ΣΥΝΕΧΕΙΑ Συνεχεια. Κάκωση νωτιαίου μυελού ατελής και πλήρης.

Παρουσίαση με θέμα: "ΣΥΝΕΧΕΙΑ Συνεχεια. Κάκωση νωτιαίου μυελού ατελής και πλήρης."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΣΥΝΕΧΕΙΑ Συνεχεια

2 Κάκωση νωτιαίου μυελού ατελής και πλήρης

3 Κάκωση νωτιαίου μυελού, ICD-10 G95.9, T09.3, είναι η βλάβη του νωτιαίου μυελού. Ο νωτιαίος μυελός είναι μια μαλακή δέσμη νεύρων που εκτείνεται από τη βάση του εγκεφάλου προς το κάτω μέρος της πλάτης. Πορεύεται μέσω του σπονδυλικού σωλήνα, μια σήραγγα που σχηματίζεται από οπές στα οστά της σπονδυλικής στήλης. Η οστεώδης σπονδυλική στήλη βοηθά στην προστασία του νωτιαίου μυελού. Ο νωτιαίος μυελός μεταφέρει μηνύματα μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος. Τα μηνύματα αυτά επιτρέπουν σε κάποιον να κινείται και να αισθάνεται μεταξύ άλλων. Μια κάκωση νωτιαίου μυελού σταματά τη ροή μηνυμάτων κάτω από την περιοχή της βλάβης. Όσο πιο κοντά είναι ο τραυματισμός στον εγκέφαλο, τόσο περισσότερο το σώμα επηρεάζεται.

4 Η κάκωση του νωτιαίου μυελού είναι μια βλάβη που προκαλείται στα νεύρα του νωτιαίου μυελού ο οποίος βρίσκεται μέσα στο νωτιαίο σπονδυλικό κανάλι της ράχης. Οι περισσότερες βλάβες προέρχονται από διάφορους τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης. Η βλάβη αυτή επηρεάζει την ικανότητα των νεύρων του νωτιαίου μυελού να στέλλει και να παίρνει μηνύματα από τον εγκέφαλο στα συστήματα του σώματος που ελέγχουν τις κινητήριες, αισθητήριες και αυτόνομες λειτουργίες κάτω από το σημείο της βλάβης.

5 Μια κάκωση νωτιαίου μυελού μπορεί να είναι πλήρης ή ατελής. Ένα άτομο με πλήρη βλάβη δεν έχει καμία αίσθηση ή κίνηση κάτω από το επίπεδο της βλάβης. 0 Τραυματισμός στη μέση της πλάτης επηρεάζει συνήθως τα πόδια (παραπληγία). 0 Τραυματισμός στο λαιμό μπορεί να επηρεάσει τα χέρια, το στήθος και τα πόδια (τετραπληγία).

6 Τι προκαλεί κάκωση νωτιαίου μυελού; Μια κάκωση νωτιαίου μυελού συνήθως συμβαίνει λόγω σοβαρού πλήγματος στην σπονδυλική στήλη. Συχνά, αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός αυτοκινητικού ατυχήματος, πτώσης, πυροβολισμού, εργατικού ατυχήματος ή μπορεί να συμβεί από αθλητικά ατυχήματα. Μερικές φορές, ο νωτιαίος μυελός υφίσταται βλάβη από μόλυνση ή σπονδυλική στένωση, ή υπάρχει βλάβη εκ γενετής όπως στη δισχιδή ράχη ή από ασθένεια (εγκάρσια μυελίτιδα, πολιομυελίτιδα, αταξία του Friedreich, κλπ). Μπορεί επίσης να είναι μη-τραυματικής προέλευσης, όπως στην περίπτωση του καρκίνου, της μόλυνσης, της ασθένειας του μεσοσπονδύλιου δίσκου, τη σπονδυλική βλάβη και την αγγειακή βλάβη του νωτιαίου μυελού.

7 Τι συμβαίνει μετά από μια κάκωση νωτιαίου μυελού; 0 Στο νοσοκομείο, η θεραπεία αρχίζει αμέσως για να αποφευχθεί μεγαλύτερη βλάβη στην σπονδυλική στήλη και το νωτιαίο μυελό. 0 Γίνεται χορήγηση ένα στερεοειδών για να μειωθεί το οίδημα του νωτιαίου μυελού. 0 Γίνεται ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, και υπερηχογράφημα των νεφρών και έλεγχος κλινικός για αναγνώριση της σοβαρότητας της βλάβης. Στους περισσότερους ασθενείς η ανάκαμψη εμφανίζεται κατά τους πρώτους 6 μήνες.

