Ευρώτας και Λακεδαίμονα

Παρουσίαση με θέμα: "Ευρώτας και Λακεδαίμονα"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ευρώτας και Λακεδαίμονα

2

3 Ετυμολογικά, το όνομα του Ευρώτα
Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη ευρώς,που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει μούχλα. Στα αρχαία χρόνια, πάντως, ονομαζόταν Ίρις.H λέξη ευρώτας έχει δύο συνθετικά ευ+ρόος. Πηγάζει από το Αρκαδικό Οροπέδιο,νότια της Μαντινείας κοντά στη Μεγαλόπολη και διέρχεται μεταξύ των οροσειρών Ταϋγέτου και Πάρνωνα κατόπιν περνάει δίπλα από τη Σπάρτη,διασχίζοντας το νομό Λακωνίας από βορρά προς νότο χωρίζοντάς τον στα δύο. Οι εκβολές του βρίσκονται στο μυχό του Λακωνικού κόλπου. Από τα νερά του υδρεύονται οικισμοί και αρδεύεται ένα μεγάλο μέρος της καλλιεργήσιμης έκτασης στη Λακωνία.

4 Περιγραφή του ρου του Ευρώτα

5 Ιστορική-Λαογραφική περιγραφή της Λεκάνης Απορροής του Ποταμού Ευρώτα
Η έκταση της Λεκάνης Απορροής του Ευρώτα είναι km2, έκταση στην οποία συμπεριλαμβάνονται τμήματα των Περιφερειακών Ενοτήτων Λακωνίας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας.Τα γεωγραφικά όρια της περιοχής είναι στα δυτικά η οροσειρά του Ταϋγέτου, στα βόρεια οι ορεινές περιοχές της Δημοτικής Ενότητας Σκιρίτιδας (κορυφή Αγριοκερασιά), στα ανατολικά η οροσειρά του Πάρνωνα και στα νότια ο Λακωνικός Κόλπος. Οι κύριοι ποταμοί που διατρέχουν τη Λεκάνη Απορροής είναι ο Ευρώτας και ο Πλατύς ή Σμύνος.Ο ποταμός Ευρώτας αποτελεί ιστορικό ποτάμι, γύρω από το οποίο έχει αναπτυχθεί η Σπάρτη, το σημαντικότερο αστικό κέντρο της Λεκάνης. Πηγάζει από τη νοτιοανατολική περιοχή του οροπεδίου της Μεγαλόπολης της Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας και εκβάλλει στο Λακωνικό Κόλπο. Ο ποταμός Πλατύς πηγάζει από την ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου και εκβάλλει στο Λακωνικό κόλπο, δυτικά της αντίστοιχης εκβολής του Ευρώτα, κοντά στο Γύθειο. Στην περιοχή βρίσκονται δυο κύριες πεδιάδες, η κοιλάδα της Σπάρτης και το δυτικό τμήμα της πεδιάδας της Σκάλας.

6 Η συμβολή του Ευρώτα στην ανάπτυξη του πολιτισμού της Σπάρτης
Η Σπάρτη (Σπάρτα στη Δωρική διάλεκτο, Σπάρτη στην Αττική διάλεκτο) ήταν πόλη-κράτος στην Αρχαία Ελλάδα που ήταν χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευρώτα στη Λακωνία στο νότιο ανατολικό μέρος τηςΠελοποννήσου. Έχει μείνει γνωστή στην παγκόσμια ιστορία για τη στρατιωτική δύναμή της, την πειθαρχία της, τον ηρωισμό της και το μεγάλο αριθμό των δούλων της. Επίσης, είναι γνωστή και στην Ελληνική Μυθολογία, κυρίως για τον μύθο της Ωραίας Ελένης. Η στρατιωτική δύναμη της Σπάρτης οφειλόταν στο σύστημά της αγωγής που είχε επιβάλει η νομοθεσία του Λυκούργου, κάτι που ήταν μοναδικό στην Αρχαία Ελλάδα. Η ιστορική περίοδος της Σπάρτης αρχίζει μετά την Κάθοδο των Δωριέων γύρω στο1100 π.Χ. (αν και η αρχαιολογία υποστηρίζει ότι η κάθοδος των Δωριέων έγινε αργότερα) και τελειώνει κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας, αν και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την επίδραση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού στην περιοχή πολύ πριν την άφιξη των Δωριέων, πράγμα που θεωρείται η προϊστορία της Αρχαίας Σπάρτης. Κατά τη διάρκεια της Κλασσικής Αρχαιότητας η Σπάρτη ήταν μία από τις δύο πιο ισχυρές πόλεις-κράτη στην Αρχαία Ελλάδα, μαζί με την Αθήνα. Η Σπάρτη άρχισε να αναδύεται ως πολιτικο-στρατιωτική δύναμη στην Ελλάδα κατά την αρχή της Αρχαϊκής Εποχής μετά το τέλος των σκοτεινών χρόνων της γεωμετρικής εποχής και έφτασε στην απόλυτη ακμή της μετά τη νίκη της στον Πελοπονησιακό πόλεμο επί της Αθήνας και των συμμάχων της, όταν και πέτυχε να επιβάλει την ηγεμονία και την επιρροή της στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαιοελληνικού κόσμου. Η ηγεμονία της δεν κράτησε πολύ και μετά τις ήττες της από τους Θηβαίους το 371 π.Χ στα Λεύκτρα και το 362 π.Χ.. στη Μαντίνεια έχασε την παλαιά της δύναμη, ταυτόχρονα και με την άνοδο του βασιλείου της Μακεδονίας άρχισε να παίζει έναν δευτερεύοντα ρόλο στα ελληνικά πράγματα. Κάποιες αναλαμπές τον 3ο αιώνα π.Χ. δεν εμπόδισαν την παρακμή της ακολουθώντας την μοίρα του υπόλοιπου ελληνικού κόσμου που κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Όμως και κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας συνέχισε να αποτελεί πόλο έλξης λόγω της πλούσιας ιστορίας της.

