ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΧΑΜΗΛΟΥ ΜΟΡΙΑΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΣΤΗ ΒΙΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ Λιάκος Σ1., Νικοδημοπούλου Μ1., Καλεβρόσογλου.

Παρουσίαση με θέμα: "ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΧΑΜΗΛΟΥ ΜΟΡΙΑΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΣΤΗ ΒΙΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ Λιάκος Σ1., Νικοδημοπούλου Μ1., Καλεβρόσογλου."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΧΑΜΗΛΟΥ ΜΟΡΙΑΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΣΤΗ ΒΙΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ Λιάκος Σ1., Νικοδημοπούλου Μ1., Καλεβρόσογλου Ι1., Μακέδου Α2., Γρέκας Δ1. 1Α’ Παθολογική Κλινική, Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, ΓΠΝ ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη, 2Εργαστήριο Μικροβιολογίας Β’ Παιδιατρικής Κλινικής, ΓΠΝ ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη

2 Βιοσυμβατότητα Είναι ο βαθμός ενεργοποίησης των μηχανισμών πήξεως και φλεγμονής από κάποιο εξωσωματικό υλικό ↑ ενεργοποίηση ↓ βιοσυμβατότητα

3 Κλινική σημασία Η χαμηλή βιοσυμβατότητα σχετίζεται με θρομβωτικά επεισόδια και αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα

4 Δείκτες βιοσυμβατότητας
Παράγοντες του συμπληρώματος, Β2m, Ελαστάση, Λακτοφερίνη, Άλλοι παράγοντες φλεγμονής Υψηλές τιμές αυτών των παραγόντων σημαίνουν χαμηλή βιοσυμβατότητα

5 Βιοσυμβατότητα της ΑΚ Διάφοροι παράγοντες επηρεάζουν τη βιοσυμβατότητα στη διάρκεια της ΑΚ (γραμμές, μεμβράνες, φάρμακα)

6 Σκοπός της μελέτης μας ήταν να διερευνήσουμε την επίδραση της κλασικής ηπαρίνης (ΚΗ) και της ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους (ΧΒΗ) στη βιοσυμβατότητα της αιμοκάθαρσης.

7 Ασθενείς και μέθοδοι Ν 15 Α/Γ 8/7 Ηλικία 54.7±18.8 έτη Διάρκεια ΑΚ
66.7±55 μήνες 1η συνεδρία (ΚΗ) 90 IU/Kg ΒΣ 30% στην έναρξη 70% έγχυση στη διάρκεια της ΑΚ 2η συνεδρία (ΧΒΗ Tinzaparin sodium) 85 IU/Kg ΒΣ στην έναρξη Διάρκεια συνεδρίας 4 ώρες Φίλτρο Cellulose acetate 1.9 m2 low flux

8 Ασθενείς και μέθοδοι Δείγματα αίματος: Προσδιορίστηκαν:
Τ0: έναρξη συνεδρίας Τ10: 10 min Τ60: 60 min T240: τέλος της συνεδρίας Προσδιορίστηκαν: Αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων Αριθμός πολυμορφοπύρηνων C3a b2m

9

10

11

12

13

14

15 Σχολιασμός Τρόπος χορήγησης Ενδείξεις διαφοράς στη βιοσυμβατότητα
Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να διερευνηθεί ο ακριβής ρόλος της ηπαρίνης στη βιοσυμβατότητα της ΑΚ

16 Συμπεράσματα Τα αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν μία διαφορά στη βιοσυμβατότητα των δύο τύπων ηπαρίνης (ΚΗ και ΧΒΗ) από την πλευρά των μεταβολών του C3a, χωρίς ωστόσο να υπάρχει διαφορά στις μεταβολές των λευκών και πολυμορφοπύρηνων αιμοσφαιρίων και των επιπέδων της b2m.