1,2,3 μη με βλέπεις με απορία ξέρω πολύ καλά τι κάνω με το μυαλό μου αεροπλάνο Οι δραστηριότητες που παρουσιάζονται είναι μέρος της Έρευνας Δράσης.

Παρουσίαση με θέμα: "1,2,3 μη με βλέπεις με απορία ξέρω πολύ καλά τι κάνω με το μυαλό μου αεροπλάνο Οι δραστηριότητες που παρουσιάζονται είναι μέρος της Έρευνας Δράσης."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 1,2,3 μη με βλέπεις με απορία ξέρω πολύ καλά τι κάνω με το μυαλό μου αεροπλάνο Οι δραστηριότητες που παρουσιάζονται είναι μέρος της Έρευνας Δράσης που εφαρμόστηκε κατά τις σχολικές χρονιές (ως μέρος του επιμορφωτικού προγράμματος Ανάπτυξη Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων στο Νηπιαγωγείο – Μαθηματικά, Τέχνες, Παιγνίδι) και

2 Γνωστική/διανοητική ευχέρεια Ευελιξία Πρωτοτυπία Διεύρυνση
Η Δημιουργική Σκέψη απαιτεί συναίσθημα και γνώση, δημιουργική στάση/διάθεση και γνωστικές δεξιότητες. Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχουν 4 τομείς στην ανάπτυξη δεξιοτήτων δημιουργικής σκέψης: Γνωστική/διανοητική ευχέρεια Ευελιξία Πρωτοτυπία Διεύρυνση (Fisher, 1995) Μαρία Σιακαλλή

3 Γνωστική/διανοητική ευχέρεια η άνεση με την οποία ανασύρουμε αποθηκευμένες γνώσεις όταν τις χρειαζόμαστε Με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορώ να φτιάξω ένα εξάγωνο χρησιμοποιώντας άλλα γεωμετρικά σχήματα; Μαρία Σιακαλλή

4 Πόσα διαφορετικά τετράπλευρα μπορώ να φτιάξω με 4 ίσα σκουληκάκια;
Πόσα διαφορετικά Γεωμετρικά Σχήματα μπορώ να φτιάξω χρησιμοποιώντας 2 μεγάλα σκουληκάκια και 2 μικρά; Μαρία Σιακαλλή

5 Πόσα διαφορετικά αντικείμενα/ ονόματα μπορώ να βρω που έχουν . . . συλλαβές
Μαρία Σιακαλλή

6 Μελετάμε έργα μεγάλων ζωγράφων και δημιουργούμε τα δικά μας σχέδια ακολουθώντας την ίδια τεχνική
Ζωγραφίζω όπως ο Klimt (χρησιμοποιώντας τα γεωμετρικά σχήματα για να διακοσμήσω το έργο μου) Μαρία Σιακαλλή

7 Ζωγραφίζω όπως ο Pollock (χρησιμοποιώντας αριθμούς μέσα στο έργο μου)
Μαρία Σιακαλλή

8 Δημιουργούμε Λειτουργικούς Ορισμούς για τους αριθμούς
Μαρία Σιακαλλή

9 Διατυπώνουμε παρατηρήσεις σχετικά με τα αντικείμενα που βλέπουμε
Μαρία Σιακαλλή

10 Ευελιξία η ικανότητα που έχουμε να ξεπερνάμε τα εμπόδια έτσι ώστε να διαφοροποιούμε τον τρόπο σκέψης μας για να επιλύσουμε κάποιο πρόβλημα Με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορώ να βάλω 4 σημαίες σε 2 ποτηράκια; Κλασσικό πρόβλημα πεντόμινο Μαρία Σιακαλλή

11 Πρωτοτυπία Δημιουργία και επίλυση μαθηματικών προβλημάτων από τα παιδιά
Πόσα διαφορετικά σχέδια μπορώ να φτιάξω χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα; Με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορώ να φτιάξω το αρχικό του ονόματός μου χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα; Μαρία Σιακαλλή

12 Έτσι γράφουμε τον αριθμό 1 στην τάξη μας
Έτσι γράφουμε τον αριθμό 4 στην τάξη μας Μαρία Σιακαλλή

