στο μάθημα της ιστορίας

Παρουσίαση με θέμα: "στο μάθημα της ιστορίας"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 στο μάθημα της ιστορίας
αρχαία ελληνική φιλοσοφία: ο Σωκράτης, οι επιδράσεις του και... οι επικούρειοι ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΠΑΝΤΣΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ στο μάθημα της ιστορίας Α τάξη

2 .

3 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ (ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ)
Δύσκολο ερώτημα! Και είναι δύσκολο ερώτημα επειδή η απάντηση δεν είναι μόνον μία. Δεν μπορεί να είναι μόνον μία. Θα έλεγα ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να απαντήσει με τον δικό του τρόπο στο ερώτημα αυτό. Ένας μπορεί να πει ότι η φιλοσοφία είναι η αναζήτηση της αλήθειας. Κάποιος άλλος θα πει ότι η φιλοσοφία είναι η εμβριθής προσέγγιση της ουσίας των πραγμάτων.

4 Όλες αυτές οι απαντήσεις είναι σωστές
Όλες αυτές οι απαντήσεις είναι σωστές. Και γιατί να είναι λάθος άραγε; Η φιλοσοφία - και αυτό είναι και η ουσία της - δεν στερεί από κανέναν την πρόσβαση στην αλήθεια, δεν σου την αποκαλύπτει, αλλά σε αφήνει να την ψάξεις δίνοντας σου απλώς τα απαραίτητα εφόδια για να την βρεις. Φιλοσοφία είναι η αγάπη προς την σοφία, αλλά ποτέ η ίδια η σοφία. Σοφός ανέκαθεν ήταν μόνον ο Θεός και φιλό-σοφός ο άνθρωπος. Η Θεολογία "εξοβελίζεται" έτσι εκ προοιμίου από το πεδίο της φιλοσοφίας.

5 . Στην κατηγόρηση "ο καιρός είναι καλός" ο φιλόσοφος απαντάει "είναι καλός ο καιρός;" Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο, όλα είναι ζητούμενα και τίθενται υπό συζήτηση, υπό διαπραγμάτευση. Έτσι, ένας επίσης δόκιμος ορισμός αρχίζει να αναφαίνεται: "Φιλοσοφία είναι να θέτεις περισσότερα ερωτήματα και να δέχεσαι λιγότερες απαντήσεις". Ερώτημα, λοιπόν, απαντημένο, πνεύμα απατημένο. Συνέχιζε να ψάχνεις και να ερευνάς. Συνέχιζε να φιλοσοφείς όσο μπορείς περισσότερο.

6 Φιλοσοφία είναι ο στοχασμός του ανθρώπου απάνω στο φαινόμενο θάνατος.
Έτσι Όρισε τη φιλοσοφία, ένας από τους μέγιστους φιλοσόφους, ο Πλάτων. Στο διάλογό του «Φαίδων», δίνει έναν ορισμό και λέει: «Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου.»

7 Αλλά… Με μια διαφορά. Όταν λέει μελέτη θανάτου, εννοεί τη σχέση του καθένα μας με
το δικό του θάνατο. «Οι ορθώς φιλοσοφούντες αποθνήσκειν μελετώσι.» Όσοι φιλοσοφούν σωστά δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να μελετούν πώς θα πεθάνουν. «Και το τεθνάναι αυτοίς ήκιστα φοβερόν.»

8 Σωκράτης (470 π.Χ) <Άρα, ακόμα και όταν αδικείται κανείς, δεν πρέπει να ανταποδίδει την αδικία, όπως νομίζει ο πολύς ο κόσμος, αφού βέβαια δεν πρέπει να αδικούμε ποτέ και με κανένα τρόπο.>  Ο ΣΩΚΡΆΤΗΣ  ΉΤΑΝ ΈΛΛΗΝΑΣ ΑΘΗΝΑΊΟΣ  ΦΙΛΌΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΜΊΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌΤΕΡΕΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΊΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΚΑΙ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ.

9 Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης
Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Ο Σωκράτης είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα και ο Φαίδωνας στην Ηλεία.

10 Στις φιλοσοφικές του έρευνες τον παρακολουθούσαν πολλοί, ιδιαίτερα νέοι, που ένιωθαν ευχαρίστηση ακούγοντας τον να μιλάει και να συζητάει για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και θρησκευτικά. Έτσι σχηματίστηκε γύρω του ένας όμιλος, που δεν αποτελούσε όμως σχολή, γιατί ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, αλλά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και σε αντίθεση με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του.