8 Σε κάθε δερματοτόμιο αντιστοιχεί μια βασική κίνηση και στις δύο πλευρές του σώματος, όπως κάμψη του ισχίου (L2), σήκωμα των ώμων (C4), κάμψη του αγκώνα (C5), έκταση του καρπού (C6), έκταση του αγκώνα (C7). Κλίμακα ASIA (American Spinal Injury Association), κατά την οποία οι κακώσεις νωτιαίου μυελού διαχωρίζονται σε 5 κατηγορίες (Α,Β,C,D,E): Α. Καμία λειτουργία, εκτός των τμημάτων που νευρώνονται από τα Ι4-Ι5 νεύρα. Β. Μόνο αισθητική λειτουργία (προϋπόθεση να υπάρχει αισθητική λειτουργία στα τμήματα που νευρώνονται από τα Ι4-Ι5 νεύρα). C. Μερική κινητική και αισθητική λειτουργία (τουλάχιστον οι μισοί μυς έχουν βαθμό μυικής ισχύος μικρότερο του 3/5). D. Κινητική λειτουργία (τουλάχιστον οι μισοί μυς έχουν βαθμό μυικής ισχύος μεγαλύτερο του 3/5). E. Φυσιολογική λειτουργία. Η κλινική συμπτωματολογία διαφέρει ανάλογα με την πληγείσα περιοχή.

9 Επίπεδo τραυμα τισμoύ Ικανότητα κίνησης Α3-Α4 Α6 Θ2-Θ6 O1-O5 Ι1-Ι5 Συνήθως υπάρχει κινητικότητα κεφαλής και αυχένα. Ικανότητα ύψωσης ώμων. Δυνατότητα κίνησης κεφαλής, αυχένα, ώμων, βραχιόνων και καρπών. O ασθενής μπορεί να λυγίσει τους αγκώνες, να σηκώσει τους ώμους, να εκτελέσει κινήσεις υπτιασμού της άκρας χειρός και κινήσεις εκτάσεων των καρπών. Φυσιολογική κινητική λειτουργία κεφαλής, αυχένα, ώμων, βραχίονα, καρπών και δακτύλων. Δυνατότητα λειτουργίας μυών του θώρακος και του κορμού. Μερική κινητικότητα στα ισχία και στα γόνατα. Ανάλογα με το επίπεδο τραυματισμού υπάρχουν διάφοροι βαθμοί απώλειας της λειτουργίας του εντέρου της ουροδόχου κύστης και της σεξουαλικότητας

10 Επίπεδ o τραυμα τισμoύ Σημείo με ικανότητα αίσθησης Α4 Α6 Θ4 Θ10 O1 O4 Ι2 Ι4-Ι5 Κορυφή ακρωμιοκλειδικής διάρθρωσης Αντίχειρας 4ο μεσοσπονδύλιο διάστημα, επίπεδο θηλής 10ο μεσοσπονδύλιο διάστημα, επίπεδο ομφαλού Μέσο βουβωνικού συνδέσμου Έσω σφυρός Μέσο τμήμα πρόσθιας επιφάνειας μηρού Περιπρωκτική περιοχή

11 Τραυματισμοί του τραχήλου, συνήθως, έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη ή μερική τετραπληγία (Τετραπληγία). Ωστόσο, ανάλογα με τη συγκεκριμένη θέση και τη σοβαρότητα του τραύματος, περιορισμένη λειτουργία μπορεί να διατηρηθεί. Τραυματισμοί στο C-1 / C-2 επίπεδο θα οδηγήσει σε απώλεια της αναπνοής, που θα απαιτήσουν αναπνευστήρες και βηματοδότες φρενικού νεύρου. Τραυματισμοί στο C3 και άνω τυπικά οδηγούν σε απώλεια της λειτουργίας του διαφράγματος, που καθιστά αναγκαία την χρήση ενός αναπνευστήρα για την αναπνοή. Τραυματισμοί στο C4 οδηγεί σε σημαντική απώλεια της λειτουργίας των δικεφάλων και τους ώμων. Τραυματισμοί στο C5 οδηγεί σε πιθανή απώλεια της λειτουργίας των δικέφαλων και τους ώμων, και πλήρη απώλεια της λειτουργίας στους καρπούς και τα χέρια. Τραυματισμοί στο C6 οδηγεί σε περιορισμένο έλεγχο του καρπού, και πλήρη απώλεια της λειτουργίας του χεριού. Τραυματισμοί στο C7 και Τ1 οδηγεί σε έλλειψη επιδεξιότητας στα χέρια και τα δάχτυλα, αλλά επιτρέπει την περιορισμένη χρήση των άκρων. Οι ασθενείς με πλήρη κάκωση πάνω από τον C7 συνήθως δεν μπορούν να χειριστούν τις δραστηριότητες της καθημερινής διαβίωσης.