7 Η έννοια του υγρότοπου Υγρότοπος ονομάζεται κάθε τόπος που καλύπτεται μόνιμα ή εποχικά από ρηχά νερά ή που δεν καλύπτεται ποτέ από νερά αλλά έχει υγρό υπόστρωμα για μεγάλο διάστημα του έτους . Οι υγρότοποι είναι πιο αναλυτικά φυσικές ή τεχνητές περιοχές οι οποίες αποτελούνται από έλη. Οι περιοχές αυτές είναι μόνιμα ή προσωρινά καλυπτόμενες από νερό το οποίο είναι στάσιμο ή τρεχούμενο, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό.Στους υγρότοπους συχνή είναι η παρουσία βλάστησης και η ύπαρξη υδρομορφικών εδαφών.

8 Η έννοια του οικοσυστήματος
Οικοσύστημα χαρακτηρίζουμε το σύνολο των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων μιας περιοχής,καθώς επίσης και οι μεταξύ τους σχέσεις. Πιο αναλυτικά αποτελείται από τον πληθυσμό,δηλαδή το σύνολο των οργανισμών που ανήκουν στο ίδιο είδος,τη βιοκοινότητα που είναι το σύνολο του πληθυσμού και οι σχέσεις αλληλεπίδρασης τους.Τέλος αποτελείται από το βιότοπο,την περιοχή,στην οποία ζει ενας πληθυσμός ή μια βιοκοινότητα. Είδη οικοσυστημάτων: θαλάσσιο οικοσύστημα ,παράκτιο και χερσαίο.

9 Το ποτάμι ως παράδειγμα απλού υγροτοπικού οικοσυστήματος
Το ποταμικό οικοσύστημα όπως και κάθε άλλο οικοσύστημα έχει και μία ιεραρχημένη δομή.Αποτελείται από τους παραγωγούς οι οποίοι απλώνονται στα νερά του ποταμού ή της λίμνης,εκεί όπου υπάρχει άφθονη ηλιακή ενέργεια για φωτοσύνθεση. Στους παραγωγούς ανήκουν τα φυτά, τα κυανοβακτήρια και τα φύκη. Ακόμα στο οικοσύστημα υπάρχουν οι καταναλωτές,δηλαδή οι ποικίλοι τύποι ζώων.

10 Αυτά μπορεί να είναι τα σαρκοφάγα,τα φυτοφάγα ή τα παμφάγα
Αυτά μπορεί να είναι τα σαρκοφάγα,τα φυτοφάγα ή τα παμφάγα. Καταναλωτές ή ετερότροφοι οργανισμοί είναι εκείνοι που αποκτούν ενέργεια με την τροφή τους. Ανάλογα με το πόσο απέχουν από τους παραγωγούς, διακρίνονται σε καταναλωτές πρώτης τάξης (φυτοφάγα ζώα), καταναλωτές δεύτερης τάξης (σαρκοφάγα ζώα που τρέφονται με φυτοφάγα), τρίτης τάξης (σαρκοφάγα ζώα που τρέφονται με άλλα σαρκοφάγα) κ.ο.κ.

11 Αποικοδομητές είναι οι βακτήρια και μύκητες που διασπούν τη νεκρή οργανική ύλη και τη μετατρέπουν σε ανόργανη, ώστε να είναι αξιοποιήσιμη από τους παραγωγούς στη συνέχεια. Νεκρή οργανική ύλη αποτελούν οι νεκροί οργανισμοί, τα πεσμένα φύλλα και οι καρποί κ.ά.

12 Σύσταση του νερού Το νερό είναι η πιο διαδεδομένη χημική ένωση η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας.Αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου και από ένα άτομο οξυγόνου με χημικό τύπο H2O.

