Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ Β΄ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ: ΡΑΪΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΠΑΖΙΟΥ ΙΩΑΝΝΑ

2 Αγγειοπλάστης Το επάγγελμα του αγγειοπλάστη το εξασκούσαν σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, όπου υπήρχε κατάλληλο χώμα. Έτσι κατασκεύαζαν όλα τα μαγειρικά σκεύη και πιάτα, κούπες με χερούλι και χωρίς χερούλι ακόμα κατασκεύαζαν κανάτια κρασιού, θυμιατήρια κ.α. Στα έργα τους ακόμα συγκαταλέγονται σταμνιά που μετέφεραν νερό, πιθάρια διαφόρων μεγεθών για λάδι, για κρασί, για ψωμί, κολυμβήθρες, καπνοδόχους και πολλά άλλα.

3 ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Τα βασικότερα εργαλεία της αγγειοπλαστικής τέχνης είναι το κοινό σφουγγάρι που χρησιμοποιείται είτε κατά το πλάσιμο αλλά και μετά το στέγνωμα των αγγείων, το τέλι με πιασμένα ξυλαράκια στις άκρες, για να κόψουν το χρειασίδι από τον τροχό, ο ποδοκίνητος τροχός για την κατασκευή των μικρών αγγείων και το "τροχί" ο μικρός χειροκίνητος τροχός για την κατασκευή των μεγάλων αγγείων και πιθαριών.

4 Τα μαγικά χέρια του τεχνίτη ήταν αυτά που καθόριζαν τα πάντα, δαμάζοντας τη φυγόκεντρο και δίνοντας σχήμα στο άμορφο ζυμάρι του πηλού, κάνοντάς το να χορεύει με τελετουργικό τρόπο ένα κυκλικό χορό, εξαίσιας αρμονίας

5 Αλετράς Κατασκεύαζε ξύλινα ή σιδερένια άροτρα για το όργωμα των χωραφιών.. Σύνεργα της σποράς ήταν: Το ξύλινο αλέτρι , που συνήθως το κατασκεύαζε ο ίδιος ο γεωργός. Άλλα σύνεργα του γεωργού, που έφτιαχναν οι σιδεράδες, ήταν: οι κασμάδες, αξίνες με το ένα μέρος στενό και το φαρδύτερο για να σκάβουν (ανάλογα με το σχήμα τους είχαν διάφορα ονόματα, όπως: τσαπιά, τσάπες, τσάπες δίκοπες, σκαλιστήρια)

6 Ασβεστοποιός Ο ασβέστης χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως επίστρωμα στα σπίτια, στις αυλές, στα καλντερίμια και στις κρήνες. Οι ασβεστοποιοί έφτιαχναν τον ασβέστη στα ασβεστοκάμινα χρησιμοποιώντας  καύσιμη ύλη τους πρίνους και τα κλαδιάτης ελιάς, μετά την περίοδο του κλαδέματος. Στη συνέχεια τη διανομή του ασβέστη  αναλάμβαναν οι αγωγιάτες , που κουβαλούσαν τον  ασβέστη μέσα  σε τρίχινα  τσουβάλια..  Σήμερα  δεν υπάρχουν πια ασβεστοποιοί, εφόσον ο ασβέστης παράγεται μαζικά από ειδικευμένες βιομηχανίες .

7 Αβδελάς Το επάγγελμα του αβδελά ξεκινάει τον περασμένο αιώνα και η ακμή του φτάνει μέχρι το 953. Παλαιότερα τις βδέλες τις πουλούσαν για θεραπευτικούς σκοπούς, κυρίως για τοπικές αφαιμάξεις, όταν κάποιος είχε πίεση και πονοκεφάλους. Οι συλλογείς έμπαιναν ξυπόλητοι μέσα στα νερά και τις μάζευαν με τα χέρια, παίρνοντας παράλληλα και αυτές που είχαν κολλήσει στα πόδια τους. Ο αβδελάς έβαζε μέσα σε μικρά βαζάκια μία ή δύο βδέλες ή όσες του ζητούσε ο αγοραστής και τις πουλούσε 1 δραχμή την καθεμιά

8 Αγροφύλακας Το επάγγελμα του αγροφύλακα υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, αν και τα τελευταία χρόνια σταδιακά καταργείται. Σκοπός είναι η φύλαξη των αγρών, η πρόληψη, η δίωξη και τιμωρία κάθε αγροτικού αδικήματος. Οι αγροφύλακες, εκτός από τον έλεγχο, προσέφεραν και άλλες υπηρεσίες. Για παράδειγμα ,την περίοδο της Άνοιξης, έπαιρναν μαζί τους "μπόλια" και εμβολίαζαν τα άγρια δέντρα, που υπήρχαν στους αγρούς ή σε δρόμους.

9 Αχθοφόρος ή χαμάλης Ο αχθοφόρος έκανε παλιά τις μεταφορές των φορτίων, βαλιτσών από τους σταθμούς λεωφορείων ή τρένων και διάφορα πράγματα από την αγορά μέχρι τα σπίτια. Έβαζε τα πράγματα στην πλάτη του ή σε κάποιο καρότσι που τυχόν είχε και το έσερνε ο ίδιος. Αργότερα οι πιο πολλοί από αυτούς απόκτησαν τρίκυκλο και εξακολούθησαν να κάνουν αυτού του είδους τις μεταφορές , αλλά πιο ξεκούραστα.

10 Ακονιστής Ο άνθρωπος αυτός μπορούσε με τον τροχό του να ακονίσει τα μαχαίρια και τα ψαλίδια των νοικοκυριών ,τα τσεκούρια των ξυλοκόπων και οτιδήποτε αιχμηρό αντικείμενο που χρειαζόταν ακόνισμα , ώστε να γίνει πολύ κοφτερό. Κύριο εργαλείο του ακοντιστή ήταν ο ποδοκίνητος τροχός . Η κίνηση του τροχού ήταν τόσο γρήγορη όσο περιστρεφόταν περισσότερο το πετάλι. Ο τροχιστής ακουμπούσε τα μαχαίρια στον τροχό με κατάλληλη κλίση. Άλλα εργαλεία του ακονιστή ήταν η τανάλια η πένσα, τα σφυριά και οι λίμες.

11 Αμαξάς Ο αμαξάς γεννήθηκε από την ανάγκη των ανθρώπων να μετακινηθούν είτε μόνοι, είτε με παρέα πιο γρήγορα από το ένα μέρος της πόλης στο άλλο. Κάποιες φορές έδιναν στον επιβάτη το καμτσίκι να δείρει το ζώο για να προχωρήσουν πιο γρήγορα. Αφού έφταναν στον προορισμό τους, έπαιρναν την αμοιβή τους για να συνεχίσουν τον αγώνα της επιβίωσης.

12 Αγωγιάτης Τα παλιά τα χρόνια που δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα, οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες αφού και μια απόσταση μικρή για τα σημερινά δεδομένα. Έπρεπε οι άνθρωποι να πάνε με τα πόδια ή με τα γαϊδούρια και τα μουλάρια. Γι αυτό υπήρχαν κάποιοι που έκαναν το επάγγελμα του αγωγιάτη. Χρησιμοποιώντας τα μουλάρια ή τα γαϊδούρια τους δεν έκαναν άλλη δουλειά παρά μόνο το καθημερινό δρομολόγιο από το χωριό μας σε άλλα χωριά κουβαλώντας ανθρώπους και εμπορεύματα.

13 Αρκουδιάρης Κυρίως με το όνομα αρκουδιάρης ή και αρκουδόγυφτος φερόταν συνήθως ο τσιγγάνος εκείνος που παλαιότερα περιήγαγε αρκούδα σε υπαίθριες παρουσιάσεις - επιδείξεις και με αυτό τον τρόπο χρηματιζόταν. Αλλά και σήμερα σε διάφορα μέρη της Ελλάδος όπως π.χ. στη Σάμο στη περίοδο της Αποκριάς χορεύεται προς αστεϊσμό ο «αρκουδιάρικος» χορός σε μίμηση κατά μελωδία και χορό εκείνου της αρκούδας του αρκουδόγυφτου (από δύο άντρες που ο ένας υποδύεται την αρκούδα με περιλαίμιο αλυσίδα που βαστάει ο υποδυόμενος τον αρκουδιάρη).

14 Αραμπατζήδες Οι αραμπατζήδες ήταν ιδιόκτητες μικρών δίτροχων ή τετράτροχων αμαξών που τα έσερναν βόδια ή άλογα. Οι άμαξες (αραμπάδες) εξυπηρετούσαν τη μεταφορά προϊόντων και τη διακίνηση των κατοίκων. Οι αραμπάδες προϋπέθεταν την ύπαρξη ανοιχτών δρόμων, γι’ αυτό και δεν μπορούσαν να κινηθούν οπουδήποτε.  Όμως στις δύσβατες και απομονωμένες περιοχές της Καστοριάς τη μετακίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων συνέχισαν να εξυπηρετούν οι αγωγιάτες με τα μουλάρια. 

15 Βογιατζής Αυτός που έβαφε.
Προέρχεται από την τούρκικη λέξη Boya που τη χρησιμοποιούμε και εμείς σήμερα για να το δηλώσουμε χρώμα. Οι βογιατζήδες έβαφαν βαμβακερά επίσης μάλλινα και νήματα πατητές και πατανιές, χηράμια και άλλα. Χρησιμοποιούσαν κυρίως φυτικά χρώματα αλλά κα του εμπορίου.  Ειδικά για το κόκκινο χρησιμοποιούσαν ριζάρι και για σταθερότατη βαφή βελανιδόκουπες.

