Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Το ναυπλιο του 19ου αιωνα … σημερα

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "Το ναυπλιο του 19ου αιωνα … σημερα"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Το ναυπλιο του 19ου αιωνα … σημερα
ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΜΗΜΑ Γ5 ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 1o Γυμνάσιο Ναυπλίου

2 1. Το Ναύπλιο την εποχή της επανάστασης.
2.Το Ναύπλιο την εποχή του Καποδίστρια 3. Το Ναύπλιο την εποχή του Όθωνα 4. Ο Νεοκλασικισμός στο Ναύπλιο Υπεύθυνη καθηγήτρια εργασίας : Χατζηκυριακίδου Ειρήνη Υπεύθυνοι καθηγητές διαδικτυακής δημοσίευσης:Δαής Γιώργος και Παταρίδης Γιώργος Υπεύθυνος μαθητής ηλεκτρονικής παρουσίασης : Στεφάνου Παναγιώτης

3 Το Ναύπλιο του 19ου αιώνα ... σήμερα
Το Ναύπλιο τα χρόνια της επανάστασης. Nafplio Team

4 Προλογος Ναύπλιο πόλη μαγική, πόλη ονειρεμένη. Από την επανάσταση μέχρι σήμερα. Ότι και να δεις, όπου και να πας, όλα μία ιστορία. Περπατάμε καθημερινά στους δρόμους του και γύρω μας εκδιπλώνεται όλη η ιστορία του. Ας κάνουμε λοιπόν μια ξενάγηση σε αυτούς. Ξεκινάμε από το πάρκο του Κολοκοτρώνη ,του γέρου του Μοριά, που ο ανδριάντας του είναι μια μικρή ένδειξη τιμής για την προσφορά του. Γυρνάμε τα μάτια μας στον ουρανό και βλέπουμε το Παλαμήδι, το κάστρο που μένει ζωντανό εδώ και τόσα χρόνια και μας θυμίζει το απαράμιλλο θάρρος και τη γενναιότητα του Σταικόπουλου και των παλικαριών του για την απελευθέρωση του Ναυπλίου. Προχωράμε στην πλατεία Τριών Ναυάρχων και στη μνήμη μας έρχονται οι Ναύαρχοι Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέιδεν , οι οποίοι συνέφεραν τη βοήθεια τους στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Τριγυρνάμε τα σοκάκια στον Μεγάλο Δρόμο και καταλήγουμε στην πλατεία Συντάγματος. Την ιστορική πλατεία Πλατάνου οπού γύρω της υπήρχαν τα σπίτια των αγωνιστών της επανάστασης. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στη πλατεία Φιλελλήνων που οφείλει το όνομα της στους Φιλέλληνες που βοήθησαν την επανάσταση. Ακολουθούμε τον παραλιακό πεζόδρομο και βλέπουμε το Μπούρτζι. Nauplio Team

5 Προλογος συνέχεια... Το φρούριο πάνω στη θάλασσα που τα παλιά χρόνια έλεγχε τα πλοία που έμπαιναν στο λιμάνι. Περπατάμε και κάνουμε το γύρο της Αρβανιτιάς. Στη ν περιδιάβαση μας μέσα από το ρομαντικό πεζόδρομο της Αρβανιτιάς τα βλέμματα μας πέφτουν πάνω στην καστρούπολη της Ακροναυπλίας, όπου μέσα σε αυτήν βρισκόταν η παλιά πόλη του Ναυπλίου. Συνεχίζουμε τον πεζόδρομο και καταλήγουμε στην Πύλη της Ξηράς, την πύλη από την οποία έμπαιναν στην παλιά πόλη και λίγο πιο κάτω ανάβουμε ένα κεράκι στην μητρόπολη του Αγίου Γεωργίου, όπου εκεί έγιναν οι κηδείες του Δημητρίου Υψηλάντη και του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Προχωράμε στην οδό Σταικοπούλου, η οποία είναι αφιερωμένη στον πορθητή του Παλαμηδίου Στάικο Σταικόπουλο και ολοκληρώνουμε τη βόλτα μας επιστρέφοντας στην πλατεία Συντάγματος για ένα καφεδάκι. Και όλα αυτά με μια βόλτα στο Ναύπλιο που ενώ εσείς τα ακούτε εμείς τα ζούμε καθημερινά και αποφασίσαμε να σας τα περιγράψουμε. Ελπίζουμε να μη σας κουράσουμε και να σας ταξιδέψουμε μέσα από τις περιγραφές μας για το Ναύπλιο και την ιστορία του την περίοδο της επανάστασης.

6 Η Άλωση του Παλαμηδίου και η παράδοση του Ναυπλίου στους Έλληνες
Η 30ή Νοεμβρίου του 1822 είναι η γενέθλια ημέρα της Ελευθερίας για τους Ναυπλιώτες. Η πολιορκία του Ναυπλίου είχε αρχίσει στις 4 Απριλίου του 1821, αλλά το τουρκοκρατούμενο Ανάπλι αντιστεκόταν πεισματικά στην ελληνική ορμή. Ώσπου ήρθε η ώρα η ευλογημένη του Σταικόπουλου και των παλικαριών του που ανήμερα τ΄Αγιαντρέα , κυρίευσε το Παλαμήδι. Στο Ναύπλιο, λοιπόν, την παραμονή του Αγίου Αντρέα, ο Στάικος Σταικόπουλος και οι συναγωνιστές του ,αψηφώντας τον κίνδυνο, ξεκίνησαν από το στρατόπεδο της Άριας μέσα στη βροχερή νύχτα για το Παλαμήδι. Ο Σταικόπουλος εμψύχωνε τα παλικάρια του λέγοντας τους : <<Το Παλαμήδι φημίζεται ως άπαρτο. Όμως , η δόξα που θα σας σκεπάσει αν το αποκτήσετε , θα φωτίσει Ανατολή και Δύση. Οι γενναίοι που κλείνουνε στα σωθικά τους τη φλόγα της λευτεριάς, ας σαλτάρουνε πρώτοι μαζί μου>>.Οι Έλληνες αγωνιστές τόλμησαν και κατάφεραν, τοποθετώντας μια ξύλινη σκάλα στο χαμηλότερο μέρος του τείχους να αλώσουν το Παλαμήδι και να γίνουν κύριοι της πόλης. Οι πορθητές γύρισαν τα πυροβόλα του Παλαμηδίου και άρχισαν να κανονιοβολούν την πόλη και το Ιτς-Καλέ. Ο Κολοκοτρώνης έμαθε τα χαρμόσυνα νέα στα Δερβενάκια που βρισκόταν και αμέσως έτρεξε προς το Ναύπλιο που έφτασε το πρωί. Διέταξε να πυροβολούν την πόλη , μέχρι να αναγκαστεί η φρουρά της πόλης να παραδοθεί. Οι Τούρκοι ,σύντομα, έστειλαν επιστολή στον Κολοκοτρώνη να σταματήσει τους κανονιοβολισμούς και να έρθει σε συνεννόηση μαζί τους. Οι Τούρκοι πασάδες έστειλαν στον Κολοκοτρώνη επιτετραμμένους της πόλης, για να συζητήσουν τους όρους παράδοσης.

7 Η Άλωση του Παλαμηδίου και η παράδοση του Ναυπλίου στους Έλληνες συνεχεια…
Οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να συνάψουν τη συνθήκη , αφού οι Έλληνες απέκοψαν τον ανεφοδιασμό τους και πολλοί από αυτούς πέθαναν. Στη συνθήκη συμφωνήθηκε η ασφάλεια της ζωής και η διαφύλαξη της τιμής των Οθωμανών. Επίσης διασφαλίστηκε η μεταφορά των Οθωμανών στη Θεσσαλονίκη και ο επισιτισμός τους. Η κινητή περιουσία των Οθωμανών και το κάστρο της Ακροναυπλίας πέρασαν στα χέρια της Ελληνικής Διοίκησης. Η κινητή περιούσια καταγράφηκε και επιπλέον τα πολεμοφόδια σφραγίστηκαν. Τέλος τοποθετήθηκαν ενέχυρα στα πλοία των Οθωμανών για ασφάλεια και δεν επιτρεπόταν να πάρουν μαζί τους αντικείμενα αξίας. Μετά από όλα αυτά ο Κολοκοτρώνης διέταξε τους γιατρούς Αυγερινό και Δούκα και τον υπασπιστή του Χρυσανθόπουλο να κατέβουν στην πόλη και να πάρουν τα κλειδιά των φρουρίων. Οι απεσταλμένοι πήραν τα κλειδιά από τον φρούραρχο Αλή πασά ανέβηκαν στο Παλαμήδι και τα έδωσαν στον Κολοκοτρώνη. Εκείνος έσκυψε και τα φίλησε με δάκρυα στα μάτια. Μετά από αυτά τα γεγονότα περισσότεροι από τρεις χιλιάδες Τούρκοι έφυγαν με καράβια από το Ναύπλιο με προορισμό τη Μ.Ασία. Επιτέλους το Ναύπλιο είχε έρθει στα χέρια των Ελλήνων και ήταν πια ελεύθερο.