13 Διαφάνεια νερού Η κύρια πηγή ενέργειας για το λιμναίο οικοσύστημα, όπως εξάλλου και για κάθε άλλο οικοσύστημα, είναι ο ήλιος. Ένα μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας που προσπίπτει στην επιφάνεια του νερού ανακλάται και διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Το βάθος στο οποίο εισέρχεται η ηλιακή ακτινοβολία μέσα σε ένα όγκο νερού ελαττώνεται εξαιτίας της σταδιακής μετατροπής της σε θερμότητα.Ακόμα και μικρές μεταβολές μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη διαφάνεια του νερού.Έτσι,η διαπερατότητα του φωτός είναι ενδεικτική για την ποιότητα και την καθαρότητά του.Επίσης,συμβάλλει στη σωστή λειτουργία για την τροφική κατάσταση του οικοσυστήματος.

14 Ηλεκτρική Αγωγιμότητα Νερού
Η ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού αναφέρεται στην ικανότητά του να μεταφέρει - άγει ηλεκτρικά φορτία και είναι ανάλογη της συγκέντρωσης των ηλεκτρολυτών, των διαλυμένων δηλαδή στο νερό αλάτων. Η ηλεκτρική αγωγιμότητα εξαρτάται κυρίως από τη συγκέντρωση ιόντων στο νερό, το σθένος τους και την ευκινησία τους. Αυξημένες τιμές ηλεκτρικής αγωγιμότητας αντιστοιχούν σε μεγάλες συγκεντρώσεις θρεπτικών συστατικών (ευτροφικές καταστάσεις), σε αύξηση συνεπώς της παραγωγικότητας του οικοσυστήματος και υποδηλώνουν την παλαίωση της υδάτινης μάζας.

15 Θερμοκρασία Νερού Η θερμοκρασία του νερού αποτελεί σημαντικό παράγοντα για κάθε υδάτινο οικοσύστημα καθώς επιδρά στη διαλυτότητα του οξυγόνου και άλλων συστατικών. Για κάθε υδρόβιο πληθυσμό υπάρχει ένα βέλτιστο εύρος θερμοκρασιών και έτσι μπορούμε να τους διακρίνουμε σε θερμοανθεκτικούς και ψυχροανθεκτικούς οι οποίοι αντέχουν σε υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες αντίστοιχα. Συνεπώς, η θερμοκρασία του νερού όχι μόνο διαμορφώνει τη σύνθεση των βιοκοινοτήτων, αλλά επιδρά και στη συμπεριφορά τους και στο μέγεθος, κατ΄ επέκταση, των πληθυσμών τους.

16 Τοξικές Ουσίες Φυσικές και συνθετικές ουσίες όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το κάδμιο, οι φθοριούχες, οι ραδιενεργές ουσίες τα εντομοκτόνα κ.ά. μπορεί να είναι τοξικές για τους οργανισμούς του νερού. Η τοξικότητα των παραπάνω ουσιών είναι ανάλογη της συγκέντρωσής τους και εξαρτάται από τις συνθήκες που επικρατούν στον υδάτινο αποδέκτη (π.χ. στη λίμνη, στο ποτάμι κ.ά.). Οι μικρές ταχύτητες διάσπασης των παραπάνω ουσιών σε συνδυασμό με τη μεταβίβασή τους από το ένα τροφικό επίπεδο στο άλλο προκαλούν το φαινόμενο της βιοσυσσώρευσης.

17 Ενεργός Οξύτητα(pH) Η ενεργός οξύτητα ενός διαλύματος εξαρτάται από τη συγκέντρωση των ιόντων υδρογόνου και δηλώνει πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι το διάλυμα σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία. Η τιμή του pH των φυσικών νερών κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 6,5 και 8,5, εύρος τιμών που επιτρέπει την επιβίωση των υδρόβιων οργανισμών. Το pH του νερού ενός ποταμού καθορίζεται κυρίως από τη συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα. Η οξύτητα του νερού καθορίζει τα είδη και την αφθονία των φυτικών και ζωικών οργανισμών ενός υγρότοπου και επηρεάζει τις οικολογικές διεργασίες που συμβαίνουν σε αυτόν. Χαμηλές τιμές του pH περιορίζουν τη μακροφυτική βλάστηση και γενικότερα ακραίες τιμές του pH επιδρούν σημαντικά στην παραγωγικότητα του φυτοπλαγκτού επηρεάζοντας έμμεσα και τη διαβίωση των ζωικών οργανισμών. Τα περισσότερα φυσικά νερά παρουσιάζουν σημαντική ρυθμιστική ιδιότητα, αντιστέκονται δηλαδή, μέσω σειράς χημικών αντιδράσεων, στις απότομες μεταβολές του pH.

