Επίπεδα Επιθηλιακής Καντερίνης (sE-Cad) στον ορό ασθενών με καρκίνο του φύματος του Vater Αλέξιος Σταύρου Χειρουργός.

Παρουσίαση με θέμα: "Επίπεδα Επιθηλιακής Καντερίνης (sE-Cad) στον ορό ασθενών με καρκίνο του φύματος του Vater Αλέξιος Σταύρου Χειρουργός."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Επίπεδα Επιθηλιακής Καντερίνης (sE-Cad) στον ορό ασθενών με καρκίνο του φύματος του Vater Αλέξιος Σταύρου Χειρουργός

2 υπεροικογένεια των καντερινών  τύπου Ι κλασικές καντερίνες (E-, N-, P- cadherin)  άτυπες, τύπου ΙΙ καντερίνες  δεσμοκολίνες  δεσμογλεϊνες  πρωτοκαντερίνες  πρωτεΐνες τύπου καντερίνης (Flamingo και FAT like cadherins) Νollet F, Kools P, Van Roy F. Phylogenetic analysis of the cadherin superfamily allows identification of six major subfamilies besides several solitary members. J. Mol. Biol, 2000; 299:551-72

3 Ε-καντερίνη Steinberg MS, McNutt PM. Cadherins and their connections: adhesion junctions have broader functions. Curr Opin Cell Biol. 1999; 11:554-60

4

5 διαλυτή μορφή Ε-καντερίνης (soluble E-Cadherin, sE-Cad) II M, Yamamoto H, Adachi Y, Maruyama Y, Shinomura Y. Role of Matrix Metalloproteinase – 7 (Matrilysin) in Human Cancer Invasion, Apoptosis, Growth and Angiogenesis. Exp Biol Med (Maywood). 2006; 231:20-7 Noe V, Fingleton B, Jacobs K, Crawford HC, Vermeulen S et al. Release of an invasion promoter E-cadherin fragment by matrilysin and stromelysin-1. J Cell Sci. 2001; 114:111-18.

6 διαλυτή μορφή της sE-Cad  δερματικά νοσήματα  μεταστατικό μελάνωμα  σήψη – πολυοργανική ανεπάρκεια  πολλαπλούν μυέλωμα  λέμφωμα  μετά από χολοκυστεκτομή  κυσταδενοCa των ωοθηκών  Ca ουροδόχου κύστης  μεταστατικό ορθοκολικό Ca  Ca στομάχου * Jonsson MV et al. Scand J Immunol. 2005; 62:552-9 * Shirahama S et al. J Dermatol Sci. 1996; 13:30-6 * Pittard JA et al. Br J Anaesth 1996; 76:629-31 * Syrigos KN et al.Anticancer Res. 2004; 24:2027-31 * Takubo T et al. Haematologia 2002; 31:319-25 * Karayiannakis JA et al. Surg Endosc 2002; 16:1 * Darai E et al.Hum Reprod 1998; 13:2831-5 * Griffiths TR et al. Br J Cancer. 1996; 74:579-84 * Durkan GC et al. BJU Int. 1999; 83:424-8 * Ohue M, et al Gan To Kagaku Ryoho. 2002; 29:2263-6 * Chan AO et al.Cancer 2005; 104:740-6 * Chan AO et al J Clin Oncol 2003; 21:2288-93

7 Ca φύματος του Vater  7 η -8 η δεκαετία  συχνότητα 2,9/1.000.000 πληθυσμού  6%-20% των περιληκυθικών νεοπλασμάτων Kimura W, Futakawa N, Zhao B. Neoplastic diseases of the papilla of Vater. J Hepatobiliary Pancreat Surg. 2004; 11:223-31

8 Θεραπευτικές επεμβάσεις για νεοπλάσματα του Vater (1950 -2003) ΕΤΗ Αρ. ασθενών 5ετής επιβίωση CLEVELAND CLINIC 1950 – 1984 5937% ALABAMA UN 1953-19882461% MAYO CLINIC 1965-198910434% JOHNS HOPKINS 1969-199610638% JOHNS HOPKINS 1970 – 1992 4639% US VET HOSPITAL 1987 – 1991 6410%-20% HANNOVER HOSPITAL 1971-19938538% HOSP. MONTEBELLUNA ITALY 1971-19903156% REGISTRE BOURGUIGNON DES CANCERS DIGESTIFS FACULTE DE MEDECINE, Dijon, France 1976-199511120,9% CATHOLIC UNIVERSITY-SCHOOL OF MEDICINE, ROME 1981-20026464,4% MEMORIAL SLOAN KETTERING 1983-199510144% AMSTERDAM ACADEMIC MEDICAL CENTER 1984-19926750% AMSTERDAM ACADEMIC MEDICAL CENTER 1992-200212037% UCLA 1988-20015567,7% SANJAY GANDHI POST-GRADUATE INSTITUTE OF MEDICAL SCIENCES, LUCKNOW, INDIA 1989-200010433% KLINIK UND POLIKLINIK FUR CHIRURGIE, UNIVERSITATSKLINIKUM MAGDEBURG 1973,3% JOHNS HOPKINS (επί 1000 παγκρεατεκτομών) 1969-200311339%