8 Μπούρτζι Το Μπούρτζι ή «Καστέλι» κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821, είναι μικρή νησίδα μπροστά στο λιμένα του Ναυπλίου, ακριβώς απέναντι από το πυροβολείο των «Πέντε - Αδερφών».Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 το Μπούρτζι καταλήφθηκε το 1822 από 50 οπλοφόρους και 150 «πυροβολιστές» (πυροβολητές) των οποίων ηγούνταν οι Χέιστινγκς, Άνερμαν, Χάνεκ και Δημήτριος Καλλέργης που τελούσαν υπό την ηγεσία του Γάλλου ταγματάρχη Φ. Γκιουρντέν ο οποίος κανονιοβολούσε το Ναύπλιο από το Μπούρτζι και κατάφερε να ματαιώσει τον «λαθραίο» επισιτισμό των πολιορκούμενων Τούρκων από αγγλικό πλοίο. Το Μπούρτζι παραδόθηκε στους Έλληνες στις 18 Ιουνίου του 1822 κατά τη δεινή πολιορκία της πόλεως .Στην αμέσως μετέπειτα δεκαετία, κατά τις αιματηρές ελληνικές εμφύλιες εχθροπραξίες (1823 – 1833), δύο φορές αναγκάσθηκε η τότε κυβέρνηση να καταφύγει στο Μπούρτζι για την ασφάλειά της, στις 25 Μαΐου του 1824 και στις 2 Ιουλίου του 1827.

9 Ακροναυπλία Η Ακροναυπλία (τουρκ. Ιτς-Καλέ) είναι βραχώδης χερσονησίδα που αποτελούσε στην αρχαιότητα την ακρόπολη του Ναυπλίου. Βρίσκεται απέναντι από το Μπούρτζι και δεξιά του Ναυπλίου κατά την είσοδο στο μυχό του Αργολικό κόλπου. Είναι προσιτή μόνο από Βορρά δια μιας τεχνητής ιστορικής χαράδρας τη λεγόμενη Αρβανιτιά. Η χερσονησίδα αυτή έχει μέσο ύψος από επιφάνεια θαλάσσης 45 μ., μέγιστο μήκος από ανατολάς προς δυσμάς 900 μ. και πλάτος περίπου 400 μ. Κάποια μέρη των τειχών της Ακροναυπλίας είναι κυκλώπεια που αποτέλεσαν τις βάσεις των μετέπειτα οχυρώσεων, τα οποία τμήματα σώζονται μέχρι και σήμερα. Τη νύκτα της 30ης Νοεμβρίου του 1822 οι Έλληνες υπό τον Στάικo Σταϊκόπουλο καταλαμβάνουν το Παλαμήδι και με τα κανόνια αυτού άρχισαν να κανονιοβολούν την Ακροναυπλία. Στις 3 Δεκεμβρίου (μόλις 3 ημέρες μετά) οι Τούρκοι ααγκάσθηκαν και παρέδωσαν το κάστρο στον τότε αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ο οποίος υψώνει στις επάλξεις τη σημαία της ελευθερίας και τοποθετεί πρώτο φρούραρχο του κάστρου τον Σπετσιώτη Αναστάσιο Κουτρουμπή. Δυστυχώς όμως η ελληνική φαγωμάρα που ξέσπασε το 1824 συνέπεια της οποίας ήταν η σύλληψη του Κολοκοτρώνη και φυλάκισή του στην Ύδρα οδήγησε την τότε κυβέρνηση στην αλλαγή του φρουράρχου τοποθετώντας τον έμπιστο αυτής Νάσο Φωτομάρα.

10 Στάικος Σταικόπουλος Ο Στάικος Σταϊκόπουλος ( ) ήταν αγωνιστής του 1821.Γεννήθηκε στη Ζάτουνα της Γορτυνίας .Το 1821 με την έναρξη της επανάστασης σύστησε δικό του στρατιωτικό σώμα και από την Ύδρα πέρασε στο Άργος. Αμέσως οργάνωσε την πολιορκία του Ναυπλίου και γρήγορα μετατράπηκε σε έναν από τους πρωταγωνιστές αυτής. Τελικά στις 29 Νοεμβρίου του 1822 μαζί με τον Δημήτριο Μοσχονησιώτη κατέλαβε το Παλαμήδι, πράξη για την οποία έμεινε γνωστός στην ιστορία. Ύστερα από αυτό προβιβάσθηκε από χιλίαρχος σε στρατηγός .Απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου του 1835, ημέρα αποφυλάκισης του, στις φυλακές Λεονάρδου στο Ναύπλιο από τα τραύματα και τις κακουχίες του πολέμου και ενταφιάστηκε στο παλαιό νεκροταφείο της πόλης. Σήμερα ο δήμος Ναυπλίου έχει δημιουργήσει προς τιμήν του το πάρκο Σταικοπούλου ενα κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου πραγματοποιείται τιμητική εκδήλωση. Τέλος αξίζει να σημειωθεί οτι η Ζάτουνα, τόπος γέννησής του, και το Ναύπλιο, τόπος θανάτου του, έχουν αδελφοποιηθεί προς τιμήν του.

11 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης   Ο Γέρος του Μοριά ( ), ο μεγάλος στρατηγός και πρωταγωνιστής της Επανάστασης του 1821, είχε μακρά σχέση με την πόλη του Ναυπλίου. Σε αυτόν παραδόθηκε η πόλη μετά την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους και εδώ έζησε επί αρκετά χρόνια. Μάλιστα, για την προσφορά του, του παραχωρήθηκε σπίτι στην Πλατεία Συντάγματος και κτήματα στην είσοδο της πόλης μαζί με το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, που σώζεται μέχρι και σήμερα.

12 Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ήταν Ελληνίδα ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης του Η Μπουμπουλίνα, ως επικεφαλής 8 πλοίων έπλευσε προς το Ναύπλιο το οποίο ήταν ένα απόρθητο οχυρό εφοδιασμένο με 300 κανόνια και αποτελούμενο από τρία φρούρια, το Μπούρτζι, την Ακροναυπλία και το Παλαμήδι. Τα πληρώματα του στόλου της αποβιβάστηκαν στο κοντινό λιμάνι, στους Μύλους του Άργους (δίπλα στην αρχαία Λέρνα) και με τον ενθουσιασμό της έδωσε θάρρος στο πλήρωμά της και στους Αργείους για την πολιορκία του Ναυπλίου, που είναι μια απαράμιλλη πράξη ηρωισμού. Αρχικά έδινε κατευθύνσεις στους άντρες της και αργότερα συμμετείχε η ίδια στην μάχη. Μετά την κατάληψη του Ναυπλίου από τους Έλληνες στις 30 Νοεμβρίου 1822, το νεοσύστατο κράτος της έδωσε κλήρο στην πόλη ως ανταμοιβή για την προσφορά της στο έθνος και η Μπουμπουλίνα εγκαταστάθηκε εκεί.

