ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Μιρέλλα Πολίτη Κωστούλα Βυζά Κατερίνα Βένι.

Παρουσίαση με θέμα: "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Μιρέλλα Πολίτη Κωστούλα Βυζά Κατερίνα Βένι."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Μιρέλλα Πολίτη Κωστούλα Βυζά Κατερίνα Βένι

2 Ιστορικές Περίοδοι και Καλλιτεχνικά Ρεύματα

3 Κυκλαδική Τέχνη Μινωική Τέχνη Μυκηναϊκή Τέχνη 3.000-2.000 π.Χ.
Χαρακτηριστικά: Σφραγιδογλυφία Μεγαλοπρεπή ανάκτορα Τοιχογραφίες Αγγειογραφία Γλυπτική Γραμμική Α’ π.Χ. Ανάκτορα Θολωτοί τάφοι Γραμμική Β’ Η απεικόνιση της φύσης γίνεται πειθαρχημένη και αυστηρή. Εμφανίστηκε το π.Χ. Χαρακτηριστικά τέχνης: Ειδώλια Τοιχογραφίες Τέχνη φυσιολατρικού χαρακτήρα. Ρεαλιστική απεικόνιση μορφών.

4 Γεωμετρική τέχνη Αρχαϊκή τέχνη
Γεωμετρική τέχνη Αρχαϊκή τέχνη π.Χ. π.Χ. Χαρακτηριστικό της εποχής ήταν η απεικόνιση γεωμετρικών σχημάτων στα αγγεία και σχηματοποιημένες μορφές. Ανάπτυξη μεταλλοτεχνίας, γλυπτικής, κεραμικής και πηλοπλαστικής. Σύνθεση των ομηρικών επών. Στις μορφές επικρατεί ένα φυσιοκρατικό και ανθρωποκεντρικό μοντέλο. Διαμορφώνεται ο ιωνικός και ο δωρικός ρυθμός στην αρχιτεκτονική και ο Μελανόμορφος και ο Ερυθρόμορφος στην αγγειοπλαστική. Στη γλυπτική κυριαρχούν οι κούροι και οι κόρες.

5 Κλασική τέχνη Ρωμαϊκή τέχνη
Κλασική τέχνη Ρωμαϊκή τέχνη π.Χ. Επιρροή από Ετρούσκους και Έλληνες. Διακρίνεται για τα αμφιθέατρα, υδραγωγεία, θριαμβευτικές αψίδες, λουτρά κ.α. Νέα είδη γλυπτικής: το θριαμβευτικό σύμπλεγμα του έφιππου, τον τύπο του αυτοκρατορικού αγάλματος και το ιστορικό ανάγλυφο. Οικοδομείται η Ακρόπολη. Στη γλυπτική δημιουργήθηκαν τα αρχιτεκτονικά γλυπτά, τα επιτύμβια και τα αναθηματικά ανάγλυφα

6 Γοτθική τέχνη Βυζαντινή τέχνη
Γοτθική τέχνη Βυζαντινή τέχνη 12ο -15ο αι. μ.Χ. μ.Χ. Κυριαρχεί στην αρχιτεκτονική. Μεγαλόπρεποι καθεδρικοί ναοί. Βιτρό και τοιχογραφίες ναών. Αρχιτεκτονική ναών: δρομική βασιλική, βασιλική με εγκάρσιο κλίτος, σταυροειδής βασιλική, τρουλαία βασιλική, σταυροειδής με τρούλο, σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο, οκταγωνικός, μικτός και σταυρεπίστεγος. Ψηφιδωτά, φορητές εικόνες, μικροτεχνίες.

7 Ιταλική Αναγέννηση Αναγέννηση στο Βορρά
Ιταλική Αναγέννηση Αναγέννηση στο Βορρά 14ος- 16ος αι. Αναβίωση ελληνορωμαϊκής τέχνης με μυθολογικά και ανθρωπιστικά θέματα. Νέες τεχνικές (ξυλογραφία, ελαιογραφία). Σημαντικοί καλλιτέχνες: Τζιότο, Μικελάντζελο, Ντα Βίντσι, Μποτιτσέλι, Μπραμάντ, Ντονατέλο κ.α. Φλαμανδική, Ολλανδική, Γερμανική τέχνη. Κυρίως ζωγραφική και χαρακτική. Ανακάλυψη τεχνικής λαδομπογιάς. Καλλιτέχνες: Άυκ, Μπρέγκελ, Ντύρερ κ.α.

