ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ. ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ-ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ Νεογνολογία είναι ο κλάδος της παιδιατρικής που ασχολείται με την φυσιολογία,τις παθολογικές καταστάσεις και.

Παρουσίαση με θέμα: "ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ. ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ-ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ Νεογνολογία είναι ο κλάδος της παιδιατρικής που ασχολείται με την φυσιολογία,τις παθολογικές καταστάσεις και."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ

2 ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ-ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ Νεογνολογία είναι ο κλάδος της παιδιατρικής που ασχολείται με την φυσιολογία,τις παθολογικές καταστάσεις και γενικότερα με τα προβλήματα του νεογέννητου. Πρόωρο νεογνό ονομάζεται το νεογνό που γεννιέται μετά από διάρκεια κύησης μικρότερης των 37 εβδομάδων. Τελειόμηνο νεογνό ονομάζεται το νεογνό που γεννιέται μετά από διάρκεια κύησης 37-42 εβδομάδων. Παρατασιακό νεογνό ονομάζεται το νεογνό που γεννιέται μετά από διάρκεια κύησης μεγαλύτερης των 42 εβδομάδων. Νεογνό με χαμηλό βάρος γέννησης ονομάζεται το νεογνό με βάρος μικρότερου των 2500 gr.

3 ΝΕΟΓΝΟΛΟΓΙΑ-ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ Νεογνό με κανονικό βάρος γέννησης ονομάζεται το νεογνό με βάρος μεταξύ της 10η και 90ης εκατοστιαίας θέσης για την ηλικία κύησης. Λιποβαρές νεογνό ονομάζεται το νεογνό με βάρος μικρότερο από την 10η εκατοστιαία θέση για την ηλικία κύησης. Υπέρβαρο νεογνό ονομάζεται το νεογνό με βάρος μεγαλύτερο από την 90η εκατοστιαία θέση για την ηλικία κύησης. Περιγεννητική περίοδος είναι το χρονικό διάστημα από την 28η εβδομάδα κύησης μέχρι και την 7η μέρα μετά την γέννηση. Νεογνική περίοδος είναι η περίοδος από την γέννηση μέχρι και την 28η μέρα ζωής. Βρεφική περίοδος είναι η περίοδος από την 29η ημέρα ζωής μέχρι το πρώτο έτος.

4 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ Στο νεογέννητο η εκτίμηση της γενικής του κατάστασης γίνεται αμέσως μετά την γέννηση με την βαθμολόγηση Apgar,η οποία είναι μια μέθοδος εκτίμησης πέντε παραμέτρων. Πότε γίνεται και ποια η χρησιμότητά της ; Η βαθμολόγηση Apgar γίνεται στο πρώτο λεπτό μετά τη γέννηση και χρησιμεύει ως κριτήριο για την ανάγκη ανάνηψης και στα πέντε πρώτα λεπτά μετά τη γέννηση και χρησιμεύει για την εκτίμηση της πιθανότητας παραμονής νευρολογικού προβλήματος στο νεογνό. Πώς γίνεται η βαθμολόγηση ; Η βαθμολόγηση των πέντε κλινικών παραμέτρων γίνεται κάθετα.Το μέγιστο άθροισμα είναι 10 (5x2) και το ελάχιστο 0 (5 x 0).

5 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ- ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ APGAR SCORE ΣΗΜΕΙΟ 0 1 2 ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ καμιά <100/λεπτό>100/λεπτό ΑΝΑΠΝΟΗ καμιά Αργή/άρρυθμηΡυθμική/κλάμα ΜΥΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ χαλαρόςΚάμψη των άκρωνΖωηρή κινητικότητα ΧΡΩΜΑΩχρό /κυανόΡοδαλό σώμα/κυανά άκρα ροδαλό ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΕ ΕΡΕΘΙΣΜΑ Καμιά αντίδραση μορφασμόςΒήχας/πτέρνησμα

6 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ Η φυσική εξέταση του νεογνού πρέπει να γίνεται αμέσως μετά τη γέννηση σε θερμό περιβάλλον, με το νεογνό γυμνό και περιλαμβάνει την εκτίμηση της γενικής κατάστασης,της θρέψης,της ζωηρότητας και του χρώματος. Κεφαλή-τράχηλος-στόμα: Η μέτρηση της περιμέτρου κεφαλής αποτελεί βασικό στοιχείο της εξέτασης γιατί έμμεσα εκτιμάται η ανάπτυξη του εγκεφάλου και είναι κατά μέσο όρο 35cm.Δεν παρατηρείται συνοστέωση των ραφών.Ψηλαφώνται οι πηγές και ελέγχονται οι διαστάσεις τους.Αύξηση των ορίων των πηγών παρατηρείται σε υποθυρεοειδισμό, ραχίτιδα, υδροκέφαλο, χρωματοσωμικές ανωμαλίες αλλά και σε φυσιολογικά νεογνά.

7 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ Τράχηλος: Εξετάζεται η κινητικότητα του τραχήλου αλλά και η ύπαρξη βρογχοκήλης ή ραιβόκρανου. Στόμα:Ελέγχεται για λαγόχειλο και λυκόστομα.Οι μικρές λευκωπές κύστεις στην υπερώα λέγονται μαργαριτοειδείς κύστεις του Ebstein και είναι φυσιολογικές. Εξέταση των οφθαλμών : Τις πρώτες τρεις ημέρες ζωής το νεογνό έχει οιδηματώδη βλέφαρα.Ελέγχεται η ύπαρξη βολβών,η παρουσία αιμορραγιών,το μέγεθος της ίριδας,η διάμετρος και η θέση των κορών.Επίσης ελέγχουμε την αντίδραση της κόρης στο φως και αποκλείουμε την παρουσία καταρράκτη και οφθαλμίας. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ: Τα νεογνά φυσιολογικά έχουν ροδαλό χρώμα και αναπνέουν με συχνότητα 40 αναπνοές /λεπτό.Άπνοια είναι η περίοδος χωρίς αναπνευστική δραστηριότητα που συνοδεύεται από κυάνωση και βραδυκαρδία. Ταχύπνοια είναι η περίοδος με αύξηση των αναπνοών πάνω από 60/λεπτό και συνήθως συνοδεύετε από γογγυσμό και εισολκή των ευενδότων σημείων του θώρακα.Αποτελούν σημεία αναπνευστικής δυσχέρειας.