13 αριθμό πάνω στον αριθμό που βλέπω. Μετά τοποθετώ
Με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορώ να παίξω Μαθηματικά με τις πασχαλίτσες και τους αριθμούς; Τοποθετώ ένα τετραγωνάκι για κάθε βουλίτσα Στο ένα φτερό τοποθετώ ίδιους αριθμούς και στο άλλο βουλίτσες ίσες με αυτόν Βρίσκω και τοποθετώ τον ίδιο αριθμό πάνω στον αριθμό που βλέπω. Μετά τοποθετώ τόσες βουλίτσες όσες λέει ο αριθμός Μαρία Σιακαλλή

14 Δημιουργία αυτοσχέδιου ποιήματος «Όταν κοιτάζω τους αριθμούς βλέπω
Δημιουργία αυτοσχέδιου ποιήματος «Όταν κοιτάζω τους αριθμούς βλέπω » ως κατάληξη της δημιουργίας της αντίστοιχης αφίσας Μαρία Σιακαλλή

15 Μαρία Σιακαλλή

16 Διεύρυνση η δυνατότητα προσθήκης στοιχείων σε μια απλή αρχική ιδέα έτσι ώστε το τελικό προϊόν να είναι πιο περίπλοκο Δημιουργία και εικονογράφηση αυτοσχέδιου παραμυθιού με τίτλο «Ένα τετράγωνο στην Κυκλοχώρα» (αρχικό ερέθισμα «μια φορά κι έναν καιρό ένα τετράγωνο ξύπνησε πρωί-πρωί και. . . ) Δημιουργία και εικονογράφηση αυτοσχέδιου παραμυθιού «Η πασχαλίτσα που έχασε τις βούλες της» (αρχικό ερέθισμα «μια φορά κι έναν καιρό στον κορμό ενός δέντρου ζούσε μια πασχαλίτσα. Ένα πρωί η πασχαλίτσα ξύπνησε και πήγε στο μπάνιο. Εκεί τι να δει. . . Όλες οι βούλες είχαν εξαφανιστεί από τα φτερά της. . . ) Δημιουργία και εικονογράφηση αυτοσχέδιου ποιήματος «Το Σημείο» (αρχικό ερέθισμα «μια φορά κι έναν καιρό ένα σημείο μοναχό. . . ) Μαρία Σιακαλλή