13 Πλατεία Συντάγματος H Πλατεία Συντάγματος, η σημαντικότερη και ιστορικότερη πλατεία του Nαυπλίου, αποτελεί το κέντρο της κάτω πόλης .Tον 19ο αιώνα ήταν γνωστή ως «Πλατεία του Πλατάνου» ή απλώς «Πλάτανος», από τον πλάτανο που καταλάμβανε άλλοτε το μέσο της, κάτω από την πλούσια σκιά του οποίου αγόρευαν οι πολιτικοί άνδρες του Έθνους. Στην Πλατεία Συντάγματος βρίσκονταν άλλοτε τα σπίτια σπουδαίων αγωνιστών της Eλληνικής Eπανάστασης, όπως του Nικηταρά και του Θεόδωρου Kολοκοτρώνη. Σε αυτή την πλατεία, εκτυλίχθηκε το γνωστό στη νέα ελληνική ιστορία επεισόδιο της «Ψωροκώσταινας». Tο 1826, όταν το επαναστατημένο ελληνικό έθνος είχε μεγάλη ανάγκη χρημάτων, ο δάσκαλος του Γένους Γεώργιος Γεννάδιος, εκφώνησε κάτω από τον πλάτανο ένα συγκινητικό λόγο ζητώντας από τους Nαυπλιείς να συνεισφέρουν στον έρανο για το έθνος. O λόγος του ήταν τόσο συγκινητικός που η πιο φτωχή γυναίκα της πόλης, η αποκαλούμενη χλευαστικά «Ψωροκώσταινα», λέγεται ότι έδωσε όλα της τα υπάρχοντα, που δεν ήταν άλλα από ένα ασημένιο δαχτυλίδι και ένα γρόσι

14 Πλατεία Φιλελλήνων Tο μνημείο των Φιλελλήνων, που δεσπόζει στο μέσο της πλατείας, ανεγέρθηκε το 1903, στη μνήμη των Γάλλων φιλελλήνων που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της Eλλάδας από τους Tούρκους κατά τη διάρκεια της Eλληνικής Eπανάστασης.Tο μνημείο, που έχει τη μορφή αναθηματικής στήλης από γκρίζο μάρμαρο, στον αγαπητό για την εποχή τύπο του οβελίσκου, σχεδιάστηκε στο Παρίσι, αλλά κατασκευάστηκε στην Aθήνα στο μαρμαρογλυφείο του Iωάννη Xαλδούπη. Στην υπερυψωμένη βάση του οβελίσκου, στη μία πλευρά, υπάρχει ανάγλυφη παράσταση σε λευκό μάρμαρο, με τις προσωποποιήσεις της Eλλάδας και της Γαλλίας, με τις μορφές της Aθηνάς και της Δημοκρατίας αντίστοιχα, ενώ στην ανατολική πλευρά της βάσης υπάρχει αναθηματική επιγραφή που μνημονεύει τους μεγάλους Γάλλους Φιλέλληνες, τον στρατάρχη Mεζόν, τον στρατηγό Φαβιέρο και το ναύαρχο Δεριγνύ, αλλά και όλους τους ναύτες και στρατιώτες της Γαλλίας που αγωνίστηκαν για την ελληνική Aνεξαρτησία.Πρόσφατα, στο βορειοδυτικό σημείο της πλατείας τοποθετήθηκε προτομή της ηρωίδας της Eλληνικής Eπανάστασης, Mαντούς Mαυρογένους, που έμεινε στο Nαύπλιο, από το 1824 έως το 1831.

15 Πλατεία Τριών Ναυάρχων
Πλατεία Τριών Ναυάρχων H πλατεία Tριών Nαυάρχων είναι αφιερωμένη στη μνήμη των ναυάρχων, Kόδριγκτον της Aγγλίας, Δεριγνύ της Γαλλίας και Xέιδεν της Pωσίας, που καταναυμάχησαν τον Tουρκοαιγυπτιακό στόλο στη ναυμαχία του Nαβαρίνου στις 8 Oκτωβρίου του Στο μέσο της πλατείας βρίσκεται το ταφικό μνημείο με τα οστά του Δημήτριου Yψηλάντη, που υπήρξε μία από τις ηγετικές μορφές της Eλληνικής Eπανάστασης. O Yψηλάντης, που πέθανε στο Nαύπλιο το 1832 χτυπημένος από χρόνια κληρονομική ασθένεια, σε ηλικία 40 ετών, αρχικά είχε ενταφιαστεί στο νάρθηκα του ναού του Aγίου Γεωργίου. Tο 1843 όμως τα οστά του εναποτέθηκαν, με επίσημη τελετή, στο μνημείο αυτό που κατασκευάστηκε στη Bιέννη, κατόπιν παραγγελίας του αδερφού του, Γεώργιου Yψηλάντη.

16 Πηγές Ευχαριστίες 1)Άλωση Παλαμηδιού 2)Μπούρτζι 3) Ακροναυπλία /wiki/Ακροναυπλία 4) Στάικος Σταικόπουλος 5)Θεόδωρος Κολοκοτρώνης 6)Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα 7)Πλατεία Τριών Ναυάρχων, Πλατεία Φιλελλήνων, Πλατεία Συντάγματος 8)<Η Ναυπλία> Μιχαήλ Γ. Λαμπρυνίδου Η ομάδα Nafplio Team ευχαριστεί ιδιαίτερα τον κύριο Μπάμπη Αντωνιάδη, υπάλληλο του Αρχαιολογικού Μουσείου Ναυπλίου, για την συνέντευξη που μας έδωσε, καθώς και όλους όσους βοήθησαν για την ολοκλήρωση αυτής της εργασίας.

17 Ονόματα Σωτηρόπουλος Σώτηρης Φιλίνης Νικόλαος Στεφάνου Παναγιώτης
Χριστοδούλου Απόστολος Ψύχας Κωσταντίνος Χαρλάς Αλέξανδρος Τριανταφύλλου Γίαννης Χιζανισφίλη Ηλίας

18 Το Ναύπλιο του 19ου αιώνα … σήμερα.
Το Ναύπλιο στα χρόνια του Καποδίστρια

19 ΑΦΙΞΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ο Καποδίστριας έφθασε στο Ναύπλιο στις 6 ή 18 Ιανουαρίου 1828 με αγγλική φρεγάδα και συνοδεία ενός γαλλικού και ενός ρωσικού πλοίου. Την Κυριακή 8 ή 20 Ιανουαρίου ο Ιωάννης Καποδίστριας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο, όπου τον περίμενε θερμή υποδοχή από το λαό. Η στιγμή της άφιξής του ήταν κρίσιμη, καθώς η πόλη σπαρασσόταν από εμφύλιες διαμάχες. Το Ναύπλιο, ήδη από τα χρόνια του Αγώνα, είχε συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων Ειδικότερα μετά τον ορισμό της πόλης ως πρωτεύουσας εμφανίζεται μια έντονη ανοικοδόμηση, καθώς ο πληθυσμός εξακολουθεί να αυξάνεται. Στο Ναύπλιο θα εγκατασταθεί η κυβέρνηση και αργότερα η αυλή, στρατός, δημόσιοι υπάλληλοι, ομογενείς τους εξωτερικού, πολλοί ξένοι διπλωμάτες, φιλέλληνες και περιηγητές, καθώς και έμποροι που αναζητούσαν καινούριες αγορές.

20 Η χάραξη του Μεγάλου Δρόμου.
Ο Μεγάλος Δρόμος που ανοίχτηκε με πρωτοβουλία του Καποδίστρια και από τις προτροπές του Βούλγαρη και συνέδεε την αρχή της πόλης του Ναυπλίου με την πλατεία Συντάγματος, είναι ο αρχαιότερος δρόμος του κλασσικισμού στην Ελλάδα με οπτική απόληξη το μνημειακό βενετσιάνικο παλάτι. Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι αυτό το κτίριο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη χάραξη του δρόμου. Σήμερα ο συγκεκριμένος δρόμος (προέκταση της οδού Β. Κωνσταντίνου) λειτουργεί σαν πεζόδρομος και αποτελεί βασικό εμπορικό δρόμο και συγχρόνως σημαντικό οδικό άξονα. Κατά μήκος αυτού του βασικού άξονα της πόλης, που το μήκος του είναι 230μ και το πλάτος 6μ, υπάρχουν πολλά αξιόλογα χαρακτηρισμένα ως "διατηρητέα" κτίρια κτισμένα ή επισκευασμένα κατά την πρώτη περίοδο της απελευθέρωσης του Ελληνικού Κράτους Πρόκειται κυρίως για διώροφα ή τριώροφα στην πλειοψηφία τους κτίρια που παρά τις διαφορές τους παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά και προσδίδουν μία ομοιο­γένεια στο συνολικό μέτωπο της όψης του δρόμου.