8 Μανιερισμός Μπαρόκ Ροκοκό
Μανιερισμός Μπαρόκ Ροκοκό Αρχές 18ου αι. Αντίθεση στην Αναγέννηση-παραμορφωμένες φιγούρες, εκτός του Ελ Γκρέκο. Καλλιτέχνες: Μπολόνια, Τιντορέτο, Ποντόρμο, Βαζάρι , Τσελίνι κ.α. Δραματικό, συναισθηματικό στοιχείο και ορθολογισμός. Κύριος εκπρόσωπος ο Πιέτρο ντα Κορτόνα. Άλλοι: Ρεμπράντ, Μπερνίνι κλπ. Στιλ πιο ανάλαφρο και εκλεπτυσμένο απ’ το Μπαρόκ. Συναντάται σε εσωτερικούς χώρους. Καλλιτέχνες: Μπουσέ, Φραγκονάρ, Βατό, Χόγκαρθ κ.α.

9 Κλασικισμός-Νεοκλασικισμός Ρομαντισμός Ρεαλισμός
Κλασικισμός-Νεοκλασικισμός Ρομαντισμός Ρεαλισμός τέλη 18ου- μέσα 19ου αι. Μέσα 19ου αι. Σχεδόν μιμείται την τέχνη της Ελλάδας και της Ρώμης με αρμονία και σωστές αναλογίες. Εμφανίστηκε στην Ιταλία. Καλλιτέχνες: Νταβίντ, Πουσσέν, Καράτσι κ.α. Σημαντικά κτίρια: Βαλχάλα και Πάνθεο(Παρίσι). Επιρροή από Μεσαίωνα. Κυριαρχεί το συναίσθημα και το φανταστικό στοιχείο. Καλλιτέχνες: Ντελακρουά, Μπλέικ, Τέρνερ, Ριντ(Αψίδα του Θριάμβου) κ.α. Απεικονίζει την πραγματικότητα και την καθημερινότητα. Καλλιτέχνες: Κουρμπέ, Ρεπίν κ.α.

10 Νατουραλισμός Ιμπρεσιονισμός Μετα-Ιμπρεσιονισμός
Νατουραλισμός Ιμπρεσιονισμός Μετα-Ιμπρεσιονισμός Ρεαλιστική απεικόνιση κυρίως τοπίων, χωρίς ιδεαλισμούς. Καλλιτέχνες: Κόνσταμπολ, Ντομπινού, Μπιντέν , Ρουσό κ.α. Κίνημα που αντιτάχθηκε στις υπαγορεύσεις τις Ακαδημίας Καλών Τεχνών. Θεμελιωτές του Ιμπρεσιονισμού: Μονέ, Ρενουάρ και Σίσλευ. Οι ζωγράφοι εκφράζονται μέσω συμβολισμών χρησιμοποιώντας την φαντασία τους. Καλλιτέχνες: Σερά, Βαν Γκογκ, Ματίς, Ντενίς, Σεζάν, Γκογκέν κ.α.

11 Φοβισμός Εξπρεσιονισμός Κυβισμός
Φοβισμός Εξπρεσιονισμός Κυβισμός Έντονα, σκοτεινά χρώματα και έντονες αντιθέσεις. Καλλιτέχνες: Ντερέν και Μουνκ. Παραμόρφωση των έργων και προβολή έντονων συναισθημάτων. Επιρροή από αφρικανική τέχνη. Εμφανίζεται σε ζωγραφική, λογοτεχνία, θέατρο, μουσική. Καλλιτέχνες: Καντίνσκυ, Σόενμπεργκ, Βέμπερν, Κίρχνερ κ.α. Τόσο στη ζωγραφική όσο και στη γλυπτική συναντώνται οι καθαρές φόρμες, το περίγραμμα και τα γεωμετρικά σχήματα. Καλλιτέχνες: Πικάσο και Μπρακ.