17 Μαρία Σιακαλλή

18 -Εμ, σκεφτόταν η Πίτσα, εμμμμ. . .θέλω 5 βουλίτσες αν γίνεται παρακαλώ
Η Πίτσα είπε και πάλι όλη την ιστορία της. Ο Ρούλης προσπαθούσε να ξαναβρεί την ανάσα του ενώ η Σούλα άκουγε προσεκτικά. - Αυτό είναι μεγάλο και δύσκολο πρόβλημα. . . είπε η Σούλα σκεφτική. Σε κάποιο βιβλίο διάβασα για το ξόρκι που φτιάχνει βουλίτσες σε Πασχαλίτσες. Ποιο ήταν όμως; Θα πρέπει να σκεφτώ. . . από πού να ξεκινήσω. Θα πρέπει να με βοηθήσετε κι εσείς να ψάξουμε τα βιβλία μου για να βρούμε τη συνταγή. Έτσι λοιπόν άρχισαν και οι τρεις να ψάχνουν. Άνοιξαν σχεδόν όλα τα βιβλία μέχρι να βρουν αυτό που έψαχνε η Σούλα. -Να την, φώναξε όταν βρήκε τη συνταγή. Αυτή είναι. Τώρα δεν έχω παρά να κάνω ό,τι λέει το βιβλίο και στην πλάτη σου θα έχεις και πάλι όμορφες μαύρες βουλίτσες μικρή μου φίλη. Η Σούλα διάβασε προσεκτικά τη συνταγή, έβγαλε όλα τα υλικά από τα ντουλάπια της, μέτρησε τις ποσότητες πολύ προσεκτικά και έριξε όλα τα υλικά σε μια μεγάλη κατσαρόλα. Άναψε φωτιά και άρχισε να ανακατεύει ψιθυρίζοντας -Άμπρα κατάμπρα και μπουμ, άμπρα κατάμπρα και μπαμ, άμπρα κατάμπρα και μπουμ μπαμ. Μετά από λίγη ώρα το ξόρκι ήταν έτοιμο. Η Σούλα πήρε μια κουταλιά και έβαλε σε ένα στενό ποτήρι. -Έτοιμο. Το μόνο που πρέπει να κάνεις τώρα είναι να σκεφτείς πόσες βουλίτσες θέλεις να έχεις στην πλάτη σου Πίτσα, είπε η Σούλα πάντα χαμογελαστή. -Εμ, σκεφτόταν η Πίτσα, εμμμμ. . .θέλω 5 βουλίτσες αν γίνεται παρακαλώ - Μα και βέβαια γίνεται, απάντησε η Σούλα. Πιες 5 γουλιές από το ξόρκι και κάνε 5 στροφές. Η Πίτσα έκανε όπως ακριβώς είπε η Σούλα. Ήπιε 1,2,3,4,5 γουλιές και μετά έκανε 1,2,3,4,5 στροφές. Ζαλίστηκε όμως και κάθισε στην καρέκλα γιατί κόντεψε να πέσει στο πάτωμα. Ένοιωσε παράξενα. Η κοιλίτσα της έκανε παράξενους ήχους. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Έκλεισε τα ματάκια της και όταν τα άνοιξε είδε τη Σούλα να κρατά έναν καθρέφτη. Σε ένα όμορφο, πυκνό δάσος, μέσα στις κουφάλες των δέντρων οι πασχαλίτσες φτιάχνουν τα σπιτάκια τους. Σε αυτό το δάσος έφτιαξε το σπιτάκι της και η Πίτσα η Πασχαλίτσα. Η Πίτσα ήταν πολύ εργατική Πασχαλίτσα. Το σπιτάκι της πάντα ήταν τακτοποιημένο και καθαρό. Ένα πρωί η Πίτσα ξύπνησε νωρίς νωρίς, όπως κάθε μέρα. Άνοιξε τα ματάκια της, όπως κάθε μέρα. Σηκώθηκε από το κρεβατάκι της, όπως κάθε μέρα. Πήγε στο παράθυρο και κοίταξε τον ουρανό, όπως κάθε μέρα. Πήγε στο μπάνιο, όπως κάθε μέρα. Ετοιμάστηκε να βουρτσίσει τα δοντάκια της, όπως κάθε μέρα. Η σημερινή μέρα όμως δεν ήταν όπως κάθε μέρα. Η Πίτσα κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και τι να δει. . . Τρομαγμένη πρόσεξε ότι από την πλάτη της έλειπαν όλες, μα όλες οι βούλες της. Έμεινε να κοιτάζει την πλάτη της στον καθρέφτη κάμποση ώρα μέχρι να καταφέρει να σκεφτεί τι έπρεπε να κάνει. Οι βούλες μου, φώναξε μετά από λίγη ώρα. Οι όμορφες, στρογγυλές, μαύρες βούλες μου. Εξαφανίστηκαν. Αμέσως η Πίτσα