11 Το 406 στην δίκη των 10 Αθηναίων στρατηγών, ο Σωκράτης, ως πρύτανης της Βουλής, αρνήθηκε να θέσει σε ψηφοφορία μία παράνομη πρόταση - να μη γίνει δίκη και να εκδοθεί μία μαζική απόφαση (με μία ψήφο για όλους μαζί) για τους στρατηγούς που είχαν κατηγορηθεί ότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς κατά την ναυμαχία στις Αργινούσες, κάτι απαράδεκτο νομικά στην αθηναϊκή δημοκρατία.

12 Το 404. με τόλμη εναντιώθηκε στους Τριάκοντα τυράννους, όταν αρνήθηκε να συλλάβει έναν δημοκρατικό πολίτη, τον Λέοντα τον Σαλαμίνιο. Το 399 διατυπώθηκε εναντίον του κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο.

13 Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής.

14 Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο δεσμωτήριο 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της Δήλου.

15 Από τον διάλογο του Πλάτωνα Κρίτων μαθαίνουμε ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι φίλοι του είχαν την δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Ο Σωκράτης αρνήθηκε και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε τον θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.

16 Ο Σωκράτης, όπως και ο Πυθαγόρας, δεν άφησε κανένα σύγγραμμα
Ο Σωκράτης, όπως και ο Πυθαγόρας, δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Γι' αυτό είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς το περιεχόμενο της φιλοσοφίας του και, πρακτικώς, ότι γνωρίζουμε για τον Σωκράτη προήλθε κυρίως από όσα έγραψαν οι μαθητές του σχετικά με αυτόν.

17 Πλάτων << Αν ο άνθρωπος διερευνήσει τον εαυτό του και αποδεχθεί τα όρια του, τότε η συμπεριφορά του απέναντι στους συνάνθρωπους του, στην πόλη, στους Θεούς και στη φύση θα είναι ορθή. >> Πολιτεία ( 427B )

18 Η δύναμη του ελληνικού πνεύματος ενσαρκώνεται διαχρονικά στο πρόσωπο του Πλάτωνος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 427ΠΧ. Ο πατέρας του Αρίστων καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, αλλά και η μητέρα του Περικτυόνη καταγόταν από παλιά αρχοντική γενιά που έφτανε ως το Σόλωνα. 

19 Ως γιος πλούσιας οικογένειας ανατράφηκε και μορφώθηκε με επιμέλεια
Ως γιος πλούσιας οικογένειας ανατράφηκε και μορφώθηκε με επιμέλεια. Προικισμένος με καλλιτεχνικές ικανότητες, ασχολήθηκε με την ποίηση. Το αρχικό του όνομα ήταν Αριστοκλής. Αργότερα, σύμφωνα με σχετική παράδοση, τον είπαν Πλάτωνα, επειδή είχε πλατύ στήθος και πλατύ μέτωπο.

20 Όταν το 404 π. Χ. μετά τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, γεμίζονταν τα τείχη των Αθηνών, ο Πλάτων ήταν 23 ετών. Είχε ήδη γνωρίσει το Σωκράτη, η διδασκαλία του οποίου τον επηρέασε βαθύτατα, ώστε εγκατέλειψε οριστικά την ποίηση και αφοσιώθηκε στη φιλοσοφία.

21 Ως πιστός μαθητής και αχώριστος σύντροφος του Σωκράτη θα συνεχίσει το έργο του. Αργότερα, μετά τη θανατική καταδίκη του δασκάλου του, συνθέτει μια πλούσια σειρά από φιλοσοφικούς διάλογους, οι οποίοι εξετάζουν τους διαχρονικούς προβληματισμούς του ανθρώπου για το Θεό, τη φύση, την ψυχή, τη γνώση, την ανθρώπινη κοινωνία, την Πολιτεία.

22 Έτσι ο Πλάτων αναπτύσσει τις φιλοσοφικές του θεωρίες, οι οποίες παρουσιάζονται σαν ιδέες του Σωκράτη, προβάλλοντας ταυτόχρονα την προσωπικότητα και την αρετή του δασκάλου του, μέσα από την αναπαράσταση της διαλογικής διδασκαλίας του.  Εκτός από την Απολογία, που δεν έχει διαλογική μορφή, εικοσιπέντε, περίπου, διάλογοι, θεωρούνται γνήσια έργα του Πλάτωνα.