21 Η μετατροπή του Φετιχιέ τζαμιού σε αλληλοδιδακτικό σχολείο
Κτίστηκε κατά την Α' Τουρκική κυριαρχία και βρίσκεται στη βορινή πλευρά της σημερινής πλατείας Συντάγματος. Στα πρώτα χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, περίπου το 1823, στο κτίριο είχε εγκατασταθεί η «Φιλανθρωπική Εταιρία του Ναυπλίου» η οποία είχε διπλό σκοπό, από τη μία να προσφέρει περίθαλψη στους φτωχούς, αρρώστους και στα ορφανά και από την άλλη να ιδρύσει αλληλοδιδακτικό σχολείο προκειμένου τα ορφανά παιδιά, τα οποία έχασαν τους γονείς τους στον απελευθερωτικό αγώνα και εγκαταστάθηκαν στο Ναύπλιο για να έχουν κρατική περίθαλψη, να αποκτήσουν τη στοιχειώδη εκπαίδευση. Έτσι η εταιρεία ίδρυσε στο χώρο αυτό αλληλοδιδακτικό σχολείο, στο οποίο αρχικά φοίτησαν 200 μαθητές που οι περισσότεροι κατάγονταν από φτωχές οικογένειες. Αργότερα, όταν ήρθε ο Καποδίστριας στην Ελλάδα - που υποστήριξε τη στοιχειώδη εκπαίδευση θεωρώντας ότι είναι η μόνη αναγκαία για το λαό - ίδρυσε πολλά αλληλοδιδακτικά σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Στο Ναύπλιο, μετά από υποδείξεις του εκπαιδευτικού του συμβούλου Dutrone, ο Καποδίστριας ενίσχυσε και βελτίωσε το υπάρχον αυτό σχολείο. Συγκεκριμένα ανέλαβε την διατήρηση του με δικά του έξοδα και το εφοδίασε με βιβλία και πίνακες. Σήμερα στο χώρο πραγματοποιούνται θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες κατά τη διάρκεια του καθιερωμένου Μουσικού Φεστιβάλ της πόλης. Το κτίριο βρίσκεται σε καλή κατάσταση αλλά όμως είναι αρκετά αλλοιωμένο από την αρχική του μορφή.

22 Το Πρώτο Υπουργείο Στρατιωτικών.
Πρόκειται για ένα αξιόλογο τριώροφο κτίριο κατασκευασμένο πριν το 1828 πιθανότατα ενετικό, με ανεπίχριστη λιθοδομή. Επισκευάστηκε την Καποδιστριακή εποχή και στέγασε το Πρώτο Υπουργείο Στρατιωτικών. Το κτίριο είναι γωνιακό και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Παπανικολάου και Τερτσέτη (οικοδομικό τετράγωνο 175). Διατηρούνται αρκετά μορφολογικά χαρακτηριστικά του, όπως είναι το καμπύλο γείσο της στέγης και του λαϊκού τύπου κουφώματα. Γενικά το κτίριο βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση - μετά από αναστηλώσεις - αλλά όμως έχει υποστεί σοβαρές αλλοιώσεις από μεταγενέστερες προσθήκες (οι εξώστες του έχουν αντικατασταθεί από μπετόν αρμέ). Σήμερα το ισόγειο έχει μετατραπεί σε αποθήκες ενώ οι όροφοι χρησιμοποιούνται ως κατοικίες.

23 Πρώτη σχολή Ευελπίδων Το 1828 Ο Ιωάννης Καποδίστριας θέλοντας να πλαισιώσει το Τακτικό Σώμα Στρατού με ικανά στελέχη , προχωράει με διάταγμα στην ίδρυση Στρατιωτικής σχολής την οποία και ονομάζει Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Σαν πρότυπο έθεσε τη Γαλλική Πολυτεχνική Σχολή δημιούργημα του Ναπολέοντα. Αναθέτει λοιπόν την εποπτεία της συγκρότησης και οργάνωσης στον Βαυαρό Συνταγματάρχη Καρλ Βίλχελμ φον Χάιντεκ ,ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή διευθυντής του Τακτικού Στρατού. Ο ίδιος ο Καποδίστριας ονόμασε τους πέντε πρώτους μαθητές «Ευέλπιδες». Την 1η Ιουλίου 1828 η Σχολή ιδρύεται στο Ναύπλιο με προσωρινό τίτλο «Λόχος των προγυμναστών» ενώ η διεύθυνση της ανατίθεται στον Ιταλό υπολοχαγό Ρωμύλο ντε Σαντέλι.

24 Πρόνοια Παράλληλα με το Μεγάλο δρόμο διαμορφώθηκε τότε και η πρώτη κεντρική αρτηρία της Πρόνοιας, προάστιο που πήρε αυτό το όνομα από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Το προάστιο αυτό βρίσκεται Β/Α του Παλαμηδιού. Σε αυτό κατοικούσαν απόστρατοι στρατιωτικοί (2.158 άτομα και 662 καλύβες). Η συνοικία αυτή σχεδιάστηκε από τον Βούλγαρη όμως σύντομα καταστράφηκε λόγω επιδημίας πανώλης. Για αυτό το λόγο ο Βούλγαρης επανασχεδιάζει τη συνοικία η οποία παραμένει ίδια έως σήμερα. Η σημερινή εικόνα της Πρόνοιας, που αποτελεί τον πρώτο οργανωμένο προσφυγικό οικισμό της χώρας, δε διαφέρει κατά πολύ από την εποχή του Καποδίστρια. Αναμφισβήτητα αποτελεί ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο, με τη χαμηλή δόμηση και την ιδιαιτερότητα τόσο των δρόμων όσο και των κτιρίων της. Στην Πρόνοια ανήκει και ο χώρος που παλιά βρισκόταν η βιομηχανική μονάδα ΚΥΚΝΟΣ, πρόσφατα κατεδαφισμένου. Στο τμήμα πάνω από την λεωφόρο Ασκληπιού βρίσκεται το Νοσοκομείο και το Νεκροταφείο του Ναυπλίου. Στην 25ης Μαρτίου βρίσκεται το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της πόλης.

25 Η δολοφονία του Κυβερνήτη
Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 1831 έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία. Τον Καποδίστρια συνόδευε ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, Γεώργιος Κοκκώνης, ο οποίος πυροβόλησε τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη. Τον τελευταίο τον αποτελείωσε ο όχλος, το δε πτώμα του πετάχθηκε στο λιμάνι. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στη γαλλική πρεσβεία, από όπου και παραδόθηκε στις αρχές για να δικαστεί ύστερα από την επιμονή του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί και απειλούσε να κάψει την πρεσβεία. Τελικώς καταδικάστηκε σε θάνατο και τουφεκίστηκε λίγες μέρες αργότερα. Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό, ενώ αντίθετα στην Ύδρα δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς. Η δολοφονία του Καποδίστρια οργανώθηκε σύμφωνα με καποδιστριακούς και ρωσόφιλους ιστορικούς από τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία. Μεταξύ των επιχειρημάτων τους και το ότι ο φάκελος για τη δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει απόρρητος. Αλλά ο καποδιστριακός Κασομούλης πιστεύει ότι οι Μαυρομιχαλαίοι ενήργησαν μόνοι τους. Νεώτεροι, συμπαθούντες τον Καποδίστρια, ιστορικοί πιστεύουν ότι τα προσωπικά κίνητρα οδήγησαν τους Μαυρομιχαλαίους στο έγκλημα, και απορρίπτουν τα περί συνωμοσίας με συμμετοχή των στασιαστών της Ύδρας και του ξένου παράγοντα.

