Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση H Άλκη Ζέη θυμάται.....

Παρουσίαση με θέμα: "Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση H Άλκη Ζέη θυμάται....."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1

2 Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση

3 H Άλκη Ζέη θυμάται.....

4 28 Οκτωβρίου 1940 - Ξύπνα έγινε πόλεμος. Η Λενούλα άνοιξε ένα νυσταγμένο μάτι και μουρμούρησε: -Δεν χτύπησε το ξυπνητήρι. - Έγινε πόλεμος ξανάπε η μαμά, και με πήρε το μάτι της που έκανα να πιάσω την ποδιά μου που ήτανε απλωμένη σε μια καρέκλα. Μου πήρε την ποδιά από τα χέρια. - Δεν έχει σχολείο, έγινε πόλεμος. Βάλτε ό,τι θέλετε, είπε και βγήκε με φούρια από το δωμάτιο...

5 Ενθύμιο Μετώπου από το αρχείο της ΕΡΤ

6 Ελληνικό Πεζικό στα αλβανικά βουνά

7 Ανάπηροι του αλβανικού μετώπου στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη

8 “Ακόμα και στη Ρώμη θε να στήσουμε σημαία ελληνική...” Τώρα τη σημαία τη στήσανε οι Γερμανοί στην Αθήνα, στην Ακρόπολη, στις 27Απριλίου...'' ''Δεν ξέραμε πως μια ηλιόλουστη μέρα, στις 6 του Απρίλη, οι Γερμανοί θα μας κήρυσσαν τον πόλεμο. Δεν ξέραμε πως θα τρέχανε λες και φορούσανε πατίνια να καταλάβουν πόλεις και χωριά.

9 Γερμανική Ασφάλεια και Αστυνομία -Γκεστάπο Στο κτίριο της οδού Μέρλιν 6 στεγάζονταν υπηρεσίες Ασφαλείας και Αστυνομίας του γερμανικού στρατού, μεταξύ των οποίων και η Γκεστάπο. Εδώ μεταφέρονταν αντιστασιακοί που συλλαμβάνονταν στα μπλόκα και στις εφόδους Γερμανών και Ελλήνων πρακτόρων των Ες-Ες σε συνοικίες και τόπους εργασίας.

10 ' ΄ Δασκάλες εκπαιδεύονται στη χρήση αντιασφυξιογόνων μασκών.....

11 Η μεγάλη πείνα, χειμώνας '41-'42

12 Υποσιτισμός....

13 Σας ορκίζομαι ολότελα πεθαμένο,τα μάτια του ολάνοιχτα σαν γυάλινοι σβόλοι..... “... Οι δρόμοι γέμισαν πεθαμένους από την πείνα κι ο Θανασάκης ορκιζότανε πως είδε στον κάδο στη Φωκίωνος Νέγρη που πήγε να ψαχουλέψει ένα πεθαμένο μωρό. Τρόμαξε τόσο που ορκίστηκε να μην ξαναψάξει στα σκουπίδια...”

14 Το νεκροτομείο στη Μασσαλίας Την περίοδο της Κατοχής στην οδό Μασσαλίας, δίπλα στο κτίριο της Νομικής Σχολής, βρισκόταν το κτίριο του Νεκροτομείου Αθηνών. Εδώ έφταναν τα φορτηγά του Δήμου μεταφέροντας πτώματα, θύματα του λιμού τον χειμώνα 1941-1942. Περίπου 40.000 Αθηναίοι πέθαναν από ασιτία, καθιστώντας την πείνα πρώτη αιτία θανάτου κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

15 Καθημερινότητα.... Ψαραγορά - Mετακίνηση με το τραμ

16 Γκαζοζέν-Μαυραγορίτες

17 Η Aντίσταση στην Αθήνα -

18 Η ακύρωση της πολιτικής επιστράτευσης

19 Τηλεφωνική Εταιρεία. Η πρώτη απεργία της Κατοχής Στην οδό Σταδίου 15 στεγάζονταν την περίοδο της Κατοχής η Τηλεφωνική Εταιρεία. Οι υπάλληλοί της βρέθηκαν στην πρωτοπορία των απεργιακών – αντιστασιακών κινητοποιήσεων των Δημοσίων Υπαλλήλων. Στις 12 Απριλίου 1942 πραγματοποίησαν την πρώτη μεγάλη απεργία στην Αθήνα, μια από τις πρώτες στην κατεχόμενη Ευρώπη.

20 22 Ιουλίου 1943. Η μεγαλύτερη αντιστασιακή διαδήλωση Το καλοκαίρι του 1943, η είδηση περί επέκτασης της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην Κεντρική Μακεδονία και ο κίνδυνος εισόδου Βουλγάρων στη Θεσσαλονίκη κινητοποίησε τις αντιστασιακές οργανώσεις. Κατά την διάρκεια της διαδήλωσης οι νεκροί ξεπέρασαν τους 15, όλοι τους μέλη του ΕΑΜ, και οι τραυματίες τους 60. Η επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής δεν πραγματοποιήθηκε. Το ΕΑΜ προκήρυξε γενική απεργία και διαδήλωση στις 22 Ιουλίου 1943.

21 Το πρώτο μεγάλο σαμποτάζ στην κατοχική Αθήνα Στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, μέλη της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων), τοποθέτησαν βόμβα ανατινάσσοντας το κτίριο της ναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ,που βρίσκονταν στη γωνία των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος. Στις 4 Φεβρουαρίου 1943 ο αρχηγός της ΠΕΑΝ Κώστας Περρίκος εκτελέστηκε, ενώ η Ιουλία Μπίμπα που μετέφερε τα εκρηκτικά, μεταφέρθηκε στη Γερμανία, όπου εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό. Η Ελλάδα ήταν η μοναδική ευρωπαϊκή κατεχόμενη χώρα η οποία δεν συγκρότησε εθελοντικά στρατιωτικά σώματα ντυμένα με τις στολές της γερμανικής Βέρμαχτ.

22 Η τέχνη στην υπηρεσία της Αντίστασης

23 Αλλά και πολλοί άλλοι....

24 Κι όμως στην κατοχή υπήρχε ζωντάνια και δημιουργία....

25 Τριαντάφυλλα στο παράθυρο...

26 Ο τρυφερός Μάνος Χατζιδάκις....

27 Τα μπλόκα και οι εκτελέσεις στην Κατοχή...

28 Η απελευθέρωση... -Φύγανεεεε, φύγανεεε. Ξυπνήστε,φύγανε. Ήταν η φωνή του Θανασάκη, του παιδιού της γειτονιάς.Έφερνε βόλτες γύρω γύρω σαν τρελός. - Ξυπνήστε,ρε. Φύγανε οι Γερμανοί!...-Η πιο ευτυχισμένη μας μέρα, λέει ο Γιώργος. Ποτέ πια, ποτέ τίποτα κακό δεν θα μας συμβεί....

29 Τίποτα πια κακό να μη μας συμβεί....

30 Ποτέ ξανά φασισμός

31 Σχολικό έτος 2015-2016 41ο Γελ. Αθήνας Υπεύθυνη παρουσίασης: Καρυώτη Ειρήνη