23 Εκτός από την Απολογία, που δεν έχει διαλογική μορφή, εικοσιπέντε, περίπου, διάλογοι, θεωρούνται γνήσια έργα του Πλάτωνα. Αξιοποιώντας τη λογοτεχνική του ικανότητα, δίνει σ’ αυτά το δραματικό στοιχείο της τραγωδίας, επειδή ο διάλογος, από αισθητική άποψη, ζωντανεύει τα πρόσωπα και τα θέματα. Το κάθε έργο, έχει ως τίτλο το όνομα του κυριοτέρου, ύστερα από το Σωκράτη, προσώπου που συμμετέχει στο διάλογο, (Πρωταγόρας, Γοργίας, Κρίτων, Φαίδων, Φαίδρος κ. α. ). Μόνο στους << Νόμους >> δεν υπάρχει ο Σωκράτης. 

24 Το έργο του άσκησε μεγάλη επίδραση από την αρχαιότητα έως σήμερα
. Το έργο του άσκησε μεγάλη επίδραση από την αρχαιότητα έως σήμερα. Πέθανε το 347 π. χ. σε ηλικία ογδόντα χρονών, αφήνοντας ένα έργο γεμάτο θεια πνοή. 

25 Επικούρειοι φιλόσοφοι
Επίκουρος Απολλόδωρος Λουκρήτιος ο Επικούρειος Ζήνων ο Σιδώνιος Φαίδρος Διογένης ο Οινοανδέας Φιλόδημος ο επικούρειος Μητρόδωρος ο Λαμψακηνός

26 Επίκουρος ( π.X) Γεννήθηκε στη Σάμο, γιος του Αθηναίου Νεοκλή, ιδρυτής της σχολής των Επικούρειων στην Αθήνα. Στα 14 χρόνια του άκουσε μαθήματα από τον πλατωνιστή Πάμφιλο. Για τη φιλοσοφική του εξέλιξη έπαιξε ρόλο η σπουδή του (327-24) με δάσκαλο τον Ναυσιφάνη, ο οποίος του δίδαξε την Ατομιστική και τη θεωρία της ηδονής του Δημόκριτου

27 Υπέρτατο αγαθό κατά τον Επίκουρο είναι η ευχαρίστηση, για την απόλαυση της οποίας πρέπει να επιστρατεύονται όλες οι προσπάθειες του ανθρώπου. Η επικούρεια ευχαρίστηση αφορούσε τις ψυχικές απολαύσεις, την καλλιέργεια του πνεύματος και την άσκηση της αρετής. Οι ιδανικές καταστάσεις για τον άνθρωπο είναι, αρνητικά μεν η αταραξία, η αφοβία και η απονία και θετικά, η ευθυμία, η χαρά και η ευφροσύνη.

28 Αρκετοί φίλοι και μαθητές από τη Μυτιλήνη και τη Λάμψακο ακολούθησαν τον Επίκουρο στην Αθήνα, όταν αυτός ίδρυσε τη σχολή του Κήπου και βρισκόταν σε ανταγωνισμό με τους ακαδημαϊκούς (πλατωνικούς) και τους περιπατητικούς (αριστοτελικούς), περίπου την ίδια εποχή που ίδρυσε σχολή στη Στοά και ο Ζήνων. 

29 Δυστυχώς με την έλευση του Μεσαίωνα ο επικουρισμός παρήκμασε και σχεδόν όλα τα γραπτά του Επίκουρου καταστράφηκαν από τις Χριστιανικές αρχές γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκαν άθεες. Τα κυριότερα έργα του γέμιζαν περί τους 300 παπύρους, αλλά διασώθηκαν ελάχιστα. Τα περισσότερα καταστράφηκαν κατά τις πυρπολήσεις βιβλιοθηκών από τον 4ο αιώνα μΧ.

30 Απολλόδωρος ο Επικούρειος
Ο Απολλόδωρος (2ος αιώνας π. Χ) ήταν ένας επικούρειος φιλόσοφος και σχολάρχης της επικούρειας σχολής στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο τον φώναζαν κηποτύρρανο λόγω της συνήθειάς του να επιδίδεται σε ένα είδος τυραννίας ή υπεροχής στον κήπο ή στην σχολή του Επίκουρου.