16 Βοσκός Είναι και αυτή μία πανάρχαια ασχολία του ανθρώπου, μόνο που η εποχή του βοσκού, ο οποίος με τη βαριά κάπα του , την γκλίτσα και τη φλογέρα του συνόδευε το κοπάδι του στις ραχούλες και στις πεδιάδες, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Οι μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες είναι σύγχρονες εγκαταστάσεις, που παρέχουν στα ζώα (κότες, αιγοπρόβατα, βοοειδή , γουρούνια) τεχνητές συνθήκες ανάπτυξης. Ελάχιστους βοσκούς θα συναντήσει κανείς στην ύπαιθρο.

17 Βαφέας της βράκας Αποτελεί μία υποκατηγορία των βαφέων υφασμάτων άμεσα συνδεδεμένο με την ανδρική παραδοσιακή φορεσιά. Η διάρκεια ζωής του επαγγέλματος, κρίθηκε καθοριστικά από την εξέλιξη της ενδυμασίας και τη σταδιακή αντικατάσταση της βράκας, από το παντελόνι. Η τέχνη βαψίματος της βράκας, ήταν σε γνωστή περιορισμένο αριθμό Τεχνικών. Το βάψιμο της βράκας απαιτούσε το πέρασμα μέσα από μία σειρά από στάδια, τα οποία για να πραγματοποιηθούν , χρειάζονταν συνολικά μια εβδομάδα.

18 Βυρσοδέψες Οι βυρσοδέψες είναι οι τεχνίτες κατεργασίας του δέρματος.
Οι βυρσοδέψες είναι οι τεχνίτες κατεργασίας του δέρματος.  Η βιοτεχνία της βυρσοδεψείας ( ταμπακαριό ) αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τοπικά δέρματα. Τα βυρσοδεψεία χτίζονταν πάντα δίπλα στη θάλασσα απ’ όπου προμηθεύονταν νερό και αλάτι απαραίτητα για την επεξεργασία των δερμάτων. Επιπλέον τα νησιά διέθεταν σε αφθονία πευκοφλοιό και βελανίδι, που τα χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη στη βαφή των δερμάτων.

19 Βυτελίδες

20 Γαλατάς

21 Ο γαλατάς ήταν επάγγελμα πλανόδιου μικροπωλητή παλαιότερων εποχών, που διατηρήθηκε μέχρι τις αρχές του 20ου αι. που σήμερα έχει εκλείψει σχεδόν τελείως από αρκετές χώρες της Ευρώπης. Ο γαλατάς εργαζόταν στα μεγάλα αστικά κέντρα και όχι στα χωριά, καθώς εκεί υπήρχε η δυνατότητα, εξ ανάγκης, για άμεση πώληση φρέσκου γάλακτος. Ο γαλατάς αναλάμβανε τη διάθεση του γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων (συνηθέστερα γιαουρτιού) στα σπίτια. Το μεταφορικό του μέσο ήταν ένα υποζύγιο (γάιδαρος ή μουλάρι) μερικές φορές ρυμουλκούσαν και ανοικτή ή κλειστή ελαφριά άμαξα) και αργότερα το ποδήλατο ή μηχανοκίνητο δίτροχο.

22 Καρεκλάς Ο κατασκευαστής καρεκλών
Το κάθισμα κατασκευαζόταν κυρίως από ντόπια ψάθα, δηλαδή από χόρτο αφράτο από τα ποτάμια ή εισαγόμενο ινδικό καλάμι. Τα πόδια της καρέκλας ήταν από ξύλο και ήταν στερεωμένα με περόνες (καρφιά) και κόλλα.

23 Καλαθάς Καλαθάδες υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Επειδή χρειάζονταν καλάθια για το μάζεμα της ελιάς, του καπνού αλλά και για τη μεταφορά των προϊόντων τους υπήρχαν οι καλαθάδες που έφτιαχναν καλάθια από καλάμια. Οι καλαθάδες έπαιρναν καλάμια που τα μάζευαν από τις όχθες των ποταμών ή των λιμνών και των βάλτων, τα έκοβε, τα έπλενε, τα στέγνωνε στον ήλιο και έπειτα τα έσχιζε σε λωρίδες με ειδικά μαχαίρια. Τις λουρίδες αυτές από τα καλάμια τις έπλεκαν κι έφτιαχναν καλάθια και πανέρια σε διάφορα μεγέθη.

24 Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούσαν ήταν: καλάμια, λεπτά κλαδιά τριμηθιάς, σχοινιάς, αγριοελιάς, κ.ά.
Με τα καλάμια μπορούσαν να κάνουν διάφορα είδη καλαθιών ανάλογα πώς θα το χρησιμοποιούσαν. Τα καλάμια τα έσχιζαν από τη μέση και τα έβρεχαν για να μαλακώσουν. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν το κλαδευτήρι, το σφυρί, η τανάλια (ζωντάκρα) και το πριόνι. Όταν άρχιζαν να κατασκευάζουν το καλάθι, χρησιμοποιούσαν ένα καλούπι. Πάνω σε αυτό το καλούπι έστριβαν τις βέργες (υλικά) για να μην καταστρέφονται και να είναι σταθερές. Ορισμένες φορές, καθώς έστριβαν τις βέργες, έβαζαν ανάμεσα τους και διακοσμητικά νήματα από χρωματιστό νάϊλον για να γίνει το καλάθι πιο όμορφο

25 Γκλιτσάς Άλλο ένα επάγγελμα του ποδαριού, που σχεδόν έχει σβήσει, όπως και τα περισσότερα από τα παλιά, διότι σήμερα λίγοι είναι αυτοί που αγοράζουν γκλίτσες, αλλά κι αυτοί που τις φτιάχνουν . Για την κατασκευή χρησιμοποιούνται δύο είδη ξύλου. Η κεφαλή γίνεται από ρίζα πιξαριού, που φέρει πάνω της διάφορα ανάγλυφα σχέδια, ενώ η βέργα από ξύλο κρανιάς. Υπάρχουν δύο ειδών γκλίτσες : η τσοπάνικη και η γεροντική.

26 Γουμαράδες Γουµαράδες ονόµαζαν τους πλανόδιους εµπόρους που
Γουµαράδες ονόµαζαν τους πλανόδιους εµπόρους που περιφέρονταν στα χωριά για να πουλήσουν «την πραµάτια» που κουβαλούσαν στους ώµους  τους, ή τη φόρτωναν σε υποζύγια.   Πολλοί ξυλοκόποι ήταν ταυτόχρονα και "γουµαράδες", φορτώνονταν δηλαδή το "γοµάρι" (το φορτίο) στους ώµους και περιφέρονταν στις γειτονιές για να πουλήσουν ξύλα για τις σόµπες και τους φούρνους.

27 Γουναράδες Οι γουναράδες είναι επαγγελματίες ράπτες που ειδικεύονται στην κατασκευή συγκεκριμένων ενδυμάτων όπως η γούνα. Η εργασία τους αποσκοπεί αρχικά στην βελτίωση και επεξεργασία της γούνας σπάνιων, άγριων αλλά και εξημερωμένων ζώων και στη συνέχεια στην παραγωγή γούνινων προϊόντων όπως παλτά, καπέλα, γιακάδες, γάντια κλπ.

28 Γλυκατζής

29 Γιαουρτζήδες

30 Δερματάς ( τομαράς ) Αγόραζε δέρματα (τομάρια) από σφαγμένα ζώα. Τα παραλάμβανε στο μαγαζί του ή πήγαινε ο ίδιος στα χωριά και τα μετέφερε. Στη συνέχεια τα καθάριζε, τα αλάτιζε με χοντρό αλάτι και μετά τα τέντωνε, τοποθετώντας ενδιάμεσα ξύλα, για να ξεραθούν και να μη σαπίσουν ή βρωμίσουν. Από τα ακατέργαστα δέρματα, πολλά τα χρησιμοποιούσαν για μικρά χαλιά, άλλα τα έκαναν τσαρούχια (που αν ήταν από γουρούνια τα έλεγαν γουρνοτσάρουχα) ή παπούτσια, ενώ άλλα τα έκαναν τύμπανα, γκάϊντες κλπ.

31 Δασοφύλακας Ο τίτλος του δασοφύλακα χρησιμοποιείται ευρέως από το μεσαίωνα. Ο δασοφύλακας είναι υπεύθυνος για τη φύλαξη και την προστασία του δασικού πλούτου από κάθε κίνδυνο αλλοίωσης ή καταστροφής του. Ο δασοφύλακας υποστήριζε συνήθως μια θέση ίση με ένα σερίφη ή έναν τοπικό νόμο. Ήταν αρμόδιος για την επιτήρηση δασικών περιοχών ιδιοκτησίας ενός λόρδου ή ενός ευγενή. Επίσης φρόντιζε για τις διαπραγματεύσεις και την πώληση ξυλείας και γινόταν εμπόδιο στους λαθροκυνηγούς. Συχνά οι δασοφύλακες κράτησαν τίτλους προεξοχής στις τοπικές κοινότητες τους και ενήργησαν επίσης ως δικηγόροι και διοικητές. Η αμοιβή τους ήταν συνήθως πάνω από το μέσο όρο και έβγαζαν κόσμια και κερδοφόρα τα “προς το ζειν ”.

32 Δακτυλογράφος

33 Εισπράκτορας συγκοινωνιών
Ο εισπράκτορας ήταν και είναι ακόμη σε ελάχιστες περιπτώσεις ο άνθρωπος που έκοβε τα εισιτήρια μέσα στο λεωφορείο. Ήταν ένα επάγγελμα με πολλές δυσκολίες και λίγα χρήματα. Ο εισπράκτορας στην αρχή έκοβε τα εισιτήρια. Αργότερα ανήγγειλε τις στάσεις των λεωφορείων, βοηθούσε στο ανεβοκατέβασμα των επιβατών, έδινε οδηγίες να κατεβαίνουν από κάποια πόρτα και να προχωρούν οι επιβάτες ώστε το λεωφορείο να παίρνει πιο πολλούς.