26 Επίλογος Ο Ιωάννης Καποδίστριας κατέχει εξέχουσα θέση στην ελληνική ιστορία. Ήταν εκείνος που ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης του τότε ερειπωμένου και κατεδαφισμένου ελληνικού κράτους. Με το έργο του, ανεκτίμητης αξίας, έθεσε τους στόχους και τις βάσεις της μετέπειτα εξέλιξης της νεώτερης Ελλάδας. Ιδιαίτερης σημασίας αποτελεί η συνεισφορά του στο πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της Ελλάδας. Κατά την Καποδιστριακή περίοδο πραγματοποιούνται τα σχέδια πολλών πόλεων της ελεύθερης Ελλάδας. Ο Καποδίστριας, πρόδρομος της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής ,προέβη στην ανέγερση και την επισκευή κτιρίων σύμφωνα πάντα με τις αρχές που διέπουν το νέο αυτό ρυθμό, εξαλείφοντας κάθε διαφορετικό σε αυτό στοιχείο. Η πόλη του Ναυπλίου, όντας η πρώτη επίσημη πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους έχει να επιδείξει ένα μεγάλο μέρος του έργου του πρώτου Κυβερνήτη, καθώς διατηρεί ακόμη και σήμερα τα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία που εκείνος της απέδωσε.

27 Για τη δημιουργία της εργασίας μας…
Πηγές: Α.Π.Θ. Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αρχιτεκτόνων: «Το Ναύπλιο στα χρόνια του Καποδίστρια» (ερευνητική εργασία των φοιτητριών Ευδοκία Ζωίδου, Καλλιόπη Καρβουνιάρη υπό την επίβλεψη του καθηγητή Παναγιώτη Τσολάκη) Επίσης ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στον κ. Κουτσουβό Γ. για τη βοήθεια του.

28 Και η ομάδα μας… «Σαν Σήμερα»
Γιώργος Τζιάβας Μπάμπης Φαναρίσιος Νίκος Χριστόπουλος Γιώργος Κατσαλούλης Νικηφόρος Βάιος Κων/νος Παναγιώτης Καρέλης Δημήτρης Τσιρίκος

29 ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ… ΣΗΜΕΡΑ
ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΩΣ ΑΝΤΙΟΘΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Flash Back

30 Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ Αρχικά η άφιξη του Όθωνα είχε οριστεί για τις 23 Ιανουαρίου. Παρόλα αυτά, λόγω μιας παροδικής ασθένειας του και της κακοκαιρίας στη χώρα, η υποδοχή αυτού και της Αμαλίας ορίζεται για τις 23 Φεβρουαρίου. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η υποδοχή του Όθωνα ήταν πανηγυρική και οι προετοιμασίες μεγαλοπρεπείς και αριστοκρατικές. Μια βδομάδα ολόκληρη, το Ναύπλιο πανηγυρίζει και η όψη του είναι εορταστική. Οι πλατείες είναι ανθοστολισμένες ενώ το Παλαμήδι καθώς και ολόκληρη η πρωτεύουσα κοσμούνται από σημαίες όχι μόνο ελληνικές αλλά και των τριών μεγάλων δυνάμεων Αγγλίας, Γαλλίας, και Ρωσίας. Οι προτομές του Όθωνα και της Αμαλίας δεσπόζουν παντού με τα εθνικά εμβλήματα της Ελλάδας και της Βαυαρίας 30

31 Η ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑ Στις 25 Ιανουαρίου 1833, σε ηλικία 17 ετών, ο Όθωνας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο συνοδευόμενος από τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών επιτρόπων διορισμένων από τον πατέρα του. Οι τρεις κυριότεροι αντιβασιλείς ήταν ο Άρμανσμπεργκ, ο Μάουρερ και ο Χάιντεκ οι οποίοι και θα ασκούσαν την εξουσία μέχρι την ενηλικίωση του Όθωνα. Η λεγόμενη περίοδος Αντιβασιλείας κράτησε από το 1832 έως το 1835 και υπήρξε εξαιρετικά σκληρή. Το Ναύπλιο εκείνη την εποχή απέκτησε αρκετά κτήρια τα οποία μπορούμε να δούμε ακόμη και σήμερα κάνοντας μια απλή βόλτα στην πόλη. Η οικία του Άρμανσμπεργκ η οποία βρίσκεται στη γωνία των οδών Συγγρού και Πλαπούτα σώζεται ακόμη. Στην ευρύχωρη σάλα του αρχοντικού λάμβαναν συχνά χώρα δεξιώσεις και χοροεσπερίδες με τη σπάνια, για την εποχή, μουσική υπόκρουση του πιάνου. Ο κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσμπεργκ ζούσε πολυτελέστατα και προκαλούσε τη ζηλοτυπία του Μάουρερ, που τον αποκαλούσε αρχιδιδάσκαλο της ραδιουργίας. Η οικία του επιτρόπου Μάουρερ βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το αρχοντικό του Άρμανσμπεργκ, όπου είναι σήμερα το εστιατόριο «Η Πύλη της Ξηράς». Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης Μάουρερ δόθηκε στη διοργάνωση της Δικαιοσύνης, της Παιδείας και της Εκκλησίας της Ελλάδας. Όμως λόγω της ρήξεως του προς τον Άρμανσμπεργκ ανεκλήθη στη Βαυαρία.

32 ΤΑ ΝΑΥΠΛΙΑΚΑ Καθώς περνούσε ο καιρός που ο Όθωνας κατείχε την εξουσία, ο λαός άρχισε να δυσαρεστείται με τη πολιτική που εφάρμοζε. Και φυσικά δεν παρέμεινε αυτή τους η δυσαρέσκεια μόνο στα λόγια. Στην Αθήνα η αντίδραση κατά του Όθωνα ήταν αρκετά μεγάλη καθώς υπήρξε και αντιοθωνική παράταξη , ενώ στην επαρχία κάθε φορά που ξεσπούσε ένα νέο σκάνδαλο η κοινή γνώμη στρεφόταν κατά του Όθωνα. Ο βασιλιάς όμως αν και γνώριζε ότι όσο περνάει ο καιρός έχανε όλο και περισσότερο έδαφος , αντί να σταματήσει την αδιάλλακτη πολιτική του με τις αμέτρητες φυλακίσεις και εξορίες και να υπακούσει στο Σύνταγμα, κάτι που θα αφόπλιζε τους αντιπάλους του και θα εξυψωνόταν στη συνείδηση του λαού, συνέχισε να φυλακίζει και να εξορίζει ηγέτες της αντιπολίτευσης. Στο Ναύπλιο, λόγω του αντιδυναστικού πνεύματος που επικρατούσε, είχαν αρχίσει ήδη οι συνομωσίες για την ανατροπή του Όθωνα και μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, μύησαν αρκετούς αξιωματικούς και υπαξιωματικούς της φρουράς του Ναυπλίου, του Ιτς-Καλέ και του Παλαμηδίου καθώς και πολιτικούς και ικανούς ιθύνοντες του Ναυπλίου. Οι πολιτικοί με τους στρατιωτικούς βρίσκονταν σε συνεχή επικοινωνία. Την επικοινωνία αυτή διευκόλυνε η Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου,

33 ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑΥΠΛΙΑΚΩΝ… Ισχυρή προσωπικότητα του Ναυπλίου μέσω της οποίας
συνεννοούνταν Ναυπλιώτες με Αθηναίους και οι γύρω περιοχές και οι πολίτες με στρατιωτικούς. Από την άνοιξη κιόλας του 1861 το σπίτι της είχε μετατραπεί σε κέντρο αντιπολίτευσης και οι αρχηγοί της Αθήνας την θεωρούσαν σημαντικότατο πρόσωπο για την πραγματοποίηση του σκοπού τους καθώς ουσιαστικά κρατούσε όλη την εξουσία του Ναυπλίου στα χέρια της. Συνεργάτες της, δραστήριες Ναυπλιώτισσες που ενδιαφέρονταν για την πολιτική και βοήθησαν και ηγήθηκαν στην επανάσταση, όπως ομολογεί και ο Κολοκοτρώνης. Ύστερα από όλη αυτήν την προετοιμασία η επανάσταση ορίστηκε, όχι στην Αθήνα λόγω των πολλών επεισοδίων που είχαν προηγηθεί και για τα οποία είχαν παρθεί μέτρα, αλλά στο Ναύπλιο. Αρχικά στις 3 προς 4 Φεβρουαρίου αλλά λόγω μιας «διαρροής» ορίστηκε στις 31 προς 1 Φεβρουαρίου. Τα αίτια και οι σκοποί του κινήματος ήταν α) η μεταβολή του κυβερνητικού συστήματος, β) η διάλυση της Βουλής και γ) η συγκρότηση Εθνοσυνέλευσης «για την ανάκτηση των καταπατημένων ελευθεριών» . Όλοι έσπευσαν προς το Ναύπλιο και ενώθηκαν με τους επαναστάτες αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση της Αθήνας με αρχηγό τον Μιαούλη έστειλε κατά του Ναυπλίου ισχυρή δύναμη κυβερνητικού στρατού που κατέπνιξε την επανάσταση. Η επανάσταση χαρακτηρίστηκε ανεπιτυχής.