8 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΟ: Η καρδιακή συχνότητα είναι 100-140 σφύξεις /λεπτό, πρέπει να είναι ρυθμική και να μην υπάρχουν φυσήματα.Η θέση της καρδιάς καθορίζεται από την ψηλάφηση της καρδιακής ώσης.Δεξιά παρεκτόπιση της σημαίνει πνευμοθώρακα, διαφραγματοκήλη, αναστροφή σπλάχνων. ΚΟΙΛΙΑ: Αμέσως μετά τη γέννηση η κοιλιά είναι επίπεδη ή εισέχει ελαφρά γιατί δεν υπάρχει αέρας σε όλο το έντερο ενώ 10 ώρες μετά προέχει φυσιολογικά.Σκαφοειδής κοιλία οφείλεται σε διαφραγματοκήλη.Διατεταμένη κοιλία οφείλεται σε ειλεό.Ο σπλήνας δεν ψηλαφάται φυσιολογικά,εν,ω το ήπαρ μπορεί να εξέχει κάτω από το πλευρικό τόξο κατά 2cm. ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ-ΟΡΘΟ: Ελέγχονται τα έξω γεννητικά όργανα.Τα αγόρια παρουσιάζουν φίμωση.Οι όρχεις πρέπει να έχουν το ίδιο μέγεθος και να βρίσκονται μέσα στο όσχεο.Η θέση του στομίου της ουρήθρας όταν είναι παθολογική χαρακτηρίζει τον υποσπαδία.Στα κορίτσια τα μεγάλα χείλη του αιδίου εμφανίζονται διογκωμένα,ενώ σπάνια προεξέχει τμήμα του βλεννογόνου του κόλπου και παρατηρείται κολπική έκκριση.Υπερτροφία κλειτορίδας συναντάται σε περιπτώσεις αμφιβόλου φύλου και σε ανδρογεννητικό σύνδρομο. Στο ορθό ελέγχεται η θέση του δακτυλίου και η βατότητα του ορθού για τον αποκλεισμό της ατρησίας.

9 ΑΚΡΑ-ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ-ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ: Οι συχνότερες διαμαρτίες αφορούν τα δάκτυλα (πολυδακτυλία,αδακτυλία) και τα κάτω άκρα (συγγενές εξάρθρημα ισχίου, ραιβοποδία, βλαισοποδία). Η εξέταση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αποκαλύψει κύστεις,συρίγγια,μηνιγγομυελοκήλη. ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ :  Μογγολοειδείς κηλίδες: Είναι μεγάλου μεγέθους και σχήματος κυανόμαυρες κηλίδες που εντοπίζονται κυρίως στη οσφυοιερή χώρα και στους γλουτούς. Εξαφανίζονται τον 1ο –2ο χρόνο.  Τοξικό ερύθημα: Είναι παροδικό εξάνθημα αγνώστου αιτιολογίας και χαρακτηρίζεται από μικρές διάσπαρτες ερυθηματώδεις κηλίδες με μικρή κιτρινωπή ή λευκωπή βλατίδα στο κέντρο.Εμφανίζονται τη 2η –3η ημέρα ζωής και εξαφανίζονται μερικές ημέρες μετά.Εντοπίζεται σε όλο το σώμα.  Κεχρία: Πρόκειται για πολλές, μικρές (διαμέτρου 1mm),λευκωπές ή ωχρές βλατίδες ή κύστεις που εντοπίζονται στην κάτω γνάθο,στη μύτη και στο μέτωπο των νεογέννητων.Τα κεχρία είναι κύστεις γεμάτες με κερατινώδες υγρό που υποχωρούν χωρίς θεραπεία τις πρώτες ημέρες της ζωής του παιδιού. ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ

10  Ιδρώα: Είναι βλατίδες που οφείλονται σε απόφραξη του εκφορητικού πόρου των ιδρωτοποιών αδένων από κερατίνη. Διακρίνονται σε λευκά ιδρώα (επιπολής απόφραξη χωρίς στοιχεία φλεγμονής)και ερυθρά ιδρώα (απόφραξη στο βάθος του πόρου με στοιχεία φλεγμονής).Υποχωρούν χωρίς θεραπεία.  Νεογνική διόγκωση μαστών: Πρόκειται για αμφοτερόπλευρη διόγκωση των μαστών,χωρίς στοιχεία φλεγμονής και χωρίς την παρουσία εκροής υγρού ή γάλακτος από τις θηλές.Εμφανίζεται τις πρώτες ημέρες ζωής και οφείλεται στην επίδραση των μητρικών ορμονών (οιστρογόνων και προγεστερόνης ) που διέρχονται από τον πλακούντα κατά την κύηση. Υποχωρεί χωρίς φαρμακευτική θεραπεία.  Κοκκίωμα ομφαλού: Το ομφαλικό κολόβωμα αποπίπτει περίπου την 7η ημέρα ζωής. Στο σημείο αυτό παραμένει μια κυκλική τραυματική επιφάνεια, η οποία καλύπτεται σταδιακά από λεπτό στρώμα δέρματος την 12η-15η ημέρα.Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί στο σημείο αυτό να δημιουργηθεί κοκκιωματώδης ιστός που είναι έντονα αγγειώδης,ερυθρός και μπορεί να παρουσιάζει οροβλεννώδη έκκριση.Θεραπεία συνιστάται καυτηριασμός με νιτρικό άργυρο. ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ

