ΝεανΙΚΗ ΠαραβατικΟτητα

Παρουσίαση με θέμα: "ΝεανΙΚΗ ΠαραβατικΟτητα"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΝεανΙΚΗ ΠαραβατικΟτητα
Ερευνητική Εργασία Β5’

2 Περιεχόμενα Ορισμός και Μορφές του φαινομένου. (Μαρίνος Φύκιας, Τσούνι Φλόριαν, Στεφανάκη Φιλία, Τσάκα Χριστίνα) Ιστορική Αναδρομή. (Εύα Σπυριδάκη, Μαρία Σκουτέλη, Μαρία Σκουλούδη, Μάριος Τσαχάκης) Αίτια του φαινομένου. (Ιωάννα Φραγκουλάκη, Ελευθερία Πατσουράκη, Βάσω Πετράκη) Συνέπειες. (Πιπεράκη Κάλλια, Περογαμβράκη Γωγώ, Χριστοφοράκη Μαρία, Χρονάκη Χαρά) Τρόποι Αντιμετώπισης (Τρούλη Σωτηρία, Τζανάκη Μαρίνα, Πλερωνάκη Αναστασία, Σηφάκη Μάιρα)

3 Τι είναι η Νεανική Παραβατικότητα;
Η νεανική παραβατικότητα είναι η απόκλιση και η έκτροπη συμπεριφορά παιδιών και εφήβων, η οποία εμφανίστηκε και διογκώθηκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Πιο αναλυτικά, με τον όρο νεανική παραβατικότητα χαρακτηρίζουμε την συμπεριφορά εκείνη που στοχεύει στην παραβίαση τυπικών και άτυπων κανόνων. Ο όρος εκφράζει συμπεριφορές που διακρίνονται σε εγκλήματα κατά του κοινού, των ηθών, σε σωματικές βλάβες, αντίσταση στην εξουσία, χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, παραβάσεις νόμων και σε εγκλήματα κατά της ξένης ιδιοκτησίας.

4 Ας γνωρίσουμε κάποιες μορφές της!
Σχολικός εκφοβισμός. Εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου και αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων ατόμων με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Διακρίνεται σε: i)Λεκτικός εκφοβισμός: κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια ii) Κοινωνικός εκφοβισμός: διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση iii) Σωματικός εκφοβισμός: χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές iv) Ηλεκτρονικού εκφοβισμού: εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο. Εξάρτηση ουσιών. Το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης και της βαριάς χρήσης ουσιών αποτελεί πάγιο πρόβλημα για τις κοινωνίες. Παραβίαση του Κ.Ο.Κ. Θα πρέπει να τονιστεί για αυτού του είδους τις παραβάσεις ο μεγάλος σκοτεινός αριθμός των παραβάσεων αυτών, η μεγάλη ποσοστιαία συμβολή τους στο σύνολο της παραβατικότητας των ανηλίκων αλλά και ο υψηλός βαθμός κινδύνου που προκαλείται από αυτού του είδους τις παραβάσεις τόσο για τους δράστες όσο και για τα θύματα. Βία σε αθλητικούς χώρους. Τα επεισόδια βίας στη διάρκεια, πριν ή μετά από την διεξαγωγή των αθλητικών αγώνων αποτελεί κρίσιμο πρόβλημα για την ΕΛ.ΑΣ. Στη χώρα μας η βία στα γήπεδα συνδέεται με την θεσμοθέτηση του επαγγελματικού αθλητισμού, τη διάδοση σχετικών προτύπων από το εξωτερικό ειδικότερα και την ανάπτυξη συλλόγων και συνδέσμων οργανωμένων οπαδών.

5 Γνωρίζοντας λίγο καλύτερα το φαινόμενο!
Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τις αρχές τις δεκαετίας του 1990 στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρατηρείται η συνεχής αύξηση της λεγόμενης μικρομεσαίας εγκληματικότητας. Είναι ενδιαφέρον ότι η εγκληματικότητα των ανηλίκων έχει τα πρωτεία σ' αυτή την εξέλιξη σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο συγκεκριμένα, σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Μεγάλη Βρετανία η εγκληματικότητα των ανηλίκων ξεπερνά το 20% της συνολικής εγκληματικότητας.