12 Πρόσθετα σημεία και τα συμπτώματα του τραυματισμού του τραχήλου περιλαμβάνουν: Ανικανότητα ή μειωμένη ικανότητα ρύθμισης του καρδιακού ρυθμού, της πίεσης του αίματος, της εφίδρωσης και συνεπώς της θερμοκρασία του σώματος και άλλες αυτόνομες αντιδράσεις στον πόνο ή αισθητηριακές διαταραχές. Τραυματισμοί του Θώρακος Πλήρης τραυματισμούς κάτω από το θωρακικό επίπεδο της σπονδυλικής στήλης θα οδηγήσει σε παραπληγία. Οι λειτουργίες στα χέρια, το λαιμό, και η αναπνοή συνήθως δεν επηρεάζονται. Τ1 έως Τ8: Αδυναμία ελέγχου των κοιλιακών μυών. Κατά συνέπεια, η σταθερότητα του κορμού επηρεάζεται. Όσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο της ζημίας, τόσο λιγότερο σοβαρές είναι οι συνέπειες. T9 έως T12: Μερική απώλεια ελέγχου των μυών του κορμού και των κοιλιακών μυών.

13 Τραυματισμοί της οσφυοϊεράς μοίρας Οι επιδράσεις των τραυματισμών της οσφυϊκής ή ιερής περιοχής του νωτιαίου μυελού έχει σαν αποτέλεσμα μη έλεγχο των ποδιών και των γοφών, του ουροποιητικού συστήματος και του πρωκτού. Η λειτουργία του εντέρου και της ουροδόχου κύστης λειτουργία από την ιερή περιοχή της σπονδυλικής στήλης με αποτέλεσμα δυσλειτουργία του εντέρου και της ουροδόχου κύστης, λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης και ακράτεια κοπράνων, μετά από τραυματική βλάβη. Η σεξουαλική λειτουργία συνδέεται, επίσης, με τα ιερή περιοχή της σπονδυλικής στήλης, και συχνά επηρεάζεται μετά από τραυματισμό. Κατά τη διάρκεια μια ψυχογενούς σεξουαλικής εμπειρίας, τα σήματα από τον εγκέφαλο αποστέλλονται στα ιερά παρασυμπαθητικά κυτταρικά σώματα στα επίπεδα νωτιαίου S2-S4 και στην περίπτωση των ανδρών, στη συνέχεια αναμεταδίδονται στο πέος όπου προκαλείται στύση. Μια κάκωση νωτιαίου μυελού φθίνουσα των ινών στα επίπεδα S2-S4 θα μπορούσε, ως εκ τούτου, ενδεχομένως να οδηγήσει σε απώλεια της ψυχογενούς στύσης. Μία αντανακλαστική στύση, από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της άμεσης φυσικής επαφής με το πέος ή άλλες ερωτικές περιοχές όπως τα αυτιά, τις θηλές ή το λαιμό, και ως εκ τούτου οι ίνες από τον εγκέφαλο είναι άθικτες. Το αντανακλαστικό της στύσης είναι ακούσιο και μπορεί να συμβεί χωρίς σεξουαλικά σκέψεις. Τα νεύρα που ελέγχουν την ικανότητα ενός ανθρώπου να έχει το αντανακλαστικό της στύσης βρίσκεται στα ιερά νεύρα (S2-S4) του νωτιαίου μυελού και θα μπορούσε να επηρεαστεί μετά από μια κάκωση νωτιαίου μυελού σε αυτό το επίπεδο. Η απουσία εκσπερμάτισης σε τραυματισμό του νωτιαίου μυελού ποικίλλει ανάλογα με το επίπεδο της βλάβης του νωτιαίου μυελού, για παράδειγμα σε πλήρεις βλάβες αυστηρά πάνω από πυρήνα του Onuf (S2 - S4) υπάρχει ανταπόκριση του πέους στη δονητική διέγερση κατά 98%, αλλά σε καμία περίπτωση από την πλήρη αλλοίωση των τμημάτων S2 - S4 τμήματα.

14 Άλλα σύνδρομα ατελούς βλάβης Μια μορφή ατελούς βλάβη του νωτιαίου μυελού χαρακτηρίζεται από βλάβη στους βραχίονες και τα χέρια και, σε μικρότερο βαθμό, στα πόδια. Αυτό αναφέρεται επίσης ως αντίστροφη παραπληγία, επειδή τα χέρια και τα μπράτσα παραλύουν ενώ τα πόδια και τα κάτω άκρα λειτουργούν σωστά. Πιο συχνά η βλάβη είναι στην αυχενική ή θωρακική άνω περιοχή του νωτιαίου μυελού, και χαρακτηρίζεται από αδυναμία στα χέρια με σχετική διάσωση των ποδιών με μεταβλητή απώλεια αισθήσεων. Αυτή η κατάσταση σχετίζεται με ισχαιμία, αιμορραγία ή νέκρωση που περιλαμβάνει τα κεντρικά τμήματα του νωτιαίου μυελού (μεγάλες νευρικές ίνες που μεταφέρουν πληροφορίες απευθείας από τον εγκεφαλικό φλοιό). Οι φλοιονωτιαίες ίνες που προορίζονται για τα πόδια διασώζονται λόγω της πιο εξωτερικής θέσης τους στο νωτιαίο μυελό.