31 Δύο έργα του μόνο αναφέρονται με τον τίτλο τους.
Ήταν ο δάσκαλος του Ζήνωνος του Σιδώνιου ο οποίος και τον διαδέχθηκε στην θέση του σχολάρχη περίπου το 100 π.Χ  Πιστεύεται ότι έχει γράψει έως και 400 βιβλία, τα οποία όμως έχουν όλα χαθεί. Δύο έργα του μόνο αναφέρονται με τον τίτλο τους.

32 Το ένα λεγόταν Η ζωή του Επίκουρου
. Το ένα λεγόταν Η ζωή του Επίκουρου. Έγραψε επίσης και τη Συλλογή Δογμάτων, στην οποία υποστήριξε ότι ο Επίκουρος είχε γράψει περισσότερα πρωτότυπα έργα από τον στωικό φιλόσοφο Χρύσιππο, επειδή μολονότι ο Χρύσιππος είχε γράψει 700 βιβλία, αυτά ήταν γεμάτα με αποφθέγματα άλλων συγγραφέων.

33 Διογένης Οινοανδέας Ο Διογένης Οινοανδέας  ήταν επικούρειος  φιλόσοφος και έζησε τον 2ο αι. μΧ. στα Οινόανδα, μια ελληνική πόλη της ορεινής Λυκίας, που εντοπίζεται στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας στο ύψος του Καστελόριζου.

34 Ο Διογένης δημιούργησε μια μεγάλη επιγραφή στο κέντρο της Αγοράς των Οινόανδων, με περιεχόμενο την ανάπτυξη των βασικών θέσεων της Επικούρειας Φιλοσοφίας. Η επιγραφή αυτή που είχε μήκος 80 μέτρων, θεωρείται μοναδικό μνημείο της ανθρωπότητας.

35 Βρέθηκε σε διάσπαρτα κομμάτια το 1884 από τους Γάλλους αρχαιολόγους Holleaux και Paris. Από την εποχή αυτή και μετά, αρχαιολόγοι ασχολήθηκαν για να αποκαλύψουν και να ανασυνθέσουν τα κομμάτια της επιγραφής, εργασία που συνεχίζεται και στις μέρες μας.

36 Ζήνων ο Σιδώνιος Ο Ζήνων της Σιδώνος (π. 150-π. 75 π.Χ) ήταν ένας επικούρειος φιλόσοφος. Κείμενά δεν έχουν διασωθεί, εκτός από ορισμένες επιτομές των διδασκαλιών του στα κείμενα του μαθητή του Φιλοδήμου. Ο Ζήνων γεννήθηκε στην πόλη της Σιδώνος στη Φοινίκη.

37 Έχει χαρακτηριστεί ως ο «κορυφαίος επικούρειος»
Έχει χαρακτηριστεί ως ο «κορυφαίος επικούρειος». Ο Κικέρωνας αναφέρει ότι ο Ζήνων έδειχνε περιφρόνηση προς τους άλλους φιλοσόφους, φτάνοντας στο σημείο να αποκαλέσει τον Σωκράτη «ο παλιάτσος της Αττικής». Ήταν μαθητής του Απολλοδώρου, και χαρακτηρίστηκε τόσο από τον Κικέρωνα όσο και απο τον Διογένη Λαέρτιο ως ακριβής και άμεμπτος στοχαστής.

38 Κείμενα του Ζήνωνα δεν έχουν διασωθεί, αλλά ανάμεσα στα απανθρακωμένα απομεινάρια των παπύρων της Βίλλας των Παπύρων στο  Ηράκλειο, βρέθηκε μία Επιτομή της Συμπεριφοράς και του Χαρακτήρα από τις Διδασκαλίες του Ζήνωνα γραμμένη από τον μαθητή του Φιλόδημο. Περιέχει τα δοκίμια Περί Φραγκικής Κριτικής και Περί Θυμού.

39 Μητρόδωρος ο Λαμψακηνός
Ο Μητρόδωρος ο Λαμψακηνός  ήταν αρχαίος Έλληνας επικούρειος φιλόσοφος τον οποίον ο Κικέρων αποκαλούσε "Δεύτερο Επίκουρο". Γεννήθηκε περίπου το 330 ΠΧ. και πέθανε το 277 ΠΧ. 