18 Διαλυμένα Αέρια Το Οξυγόνο αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για την επιβίωση των βιοτικών στοιχείων των οικοσυστημάτων. Η διαλυτότητα του οξυγόνου επηρεάζεται κυρίως από τη θερμοκρασία, την αλατότητα του νερού και την ατμοσφαιρική πίεση. Κατά τους θερινούς μήνες το οξυγόνο ελαττώνεται λόγω αυξημένης θερμοκρασίας και παραμένει σε σταθερά επίπεδα όσο αυξάνεται το βάθος. Η συγκέντρωση διαλυμένου οξυγόνου είναι ενδεικτικό στοιχείο της καθαρότητας του νερού και καθορίζει το ποσοστό ανάπτυξης ζωής σε αυτήν. Η ύπαρξη σε έναν υγρότοπο ειδών με υψηλές απαιτήσεις σε οξυγόνο δηλώνει τη <<καλή>> ποιότητα του νερού. Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν τη συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στο νερό είναι οι λειτουργίες της φωτοσύνθεσης και της αναπνοής. Οι ρυθμοί φωτοσύνθεσης και αναπνοής μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά μέσω μιας σειράς χημικών αντιδράσεων. Τέλος, η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα μεταβάλλεται ανάλογα με το βάθος των νερών, την εποχή και τη σύσταση των φερτών υλών.

19 Τύπος ποταμού του Ευρώτα
Ο Ευρώτας είναι πηγαίου-χιονοβρόχινου τύπου ποταμός με πολλές πηγές κατά μήκος της κοίτης του. Η βασική απορροή του ποταμού προέρχεται από υπόγειους ορίζοντες αποτελώντας στο παρελθόν ένα πολύ σταθερό ποταμικό σύστημα με γρήγορη ροή. Παλαιότερα,υπήρχαν όλα τα είδη των ψαριών και συχνά αποτελούσαν αντικείμενο αλιευτικής εκμετάλλευσης τρέφοντας τους τοπικούς πληθυσμούς. Στις μέρες μας λόγω της υπερβολικής υδροληψίας οι παραπόταμοι δεν διατηρούν νερό το καλοκαίρι και ως συνέπεια έχουν εξαφανιστεί πολλά είδη τοπικών πληθυσμών. Παράλληλα ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των νεανικών ποταμών,μεαπότομη κλίση και γρήγορη ροή.

20 Ιχθυοπανίδα του Ευρώτα
Tropidophoxinellus Spartacius Squalius keadius Pelasgus Laconicus Salaria Fluviatilis

21 Gambusia Holbrooki Anguilla Anguilla Onchorhynchous Mykiss

22 Πουλιά του Ευρώτα Η κοινή Alcedo atthis, επίσης γνωστή ως Ευρασίας Kingfisher ή ποταμού Kingfisher, είναι μία μικρή αλκυόνα με επτά υποείδη που αναγνωρίζονται στο πλαίσιο της ευρείας διανομής της σε όλη την Ευρασία και τη Βόρεια Αφρική. Είναι κάτοικος στο μεγαλύτερο μέρος της γκάμας της, αλλά μεταναστεύει από περιοχές όπου τα ποτάμια παγώνουν το χειμώνα. Έχει μπλε χρώμα στα ανώτερα τμήματα του, πορτοκαλί στα κατώτερα και ένα μεγάλο ράμφος. Τρέφεται κυρίως με ψάρια, που αλιεύονται από καταδύσεις, και έχει ιδιαίτερη οπτική προσαρμογές για να μπορέσει να δει θήραμα κάτω από το νερό.

23 Λευκοτσικνιάς (Egretta garzetta) Είναι Ερωδιός μεσαίου μεγέθους με κατάλευκη όψη. Ξεχωρίζει από τα μαύρα πόδια του με τα κίτρινα δάχτυλα και το μαύρο μακρύ, λεπτό ράμφος του. Την άνοιξη τα δάχτυλα των ποδιών του γίνονται ακόμη πιο κίτρινα.Κατά την εποχή του ζευγαρώματος και της αναπαραγωγής το πουλί φοράει το πιο εντυπωσιακό στολίδι του που είναι ένα μακρύ λεπτό λοφίο που κρέμεται προς τα κάτω, ενώ το σύνολο ολοκληρώνεται με τα φτερά από τους ώμους του, που μακραίνουν και σχηματίζουν ένα κρεμαστό ανάλαφρο μανδύα.