15 Η ισχαιμία του νωτιαίου μυελού είναι η μειωμένη ροή αίματος προς τον νωτιαίο μυελό. Η ροή του αίματος παρέχεται από την πρόσθια σπονδυλική αρτηρία και το ζευγάρι των οπίσθιων αρτηριών της σπονδυλικής στήλης. Αυτή η κατάσταση μπορεί να σχετίζεται με αρτηριοσκλήρωση, τραύμα, εμβολή, ασθένειες της αορτής, και άλλες διαταραχές. Η παρατεταμένη ισχαιμία μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα του ιστού του νωτιαίου μυελού. Η ισχαιμία του νωτιαίου μυελού επηρεάζει τη λειτουργία του και μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αδυναμία και παράλυση. Ο νωτιαίος μυελός μπορεί επίσης να υποστεί κυκλοφορική ανεπάρκεια, αν οι τμηματικές μυελοειδές αρτηρίες, ιδιαίτερα η μεγάλη πρόσθια τμηματική μυελοειδής αρτηρία προσβληθεί από αποφρακτική αρτηριακή νόσο. Όταν η συστηματική πίεση του αίματος πέφτει σοβαρά για 3-6 λεπτά, η ροή του αίματος από την τμηματική μυελώδη μοίρα στην πρόσθια νωτιαία αρτηρία στη μικροθωρακική περιοχή του νωτιαίου μυελού μπορεί να μειωθεί ή να διακοπεί. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν, επίσης, να χάσουν την αίσθηση και την εθελοντική κίνηση στις περιοχές που παρέχονται από το πληγέν επίπεδο του νωτιαίου μυελού. Αυτή η κλινική εικόνα μπορεί να προκύψει κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης από το νωτιαίο σοκ λόγω του παρατεταμένου γύρω ή κοντά στους σπονδύλους, προκαλώντας πιέσεις πάνω στο καλώδιο. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι παροδικά ή μόνιμα.

16 Το πρόσθιο σύνδρομο συνδέεται συχνά με τραυματισμούς στο αυχενικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης, προκαλώντας βλάβη στο πρόσθιο τμήμα του νωτιαίου μυελού ή / και την παροχή αίματος από την πρόσθια σπονδυλική αρτηρία. Κάτω από το επίπεδο της βλάβης η κίνηση, η αίσθηση του πόνου και η αίσθηση της θερμοκρασίας χάνονται, ενώ η αφή, η ιδιοδεκτικότητα (αίσθηση της θέσης στο χώρο), και η αίσθηση της δόνησης παραμένουν άθικτα. Το οπίσθιο σύνδρομο μπορεί, επίσης, να συμβεί, αλλά είναι πολύ σπάνιο. Βλάβη στο οπίσθιο τμήμα του νωτιαίου μυελού ή / και διακοπή στην οπίσθια νωτιαία αρτηρία προκαλεί απώλεια της ιδιοδεκτικότητας και της επικριτικής αίσθησης (π.χ.: στερεογνωσία, γραφαισθησία). Κάτω από το επίπεδο της βλάβης η κίνηση, η αίσθηση του πόνου, και η ευαισθησία στο ελαφρύ άγγιγμα παραμένουν άθικτες. Το σύνδρομο Brown-Séquard, συνήθως, συμβαίνει όταν ο νωτιαίος μυελός τραυματίζεται στην πλάγια πλευρά. Οι αληθινές ημιτομές του νωτιαίου μυελού είναι σπάνιες, αλλά μερικές βλάβες οφείλονται σε διεισδυτικές πληγές (π.χ.: τραύματα από σφαίρες ή μαχαίρι) είναι πιο συχνές. Από την σύστοιχη πλευρά του τραυματισμού (ίδια πλευρά), υπάρχει μια απώλεια της κινητικής λειτουργίας, της ιδιοδεκτικότητας, της δόνησης, και της αίσθησης του αγγίγματος. Στην αντίθετη πλευρά του τραυματισμού, υπάρχει μια απώλεια του πόνου, της θερμοκρασίας, και της αίσθησης της αφής.

17 Η νωτιαία φθίση προκύπτει από βλάβη στο οπίσθιο τμήμα του νωτιαίου μυελού, συνήθως από μολυσματικές ασθένειες, όπως η σύφιλη, προκαλώντας απώλεια της αφής και της ιδιοδεκτικής αίσθησης. Το μυελικό σύνδρομο του κώνου είναι το αποτέλεσμα από τραυματισμό στο άκρο του νωτιαίου μυελού, που βρίσκεται στο σπόνδυλο L1. Τα σημεία καταγράφονται από ένα κλινικό ιατρό και τα συμπτώματα που βιώνει ένας ασθενής ποικίλουν ανάλογα με το που η σπονδυλική στήλη είναι τραυματισμένη και την έκταση της βλάβης. Αυτά καθορίζονται από τη νεύρωση της τραυματισμένης περιοχής του σώματος. Ένα τμήμα του δέρματος που νευρώνεται από ένα συγκεκριμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης ονομάζεται δερμοτόμιο και τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει πόνο, μούδιασμα ή απώλεια της αίσθησης στα σχετικά δερμοτόμια. Μια ομάδα των μυών που νευρώνεται από ένα συγκεκριμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης ονομάζεται μυοτόμιο, και ο τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον εκούσιο έλεγχο της κίνησης. Οι μύες μπορεί να συρρικνωθούν ανεξέλεγκτα, γίνονται αδύναμοι, ή παραλύουν εντελώς. Η απώλεια της μυϊκής λειτουργίας μπορεί να έχει πρόσθετα αποτελέσματα εάν ο μυς δεν χρησιμοποιείται με ατροφία των μυών και των οστών και εκφυλισμό.