12 Φουτουρισμός Ντανταϊσμός
Φουτουρισμός Ντανταϊσμός Αναπτύχθηκε σε όλους τους τομείς της τέχνης. Στη ζωγραφική αποδίδονται διαμελισμένα αντικείμενα σε πλήρη σύνθεση. Στη μουσική οι συνθέσεις αποτελούνται από κραυγές, σειρήνες και θορύβους. Καλλιτέχνες: Μαρινέτι, Μποτσιόνι, Μπάλα κ.α. Αντιτίθεται στη βαρβαρότητα του Α’ Π.Π. με παραλογισμό, καταστροφή και επιθετικότητα. Καλλιτέχνες: Ντυσάν, Πικαμπιά, Ραίη, Ζιντ κ.α.

13 Σουρεαλισμός Αφηρημένη τέχνη Μεταμοντερνισμός
Σουρεαλισμός Αφηρημένη τέχνη Μεταμοντερνισμός Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός-Γεωμετρική Αφαίρεση Οπ Αρτ, Σουπρεματισμός, Ορφισμός, Action Painting. Ανεικονικά έργα που εκφράζονται μέσα από χρώματα και σχήματα. Καλλιτέχνες: Πόλοκ, Βαζαρελί, Ντελονέ κ.α. Δανείζεται στοιχεία από όποια εποχή και όποιο ρεύμα θέλει. Κίνημα κυρίως λογοτεχνικό. Τα έργα τους εξερευνούν τα όνειρα , το ασυνείδητο και τη φαντασία. Καλλιτέχνες: Ρεμπώ, Απολλιναίρ, Μαλλαρμέ, Μπρετόν, Μιρό, Μασόν κ.α.

14 Λαοί και τέχνη

15 Μεσοποταμία Αίγυπτος 1)Η σφηνοειδής γραφή 2)Ζιγκουράτ
3)Κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας. Αίγυπτος 1)Πυραμίδες της Γκίζας 2)Ναούς, τάφους 3)Γλυπτική: Ανάγλυφα ή γλυπτά(Μεγάλη Σφίγγα) 4)Ιερογλυφικά 5)Τοιχογραφίες στο εσωτερικών των πυραμίδων 6)Υφαντική τέχνη 7)Κοσμηματοποιία

16 Μάγια Ίνκας Αζτέκοι 1)Πέτρινα σπίτια, πυραμιδοειδείς ναοί
2)Υφαντουργία 3)Μια μορφή ιερογλυφικής γραφής. 4)Γλυπτά 5)Πολεοδομία 6)Ημερολόγιο Ίνκας 1)Γλώσσα: Κέτσουα 2)Ανεπτυγμένη αρχιτεκτονική 3)Μάτσου Πίτσου (αστρονομικό παρατηρητήριο) 4)Ανάκτορα 5)Σύστημα χρονολόγησης Αζτέκοι 1)Λιθοξόοι, κοσμηματοτεχνίτες, χειροτέχνες 2)Γραφείς 3)Κεραμοποιοί 4)Ανέπτυξαν την αστρονομία 5)Μηχανικοί τεχνίτες 6)Γλύπτες, μουσικοί, λογοτέχνες 7)Ημερολόγιο

17 Καππαδοκία 1)Βυζαντινές εκκλησίες, μοναστήρια, ασκηταρειά, βραχόσπιτα 2)Νωπογραφίες, τοιχογραφίες 3)Ταπητουργία 4)Κεραμοποιία 5)Μαυσωλείο 6)Βιβλιοθήκη Περσία Συνονθύλευμα της τέχνης των υποτελών λαών 1)Γλώσσα: Φαρσί και ένα είδος σφηνοειδούς γραφής 2)Δαρεικός 3)Γεφύρωση του Ελλησπόντου 4)Άνοιγμα Διώρυγας στον Άθω 5)Ποίηση 6)Δαιδαλώδη παλάτια