6 Ελλάδα. Σταδιακή αύξηση παρουσιάζει και στην Ελλάδα η παραβατικότητα ανηλίκων, ενώ ολοένα και περισσότεροι νέοι που διαπράττουν σοβαρά εγκλήματα, οδηγούνται στα σωφρονιστικά ιδρύματα, για χρήση και διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, απόπειρες ανθρωποκτονιών, κλοπές. Ποσοστό 45% των ανηλίκων, που οδηγούνται στις αίθουσες των δικαστηρίων, αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης από πέντε έως 15 χρόνια.

7 Μάθε ακόμα πως… Σε διάστημα ενός μηνός (Οκτώβριος του 2009) διαπράχθηκαν 11 βιασμοί από παιδιά 15 και 16 χρόνων. Ενώ τον Ιούνιο του περασμένου χρόνου δύο 15χρονες μαθήτριες σκότωσαν, για 10 ευρώ, 80χρονο στην Κερκίνη Σερρών. Κάθε χρόνο εγκλείονται σε σωφρονιστικά καταστήματα της Ελλάδας κατά μέσον όρο 100 ενήλικοι κάτω των 18 ετών. Το ποσοστό των έγκλειστων νέων ανέρχεται σήμερα στο 4,4% του συνόλου των κρατουμένων. Στη Γαλλία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 1,1%, στην Ιταλία 0,7%, ενώ η Ισπανία είναι η μόνη χώρα που δεν φυλακίζει ανηλίκους. Στην Ελλάδα τα όρια ηλικίας για την απόδοση ποινικών ευθυνών σε ανήλικους παραμένουν από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη (τα 13 χρόνια, έναντι 14 και 15 που ισχύει στις περισσότερες χώρες).

8 Ποιες είναι, άραγε, οι αιτίες ύπαρξης του φαινομένου αυτού;
Τα αίτια διακρίνονται σε δύο κατηγορίες. Στους ατομικούς και τους κοινωνικούς παράγοντες. Α. ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ 1)Φύλο 2)Κληρονομικό στίγμα 3)Γενετικές ανωμαλίες 4)Άλλες οργανικές δυσλειτουργίες 5)Ψυχική υγεία Β. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ 1)Σχέση παιδιού-οικογένειας 2)Σχολείο(εκπαίδευση) 3)Περιβάλλον 4)Πρότυπα συμπεριφοράς 5)Εργασία και πολιτιστική διαφορετικότητα.

9 Τι επιπτώσεις έχει το φαινόμενο αυτό στην κοινωνία και το άτομο;
Κοινωνικές Επιπτώσεις Διαταράσσεται η εύρυθμη λειτουργία και η συνοχή της κοινωνίας και επηρεάζονται όλα τα μέλη της ανεξαιρέτως. Εδραιώνεται ένα κλίμα φόβου, διχόνοιας, καχυποψίας και εσωστρέφειας διεγείροντας συναισθήματα ανασφάλειας απέναντι στον συνάνθρωπο. Κλονισμός θεμελιωδών αξιών της δημοκρατίας π.χ. δικαιοσύνη, ευνομία. Παραβιάζονται οι δημοκρατικές αρχές και περιορίζεται ο διάλογος που αποτελεί το θεμέλιο του δημοκρατικού πολιτεύματος ώστε να καθίσταται αδύνατη η επίλυση προβλημάτων, οπισθοδρόμηση, στασιμότητα: δύσκολη η πρόοδος στον πολιτιστικό τομέα Επικράτηση της αντίληψης ότι η βία είναι το μοναδικό μέσο για να αντιμετωπίσεις οποιοδήποτε ζήτημα Κρίση ανθρωπιστικών αξιών, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στρέφεται ενάντια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ελευθερία Ατομικές Επιπτώσεις Επηρεάζει αρνητικά την ψυχοσύνθεσή του πολίτη αλλά και την κοινωνική του υπόσταση. αποκτά αρνητική στάση απέναντι στα κοινωνικά δρώµενα. Κίνδυνος σωματικής ( τραυματισμοί κτλ. ) και ψυχικής υγείας ( στρες, αϋπνίες , κατάθλιψη, οξυθυμία, επιθετικότητα κ.α.). Εμφάνιση οικογενειακών προβλημάτων και αδιεξόδων. Ο δράστης βιώνει την περιθωριοποίηση και μια ζωή χωρίς αύριο, προοπτική και όνειρα. Στιγματίζεται και δέχεται την αποδοκιμασία κοινωνίας, με αποτέλεσμα να στερείται τη δυνατότητα να κάνει μια νέα αρχή. Επιβολή ποινών που ανάλογα με την διάρκεια και την μορφή τους υπονομεύουν το μέλλον και όποια προσπάθεια για αρμονική ζωή. Φανατισμός και ακραίες αντιλήψεις, διαμόρφωση αλλοτριωμένων μη κριτικά σκεπτόμενων προσωπικοτήτων

