στο επάγγελμά και στον επαγγελματισμό μας
Αναθεωρούμε τις αντιλήψεις, τις απόψεις και τις πρακτικές μας; Είμαστε ευέλικτοι και προσαρμοστικοί; Εφόσον η ελληνική Πολιτεία δεν φαίνεται διατεθειμένη να προετοιμάσει τον εκπαιδευτικό και για ένα στοχαστικό-κριτικό ρόλο ή είναι αναποτελεσματική σ’ αυτό, τότε σε ποιο βαθμό μπορούμε να περιμένουμε ότι ο εκπαιδευτικός επιθυμεί και πιστεύει ότι είναι ικανός να αναλάβει αυτόν τον διευρυμένο ρόλο. Η αυτονομία του Έλληνα εκπαιδευτικού είναι δεδομένη, αλλά και ασαφής. Αυτή η ασάφεια μπορεί να ενδυναμώσει αλλά και να περιορίσει τη στοχαστικο-κριτική ικανότητα του εκπαιδευτικού (Βουγιούκας. Έρευνα γύρω από την προσωπική θεωρία και την επαγγελματική ανάπτυξη εκπαιδευτικών/Mentor TEYXOΣ 13,2011).

16 Γιατί έγινα εκπαιδευτικός;
Για να συμβάλλω στην καλυτέρευση της ζωής των παιδιών Γιατί αγαπώ την μάθηση και την διδασκαλία Για να συμβάλλω στην πλήρη ανάπτυξη του δυναμικού των παιδιών Για τις χαρές που δίνει η δουλειά με παιδιά Γιατί ένας δάσκαλος με ενέπνευσε όταν ήμουνα παιδί Για να είμαι χρήσιμος στην κοινωνία Για να έχω μια ισορροπημένη οικογενειακή και επαγγελματική ζωή Για τις διακοπές Για τον μισθό

17 Επεξηγηματική επάρκεια Απόλαυση της διδασκαλίας
Οι δεξιότητές μας Ποιες είναι οι δεξιότητες που απαιτείται να έχει ένας εκπαιδευτικός Συνέπεια Αγάπη για τα παιδιά Ανεκτικότητα Χιούμορ Υπομονή Επικοινωνία Αυτοπεποίθηση Δημιουργικότητα Κοινωνικότητα Διαχείριση τάξης Αμεροληψία Γνώσεις ψυχολογίας Επεξηγηματική επάρκεια Διαθεσιμότητα Αυτοέλεγχο Απόλαυση της διδασκαλίας

18

19

20 Ευχαριστώ

21

22 Δίνω μια SWOTανάλυση στον κάθε ένα και στην συνέχεια τους ζητάω σε ομάδες να το συζητήσουν και να βγάλουμε μια κοινή για όλη την ομάδα και τελικά μια κοινή για όλους Να γράψουν τις 3 πιο σημαντικές δεξιότητες τους στην εκπαιδευτική τους πράξη Να γράψουν τους λόγους για τους οποίους έγιναν εκπαιδευτικοί Να γράψουν μια ιστορία που να αντανακλά το τι σημαίνει για αυτούς το επάγγελμά τους Να γράψουν το προσωπικό και το επαγγελματικό τους μότο