11 ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ : Κατά την εξέταση του δέρματος ελέγχεται το χρώμα του,έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν το νεογνό έχει αναιμία (ωχρότητα δέρματος) ή ίκτερο (κιτρινωπή χροιά δέρματος και επιπεφυκότων). ΝΕΟΓΝΙΚΟΣ ΙΚΤΕΡΟΣ: Ο ίκτερος αποτελεί συχνό πρόβλημα των νεογνών 20-40%.Φυσιολογικά ο νεογνικός ίκτερος παρουσιάζεται τις πρώτες ημέρες ζωής και κορυφώνεται την3η –5η ημέρα της ζωής. Πρόκειται για αύξηση των επιπέδων της χολερυθρίνης στο αίμα,η οποία ουσιαστικά παράγεται κατά την αποδόμηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων.Ο φυσιολογικός νεογνικός ίκτερο οφείλεται σε πολλούς παράγοντες όπως είναι ο υψηλός αιματοκρίτης, η μικρή ζωή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και η έλλειψη ορισμένων ενζύμων που είναι απαραίτητα για τον μεταβολισμό της χολερυθρίνης. Ο ίκτερος θεωρείται παθολογικός στα νεογνά και χρήζει διερεύνησης όταν εμφανίζεται τις πρώτες 24 ώρες ζωής,επιμένει μετά την7η –10η ημέρα ζωής,όταν η τιμή είναι πάνω από 12 mgr/dl για τα τελειόμηνα και 15 mgr/dl για τα πρόωρα και όταν η άμεση χολερυθρίνη είναι πάνω από 2 mgr/dl.

12 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ ΝΕΟΓΝΙΚΟΣ ΙΚΤΕΡΟΣ: Αιτίες νεογνικού ίκτερου:  Αύξηση της έμμεσης χολερυθρίνης :1)αιμολυτικές διαταραχές (ασυμβατότητα Rhesus,ασυμβατότητα ΑΒΟ, έλλειψη ενζύμου G6PD,συγγενής ερυθροκυττάρωση.) 2) λοιμώξεις (ουρολοίμωξη,σηψαιμία) 3)εξαγγείωση αίματος (κεφαλαιμάτωμα) 4)φάρμακα (σουλφοναμίδες,βενζοικό νάτριο) 5)πολυερυθραιμία 6)ίκτερος από το μητρικό γάλα 7)συγγενής υποθυρεοειδισμός 8)ανεπάρκεια του ενζύμου γλυκουρονική τρανσφεράση (σύνδρομο Griggler-Najjar)  Αύξηση της άμεσης χολερυθρίνης : 1)μεταβολικές διαταραχές (ινοκυστική νόσος, γαλακτοζαιμία) 2)ηπατίτιδα (ερυθρά, κυτταρομεγαλοιός, τοξόπλασμα, σύφιλη.) 3)πυλωρική στένωση 4)ατρησία χοληφόρων.

13 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ Παρατεινόμενος ίκτερος: Πρόκειται για τον ίκτερο που διαρκεί πάνω από δύο εβδομάδες.Οι συχνότερες αιτίες του άμεσου ίκτερου είναι η νεογνική ηπατίτιδα,η ατρησία χοληφόρων,η γαλακτοζαιμία και η ινοκυστική νόσος.Του έμμεσου ικτέρου είναι ο συγγενής υποθυρεοειδισμός και ο μητρικός θηλασμός.Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με την αιτία. ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΙΚΤΕΡΟΣ: Η είσοδος της χολερυθρίνης στα βασικά γάγγλια του εγκέφαλου και ο χρωματισμός τους ονομάζεται πυρηνικός ίκτερος.Για να συμβεί αυτό πρέπει τα επίπεδα της χολερυθρίνης στο αίμα να είναι πάνω από 20-24mgr/dl.Κλινικά τα νεογνά αυτά έχουν υποτονία,λήθαργο, οπισθότονο, διαταραχές της αναπνοής άπνοιες και σπασμούς.Αν το νεογνό επιζήσει μπορεί να εμφανίσει κώφωση, διανοητική καθυστέρηση,σπαστική παράλυση.

14 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΚΤΕΡΟΥ : Α) Φωτοθεραπεία :Βασίζεται στην ιδιότητα της χολερυθρίνης να φωτοισομερίζεται σε αβλαβείς ενώσεις που αποβάλλονται από το ήπαρ και τα χοληφόρα.Για τη φωτοθεραπεία χρησιμοποιούνται λαμπτήρες λευκού ή κυανού ψυχρού φωτός.Το νεογνό εκτίθεται γυμνό με σκεπασμένα μάτια.Επιπλοκές από την φωτοθεραπεία είναι τα εξανθήματα,υπερθέρμανση,διαρροϊκές κενώσεις, αφυδάτωση. Β)Αφαιμαξομετάγγιση:Αποτελεί ταχεία και αποτελεσματική μέθοδο αντιμετώπισης του ικτέρου όταν η χολερυθρίνη είναι >20- 24mgr/dl.Οι κίνδυνοι είναι πολλοί όπως αιμορραγία,αρρυθμία,ηλεκτρολυτικές διαταραχές.

15 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ Με την νευρολογική εξέταση ελέγχεται : 1)ο μυϊκός τόνος 2)η ζωηρότητα 3) η συμμετρία των κινήσεων 4)το κλάμα (ένταση,χροιά δηλαδή αν είναι βραχνό ή υψίσυχνο) 5)η αντίδραση στο φως και στον ήχο 6)η συμμετρική έκλυση των τενόντιων αντανακλάστικών και 7) τα νεογνικά αρχέγονα αντανακλαστικά.

16 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ Τα νεογνικά αρχέγονα αντανακλαστικά είναι τα παρακάτω :  Αντανακλαστικό της σύλληψης (δραγμού):  Αντανακλαστικό της σύλληψης (δραγμού): Τοποθετείται αντικείμενο στην παλάμη ή στο πέλμα του νεογνού,οπότε και προκαλείται σύγκλειση των δακτύλων του.Εκλύεται μέχρι τον 3ο-4ο μήνα.  Αντανακλαστικό Moro ή εναγκαλισμού :  Αντανακλαστικό Moro ή εναγκαλισμού : Το νεογνό τοποθετείται στο εξεταστικό κρεβάτι ύπτια με το κεφάλι του να υποβαστάζεται από το χέρι του εξετάζοντος.Απότομη απομάκρυνση του χεριού προκαλεί πτώση της κεφαλής προς τα πίσω,έκταση του κορμού και των άκρων ενώ στη συνέχεια ακολουθεί κάμψη των άνω άκρων σε θέση εναγκαλισμού.Αμφοτερόπλευρη κατάργηση του αντανακλαστικού αυτού οφείλεται σε καταστολή του Κ.Ν.Σ ή σε εγκεφαλική βλάβη.Ετερόπλευρη αδυναμία έκλυσης του οφείλεται σε κάταγμα κλείδας ή σε μαιευτική παράλυση.Το αντανακλαστικό εκλύεται φυσιολογικά μέχρι τον 3ο-4ο μήνα.  Αντανακλαστικό της βάδισης:  Αντανακλαστικό της βάδισης: Εκλύεται όταν το νεογνό υποβαστάζεται όρθιο ώστε τα πέλματα να εφάπτονται σε επίπεδη επιφάνεια.Φυσιολογικά εκλύεται μέχρι την 6η εβδομάδα της ζωής.

