Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Στυλιανός Παπαδόπουλος Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Στυλιανός Παπαδόπουλος Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΟΜΑΔΑ 3Η … Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Στυλιανός Παπαδόπουλος Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός Στρατηγός Μακρυγιάννης Ήταν το Βυζάντιο θεοκρατικό κράτος ; Έβλαψε το Βυζάντιο την αρχαιότητα ; Η κληρονομιά του Βυζαντίου Η εθνική προσφορά των μοναστηριών Ο λόγος του Α. Υψηλάντη Ελληνορθόδοξη παράδοση η ελληνορθόδοξη παράδοση ως βίωμα και ως πολιτισμός ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΣΑΜΠΑ ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΤΣΕΤΣΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΤΣΗ

2 ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ Το σχολείο αντιμετωπίζεται από τον Κοσμά σαν απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση της ορθοδοξίας και όχι του έθνους, όρος ο οποίος απουσιάζει από τις διδαχές του και αντί γι’ αυτόν εμφανίζεται η έννοια του «γένους». Η εκπαίδευση είναι ένα εργαλείο κατήχησης στην ορθοδοξία. Ίδρυσε σχολεία. Απέτρεπε τη χρήση της Ρωμαϊκής και Αλβανικής γλώσσας, παρότρυνε τους γονείς να μάθουν στα παιδία τους ελληνικά, τα οποία είναι η «γλώσσα της Εκκλησίας». « Να σπουδάζεται και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον μπορείτε. Και αν δεν μάθετε οι πατέρες, να σπουδάζεται τα παιδία σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είναι εις την ελληνική. Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβεις εκείνα όπου ομολόγει η Εκκλησία μας» Οι Τούρκοι τον υποπτεύονταν ως πράκτορα των Ρώσων. Συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 24 Αυγούστου του 1779.Ο Πατήρ Κοσμάς ο Αιτωλός ανακηρύχθηκε επίσημα άγιος από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 20 Απριλίου 1961 και η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου. Αν οι ιστορικές μνήμες στεφανώσουν με την αθανασία πέντε – δέκα νεοέλληνες, ανάμεσά τους ασφαλώς θα συγκαταλέγεται και ο στρατηγός Μακρυγιάννης( ). Πρόκειται για μια απ’ τις αγνότερες και ηρωικότερες μορφές του Ο Μακρυγιάννης φαίνεται να ζει στην ύπαρξή του την ιστορική διαχρονία και ενότητα του ελληνισμού. Οι δύο παράγοντες που επισημαίνει ο Μακρυγιάννης στο έργο του είναι η Θρησκεία και η Πατρίδα. Ο Μακρυγιάννης με τη συζυγία «θρησκεία-πατρίδα» χαράζει τις θεμελιακές συντεταγμένες του ελληνικού ήθους, ενός τρόπου υπάρξεως που αγωνίζεται πρώτα ο ίδιος να πραγματώσει. Ο Μακρυγιάννης είναι γι’ αυτό ένα δυναμικό δείγμα του ελληνορθόδοξου-ρωμαϊκού ήθους. Στο λόγο και την πράξη του σπουδάζουμε την ιστορική συνέχεια μας. Τύποι σαν αυτόν συνιστούν αρχετυπικά σημεία αναφοράς στη διακρίβωση του νεοελληνικού ήθους.