24 Ανήκει στην οικογένεια των Πελαργίδων Ciconiidae και είναι γνωστός και με τις ονομασίες λελέκι, λέλεκας. Το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις "πελός" που σημαίνει μαύρος, και "αργός" που σημαίνει λευκός. Πρόκειται για ένα μεγαλόσωμο ημερόβιο πουλί με ασπρόμαυρο φτέρωμα, μακρύ λευκό λαιμό, μακριά κόκκινα πόδια και κόκκινο ράμφος. Η ουρά του είναι κοντή και στρογγυλωπή και χρησιμεύει σαν πηδάλιο κατά το πέταγμα. Το μέγεθος του λευκοπελαργού κυμαίνεται από 95 έως 110 εκατοστά. Το άνοιγμα των φτερών του αγγίζει τα 220 εκατοστά και το βάρος του φτάνει μέχρι και 4 κιλά. Το θηλυκό δεν διαφέρει ουσιαστικά από το αρσενικό παρά μόνο στο ράμφος που στα αρσενικά είναι πιο μακρύ, πιο χονδρό και πιο κυρτό προς τα πάνω, ενώ το ανήλικο έχει πιο μουντό κόκκινο ράμφος με σκούρα άκρη.

25 Ο Σταχτοτσικνιάς (Ardea cinerea ξεχωρίζει από το σταχτί πάνω μέρος του , λευκωπό από κάτω και το χαρακτηριστικό λοφίο του . Το ράμφος του είναι κίτρινο και μακρύ, την περίοδο της αναπαραγωγής γίνεται κοκκινωπό. Στήνει την φωλιά του πάνω σε δένδρα ή μέσα στις καλαμιές κατά αναπαραγωγικές αποικίες . Γεννάει τον Μάρτιο – Απρίλιο 4-5 ανοιχτόχρωμα γαλάζια αυγά και το κλώσσημα διαρκεί ημέρες. Οι νεοσσοί πετούν μόλις συμπληρώσουν 50 ημέρες ζωής .

26 Πρόκειται για ένα μικρόσωμο πουλί που το μέγεθός του κυμαίνεται από εκατοστά και όπως όλες οι τσίχλες, έχει πολύ εξελιγμένο κελάηδημα. Συναντάται συχνά στην Ελλάδα, την Μεσόγειο, την Νοτιανατολική Ευρώπη, στα Βόρεια παράλια της Αφρικής, και τοπικά εμφανίζεται στην Ινδία και στην Ασία. Είναι ένα ιδιαίτερα κομψό ωδικό πουλί, που έχει καστανή πλάτη και υπόλευκη κοιλιά. Διακρίνεται από την μακριά καστανοκόκκινη ουρά του, την οποία και κρατά συχνά ανασηκωμένη, την απλώνει και την τινάζει προς τα πάνω, την κλείνει και την χαμηλώνει, μοιάζοντας σαν να έχει μια βεντάλια. Όταν η ουρά του είναι απλωμένη διακρίνονται ασπρόμαυρες κηλίδες. Και τα δύο είδη έχουν έντονα σχέδια στο πρόσωπο. Ξεχωρίζει από το λευκό φρύδι και την σκούρα πλευρική λωρίδα στην κορώνα. Η πλάτη στο κουφαηδόνι galactus είναι καστανοκκόκινη με μπεζ κοιλιά, ενώ στο κουφαηδόνι syriacus η πλάτη είναι γκριζοκάστανη. Το στήθος και η κοιλιά του είναι στους ίδιους γκρίζους τόνους. Τα δύο φύλα δεν παρουσιάζουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.

27 Το γεράκι έχει μέτριο μέγεθος (51-57cm), με αετόμορφη σιλουέτα και ποικίλια αποχρώσεων στο φτέρωμα, με βασικό χρώμα το καφέ. Το πάνω μέρος του σώματός της είναι σκούρο καφέ ενώ το κάτω μέρος άσπρο με καφετιά στίγματα με διάφορες αποχρώσεις. Πετάει δυσκίνητα, πολλές φορές στο ίδιο σημείο(επιτόπου). Η φωνή της είναι ένα κλαψιάρικο νιαούρισμα «βγιεε», συχνά παρατεταμένο ή ένας βραχνός και σύντομος κρωγμός. Τρέφεται κυρίως με τρωκτικά αλλά και με ψοφίμια, έντομα, ερπετά, πουλιά.

28 Η Σταχτοσουσουράδα έχει γκρι ράχη και κίτρινη κοιλιά
Η Σταχτοσουσουράδα έχει γκρι ράχη και κίτρινη κοιλιά. Είναι η πιο κομψή σουσουράδα, με την πιο μακριά ουρά. Φωλιάζει κοντά σε τρεχούμενα νερά. Της αρέσουν ιδιαίτερα τα ορεινά ποτάμια με τις άφθονες πέτρες και τα πλατάνια. Έχει μέγεθος 18εκ.. Όπως όλες οι σουσουράδες χαρακτηρίζεται από το λεπτό ράμφος, τα λεπτά πόδια και τη μακριά ουρά. Ξεχωρίζει από το σταχτί χρώμα στο πάνω μέρος του φτερώματος, το κιτρινωπό κάτω μέρος και την μακρύτερη, μαύρη - με λευκά τα εξωτερικά πηδαλιούχα φτερά – ουρά.

