Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το έργο του Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία

Παρουσίαση με θέμα: "Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το έργο του Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το έργο του Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία http://mathitiskaidaskalos.blogspot.gr/

2 1821182218231824182518261827 Έναρξη Επανά- στασης Αποβίβαση Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο Έξοδος Μεσολο- γγίου Ναυμαχία Ναυαρίνου Ο Καποδίστριας εκλέγεται Κυβερνήτης της Ελλάδας

3 Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας Κέρκυρα, 10 Φεβρουαρίου1776 - Ναύπλιο 9 Οκτωβρίου 1831) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Αναμείχθηκε με την πολιτική ήδη από το 1803, οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821. Στις 14 Απριλίου 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας τον επέλεξε πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας

4 20 Ιανουαρίου 1828 Ο Ιωάννης Καποδίστριας φτάνει στο Ναύπλιο

5 Ναύπλιο

6 Ναύπλιο 1830

7

8 1828. Τ’ Ανάπλι πρωτεύουσα της Ελλάδας. Στις 8 Γεναριού πατά στο χώμα του ο Κυβερνήτης Καποδίστριας μέσα σε κανονιές απ’ τα κάστρα κι απ’ τα καράβια. Η Γενική Εφημερίς της Ελλάδος γράφει: «Τη 8η Ιανουαρίου η Εξοχότης του αποβάς του πλοίου εις Ναύπλιον προϋπαντήθη από τους κατοίκους με τα πλέον παθητικά δείγματα της χαράς».

9 Πάτρα 1830 Αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της Ελλάδας Η χώρα έβγαινε από ένα μακροχρόνιο πόλεμο Οι κάτοικοι κι ιδιαίτερα οι πρόσφυγες ήταν εξαθλιωμένοι

10 M. Mercier «Μεσολογγίτες πρόσφυγες»

11 Άποψη του Ναυπλίου από χαλκογραφία την εποχή του Καποδίστρια.

12 Ο Κυβερνήτης επιχείρησε να οργανώσει το κράτος, βελτιώνοντας τη διοίκηση και την οικονομία του. Συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες στο πρόσωπο του Ανέβαλε για δύο χρόνια τη σύγκληση της Δ' Εθνοσυνέλευσης, που τελικά πραγματοποιήθηκε στο Άργος.

13 Πρώην τζαμί στο οποίο στεγάστηκε η πρώτη βουλή των Ελλήνων (1825 – 1828).

14 Όταν κάλεσαν τον Καποδίστρια να ορκιστεί στα διάφορα συντάγματα και στις αποφάσεις των εθνοσυνελεύσεων κλπ για την ελευθερία των Ελλήνων, ο Καποδίστριας καλεί τους πολιτικούς και τους μιλάει τη γλώσσα της ειλικρίνειας. «Με καλέσατε και μου λέτε να ορκιστώ στην ελευθερία των Ελλήνων και την ανεξαρτησία τους. Ποια ελευθερία; Ποια ανεξαρτησία; Όταν μιλάμε για Ελλάδα είναι τα Μέγαρα, η Ελευσίνα, ο Πόρος, η Αίγινα και το Ναύπλιο. Που είναι η Ελλάδα; Ο Ιμπραήμ αλωνίζει τη Πελοπόννησο και καταστρέφει τα πάντα! Δεν θα ορκιστώ σε τίποτα. Να ξεχάσετε τα συντάγματα και τις εθνοσυνελεύσεις. Εδώ προέχει η πατρίδα. Αν δεν θέλετε εγώ παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω, γιατί εγώ για την Ελλάδα θα θυσιάσω τα πάντα εκτός από την υπόληψη μου. Δεν θα με κάνετε εσείς ρεζίλι»!

15 Για τη διευκόλυνση των συναλλαγών Ίδρυσε Εθνική Τράπεζα Έκοψε νομίσματα (φοίνικας) που αντικατέστησαν τα τουρκικά γρόσια. Ο Φοίνικας ήταν το πρώτο ελληνικό νόμισμα. Κόπηκε σε μία μεσαιωνική μηχανή που αγοράστηκε για εκατό μόλις λίρες στη Μάλτα Μεταξύ 1828 και 1831 κυκλοφόρησαν 11.978 αργυροί φοίνικες