17 ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΟΓΝΟΥ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ Τα νεογνικά αρχέγονα αντανακλαστικά είναι τα παρακάτω :  Αντακλαστικό της αναζήτησης:  Αντακλαστικό της αναζήτησης: Ερεθισμός στο μάγουλο ή κοντά στα χείλη προκαλεί στροφή της κεφαλής σύστοιχα.Εκλύεται φυσιολογικά μέχρι τον 4ο μήνα,όταν όμως το βρέφος κοιμάται μπορεί να εκλύεται και μέχρι τον 7ο μήνα.  Αντανακλαστικό του θηλασμού:  Αντανακλαστικό του θηλασμού: Ο ερεθισμός των χειλέων ή τοποθέτηση αντικειμένου μέσα στην στοματική κοιλότητα προκαλεί θηλαστικές κινήσεις.Φυσιολογικά εκλύεται μέχρι τον πρώτο χρόνο της ζωής.

18 ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ

19 πρόωρο Κάθε νεογνό που γεννιέται πριν από την 37η εβδομάδα κύησης θεωρείται πρόωρο ανεξάρτητα του βάρους γέννησης.Οι 37 εβδομάδες κύησης θεωρούνται απαραίτητες για την αύξηση του εμβρύου αλλά και για την ωρίμανση των συστημάτων, έτσι ώστε να μπορεί να επιβιώσει το νεογνό.Άρα όσο μικρή είναι η εβδομάδα κύησης,τόσο μικρότερο είναι το βάρος του νεογνού και τόσο πιο ανώριμα είναι τα όργανα και τα συστήματά του. Τα συχνότερα προβλήματα των πρόωρων νεογνών είναι: 1)αναπνευστικά προβλήματα 2)καρδιαγγειακά 3)προβλήματα από το πεπτικό 4)το νευρολογικά 5)νεφρολογικά 6)αιματολογικά 7)ανοσολογικά 8)οστεοπενία και ραχίτιδα.

20 ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ 1)ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας νεογνών (Σ.Α.Δ). Το πιο συχνό πρόβλημα των προώρων νεογνών είναι το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας νεογνών (Σ.Α.Δ).Εκδηλώνεται με διαφόρου βαθμού αναπνευστική δυσχέρεια και οφείλεται στην έλλειψη του επιφανειοδραστικού παράγοντα (Ε.Π). Ο Ε.Π είναι μια λιποπρωτείνη που επαλείφει το τοίχωμα των κυψελίδων και ελαττώνει την επιφανειακή τάση των κυψελίδων κατά την εκπνοή και την αυξάνει κατά την εισπνοή.Παράγεται από ειδικά εκκριτικά κύτταρα του τοιχώματος των κυψελίδων και απελευθερώνεται στις κυψελίδες επαλείφοντας το τοίχωμά τους. Η κλινική εικόνα των νεογνών με ΣΑΔ χαρακτηρίζεται από όλα τα σημεία της αναπνευστικής δυσχέρειας (ταχύπνοια,γογγυσμός,αναπέταση ρινικών πτερυγίων, εισολκή ευενδότων σημείων του πνεύμονα,κυάνωση). Η ακτινολογική εικόνα χαρακτηρίζεται από διάχυτες δικτυοκοκκώδεις σκιάσεις με αεροβρογχόγραμμα. Η θεραπεία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της αναπνευστικής δυσχέρειας με μηχανική υποστήριξη της ανάπνοής,την νοσηλεία σε ΜΕΝΝ και την εφαρμογή γενικών υποστηρικτικών μέτρων (θερμοκοιτίδα,παρεντερική διατροφή, αντιβίωση) και την χορήγηση εξωγενούς Ε.Π. Ως πρόληψη χορηγούνται στη μητέρα προγεννετικά κορτικοστεροειδή,τα οποία βοηθούν στην ταχύτερη ωρίμανση των πνευμόνων.

21 ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ 2)ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Συνήθως παρουσιάζουν διαταραχές του ρυθμού (ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία) και έκτακτες συστολές.Το κυριότερο όμως πρόβλημα που έχουν τα πρόωρα είναι η παραμονή ανοικτού βοτάλλειου πόρου.Πρόκειται για μια κατάσταση που μπορεί να είναι είτε ασυμπτωματική είτε μπορεί να προκαλεί σοβαρές αιμοδυναμικές διαταραχές στο νεογνό.Η θεραπεία συνιστάται σε στέρηση υγρών,χορήγηση διουρητικών και ινδομεθακίνης. 3)ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΠΤΙΚΟ: Η διατροφή των προώρων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή γιατί υπάρχει δυσκολία θηλασμού και κατάποσης με μεγάλο κίνδυνο εισρόφησης,λόγω της ατελούς ανάπτυξης του αντανακλαστικού του θηλασμού,της κατάποσης και του βήχα.Επίσης,η χωρητικότητα του στομάχου και η απορρόφηση των διαφόρων συστατικών(ιδιαίτερα του λίπους και της λακτόζης) είναι μειωμένη με αποτέλεσμα να δημιουργούνται θερμιδικά ελλείμματα.Λόγω των ταχύτερων ρυθμών αύξησης των προώρων είναι επιτακτική η ανάγκη της σωστής σίτισης με μικρά και συχνά γεύματα γάλακτος,είτε με καθετήρα σίτισης είτε με παρεντερική διατροφή ακόμα.Μια σοβαρή επιπλοκή από το πεπτικό στα μεγάλου βαθμού πρόωρα είναι η νεκρωτική εντεροκολίτιδα.