29 Ο Ποταμότρυγγας ξεχωρίζει από την έντονη αντίθεση που δημιουργεί ο καφετί λαιμός και το πάνω μέρος του στήθους με το κατάλευκο κάτω μέρος του στήθους και της κοιλιάς. Επίσης,καφετί χρώμα έχουν η ράχη και τα φτερά του. Το ράμφος του είναι σκούρο και πολύ χαρακτηριστικές είναι οι νευρικές κινήσεις του,γιατί ανεβοκατεβάζει το κεφάλι και την ουρά κατά το βάδισμα, καθώς και οι χαμηλές του πτήσεις,που γίνονται παράλληλα και λίγο πάνω από την επιφάνεια του νερού.

30 Ο νανογέρακας είναι γεράκι που πετάει γρήγορα και Ζει σε ανοιχτές περιοχές. Φωλιάζει στο έδαφος (σε μικρούς θάμνους, στη χλόη ή στο χώμα). Τρέφεται με μικρά πουλιά. Το μέγεθος του σώματος είναι περίπου 30 εκ. (το αρσενικό είναι μικρότερο από το θηλυκό). Το αρσενικό έχει σκούρα γκρι ράχη και ανοχτοκίτρινη κοιλιά με έντονες ραβδώσεις. Στην άκρη της ουράς έχει μια πλατιά μαύρη ταινία. Το θηλυκό έχει καφέ ράχη με πολλές εναλλασσόμενες καφέ και μπεζ ταινίες στην ουρά.

31 Το Διπλοσάινο ανήκει στην οικογένεια των αστούριων και το μέγεθός του σε βάρος ξεκινάει από 650γρ. για το αρσενικό μέχρι και 1.250γρ. για το θηλυκό και με άνοιγμα φτερών από 1μ για το αρσενικό ως και 1.20μ. για το θηλυκό.Έιναι πουλί δασόβιο, ζει απομονωμένο βαθιά σε κωνοφόρο δάσος συνήθως αλλά τυχαίνει να κυνηγάει κάποιες φορές και στο σύνορο του δάσους με τις αγροτικές περιοχές. Η κατασκευή του σώματός του (με δυνατές κοντές και φαρδιές φτερούγες, μακριά ουρά και δυνατά μακριά πόδια) είναι έτσι ώστε να μπορεί να ελλίσεται ανάμεσα στα κωνοφόρα δέντρα και στους πυκνούς θάμνους του δάσους κυνηγόντας το θήραμά του.

32 Άλλοι οργανισμοί Η κόκκινη αλεπού έχει τρίχωμα κοκκινωπό, με μαυριδερά το πίσω μέρος των αυτιών της και το μπροστινό μέρος των ποδιών της, ενώ το άκρο της ουράς της είναι πάντα λευκό. Εξωτερικά μοιάζει λίγο με τον σκύλο, αλλά η ουρά της είναι πολύ πιο φουντωτή και το τρίχωμά της πιο πυκνό, ενώ και το ρύγχος της πιο μακρόστενο. Η κόκκινη αλεπού φτάνει σε μήκος έως και τα 90 εκατοστά και ζυγίζει κιλά. Το εντυπωσιακό είναι ότι η ουρά της φτάνει σε μήκος έως και τα 60 εκατοστά, δηλαδή είναι αρκετά μεγάλη συγκριτικά με το σώμα της.

33 Η κρασπεδωτή χελώνα αποτελεί το πιο διαδεδομένο είδος χελώνας στον Ευρώτα. Το μήκος του καβουκιού της φτάνει τα 38cm και το βάρος της τα 5kg, κάνοντας τη το μεγαλύτερο είδος χερσαίας χελώνας στην Ευρώπη. Είναι παμφάγο, αφού τρώει φυτά και ασπόνδυλα ζώα. Τα θηλυκά γεννούν 2-12 αυγά σε τρύπες που σκάβουν σε μαλακό χώμα, ακριβώς όπως η Ελληνική χελώνα, τα οποία εκκολάπτονται σε 2.5 μήνες.

34 Ο βάτραχος είναι ένα από τα γνωστότερα αμφίβια
Ο βάτραχος είναι ένα από τα γνωστότερα αμφίβια. Το σώμα του βατράχου μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη: στο κεφάλι και τον κορμό. Το κεφάλι έχει σχήμα τριγωνικό και μπροστά υπάρχει το στόμα, που φτάνει μέχρι τ' αυτιά. Τα μάτια του βατράχου, αντίθετα από του ανθρώπου, έχουν αναπτυγμένο το κάτω βλέφαρο. Το χρώμα του σώματος των βατράχων είναι από ανοιχτό μέχρι και σκούρο καστανό και στην κοιλιά κιτρινωπό. Ο βάτραχος όμως, όπως και ο χαμαιλέοντας, μπορεί να αλλάζει χρώμα και να προσαρμόζεται καλύτερα στο περιβάλλον του, και έτσι να αποφεύγει τους εχθρούς του. Το δέρμα του είναι λείο και καλυμμένο με βλέννα. Οι βάτραχοι κοάζουν, όταν είναι σε περίοδο αναπαραγωγής, αλλά και σ' όλες τις εποχές του χρόνου, κυρίως το βράδυ, όταν η ατμόσφαιρα είναι υγρή.