18 Θρησκεία και τέχνη

19 Βουδισμός 1)Γλυπτά ελληνικής τεχνοτροπίας(απεικονίσεις του Βούδα) 2)Εικόνες ζωγραφίζονται σε μετάξι και κυλίνδρους 3)Πληθώρα ναών και μοναστηριών με περίτεχνη διακόσμηση και ιδιαίτερη αρχιτεκτονική 4)Ο καλλιτέχνης είναι κοντά στη φύση 5)Χαρακτική Ινδουισμός 1)Ο ναός είναι μικρογραφία του σύμπαντος(λαξεύονται σε βράχους) 2)Γλυπτική(μύθοι, έπη, θρησκευτική ζωή) 3)Έργα σε πάπυρους, πίνακες ή τοίχους

20 Ισλάμ 1)Ανεικονική τέχνη 2)Αραβουργήματα 3)Μπουχάρες
4)Φυτικά, γεωμετρικά μοτίβα 5)Τεμένη ή τζαμί 6)Μωσαϊκά-Ψηφιδωτά 7)Μη ρεαλιστικές απεικονίσεις 8)Γραφή Κορανίου: Αραβικά

21 Λογοτεχνία και Ποίηση

22 Αρχαία Ελλάδα 1)Πρώτα έντεχνα ήταν τα Ομηρικά έπη, Ιλιάδα και Οδύσσεια(80ς αιώνας π.Χ.). Άλλοι σημαντικοί επικοί ήταν ο Ησίοδος, ο Εύμηλος, ο Καρκίνος, ο Κιναίθωνας κ.α. 2)Λυρική ποίηση: χορική ποίηση, μονωδία, ίαμβος, αιολικό μέλος και ελεγεία. Σημαντικοί λυρικοί: Σαπφώ, Αλκαίος, Ανακραίοντας, Σιμωνίδης, Πίνδαρος κ.α. 3)Δραματική ποίηση-Τραγωδία: αναπτύσσεται το 2ο μισό του 6ου αι π.Χ. Προήλθε από εξάρχοντες διθυράμβου. Σημαντικότεροι τραγικοί: Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης. Έργα: Αντιγόνη, Οιδίπους Τύρρανος, Ιφιγένεια εν Αυλίδη κ.α. 4)Κωμωδία: Πιθανόν προήλθε από φαλλικά άσματα για το Διόνυσο ή τη μεγαρική φάρσα. Σημαντικοί ποιητές: Αριστοφάνης, Πλάτων, Μάγνης, Μένανδρος κ.α. Έργα: Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Πείσανδρος κ.α. 4)Μέση κωμωδία: Περίοδος μετά τον Αροστοφάνη έως το Μένανδρο(4ος αι). Λιγότερο πολιτικοποιημένη, λιγότερο τολμηρό λεξιλόγιο. 5)Νέα κωμωδία: Διαδραματίζεται σε αστικό περιβάλλον, δεν έχει επικαιρικό χαρακτήρα. Στηρίζεται σε περίπλοκες υποθέσεις Ποιητές: Μένανδρος, Φιλήμων, Ποσείδιππος κ.α.

23 Ελληνορωμαϊκοί χρόνοι
Καλλιεργείται η πεζογραφία και το μυθιστόρημα. Ποίηση: Επίγραμμα(Κριναγόρας, Αντίπατρος), ορφικοί ύμνοι, μυθολογικά έπη(Αλιευτικά του Οππιανού). Πεζογραφία: Πολυγραφότατος συγγραφεύς ο Βοιωτός Πλούταρχος. Άλλοι: Φλάβιος Ιώσηπος, Αππιανός, Αρριανός, Διονύσιος ο Αλικαρνασεύς , Παυσανίας κ.α. Καλύπτονται εγκυκλοπαιδικής φύσης θέματα. Μεσαιωνική Λογοτεχνία Είδη: Εκκλησιαστική(Βίοι αγίων, θεολογικές πραγματείεςκλπ) και κοσμική λογοτεχνία(κύριο θέμα αγάπη, δείγματα Μπέογουλφ, Αρθουριανός Κύκλος, Έπος του Διγενή, Το Τραγούδι των Νιμπελούγκεν κ.α.. Γλώσσες: λατινικά, αρχαία αγγλικά-νορβηγικά-γερμανικά, ελληνικά.