3 ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ Κατά την Τρίτη χιλιετία όταν κάποιος ορθόδοξος έλληνας για οποιοδήποτε λόγο μετανάστευε σε αλλόθρησκες χώρες ήταν σχεδόν αδύνατο να κρατήσει τι θρήσκευμα και την εθνικότητα του. Από τα βυζαντινά χρόνια γνωρίζουμε ότι πολλοί ορθόδοξοι βυζαντινοί με ελληνική συνείδηση άρχισαν να μεταναστεύουν στην Δ. Ευρώπη φέρνοντας μαζί τους γνώση και πλούτο. Οι περισσότεροι από αυτούς αργά ή γρήγορα αφομοιώθηκαν από τον Ρωμαιοκαθολικισμό, πράγμα που σημαίνει ότι σιγά-σιγά έχασαν την θρησκεία και την ελληνική συνείδηση. Για κάποιο λόγο ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν επέτρεπε να δημιουργηθεί ελληνική κοινότητα εντός των συνόρων. Αυτό το καταλαβαίνουμε αφού ξέρουμε από την ιστορία ότι κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας μεγάλες ομάδες ελλήνων μνηστεύοντας δυτικά αργά ή γρήγορα μαζί με τη θρησκεία τους εγκατέλειπαν και την ελληνική τους υπηκοότητα. Πιθανοί λόγοι είναι οικονομικοί, κοινωνικοί και ρατσιστικοί. Αργότερα η αντίσταση των ελλήνων ορθόδοξων έγινε στενότερη και δημιουργήθηκαν συγκροτημένες ελληνικές ορθόδοξες κοινότητες. Από την άλλη πλευρά στην τουρκοκρατία όποιος βαπτιζόταν ορθόδοξος δεν χρειαζόταν να απαρνηθεί την εθνική του ταυτότητα. Το ειρωνικό είναι ότι ο πορθητής Μωάμεθ Β΄ για να καταλάβει και να καταστρέψει την Κων/πολη χρησιμοποίησε εξισλαμισμένα ορθόδοξα ελληνόπουλα. Έχουν αλλάξει οι συνθήκες διαβίωσης των ελλήνων αυτό όμως που καταλαβαίνουμε είναι ότι η ορθοδοξία εκτός συνόρων πρέπει πάντα να είναι σε ταύτιση με την ελληνική συνείδηση για να κρατάει την ακεραιότητα της. Γι’ αυτό λοιπόν όταν μια ορθόδοξη κοινότητα ακμάζει είναι επειδή έχει κρατήσει την ελληνικότητάς της. Τέλος για να τονίζουμε το μεγαλείο της ορθόδοξης ελληνικής κοινωνίας μας, σημειώνουμε ότι μόνο στην Ελλάδα οι αλλόθρησκες μειονότητες μπόρεσαν να ζήσουν ελεύθερες και ειρηνικά. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης απευθύνεται στους Έλληνες και Σέρβους λέγοντάς τους να ετοιμαστούν και να οπλοφορήσουν γιατί η πατρίδα, τους περιμένει. Επίσης, στο λόγο του λέει ότι η Ευρώπη στρέφει τα μάτια της προς εμάς απορεί γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε, ήρθε η ώρα ν’ αντηχήσουν τα βουνά και οι κοιλάδες από τον ήχο των όπλων, η Ευρώπη θα θαυμάσει τα κατορθώματά μας και οι εχθροί θα φύγουν τρέχοντας, από τα μέρη μας. Οι Ευρωπαίοι θέλουν να μας δουν ελεύθερους. Χρωστούν στην Ελλάδα ευγνωμοσύνη γιατί οι πρόγονοι μας τους έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού. Εμείς πρέπει να φανούμε αντάξιοι της γενναιότητας και της σοφίας των προγόνων μας, και των φιλελεύθερων συνθηκών του 18ου αιώνα. Πρέπει να αγωνισθούμε για να πετύχουμε την ελευθερία μας. Πολλοί φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι θα έρθουν να αγωνισθούν μαζί μας. Ξεκινήστε τον αγώνα και θα δείτε μια μεγάλη δύναμη (χώρα) που θα βοηθήσει τον αγώνα μας. Θα δείτε και πολλούς από τους λαούς που είναι υποταγμένοι στους Τούρκους και οι σύμμαχοι τους θα αναγνωρίσουν το δίκιο μας. Ας γεμίσουμε με περηφάνια και η πατρίδα θα μας κλείσει στην αγκαλιά της. Ποιος κρατάει τα χέρια μας και δεν σηκώνονται; Εναντίον ενός εχθρού που είναι ασθενής και αδύναμος.