18

19 Διάγνωση της κάκωσης του νωτιαίου μυελού Η ακτινολογική αξιολόγηση με ακτινογραφία, μαγνητική ή αξονική τομογραφία μπορεί να καθορίσει εάν υπάρχει οποιαδήποτε βλάβη στο νωτιαίο μυελό όπου κι αν βρίσκεται. Η νευρολογική εκτίμηση περιλαμβάνει αισθητήριες δοκιμές και δοκιμές αντανακλαστικών για προσδιορισμό της έκτασης της βλάβης.

20 Θεραπεία της κάκωσης του νωτιαίου μυελού Αν μία ύποπτη βλάβη του νωτιαίου μυελού είναι ανεπαρκώς ακινητοποιημένη κάποια κίνηση μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω βλάβη. Επιδείνωση της αρχικής βλάβης εμφανίζεται συχνά στην αρχική διαχείριση των τραυματισμών. Ως εκ τούτου, αποτελεσματικές διαδικασίες πρέπει να ακολουθηθούν για τη μεταφορά και τη φροντίδα και για να μειωθεί ο κίνδυνος της δευτερογενούς νευρολογικής βλάβης.

21 Το υγειονομικό προσωπικό μπορεί να υποπτεύεται κάκωση νωτιαίου μυελού σε διάφορες περιστάσεις, ιδίως αν το άτομο: 0 είναι αναίσθητο ως αποτέλεσμα ενός τραυματισμού στο κεφάλι 0 έχει τραυματιστεί πάνω από την κλείδα και στις δύο πλευρές 0 έχει τραυματιστεί σε ένα υψηλής ταχύτητας τροχαίο ατύχημα 0 έχει τραυματιστεί με οποιονδήποτε τρόπο που είναι γνωστός ότι προκαλεί βλάβη του νωτιαίου μυελού Το πρώτο στάδιο της θεραπείας σε υποψία κάκωσης του νωτιαίου μυελού ακολουθεί τις βασικές αρχές υποστήριξης της ζωής και την ανάνηψη.

22 Αυτές αντιπροσωπεύονται από τα αρχικά DRSABC (which stand for danger, response, send for help, airway, breathing, circulation-αναγνώριση κινδύνου, ανταπόκριση, βοήθεια, αεραγωγοί, αναπνοή, κυκλοφορία), αλλά σε ύποπτες κακώσεις νωτιαίου μυελού, προσθέτουμε ένα συν για το A-αεραγωγοί για να μας θυμίζει ότι πρέπει να εξετάσουμε μετά τον αεραγωγό τον τράχηλο για έλεγχο της σπονδυλικής στήλης. Ως βασική αρχή, το κεφάλι πρέπει να διατηρείται στην ουδέτερη θέση, όπου σπονδυλική στήλη ούτε κάμπτεται, ούτε εκτείνεται ούτε περιστρέφεται. Το κεφάλι πρέπει να υποστηριχθεί με χειροκίνητη υποστήριξη για να διατηρηθεί σε αυτή τη θέση. Έλξη στον τράχηλο και στο κεφάλι δεν χρησιμοποιείται επειδή η βλάβη μπορεί να προκληθεί από δυνάμεις που διαχωρίζουν τους σπονδύλους και να θέσουν σε κίνδυνο το νωτιαίο μυελό. Ο τράχηλος ακινητοποιείται πάνω και κάτω από το ύποπτο επίπεδο βλάβης, χρησιμοποιώντας εξοπλισμό ακινητοποίησης της σπονδυλικής στήλης.

23 Αν διαπιστωθεί ανάγκη για θεραπεία ανάνηψης το άτομο με υποψία τραυματισμού του νωτιαίου μυελού πρέπει να είναι κατάλληλα ακινητοποιημένο. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται την τοποθέτηση της κεφαλής σε ουδέτερη θέση και διατήρηση σε αυτή τη θέση μέχρι να έρθει επαγγελματική βοήθεια (χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες για ακινητοποίηση αυχενικό κολάρο, Stifneck ή Wizlock). Εάν το άτομο είναι ακόμα μέσα σε ένα όχημα ή άλλο περιορισμένο χώρο, μπορεί να απαιτείται μια συσκευή ακινητοποίησης με ιμάντες, ώστε να μπορέσει να απεγκλωβιστεί ο τραυματίας. Εάν ολόκληρο το κεφάλι, ο λαιμός και το σώμα είναι κατάλληλα ακινητοποιημένα με αυτό τον τρόπο, μπορεί ο τραυματίας να μεταφερθεί με κατάλληλο φορείο. Υπάρχουν πολλά είδη εξοπλισμού για την ακινητοποίηση και την κατάλληλη μεταφορά του τραυματία.