34 Εφημεριδοπώλης Ο πλανόδιος εφημεριδοπώλης είναι ο επαγγελματίας που ασκεί το  επάγγελμά του χωρίς να έχει συγκεκριμένο μαγαζί, παραλαμβάνει τις εφημερίδες  από  τα Πρακτορεία Διανομής Τύπου και  προωθεί την καθημερινή κυκλοφορία του ελληνικού τύπου περπατώντας  στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας τις  πωλεί στους περαστικούς Αθηναίους ή τις αφήνει στην είσοδο των σπιτιών των μόνιμων πελατών του. Ο εφημεριδοπώλης των αρχών του 20ού αιώνα διαλαλούσε τη πραμάτειά του: το Άστυ, την Ακρόπολη και πολλές φορές ενημέρωνε για τα μεγάλα γεγονότα.

35 Ελαιομυλωνάδες Η καλλιέργεια της ελιάς αποτελούσα σημαντική δραστηριότητα στην αγροτική ζωή. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα , οπότε άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα ατμοκίνητα ελαιοτριβεία, η επεξεργασία του ελαιοκάρπου για την παραγωγή λαδιού γινόταν στους ελαιόμυλους , που λειτουργούσαν χειροκίνητα ή με υποζύγια. Ελαιόμυλοι υπήρχαν πολλοί σε όλους τους οικισμούς των ελαιοπαραγωγικών περιοχών, αλλά η ποσότητα που μπορούσαν να επεξεργαστούν ήταν σχετικά μικρή. Αυτό είχε σαν συνέπεια την αποθήκευση του καρπού πριν από την επεξεργασία του και τη σχετική μείωση της ποιότητας του.

36 Εργάτες αλυκών Οι αλυκές διαμορφώνονται σε επίπεδες και χαμηλές παραλιακές εκτάσεις, οι οποίες ευνοούν τη βαθμιαία εξάτμιση του θαλασσινού νερού, για την παραγωγή αλατιού. Στο νησί της Λέσβου αλυκές υπάρχουν στον κόλπο της Καλλονής, που είναι και οι μεγαλύτερες, καθώς και στη Σκάλα Πολιχνίτου, που είναι πιο μικρές σε έκταση. Το 1925 περίπου ξεκίνησε η εκμετάλλευση της αλυκής στον κόλπο της Καλλονής, αρχικά από ιδιώτη ο οποίος και διαμόρφωσε κατάλληλα τις εκτάσεις. Από το 1945 οι αλυκές έγιναν κρατικές και λειτουργούν έτσι μέχρι σήμερα. Οι εργασίες ξεκινούν Απρίλιο με Μάιο ενώ η συλλογή του αλατιού το Σεπτέμβριο, πριν ξεκινήσουν οι βροχές. .

37 Ζωέμπορος (τσαμπάσης)
Τις αγοραπωλησίες των ζώων αναλάμβαναν οι ζωέμποροι, που ονομάζονταν και "τσαμπάσηδες". Επίκεντρο των αγοραπωλησιών αποτελούσαν οι ζωοπανηγύρεις που συνόδευαν συνήθως τις εορταστικές και εμπορικές δραστηριότητες των μεγάλων πανηγυριών.

38 Καζαντζής - Χαλκουργός
Ο χαλκός είναι ένα μέταλλο γνωστό από πολύ παλιά, με το οποίο κατασκεύαζαν  όπλα πολεμιστών, εργαλεία και είδη οικιακής χρήσης.  Μέχρι τα νεότερα χρόνια υπήρχαν σε πολλές πόλεις  χαλκουργεία, στα οποία κατασκεύαζαν είδη νοικοκυριού και διακοσμητικά αντικείμενα. Μάλιστα ο χαλκός  σχηματίζει πολλά σημαντικά κράματα μεγάλης αντοχής με διάφορα άλλα μέταλλα, όπως για παράδειγμα τον μπρούτζο (χαλκός και κασσίτερος), τον ορείχαλκο (χαλκός και ψευδάργυρος) και με τέτοιες μορφές επεκτάθηκε η χρήση του. 

39 Καραγκιοζοπαίχτης Ο καραγκιόζης (από την τουρκική λέξη Karagoz =μαυρομάτης) είναι φιγούρα του τουρκικού θεάτρου Σκιών, το οποίο δημιουργήθηκε το 16ο αι. προερχόμενο από την Άπω Ανατολή. Το Θέατρο Σκιών στην Τουρκία πήρε το όνομά του από τον κεντρικό ήρωα, τον Καραγκιόζη, ο οποίος με τους συνεργάτες του καθρέφτιζε μέσα από τα χοντροκομμένα αστεία του τη δυσαρέσκεια του λαού κατά της κυβέρνησης.

40 Καϊτατζής Προέρχεται από το μουσικό που έπαιζε γκάιντα (gayda).
Πρόκειται για το μουσικό που έπαιζε την παραδοσιακή κάιντα ή γκάιντα που σήμερα όλο και λιγότερο συναντάμε. Η συμβολή του καϊτατζή στην παράδοση είναι σημαντική, αφού είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε γιορτές, πανηγύρια και κάθε άλλου είδους διασκέδαση.

41 Κανταρτζής ή ζυγιστής Επάγγελμα που γέννησαν οι ανάγκες της καθημερινής συναλλαγής. Συνήθως περιφέρονταν στις αγορές ή όπου χρειάζονταν, ακόμα και στα πανηγύρια, για να ζυγίσει κάποιο βάρος (τσουβάλι σιτάρι, καλαμπόκι, πατάτες, σφαχτό κ.ά.). χρησιμοποιούσε κανταρόξυλο και σχοινί για να δένει τα αντικείμενα ώστε να τα ζυγίσει με το καντάρι (στατέρι). Το καντάρι είχε μια βέργα (βραχίνα) με σημειωμένες χαρακιές για τις οκάδες , που πάνω της μετακινούσαν το κρεμασμένο βαρίδι. Είχε ακόμα τα γατζάκια που κρεμούσαν τα αντικείμενα.

42 Κατρατζής Στα τούρκικα katran
σημαίνει πίσσα, άσφαλτος κι επομένως κατρατζής ήταν αυτός που ασχολούνταν με την πίσσα. Κυρίως η δουλειά του ήταν να πισσάρει τα ιστιοφόρα και τις βάρκες που έπλεαν στη θάλασσα. Ακόμα με πίσσα άλειφε και τα βαρέλια.

43 Καλάης Προφανώς το όνομα αυτό έχει τη ρίζα του στο επάγγελμα του γανωτή και στο καλάι που χρησιμοποιούσε στη δουλειά του.

44 Κανατάς Πουλούσε κανάτες. O κανατάς έμοιαζε με κινητό κατάστημα, έτσι καθώς ήταν φορτωμένος με τα πήλινα σταμνιά. Πολύτιμο είδος και απαραίτητο τα παλιά χρόνια η κανάτα. Εκεί φύλαγαν οι άνθρωποι το νερό για να παραμένει δροσερό, αφού δεν υπήρχαν τότε ψυγεία. Αλλά ούτε και βρύσες υπήρχαν στα σπίτια και αναγκαζόταν ο κόσμος να προμηθεύετε το νερό από κάποια υπαίθρια βρύση - πηγή της γειτονιάς.

45 Καπνοκαθαριστής

46 Κανταράς Επάγγελμα που γέννησαν οι ανάγκες της καθημερινής συναλλαγής . Συνήθως περιφερόταν στις αγορές ή όπου χρειαζόταν, ακόμα και στα πανηγύρια, για να ζυγίσει κάποιο βάρος (τσουβάλι σιτάρι, καλαμπόκι, πατάτες, σφαχτό κ.α.). Χρησιμοποιούσε κανταρόξυλο και σχοίνι για να δένει τα αντικείμενα ώστε να τα ζυγίσει με το καντάρι. Το καντάρι είχε μια βέργα με σημειωμένες χαρακιές για τις οκάδες που πάνω της μετακινούσαν το κρεμασμένο βαρίδι. Είχε ακόμα τα γατζάκια που κρεμούσαν τα αντικείμενα.

47 Καροποιός Οι καροποιοί ήταν κατασκευαστές και επισκευαστές καρών. Από το 1920 μέχρι το 1970 το επάγγελμα του καροποιού ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο εμφανιστούν τα αυτοκίνητα (φορτηγά).Τα καρά ήταν δίτροχα ή τετράτροχα που τα έσερναν γαϊδουριά άλογα η βόδια ανάλογα με τι χρίση που είχε το κάθε ένα. Ήταν φτιαγμένα με ξύλα και σίδερο και γινόταν από ειδικούς τεχνίτες κηροποιούς, τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν το σκεπάρνι, ο ξυλοφάγος, το σφυρί, η βαριοπούλα, το πριόνι, η σφιχτρα, και η αρίδα. Στη Θράκη υπήρχαν ονομαστοί καροποιοί που έφτιαχναν γερά καρά. Σήμερα το επάγγελμα του καροποιού δεν υπάρχει.

48 Καρβουνιάρης Ο καρβουνιάρης ήταν ένα δύσκολο αλλά απαραίτητο επάγγελμα, καθώς τα κάρβουνα ήταν απαραίτητα για πολλές καθημερινές δουλειές. Από το μαυρισμένο μικρό μαγαζί του έβγαινε βόλτα στις γειτονιές φορτωμένος με ένα τσουβάλι γεμάτο κάρβουνο στην πλάτη. Το πουλούσε για το προσάναμμα του τζακιού ή για ψησταριές.