9 μελέτη Επίπεδα Επιθηλιακής Καντερίνης (sE-Cad) στον ορό ασθενών με καρκίνο του φύματος του Vater

10

11 προσδιορισμός του μορίου: ανοσοενζυμική μέθοδος μη συναγωνιστικού τύπου (sandwich ELISA)

12 στατιστική ανάλυση Η σύγκριση των συνεχών μεταβλητών με την sE-Cad έγινε χρησιμοποιώντας το t-τεστ για ανεξάρτητα δείγματα και το μοντέλο της ανάλυσης διακύμανσης κατά ένα παράγοντα Οι πολλαπλές συγκρίσεις έγιναν με το Bonferroni test. Για τον έλεγχο της συσχέτισης χρόνου επιβίωσης με την καντερίνη χρησιμοποιήσαμε τον συντελεστή συσχέτισης του Spearman Οι καμπύλες επιβίωσης έγινε κατά Kaplan - Meier Όλα τα τεστ είναι διπλής κατεύθυνσης (two-sided) με επίπεδο σημαντικότητας p=0,05.

13 οι 2 ομάδες (ασθενών και μαρτύρων) δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά ως προς το φύλο και την ηλικία

14

15

16

17

18 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad υγιών vs μ.τ. sE-Cad ασθενών Σύγκριση μ.τ. sE-Cad υγιών vs μ.τ. sE-Cad ασθενών

19 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad ριζικής vs παρηγορικής επέμβασης Σύγκριση μ.τ. sE-Cad ριζικής vs παρηγορικής επέμβασης

20 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad T2, T3, T4 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad T2, T3, T4

21 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad G1, G2, G3 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad G1, G2, G3

22 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad N0 vs N1 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad N0 vs N1

23 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad I vs IIB Σύγκριση μ.τ. sE-Cad I vs IIB

24 Σύγκριση μ.τ. sE-Cad I vs IIB & III & IV Σύγκριση μ.τ. sE-Cad I vs IIB & III & IV

25 Spearman rank correlation

26 Receiver Operator Characteristics curve

27 Chi- square 3,544 P 0,169 Chi- square 1,2324 P 0,2669 Chi- square 0,0373 P 0,8467 Chi- square 8,134 P 0,017

28 Chi- square 1,954 P 0,162 ΠΑΡΗΓΟΡΙΚΗ - ΡΙΖΙΚΗ

29 Συμπεράσματα από τη μελέτη διαπιστώθηκε ότι, όταν ο όγκος είναι περιορισμένος στο 12/λο (Τ2), οι ασθενείς έχουν μικρότερη μέση τιμή sE-Cad συγκρινόμενοι με τους ασθενείς στους οποίους το νεόπλασμα έχει διηθήσει το πάγκρεας (Τ3) p=0.05 οι ασθενείς με νεόπλασμα περιορισμένο στο 12/λο και χωρίς λεμφαδενικές μεταστάσεις (stage I A & B) παρατηρήθηκε ότι έχουν μικρότερη μέση τιμή sE-Cad σε σχέση με τους ασθενείς στους οποίους το νεόπλασμα έχει διηθήσει το πάγκρεας και έχουν λεμφαδενικές μεταστάσεις (stage II Β) p=0,01 ασθενείς με νόσο σταδίου Ι (stage Ι) έχουν μικρότερη μέση τιμή sE-Cad συγκριτικά με τους ασθενείς που έχουν προχωρημένη νόσο (stage II, III, IV). p=0,032

30 Συμπεράσματα δε διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στη μέση τιμή sE-Cad: μεταξύ της ομάδος των ασθενών και της ομάδας ελέγχου (p=0,276) μεταξύ ασθενών με διαφορετική διαφοροποίηση όγκου (p=0,967) μεταξύ ασθενών που υπεβλήθησαν σε θεραπευτική και παρηγορική επέμβαση (p=0,503) δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση μεταξύ των τιμών της sE-Cad και του χρόνου επιβίωσης (p=0,459) η εκτίμηση της μέτρησης των τιμών με ROC καμπύλη έδειξε ότι για τις συγκεκριμένες ομάδες ασθενών και μαρτύρων με cutoff τιμή τα 31,3 ng/ml, ότι η περιοχή κάτω από την καμπύλη είναι 0,661 και η μέθοδος έχει ευαισθησία 74% και ειδικότητα 43%.

31 Συμπεράσματα οι παραπάνω παρατηρήσεις, με την επισήμανση ότι το μέγεθος του δείγματος της μελέτης ήταν μικρό, υποστηρίζουν τη γενικότερη υπόθεση ότι κατά τη διάρκεια της εξέλιξης των επιθηλιακών νεοπλασμάτων και όταν αυτά παρουσιάσουν επιθετικό φαινότυπο με διήθηση του υποστρώματος και λεμφαδενικές μεταστάσεις, αυτή συνοδεύεται από αύξηση της διαλυτής μορφής του μορίου της Ε-καντερίνης (sE- Cad)

32

33 sE-Cad nMeanSD CONTROLS 2836,58814,090 PATIENTS 1346,74612,218 Difference between means-10,158 95% CI -19,351to -0,966 t statistic-2,24 2-tailed p 0,031