16

17 Πίστευε ότι η ανάπτυξη θα ερχόταν μέσα από την ανάπτυξη της γεωργίας Ίδρυσε Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα Εισήγαγε καλλιέργεια πατάτας Στήριξε την παραγωγή μεταξιού Στην Ελλάδα, ο πρώτος που επεδίωξε την εισαγωγή της πατάτας ήταν ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας. Ο ίδιος την είχε δοκιμάσει κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Ευρώπη κι έκρινε ότι θα ήταν μια θρεπτική βασική τροφή για ένα φτωχό λαό. Όταν εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, προσπάθησε να δώσει πατάτες στους χωρικούς, που -φιλύποπτοι και συντηρητικοί όπως ήταν- τις πέταξαν. Ο Καποδίστριας, όμως, ήξερε πολύ καλά τους συμπατριώτες του, περιέφραξε το μέρος όπου ήταν αποθηκευμένες οι πατάτες κι έβαλε σκοπούς να τις φυλάνε μέρα νύχτα. Μέσα σε μια εβδομάδα δεν είχε μείνει ούτε μια πατάτα...

18 Αναπτύχθηκαν Εμπόριο Ναυτιλία

19 Οργανώθηκε τακτικός στρατός Έλληνες στρατιώτες την εποχή του Καποδίστρια

20 Οργανώθηκε τακτικός στρατός Η πρώτη σχολή Ευελπίδων στο Ναύπλιο, σήμερα λειτουργεί ως Πολεμικό Μουσείο

21 Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη βασική εκπαίδευση των Ελλήνων. Συντάχθηκαν σχολικά βιβλία Δημιουργήθηκαν αλληλοδιδακτικά σχολεία

22 Τζαμί του 16ου αιώνα στη πλατεία Συντάγματος που στέγασε το πρώτο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο Αρρένων το 1828.

23 Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη βασική εκπαίδευση των Ελλήνων. Συντάχθηκαν σχολικά βιβλία Δημιουργήθηκαν αλληλοδιδακτικά βιβλία Ιδρύθηκε το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο Ιδρύθηκε το Ορφανοτροφείο της Αίγινας

24 Το Ορφανοτροφείο της Αίγινας κατασκευάστηκε για να στεγάσει κι εκπαιδεύσει τα ορφανά των αγωνιστών του 1821

25 Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη βασική εκπαίδευση των Ελλήνων. Συντάχθηκαν σχολικά βιβλία Δημιουργήθηκαν αλληλοδιδακτικά βιβλία Ιδρύθηκε το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο Ιδρύθηκε το Ορφανοτροφείο της Αίγινας Ιδρύθηκε το Κεντρικό Σχολείο στην Αίγινα

26 Το Κεντρικόν Σχολείον ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1829 στην Αίγινα, με αντικείμενο την παραγωγή δασκάλων και την προπαρασκευή όσων ήθελαν να ακολουθήσουν ανώτατες σπουδές σε άλλους κλάδους.

27 Ο Κυβερνήτης εξέδωσε στις 16 Ιανουαρίου 1830 διάταγμα, το οποίο καθόριζε τη λειτουργία των σχολείων. Σύμφωνα με αυτό: Τα σχολεία της Επικράτειας δεν θα κάνουν μάθημα τις Κυριακές, τις δεσποτικές και θεομητορικές γιορτές των Αγίων. Κατά τις γιορτινές μέρες, μετά τη Θεία Λειτουργία οι μαθητές πηγαίνουν σχολείο και αφού γίνει εξήγηση του Ιερού Ευαγγελίου της ημέρας, γίνεται η συνηθισμένη παράδοση. Οι ώρες παράδοσης είναι 9-12 το πρωί και 2-5 το απόγευμα. Τα αλληλοδιδακτικά σχολεία θα έχουν διακοπές από 20 Ιουλίου έως 1η Σεπτεμβρίου. Τις ημέρες των διακοπών, εκτός από τις γιορτές, γίνεται μάθημα μόνο μέχρι το μεσημέρι.

28 Η χώρα δεν είχε ακόμη καθορισμένα σύνορα Ο Κυβερνήτης χρησιμοποίησε το κύρος και την εμπειρία του στη διεθνή διπλωματία για να εντάξει, όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη στο ελληνικό κράτος Πρότεινε να είναι εντελώς ανεξάρτητο και με δικό του ηγεμόνα Προσπάθησε επίσης να κρατά επαναστατημένη την Κρήτη και τη Στερεά Ελλάδα, προκειμένου οι περιοχές αυτές να συμπεριληφθούν στο νέο κράτος.