έτρεξε πίσω στο υπνοδωμάτιό της και άρχισε να ψάχνει για τις βούλες της. Έψαξε παντού: κάτω από το κρεβάτι, μέσα στην ντουλάπα, πίσω από τις κουρτίνες, κάτω από το χαλί. . . Τίποτα. Ας ψάξω και στο υπόλοιπο σπίτι, σκέφτηκε η Πίτσα και έτρεξε στο σαλόνι. Έψαξε παντού: κάτω από την τηλεόραση, πάνω στο τραπέζι, κάτω από την πολυθρόνα, μέσα στο βάζο. . . Τίποτα Ας ψάξω και στην κουζίνα, σκέφτηκε η Πίτσα και έτρεξε στην κουζίνα. Έψαξε παντού: μέσα στο νεροχύτη, πάνω από το ψυγείο, μέσα στο φούρνο, κάτω από τα πιάτα. . .Τίποτα. Οι βούλες της Πίτσας ήταν άφαντες. Κάθισε κουρασμένη και απογοητευμένη και άρχισε να κλαίει Τι θα κάνω τώρα; Πώς θα βγω από το σπιτάκι μου σε αυτό το χάλι; Πώς θα ζήσω δίχως τις βουλίτσες μου; Κάτι πρέπει να κάνω, κάτι πρέπει να σκεφτώ και γρήγορα. Και η Ρίτσα έκλεισε απότομα την πόρτα. Απογοητευμένη η Πίτσα κάθισε στο δροσερό χορταράκι κάτω από το σπίτι της φίλης της. Τα ματάκια της είχαν και πάλι γεμίσει δάκρυα. Ήταν σίγουρη ότι η φίλη της, η καλύτερη φίλη της θα τη βοηθούσε. Έκανε όμως λάθος. Έτσι λυπημένη και δακρυσμένη που ήταν η Πίτσα ούτε που κατάλαβε τον Λούλη, λύκο που περνούσε από δίπλα της. -Καλημέρα Πίτσα, είπε ο Λούλης ο λύκος. Ω, μα τι βλέπω. . . κλαις; Γιατί; Η Πίτσα είπε στο λύκο όλη την ιστορία δίχως να σταματήσει να κλαίει ούτε μια στιγμή. Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι από τα μικρά της ματάκια. -Και γι’αυτό στενοχωριέσαι και κλαις; Είπε ο Λούλης χαμογελώντας. Σου έχω εγώ την καλύτερη λύση. Στην άλλη άκρη του δάσους μένει η Σούλα η Μαγισσούλα. Μην τρομάζεις, η Σούλα είναι πολύ καλή και γλυκιά. Της αρέσει να βοηθάει όλα τα ζώα του δάσους. Και πίστεψέ με μπορεί. Έχει τόσα πολλά βιβλία. . . και τα έχει διαβάσει όλα. Εκεί πρέπει να πας και να ζητήσεις από τη Σούλα να σε βοηθήσει. Είμαι σίγουρος ότι είναι η μόνη που μπορεί να λύσει το πρόβλημά σου. - Και πώς θα πάω; Ρώτησε η Πίτσα. Είμαι τόσο μικρή που θα κάνω μέρες, εβδομάδες, μήνες μέχρι να περάσω όλο το δάσος και να φτάσω στην άλλη άκρη. Άσε που δεν έχω πάει ποτέ και φοβάμαι. Αν χαθώ, αν μου συμβεί κάτι στο δρόμο; -Και γι΄αυτό στενοχωριέσαι, απάντησε και πάλι ο Ρούλης χαμογελώντας. Εγώ θα σε πάω μέχρι εκεί. Θα ανέβεις στην πλάτη μου και θα τρέξω όσο πιο γρήγορα μπορώ, σου το υπόσχομαι. Έτσι και έγινε. Η Πίτσα ανέβηκε στην πλάτη του Ρούλη και κρατήθηκε όσο πιο γερά μπορούσε. Ο Ρούλης έτρεχε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και μετά από μερικές ώρες έφτασαν στο σπίτι της Σούλας της Μαγισσούλας. Ο Ρούλης λαχανιασμένος κτύπησε την πόρτα. -Καλημέρα, στην πόρτα εμφανίστηκε μια πολύ όμορφη Μαγισσούλα. Η φωνή της ήταν πολύ γλυκιά και τα μάτια της λαμπερά. Πώς μπορώ να σας βοηθήσω; Και είχε δίκιο η Πίτσα που ήταν τόσο στενοχωρημένη. Γίνεται Πασχαλίτσα δίχως βούλες; Όχι βέβαια. Τι θα έλεγαν τα άλλα ζώα του δάσους μόλις την έβλεπαν; Σίγουρα θα έσκαγαν στα γέλια. Και οι φίλες της; Τι