34 ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΝΑΥΠΛΙΑΚΑ
Στις 8 Απριλίου του 1862 ανήμερα του Πάσχα, η πόλη παραδίνεται στα κυβερνητικά στρατεύματα, ενώ η θλίψη και η πίκρα κυριαρχεί στις καρδιές των Ναυπλιωτών. Το Ναύπλιο «καθαρίζεται» από τα αντιοθωνικά στοιχεία και προσπαθεί να κλείσει τις πληγές του από την ανεπιτυχή Ναυπλιακή επανάσταση. Μετά από λίγους μήνες όμως ο Όθωνας φεύγει από την Ελλάδα(12 Οκτωβρίου 1862) και η σημασία της Ναυπλιακής επανάστασης επανεκτιμάται αφού κατάφερε να κλονίσει το θρόνο του βασιλιά. Αναγνωρίζεται από την Βουλή των Ελλήνων και τιμάται σε ειδική συνεδρίαση η Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου. Η «Μητέρα της επανάστασης» αποθεώνεται στους δρόμους από τον Αθηναϊκό λαό. Περνώντας ο καιρός, ωστόσο, τα Ναυπλιακά αρχίζουν να ξεχνιούνται, δίνοντας την εντύπωση πως αυτή η επανάσταση δεν τιμάει το Ναύπλιο. Σήμερα γνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της καθώς και την προσφορά των ανθρώπων που πήραν μέρος σε αυτή και για αυτό το λόγο δε θα πρέπει να αφήσουμε να ξεχαστεί ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας.

35 Ο ΛΕΩΝ ΤΩΝ ΒΑΥΑΡΩΝ Το λιοντάρι των Βαυαρών βρίσκεται σήμερα κοντά στο νεκροταφείο του Ναυπλίου. Έιναι ένα εντυπωσιακό πέτρινο λιοντάρι φιλοτεχνημένο από τον Γερμανό γλύπτη Siegel, το οποίο έχει τα μάτια του κλειστά εκφράζοντας έτσι την ανθρώπινη θλίψη. Ο ίδιος έφτιαξε αυτό το λιοντάρι πάνω στο βράχο προς τιμήν των Βαυαρών στρατιωτών που πέθαναν το Οι ντόπιοι το ονόμασαν «Αγγουρώον», γιατί ο λόγος του θανάτου τους ήταν κάποια πικράγγουρα που είχαν φάει. Το λιοντάρι αυτό το είχε ζητήσει ο Λουδοβίκος για να θυμίζει για πάντα τον θάνατο των στρατιωτών.

36 Κατά τη διάρκεια της ερευνάς μας σχετικά με την αντιοθωνική εποχή για το μάθημα της τοπικής ιστορίας μας δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες τις οποίες ζητήσαμε να μας λύσει μια ντόπια Ναυπλιώτισσα και καθηγήτρια του σχολείου μας η κυρία Γκιόλα. Παρακάτω ακολουθεί η συνέντευξη που της πήραμε. Που βρίσκεται το σπίτι της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου; “Για το σπίτι της Παπαλεξοπούλου έχουμε πληροφορίες ότι ήταν πίσω από την Εθνική Τράπεζα και ανάμεσα στη Σταϊκοπούλου, όμως οι χώροι αυτοί διαμορφώθηκαν αργότερα, και έτσι δεν υπάρχουν στοιχεία για το σπίτι της. Έχουμε βάλει την προτομή της μπροστά στην Εθνική Τράπεζα και συνήθως λέμε στον κόσμο ότι ήταν εκεί περίπου.” Στοιχεία για τους Βαυαρούς που έφτασαν στο Ναύπλιο μαζί με τον Όθωνα; “Δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για τους Βαυαρούς. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι υπάρχει ένα σκαλισμένο λιοντάρι στο βράχο και αυτό έχει χτιστεί προς ανάμνηση του θανάτου τουλάχιστον στρατιωτών από τύφο. Ένα μέρος από αυτούς επάνδρωσαν τη δημόσια μηχανή του κράτους, άλλη έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι σε υπουργεία, άλλοι μπήκαν στον στρατό, όπου δίδαξαν όλη την στρατιωτική τέχνη στους Έλληνες.”

37 Τι σημαίνει η έκφραση χρωστάει της Μιχαλούς;
“Τα Οθωνικά χρόνια υπήρχε μια ταβέρνα στην οδό Σταϊκοπούλου, της οποίας ιδιοκτήτρια ήταν μια γυναίκα που την έλεγαν Μιχαλού. Εκείνη όμως είχε πολύ άσχημη γλώσσα και αν κάποιος δεν της πλήρωνε το φαγητό και της χρώσταγε, έβγαινε στο δρόμο και διέδιδε σε όλο τον κόσμο ότι άσχημο ήξερε για αυτόν. Μια φορά έφαγε εκεί ένας πελάτης ο οποίος ήταν πολύ ηθικός και ευσυνείδητος. Ο άνθρωπος αυτός δεν είχε πράγματι χρήματα να την πληρώσει και όταν κάποια στιγμή αντιλήφτηκε ότι τον έγραψε στο τεφτέρι της για το βερεσέ, βγήκε μόνος του στον δρόμο πριν βγει αυτή και τον γελοιοποιήσει στον κόσμο και φώναζε ‘Χρωστάω της Μιχαλούς” Τι συνέβη όταν στήθηκε το άγαλμα του Όθωνα στην πλατεία “Τριών Ναυάρχων;” Η πλατεία “Τριών Ναυάρχων ” βρίσκεται μπροστά στο δημαρχείο. Το άγαλμα του Όθωνα έχει στηθεί στα δύο παρκάκια που είναι πίσω από την πλατεία. Στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Όθωνα, με παρουσία πολλού κόσμου και αρκετών πολιτικών, αποδοκιμάστηκε το στήσιμο του αγάλματος, γιατί δεν ταίριαζε με τα αισθήματα που έτρεφε ο Ναυπλιακός λαός και γενικότερα ο λαός της Ελλάδας για τον Όθωνα και τη βασιλεία του.

38 Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ…
Καθώς όλη μας η εργασία ήταν βασισμένη στον Όθωνα και στο έργο του στο Ναύπλιο, καταφέραμε να διαμορφώσουμε μια δική μας άποψη γύρω από το πρόσωπό του. Αναμφισβήτητα, ο Όθωνας ως άνθρωπος είχε τις καλύτερες προθέσεις για την Ελλάδα. Αγαπούσε ιδιαίτερα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό της και είχε ως όραμα μια Ελλάδα «κληρονόμο» της αρχαίας. Γι αυτό το λόγο έφτιαξε Πανεπιστήμιο, θέλοντας να αναπτύξει το εκπαιδευτικό σύστημα της. Μέρος του οράματος του αποτελεί επίσης η δημιουργία ενός κράτους βασισμένου στα δυτικά πρότυπα. Αυτό όμως που σίγουρα παρατηρήσαμε είναι ότι ο Όθωνας ήταν ένας άνθρωπος χωρίς ισχυρή προσωπικότητα που εύκολα επηρεαζόταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις, είχε έλλειψη πολιτικών αρετών και κατά τη διαμονή του στην Ελλάδα δεν κατάφερε να νιώσει τις πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων. Ναταλία- Έρρικα Τρίγκα, Κατερίνα Τζιωρτζιοπούλου, Μαρία Παπαδριανού, Ελευθερία Τσιούφη, Μάρω Φρισύρα, Τρέισι Τζαμέτα, Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χατζηκυριακίδου Ειρήνη