40 Υπήρξε από τους προσφιλέστερους μαθητές του Επίκουρου ο οποίος και του αφιέρωσε πολλά συγγράμματά του. Από τα έργα του που μνημονεύει ο Διογένης ο Λαέρτιος "Περί αισθήσεων", "Περί Επικούρου αρρώστιας", "Περί πλούτου", "Περί ευγενείας", "Περί της επί σοφίαν πορείας" κ.ά. ελάχιστα αποσπάσματα διέσωσαν ο Πλούταρχος, ο Σενέκας και ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς.

41 Φαίδρος Ήταν αρχαίος Έλληνας επικούρειος φιλόσοφος, άκμασε περί το τέλος του 2ου και αρχές του 1ου αιώνα ΠΧ. Ήταν μαθητής του Απολλόδωρου και του Ζήνωνα του Σιδωνίου. Μαθητής του ήταν ο Κικέρων οποίος στο έργο του «Περί φύσεως των Θεών» χρησιμοποίησε αντίστοιχο θεολογικό σύγγραμμα του δασκάλου του Φαίδρου «Περί Θεών». Τον δε δάσκαλό του φέρεται να εκτιμούσε ιδιαίτερα αποκαλώντας τον «επιφανή φιλόσοφο».

42 Φιλόδημος ο επικούρειος
Ο Φιλόδημος (650 π.Χ.-35 ΠΧ.) γεννήθηκε στα Γάδαρα της Παλαιστίνης,  ήταν Έλληνας επικούρειος φιλόσοφος  και ποιητής, με πλούσιο συγγραφικό έργο. Μετοίκησε στην Αθήνα όπου μαθήτευσε στην Επικούρεια Φιλοσοφική Σχολή την εποχή που ήταν σχολάρχης ο Ζήνων ο Σιδώνιος.

43 Αργότερα μετοίκησε εκ νέου, αρχικά στη Ρώμη και κατόπιν στην περιοχή της Νάπολης. Κείμενά του ανακαλύφθηκαν σχετικά πρόσφατα, όταν στα μέσα του 18ου αιώνα στο Ηράκλειο, σημερινό Ερκολάνο, η αρχαιολογική ανασκαφή έφερε στο φως 6500 περίπου παπυρικά κείμενα που βρέθηκαν θαμμένα λόγο της γνωστής ηφαιστειακής έκρηξης στο εσωτερικό μιας επιβλητικής ρωμαϊκής βίλας.

44 Λογικά συγγράμματα - Περί σημείων Περί Ρητορικής Περί ποιημάτων
. Οι πάπυροι περιέχουν στην πλειονότητά τους έργα του Επίκουρου και άλλων μεταγενεστέρων Επικούρειων, μεταξύ των οποίων και πολλά έργα του Φιλόδημου. Το φιλοσοφικό έργο του Φιλόδημου έτσι όπως σώζεται είναι: Λογικά συγγράμματα - Περί σημείων Περί Ρητορικής Περί ποιημάτων Περί μουσικής Θεολογικά συγγράμματα - Περί Θεών, Περί ευσεβείας, Περί προνοίας Σύνταξις των φιλοσόφων Περί Επικούρου Προς τούς εταίρους Περί των Στωικών Ηθικά συγγράμματα

45 Κυνικοί φιλόσοφοι Αντισθένης Διογένης της Σινώπης Αρίστων ο Χίος
Βίων ο Βορυσθενίτης Διογένης της Σινώπης Εχεκλής Οινόμαος ο Γαδαρηνός Ονησίκριτος Δημώναξ Μένιππος

46 Αρίστων ο Χίος Ήταν αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος από την Χίο του 3ου αιώνα ΠΧ. Έφερε επίσης το προσωνύμιο Σειρήνα, για τη γοητεία της διδασκαλίας του. Στην αρχή ο Αρίστων υπήρξε μαθητής του Ζήνωνα του Κυτιέα.   Αργότερα απομακρύνθηκε από τις θεωρίες της Στοάς του Ζήνωνα και ανέπτυξε δική του θεωρία προς τον Κυνισμό.