θα έλεγαν οι φίλες της; Ξαφνικά, έτσι όπως καθόταν και σκεφτόταν και έκλαιγε, της ήρθε μια καταπληκτική ιδέα. Πώς δεν το σκέφτηκα τόση ώρα; Γιατί κάθομαι και κλαίω; Η λύση είναι απλή: θα πάω στη φίλη μου την Ρίτσα και θα ζητήσω μερικές από τις δικές της βουλίτσες. Είμαι σίγουρη πως δεν θα μου αρνηθεί, είμαστε τόσο καλές φίλες. Και πράγματι η Πίτσα και η Ρίτσα ήταν πολύ καλές φίλες από τότε που ήταν τόσες δα Πασχαλίτσες. Μαζί πήγαιναν στο σχολείο, μαζί έπαιζαν στο δάσος, μαζί διάβαζαν τα μαθήματά τους. . .και όταν ήρθε η ώρα να φτιάξουν τα σπιτάκια τους διάλεξαν δύο δέντρα το ένα πολύ κοντά στο άλλο. Χαρούμενη για την καλή της ιδέα η Πίτσα σκούπισε τα ματάκια της και σαν αστραπή βρέθηκε έξω από την πόρτα της Ρίτσας. Τικ, τικ, τικ κτύπησε απαλά. -Καλημέρα Ρίτσα, είπε η Πίτσα μόλις η φίλη της άνοιξε την πόρτα. - Καλημέ. . .πήγε να απαντήσει η Ρίτσα αλλά δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση της. Έμεινε με το στόμα ανοικτό. - Είδες τι έπαθα, απάντησε η Πίτσα που κατάλαβε τις ξάφνιασε τη φίλη της. Από το πρωί ψάχνω τις βούλες μου. Έψαξα παντού, σε όλο το σπίτι. Πουθενά. Άφαντες. Γι’αυτό και σκέφτηκα ότι εσύ μπορείς να με βοηθήσεις. Όπως βλέπεις και εσύ είναι αδύνατον να βγω στο δάσος έτσι, δίχως βούλες. Τι λες θα μου δώσεις μερικές από τις δικές σου; Εσύ έχεις πολλές, πάντα είχες πιο πολλές από’μένα. - Τι λες Πίτσα, φώναξε η Ρίτσα. Τρελάθηκες; Να σου δώσω από τις δικές μου βούλες; Και μετά εγώ; Να έχω λιγότερες; Όχι βέβαια. Αυτό δε γίνεται. -Για κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη, είπε η Σούλα. Τι λες; Είσαι ευχαριστημένη; Η Πίτσα στην αρχή φοβόταν να κοιτάξει τον καθρέφτη. Και αν το ξόρκι δεν πέτυχε; Αν η πλάτη της ήταν ακόμη άδεια; Δειλά δειλά κοίταξε τον καθρέφτη. Και τι να δει; Στην πλάτη της εμφανίστηκαν 1,2,3,4,5 μαύρες, στρογγυλές βουλίτσες. 1,2,3,4 στο ένα φτερό και 1 στο άλλο. Όπως ακριβώς το ζήτησε. - Δεν το πιστεύω, φώναξε ενθουσιασμένη. Οι βούλες μου. . .οι βούλες μου. . . πιο όμορφες από πριν. Σ’ευχαριστώ, σ’ευχαριστώ καλή μου Μαγισσούλα. Πώς θα ξεπληρώσω το καλό που μου έκανες; - Δε χρειάζεται μικρή μου φίλη. Είσαι και πάλι χαρούμενη και αυτό είναι αρκετό. Είναι όμως ώρα να γυρίσετε πίσω γιατί όπου να’ναι πέφτει το σκοτάδι και δεν νομίζω να είναι καλή ιδέα να τριγυρνάτε στο δάσος το βράδυ. Η Πίτσα ανέβηκε και πάλι στην πλάτη του Ρούλη. Ο καημένος και πάλι άρχισε να τρέχει, να προλάβει να πάει την Πίτσα στο σπίτι της πριν νυχτώσει. Η Πίτσα και πάλι πιασμένη γερά στην πλάτη του είχε το κεφαλάκι της γυρισμένο προς τα πίσω και χαιρετούσε την Σούλα. Την χαιρετούσε για κάμποση ώρα ακόμα και όταν το σπιτάκι και η καλή Μάγισσα χάθηκαν από τα μάτια της. Μαρία Σιακαλλή

19 Μαρία Σιακαλλή

20 Στην Αριθμοχώρα Μαρία Σιακαλλή

21 Ξεκινήσαμε από μια γραμμή και. . .
Μαρία Σιακαλλή

22 Ευχαριστώ για την προσοχή σας
Ευχαριστώ για την προσοχή σας Μαρία Σιακαλλή