39 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Τίτλος: Ναύπλιον (Τουριστικός Οδηγός) Συγγραφέας: Πάνος Λιαλιάτσης Εκδοτικός οίκος: Έκδοση προοδευτικού Συλλόγου Ναυπλίου «Ο Παλαμήδης» Έτος έκδοσης: 1972 (Αθήνα) Τίτλος: Η Ναυπλιακή Επανάστασις (1 Φεβρουαρίου-8 Απριλίου 1862) Ιστορική Συγγραφέας: Τάσος Γούναρης Εκδοτικός οίκος: Ασκληπιός Έτος έκδοσης: 1963 (Αθήνα) Τίτλος: Η έξωσις Όθωνος και Αμαλίας Συγγραφέας: Α.Ν. Κυριάκου Εκδοτικός οίκος: Βασίλειος Κ. Τσαγγάρης Τίτλος: Το Ναύπλιο Συγγραφέας: Σέμνης Καρούζος Εκδοτικός οίκος: Έκδοση εμπορικής τραπέζης Ελλάδος Έτος έκδοσης: 1979 (Αθήνα) Τίτλος: Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου (Μυθιστορηματική Βιογραφία) Συγγραφέας: Κούλα Ζηραδάκη Εκδοτικός οίκος: Τυπογραφείο «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ» Έτος έκδοσης: 1978 (Αθήνα 2η έκδοση) El.wikipedia.org/wiki/Όθων_της_Ελλάδοσ Ευχαριστούμε πολύ για την πολύτιμη βοήθειά τους: Την Κ.Γκίολα Την Κ. Χατζηκυριακίδου Τους υπαλλήλους της Δημόσιας βιβλιοθήκης Ναυπλίου Και τον υπεύθυνο του ιστορικού αρχείου Ναυπλίου

40 Το Ναύπλιο του 19ο αιώνα… σήμερα Τα Νεοκλασικά Κτηρια
ΟΜΑΔΑ "ΟΙ ΝΑΥΠΛΙΩΤΙΣΣΕΣ" Στεφανοπούλου Χρύσα Στράγκα Αλεξάνδρα Τζαφάρ Βασιλική Τόμα Ιωάννα Τσεμπερά Ελίνα

41 Πρόλογος Το Ναύπλιο διαθέτει πλήθος νεοκλασικών κτηρίων που με την χαρακτηριστική ομορφιά και αρχοντιά τους επιβίωσαν μέχρι και τη σημερινή εποχή της «τυποποιημένης» αρχιτεκτονικής. Τί είναι ο Νεοκλασικισμός; Νεοκλασσικισμός ή αλλιώς ρομαντικός κλασικισμός είναι η μίμηση του αρχαιοελληνικού ρυθμού στα κτήρια. Πότε έρχεται στην Ελλάδα, από πού και πότε αναπτύχθηκε; Ο Νεοκλασσικισμός έρχεται πρώτη φορά στην Ελλάδα επί Καποδίστρια (τον εισήγαγε από το εξωτερικό), βρίσκεται σε άνθηση την εποχή του Όθωνα και διαρκεί εώς το 1910. Ωστόσο, παρατηρούμε χαρακτηριστικά του κινήματος και σε νεόκτιστα κτήρια.

42 Πρόλογος Πώς ευδοκίμησε στο Ναύπλιο;
Αρχικά, ο Καποδίστριας, είχε πολεοδομικά όνειρα για το Ναύπλιο τα οποία, ωστόσο,δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει όλα λόγω του θανάτου του. Ο Όθων από την άλλη, οικοδόμησε πλήθος κτηρίων. Στους 2 αυτούς ηγέτες κυρίως, οφείλουμε τη σημερινή εικόνα της πόλης. Οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Στύτχαρτος ανέλαβαν την οικοδόμηση της πόλης (εποχή Καποδίστρια). Ποιά ιδιαιτερότητα διαθέτουν τα Νεοκλασσικά κτήρια του Ναυπλίου; Εδώ, σε αντίθεση με άλλες πόλεις (π.χ. κλασσικισμός της Αθήνας), το κίνημα δεν επικράτησε απόλυτα αλλά επηρεάστηκε από τις τοπικές συνθήκες και παράδοση, καθώς και από τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική και την ανατολική παράδοση. Σε αυτήν ακριβώς την ανάμιξη όμως, βρίσκεται και η γοητεία των αναπλιώτικων νεοκλασσικών. Ποιοί αρχικά ακολούθησαν το αρχιτεκτονικό αυτό κίνημα; Ο Νεοκλασσικισμός, πρώτα, αγκαλιάστηκε από την αρχοντική τάξη. Διόλου τυχαίο, καθώς η οικοδόμηση και, ιδιαίτερα, η διακόσμηση ενός τέτοιου κτηρίου (π.χ. διακοσμητικά στοιχεία λαξευμένα από μάρμαρο), είναι δαπανηρή.

43 Βασικά Στοιχεία Νεοκλασικισμού
Συμμετρία Αξονικότητα Ρυθμική Επαναληπτικότητα

44 Χαρακτηριστικά Νεοκλασικισμού
Αέτωμα Ακροκέραμα Οδοντωτή Ταινία Περιμετρική Ταινία Ψευδοπεσσοί Περίτεχνα Κιγκλιδώματα Φουρούσια Μαρμάρινη Επιγραφή Αψιδωτές Είσοδοι Ρόπτρα Γωνιόλιθοι

45 Δημόσια Κτήρια Το Δημαρχείο
Το κτήριο του Δημαρχείου οικοδομήθηκε το 1827 και, αρχικά, λειτούργησε ως «το πρώτο εν Ελλάδι Γυμνάσιο». Είναι νεοκλασσικό με αλλοιώσεις (π.χ. ήταν διώροφο και αργότερα προστέθηκε τρίτος όροφος). Χαρακτηριστικά: Τριώροφο κτήριο με αέτωμα, ακροκέραμα, περιμετρικές ταινίες, ψευδοπεσσούς με κιονόκρανα δωρικού ρυθμού, ρόπτρο, μαρμάρινη επιγραφή και γωνιόλιθους.

46 Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη «ο Παλαμήδης»
Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη «ο Παλαμήδης» H Βιβλιοθήκη στεγάζεται στο κτήριο του παλαιού Παρθεναγωγείου. Ιδρύθηκε από τον Προοδευτικό Σύλλογο Ναυπλίου «ο Παλαμήδης» και άρχισε να λειτουργεί το 1951. Τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, έγινε εστία πολιτισμού και πνευματικό κέντρο της πόλης. Χαρακτηριστικά: Μονώροφο κτήριο με αέτωμα , ακροκέραμα, περιμετρική ταινία, οδοντωτή ταινία και ψευδοπεσσούς με κιονόκρανα δωρικού ρυθμού.

47 Η Πινακοθήκη H Πινακοθήκη κτίστηκε το 1905 σε σχέδιο Τεκτονικής Κ. Π. Χαντζάρα. Ο τότε ιδιοκτήτης Γ. Μηναίος (γυναικολόγος-ιατρός και έπειτα Δήμαρχος Ναυπλιέων) χρησιμοποίησε το κτήριο ως κατοικία και ιδιωτική κλινική. Αργότερα, όταν έπαυσε η λειτουργία της κλινικής, στεγάστηκαν σε αυτό η έδρα της 4ης Σιδηράς Μεραρχίας, το Νοσοκομείο Ναυπλίου, η Ανωτέρα Διοίκηση Χωροφυλακής και τέλος, η ταβέρνα «ο Νικόλας». Στη συνέχεια, έγινε κτήμα του Δήμου Ναυπλιέων και το 1997 παραχωρήθηκε ως παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης της Αθήνας.Η ανακαίνιση και ο μουσειολογικός εξοπλισμός προσφέρθηκαν οπό το Κοινωφελές Ίδρυμα Ωνάση. Χαρακτηριστικά: Διώροφο κτήριο με αέτωμα, ακροκέραμα, περιμετρική ταινία, οδοντωτή ταινία, ψευδοπεσσούς με κιονόκρανα δωρικού ρυθμού, περίτεχνα κιγκλιδώματα, μαρμάρινα φουρούσια, «κορνιζαρισμένα» παράθυρα και πόρτες, ρόπτρο, μαρμάρινη επιγραφή.

