Παρουσίαση Δ.Σ.Μελισσοκομείου

Παρουσίαση με θέμα: "Παρουσίαση Δ.Σ.Μελισσοκομείου"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Παρουσίαση Δ.Σ.Μελισσοκομείου
Συντελεστές: Στεφάνου Βασιλεία Τσαγκαρίδου Μαργαρίτα Χατζηαντωνίου Χριστίνα

2 Γιατί να μην είμαι σαν όλους τους άλλους;
Γιατί να μην είμαι σαν όλους τους άλλους;

3 Η αίσθηση ότι είσαι διαφορετικός
Το παιδί με Ειδικές Μαθησιακές δυσκολίες : Βιώνει τις συνέπειες της δυσλεξίας του 24 ώρες το 24ωρο για όλη του τη ζωή. Ακόμα κι όταν μεγαλώσει δυσκολεύεται να απαλλαγεί από τα συναισθήματα κατωτερότητας και την αίσθηση ότι «διαφέρει» από τα άλλα παιδιά. Έχει ανάγκη να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η δυσλεξία είναι ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της υπόστασής του.

4 Οι γονείς του παιδιού με ΕΜΔ χρειάζεται :
να κατανοήσουν τι αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του να αντιληφθούν τα συναισθήματα που κρύβει μέσα του να «σπάσουν» τα δικά τους στεγανά και τις προκαταλήψεις ώστε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με ανοιχτό μυαλό

5 Συναισθήματα που βιώνει το παιδί με ΕΜΔ
Συναισθήματα που βιώνει το παιδί με ΕΜΔ Κατωτερότητα Θυμός Ζήλεια Αμηχανία Μοναξιά

6 Αίσθημα κατωτερότητας
Είναι συνηθισμένο συναίσθημα στο παιδί με ΕΜΔ και είναι φυσιολογικό να το έχει αφού βλέπει τα υπόλοιπα παιδιά, ακόμη και μικρότερης ηλικίας να καταφέρνουν πράγματα με μεγαλύτερη ευκολία και καλύτερα από εκείνο.

7 Θυμός Το παιδί με ΕΜΔ με την παραμικρή ενόχληση αντιδρά με θυμό και γίνεται θηρίο ανήμερο. Ο θυμός και η επιθετική του συμπεριφορά είναι αναμενόμενες αντιδράσεις απέναντι στη δυσλεξία και τις περισσότερες φορές αρνείται να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη γι’ αυτές.

8 Ζήλεια Το παιδί με ΕΜΔ φτάνει στο σημείο να ζηλεύει ακόμη και μέλη της οικογένειάς του ή φίλους του, όταν τα βλέπει να καταφέρνουν πράγματα που είναι πάνω από τις δυνάμεις του. Για το ίδιο η μαθησιακή διαδικασία, το διάβασμα, το γράψιμο αντιμετωπίζονται σαν ένα τεράστιο βάρος, επειδή χρειάζεται περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι οι υπόλοιποι και δεν έχει τα αντίστοιχα αποτελέσματα.

9 Αμηχανία Το παιδί με ΕΜΔ νιώθει αμηχανία όταν δεν μπορεί να θυμηθεί, να απαντήσει ή να διαβάσει σωστά κάτι, είτε στο σχολείο είτε γενικά στην καθημερινότητά του ( π.χ. όταν θέλει να αγοράσει ένα προϊόν και δεν μπορεί να διαβάσει την ετικέτα του). Νιώθει ότι γελοιοποιείται και προσπαθεί να κρύψει τη δυσκολία του, επιδεινώνοντας έτσι την αμηχανία του.

10 Μοναξιά Το παιδί με ΕΜΔ αισθάνεται πραγματικά μόνο, σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος με αντίστοιχο πρόβλημα, όταν βλέπει τους άλλους να καταφέρνουν πράγματα σημαντικά και απαραίτητα, όπως η ανάγνωση και η κατανόηση. Όταν βρίσκεται με άλλους ανθρώπους που ανταλλάσσουν ιδέες με ταχύτητα, νιώθει ότι είναι ο μόνος που δεν «πιάνει το νόημα».

11 Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του;
Ενθαρρύνουμε το παιδί να σκέφτεται τα δικά του δυνατά σημεία και τις επιτυχίες του, αντί να επικεντρώνεται στα δυνατά σημεία των άλλων. Είναι σημαντικό να διατηρεί θετική στάση απέναντι στα πράγματα. Υπενθυμίζουμε πως όλοι οι άνθρωποι έχουν δυνατά και αδύνατα σημεία. Αποφεύγουμε την καλλιέργεια ανταγωνισμού, προσπαθώντας να εστιάσει το ενδιαφέρον του στη δική του ανάπτυξη και πρόοδο, χωρίς να συγκρίνει τον εαυτό του με τους φίλους του και τ’ αδέρφια του.

12 Βρίσκουμε τρόπους να διοχετεύει. τη συσσωρευμένη ενέργειά του
Βρίσκουμε τρόπους να διοχετεύει τη συσσωρευμένη ενέργειά του και να χαίρεται με τις επιτυχίες του συμμετέχοντας σ’ ένα οποιοδήποτε άθλημα. Συζητούμε μαζί του για να του δώσουμε να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό να νιώθει κάποιες φορές θυμωμένο, αλλά ανεπίτρεπτο να κάνει κακό στους άλλους ή να ξεσπάει καταστρέφοντας αντικείμενα.

13 Ενθαρρύνουμε να μιλάει με ειλικρίνεια για το πρόβλημά του και να νιώθει πιο άνετα όταν αποκαλύπτει μόνο του τη δυσκολία του, παρά όταν την κρύβει. • Δείχνουμε υπομονή απέναντι στα έντονα συναισθήματα που είναι φυσιολογικό να νιώθει και του συμπαραστεκόμαστε.

14 Επιλέγουμε πότε χρειάζεται να συζητήσουμε μαζί του τα προβλήματα που το απασχολούν και πότε είναι προτιμότερο να χαλαρώσουμε, κάνοντας μαζί του κάτι ευχάριστο. Το βοηθούμε να εστιάσει στις θετικές πλευρές της ζωής.

15 Είμαστε πάντα δίπλα στο παιδί, αφιερώνοντάς του χρόνο και το βοηθάμε στην προσπάθειά του να διαχειριστεί τη δυσλεξία του σε καθημερινή βάση.

16 Frank, R. (2005). Ένας δυσλεκτικός ψυχολόγος αποκαλύπτει τη μυστική ζωή του δυσλεκτικού παιδιού. Αθήνα: Θυμάρι