4 -ΗΤΑΝ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ;
 Για να αποφύγουμε τη σύγχυση την οποία προκαλεί η έλλειψη ορισμού της θεοκρατίας στους περισσότερους συγγραφείς, προτείνουμε τέσσερα κριτήρια με τα οποία μπορεί να ελεγχθεί η ύπαρξη και ο βαθμός θεοκρατίας σε ένα κράτος Ταύτιση πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας στο ίδιο πρόσωπο. Επιβολή θρησκευτικών κανόνων στο σύνολο της νομοθεσίας. Άσκηση της δημόσιας διοίκησης από θρησκευτικούς λειτουργούς. Έλεγχος της εκπαίδευσης από τη θρησκευτική ιεραρχία. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο το «Βυζάντιο» δεν ικανοποιεί ούτε ένα απ’ αυτά τα τέσσερα κριτήρια ενός θεοκρατικού κράτους. Ας δούμε με τη σειρά. Το ότι ο «Πάπας» και ο «Καίσαρας» ήταν διαφορετικά πρόσωπα είναι γνωστό. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είχε απόλυτη εξουσία πάνω σε όλες τις λειτουργίες της δημόσιας ζωής. Στο χώρο του Δικαίου το «Βυζάντιο» συνέχισε την μεγάλη Ρωμαϊκή παράδοση. Βασικός άξονας της νομοθεσίας σε όλη τη μακραίωνη ιστορία του παρέμεινε το Ρωμαϊκό Δίκαιο, όπως το είχε κωδικοποιήσει ο Ιουστινιανός. Σ’ αυτό προστέθηκαν κατά καιρούς τροποποιήσεις τις οποίες επέβαλαν οι νέες κοινωνικές συνθήκες και η επίδραση του Χριστιανισμού. Έτσι η τελική σύνθεση ήταν μια πολύ πιο ανθρωπιστική εκδοχή του αρχαίου Ρωμαϊκού Δικαίου. Όλα αυτά πάντως άνηκαν στην κοσμική (μη εκκλησιαστική) σφαίρα του κράτους. Οι νομικές σχολές και τα δικαστήρια δεν είχαν σχέση με την Εκκλησία και οπωσδήποτε οι δικαστές δεν ήταν επίσκοποι όπως την ίδια εποχή στη Δύση. Η αδιατάρακτη πολιτιστική συνέχεια του «Βυζαντίου» είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει πάντοτε μια μορφωμένη γραφειοκρατία που χειριζόταν τις κρατικές υποθέσεις. Αντίθετα στη Δύση από τον 6ο αιώνα εμφανίζεται ένα τεράστιο κενό στην Παιδεία. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της παρακμής των γραμμάτων στη Δύση είναι ότι δεν υπάρχουν πια μορφωμένοι μη εκκλησιαστικοί άνδρες για να επανδρώσουν τις στοιχειώδεις διοικητικές ανάγκες των νέων βαρβαρικών κρατών. Έτσι, από τον 7ο αιώνα, η Δυτική Ευρώπη βασίζεται αποκλειστικά πλέον σε κληρικούς για διπλωματικές, διοικητικές και εκπαιδευτικές λειτουργίες της. Σε ότι αφορά την εκπαίδευση μπορούμε να διακρίνουμε τρείς τύπους σχολείων στο «Βυζάντιο» : τα δημόσια, τα ιδιωτικά και τα μοναστήρια. Στα τελευταία επιτρεπόταν να φοιτούν μόνο τα παιδιά που είχαν αφιερωθεί στο μοναχισμό. Στο «Βυζάντιο» η εκπαίδευση ήταν κυρίως προσκολλημένη στην κλασσική παράδοση. Υποχρεωτικό ανάγνωσμα μαζί με την Αγ. Γραφή ήταν ο Όμηρος, τον οποίο μάθαιναν απ’ έξω και τον εξηγούσαν οι μαθητές λέξη προς λέξη. Ο κοσμικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης καθ’ όλη τη χιλιόχρονη ιστορία της αυτοκρατορίας τονίζεται και από το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης ήταν ένα κρατικό ίδρυμα που δε βρισκόταν ποτέ υπό τον έλεγχο της Εκκλησίας. Σύμφωνα με την ιδρυτική πράξη του Θεοδοσίου Β΄ το 425, οι καθηγητές πληρώνονταν από το κράτος και μάλιστα απαλλάσσονταν από τους φόρους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου δεν υπήρχε καν το μάθημα της Θεολογίας, αφού σκοπός της κρατικής εκπαίδευσης ήταν η μόρφωση κρατικών στελεχών και αξιωματούχων. Με λίγα λόγια το «Βυζάντιο» δεν ήταν κράτος θεοκρατικό!