24 Σε μερικές περιπτώσεις θεραπευτική υποθερμία, χρησιμοποιείται. Η διατήρηση της μέσης αρτηριακής πίεσης του αίματος από 85 έως 90 mmHg, με ενδοφλέβια χορήγηση υγρών, μετάγγιση, και αγγειοσυσπαστικά για να εξασφαλίσουν επαρκή παροχή αίματος στα νεύρα και την αποφυγή βλάβης είναι άλλα μέτρα τα οποία πρέπει να λαμβάνονται.

25 0 Χειρουργική κάκωσης του νωτιαίου μυελού Η χειρουργική επέμβαση μπορεί, επίσης, να είναι απαραίτητη για να απομακρυνθούν οποιαδήποτε θραύσματα οστών από τη νωτιαία αύλακα και για τη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης. 0 Στεροειδή Η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω βλάβη στο νωτιαίο μυελό, και οι ασθενείς λαμβάνουν στερεοειδή για να μειωθεί το οίδημα. Τα κορτικοστεροειδή φάρμακα χρησιμοποιούνται εντός 8 ωρών από τον τραυματισμό. Υψηλή μεθυλπρεδνιζολόνης μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα, αν δοθεί μέσα σε 6 ώρες από τον τραυματισμό. Προσοχή απαιτείται γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος σοβαρής λοίμωξης ή σήψης λόγω των ανοσοκατασταλτικών ιδιοτήτων των υψηλών δόσεων κορτικοστεροειδών.

26 0 Αποκατάσταση σε βλάβη του νωτιαίου μυελού Ασθενείς με ΚΝΜ συχνά απαιτούν παρατεταμένη αγωγή σε εξειδικευμένη μονάδα ή σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Κατά τη θεραπεία ενός ασθενούς η αποκατάσταση των βλαβών που δημιουργήθηκαν από τον τραυματισμό είναι ο τελικός στόχος. Χρησιμοποιώντας μια ποικιλία από θεραπείες επιτυγχάνονται οι μεγαλύτερες βελτιώσεις επιτυγχάνονται, και, ως εκ τούτου, η θεραπεία δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε μία μέθοδο. Επιπλέον, η αύξηση της δραστηριότητας θα αυξήσει τις πιθανότητες ανάκαμψης. Η διαδικασία αποκατάστασης μετά από έναν τραυματισμό του νωτιαίου μυελού συνήθως ξεκινά στην οξεία φάση. Φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι και άλλους επαγγελματίες υγείας συνήθως λειτουργούν ως ομάδα υπό τον συντονισμό ενός ψυχίατρου για να αποφασίσουν σχετικά με τους στόχους της αποκατάστασης.

27 Στην οξεία φάση οι φυσιοθεραπευτές επικεντρώνονται στην αναπνευστική κατάσταση του ασθενούς, την πρόληψη των έμμεσων επιπλοκών (όπως έλκη πίεσης),στη διατήρηση του εύρους της κίνησης, και τη διατήρηση της ενεργότητας των μυών. Επίσης, δίνεται μεγάλη έμφαση στην κάθαρση των αεραγωγών κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου της ανάκαμψης. Μετά από μια κάκωση του νωτιαίου μυελού, οι αναπνευστικοί μυες του ατόμου μπορεί να γίνουν αδύναμοι, και ο ασθενής αδυνατεί να βήξει αποτελεσματικά και οι εκκρίσεις συσσωρεύονται μέσα στους πνεύμονες. Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία για την εκκαθάριση των αεραγωγών μπορεί να περιλαμβάνει κρούσεις και δονήσεις, ορθοστατική αποχέτευση, αναπνευστικές ασκήσεις των μυών, και υποβοηθούμενες τεχνικές βήχα. Οι ασθενείς διδάσκονται να αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση με κλίση προς τα εμπρός για να προκαλέσουν βήχα και να βγάλουν τις εκκρίσεις. Η τεχνική βήχα γίνεται με τον ασθενή ξαπλωμένο ανάσκελα και ο θεραπευτής ασκεί πίεση στην κοιλιά, ώστε ο βήχας να μεγιστοποιήσει την εκπνευστική ροή και να κινητοποιηθούν οι εκκρίσεις. Άλλες τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αναπνευστικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνουν την βηματοδότηση των αναπνευστικών μυών, τον μηχανικό αερισμό κ.ά.