49 Καπιστράδες Καπιστράδες έλεγαν τους τεχνίτες που κατασκεύαζαν τα καπίστρια, τις μεσιές και τους καπ(ου)λοδέτες, δηλαδή τα λουριά που περνούν από τα καπούλια του ζώου και συγκρατούν το σαμάρι. Συχνά την τέχνη του καπιστρά τη γνώριζαν και την ασκούσαν οι σαμαροποιοί, αλλά και οι τσαγκάρηδες, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες που έχει περιοριστεί σημαντικά η ζήτηση. Καπιστράδες υπήρχαν σχεδόν σε όλες τις ορεινές κοινότητες.

50 Καφεπαντοπώλης Στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας, τις περισσότερες φορές ο καφετζής συνδύαζε τη λειτουργία του καφενείου του με την πώληση ειδών που δεν έβγαζε ο τόπος του, όπως καφέ, τσιγάρα, ζάχαρη, τσάι, ρύζι, μπακαλιάρο, σπίρτα, παστές σαρδέλες, φρίσες (ρέγγες ), πιπέρι, κύμινο, ταραμά, χαλβά και άλλα. Ακόμη μπορούσε να έχει πανιά, κλωστές, βελόνες, δέρματα και ίσως είδη τσαγκάρικου.

51 Κηροπλάστης Είναι ο τεχνίτης που κατασκευάζει κεριά και λαμπάδες για τις εκκλησιές, αλλά κυρίως για τους ιδιώτες οι οποίοι τις χρησιμοποιούσαν στα θρησκευτικά έθιμα και τάματα αλλά και στα σπίτια. Παλιά αγόραζε ο ίδιος το κερί από τους μελισσοκόμους και το έβαζε σε ένα μεγάλο δοχείο ή σε φούρνο με κάρβουνα. Στη συνέχεια άδειαζε το λιωμένο κερί σε ένα μακρύ δοχείο. Έξω από αυτό υπήρχε ζεστό νερό για να κρατάει το λιωμένο κερί σε σταθερή θερμοκρασία. Μέσα σε αυτά βουτούσε τη σχάρα που ήταν από δύο παράλληλες σανίδες που ενώνονταν με σχοινιά. Το μήκος του κεριού εξαρτάται από το άνοιγμα της σανίδας. Το φιτίλι το προμηθεύονταν σε κουβάρια. Στο καθαρό κερί έμπαινε υποχρεωτικά κίτρινο φιτίλι για να ξεχωρίζει. Η τέχνη της κηροπλαστικής συνεχιζόταν συνήθως μέσα από την οικογενειακή παράδοση.

52 Καραβομαραγκοί Η ξυλεία, αλλά και το ρετσίνι των πεύκων αποτελούσαν υλικά για τη ναυπήγηση ξύλινων πλεούμενων, μια δραστηριότητα που απαιτεί μεγάλη εξειδίκευση και τεχνογνωσία και αναπτύχθηκε στα νησιά από τα πολύ παλιά χρόνια . Μέχρι το 18ο αιώνα στα Δωδεκάνησα υπήρχαν μεγάλοι Ταρσανάδες (ναυπηγεία), όπου κατασκευάζονταν μικρά εμπορικά καράβια και αλιευτικά πλεούμενα. Οι καραβομαραγκοί, πρακτικοί ναυπηγοί με μεγάλη εμπειρία (που μεταδιδόταν μέσα από την οικογενειακή παράδοση ή την επαγγελματική μαθητεία), απασχολούσαν σημαντικό αριθμό ειδικευμένων εργατών και κατασκεύαζαν πολλών ειδών σκαριά, καλύπτοντας τις ανάγκες της Δωδεκανήσου , αλλά και γενικότερα του Ανατολικού Αιγαίου.

53 Κατασκευαστές κουδουνιών
Τα κουδούνια που βάζουν οι κτηνοτρόφοι στα πρόβατα έχουν διάφορα μεγέθη ανάλογα με την ηλικία του ζώου, αλλά και την εποχή. Το καλοκαίρι τα κουδούνια είναι πιο μικρά, τα επονομαζόμενα "πετρωτά" και έχουν ήχο πιο ξερό και υπόκωφο. Όλα τα κουδούνια μετά την πάροδο κάποιων χρόνων χρειάζονται ανανέωση ή επισκευή, για να γίνει πάλι αρμονικός ο ήχος τους. Τα κουδούνια ήταν από λαμαρίνα και τα κατασκεύαζαν ειδικοί τεχνίτες που γνώριζαν επιπλέον την τέχνη της πρόσμιξης χαλκού στο σιδερόφυλλο, που προσέδιδε μεγαλύτερη αντοχή και αρμονία στον ήχο του κουδουνιού. Η τέχνη κατασκευής κουδουνιών μεταδιδόταν μέσα στο πλαίσιο της μαθητείας ή της οικογενειακής παράδοσης.

54 Κεντήστρα Οι νέες κοπέλες μάθαιναν τις διάφορες βελονιές της κεντητικής , για να κεντήσουν τα προικιά τους . Χαρακτηριστικό είδος είναι ο τσεβρές (=τουρκική λέξη cevre = κεντητό κεφαλομάντηλο), στον οποίο χρησιμοποιείται η βυζαντινή βελονιά και, εκτός από τις χρωματιστές κλωστές, κυρίως η χρυσοκλωστή, απομεινάρια και τα δύο της βυζαντινής εποχής.

55 Κτίστης Ο κτίστης ήταν στις πόλεις και στα χωριά πολύ διαδεδομένο επάγγελμα, επειδή τότε όλα τα σπίτια χτίζονταν με πέτρες απελέκητες, πελεκημένες και από πλύθες. Οι κτίστες ακόμη έκαναν μερεμέτια , επισκεύαζαν παλιά σπίτια κ.ά. Σ’ αυτούς υπάγονται και οι πελεκάνοι που έβγαζαν και πελεκούσαν κατάλληλες για πελέκημα πέτρες κι έκαναν τις καμαρόπετρες, τις μυλόπετρες και τα πελέκια για τις πόρτες και τα παράθυρα. Οι ίδιοι έκαναν καμπαναριά που απαιτούσαν μεγάλη αντίληψη και προχωρημένη τεχνική.

56 Καστανάς Το επάγγελμα του καστανά ήταν σχετικά ένα δύσκολο επάγγελμα επειδή o καστανάς έπρεπε να δουλεύει με όλα τα καιρικά φαινόμενα. Κάθε πρωινό ο καστανάς στέκονταν σε μια μεριά του δρόμου έβαζε ένα ένα τα κάστανα επάνω στο καροτσάκι που είχε στερεωμένο επάνω ένα μαγκάλι και τα έψηνε. Όταν τα κάστανα ήταν έτοιμα τα έβαζε μέσα σε χωνάκια από εφημερίδες και τα πουλούσε στους περαστικούς.

57 Κοσκινάς Φρόντιζε να φτιάχνει ο ίδιος τα κόσκινα μια και δεν χρειαζόταν πολλά υλικά και εργαλεία για να γίνει. Μια ψιλή σήτα ή μία τρυπημένη λαμαρίνα ή ακόμη και ένα δέρμα με τρύπες - ανάλογα για τη δουλειά που το χρειαζόταν η νοικοκυρά - και ένα λεπτό, στρογγυλό ξύλο, το "κασνάκι", γύρω - γύρω, ήταν τα υλικά που χρειαζόταν για να γίνει ένα κόσκινο.

58 Κεραμιδάδες Κεραμιδάδες ονόμαζαν τους τεχνίτες που κατασκεύαζαν τα κεραμίδια και τα τούβλα. Απασχολούσαν μαζί τους ως βοηθούς και αρκετούς κάτοικους των χωριών. Οι εργάτες αρχικά έφτιαχναν με ντόπιο χώμα το πρόπλασμα μέσα σε καλούπια, σε υπαίθρια εργαστήρια αρχικά κοσκινίζοντας το χώμα. Έπειτα, έψηναν το χώμα στα καμίνια, δηλαδή μικρούς φούρνους συνήθως πρόχειρα κατασκευασμένους από χώμα και τούβλα.

59 Κουλουράς

60 Λαγουμτζής Είναι εκπρόσωπος ενός ένδοξου επαγγέλματος, ειδικά στην περίοδο του πολέμου. Τότε όταν γινόταν κάποια πολιορκία, οι λαγουμιτζήδες αναλάμβαναν να ανοίξουν σήραγγες (λαγούμια) κάτω από τα τείχη του φρουρίου, κι έβαζαν εκεί τα εκρηκτικά τους. Με την ανατίναξη των λαγουμιών τα τείχη ράγιζαν και πολλές φορές έπεφταν τελείως.

61 Λαδάς Αυτός που πουλούσε το λάδι το έπαιρνε από τους εμπόρους, που το έφερναν από τη νότια Ελλάδα μέσα σε κιούπια ή βαρέλια. Ο μικροπωλητής έπαιρνε το λάδι, που ήταν αγνό λάδι ελιάς, το έβαζε σε ξύλινα βαρέλια και τα φόρτωνε σε κάρο.

62 Λατερνατζής Ο πλανόδιος οργανοπαίκτης, που γυρνούσε τις γειτονιές, και άπλωνε μελωδικούς σκοπούς κάτω από τα γερτά ξύλινα πατζούρια των σπιτιών της παλιάς Αθήνας λεγόταν λατερνατζής. Γνωστές οι ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου: ΛΑΤΕΡΝΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ και ΜΙΑ ΛΑΤΕΡΝΑ = ΜΙΑ ΖΩΗ. Λατερνατζής με τη μελωδική λατέρνα του σε ξακουστά κομμάτια των Αττίκ, Βαμβακάρη , Τσιτσάνη.

63 Μαμή Ήταν αδύνατη η μεταφορά των εγκύων σε νοσοκομείο για να ξεγεννήσουν. Αυτοκίνητα δεν υπήρχαν αλλά ούτε και χρήματα. Αυτοδίδακτες γυναίκες, αλλά με προσόντα, είχαν αναλάβει αυτή τη δουλεία.