48 Ιδιωτικά Κτήρια Τα Νεοκλασικά σπίτια ιδιωτών της εποχής είναι, κυριολεκτικά, έργα τέχνης. Διαθέτουν πλoυσιότερο και πιο σύνθετο διάκοσμο σε σχέση με τα δημόσια κτήρια, ξεχωρίζοντας από την πρώτη ματιά.

49 Οικία Λ.Ρουκουνιώτου Το σπίτι ανήκει στην κυρία Λία Ρουκουνιώτου. Είναι πάνω από 100 χρόνων. Ίσως διαθέτει μία από τις ομορφότερες Νεοκλασικές εισόδους στο Ναύπλιο. Χαρακτηριστικά: Διώροφο κτήριο με ακροκέραμα, περιμετρική ταινία, οδοντωτή ταινία, ψευδοπεσσούς με κιονόκρανα δωρικού ρυθμού, περίτεχνα κιγκλιδώματα, ξύλινα φουρούσια, γύψινα κολονάκια, ρόπτρο και γωνιόλιθους.

50 Oικία Γ.Ξενάκη Μαρμάρινη Επιγραφή:
Εδώ βρήκε στέγη ο ποιητής Γρηγόριος Ξενάκης το λίγο καιρό που έζησε στον Ναύπλιο Χαρακτηριστικά: Διώροφο κτήριο με περιμετρική ταινία, ψευδοπεσσούς με κιονόκρανα δωρικού ρυθμού, περίτεχνα κιγκλιδώματα, ξύλινα φουρουσια, πολλά διασκορπισμένα παράθυρα στον πρώτο όροφο, μαρμάρινη επιγραφή, αψιδωτές εισόδους και σκαλιστή πόρτα. Μαρμάρινη Επιγραφή: «Σήμερον εμού και αύριο άλλου» Γ.Π. Ξενάκης

51 Ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία»
Το ξενοδοχείο χτίστηκε το Προς τα τέλη του 19ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία από τον τότε Μητροπολίτη Αργολίδος Νίκανδρο. Eδώ επίσης έμενε το ζεύγος Σλήμαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στις Μυκήνες. Αρχές του 21ου αιώνα, σχεδόν υπό κατάρρευση και σε πλήρη απαξίωση, εξαγοράσθηκε από τον κ. Κ. Δέδε, που το αναστήλωσε, διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κτίσματος. Χαρακτηριστικά: Τριώροφο κτήριο με περιμετρική ταινία, μαρμάρινα φουρούσια και φουρούσια από μαντέμι, περίτεχνα κιγκλιδώματα, «κορνιζαρισμένα» παράθυρα, αψιδωτές πόρτες, ψευδοπεσσούς δωρικού ρυθμού και μαρμάρινη επιγραφή.

52 Κατάστημα «Το Λαϊνέλι»
Το τουριστικό κατάστημα «Το Λαινέλι» λειτούργησε το 19ο αιώνα ως φαρμακείο. Ο τότε ιδιοκτήτης του κτηρίου είχε την επωνυμία Θερμογιάννης. Επάνω από το φαρμακείο υπήρξε το σπίτι του (2ος όροφος). Η μεταξύ διαδρομή συνδεόταν με μια εσωτερική σκάλα. Χαρακτηριστικά: Διώροφο κτήριο με μικρά φουρούσια που στηρίζουν το γείσο, οδοντωτή ταινία, περιμετρική ταινία, περίτεχνα κιγκλιδώματα, φουρούσια, ψευδοπεσσούς δωρικού ρυθμού, αψιδωτή πόρτα με διακοσμητικό στοιχείο (σαν ακροκέραμο), σοβά στον πρώτο όροφο.

53 Εγκαταλελειμμένα Κτήρια
Τα εγκαταλελειμμένα νεοκλασσικά του Ναυπλίου δυστυχώς, συνεχίζουν να πληθαίνουν με τα χρόνια και, καθώς καταρρέουν με τον καιρό, καταρρέει η ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της πόλης μαζί τους. Παρακαλούμε το Δήμο Ναυπλιέων και τους ιδιώτες να μεριμνήσουν για αυτό το θέμα. Εν συνεχεία, θα σας παρουσιάσουμε δύο οικίες σημαντικών λογοτεχνών που έζησαν στο Ναύπλιο, οι οποίες σήμερα βρίσκονται σε εγκατάλειψη.

54 Οικία Α.Τερζάκη Δίπλα, βλέπουμε το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο λογοτέχνης Α. Τερζάκης. Έχει κηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Σήμερα είναι ιδιοκτησία των αδελφών Καλκούνου. Δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία προφανής ή άλλη επισκευαστική μέριμνα. Το κτήριο αυτό κινδυνεύει λόγω αμέλειας και αδιαφορίας να καταρρεύσει.

55 Οικία Ν.Καρούζου Εδώ έζησε ο ποιητής Ν.Καρούζος.
Σήμερα το κτήριο είναι εγκαταλελειμμένο και αποτελεί κατάλυμα άστεγων και τοξικομανών. Πρόθεση του Δήμου ήταν να το μετατρέψει σε μουσείο ή πνευματικό κέντρο. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να υπάρξει συμφωνία με τους ιδιοκτήτες για να το αγοράσει και, έτσι, δεν έγινε τίποτα για το θέμα αυτό.

56 Επίλογος Κάνοντας τη συγκεκριμένη εργασία, μέσα από την έρευνα, τις συνεντεύξεις και την παρατήρηση των κτηρίων, αντλήσαμε πολλές πληροφορίες κι εμπειρίες καθώς και ζήσαμε χαρούμενες στιγμές με την ομάδα «οι Ναυπλιώτισσες». Επιπλέον, πρέπει να παραδεχθούμε πως, λίγο-πολύ, σε καθεμία από μας έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπει τα – προ ολίγου καιρού αδιάφορα- Νεοκλασικά κτήρια της πόλης. Από τη μία, είμαστε βαθιά περήφανες που ζούμε σε μια τόσο όμορφη Νεοκλασική πόλη, το Ναύπλιο. Και αυτό γιατί κάθε φορά που περπατάμε στους δρόμους του, ανακαλύπτουμε από ένα κομμάτι του παρελθόντος μας. Το Ναύπλιο δεν χαρακτηρίζεται τυχαία ως «ζωντανό μουσείο». Από την άλλη, διαμαρτυρόμαστε για την εγκατάλειψη πολλών αναπλιώτικων Νεοκλασικών της Παλιάς πόλης και της Πρόνοιας. Τέλος, χαιρόμαστε που ο Νεοκλασικισμός επιβιώνει και σήμερα. Έτσι, παρατηρούμε στοιχεία του Νεοκλασικισμού (αετώματα, ακροκέραμα, φουρούσια, ψευδοπεσσούς) και σε νεόκτιστα οικοδομήματα. Ας κάνουμε, λοιπόν, τον κόπο και σηκώσουμε το βλέμμα ώστε να παρατηρήσουμε την ομορφιά κάθε κτηρίου... «Λες δεν υπάρχει παράδεισος.Και όμως, κατοικώ στο Ναύπλιο.» - Χρήστος Κατσιγιάννης

57 Πηγές Πληροφόρησης-Ευχαριστίες
Σκίτσο της μαθήτριας Τσεμπερά Ελίνας Εργασία Τεχνολογίας της μαθήτριας Τσεμπερά Ελίνας Φυλλάδιο του Βρεττάννια Hotel Μαρμάρινη Επιγραφή του κτηρίου του Δημαρχείου Μαρμάρινη Επιγραφή της οικίας Γ. Ξενάκη Βιβλίο "Το Ναύπλιο" Σεμνής Καρούζου, Εκδόσεις Εμπορικής Τράπεζας, 1979 Ευχαριστούμε θερμά για τις πολύτιμες πληροφορίες τους: κος Γαβρίλη Μάρτιν κα Γκιόλα Τίνα Κο Καρακαλά Αθανάσιο κα Ρουκουνιώτου Λία


Κατέβασμα ppt "Το ναυπλιο του 19ου αιωνα … σημερα"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google