5 Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
-ΕΒΛΑΨΕ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΌΤΗΤΑ; Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ Πολλοί νεοδαμώσεις διανοητές κυρίως της αριστερίζουσας σκέψης προσπαθούσαν να κατευθύνουν τη σκέψη ενός αδαούς κοινού λέγοντας ότι το Βυζάντιο αντιτάχθηκε στην αρχαιότητα, την οποία την συνέθλιψε. Βεβαίως τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Το κράτος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης ή αλλιώς του Βυζαντίου, όχι απλώς δεν «επιτέθηκε» στην ελληνική αρχαιότητα, αλλά τη διέδωσε, «εξελληνιζόμενο» τρόπον τινά με το πέρασμα του χρόνου. Εκείνοι που διαφωνούν στηρίζονται στα εξής επιχειρήματα: επί Θεοδοσίου όπου οι Βυζαντινοί κατέστρεψαν ιερά και βιβλιοθήκες, ο Ιουλιανός κυνηγήθηκε, η Υπατία δολοφονήθηκε από το πλήθος, ενώ ο Ιουστινιανός έκλεισε την περίφημη Αθηναϊκή Φιλοσοφική Σχολή (ευτυχώς, γιατί την έσωσε από τον εκφυλισμό) και αυτό είναι όλο. Στην ουσία κανείς τους δεν ενδιαφέρεται στον Μέγα Βασίλειο, τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο ή άλλους εκκλησιαστικούς πατέρες, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν την αρχαία ελληνική σκέψη στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το θείο. Κανείς τους δεν αναφέρεται στις επιμέρους πολιτιστικές εκφάνσεις που αποδεικνύουν την ομαλή αφομοίωση της αρχαίας ελληνικής σκέψης στο Βυζάντιο. Τα παρακάτω επιχειρήματα είναι ενδεικτικά: Η αρίθμηση στα σχολεία ακολούθησε το αρχαιοελληνικό σύστημα και όχι το λατινικό, όπου κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε ένα αριθμό το α στο 1, το β στο 2 κλπ. Οι απόψεις των Βυζαντινών σχετικά με την οπτική διαμορφώθηκαν από τη σπουδή και τη μελέτη του Ευκλείδη, του Ήρωνα, του Θεωνά του Αλεξανδρινού και από την «Οπτική του Πτολεμαίου». Θα μπορούσαμε να καταγράψουμε χιλιάδες λεπτομέρειες και εκατομμύρια στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν πως το Βυζάντιο διέσωσε την αρχαιότητα. Η εποχή του Ηρακλείου ήταν εκείνη που έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στο ελληνικό στοιχείο, αφού το Βυζάντιο απώλεσε το μεγαλύτερο μέρος των ασιατικών και δυτικών χωρών του. Έθεσε τέλος στη διγλωσσία που υπήρχε και καθιέρωσε την ελληνική ως επίσημη γλώσσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Με αυτόν τον τρόπο, η επικρατούσα γλώσσα του λαού και της Εκκλησίας έγινε πλέον και γλώσσα του κράτους. Για πολύ καιρό, ο πιο στενός σύνδεσμος ενότητας μέσα στην Αυτοκρατορία αναζητήθηκε όχι στην ελληνική συνείδηση, αλλά στην κοινή αφοσίωση, στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, που τελικά συνετέλεσε στον αποτελεσματικό έλεγχο της προώθησης του Ισλάμ προς την Πόλη. Εύλογα μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι, ο ορθόδοξος χριστιανισμός, η ελληνική γλώσσα και γενικά ο ελληνικός πολιτισμός, με την ταυτόχρονη παρουσία τους, ως φυσική κληρονομιά, στον ελλαδικό χώρο, δίνουν το δικαίωμα στην νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα να θεωρούν ισχυρή τη συγγένειά τους με ολόκληρη τη βυζαντινή ιστορία.