47 . Θεωρούσε τη Διαλεκτική και τη Λογική ως επιστήμες ανωφελείς, ενώ αντίθετα τη Φυσική ως «υπερτέρα» της ανθρώπινης νόησης. Έναντι του αρνητικού αυτού υπόβαθρου της διδασκαλίας του αντέτασσε τη θετική θεωρία κατά την οποία τα πάντα είναι αδιάφορα εκτός της αρετής και κακίας. Κατ΄εκείνον η διδασκαλία της αρετής δεν ανήκει στη Φιλοσοφία αλλά στην Παιδαγωγική.

48 . Αρετή θεωρούσε την υγεία του πνεύματος και ως επιμέρους είδη αυτής τη φρόνηση, τη δικαιοσύνη κ.λπ.
Στο τέλος των ομιλιών του ο Αρίστων συγκεφαλαίωνε τις θεωρίες του με την παροιμιώδη σύγκριση κατά την οποία: «οι λόγοι είναι όπως και το λουτρό που όταν δεν καθαρίζει καθίσταται περιττό».

49 Αντισθένης Ήταν Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της σχολής των Κυνικών Φιλοσόφων. Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 444 ΠΧ. Υπήρξε αρχικά μαθητής του Γοργίεια στην συνέχεια του Σωκράτη. Είχε την φήμη εγκρατή ανθρώπου. Κυκλοφορούσε στην αγορά, φορώντας μόνο έναν τρίβωνα, ένα σακούλι στον ώμο και κρατούσε ένα ραβδί.

50 Περιφρονούσε κάθε άνεση και κοινωνική συμβατικότητα, σαν τον Διογένη απο την Σινώπη που υπήρξε και μαθητής του. Αυτός και οι μαθητές του ονομάστηκαν Κυνικοί. Συνήθιζε να λέει “Η αληθινή αρετή δεν έχει ανάγκη απο τίποτα. Ο Σωκράτης τον θαύμαζε για τον εγκρατή και σχεδόν ασκητικό του βίο, την ήρεμη ανεξαρτησία του και τη δύναμη του χαρακτήρα του.

51 Στις διαλεκτικές συζητήσεις δοκίμαζε να ανατρέψει τον ορισμό του Σωκράτη για τις γενικές έννοιες. Καταπολεμούσε, δηλαδή, την περί ιδεών θεωρία του Πλάτωνος, και παραδεχόταν σαν πραγματικό μόνο το επί μέρους. Μονάχα αυτό που βλέπουμε, αγγίζουμε ή άλλως πως αισθανόμαστε υπάρχει πραγματικά (αισθησιοκρατική διδασκαλία).

52 Οι γενικές έννοιες κατά τον Αντισθένη είναι ανύπαρκτες (ίππον μεν ορώ, ιππόττητα δε ουκ ορώ) κάθε δε έννοια εννοεί ένα μόνο πράγμα. . Τα διδάγματα αυτά πρόθυμα ασπάσθηκαν οι Κυνικοί. Από αυτά δημιουργήθηκε η τάση των Κυνικών να κάνουν τους εαυτούς των τελείως ανεξάρτητους από τις ανάγκες του έξω κόσμου, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις ανάγκες τους, ασκούμενοι να υπομένουν κάθε στέρηση και κάθε πόνο, θεωρώντας όλες τις απολαύσεις και ιδιαίτερα την ηδονή, μέγιστα κακά.

53 Βίων ο Βορυσθενίτης Έλληνας κυνικός φιλόσοφος, που έζησε τον 4ο ή 3ο αιώνα ΠΧ. και καταγόταν από την περιοχή της νοτιοδυτικής Ουκρανίας, από όπου και το «Βορυσθενίτης» (από τον ποταμό Βορυσθένη). Ο Βίων έζησε κυρίως στην Αθήνα, όπου υπήρξε μαθητής του Κράτητος. 

54 Παρότι κυνικός, η φιλοσοφία του εμπεριέχει και κάποιες ηδονιστικές τάσεις. Ο Βίων διακρίθηκε πάντως περισσότερο ως σατιρικός συγγραφέας και λιγότερο ως φιλόσοφος. Διακωμώδησε γραμματικούς, μουσικούς και όλους τους σημαντικούς φιλοσόφους σε έργα πεζά και έμμετρα. Το έργο του «Διατριβαί» έχει δηκτικό οίστρο και το ζήλεψε και το μιμήθηκε ο κορυφαίος Ρωμαίος λυρικός ποιητής Οράτιος.