35 Το σαλιγκάρι είναι ένα γαστερόποδο πνευμονοφόρο μαλάκιο που το σώμα του προφυλάσσεται από ένα περιελιγμένο όστρακο. Έχει μακρόστενο σώμα που προεξέχει εν μέρει από το κέλυφος και κεφάλι,το οποίο φέρει δύο ζευγάρια κεραιών που συστέλλονται. Τρέφεται με φυτικές ύλες, ενώ κινείται αργά αφήνοντας ίχνη βλέννας και εμφανίζεται κυρίως τις βροχερές μέρες. Τα σαλιγκάρια δραστηριοποιούνται όταν επικρατεί υγρασία. ενώ όταν οι συνθήκες είναι υπερβολικά ξηρές υποχωρούν στο εσωτερικό του κελύφους και σφραγίζουν την είσοδο με ένα είδος προσωρινού καλύμματος από αποξηραμένη βλέννα, το επίφραγμα.

36 Υψομετρικό ανάγλυφο της λεκάνης απορροής του ποταμού Ευρώτα
Το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης απορροής του ποταμού καλύπτεται από τους δύο ορεινούς όγκους, τον Ταύγετο και τον Πάρνωνα. Το 46 % της περιοχής έχει υψόμετρο m, το 41 % έχει μεγαλύτερο από 600 m, ενώ το 13% έχει υψόμετρο από m. Από τα ποσοστά αυτά συμπεραίνεται ότι το μεγαλύτερο τμήμα του εδάφους της λεκάνης είναι ορεινό και ημιορεινό.

37 Ο κύριος ρους του ποταμού Ευρώτα και οι κύριοι παραπόταμοι
Το υδρολογικό σύστημα του Ευρώτα αποστραγγίζει το μεγαλύτερο τμήμα του ανατολικού Ταϋγέτου και του δυτικού Πάρνωνα.Ξεκινάει από την Αρκαδία και καταλήγει στο Λακωνικό κόλπο.Στο σημείο αυτό,βόρεια της Σκάλας στην γέφυρα του Βρονταμά,ο ποταμος Ευρώτας εισέρχεται σε έναν μεγάλο καρστικό ασβεστολιθικό όγκο που φτάνει μέχρι μετά τη γέφυρα της Σκάλας.Ο σημαντικότερος παραπόταμος του ποταμού Ευρώτα είναι ο ποταμός Οινούντας ή Κελαφίνα ο οποίος βρίσκεται βορειοανατολικά της Σπάρτης και πηγάζει από την οροσειρά του Πάρνωνα.

38 Παραποτάμια (παρόχθια) Δάση
Στην περιοχή εντοπίσθηκαν έξι περιοχές που είχαν εκτεταμένες δασοσυστάδες, από τις οποίες πέντε βρίσκονται πάνω στον κύριο ρου του ποταμού και η μία βρίσκεται στο ρέμα Καστόρι, κατάντη του ομώνυμου χωριού . Αυτές οι εκτάσεις καλύπτουν ένα μεγάλο μήκος του ποταμού και σε ορισμένα σημεία δημιουργούν μια πλατιά παρόχθια δασική ζώνη που ξεπερνά τα 200 ή και 300 μέτρα μαζί με την κοίτη του ποταμού. Τέτοιες δασοσυστάδες σε πεδινές περιοχές στη νότια Ελλάδα είναι εξαιρετικά σπάνιες. Πολλές από αυτές τις συστάδες υπήρχαν και στη δεκαετία του ’60 και φαίνεται ότι στις θέσεις όπου εντοπίζονται, υπήρχαν και σημαντικές καρστικές εκφορτίσεις που δημιουργούσαν εποχιακά πλημμυρισμένα εδάφη. Υπάρχουν και ενδείξεις ότι ορισμένες παρόχθιες συστάδες έχουν επεκταθεί πάνω σε πρώην βοσκότοπους ή χέρσες καλλιεργημένες εκτάσεις μετά την εγκατάλειψη της ευρύτερης περιοχής . Βέβαια αυτές οι δασοσυστάδες είναι σε πλήρη ανάπτυξη σήμερα με μεγάλα ώριμα δέντρα.