64 Μπαρμπέρης Το μαγαζάκι του μπαρμπέρη ήτανε πολύ μικρό και τα μόνα έπιπλα που κοσμούσαν το χώρο του ήταν ένα τραπέζι, μια καρέκλα, ένα καθρέφτη ένα πινέλο, ένα ξυράφι για το ξύρισμα, που πολλές φορές περισσότερο γρατζούνιζε παρά ξύριζε, ένα λουρίγια να ακονίζει το ξυράφι, ένα σαπούνι πράσινο για να κάνει αφρό, μερικές άσπρες πετσέτες , κολόνια, πούδρα, ψαλίδια. Μηχανές για το κούρεμα των μαλλιών τότε δεν υπήρχαν, όπως δεν υπήρχαν και τα καλλυντικά που υπάρχουν σήμερα για τη αναζωογόνηση και φροντίδα των μαλλιών

65 Ντελάλης Ο Ντελάλης διαλαλούσε τα νέα, τις παραγγελίες που έπαιρνε από τις αρχές ή για τα εμπορεύματα που έφερναν οι πραματευτάδες. Τα παλιά τα χρόνια που δεν είχαν ανακαλυφτεί το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το μεγάφωνο οι αρχές είχαν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους πουν για κάποια πράγματα ή αποφάσεις που τους αφορούσαν. Ο Ντελάλης διαλαλούσε τα νέα, τις παραγγελίες που έπαιρνε από τις αρχές ή για τα εμπορεύματα που έφερναν οι πραματευτάδες. Τα παλιά τα χρόνια που δεν είχαν ανακαλυφτεί το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το μεγάφωνο οι αρχές είχαν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους πουν για κάποια πράγματα ή αποφάσεις που τους αφορούσαν.

66 Τσαγκάρης Σκυμμένος πάνω από τον πάγκο του, δούλευε ώρες ατελείωτες φορώντας πάντα τη χαρακτηριστική δερμάτινη ποδιά του… Η λέξη «τσαγκάρης» έχει βυζαντινή προέλευση από ένα είδος υποδήματος που λεγόταν «τσαγκίον»

67 Τα τσαγκαράδικα δέχονταν μεγάλες παραγγελίες και για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πελατών, δούλευαν ασταμάτητα. Ένα ζευγάρι παπούτσια, τότε κόστιζαν σχεδόν μια χρυσή λίρα, για να φτιαχτούν χρειάζονταν 2-3 ημέρες δουλειά. Είχαν φυσικά στη διάθεση τους και μερικά μέσα, όπως ποδοκίνητες μηχανές, για να ράβουν γρηγορότερα τα παπούτσια, βελόνες, σακοράφες, σουβλιά, σφυράκια, λίμες, τανάλιες, καλαπόδια που έβαζε μέσα στο παπούτσι.

68 Σαμαράς (σαμαρτζής) Το γαϊδούρι και το μουλάρι ήταν τα πιο διαδεδομένα μέσα μεταφοράς. Ο σαμαράς κατασκεύαζε τον απαραίτητο εξοπλισμό που απαιτούνταν για να προσφέρει το ζώο τις υπηρεσίες του στο αφεντικό του. Κατασκεύαζε το σαμάρι με επεξεργασμένα σανίδια πλατάνου τα οποία σκάλιζε και έδινε σχήμα ανάλογο με το σώμα του ζώου. Είχε ξύλινο σκελετό και εσωτερική επένδυση από δέρμα ή αρνόμαλλο.

69 Γυρολόγος (πραματευτής)
Γυρολόγοι ή πραματευτάδες ονομάζονταν οι πλανόδιοι έμποροι (που περιφέρονταν είτε περπατώντας με το «μποξά» στο ώμο, είτε φορτώνοντας το εμπόρευμά τους στα γαϊδούρια, είτε χρησιμοποιώντας αυτοκίνητο τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα) και πουλούσαν διάφορα είδη (τρόφιμα, ψιλικά, βιοτεχνικά προϊόντα) που δεν ήταν (συνήθως) διαθέσιμα στους τόπους που επισκέπτονταν. Ήταν μια δουλειά δύσκολη, με αντίξοες συνθήκες, αφού πολλές φορές έλειπαν ακόμη και δυο ή τρεις μήνες από τα σπίτια τους.

70 Πεταλωτής Αλμπάνης (από το τουρκικού nalbant, αλμπάνης = πεταλωτής)
Ο πεταλωτής έβαζε στα ζώα τα πέταλα που ήταν ας πούμε τα παπούτσια τους. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο πεταλωτής ήταν τα πέταλα, το σφυρί, η τανάλια, το σατράτσι και τα καρφιά. Στην αρχή ακινητοποιούσαν το πόδι του ζώου και ο πεταλωτής έβγαζε το παλιό φθαρμένο πέταλο. Μετά με το σατράτσι που ήταν ένα μαχαίρι σε σχήμα μικρού τσεκουριού έκοβε την οπλή του ζώου από κάτω έτσι ώστε να την ισιώσει. Μετά έβαζε το καινούργιο το πέταλο και το κάρφωνε με τα ειδικά καρφιά. Τα καρφιά αυτά είχαν μεγάλο κεφάλι έτσι ώστε να προεξέχουν από την πατούσα του ζώου και να μη γλιστράει. Τα πέταλα ήταν σε διάφορα μεγέθη και τα κατασκεύαζαν από σίδερο.

71 Γανωματής Γανωτής ή γανωτζής ή γανωματής ονομάζεται ο τεχνίτης που επικαλύπτει χάλκινα σκεύη με κασσίτερο (καλάι), ο κασσιτερωτής= καλαϊτζής. Οι γανωτζήδες ήταν συνήθως πλανόδιοι τεχνίτες που αναλάμβαναν το γαλβανισμό και το στίλβωμα των χάλκινων οικιακών σκευών, όπως τα ταψιά, τα καζάνια, τα κουτάλια κλπ. Στις αρχές του 20ού αι. ο γανωτζής κουβαλούσε στην πλάτη του τα απαραίτητα εργαλεία και περπατώντας φώναζε και καλούσε τις νοικοκυρές να του φέρουν τα είδη που χρειάζονταν γάνωμα. Έστηνε την γκαζιέρα του στην αυλή του σπιτιού, έλιωνε τον κασσίτερο. Αφού καθάριζε καλά το σκεύoς, άλειφε το εσωτερικό του με σπίρτο και το τρίβε με κουρασάνι (=τριμμένο κεραμίδι). Μετά κράταγε το σκεύος με την τσιμπίδα πάνω από τη φωτιά και έριχνε μέσα το νησιαντήρι (=χλωριούχο αμμώνιο), για να στρώσει καλύτερα το καλάι πάνω στο χάλκωμα. Αφού το σκούπιζε καλά, άπλωνε το λιωμένο καλάι σ' όλη την επιφάνεια του σκεύους μ' ένα χοντρό βαμβακερό ύφασμα. Ζητούσε και από νοικοκυρά του σπιτιού μια λεκάνη με κρύο νερό, στην οποία βουτούσε το σκεύος, που γάνωσε και λαμπύριζε στον ήλιο. Το «γάνωμα» έπρεπε να γίνεται συχνά για λόγους υγείας, κυρίως στα σκεύη που χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα, οπότε οι γανωτζήδες είχαν δουλειά όλο το χρόνο. Η λέξη γανωτής προέρχεται από το ρήμα ΓΑΝΩΝΩ και μάλιστα από το αρχαίο ρήμα ΓΑΝΩ = δίνω λάμψη... Στο τέλος το σκούπιζαν με καθαρό βαμβάκι για να γυαλίσει. .

72 Γανωματής

73 Σαλεπιτζής Ένας από τους γραφικότερους πλανόδιους επαγγελματίες της παλαιότερης εποχής είναι ο σαλεπιτζής. Στην τουρκική γλώσσα salep σημαίνει σαλέπι και salepci ο παρασκευαστής και ο πωλητής του ποτού, ο σαλεπιτζής. Ο σαλεπιτζής φοράει μια κάτασπρη ποδιά και σκούφο. Είναι τυλιγμένος στα ζεστά, με τη φουφού αναμμένη, ένα μικρό σκαμνί, το αστραφτερό χάλκινο γκιούμι, τα κουπάκια και το δίσκο και διαλαλεί στους παγωμένους δρόμους το αχνιστό και μυρωμένο σαλέπι. Οι περισσότεροι σαλεπιτζήδες είναι μικρασιάτες.

74 Το σαλέπι είναι σκόνη από αποξηραμένους βολβούς διάφορων ορχεοειδών.
Το σαλέπι είναι σκόνη από αποξηραμένους βολβούς διάφορων ορχεοειδών. Η σκόνη βράζεται με ζάχαρη ή μέλι και αρωματίζεται με πιπερόριζα. Το ομώνυμο ποτό είναι θρεπτικό λόγω του αμύλου και της γόμας που περιέχει καθώς και θερμαντικό λόγω της παχύρρευστης μορφής του. Το στέκι του ο σαλεπιτζής το διαλέγει με βάση τις περιοχές που σύχναζαν οι ξενύχτηδες και εκείνοι που άρχιζαν τη δουλειά τους αξημέρωτα (οικοδόμοι, εργάτες κ.α.).