6 ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ Ο Φίνλεϊ δεν κατανόησε το ρόλο της Ορθοδοξίας γιατί δεν εξηγεί τη μεγάλη αιχμαλωσία της Ανατολής μας και δεν αναφέρεται στα μεγάλα σχολεία και συγκεκριμένα για την ορθόδοξη εκκλησία που ήταν ένα μεγάλο σχολείο για το λαό. Στη Δύση ο λαός άκουγε τη Θεία Λειτουργία στη λατινική γλώσσα που ήταν μέχρι τότε σχετικά μια νεκρή γλώσσα. Ενώ η γλώσσα του Ευαγγελίου και της ορθόδοξης εκκλησίας που είναι ζωντανή γλώσσα. Στον δυτικό φεουδαρχισμό μετά την γαλλική επανάσταση τα παιδιά που ήταν πλούσια πήγαιναν στα Πανεπιστήμια και εκείνα που υπηρετούσαν την Εκκλησία. Στην Ανατολή τα παιδιά των πλουσίων και φτωχά χωρίς πληρωμή μάθαιναν γράμματα ενώ ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ίδρυσε 210 σχολεία. Επίσης καθιέρωσε υποτροφίες και στην Ευρώπη ακόμα για τα έξυπνα παιδιά. Η Εκκλησία έκανε και αυτή λάθη όπως οι προγονοί τους λόγιοι εγκατέλειψαν το Βυζάντιο πριν και μετά την άλωση και άφησαν τον Πατριάρχη ολομόναχο. Ο Πατριάρχης Γεννάδιος σαν πρώτη προτεραιότητα έθεσε να δημιουργήσει μια μεγάλη σχολή (σημερινά πανεπιστήμια), την Πατριαρχική ακαδημία όπου θα φοιτούσαν τα παιδιά των Ελλήνων και θα δίδασκαν οι πιο μορφωμένοι του κόσμου όταν οι Διανοούμενοι της εποχής είχαν εγκαταλείψει την Ελλάδα και πούλαγαν την σοφία τους στις αυλές των ηγεμόνων της Ευρώπης. Έχετε διαστρεβλώσει το ρόλο των θρησκευτικών ηγετών της ορθοδοξίας και μας λέτε ότι δεν βοήθησαν καθόλου στην αναγέννηση του Έθνους παρά ο Διαφωτισμός ήρθε στη Δύση. Ας θυμηθούμε στα χρόνια του Βυζαντίου τον Βούλγαρη ο οποίος ήταν ένας από τους Ορθόδοξους κληρικούς της εκκλησίας. Εισήγαγε τα Μαθηματικά και τη Φυσική, στην παιδεία του Τουρκοκρατούμενου Ελληνισμού. Υπάρχουν πολλοί που κατηγορούν τα σχολεία της εκκλησίας (μοναστήρια) για σκοταδισμό και αγνοούν ή προσποιούνται ότι αγνοούν τις τάσεις που υπάρχουν στον Ευρωπαϊκό χώρο. Θυμίζουμε ορισμένα γεγονότα: Στην Γαλλία και στο Βέλγιο τα σχολεία της Καθολικής Εκκλησίας είναι πολυάριθμα και θεωρούνται ότι παρέχουν την καλύτερη εκπαίδευση. Επίσης τα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης της Αγγλικανικής Εκκλησίας στην Βρετανία θεωρούνται αποδεδειγμένα ότι είναι υψηλού επιπέδου. Τα σχολεία της Εκκλησίας με την έμφαση που δίνουν στα Αρχαία Ελληνικά, την Ιστορία και τα θρησκευτικά ενισχύουν τις ανθρωπιστικές σπουδές που έχουν υποχωρήσει στην Ελλάδα, θα καλλιεργήσουν την εθνική και ευρωπαϊκή ταυτότητα των μαθητών, θα βοηθήσουν να ανακοπεί η γλωσσική παρακμή των Νεοελλήνων και θα διαδώσουν τις πανανθρώπινες αξίες των αρχαίων κειμένων, του Ευαγγελίου και των Πατερικών κειμένων. Σε μια εποχή όπου όλοι συζητούμε για την παραβατικότητα των εφήβων και για την έλλειψη προτύπων και αξιών, ίδρυση σχολείων που θα φροντίζουν για την διαμόρφωση χαρακτήρων και όχι μόνο για την συσσώρευση γνώσεων πιστεύω ότι θα αποτελέσει μια δημιουργική τομή στα παιδαγωγικά δεδομένα.