24 Αναγεννησιακή Λογοτεχνία
Αγγλία: Άνθηση κατά την Ελισαβετιανή Εποχή. Σονέτο και έπος σημαντικές ποιητικές μορφές. Θέματα: εντυπωσιασμός, μελόδραμα, εκδίκηση. Κορυφαίοι ποιητές: Μάρλοου, Σπένσερ, Σίντνεϋ μεσ ημαντικότερο τον Σαίξπηρ. Έργα: Η Βασίλλισα των Νηρηίδων, Λουκρητία, Αστροφέλ και Στέλλα, Αφροδίτη και Άδωνης κ.α. Γαλλία: Ενδιαφέρον για την αγάπη και την ψυχολογική, ηθική ανάλυση. Επηρεάζεται από τον Αντίκτυπο του Πετράρχη, τον Ιταλικό Νεοπλατωνισμό, τον ανθρωπισμό και τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Θέματα: επικρατεί η μυθολογία , η απεικόνιση της φύσης., ο έρωτας και η θλίψη. Στα τέλη 16ου αι. χαρακτηρίζεται από πόλεμο και απαισιοδοξία. Εξακολουθούν να υπάρχουν ιπποτικά μυθιστορήματα. Εμφανίζεται το διήγημα. Λογοτέχνες: Μολινέ, Λεμαίρ, Ραμπελέ κ.α. Ισπανία: 1492 Αρχή της Ι.Α. Η γλώσσα και το λεξιλόγιο είναι απλά και κατανοητά. Κυριαρχεί λυρική ποίηση, ποιήματα, σονέτα, επιστολές, θρησκευτική-διδακτική πεζογραφία, ποιμενικό- ρομαντικό μυθιστόρημα. Θέματα: πλατωνική αγάπη, γυναικεία ομορφιά, ειδωλολατρική μυθολογία. Λογοτέχνες: ντε Θιζνέρος, ντε Νεμπρίχα, ντε Γρανάδα, ντε Ρόχα κ.α. Ιταλία: Η παλαιότερη λαϊκή λογοτεχνική παράδοση ήταν αυτή των τροβαδούρων(λυρική οξιτανική ποίηση). Εξελίχθηκε το δράμα και το κωμικό-βέβηλο στοιχείο. Κλασικές παραδόσεις και πολιτική ενασχόληση επηρεάζουν την ιταλική λογοτεχνία. Λογοτέχνες: Μπουβαλέλι, Καπόνι, Μπελτσάρι κ.α.

25 Κλασικισμός στη Λογοτεχνία
Άνθισε το 17ο αι. Σκοπός του, να δημιουργήσει αρμονία ανάμεσα σε γραπτά και κείμενα. Οι συγγραφείς ακολουθούσαν αυστηρούς κανόνες. Δεν υπάρχουν εξωπραγματικά στοιχεία και βλέπουμε μια ελαφρά στροφή προς την αρχαιότητα. Επιτυχία γνωρίζει η θεατρική κωμωδία. Ρομαντισμός στη Λογοτεχνία Το κίνημα αυτό στη λογοτεχνία εκδηλώθηκε στην Ευρώπη με επίκεντρο τη Γαλλία, την Αγγλία και τη Γερμανία(1ο μισό του 19ου αι.). Έδωσε προβάδισμα στη συναισθηματικότητα και τη φαντασία. Θέματα αντλούνται από δοξασίες, παραδόσεις και θρύλους. Οι ήρωες είναι μελγχολικοί και απελπισμένοι. Λογοτέχνες: Μπάιρον, Ουγκώ, Δουμάς, Σατωμπριάν κ.α. Ρεαλισμός στη Λογοτεχνία Παρουσιάζει αντικειμενικά την πραγματικότητα και όχι εξιδανικευμένη και τέλεια. Αντιδρά στο ρομαντισμό με αληθοφάνεια της καθημερινότητας. Εμπνέεται από τον υπαίθριο και τον αστικό βίο, τις κυβερνητικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις της εποχής και τις κοινωνικές μεταβολές. Λογοτέχνες: Μπράουνινγκ, Τένισον, Άρνολντ κ.α. Παρνασσισμός στη Λογοτεχνία Χαρακτηριστικά: πιστότητα, ρεαλιστική αναπαράσταση, ψυχρότητακαι απάθεια. Έκαναν ακριβείς περιγραφές και επιδίωκαν την τελειότητα. Στράφηκαν προς την κλασική αρχαιότητα και τον ινδικό πολιτισμό. Λογοτέχνες:Ντελίλ, Μπανβίλ, Μεντές, Προυντόμ κ.α. Συμβολισμός στη Λογοτεχνία Λογοτεχνικό κίνημα γαλλικής-βελγικής προέλευσης(τέλη 19ου αι). Εικόνες και αντικείμενα χρησιμοποιούνταν με συμβολική σημασία. Επικρατούσε το δραματικό στοιχείο. Αποτελείται από συλλογές σύντομων κομματιών με εξαίρεση αλληγορικά έπη και θεατρικά. Λογοτέχνες: Μαλλαρμέ, Ρεμπώ, Βερλαίν κ.α.