22 ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ 4) ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Η ανωριμότητα διαφόρων κέντρων του εγκεφάλου προκαλεί μειωμένα αντανακλαστικά και υποτονία.Συχνά παρατηρούνται σπασμοί αλλά το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι η εγκεφαλική αιμορραγία,της οποίας η συχνότητα είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία κύησης. 5) ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Τα πρόωρα έχουν ελαττωμένη ικανότητα συμπύκνωσης και αραίωσης των ούρων με αποτέλεσμα να προκαλείται εύκολα αφυδάτωση είτε κατακράτηση υγρών και οιδήματα. 6) ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Τα πρόωρα έχουν πρόωρη αναιμία που οφείλεται στο μικρό χρόνο ζωής των ερυθρών αιμοσφαιρίων αλλά και στην μειωμένη ερυθροποίηση.Επίσης τα πρόωρα εμφανίζουν και σιδηροπενική αναιμία λόγω ελαττωμένων αποθεμάτων σιδήρου και αυξημένων αναγκών.Ακόμα,μπορεί να εμφανίσουν και αιμορραγική διάθεση λόγω της ανεπαρκούς παραγωγής παραγόντων πήξης του αίματος.Στην περίπτωση αυτή χορηγείται βιταμίνη Κ.

23 ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ 7) ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Το αμυντικό σύστημα είναι ατελές.Τα ο έμβρυο παίρνει από τη μητέρα του το μεγαλύτερο ποσοστό των αντισωμάτων που έχει το νεογνό στην τελευταία φάση της κύησης, όπως για παράδειγμα η ανοσοσφαιρίνη IgG.Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μεγάλη ευπάθεια στις λοιμώξεις των πρόωρων νεογνών. 8) ΟΣΤΕΟΠΕΝΙΑ ΚΑΙ ΡΑΧΙΤΙΔΑ: Πρόκειται για δύο παθολογικές καταστάσεις που είναι συχνές στα πρόωρα λόγω της ανεπαρκούς πρόσληψης φωσφόρου αλλά και της διαταραχής του μεταβολισμού της βιταμίνης D. ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ : Τα χρόνια προβλήματα που μπορούν να παρουσιάσουν τα νεογνά είναι διαταραχές της ακοής (βαρηκοΐα),της όρασης (αμφιβληστροειδοπάθεια) αλλά και νευρολογικά (εγκεφαλική παράλυση,νοητική στέρηση,υδροκέφαλος) και αναπνευστικά προβλήματα (βρογχοπνευμονική δυσπλασία).

24 ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ : ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ : Από την περιγραφή των προβλημάτων γίνεται αντιληπτό ότι τα παιδιά αυτά πρέπει να νοσηλευτούν σε ειδικά εξειδικευμένα τμήματα προώρων αλλά και σε μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών (ΜΕΝΝ).Η φροντίδα τους πρέπει να εστιαστεί στα εξής :  Στη διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας σώματος με ρύθμιση της θερμοκρασίας και της υγρασίας του περιβάλλοντος (θερμοκοιτίδα ).  Στην αντιμετώπιση των αναπνευστικών προβλημάτων με χορήγηση οξυγόνου είτε με μηχανική υποστήριξη της αναπνοής.  Στην πρόληψη και αντιμετώπιση των λοιμώξεων.  Στη συνεχή παρακολούθηση και αντιμετώπιση των ηλεκτρολυτικών και μεταβολικών διαταραχών.  Στην αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων που αφορούν τη διατροφή,την αναιμία,την αιμορραγική διάθεση κ.τα.λ.

25 ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ ΛΙΠΟΒΑΡΗ ΝΕΟΓΝΑ -ΝΕΟΓΝΑ ΧΑΜΗΛΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ Πρόκειται για τελειόμηνα νεογνά με χαμηλό βάρος γέννησης,τα οποία πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά,να ελέγχονται για συγγενείς ανωμαλίες και για βιοχημικές διαταραχές.Συνήθως το προσδοκώμενο βάρος αποκτάται σύντομα αν δεν υπάρξουν άλλα προβλήματα. ΠΑΡΑΤΑΣΙΑΚΑ ΝΕΟΓΝΑ : Είναι τα νεογνά που γεννιούνται μετά την 42η εβδομάδα κύησης.Η έναρξη της σίτισης πρέπει να γίνεται έγκαιρα.Αν δεν παρουσιάσουν υποξία ή άλλες μεταβολικές διαταραχές όπως υπογλυκαιμία, η πρόγνωση τους είναι άριστη. ΠΟΛΥΔΥΜΗ ΚΥΗΣΗ (ΔΙΔΥΜΑ,ΤΡΙΔΥΜΑ ): ΠΟΛΥΔΥΜΗ ΚΥΗΣΗ (ΔΙΔΥΜΑ,ΤΡΙΔΥΜΑ ): Στην κατηγορία αυτή των νεογνών είναι πιο συχνές η προωρότητα,η υποξία,οι κακώσεις κατά τον τοκετό,καθώς και οι συγγενείς ανωμαλίες.Όταν τα προβλήματα αυτά αντιμετωπισθούν σωστά τα παιδιά δεν παρουσιάζουν προβλήματα άλλα στην πορεία τους.

26 ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ ΝΕΟΓΝΑ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ : ΝΕΟΓΝΑ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ : Τα νεογνά που γεννιούνται από μητέρες με διαβήτη παρουσιάζουν τα παρακάτω προβλήματα :  Μεγάλο βάρος γέννησης  Υπογλυκαιμία, υπερχολερυθριναιμία, πολυερυθραιμία, υπασβαιστιαιμία.  Διαταραχές από το αναπνευστικό (άπνοιες,δύσπνοια)  Χαρακτηριστικό πανσεληνοειδές προσωπείο. Με την κατάλληλη παρακολούθηση και διόρθωση των διαταραχών τα νεογνά αυτά δεν παρουσιάζουν περαιτέρω προβλήματα.