28 0 Ανάλογα με το νευρολογικό επίπεδο της βλάβης οι μύες που είναι υπεύθυνοι για την επέκταση του θώρακα, οι οποίες διευκολύνουν την εισπνοή, μπορούν να επηρεαστούν. Για παράδειγμα, οι μεσοπλεύρια μύες λαμβάνουν νεύρωση από τα νεύρα Τ1-Τ11. Αν οι ασθενείς υποφέρουν από μειωμένη συνολική χωρητικότητα των πνευμόνων και διδάσκονται τεχνικές αναπνοής (π.χ. ακραία αναπνοή, γλωσσοφαρυγγική αναπνοή, κλπ) για να βελτιώσουν την αναπνευστική τους λειτουργία. 0 Καθόλη τη διάρκεια της αποκατάστασης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, κρανιοεγκεφαλική κάκωση, κάκωση νωτιαίου μυελού ή καρκίνο, γίνεται έλεγχος των αποτελεσμάτων της αποκατάστασης.

29 0 Σε απουσία εκσπερμάτισης στον τραυματισμό του νωτιαίου μυελού, η μέθοδος πρώτης γραμμής είναι η λήψη σπέρματος με δονητική διέγερση του πέους που είναι μια συσκευή που μοιάζει με πένσα που τοποθετείται γύρω από βάλανο του πέους για να το διεγείρει με δόνηση. Σε περίπτωση αποτυχίας με PVS, τα σπερματοζωάρια συλλέγονται από ηλεκτροεκσπερμάτωση, ή χειρουργικά με δερματική αναρρόφηση του σπέρματος από την επιδιδυμίδα (PESA) ή με εξαγωγή σπέρματος από τους όρχεις.

30 Πρόγνωση κάκωσης νωτιαίου μυελού 0 Οι κακώσεις νωτιαίου μυελού συχνά οδηγούν σε κάποια ανίατη βλάβη, ακόμη και με την καλύτερη δυνατή θεραπεία. Σε γενικές γραμμές, οι ασθενείς με πλήρη βλάβη ανακάμπτουν λίγο και οι ασθενείς με ατελή βλάβη έχουν περισσότερες ελπίδες ανάκαμψης. 0 Η θέση της βλάβης στο νωτιαίο μυελό καθορίζει ποια μέρη του σώματος επηρεάζονται. Η σοβαρότητα του τραυματισμού καθορίζει πόσο ο οργανισμός θα επηρεαστεί. Συνεπώς, ένα άτομο με μια ήπια, ατελή βλάβη στο σπόνδυλο T5 θα έχει πολύ καλύτερη πιθανότητα να χρησιμοποιήσει τα πόδια του ή τα πόδια της από ό, τι ένα άτομο με σοβαρό, πλήρη τραυματισμό στο ίδιο ακριβώς μέρος. 0 Η ανάρρωση είναι, συνήθως, πιο γρήγορη κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι μηνών. Πολύ λίγοι ασθενείς εμφανίζουν καμία ουσιαστική ανάκαμψη μετά από εννέα μήνες μετά τον τραυματισμό.

31 Επιπλοκές κακώσεων του νωτιαίου μυελού Οι επιπλοκές του τραυματισμού του νωτιαίου μυελού περιλαμβάνουν τη νευρογενή καταπληξία, την αναπνευστική ανεπάρκεια, το πνευμονικό οίδημα, την πνευμονία, την πνευμονική εμβολή και την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, πολλές από τις οποίες μπορούν να αναγνωριστούν νωρίς στη θεραπεία και να αποφευχθούν. Η σπαστικότητα, η ανεξέλεγκτη σύσφιξη των μυών κάτω από το επίπεδο της βλάβης, προκύπτει από την έλλειψη της εισόδου των ώσεων από τον εγκέφαλο που θα καταστείλουν τις απαντήσεις των μυών στα τα αντανακλαστικά. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα και φυσικοθεραπεία.

32 Τετραπληγία (τετραπληγία) Σε ατελή τετραπληγία, 46 τοις εκατό των ασθενών είναι σε θέση να περπατήσει ένα έτος μετά τον τραυματισμό, αν και μπορεί να χρειάζεται βοήθεια, με δεκανίκια. Παραπληγία Πολύ λίγοι, πέντε τοις εκατό, με πλήρη βλάβη, ανακτούν την ικανότητα για να περπατήσουν με δεκανίκια και άλλες βοηθητικές συσκευές, και όλοι τους έχου κάκωση κάτω από τον T11. Σε ατελή παραπληγία, το 76 τοις εκατό είναι σε θέση να περπατήσει με βοήθεια μετά από ένα χρόνο. Οι επιστήμονες διερευνούν διάφορες κατευθύνσεις για τη θεραπεία της κάκωσης νωτιαίου μυελού. Μερικές πειραματικές θεραπείες, όπως η συστηματική υποθερμία, η τοπική ψύξη της σπονδυλικής στήλης και η ταλαντευόμενη διέγερση της προσβεβλημένης περιοχής είναι υπό μελέτη.