55 Δημώναξ Έλληνας κυνικός φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Κύπρο και άκμασε τον 2ο αιώνα  μΧ. Αν και ανήκε σε διαπρεπή και πλούσια οικογένεια, προτίμησε να ζει ως κυνικός και ασκητής. Διδάσκαλοί του ήταν ο Επίκτητος, ο Τιμοκράτης, ο Αγαθόβουλος και ο Δημήτριος.

56 . Κατά τη διδασκαλία αυτού τα μόνα αγαθά της ζωής είναι η αυτάρκεια, η απαλλαγή από του φόβου και της ελπίδας, καθώς και η γαλήνη της ψυχής. Θεωρείται ανώτερος από τους άλλους Κυνικούς φιλοσόφους ως προς την παιδεία και τη μόρφωσή του αποφεύγοντας τις έκτροπες και ανοίκειες εκείνες πράξεις που χαρακτήριζαν γενικά τους Κυνικούς.

57 Ήταν φαιδρός, ακέραιος, μετριόφρων και πολύ ελευθερόστομος
Ήταν φαιδρός, ακέραιος, μετριόφρων και πολύ ελευθερόστομος. Για την τσουχτερή γλώσσα του και από το γεγονός ότι δεν τηρούσε  τους λατρευτικούς κανόνες, δεν θυσίαζε στους θεούς, ούτε προσευχόταν, κατηγορήθηκε για άθεος, εκείνος όμως παρουσιάστηκε στην Εκκλησία του Δήμου και με την απολογία του προκάλεσε τον θαυμασμό όλων. Από τότε οι Αθηναίοι του έδειχναν μεγάλο σεβασμό και στο πέρασμα του οι άρχοντες και οι απλοί πολίτες σηκώνονταν όρθιοι για να τον χαιρετήσουν.

58 Έζησε περί τα 100 χρόνια και όταν αισθάνθηκε το πολύ βαθύ γήρας του πέθανε, εκούσια αρνούμενος να λάβει τροφή. Οι Αθηναίοι του έκαναν μεγαλοπρεπή κηδεία και το φέρετρό του το σήκωσαν στους ώμους τους οι πιο γνωστοί φιλόσοφοι της πόλης.

59 Διογένης της Σινώπης Ο Διογένης ο «Κυνικός», Έλληνας φιλόσοφος, γεννήθηκε στη Σινώπη περίπου το 412 π. Χ., (σύμφωνα με άλλες πηγές το 399 π. Χ.), και πέθανε το 323 π.Χ στην Κόρινθο, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, την ημέρα που ο Αλέξανδρος ο Μέγας πέθανε στη Βαβυλώνα.

60 Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας.
Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας. Η κυνική φιλοσοφία λέγεται έτσι γιατί οι κυνικοί είχαν ως έμβλημά τους τον Κύωνα (το σκύλο) και έλεγαν “εμείς διαφέρουμε από τους άλλους σκύλους διότι εμείς δεν δαγκάνουμε τους εχθρούς αλλά τους φίλους, για να τους διορθώσουμε”

61 Χρησιμοποιούσε τον αστεϊσμό και το λογοπαίγνιο ως μέσο για τα διδάγματά του. Πίστευε πως η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται στη φυσική ζωή και πως μόνο με την αυτάρκεια, τη λιτότητα, την αυτογνωσία και την άσκηση μπορεί κανείς να την εξασφαλίσει. Γεννηθείς στη Σινώπη, από όπου εξορίστηκε για άγνωστο αδίκημα, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Όταν οι Αθηναίοι τον κορόιδευαν πώς οι Σινωπείς τον είχανε εξορίσει, αυτός με αστεϊσμό απαντούσε: “Εγώ τους καταδίκασα να μείνουν εκεί”.

62 Ο Διογένης δεν συγκρότησε ένα θεωρητικό σύστημα αξιών, αλλά με τις πράξεις του γελοιοποίησε, εξευτέλισε κυριολεκτικά τις κυρίαρχες κοινωνικές συμβάσεις, σε σημείο που δύσκολα θα έφτανε και ο πιο ριζοσπαστικός αναρχικός της εποχής μας. Το έδαφος είχε ήδη προλειάνει ο Αντισθένης, ο οποίος κήρυττε δημοσίως ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει κυβέρνηση, ατομική ιδιοκτησία, επίσημη θρησκεία, γάμος.