27 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Οι λοιμώξεις της εγκύου που προκαλούνται από ιούς,μικρόβια και πρωτόζωα μεταφέρονται στο έμβρυο διαμέσου του πλακούντα και μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο,πρόωρο τοκετό,συγγενών ανωμαλιών αλλά και γενικευμένη νόσο μετά τη γέννηση. ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΕΡΥΘΡΑ : Η νόσηση της εγκύου από τον ιό της ερυθράς μπορεί να προσβάλλει το έμβρυο και να εμφανίσει το σύνδρομο της συγγενούς ερυθράς.Η συχνότητα προσβολής του εμβρύου είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία κύησης,δηλαδή στο πρώτο τρίμηνο της κύησης η πιθανότητα να νοσήσει το έμβρυο είναι μεγαλύτερη (50-80%) από ότι στο τρίτο τρίμηνο (<10%). Κλινική εικόνα :Οι εκδηλώσεις του συνδρόμου της συγγενούς ερυθράς μπορεί να είναι εμφανείς από τη γέννηση ή να παρουσιαστούν αρκετά χρόνια αργότερα.Έτσι, αρχικά το νεογνό μπορεί να είναι φυσιολογικό αλλά μετά από μήνες ή χρόνια να παρουσιάσει βαρηκοΐα,κώφωση,ψυχοκινητική καθυστέρηση ή και προϊούσα πανεγκεφαλίτιδα κατά την εφηβεία.

28 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΕΡΥΘΡΑ : Όταν η νόσηση είναι εμφανής από την αρχή τότε το νεογνό έχει μικρό βάρος γέννησης και παρουσιάζει ίκτερο και ηπατομεγαλία λόγω της ηπατίτιδας από τον ιό.Επίσης,μπορεί να έχει καταρράκτη,γλαύκωμα,μικροφθαλμία καθώς και μικροκεφαλία,συγγενείς καρδιοπάθειες αλλά και οστικές βλάβες. Διάγνωση: Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό της νόσησης από την μητέρα και επιβεβαιώνεται εργαστηριακά με την απομόνωση του ιού από το φάρυγγα,τα ούρα,το εγκεφαλονωτιαίο υγρό του εμβρύου αλλά και με την ανεύρεση των ειδικών IgM αντισωμάτων στο αίμα του. Θεραπεία: Δεν υπάρχει ειδική. Πρόληψη: Συνιστάται σε εμβολιασμό όλων των κοριτσιών από την νηπιακή ηλικία.Στην περίπτωση που μια έγκυος που δεν έχει ανοσία για την ερυθρά έρθει σε επαφή με άτομο που πάσχει πρέπει να προσδιοριστεί ο τίτλος των αντισωμάτων της ενάντια στον ιό. Εάν βρεθεί ότι πάσχει τότε πρέπει να γίνει αμνιοπαρακέντηση και να προσδιοριστεί ο τίτλος των ειδικών IgM αντισωμάτων στο έμβρυο.Αν είναι θετικά σημαίνει ότι το έμβρυο πάσχει και πρέπει να εξηγηθούν οι κίνδυνοι για το παιδί για να αποφασίσουν αν θα συνεχιστεί η κύηση ή όχι.

29 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΚΥΤΤΑΡΟΜΕΓΑΛΟΙΟ (CMV): O CMV είναι το συχνότερο αίτιο συγγενούς λοίμωξης.Η βαρύτητα της νόσου έχει σχέση με το χρόνο λοίμωξης του εμβρύου, όσο πιο μεγάλη είναι η κύηση τόσο πιο πολλά προβλήματα δημιουργούνται. Κλινική εικόνα : Το νεογέννητο μπορεί αρχικά να είναι ασυμπτωματικό και στη συνέχεια να εμφανίσει πνευματική καθυστέρηση και βαρηκοΐα.Σε βαριές περιπτώσεις παρουσιάζει αμέσως μετά τη γέννηση μικροκεφαλία, εγκεφαλικές αποτιτανώσεις, ηπατοσπληνομεγαλία,ίκτερο,αιμορραγικό εξάνθημα και χοριοαμφιβληστροειδίτιδα. Διάγνωση:Η διάγνωση γίνεται από την κλινική εικόνα και επιβεβαιώνεται εργαστηριακά με την ανεύρεση ειδικών IgM αντισωμάτων στο αίμα και στο αμνιακό υγρό. Θεραπεία:Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει. Πρόγνωση: Στις βαριές περιπτώσεις θνησιμότητα 5%.Επίσης ως μόνιμες επιπλοκές προκαλεί διανοητική καθυστέρηση,κώφωση,ψυχοκινητική καθυστέρηση.

30 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΩΣΗ: Η νόσος οφείλεται στο toxoplasma gondii.Η έγκυος μολύνεται από τις κύστεις του πρωτόζωου που αποβάλλουν μα τα κόπρανα τους οι γάτες ή από μολυσμένο κρέας που δεν έχει ψηθεί καλά. Το έμβρυο μπορεί να μολυνθεί μόνο κατά την πρώτη μόλυνση της εγκύου,οπότε διακοπή της κύησης είναι δικαιολογημένη αν η έγκυος νοσήσει για πρώτη φορά κατά την κύηση.Όσο πιο αργά κατά την κύηση νοσήσει τόσο λιγότερες επιπλοκές έχουμε. Κλινική εικόνα: Το 70% των νεογνών με συγγενή λοίμωξη είναι ασυμπτωματικά.Το 30% μπορεί να εμφανίσουν εκδηλώσεις κατά τη γέννηση ή και αργότερα.Οι κλινικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν μικροκεφαλία ή υδροκέφαλο,περιφερικές εγκεφαλικές αποτιτανώσεις,σπασμούς,ψυχοκινητική καθυστέρηση,χοριοαμφιβληστροειδίτιδα, ηπατοσπληνομεγαλία και ίκτερο. Διάγνωση: Η συγγενής τοξοπλάσμωση μπορεί να διαγνωστεί αμέσως μετά τη γέννηση με την ανεύρεση του πρωτοζώου στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό του νεογνού ή με την ανίχνευση ειδικών IgM αντισωμάτων στο αίμα και στο αμνιακό υγρό. Θεραπεία:Συνδυασμός φαρμάκων όπως πυριμεθαμίνη και σουλφαδιαζίνη για ένα μήνα με αμφίβολα αποτελέσματα.