7 Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΒΙΩΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕΛ
Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΒΙΩΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕΛ.225 ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ο Στρατής Μυριβήλης σε μια ομιλία του το 1953 αναφέρεται για τις παραδόσεις του γένους και για τη δύναμη της Βυζαντινής μουσικής. Χαρακτηρίζει την εποχή που ζούμε σαν μια εποχή φουρτουνιασμένη από γεγονότα, ιδέες και πράξεις αντιφατικές, που συνταράσσουν την ανθρώπινη ψυχή. Όμως ένα άνθρωπος, ένα έθνος, ένας λαός εξαφανίζεται σίγουρα με το χάσιμο της ατομικής και ομαδικής ψυχής του. Όταν χάνει κάποιος τη ψυχή του θα πει ότι χάνει την ουσιαστική του ύπαρξη. Όμως για να μην χάσω τον εαυτό μου, πρέπει να τον γνωρίσω καλύτερα. Αυτό λοιπόν σύμφωνα με τον Μυριβήλη πρέπει να είναι η βάση της γενικής παιδαγωγικής προσπάθειας του Έθνους του οποίου εντελοδόχος του είναι το Κράτος και η Εκκλησία Για να γνωρίσουμε τον Ελληνικό εαυτό μας, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε τα στοιχεία, από τα οποία αποτελείται η προσωπικότητα μας. Είναι μοιραίο για το Έθνος μας, τα θρησκευτικά του ζητήματα να ‘ναι αδιάσπαστα συνδεδεμένα με την ιστορική μοίρα του λαού μας. Η Ελληνική Ορθοδοξία έχει ταυτιστεί με την ελληνική υπόσταση. Όταν έπεσε το Βυζάντιο τα σύμβολα της Αυτοκρατορίας τα κράτησε η Εκκλησία και τα διατήρησε μέσα στους μαύρους αιώνες της σκλαβιάς. Και μέσα σ’ αυτούς τους σκοτεινούς αιώνες, αυτή ήταν που στάθηκε το πνευματικό και εθνικό κέντρο της μαρτυρικής φυλής. Ένας από τους πιο σοβαρούς φορείς αυτής της παράδοσης ήταν η Μεγάλη του Γένους Σχολή. Το μοναδικό ίδρυμα που ασχολήθηκε με ιερή προσήλωση με τη Βυζαντινή Μουσική, ιδρύοντας στα 1890 ειδική Σχολή στην οποία δίδαξαν σοφοί δάσκαλοι την παραδοσιακή εθνική μας εκκλησιαστική μουσική.

8 Όμως το θέμα είναι αν οι εκτελεστές της είναι καλοί ή κακοί ψάλτες.
Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΒΙΩΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕΛ.225 ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ  Απ’ αυτή τη Σχολή μεταφέρθηκε ως τα χρόνια μας η σωστή Βυζαντινή Μουσική. Το έργο αυτό είναι απ’ τους πιο σπουδαίους τίτλους τιμής που έχει το θαυμαστό της ενεργητικό η Μεγάλη Σχολή του Γένους η οποία στάθηκε το προπύργιο του γνήσιου Ελληνικού Πνεύματος στα πιο δύσκολα χρόνια του Ελληνισμού. Υπάρχει βέβαια στις μέρες μας ένα ρεύμα ξενομανίας και επίδειξης νεωτεριστικού πνεύματος το οποίο ο Μυριβήλης το ονομάζει «πανικό του μοντερνισμού». Άνθρωποι όπως αυτούς είναι οι αμόρφωτοι ρωμιοί που ντρέπονται διότι η θρησκευτική μας μουσική δεν έχει τετραφωνίες, μπάσους, βαρύτονους και διάφορα άλλα πράγματα Ευρωπαϊκά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνήθεις τύποι δίχως και βαθειά ιστορική και καλλιτεχνική μόρφωση. Δεν είναι ικανοί να καταλάβουν τη δύναμη που έχει η παράδοση πάνω στην συνέχεια και τη διατήρηση της εθνικής ζωής. Ακόμη ο Μυριβήλης κάνει αναφορά στα ιερά τροπάρια, τα οποία τα έγραψαν, τα μελοποίησαν και έψαλαν μέσα στην Αγιά Σοφιά μεγάλοι ποιητές και μουσικοσυνθέτες. Αυτή, την ιερή και πανάρχαια μουσική παράδοση, αγωνίζονται να την διασπάσουν οι διάφοροι ανόσιοι που ακούγονται, δυστυχώς ακόμα να παρεμβάλλουν τις φωνητικές επιδείξεις τους ανάμεσα σε σεμνούς ύμνους της λειτουργίας σε μερικούς ναούς της Αθήνας. Όμως το θέμα είναι αν οι εκτελεστές της είναι καλοί ή κακοί ψάλτες.

9 Στρατηγός Μακρυγιάννης Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός
Στυλιανός Παπαδόπουλος Στρατής Μυριβίλης Βιβλιογραφίες Εγκυκλοπαίδεια Δομή


Κατέβασμα ppt "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Στυλιανός Παπαδόπουλος Άγιος Κοσμάς Ο Αιτωλός"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google