75 Ζευγάς Ζευγάδες ονομάζονταν οι εργάτες που όργωναν τη γη με δική τους "συρμαγιά", δηλαδή είχαν στην ιδιοκτησία τους βόδια και αλέτρι. Σπανιότερα ονόμαζαν έτσι και τους γεωργούς που συμμετείχαν σε όλες τις διαδικασίες της καλλιέργειας (όργωμα, αλώνισμα, θέρισμα). Το επάγγελμα του ζευγά (στη μορφή που το γνωρίζουμε, με κύριο εργαλείο το άροτρο) είναι αρχαιότατο και αναφέρεται και από τον Ησίοδο ( π.Χ.). Η συντεχνία των ζευγάδων γιόρταζε στις 10 του Φλεβάρη τη μέρα του Αγίου Χαράλαμπου, ενώ στην πορεία του χρόνου στο συγκεκριμένο «σινάφι» εντάχθηκαν και οι αγωγιάτες. Για το ζευγάρισμα χρησιμοποιούσαν

76 Βαρελάς Ο βαρελάς ήταν τεχνίτης, ειδικός στην κατασκευή βολβόσχημων και σκαφοειδών σκευών, που τα κατασκεύαζαν από ξύλο καστανιάς ή δρυός. Το ξύλο περνούσε από ειδική επεξεργασία και μετά το έκοβαν σε λεπτές σανίδες, που βρέχανε για να παίρνουν εύκολα την κατάλληλη κλίση. Κατόπιν περνούσαν τα στεφάνια, τα χτυπούσαν με το ματσάκι για να σφίξουν καλά και μετά τοποθετούσαν τους δυο επίπεδους πυθμένες.

77 Μυλωνάς Μυλωνάδες λεγόταν αυτοί που εκμεταλλεύονταν τους μύλους και άλεθαν τα σιτηρά για να παράγουν αλεύρι. Όσους από τους μύλους κινούνται με αέρα τους έλεγαν ανεμόμυλους.

78 Νερουλάς = Υδρονομέας = Νεροκόπος
Στην παλιά Αθήνα που δεν υπήρχαν βρύσες μέσα στα σπίτια, ο νερουλάς, αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό. Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά και είχε σταθερή πελατεία . Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβότανε περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ. Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε μέχρι το 1930, οπότε ιδρύθηκε η ΟΥΛΕΝ.

79 Παλιότερα που ο κόσμος περπατούσε σε χωμάτινους δρόμους, τα παπούτσια σκονίζονταν ή λασπώνονταν εύκολα. Τότε γνώρισε άνθηση και το επάγγελμα του λουστραδόρου. Αυτός μ' ένα κασελάκι μπροστά του, αληθινό κομψοτέχνημα, και γύρω του να κρέμονται οι βούρτσες και τα βερνίκια με τα διάφορα χρώματα, κάθονταν σ' ένα χαμηλό σκαμνάκι, στην αρχή μιας πλατείας ή μπροστά από ένα καφενείο, και περίμενε υπομονετικά. Για να προσελκύσει τους πελάτες γίνονταν ταχυδακτυλουργός ή χτύπαγε ρυθμικά το κασελάκι. Ο πελάτης πλησίαζε κι άπλωνε, όπως ήταν όρθιος, πρώτα το δεξί πόδι πάνω στην ειδική μεταλλική θέση της κασέλας κι έπειτα το άλλο. Έτσι άρχιζε η "ιεροτελεστία" του βαψίματος...

80

81 ΚΑΡΟΤΣΕΡΗΣ

82 Καροτσέρης Οι συμπαθείς αυτοί επαγγελματίες, τα χρόνια εκείνα, προτού ακόμα εμφανισθεί το αυτοκίνητο, προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στο κοινό. Για την ανέγερση των αρχοντικών και των σπιτιών καθώς και των διαφόρων δημοσίων και ιδιωτικών έργων, τα απαραίτητα υλικά, μεταφέρονταν με τα κάρα. Η δουλειά του καροτσέρη ήταν πολύ σκληρή, διότι έπρεπε με ζέστη, κρύο, βροχή, ακόμα και με χιόνι να κάνει τις διάφορες μεταφορές, που πολλές φορές ήταν και από μακρινές αποστάσεις, όπως πέτρες από τα λατομεία και άμμο από τα ποτάμια.

83

84 Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε ως τη δεκαετία του 1960 κυρίως σε αστικά κέντρα. Ο παγοπώλης πουλούσε τον πάγο περιφερόμενος στις γειτονιές, γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ηλεκτρικά ψυγεία για τη συντήρηση των τροφίμων. Περιδιαβαίνοντας με το ειδικά διαμορφωμένο φορτηγό ή τρίκυκλό του γεμάτο παγοκολώνες που κατασκευάζονταν με ειδική διαδικασία σε ανάλογα εργαστήρια, τα παγοποιεία, τροφοδοτούσε όχι μόνο τα σπίτια αλλά και τα διάφορα μικρά μαγαζιά.

85

86

87 .

88 Ο πλανόδιος μανάβης ήταν απ’ τους πιο αγαπητούς μικροπωλητές στα χωριά
Ο πλανόδιος μανάβης ήταν απ’ τους πιο αγαπητούς μικροπωλητές στα χωριά. Τότε δεν υπήρχαν τα ΜΜΕ και ο μανάβης αποτελούσε ένα μέσο ενημέρωσης. Αυτός θα μετέφερε και τα διάφορα νέα από χωριό σε χωριό. Το επάγγελμα του μανάβη πέρασε από διάφορα στάδια εξέλιξης. Τα πρώτα χρόνια χρησιμοποιούσε το γαϊδουράκι και μετά ανάλογα με την οικονομική επιφάνεια του μανάβη το γαϊδουράκι αντικαταστάθηκε από το άλογο ή από το δίτροχο κάρο

89

90

91 Πριν η φωτογραφική μηχανή εξελιχτεί με την πρόοδο της τεχνολογίας σε τόσα πολλά και εύχρηστα μοντέλα, ο πλανόδιος φωτογράφος ήταν περιζήτητος. Έστηνε τη μεγάλη τετράγωνη φωτογραφική μηχανή με τον προεξέχοντα φακό πάνω σε ένα τρίποδα και φωτογράφιζε πρόσωπα και πράγματα.

92 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

93 ΤΟΜΕΑΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
1. Ειδικός Ανάπτυξης Εφαρμογών Κινητής Τηλεφωνίας [Mobile Applications Developer] 2. Ειδικός Ανάπτυξης Λογισμικού ή Προγραμματιστής [Software Engineer (Developer)] 3. Αναλυτής Συστημάτων/ Σχεδιαστής Δικτύων [Systems Analyst/ Network Planner] 4. Αναλυτής Επιχειρησιακών Αναγκών και Διαδικασιών [Business Analyst] 5. Υπεύθυνος Διαδικτύου [Digital Media Specialist and/or Web Master] 6. Μηχανικός Δικτύων [Network Engineer] 7. Σχεδιαστής Ενοποιημένων Συστημάτων [Enterprise and Systems Architect] 8. Υπεύθυνος Τεχνικής Ανάπτυξης και Ανάπτυξης Δικτύων [Development and Network Engineering Management]

94 ΤΟΜΕΑΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
9. Υπεύθυνος Ποιότητας Πληροφοριακών Συστημάτων/ Δικτύων [Quality Assurance Manager] 10. Υπεύθυνος Ασφάλειας Πληροφοριακών Συστημάτων/ Δικτύων [ICT Security Manager] 11. Μηχανικός Υλικού [Hardware Engineer] 12. Ειδικός Εφαρμογής Ελέγχων στην Ανάπτυξη Λογισμικού και στην Εγκατάσταση Υλικού [Test Specialist] 13. Υπεύθυνος Σχεδιασμού Προϊόντων ή/και Υπηρεσιών [Product and/or Services Manager] 14.Υπεύθυνος Έργων ΤΠΕ [ICΤ Project Manager] 15. Διαχειριστής Βάσεων Δεδομένων και Κέντρων Δεδομένων [Database & Data Center Administrator] 16. Υπεύθυνος Πληροφοριακού Συστήματος/ Λειτουργίας Δικτύου [Business Information/Network Manager].

95 1. Ειδικός Ανάπτυξης Εφαρμογών Κινητής Τηλεφωνίας
Ο ειδικός ανάπτυξης εφαρμογών κινητής τηλεφωνίας ασχολείται με την ανάπτυξη λογισμικού για συσκευές κινητής τηλεφωνίας. Οι εφαρμογές αυτές είτε βρίσκονται εγκατεστημένες στη συσκευή είτε εγκαθίστανται από τον χρήστη του τηλεφώνου. Ο ειδικός ανάπτυξης εφαρμογών κινητής τηλεφωνίας κατά την ανάπτυξη ενός λογισμικού οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις διάφορες παραμέτρους των συσκευών, ώστε το πρόγραμμα να λειτουργεί για κάθε χρήστη. 1. Ειδικός Ανάπτυξης Εφαρμογών Κινητής Τηλεφωνίας

96 2. Ειδικός Ανάπτυξης Λογισμικού ή Προγραμματιστής
Ο προγραμματιστής ασχολείται με την ανάπτυξη προγραμμάτων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, προκειμένου να προσαρμόσει τις δυνατότητες του Η/Υ στις ανάγκες του χρήστη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μελετά την εφαρμογή νέων συστημάτων ή τη βελτίωση και προώθηση ήδη γνωστών, αλλά και ελέγχει τα προγράμματα για να διαπιστώσει ότι λειτουργούν όπως πρέπει ή να κάνει τις απαραίτητες μεταβολές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επειδή οι ανάγκες αλλάζουν, καλείται να προσαρμόσει ένα παλιό πρόγραμμα στις νέες απαιτήσεις. Ο προγραμματιστής συνεργάζεται με τον αναλυτή, για να καταρτίσει το εκάστοτε πρόγραμμα.