31 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΣΥΦΙΛΗ: Η σύφιλη οφείλεται στην ωχρά σπειροχαίτη,η οποία μεταδίδεται από την μητέρα στο παιδί μετά τον 4ο μήνα της κύησης.Εάν η μάνα θεραπευτεί πριν τον 4ο μήνα τότε το παιδί δεν εμφανίζει πρόβλημα. Κλινική εικόνα : Α)πρώιμη σύφιλη η οποία εμφανίζεται μετά τη γέννηση και χαρακτηρίζεται από βλάβες των βλεννογόνων,των οστών και του δέρματος.Συγκεκριμένα, η ρινίτιδα είναι από τα πρωιμότερα σημεία της νόσου και εκδηλώνεται με οροπυώδη ή οροαιματησή έκκριση.Μπορεί η βλάβη να επεκταθεί στους γύρω ιστούς με αποτέλεσμα να έχουμε καθίζηση της βάσης της μύτης και τις συφιλιδικές ραγάδες γύρω από τη γωνία του στόματος.Επίσης στο δέρμα έχουμε την εμφάνιση διάχυτου ερυθροκηλιδωβλατιδώδους εξανθήματος το οποίο στη συνέχεια γίνεται χαλκόχρουν.Ακόμα μπορεί να εμφανιστούν και κονδυλώματα στον πρωκτό.Από τα οστά προκαλούνται περιοστίτιδες και οστεοχονδρίτιδες,που προκαλούν έντονο άλγος κατά την κίνηση και δίνουν την εντύπωση παράλυσης άκρου (παράλυση Parrot).

32 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΣΥΦΙΛΗ: Β) όψιμη σύφιλη: εμφανίζεται μήνες μετά την γέννηση και χαρακτηρίζεται από βλάβες στο Κ.Ν.Σ,στα οστά,στις αρθρώσεις και στους οφθαλμούς.Στο Κ.Ν.Σ προκαλείται μηνιγγοαγγειίτιδα,σπαστική παράλυση, ημιπληγία και διανοητική καθυστέρηση.Στα οστά προκαλείται περιοστίτιδα ενώ χαρακτηριστική είναι η τριάδα του Hutchinson που περιλαμβάνει κερατίτιδα,κώφωση,παραμόρφωση των δοντιών. Διάγνωση: Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα, την ακτινολογική εικόνα των οστών και με τον έλεγχο ειδικών αντισωμάτων στο αίμα της μητέρας και του νεογνού αλλά και στο αμνιακό υγρό. Θεραπεία : φάρμακο εκλογής είναι η πενικιλλίνη.

33 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΕΡΠΗΤΑ: Η μόλυνση με τον ιό του απλού έρπητα γίνεται κατά την διάρκεια του τοκετού.Υπάρχουν δύο τύποι,ο τύπος 1 (στοματικό στέλεχος) που είναι υπεύθυνο για το 30% των νεογνικών λοιμώξεων και ο τύπος 2 (γεννητικών οργάνων) που είναι υπεύθυνο για το 70% των νεογνικών λοιμώξεων. Κλινική εικόνα: Τα συμπτώματα της λοίμωξης εμφανίζονται 6-10 μέρες μετά τον τοκετό.Η νόσος είναι συνήθως γενικευμένη και εκδηλώνεται με πυρετό ή υποθερμία, ηπατοσπληνομεγαλία, ίκτερο,εγκεφαλίτιδα.Χαρακτηριστική είναι η παρουσία φυσαλίδων στο δέρμα και στους βλεννογόνους.Επίσης,μπορεί να εμφανιστούν μικροκεφαλία και ενδοκρανιακές αποτιτανώσεις. Διάγνωση: Γίνεται από την κλινική εικόνα και με την απομόνωση του ιού από το υγρό των φυσαλίδων,το αίμα,τα ούρα και το Ε.Ν.Υ. Θεραπεία: Χρησιμοποιείται η ασυκλοβίρη (zovirax). Πρόληψη: Εάν η μητέρα πάσχει από έρπητα γεννητικών οργάνων πρέπει να γίνεται καισαρική τομή και το νεογνό να απομακρύνεται από κοντά της μέχρι να θεραπευτεί.

34 ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ: Η νεογνική ηπατίτιδα οφείλεται στον ιό της ηπατίτιδας Β.Η συχνότητα μόλυνσης του εμβρύου είναι μεγαλύτερη κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης.Η μετάδοση γίνεται αιματογενώς από τον πλακούντα κατά την κύηση,κατά τον τοκετό,είτε μετά τον τοκετό με τη διασπορά του ιού. Κλινική εικόνα: Τα νεογνά εμφανίζουν χαμηλό βάρος γέννησης.Η συγγενή ηπατίτιδα Β μπορεί να εμφανιστεί με τις παρακάτω μορφές:1)ασυμπτωματική αντιγοναιμία με ανάπτυξη αντισωμάτων 2) ασυμπτωματική αντιγοναιμία προοδευτικά εξελισσόμενη σε χρόνια νόσο του ήπατος 3)συμπτωματική ηπατίτιδα η οποία ιάται και αναπτύσσονται αντισώματα 4) συμπτωματική ηπατίτιδα η οποία εξελίσσεται σε χρόνια νόσο του ήπατος 5)οξεία κεραυνοβόλο ηπατίτιδα. Οι κλινικές εκδηλώσεις της νόσου εμφανίζονται τον πρώτο μήνα ζωής του παιδιού με ίκτερο αποφρακτικού τύπου,υπέρχρωση των ούρων,αποχρωματισμό των κοπράνων,ηπατομεγαλία,εμέτους,άρνηση λήψης τροφής,συμπτώματα από το Κ.Ν.Σ. Θεραπεία :συμπτωματική Πρόληψη: χορήγηση εμβολίου και γ-σφαιρίνη.