10 Τι μπορούμε να κάνουμε, όμως, για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα;
Ρόλος της οικογένειας Παροχή ποσότητας- ποιότητας πρώτων βιωμάτων, εμπειριών. Παροχή ασφάλειας και σιγουριάς. Παροχή προτύπων (οι ίδιοι οι γονείς νομοταγείς) Διακριτική παρακολούθηση κοινωνικού περίγυρου του παιδιού (φίλοι, συμμαθητές, παρέες). Συζήτηση προβλημάτων με το παιδί . Καλλιέργεια ορίων στη συμπεριφορά (αμοιβή για σωστή συμπεριφορά και συμβουλή αλλά ανοχή σε περίπτωση παραπτώματος). Αυτοαξιολόγηση για την εύρεση αιτίων σε περίπτωση παραβατικής συμπεριφοράς. Σε έσχατη περίπτωση, καταφυγή σε ειδικό. Ρόλος του σχολείου Προσφορά εναλλακτικών λύσεων και δραστηριοτήτων σε παθητικότητα-ανία λόγω αποτυχίας μαθητών στα μαθήματα (θεωρείται ο κυριότερος συντελεστής της παραβατικής συμπεριφοράς). Παροχή καλά στελεχωμένων παιδοψυχιατρικών υπηρεσιών, οι οποίες πρέπει να συνδέονται με υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης, για ευαισθητοποίηση- εκπαίδευση των εκπαιδευτικών σε θέματα ψυχοκοινωνικής υγείας του παιδιού/ εφήβου- οικογένειας. Ύπαρξη επαγγελματιών ψυχολόγων στα σχολεία, με τους οποίους τα παιδιά θα γνωρίζουν ότι σε επίπεδο απόρρητο θα μπορούν να συζητήσουν όλα τα προβλήματα που τους απασχολούν (όπου έχει εφαρμοστεί αυτό το μέτρο έχει μειώσει την παραβατικότητα μέσα στην πρώτη τριετία κατά % περίπου). Οργάνωση συστηματικών ενημερώσεων προς τους εφήβους- προγράμματα συνεργασίας και βιωματικής συμμετοχής. Εξατομίκευση προγράμματος προσαρμοσμένο σε ανάγκες των μαθητών Προσοχή στον εντοπισμό ταλέντων των μαθητών (μουσικά, αθλητικά κ.ά.).

11 Ρόλος του εκπαιδευτικού
Να καλλιεργήσει μια καλύτερη επικοινωνία και γεφύρωση των σχέσεων εκπαιδευτικού – μαθητή – οικογένειας: Να ενθαρρύνει την ανάπτυξη ώριμης συμπεριφοράς των μαθητών του (η ενασχόλησή του με διαταραγμένη συμπεριφορά καταλήγει τις περισσότερες φορές σε αδιέξοδο) Να αντέξει τα αρνητικά συναισθήματα των μαθητών του, π.χ. θυμό, διαφορετικά αυτός τα εκδηλώνει με βίαιους τρόπους Να ενισχύσει τις κοινωνικές δεξιότητες των μαθητών του και τη συμμετοχή του στη ζωή της κοινότητας. Να μην τονίζει συνεχώς στους γονείς τα λάθη των παιδιών αλλά να μιλά περισσότερο για τις καλές τους ιδιότητες (μην ξεχνούμε πως οι γνώσεις είναι πρόσκαιρες αλλά ο χαρακτήρας είναι για ολόκληρη τη ζωή)

12 Ευχαριστούμε Πολύ!!!!