29 Ως πολιτικό αντίπαλο, μπορεί ο Μέττερνιχ να πολεμούσε με ασίγαστο μίσος τον Καποδίστρια, αλλά ως άνθρωπο τον θαύμαζε: «Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται είναι ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος. Και τέτοιος είναι ο Καποδίστριας». Κλέμενς Βέντσελ Λόταρ φον Μέττερνιχ. Πρίγκιπας και ένας από τους διασημότερους διπλωμάτες και πολιτικούς της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και της Ευρώπης γενικότερα.

30 Σεπτέμβριος 1829 Πέτρα Βοιωτίας Με ηγέτη τον Υψηλάντη οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους και τους ανάγκασαν να συνθηκολογήσουν Ήταν η τελευταία μάχη της Επανάστασης και η Στερεά παραδόθηκε στους Έλληνες

31 Το πρωί της 27 ης Σεπτέμβρη του 1831, ο Καποδίστριας, έφυγε από το σπίτι του

32 Το «Παλατάκι» του Καποδίστρια, στην πλατεία Συντριβανίου

33 Το πρωί της 27 ης Σεπτέμβρη του 1831, ο Καποδίστριας, έφυγε από το σπίτι του Κατευθύνθηκε προς την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα για να εκκλησιαστεί

34 Ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα

35 Το πρωί της 27 ης Σεπτέμβρη του 1831, ο Καποδίστριας, έφυγε από το σπίτι του Κατευθύνθηκε προς την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα για να εκκλησιαστεί Στην είσοδο της εκκλησίας τον περίμεναν ο Κων/νος κι ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης

36 Κων/νος Μαυρομιχάλης Γεννήθηκε στη Μάνη και ήταν γιος του Πιέρρου Μαυρομιχάλη και αδερφός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Έλαβε μέρος στην επανάσταση του 1821. Συμμετείχε και διέπρεψε στις μάχες των Βαλτετσίου, Λέρνης, Βέργας, Διρού, Πολυαράβου, και αλλού. Αποτέλεσε μέλος της Κυβέρνησης του Κουντουριώτη το 1825.

37 Γεννήθηκε στη Μάνη και ήταν ο τριτότοκος γιος του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Από το 1818 είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία. Έλαβε μέρος σε διάφορες μάχες με κυριότερη τη μάχη των Δερβενακίων. Επειδή ο Καποδίστριας επιδίωκε να ελέγξει τα προνόμια των προυχόντων, ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης και όλη η σημαντική οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων τάχτηκ ε δημόσια εναντίον του, με αποτέλεσμα να τεθεί υπό αστυνομική επιτήρηση. Γεώργιος Μαυρομιχάλης

38 Ο Κυβερνήτης έφτασε στην πόρτα και πάτησε το πόδι του στο πλατύσκαλο. Τότε ο Κων/νος Μαυρομιχάλης, κρατώντας με το αριστερό κατεβασμένο χέρι το φέσι του, σήκωσε το δεξιό χέρι που κρατούσε κρυμμένη την οπλισμένη μπιστόλα, τράβηξε τη σκανδάλη και τον πυροβόλησε εκ των όπισθεν στην πίσω δεξιά πλευρά του κεφαλιού

39 Ταυτόχρονα ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, που στεκόταν στην εσωτερική πλευρά της πόρτας, όρμησε και τον χτύπησε με μαχαίρι στη δεξιά πλευρά της κοιλιάς.

40 Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλοπάτια στο απέναντι σοκκάκι από την πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνα, αλλά τον πυροβόλησε θανάσιμα ο μονόχειρας φρουρός του Καποδίστρια, Γ. Κοζώνης. Ο Κωνσταντίνος, θανάσιμα τραυματισμένος, ανέβηκε τη σκάλα κι έστριψε αριστερά στο σοκκάκι αναζητώντας καταφύγιο σε σπίτια της περιοχής

41 Συνελήφθη όμως σε λίγο, καθώς η πόλη ολόκληρη είχε αναστατωθεί από το φονικό του Κυβερνήτη. Το οργισμένο πλήθος και στρατιώτες τον λιντσάρισαν, κτυπώντας τον με ξύλα και σπαθιά και τον έσερναν στα καλντερίμια τ’ Αναπλιού ως την πλατεία του Πλάτανου (Συντάγματος), μπροστά από το ενετικό κτίριο του στρατώνα (σημερινό Μουσείο), όπου ξεψύχησε. Το οργισμένο πλήθος έριξε το άψυχο κορμί του στη θάλασσα.