35 ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Οι επίκτητες νεογνικές λοιμώξεις διακρίνονται ανάλογα με το χρόνο που γίνεται η μόλυνση σε :  Ενδομήτριες:Μεταδίδονται στο νεογνό με δύο τρόπους: Αιματογενώς,καθώς τα μικρόβια μεταφέρονται από την κυκλοφορία της μητέρας μέσω του πλακούντα στο νεογνό και με την ανιούσα οδό, καθώς κατά την διάρκεια του τοκετού μπορεί να έχουμε επέκταση των μικροβίων του κόλπου προς την κοιλότητα της μήτρας.Παράγοντες που συμβάλουν είναι η πρόωρη ρήξη θυλακίου,η παράταση του τοκετού και η εισαγωγή εργαλείων μέσα στον κόλπο.  Λοιμώξεις κατά τον τοκετό:Μεταδίδονται στο νεογνό κατά τη δίοδο του μέσα από τον γεννητικό σωλήνα.Την συχνότητα αυξάνουν οι μαιευτικοί χειρισμοί και οι λοιμώξεις των έξω γεννητικών οργάνων της μητέρας.  Λοιμώξεις μετά την γέννηση: Τα νεογνά μολύνονται συνήθως με την χρήση καθετήρων,μολυσμένων εργαλείων,περιποίηση και εξέταση με άπλυτα χέρια. Για την μεγαλύτερη και βαρύτερη εξέλιξη των λοιμώξεων στα νεογνά ευθύνεται η μειωμένη άμυνα του νεογέννητου,καθώς τα επίπεδα του συμπληρώματος και των ανοσοσφαιρινών είναι χαμηλά.

36 ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Α) ΣΗΨΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ: Διακρίνεται στην πρώιμη, που οφείλεται στα μικρόβια που μόλυναν το νεογνό κατά τον τοκετό και εμφανίζεται τις πρώτες ημέρες ζωής και στην όψιμη που οφείλεται σε μικρόβια των ΜΕΝΝ.Τα μικρόβια που την προκαλούν είναι στρεπτόκκοκος, σταφυλόκοκκος, κολοβακτηρίδιο, ψευδομονάδα και πρωτέας. Κλινική εικόνα: Εκδηλώνεται με ποικιλία συμπτωμάτων,υποθερμία ή πυρετό,υποτονία ή ευερεθιστότητα,άρνηση λήψης τροφής,τρόμο,σπασμοί, κώμα,αναπνευστική δυσχέρεια. Διάγνωση:Από την κλινική εικόνα,τον παθολογικό αιματολογικό έλεγχο (αυξημένα ή ελαττωμένα λευκά, αυξημένη ΤΚΕ και CRP) και επιβεβαιώνεται με την απομόνωση του μικροβίου στο αίμα. Θεραπεία:Για 14 ημέρες κεφαλοσπορίνη 3ης γενιάς και βανκομυκίνη. Πρόγνωση:Θνησιμότητα 15-30%.

37 ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Β) ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ ΝΕΟΓΝΟΥ: Το ενδεχόμενο προσβολής του ΚΝΣ σε κάθε λοίμωξη νεογνού πρέπει να εξετάζεται.Μικρόβια υπεύθυνα είναι ο στρεπτόκοκκος και ο σταφυλόκοκκος. Κλινική εικόνα: Το νεογνό παρουσιάζει ανησυχία,οπισθότονο,προπέτεια της πρόσθιας πηγής,σπασμούς. Διάγνωση:Γίνεται από την κλινική εικόνα και με την απομόνωση του μικροβίου από το ΕΝΥ. Θεραπεία:Για 21 ημέρες κεφαλοσπορίνη 3ης γενιάς και βανκομυκίνη. Πρόγνωση:Θνησιμότητα 15-30%.Ως μόνιμες επιπλοκές αναφέρονται διανοητική και κινητική καθυστέρηση, κώφωση, τύφλωση, σπασμοί, υδροκέφαλο. Γ)ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ: Το συχνότερο αίτιο είναι το κολοβακτηρίδιο και ο πρωτέας και εκδηλώνεται όπως και η σηψαιμία.Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εικόνα και με την απομόνωση του μικροβίου από τα ούρα.Η θεραπεία είναι ίδια με της σηψαιμίας.

38 ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Δ) ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ: Η πνευμονία οφείλεται σε σταφυλόκοκκο, στρεπτόκοκκο,χλαμύδια,ψευδομονάδα. Εκδηλώνεται με εικόνα σηψαιμίας και με συμπτώματα που προεξέχουν από το αναπνευστικό(γογγυσμό,κυάνωση,αναπνευστική δυσχέρεια).Κατά την ακρόαση των πνευμόνων έχουμε παθολογικά ευρήματα.Θεραπεία ίδια με της σηψαιμίας. Ε) ΟΜΦΑΛΙΤΙΔΑ: Πρόκειται για λοίμωξη του ομφαλικού κολοβώματος από μικρόβια όπως σταφυλόκοκκος.Εκδηλώνεται με ερυθρότητα,διόγκωση,πόνο και ενίοτε οροπυώδης ή πυώδης έκκριση από τον ομφαλό.Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εικόνα και με την απομόνωση του μικροβίου από τις καλλιέργειες του κολοβώματος.Θεραπεία συνιστάται σε αντισταφυλοκκοκικό φάρμακο. ΣΤ) ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ: Εκδηλώνεται με ερυθρότητα,οίδημα,ευαισθησία στον ένα ή και στους δύο μαστούς.Οφείλεται στο σταφυλόκοκκο.Μπορεί να δημιουργήσει απόστημα ή σηψαιμία.Θεραπεία γίνεται με την ενδοφλέβια χορήγηση αντισταφυλοκοκκικού.

39 ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Ζ) ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΟΦΘΑΛΜΙΑ: Η οφθαλμία οφείλεται σε μικρόβια όπως χλαμύδια, γονόκοκκος, σταφυλόκοκκοκος, ψευδομονάδα και σε ιούς. Εμφανίζεται τις πέντε πρώτες ημέρες της ζωής και εκδηλώνεται με οίδημα,ερυθρότητα των βλεφάρων και των επιπεφυκότων και με έκκριση πυώδους υγρού.Στις απλές περιπτώσεις χορηγούνται κολύρια με αντιβιοτικά ενώ στις πολύπλοκες ενδοφλέβια αγωγή.Η εξέλιξη είναι συνήθως καλή.Βαρύτερη πρόγνωση έχει η γονοκοκκική οφθαλμία γιατί προκαλεί κερατίτιδα και τύφλωση.