97 Αναλυτής Συστημάτων/ Σχεδιαστής Δικτύων
Ο επαγγελματίας του τομέα αυτού αναλύει, σχεδιάζει, ελέγχει και αξιολογεί συστήματα δικτύου, τοπικά και ευρύτερα δίκτυα, το Internet και το Intranet. Αναλυτής Επιχειρησιακών Αναγκών και Διαδικασιών [ Business Analyst] O κύριος ρόλος του αναλυτή επιχειρησιακών αναγκών και διαδικασιών είναι να βοηθάει τις επιχειρήσεις να εφαρμόσουν κατά τρόπο λιγότερο κοστοβόρο τεχνολογικές λύσεις. Αυτό το κάνει καθορίζοντας τις προϋποθέσεις ενός προγράμματος και κοινοποιώντας τες στα ενδιαφερόμενα μέλη, ώστε να καταλάβουν τόσο το πρόβλημα όσο και τις λύσεις. Υπεύθυνος Διαδικτύου [Digital Media Specialist and/or Web Master] Μεταξύ άλλων, στα καθήκοντα του υπεύθυνου διαδικτύου είναι να αξιολογεί, αναπτύσσει, παρέχει και προωθεί υπηρεσίες ψηφιακών μέσων. Επιβλέπει, επίσης, τη διαδικασία δημιουργίας ψηφιακών προϊόντων. Επιπλέον, είναι υπεύθυνος για τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη, τη συντήρηση και την υποστήριξη διαδικτυακών λειτουργιών.

98 Αναλυτής Συστημάτων/ Σχεδιαστής Δικτύων
Μηχανικός Δικτύων [ Network Engineer] Ο μηχανικός δικτύων είναι υπεύθυνος για την εγκατάσταση, τη συντήρηση και την υποστήριξη των ηλεκτρονικών δικτύων επικοινωνίας σε έναν οργανισμό ή μεταξύ οργανισμών. Αποστολή του είναι η βέλτιστη απόδοση, χρηστικότητα και διαθεσιμότητα των χρηστών αυτών των δικτύων. Yπεύθυνος Τεχνικής Ανάπτυξης και Ανάπτυξης Δικτύων [ Development and Network Engineering Management] Ο ειδικός του χώρου αυτού ασχολείται με τη δημιουργία δικτυακών σχεδίων, καθώς και την ανάπτυξη νέων δικτυακών εφαρμογών και υπηρεσιών, ανάλογα με την εταιρία.

99 Διαχειριστής Βάσεων Δεδομένων και Κέντρων Δεδομένων [Database & Data Center Administrator]
Ο ειδικός αυτός ασχολείται με την αποθήκευση, οργάνωση, παρουσίαση, χρήση και ανάλυση δεδομένων. Επίσης, αν χρειαστεί, διαμορφώνει νέες βάσεις για αποθήκευση και χρήση στοιχείων. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνει ελέγχους ρουτίνας και τις απαραίτητες μετατροπές, προκειμένου διασφαλίσει ότι μια βάση δεδομένων λειτουργεί σωστά, αλλά και διορθώνει τα όποια προβλήματα ανακύψουν. Υπεύθυνος Πληροφοριακού Συστήματος/Λειτουργίας Δικτύου [ Business Information/ Network Manager] Ο επαγγελματίας αυτός είναι υπεύθυνος για τον σχεδιασμό, την εφαρμογή και τη διαχείριση συστημάτων δικτύου Η/Υ σε μια επιχείρηση ή μεταξύ εταιριών.

100 Σχεδιαστής Ενοποιημένων Συστημάτων [ Enterprise and Systems Architect]
Ο σχεδιαστής ενοποιημένων συστημάτων διαμορφώνει μια συνολική εικόνα για τη στρατηγική, τις διαδικασίες, καθώς και τον τεχνολογικό εξοπλισμό μιας εταιρίας. Στόχος του είναι να συντονίσει τις δραστηριότητες της επιχείρησης με την τεχνολογία που διαθέτει. Έτσι θεμελιώνει τη βασική δομή του συστημάτων των Η/Υ και καθορίζει τα ουσιαστικά στοιχεία του που παρέχουν το πλαίσιο για όλες τις ηλεκτρονικές λειτουργίες και είναι τα πιο δύσκολα να αλλάξουν.

101 Υπεύθυνος Ποιότητας Πληροφοριακών Συστημάτων/Δικτύων [ Quality Assurance Manager]
Ο υπεύθυνος ποιότητας πληροφοριακών συστημάτων/δικτύων καθορίζει και ελέγχει τα σχέδια ελέγχου και δοκιμής, ελέγχει τους κώδικες, αναλαμβάνει την ευθύνη για ορισμένα σχέδια κτλ. Υπεύθυνος Ασφάλειας Πληροφοριακών Συστημάτων/Δικτύων [ ICT Security Manager] Ο ειδικός του τομέα αυτού εγκαθιστά, διαχειρίζεται και καθορίζει τις στρατηγικές ασφαλείας και τις σχετικές διαδικασίες, ώστε να διασφαλίσει ότι όλα λειτουργούν όπως πρέπει, ελαχιστοποιώντας έτσι τον κίνδυνο για εσωτερικές ή εξωτερικές απειλές.

102 Τομέας της Υγείας

103 Τομέας της Υγείας 1. Χημικός Μηχανικός ή Χημικός -στην Έρευνα και Παραγωγή Φαρμακευτικών & Παραφαρμακευτικών Προϊόντων 2. Ιατρός Κλινικός Γενετιστής 3. Κλινικός Παθολογανατόμος (Clinical Pathologist) 4. Φαρμακοποιός - Φαρμακολόγος 5. Υπεύθυνος Διασφάλισης Ποιότητας (Ιατρικός έλεγχος- Αξιολόγηση) (Medical Auditor) 6. Μοριακός Βιολόγος 7. Κλινικός Φαρμακοποιός 8. Ιατρός Επείγουσας Ιατρικής (Emergency Doctor-Acute Medicine) 9. Ψυχολόγος με ειδίκευση στην Κοινωνική Κλινική Ψυχολογία των Εξαρτήσεων 10. Νοσηλευτής Γηριατρικής 11. Πληροφορικός της Υγείας (Health Informatics).

104 Χημικός μηχανικός Η χημική μηχανική αποτελεί διακριτό, τεχνολογικό και επιστημονικό κλάδο της επιστήμης μηχανικών, στηριγμένο σε αποτελέσματα και μεθόδους της θετικής επιστήμης της χημείας. Πρόκειται για διεπιστημονικό τομέα με κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης την ανάπτυξη μεθόδων και ασφαλή σχεδίαση και εκμετάλλευση εργοστασίων παραγωγής, ή μεταποίησης χημικών σκευασμάτων γενικά. Ο ανάλογα καταρτισμένος επαγγελματίας και επιστήμονας καλείται χημικός μηχανικός. Η χημική μηχανική περιλαμβάνει έξι κύριους τομείς δραστηριοτήτων επί των αντικειμένων της: την έρευνα, τη μελέτη, την κατασκευή, την παραγωγή, την εκμετάλλευση - εμπορία και τη διοίκηση - διεύθυνση.

105 Χημικός Μηχανικός στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων,
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την εξέλιξη της χημικής βιομηχανίας ο γνωστικός αυτός κλάδος διαμορφώθηκε ως ξεχωριστός, σημειώνοντας αλματώδη ανάπτυξη. Εφαρμογή της χημικής μηχανικής απαντάται κυρίως: στην πετρελαϊκή βιομηχανία, στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων, στη βιοτεχνολογία, στη βιομηχανία τροφίμων, στη χαρτοποιία, μέχρι και στην πυρηνική βιομηχανία.

106

107 Κλινικός Γενετιστής Ο ιατρός, κλινικός γενετιστής έχει το ειδικό επιστημονικό πλεονέκτημα στην διάγνωση των γενετικών συνδρόμων με συγγενείς ανωμαλίες ή/και ψυχοκινητική καθυστέρηση, γιατί είναι ο ειδικός, ο οποίος εντοπίζει τα άτομα και τις οικογένειες, των οποίων η διαταραχή ή η πάθηση καθορίζεται, εν μέρει ή πλήρως, από μια γενετική συνιστώσα.

108 Κλινικός Γενετιστής Ο κλινικός γενετιστής πλεονεκτεί επίσης στην κλινική διάγνωση των συνδρόμων με συγγενείς ανωμαλίες, εν μέρει, γιατί παρέχει συνήθως μια υπηρεσία με αποδέκτη έναν μεγάλο πληθυσμό, γεγονός που του επιτρέπει να αποκτήσει σημαντική εμπειρία ακόμη και για τις πιο σπάνιες διαταραχές, τις οποίες ο παιδίατρος ή κάποιος άλλος ειδικός μπορεί να συναντήσουν μόνο λίγες φορές κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.

109 Φαρμακοποιός O φαρμακοποιός τόσο επιστημονικά όσο και νομοθετικά έχει το δικαίωμα της διάθεσης των φαρμάκων, ακόμα και της χορήγησης των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στον ασθενή. Ο φαρμακοποιός ασκεί ιατρική πράξη χορηγώντας άλλη εμπορική ονομασία της ίδιας δραστικής ; Δεν ασκεί Ιατρική πράξη με το να χορηγεί την ίδια δραστική με άλλη εμπορική ονομασία, απλώς ασκεί την επιστήμη του. Έχει όλες τις γνώσεις που του επιτρέπουν να αναγνωρίζει τη δραστική, τη δοσολογία και τη μορφή.

110

111 Μοριακός Βιολόγος Ο μοριακός βιολόγος-γενετιστής ασχολείται με την έρευνα, μελέτη, επιστημονική προσέγγιση, καλλιέργεια και παραγωγή των βιοεπιστημών και των βιολογικών συστημάτων σε μικροσκοπικό και μακροσκοπικό επίπεδο (κύτταρα, μόρια, γονίδια, DNA κ.λπ.). Παράλληλα δε, οι επαγγελματικές και ερευνητικές του δραστηριότητες επεκτείνονται στην παραγωγή νέων δεδομένων και γνώσης, που εφαρμόζουν στην ιατρική έρευνα, στη γεωργία, στην εκπαίδευση με την διδασκαλία των βιοεπιστημών και συμμετέχουν στην οργάνωση της βιοτεχνολογίας.