42 Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης αμέσως μετά το φονικό, μαζί με τους δυο φρουρούς των Μαυρομιχαλαίων έφυγε προς τα δυτικά της εκκλησίας τρέχοντας και κατέφυγε στη Γαλλική πρεσβεία, λέγοντας: «Τον σκοτώσαμε… χίλια κομμάτια έγινε…». Στη συνέχεια παραδόθηκε στις αρχές, φυλακίστηκε, δικάσθηκε από στρατοδικείο και εκτελέσθηκε διά τουφεκισμού στις 10 Οκτωβρίου, στην Πλατεία. Γεώργιος Μαυρομιχάλης

43 Το κτίριο που στεγάστηκε το πρώτο φαρμακείο της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1828 από το Βονιφάτιο Βοναφίν, φαρμακοποιό από την Τεργέστη και φίλο του Καποδίστρια, που εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο μετά την άφιξη του κυβερνήτη. Στο φαρμακείο αυτό ταριχεύτηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας στις 28 Σεπτεμβρίου 1831. Η ταριχευμένη σωρός του εκτέθηκε στο Κυβερνείο σε λαϊκό προσκύνημα έως την ημέρα της κηδείας του στις 18 Οκτωβρίου 1831.

44 Τη σορό του Καποδίστρια την μετέφερε ο αδερφός του στην Κέρκυρα, όπου και ενταφιάστηκε στη Μονή Πλατυτέρας.

45 Η υπογραφή και η σφραγίδα του Καποδίστρια

46 Το Κυβερνείο του Ιωάννη Καποδίστρια στην Αίγινα

47 Εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν. (αρνούμενος το μισθό του Κυβερνήτου) Ως ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει εις πολλούς κινδύνους ακόμη η ελληνική ελευθερία. Μου εδώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε εις τα δάκτυλα την επικράτειάν μας. (σε συνομιλία με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη, λίγο μετά τον ερχομό του)

48 Όταν το 1815 ο Τσάρος του ανακοίνωσε την πρόθεσή του να τον διορίσει Υπουργό των Εξωτερικών, αρχικά δεν δέχτηκε, διότι δεν θα μπορούσε να θυσιάσει τα συμφέροντα της πατρίδας του ευρισκόμενος στην υψηλή αυτή θέση. Απάντησε, λοιπόν, στον Τσάρο: «Μεγαλειότατε, εντίμως σας δηλώνω ότι οσάκις ευρεθώ προ του τραγικού διλήμματος να υποστηρίξω τα συμφέροντα της σκλαβωμένης πατρίδος μου ή τα συμφέροντα της αχανούς αυτοκρατορίας σας, δεν θα διστάσω ούτε στιγμή: Θα τεθώ με το μέρος της πατρίδος μου... Θα ήταν εκ μέρους μου αχαριστία, θα παρέβαινα τα καθήκοντά μου προς την γήν που με γέννησε. Είμαι Έλλην και θα μείνω Έλλην για πάντα».

49 Η αυτοκράτειρα μητέρα του Τσάρου Νικολάου, Μαρία Θεοδώρεβνα, τον πίεζε να μην αποδεχθεί την εκλογή του ως Κυβερνήτη της Ελλάδος λέγοντας του: «Στην Ελλάδα θα διακινδυνεύσετε τη ζωή σας». Προφητικά λόγια! Ο Καποδίστριας όμως απάντησε: «Εάν δεν δεχθώ την εκλογή μου και η Ελλάς γονατίσει, τί θα πούν για μένα; Νά ένας άνθρωπος, που θα μπορούσε να τη σώσει και προτίμησε μιά λαμπρή θέση στη Ρωσία από τη σωτηρία της πατρίδας του και την άφησε να χαθεί. Αφιέρωσα τη νεότητά μου στην υπηρεσία του αείμνηστου μεγαλόψυχου γιού σας. Έτσι μπορώ σήμερα να προσφέρω στην Ελλάδα τη θυσία των γηρατειών μου!..».

50 ναρ 18211822182318241825182618271828182918301831 Έναρξη Επανά- στασης Αποβίβαση Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο Έξοδος Μεσολο- γγίου Ναυμαχία Ναυαρίνου Ο Καποδίστριας εκλέγεται Κυβερνήτης της Ελλάδας Δολοφονία Καποδίστρια