39 Υδατική Χλωρίδα Ο Ευρώτας εμφανίζει μια ιδιαίτερα πλούσια υφυδατική και υδροχαρή βλάστηση,που περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό υδροφυτών.Η έρευνα της χλωρίδας δεν έχει ολοκληρωθεί αλλά είναι βέβαιο ότι σε σχέση με άλλους μεγάλους ποταμούς της Πελοποννήσου ο Ευρώτας έχει πολλά σημεία και σημαντικες εκτάσεις με υδρόβια και υγροτοπικά φυτά,επειδή έχει σχετικά ομαλή κλίση και πολύ διευρυμένη παρόχθια ζώνη σε μεγάλο τμήμα του κύριου ρου του Ευρώτα.

40 Προστασία της βιοποικιλότητας και αποκατάσταση των ποτάμιων οικοσυστημάτων.
Ο ποταμός Ευρώτας, εμφανίζει μια μεγάλη ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Τα περισσότερα σχεδόν από τα είδη του που εξαρτώνται απ’αυτόν θεωρούνται απειλούμενα λόγω της υποβάθμισης του. Παρόλα αυτά ομεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι παρατεταμένες ξηρασίες και γι’αυτό το λόγο τα ψάρια για να επιβιώσουν κατά την ξηρή αυτή περίοδο καταφεύγουν σε τμήματα του ποταμού που διατηρείται η ροή. Συμπερασματικά, για να προστατευτούν αυτά τα είδη ο άνθρωπος θα πρέπει να περιορίσει τις υδροληψίες έτσι ώστε να διαφυλαχτεί μια ανεκτίμητη βιολογική κληρονομιά.

41 Απολείψεις του επιφανειακού νερού
Οι έντονες απολείψεις για αρδευτικούς σκοπούς και η μεγάλη διάρκεια των περιόδων ξηρασίας,έχουν ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι παραπόταμοι του Ευρώτα να παρουσιάζουν διαλείποσα ροή. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού ξηραίνονται στα μεσαία και χαμηλά τμήματά τους,ενώ δατηρούν νερό μόνο κοντά στις πηγές. Ο κύριος ρους του Ευρώτα χάνει την επιφανειακή απορροή του κατά την καλοκαιρινή περίοδο έχοντας σημαντικές επιπτώσεις στην υδρόβια πανίδα αλλά και στην οικονομία της περιοχής.

42 Προβλήματα ρύπανσης στη λεκάνη απορροής του Ευρώτα
Ο ποταμός Ευρώτας κινδυνεύει να γίνει μία δεξαμενή με βρώμικα νερά από τα αστικά και βιομηχανικά λύματα που ρίχνονται στα νερά του και από τις χωματερές που βρίσκονται στις όχθες του. Επίσης ο βιολογικός καθαρισμός που στεγάζεται στις όχθες του φαίνεται να αποτελεί αιτία ρύπανσης των υδάτινων πόρων του ποταμού και συχνά συζητείται η τοποθέτηση φίλτρων έτσι ώστε να αποφεύγεται η ρύπανση του ποταμού και να επιτευχθεί η διάσωσή του.

43 Χρήσεις γης της λεκάνης απορροής του ποταμού Ευρώτα
Ο ποταμός Ευρώτας αποτελεί γενεσιουργό αιτία δημιουργίας καλλιεργήσιμων εκτάσεων στη Λακωνία. Στις γόνιμες όχθες του καθώς και κατά μήκος της κοίτης του καλλιεργούνται πορτοκαλιές,λεμονιές,ελιές. Επίσης,βρίσκουν τροφή αρκετά είδη κατσικιών και προβάτων τα οποία βόσκουν κατά μήκος της εύφορης πεδιάδας του.Έτσι συμπεραίνουμε τη σημαντικη προσφορά του ποταμού,ο οποίος αποτέλεσε και αποτελεί κομμάτι της πολιτισμικής παράδοσης της Σπάρτης.

44 Χρήσεις του νερού του ποταμού Ευρώτα άλλοτε και τώρα
Τα νερά του ποταμού Ευρώτα χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη τεχνικών,φιλικών προς το περιβάλλον.Αρχικά,βοηθά στην αποκατάσταση της παρόχθιας ζώνης και συντελεί στην δημιουργία δάσους.Επίσης,συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση της ρύπανσης με τον εποχικό περιβαλλοντικό καθαρισμό.Τέλος,προλαμβάνει την ξηρασία και διασφαλίζουν νερό σε επάρκεια και ποιότητα.Ολα τα παραπάνω έρχονται σε αντίθεση με την προσφορά του ποταμού στην αρχαιότητα,ο οποίος χρησιμοποιούνταν για την διαπαιδαγώγηση των νέων από μικρή ηλικία αλλά και για τις οικιακές εργασίες των γυναικών.

45 Δέσποινα Φλουρή Άνθια Χρηστάκου Παναγιώτα Χριστάκου Δημήτρης Κουμάνταρος