33 Τα βλαστικά κύτταρα Οι μεταμοσχεύσεις βλαστικών κυττάρων και η θεραπεία με νευροαναγεννητικές ουσίες εκκρίνουν νευροτροφικούς παράγοντες, και οι παράγοντες αυτοί βοηθούν τους νευρώνες και τα αιμοφόρα αγγεία να αναπτυχθούν, βοηθώντας έτσι την αποκατάσταση των βλαβών. Τα βλαστικά κύτταρα του μυελού των οστών, ειδικά τα κύτταρα CD34 +, έχουν βρεθεί να βοηθούν περισσότερο τους άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικιακή ομάδα μεταξύ των ασθενών με κάκωση του νωτιαίου μυελού. Η μεταμόσχευση εμβρυϊκών αρχέγονων κυττάρων σε ασθενείς που πάσχουν από τραυματική κάκωση του νωτιαίου μυελού, έχει δοκιμαστεί, επίσης.

34 Μηχανικές προσεγγίσεις Πρόσφατες προσεγγίσεις έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες τεχνικές μηχανικής για τη βελτίωση της κίνησης σε τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Η γεφύρωση του σημείου της βλάβης, χρησιμοποιώντας ένα ικρίωμα μπορεί να προωθήσει την επέκταση των νευραξόνων και με τη σειρά τους να βελτιώσουν την κίνηση (υδρογέλες, νανοΐνες, νανοσωλήνες άνθρακα, μικροϊνες πολυγαλακτικού οξέος). Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ο συνδυασμός διεπαφής εγκεφάλου-υπολογιστή και η λειτουργική ηλεκτρική διέγερση μπορεί να αποκαταστήσει τον εκούσιο έλεγχο των μυών που έχουν παραλύσει. Μία μελέτη με πιθήκους έδειξε ότι είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν απ 'ευθείας εντολές από τον εγκέφαλο, παρακάμπτοντας το νωτιαίο μυελό που επιτρέπουν περιορισμένο έλεγχο στη λειτουργία του χεριού.

35 Εξωσκελετοί Η τεχνολογία για τη δημιουργία βιονικών κοστουμιών, που είναι γνωστοί ως ως εξωσκελετοί, έχει κάνει σημαντική πρόοδο. Υπάρχουν διαθέσιμα προϊόντα, που επιτρέπουν στα άτομα με έως και τον C7 πλήρη βλάβη (ή οποιαδήποτε ατελή) κάκωση του νωτιαίου μυελού να σταθεί όρθιος με τεχνολογικά υποβοηθούμενα βήματα. Ένα σημαντικό μειονέκτημα για τους χρήστες των συστημάτων αυτών είναι ότι κουράζονται μετά από ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι επειδή οι μύες που χρησιμοποιούν έχουν ατροφήσει, και έχουν μικρή αντοχή.

36

37 Το πρόγραμμα αποκατάστασης είναι εξατομικευμένο για κάθε ένα ασθενή ξεχωριστά και για κάθε στάδιο ξεχωριστά. Γενικές αρχές του προγράμματος είναι: 0 1. Η διατήρηση του αναπνευστικού συστήματος σε όσο το δυνατό καλύτερη κατάσταση. 0 2. Η πρόληψη αγκυλώσεων και παραμορφώσεων στις αρθρώσεις. 0 3. Η ενδυνάμωση των μυών που λειτουργούν. 0 4. Η σταδιακή αποκατάσταση της κινητικότητας όπου είναι εφικτό. 0 5. Οι σταδιακές εκπαίδευση του πάσχοντα για την αυτοεξυπηρέτηση του. 0 6. Η βοήθεια για ομαλή προσαρμογή στα νέα λειτουργικά και κινητικά δεδομένα.

38 0 https://www.youtube.com/watch?v=zk7ATqbOV6k https://www.youtube.com/watch?v=zk7ATqbOV6k 0 https://www.youtube.com/watch?v=fXH9uBE86aQ https://www.youtube.com/watch?v=fXH9uBE86aQ Μετά.. 0 https://www.youtube.com/watch?v=zljZZlrEsHI https://www.youtube.com/watch?v=zljZZlrEsHI 0 https://www.youtube.com/watch?v=lyiRSaRcIVc https://www.youtube.com/watch?v=lyiRSaRcIVc 0 https://www.youtube.com/watch?v=SMD1hhgx_UQ https://www.youtube.com/watch?v=SMD1hhgx_UQ ΟΤ. 0 https://www.youtube.com/watch?v=uyG55CCsjgA https://www.youtube.com/watch?v=uyG55CCsjgA 0 https://www.youtube.com/watch?v=WdmD5VaVvms https://www.youtube.com/watch?v=WdmD5VaVvms 0 https://www.youtube.com/watch?v=YpjOmzEJ9z8 https://www.youtube.com/watch?v=YpjOmzEJ9z8