63 Απέρριψε τη φήμη και τις τιμές, αλλά η επίδειξη του ασκητισμού του ήταν τόσο καινούργια για τους Έλληνες ώστε προσήλκυσε μεγάλη προσοχή και πολλοί έφτασαν να τον θεωρούν εξαιρετικά σοφό. Έθιξε αποκλειστικά κοινωνικά και ηθικά προβλήματα. Η διδασκαλία του ήταν ουσιαστικά επαναστατική και ανατρεπτική για την τάξη που επικρατούσε τότε. Προσπάθησε με τα επιχειρήματα του να αλλάξει την ανθρώπινη κοινωνία που είχε διαφθαρεί. Αυτό κατά τη γνώμη του θα γινόταν δυνατό αν ο άνθρωπος επέστρεφε στην φύση.

64 Εχεκλής Ο Εχεκλής ήταν αρχαίος κυνικός φιλόσοφος από την Έφεσο. Υπήρξε μαθητής του Κλεομένους και του Θεομβρότου, ενώ ο ίδιος ήταν ο δάσκαλος του Μενεδήμου. Δεν έχουν σωθεί πληροφορίες για τα έργα του.

65 Μένιππος Ήταν κυνικός φιλόσοφος και σατιρικός συγγραφέας που γεννήθηκε στα Γάδαρα, αρχαία Ελληνική πόλη της Συρίας. Τα έργα του, τα οποία δεν σώζονται σήμερα, επηρέασαν σημαντικά τα έργα του Βάρρωνα και του Λουκιανού. Η Μενίππεια σάτιρα πήρε το όνομα της από αυτόν.

66 Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του Μένιππου.
Οι πηγές συμφωνούν πως υπήρξε δούλος, για κάποιον κάτοικο του Πόντου, τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Παρόλα αυτά κατόρθωσε με κάποιον τρόπο να εξασφαλίσει την ελευθερία του και έζησε στη Θήβα. Αν και δεν σώζεται κανένα έργο του, γίνονται πολλές αναφορές σε αυτά από άλλους φιλοσόφους.

67 Οινόμαος ο Γαδαρηνός Ήταν κυνικός φιλόσοφος των ρωμαϊκών χρόνων, που έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού και πριν από τον Πορφύριο. Είχε τοποθετηθεί ανοιχτά κατά της μαντείας και των χρησμών. Η φιλοσοφία του όμως συνίστατο όχι τόσο πολύ σε κάποιο συγκεκριμένο σύστημα, αλλά σε έναν αυθόρμητο και ασυγκράτητο τρόπο σκέψης και ζωής.

68 «Περί της Ομήρου φιλοσοφίας» «Περί κυνισμού»
Φαίνεται ότι συνέγραψε αρκετά έργα, από τα οποία όμως αναφέρονται οι εξής πέντε τίτλοι: «Περί της Ομήρου φιλοσοφίας» «Περί κυνισμού» «Περί Κράτητος, Διογένους και άλλων κυνικών» «Αυτοφωνία του κυνός» «Φωρά γοήτων» Σημαντικά αποσπάσματα του έργου του διασώθηκαν από τον ιστορικό, επίσκοπο της Καισάρειας και της Παλαιστίνης,  Ευσέβιο, ο οποίος λέει ότι ο Οινόμαος έγραφε ασταμάτητα σαν να ήταν υπό την επιρροή κάποιου δαίμονα.

69 Ονησίκριτος Ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και ιστορικός του 4ου αιώνα ΠΧ., που καταγόταν από την Αίγινα ή την Αστυπάλαια. Ο Ονησίκριτος υπήρξε σε προχωρημένη ηλικία μαθητής του Διογένη. Πήρε μέρος στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έφθασε μέχρι την Ινδία ως αρχιπλοηγός του στόλου του Νεάρχου.

70 Το έργο του Ονησίκριτου για τον Μέγα Αλέξανδρο δεν σώθηκε, σώθηκαν όμως αποσπάσματα από άλλα έργα του που μας πληροφορούν για την αρχαία Ινδία και τους κατοίκους της. Φαίνεται να έγραψε τα έργα του στην αυλή του βασιλιά Λυσιμάχου της Θράκης.

71 βιβλιογραφία: Γιάννη Κορδάτου «ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας» Will & Ariel Durant «ιστορία της φιλοσοφίας el.wikipedia.org