112 Κλινικός Φαρμακοποιός
Ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων φαρμακοποιών θεωρούν ότι η μετεκπαίδευση τους δεν πρόκειται να τους αποφέρει κανένα ουσιαστικό όφελος στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία . Τα πράγματα αλλάζουν όμως και νέα δεδομένα στο περιβάλλον της υγείας επιβάλλουν την εξειδίκευση. Μην το αποκλείετε λοιπόν, ίσως είναι μια ευκαιρία για τους νέους φαρμακοποιούς που θα σας διαδεχθούν στο μέλλον ή και μια πρόκληση για σας τους παλιούς . Η συνήθης τακτική των περισσότερων φαρμακοποιών μετά το πτυχίο, επιβάλλει την εσπευσμένη απόκτηση ενός φαρμακείου και το ξεκίνημα μιας ‘‘ανιαρής’’ και μονότονης επαγγελματικής δραστηριότητας, στην οποία ο φαρμακοποιός παραμένει αμέτοχος στις αποφάσεις και εν μέρει διστακτικός στην εκτίμηση της φαρμακοθεραπείας . Ταυτόχρονα το εύρος της επιστημονικής γνώσης των φαρμακοποιών περιορίζεται σε βάθος χρόνου στη γνώση των εμπορικών ονομασιών, χωρίς να είναι σε θέση να εκτιμήσουν την καταλληλότητα μιας φαρμακοθεραπείας.

113 Επείγουσα Ιατρική Η Επείγουσα Ιατρική αποτελεί, παγκοσμίως, την πιο σύγχρονη έκφραση της Ιατρικής Επιστήμης. Σκοπός της είναι η «άμεση και δραστική αντιμετώπιση του πάσχοντα μετά από ένα απειλητικό για τη ζωή του συμβάν, με κατευθυντήριο άξονα ενεργειών την διατήρηση των ζωτικών του λειτουργιών ώστε να αποτραπούν μη αναστρέψιμες βλάβες του οργανισμού του». Καθιερώθηκε σαν θεσμός στη δεκαετία του 60 στις ΗΠΑ και εξαπλώθηκε με πολύ γοργούς ρυθμούς παράλληλα με τις ραγδαίες εξελίξεις της ιατρικής τεχνολογίας, των επικοινωνιών και των μέσων μεταφοράς.

114 Επείγουσα Ιατρική Σήμερα η Επείγουσα Ιατρική( προνοσοκομειακή ή νοσοκομειακή) είναι επίσημα αναγνωρισμένη και νομικά κατοχυρωμένη ειδικότητα ή εξειδίκευση σε 19 από τις 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παγκοσμίως σε τουλάχιστον 54 χώρες (World Health Organization (2008) Στη Επείγουσα Ιατρική δεν απαιτούνται μόνο εκτεταμένες θεωρητικές γνώσεις αλλά και σημαντική κλινική εμπειρία, ειδικές δεξιοτεχνίες, ταχύτητα στην λήψη των αποφάσεων και πολλές φορές εφαρμογή αυτών των πρακτικών σε «εχθρικό» περιβάλλον εργασίας όπως ένα υπερκορεσμένο τμήμα επειγόντων περιστατικών, διάσωση εκτός νοσοκομείου με κακές κλιματολογικές συνθήκες, προβληματικό μεταφορικό μέσο.

115 Μονάδα Πληροφορικής Το Μάρτιο του 2010 δημιουργήθηκε Μονάδα Πληροφορικής στο Υπουργείο Υγείας η οποία στελεχώνεται με Λειτουργούς Πληροφορικής, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι στη Διοίκηση και σε όλα τα Τμήματα/Υπηρεσίες/Νοσοκομεία του Υπουργείου Υγείας. Η Μονάδα Πληροφορικής προγραμματίζει, αναπτύσσει, διαχειρίζεται και συντηρεί εφαρμογές Τεχνολογίας, Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) που έχουν σαν στόχο τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των Υπηρεσιών Υγείας με σκοπό τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους ασθενείς, την αύξηση της παραγωγικότητας και αποδοτικότητας, τη μείωση στα κόστη λειτουργίας των υπηρεσιών υγείας και τέλος την εξοικονόμηση πόρων και χρόνου.

116 Μονάδα Πληροφορικής Επίσης η Μονάδα Πληροφορικής του Υπουργείου Υγείας: Παρέχει τεχνική υποστήριξη λογισμικών, υλικού, επικοινωνιών και δικτύου σε όλες τις Υπηρεσίες, Τμήματα, Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας του Υπουργείου Υγείας. Αναπτύσσει νέα συστήματα και έργα. Ετοιμάζει User Requirements/Προδιαγραφές. Παρέχει λειτουργική υποστήριξη συστημάτων πληροφορικής. Ετοιμάζει έγγραφα προσφορών που αφορούν συστήματα πληροφορικής. Ετοιμάζει Εκθέσεις Προόδου Έργων. Βοηθά και εκπαιδεύει χρήστες. Παρέχει Κέντρο Υποστήριξης Χρηστών

117

118 Τομέας Τροφίμων

119 Στέλεχος Διαχείρισης Ασφάλειας & Ποιότητας Τροφίμων
Τομέας ευθύνης του στελέχους διαχείρισης ασφάλειας και ποιότητας τροφίμων είναι το να φροντίζει να πληρούν τα προϊόντα τα στάνταρ που έχουν τεθεί τόσο από την ίδια την εταιρεία όσο και από τις υπεύθυνες αρχές. Επίσης μπορεί να αναπτύσσει και να εξετάζει πολιτικές ποιότητας και ελέγχου, να εκπαιδεύει τους υπαλλήλους και να επιβλέπει τις διαδικασίες παραγωγής και κατασκευής.

120 Υπεύθυνος Μarketing Τροφίμων
Ο επαγγελματίας του τομέα αυτού διεξάγει έρευνες για τις επιθυμίες του καταναλωτή σχετικά με κάποιο είδος τροφίμων και καταδεικνύει στην εταιρεία του τρόπους παραγωγής που να ικανοποιούν αυτές τις επιθυμίες. Επίσης ασχολείται με την προώθηση προϊόντων στην αγορά (διανομείς, παραγωγούς, λιανοπωλητές κτλ.), μέσω διαφόρων δράσεων, λαμβάνει μέρος στη διαμόρφωση των στρατηγικών τιμολόγησης των προϊόντων κ.ά.

121 Επιστημονικός Σύμβουλος Εταιρειών Τροφίμων
Ο επαγγελματίας αυτός παρέχει συμβουλές σχετικά με την ποιότητα, τα θέματα υγιεινής, αλλά και την ανάπτυξη συστημάτων διαχείρισης ποιότητας και ασφάλειας τροφίμων.

122 Επιστήμονας R&D Ο επιστήμονας του τομέα έρευνας και ανάπτυξης, γενικά, ασχολείται με την ανάπτυξη γραμμής παραγωγής ενός προϊόντος, την παρασκευή ή τη βελτιστοποίηση κάποιων προϊόντων για λόγους τόσο ποιότητας όσο και μείωσης του κόστους. Επίσης εξετάζει τα δεδομένα και τις σχετικές αναφορές που γίνονται από διάφορες δοκιμές, ενώ μερικές φορές λειτουργεί υποστηρικτικά στη διαδικασία εμπορευματοποίησης νέων προϊόντων.

123 Στέλεχος Εργαστηρίων Ελέγχου Ποιότητας
Ο ειδικός του τομέα αυτού εργάζεται σε εργαστήριο, όπου κάνει δοκιμές σε προϊόντα που έχουν παρασκευασθεί, ώστε να επιβεβαιώσει ότι πληρούνται τα ποιοτικά στάνταρ του προϊόντος, τα οποία έχουν καθοριστεί από κάποια υπεύθυνη αρχή.

124 Υπεύθυνος Νομοθεσίας και Επικοινωνίας
Ο επαγγελματίας αυτός ασχολείται με τις νομικές πτυχές και ζητήματα επικοινωνίας που αφορούν την παραγωγή και παρασκευή τροφίμων

125 Υπεύθυνος Προμηθειών Α' Υλών
Ο υπεύθυνος προμηθειών πρώτων υλών φροντίζει για τα υλικά που χρειάζονται, προκειμένου να παρασκευασθεί το τελικό προϊόν. Σκοπός του είναι να βρίσκει τα καλύτερα ποιοτικά υλικά στις χαμηλότερες τιμές, αλλά και να εξασφαλίσει ότι θα παραδοθούν στη σωστή ώρα, ώστε να μην υπάρξει καθυστέρηση στην παραγωγή.

126 Εξειδικευμένο Στέλεχος Παραγωγής Τροφίμων
Ο επαγγελματίας του τομέα αυτού επιβλέπει τις διαδικασίες παραγωγής και τις δραστηριότητες του προσωπικού. Προγραμματίζει την παραγωγή, κάνει την απογραφή, φροντίζει για τις μηχανές αλλά και για τα συστήματα αποθήκευσης τροφίμων.

127 Μηχανικός Υποδομών & Συντήρησης
Ο μηχανικός υποδομών και συντήρησης είναι υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία και τη συντήρηση των συστημάτων παραγωγής. Ασχολείται με τη βελτιστοποίηση των μηχανημάτων και της παραγωγής, τη διαδικασία, αλλά και τον προϋπολογισμό, προκειμένου να υπάρξει η καλύτερη λειτουργία και συντήρηση των μηχανημάτων.


Κατέβασμα ppt "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google