26 Νατουραλισμός στη Λογοτεχνία
Ρεύμα που αναπτύχθηκε στη Γαλλία (τέλη 19ου-αρχές 20ου αι.). Η νατουραλιστική πεζογραφία μοιάζει πολύ με τη ρεαλιστική, απεικονίζει την πραγματικότητα με ακρίβεια. Διαφέρουν ως προς τη φιλοσοφία των ηρώων. Επιλέγουν θέματα και ήρωες από το περιθώριο της κοινωνίας. Εκπρόσωπος του κινήματος: Εμίλ Ζολά Υπερρεαλισμός στη Λογοτεχνία Άνθισε στη Γαλλία , την περίοδο μεταξύ των 2 Παγκοσμίων Πολέμων. Οι λογοτέχνες πρότειναν αναθεώρηση των ανθρώπινων αξιών, επηρεασμένοι απ’ τον Φρόυντ και τον μαρξισμό. Εκφράζονταν με τον αυτοματισμό και διακήρυττε το μη κομφορμισμό. Χαρακτηρίζεται από αντίθεση στο Χριστιανισμό και τον καρτεσιανισμό. Εκπρόσωπος: Αντρέ Μπρετόν Αισθητισμός στη Λογοτεχνία Δημιουργήθηκε στην Αγγλία(τέλη του 19ου αι.). Ανήκε στη Βικτωριανή Αντίδραση. Έλαβε χώρα από το (τελείωσε με τη δίκη του Όσκαρ Ουάιλντ). Ανέπτυξε τη λατρεία της ομορφιάς και τη φιληδονία. Οι συγγραφείς του Αισθητισμού πίστευαν ότι ο ρόλος κάθε τέχνης είναι να παρέχει εκλεπτυσμένη αισθησιακή ηδονή και όχι να εκφράζει ηθικά ή συναισθηματικά μηνύματα. Λογοτέχνες: Όσκαρ Ουάιλντ, Μάθιου Έλιοτ, Τσαρλς Σουίνμπερν κ.α.

27 Νεοελληνική Λογοτεχνία
Είναι η ελληνική λογοτεχνική παραγωγή από το Χωρίζεται σε τρεις περιόδους: την υστεροβυζαντινή, την περίοδο και την περίοδο από το ‘21 μέχρι σήμερα. 1)Υστεροβυζαντινή: 1ο γραπτό σε δημώδη γλώσσα, το Έπος του Διγενή Ακρίτα. Επικρατούν σατιρικά, ηθικοδιαδακτικά ποιήματα., μυθοπλαστικές αφηγήσεις και αλληγορικές διηγήσεις(π.χ. Αχχιληίς, Το Χρονικό του Μορέως). 2)1453-Διαφωτισμό: Η λογοτεχνία αναπτύσσεται σε φραγκοκρατούμενες περιοχές. Γράφονται πολλά ερωτικά ποιήματα και θρησκευτικά κείμενα σε λαϊκή γλώσσα, καθώς και ιστορικά, σατιρικά και διδακτικά.